Niedola Nibelungów inaczej Pieśń o Nibelungach

Nieznany

"Niedola Nibelungów inaczej Pieśń o Nibelungach. Das Nibelungenlied. Edycja dwujęzyczna: polska i niemiecka. Tekst text: polski / deutsch Pieśń o Nibelungach lub Niedola Nibelungów (oba tytuły równoprawne) średniowieczny germański epos bohaterski, napisany w języku średnio-wysoko-niemieckim ok. 1200 roku przez nieznanego autora pochodzącego prawdopodobnie z okolic Pasawy, który opierał się na opowieściach zawartych w Eddach, Sadze rodu Wölsungów i Sadze o Dytryku z XIII w. (Dietrichsage). Wedle tradycyjnego poglądu był to rycerz z rodu Kürenbergów. Pod nazwą Nibelungowie (także Niflungowie) rozumie się w tekście ród karłów, których skarb zagarnął Zygfryd, a później także Burgundów, gdyż stali się posiadaczami tego złota. Etymologię słowa Nibelungowie wiąże się ze słowem Nebel (staromien. Nebul) oznaczającego mgłę. Zatem Nibelungowie to mieszkańcy krainy mgieł, co należy łączyć z Niflheimem, czyli nazwą krainy zmarłych w mitologii skandynawskiej. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Piśń_o_Nibelungach) Das Nibelungenlied ist die wichtigste hochmittelalterliche deutsche Ausformung der Nibelungensage, deren Ursprünge bis in das heroische Zeitalter der germanischen Völkerwanderung zurückreichen. Ein historischer Kern oder Anknüpfungspunkt der Sage ist die Zerschlagung des Burgunderreiches im Raum von Worms in der Spätantike (um 436) durch den römischen Heermeister Aëtius mit Hilfe hunnischer Hilfstruppen. Weitere historische Ereignisse, die hier vermutlich eine Rolle spielen, sind die Hochzeit zwischen Attila und der wahrscheinlich germanischen Fürstentochter Ildikó (453) sowie, nach Meinung mancher, auch der Streit im Hause der Merowinger zwischen Brunichild und Fredegunde. Durch die Mechanismen mündlicher Überlieferung und die dichterische Ausgestaltung des Stoffes bewahrte die Nibelungensage aber kaum noch authentische historische Erinnerungen (am ehesten Namen). Auch Pilgrim von Passau ist eine Person, die in Sage und Wirklichkeit vorkommt. Seine väterlichen Vorfahren lassen sich über die Sieghardinger bis in den Wormser Raum zurückverfolgen. (http://de.wikipedia.org/wiki/Nibelungenlied)"

Nantas

Emil Zola

"Nantas" to dzieło wybitnego francuskiego pisarza Emila Zoli, uznawanego za jednego z czołowych przedstawicieli nurtu naturalizmu. Zola jest niezwykłym autorem, który w swojej noweli ukazuje życie młodego mężczyzny o imieniu Nantas, który pełen wiary w siebie, stara się odnieść sukces w Paryżu, choć walczy z ubóstwem. To historia, która porusza poważne kwestie, takie jak miłość, bogactwo, bieda - duchowa i materialna, konwenanse, moralność oraz indywidualna etyka każdego człowieka. Zola doskonale zna ludzi i potrafi ich psychologię oddać w sposób autentyczny. Pokazuje, jak ludzie często oszukują samych siebie, a Zola obnaża tę prawdę w sposób, który wciąga czytelnika. Warto zaznaczyć, że choć Zola może czasem wydawać się rozwlekły, to właśnie ta umiarkowana długość jego opowieści pozwala mu przekazać tak wiele treści. "Nantas" to nie tylko opowieść o pewnym człowieku, to także socjologiczny portret społeczeństwa, które wciąż balansuje między moralnością a własnymi interesami.

Wicehrabia de Bragelonne. Trzej muszkieterowie cz. III

Aleksander Dumas (ojciec)

Wicehrabia de Bragelonne trzecia część trylogii Aleksandra Dumasa ojca opowiadająca o przygodach Atosa, Portosa, Aramisa i dArtagnana (poprzednie części to Trzej muszkieterowie i Dwadzieścia lat później). Tytułowy bohater Raul de Bragelonne to syn hrabiego de La Fre (Atosa) oraz znanej z wcześniejszych części pani de Chevreuse (zwanej Marią Michon). Powieść jest wielowątkowa; główne wątki to restauracja monarchii w Anglii dokonana rękami dArtagnana i Atosa, nieszczęśliwa miłość Raula de Bragelonne do Luisy de La Vallire, późniejszej metresy Ludwika XIV, upadek wszechwładnego ministra finansów Fouqueta oraz nieudany spisek biskupa Vannes (Aramisa) mający na celu osadzenie na tronie Francji królewskiego brata bliźniaka Filipa (Żelaznej Maski) więzionego w Bastylii. (Za Wikipedią).

Saga o Ingvarze Obieżyświecie. Ingvars saga víðförla

Nieznany

Zanurz się w fascynujący świat wikińskich wojowników i ich niezwykłych przygód wraz z "Sagą o Ingvarze Obieżyświecie. Ingvars saga vifOrla". Ta pasjonująca opowieść przywołuje historię wodza Ingvara i jego syna Svena, ukazując bogactwo faktów historycznych uzupełnionych elementami fantastyki. Długo uważano tę sagę za czystą fikcję literacką, aż w 1827 roku J.G. Liljegren odkrył kamień runiczny z inskrypcją wspominającą o śmierci Ingvara w Serklandii, co wzbudziło zainteresowanie badaczy historii. Ta fascynująca książka została przetłumaczona, opatrzona wstępem i opracowana przez Artura Foryta, co dodaje jej wartości jako źródła historycznego. "Saga o Ingvarze Obieżyświecie. Ingvars saga vifOrla" to nie tylko opowieść o odległych czasach, to podróż przez epokę pełną heroizmu, wyzwań i tajemnic, które z pewnością przyciągną miłośników historii i kultury wikingów.

Na czerwonym Olimpie

Konstanty Srokowski

Zbiór szkiców opowiadających o komunizmie w Związku Radzieckim i o ludziach którzy go tworzyli i umacniali, a także eksportowali za granicę. Znajdziemy tu bardzo interesujące informacje o m.in. Włodzimierzu Ulianowie - Leninie, Feliksie Dzierżyńskim, Lwie Trockim, Józefie Stalinie - niedoszłym prawosławnym księdzu, którego matka pieszczotliwie nazywała Soso, genialnym samouku i nieokiełznanym sadyście, lirycznym poecie i cynicznym mordercy, o Mołotowie, Budionnym i innych... książka była pisana przez polskiego działacza liberalno-demokratycznego i publicystę pochodzenia ukraińskiego, w czasach, gdy jej bohaterowie jeszcze żyli.

Orestes

Eurypides

Orestes to tragedia Eurypidesa w mitologii greckiej syn Agamemnona i Klitajmestry, który pomścił ojca, zabijając matkę (jego morderczynię) i jej kochanka. Czy to z rozkazu Apollina, czy to z własnej woli, Orestes musiał pomścić śmierć ojca, zabijając jego morderców. Wraz z Pyladesem i (w niektórych wersjach) swoim wychowawcą z dzieciństwa wrócił do ojczyzny, gdzie złożył ofiarę na grobie ojca. Po pukla włosów, który zostawił w ofierze na grobie, rozpoznała go Elektra. Według wersji Eurypidesa przybył do ojczyzny incognito, przedstawiając się parze królewskiej jako posłaniec, przynoszący wiadomość o śmierci Orestesa. Z poparciem Elektry lub z jej czynną pomocą zabił Ajgistosa i Klitajmestrę, mimo że matka błagała o darowanie jej życia. (Za Wikipedią).

Epilogi krucjat w XV wieku

Zdzisław Morawski

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Książka Morawskiego, autora bardzo znanego dzieła Sacco di Roma, opowiada o końcu epoki krucjat, której epilogiem było zdobycie Konstantynopola przez Turków w 1453 r. Fragment: Jednego z pierwszych dni maja 1481 r., w zmierzchach zapadającego wieczoru, posuwał się zbrojny orszak gwardii sułtańskiej przez wąskie uliczki Stambułu. Ludzie i konie byli zdrożeni, jak po długim marszu, a konwój otaczał niesioną pośrodku bogatą lektykę. Tylko szczelnie zasunięte firanki nie dozwalały zajrzeć do jej wnętrza. Dopiero kiedy pochód zniknął pod portykiem wielkiego seraju i bramy się za nim zawarły, gruchnęła po mieście wieść, że to sułtan Mahomet powrócił niespodziewanie z Anatolii... Tematy poruszane w książce: Epilogi krucjat w XV wieku: - Po wzięciu Konstantynopola - Śmierć Piusa II - Dżem - Wyprawa Karola VIII na Włochy Wenecjanie na Cyprze Apologia starości

W sieci spisku (Spiskowcy). Uncle Bernac

Arthur Conan Doyle

Uwaga: jest to edycja dwujęzyczna: polsko-angielska. Akcja powieści toczy się w czasie wojen napoleońskich. Młody szlachcic Ludwik de Laval jest jej głównym bohaterem. Jak wielu szlachetnie urodzonych Francuzów, aby ratować życie wyjeżdża do Anglii, skąd do powrotu wzywa go list wuja Bernaca. Młodzieniec wbrew ostrzeżeniu wraca do kraju, gdzie omal nie traci życia. Jak się potoczą jego dalsze losy można się dowiedzieć przeczytawszy całą książką, której wartka akcja trzyma w napięciu.  

Reformacja w Polsce

Kazimierz Chodynicki

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Żywy związek pomiędzy Polską a Europą Zachodnią ujawnił się bardzo wyraźnie w szybkim rozszerzaniu się się reformacji w Polsce. Skoro tylko w Niemczech ukazały się pierwsze objawy nowego ruchu, natychmiast i do Polski zaczęły się przedostawać nowinki religijne. Chociaż początkowo usiłowano przeszkodzić ich upowszechnianiu, znajduja one u nas wielu wyznawców. Pomimo zależności od prądów zachodnioeuropejskich, reformacja w Polsce nie była ich slepyym nasladownictwem, ale z powodu zgoła odmiennych warunków, posiadała swoje odrębne cechy rodzime, miała zupełnie inny swoisty przebieg. U reformatorów naszych obok zagadnień czysto religijnych wystepują problematy polityczne. Wówczas gdy na Zachodzie rozgorzały namiętności religijne, które trzeba było gasic potokami krwi, u nas reformacja miała przebieg spokojny, łagodny...

Frank i frankiści polscy 1726-1816. Monografia historyczna osnuta na źródłach archiwalnych i rękopiśmiennych. Tom drugi

Aleksander Kraushar

Frankiści zwolennicy Jakuba Franka, członkowie żydowskiej grupy religijnej, sekty heretyckiej w stosunku do judaizmu. Sekta istniała w drugiej połowie XVIII wieku do około 1820 roku, głównie na terenach południowej Polski oraz w Czechach, Austrii, Turcji, Rumunii i południowych Niemczech. Frankizm jako ruch religijno-społeczno-polityczny cechował się asymilacją, powierzchownością, synkretyzmem, mesjanizmem i ezoteryzmem. Za początek frankizmu uznaje się rok 1755, kiedy to Jakub Frank po powrocie z Turcji ogłosił, że jest Mesjaszem. Korzenie frankizmu znajdują się w sabataizmie i mesjanizmie żydowskim XVII i XVIII wieku. Frankiści odrzucali prawo Mojżeszowe i Talmud, a opierali się na kabalistycznej księdze Zohar i jej sabataistycznych interpretacjach. Frank miał być trzecim po Sabataju Cwi i Baruchji Russo Mesjaszem, utożsamianym z Jezusem Parakletem ostatecznym zbawicielem. () Frankiści (...) oczekiwali na przyjście obiecanego królestwa mesjańskiego, którego miejscem powstania miała być Polska. Po śmierci Jakuba Franka w 1791 roku ruch frankistów, pozbawiony charyzmatycznego przywódcy (roli tej nie potrafiła spełnić wyznaczona przez Franka jego córka Ewa), osłabł. Na początku XIX wieku większość z nich przyjęła katolicyzm. Ostatni około 1820 roku. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Frankiści).

Powtórne narodziny Kacugoro. The Rebirth of Katsugor

Llafcadio Hearn

Jedna z japońskich opowieści opartych na miejscowej tradycji mającej źródło w autentycznych wydarzeniach, a mówiąca o powtórnych narodzinach pewnego Japończyka. Autor we wstępie zapewnia, że: To, co tu podaję, nie jest zmyśloną historią a przynajmniej nie ja jestem jej autorem. Jest to tylko przekład starego japońskiego dokumentu raczej szeregu dokumentów, opatrzonych licznymi podpisami i pieczęciami a pochodzących z początku dziewiętnastego wieku. Korzystał z nich niejeden autor, a zwłaszcza kompilator ciekawych opowieści buddyjskich, zatytułowanych Bukkjo-hijakkwadzenszo, który ułożył z nich dwudziestą szóstą opowieść swej księgi. Niniejszy przekład jest tłumaczeniem rękopiśmiennej kopii, znalezionej w pewnej prywatnej bibliotece tokijskiej. Nie odpowiadam tu za nic, wyjąwszy kilka komentarzy, dodanych do tekstu. Mimo że początek wyda się czytelnikowi prawdopodobnie suchym, radzę przeczytać cały ten przekład od początku do końca, ponieważ, oprócz możliwości powtórnych narodzin, daje on do myślenia także o wielu innych rzeczach. Znajdzie się tu pewne odblaski dawnej feudalnej Japonii i coś ze starych wierzeń nie wyższy Buddyzm, lecz to właśnie, co człowiekowi z Zachodu najtrudniej zaobserwować: rozpowszechniony między prostym ludem pogląd na poprzednie istnienie i powtórne narodziny. Wobec tych faktów ścisłość śledztwa urzędowego i wiarygodność dokumentów mają znaczenie drugorzędne. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Hus i husyci

Michał Glisczyński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Czymże było nauczanie Husa w swojej treści? Czegoż chciał Hus w swej śmiałej reformie, jeśli nie poprawienia moralności między duchowieństwem katolickim? Bogactwa niezmierne księży, nadużycia tych marności światowych przez sługi ołtarza i ubogiego i pokornego Chrystusa, szpetne i gorszące życie ludzi, którzy winni byli świecić przykładem Za te naukę Husa spalono na stosie Co prawda Hus popadł również w herezje, ale nie dano mu szansy prościej było problem po prostu usunąć. Życie czeskiego reformatora na tle tamtoczesnych dziejów zostało dokładnie oraz interesująco opisane w niniejszym dziele. Zachęcamy do lektury!

Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Książęta, kniaziowie, hrabiowie i baronowie - tom I

Jerzy hr. Dunin Borkowski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Z przemowy: Pragnąć zastąpić tak u nas rozpowszechnione Almanachy Gotajskie wydawnictwem polskim, ułożyłem niniejszy Almanach błękitny, który zawiera na sposób ogólnoeuropejski zestawienie członków żyjących utytułowanych rodzin polskich. Chociaż w Polsce tytuły nie miały właściwie urzędowego znaczenia, a nawet używanie ich kilku konstytucjami wprost było zabronione, jednak gdy obecnie większa część wybitniejszych rodzin polskich otrzymała tytuły honorowe, przeto w zestawieniu są one uwzględnione. Za polskich bowiem czasów znaczenie rodziny nie w tytule, ale w ilości senatorów po największej części spoczywało. Dlatego też oznaczam gwiazdkami, a mianowicie jedną, rody które wybitną odgrywały rolę w swojej prowincji czy województwie, dwoma rody ogólnego znaczenia w całej Rzeczypospolitej, czyli magnackie...

Maria Wisnowska. W więzach tragicznej miłości

Stanisław Antoni Wotowski

Odkryj tragiczną historię Marii Wisnowskiej - wybitnej aktorki uwikłanej w skandaliczną miłość i tajemniczą śmierć, uwiecznioną piórem Stanisława Antoniego Wotowskiego. Wisnowska, znana z niezwykłego talentu, uroku i wdzięku, zdobyła serca widzów i stała się obiektem fascynacji oraz zazdrości. Jej burzliwe życie osobiste, pełne namiętnych romansów i skandali, przyciągało uwagę nie tylko publiczności, ale i prasy. Najbardziej znaczącą rolę w jej życiu odegrał młody rosyjski oficer, Aleksander Barteniew. Ich burzliwa relacja, naznaczona namiętnością i zazdrością, doprowadziła do tragicznego finału. Zanurz się we wciągającej opowieści o burzliwym życiu na scenie i poza nią, gdzie namiętność miesza się z tragizmem, a sztuka z haniebnymi sekretami. "Maria Wisnowska. W więzach tragicznej miłości" to nie tylko biografia, ale psychologiczny portret kobiety uwikłanej w skandale i niszczycielską miłość. Książka dla miłośników historii, teatru i psychologii, którzy szukają wciągającej lektury przenoszącej do innego świata i poruszającej serce.

Elektra

Sofokles

Z wprowadzenie tłumacza: Tragedia ta czasem powstania bliską jest niewątpliwie Antygonie (441), należy więc do najwcześniejszych wśród sztuk Sofoklesa, które nam się zachowały. Przedstawia ona szał i samobójstwo tego przedniego bohatera spod Troi. Oręż zabitego Achillesa przyznano nie Ajaxowi, lecz uczczono nim Odyseusza. Ajax popada wskutek tego w rozpacz, a wybuchy jego dumy obraziły kilkakrotnie boginię Atenę, która za karę zsyła nań obłęd. Sofokles nie tylko w tej tragedii, lecz również we Filoktecie i Trachinkach przedstawił nam i cierpienia fizyczne i szały umysłowe swych bohaterów. Patologiczne objawy wyraźnie go zajmowały, a w nowszych czasach starano się dowieść, że w opisie szału wykazał poeta zmysł spostrzegawczy wybitny i niepoślednie znajomości lekarskie.

Życie nadprzyrodzone duszy ludzkiej

Ks. Józef Stanisław Adamski SJ

Bóg mieszka w nas przez łaskę, ale gdzie przebywa? Czy tylko we władzach duszy, które ma pchnąć do czynu, i czy łaskę można wziąć za jedno z władzami nadprzyrodzonymi, albo przynajmniej z oną władzą, o której mówi św. Paweł: Gdybym miłości nie miał, to niczym jestem? Czy miłość i łaska jest jedną i tą samą rzeczą? Można to twierdzić lub temu przeczyć; ale wszyscy się zgadzają na ich nierozdzielne złączenie; jedna nie idzie nigdy bez drugiej. Gdzie jest łaska, tam kwitnie miłość; gdzie kwitnie miłość, spotykamy łaskę. Wszelako, zgodniejszym jest ze wskazówkami Pisma św. i z nauką Kościoła, by nie mieszać tych świętych darów. Łaska uprzedza miłość – mówi genialny Augustyn św., uprzedza ją, jak istota uprzedza działanie, jak natura uprzedza wszelaką władzę.

Przez dziki Kurdystan

Karol May

Zapraszamy do fascynującej podróży przez niebezpieczny Kurdystan w drugiej powieści przygodowej z cyklu "Powieści podróżnicze" autorstwa Karola Maya, znanego również jako "Cykl arabski" lub "Cykl orientalny". W tej pełnej ekscytujących wydarzeń historii, Kara Ben Nemsi i jego wierny towarzysz, Hadżi Halef Omar, stają do walki z niebezpiecznym dowódcą strażników twierdzy w Amadije, Selimem Agą, oraz jego chciwym zwierzchnikiem, Izmaiłem Bejem. Odkryj tajemnicze zakątki Kurdystanu, przeżyj niezapomniane przygody i śledź losy bohaterów, gdy zmierzają ku niebezpiecznym wyzwaniom i nieoczekiwanym zwrotom akcji. "Przez dziki Kurdystan" to lektura, która wciągnie cię w wir ekscytujących przygód, pełnych napięcia i nieprzewidywalnych zwrotów akcji.

Wojna szwedzka

Ludwik Kubala

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Zawartość: Słowo wstępne. Karol Gustaw. Pretensje Jana Kazimierza. Sejm w maju 1655. Poselstwo do Szwecji. Kapitulacja pod Ujściem i w Kiejdanach. Zajęcie Warszawy. Jan Kazimierz uchodzi na Śląsk. Kapitulacja Krakowa. Cała Polska się poddaje. Oblężenie Częstochowy. Zajęcie Prus. Jan Kazimierz na Śląsku. Powrót Jana Kazimierza. Kampania zimowa Czarnieckiego. Jan Kazimierz we Lwowie. Powstanie w Wielkopolsce. Traktat malborski. Odzyskanie Warszawy. Dodatki źródła: Akta poddańcze. List p. Starosty radomskiego do p. Stolnika sandomierskiego z Królewca die 22. martii 1656. Odsyłacze.

Sztuka i czary miłości

Stanisław Antoni Wotowski

Sprawy serca bywają skomplikowane, a miłość kapryśna i nieuchwytna. Te cechy nie ograniczają się jednak do średniowiecza! W książce "Sztuka i czary miłości" Stanisław Antoni Wotowski zabiera nas w fascynującą podróż przez wieki, ukazując uniwersalne aspekty miłości, które wciąż są aktualne do dziś. Autor, opierając się na bogatym materiale źródłowym z różnych epok, odkrywa przed nami tajemnice średniowiecznych "sądów miłości", gdzie omawiano zagadnienia takie jak: Czy miłość męża do żony jest śmieszną? Kogo lepiej kochać: ludzi kościoła, duchownych czy rycerzy? Co robić, gdy rycerz okazuje kapryśną chęć zerwania z damą? Wotowski nie ogranicza się jednak tylko do średniowiecza. Pokazuje, jak idee "sądów miłości" ewoluowały na przestrzeni dziejów, a uniwersalne pytania o miłość i wierność wciąż powracają w różnych kulturach i epokach. "Sztuka i czary miłości" to nie tylko książka historyczna, ale również wciągająca lektura dla wszystkich zainteresowanych psychologią miłości, relacjami damsko-męskimi i ponadczasowymi ludzkimi emocjami. Zamów już dziś i zanurz się w świecie tajemnic miłości!

Ostatni z Nieczujów. Swaty na Rusi, tom 3 cyklu powieści

Zygmunt Kaczkowski

Ostatni z Nieczujów cykl historycznych powieści i opowiadań autorstwa Zygmunta Kaczkowskiego, których akcja toczy się na przełomie XVIII i XIX wieku. Cykl był publikowany w latach 1851-1858. Głównym bohaterem jest pan Marcin Nieczuja, ostatni z rodu Nieczujów. Akcja większości utworów cyklu toczy się w środowisku szlachty galicyjskiej, na ziemi sanockiej. Ich lektura pogłębia wiedzę o obyczajowości tamtejszej szlachty pod koniec XVIII wieku. Głównym bohaterem utworów oraz narratorem większości z nich jest szlachcic Marcin Nieczuja, nazywający siebie ostatnim ze "starożytnego" rodu Nieczujów. Ów sędziwy już człowiek wspomina czasy swojej młodości, która przypadła na burzliwe lata rozbiorów, konfederacji barskiej i wojen napoleońskich. Bohater, który brał udział w większości z tych wydarzeń opisuje je z perspektywy czasu. Oprócz wydarzeń historycznych wiele miejsca zajmują też wydarzenia lokalne, takie jak sejmiki, spory, zajazdy, jakie zajmowały szlachecką społeczność w Galicji. Teraz z perspektywy czasu z sentymentem wspomina czasy przed rozbiorami jako szczęśliwe, kiedy panował sarmacki styl życia, a główną rolę odgrywała warstwa szlachecka, odznaczająca się umiłowaniem tradycji i troską o jej przechowanie, przywiązaniem do zasad religijnych i etosu rycerskiego oraz żarliwie patriotycznym duchem. Marcin Nieczuja boleje nad tragedią ojczyzny, swojego rodu oraz warstwy szlacheckiej. Cały cykl napisany w formie gawędy szlacheckiej. Poszczególne utwory posiadają jednak dodatkowo cechy romansu przygodowego, powieści historycznej, a nawet powieści gotyckiej. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Ostatni_z_Nieczujów)

Historia Attyli i jego następców aż do usadowienia się Węgrów w Europie tom II

Amédée Thierry

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu. REPRINT. Attyla (łac. Attila z goc. dosłownie Mały ojciec, Ojczulek), zwany też Biczem Bożym (ur. 406, zm. 453) władca Hunów w latach 445-453. Razem ze swoim bratem Bledą stworzył imperium, które sięgało od Danii po Bałkany i od Renu aż do Morza Kaspijskiego. Attyla urodził się w 406, jako syn Mundzuka. Razem ze swym starszym bratem Bledą odziedziczył tron po stryju Ruasie. Po objęciu władzy nad plemieniem rezydował w okolicy Tokaju w górnych Węgrzech. W roku 441 spustoszył Mezję, Ilirię i Trację. W 445 w trakcie polowania zabił swego brata Bledę, z którym dotychczas dzielił przywództwo nad Hunami, myląc go z niedźwiedziem. W 447 najechał Cesarstwo Wschodniorzymskie i zmusił cesarza Teodozjusza II do jednorazowego trybutu w wysokości 6000 funtów złota, potroił też wówczas do 2100 rzymskich funtów złota płaconą przez cesarstwo coroczną daninę. Jednym z zarzutów wobec Rzymian było zbezczeszczenie przez biskupa z Margus królewskich grobów Hunów na północ od Dunaju. Attyla chciał poślubić Honorię, siostrę cesarza Walentyniana III. Kiedy zabiegi wodza Hunów o jej rękę zostały odrzucone (450), przeprawił się przez Ren na zamieszkane przez Franków tereny Cesarstwa Zachodniorzymskiego i zburzył wiele miast frankijskich, między innymi Metz. Oblegał też Orlean, ale zachodniorzymski wódz Aecjusz Flawiusz odparł go spod miasta. Na Polach Katalaunijskich między Troyes a Metzem doszło do krwawej bitwy pomiędzy wojskami Attyli a Wizygotami, Burgundami, Frankami i Rzymianami. Hunowie zostali pokonani. Attyla cofnął się, ale w następnym roku (452) najechał północną Italię. Zburzył m.in. Akwileję, głód i panująca wśród Hunów zaraza skłoniły go jednakże do zaprzestania najazdu. W 453 Attyla zmarł z powodu krwotoku z nosa, kiedy krew zalała mu płuca, podczas gdy sam monarcha był kompletnie bezwładny z powodu nadmiernej ilości spożytego alkoholu. Zabawa Hunów odbywała się z okazji zawarcia małżeństwa Attyli z Ildico, jego ostatnią żoną. Synowie Attyli podzielili państwo między siebie, co doprowadziło do jego dezorganizacji i rozpadu. Według innych źródeł, Attyla zmarł w wyniku przepicia na własnym ślubie lub zmarł we własnym łóżku w wyniku otrucia. W 454 Gepidzi rozbili Hunów w bitwie nad rzeką Nedao. Ich resztki uszły na wschód. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Attyla)

Duch świętego Franciszka Salezego czyli wierny obraz myśli i uczuć tego świętego

Marian Morawski

Przeglądając uważnie karty historii, widzimy, że w każdym niemal okresie życia ucywilizowanych narodów Opatrzność zsyłała ludzi, których wpływ sięgał daleko poza ich ojczyznę i poza czas, w którym żyli. Są to zwykłe skutki wyższości rozumu, głębokości uczucia, słowem potęgi ducha. Ta siła ducha staje się wtedy zwłaszcza potęgą niedościgłą, która ogarnia miliony serc i sięga poza światy ziemskie: gdy wrodzone zdolności i przymioty duszy ożywia i uświęca łaska Boża, to jest duch Boży, duch Chrystusowy, tak obficie rozlany w Ewangelii, a jednak, w całej pełni, tak niewielu dusz stający się udziałem. Do liczby tych wybrańców Bożych, co z natury obdarzeni znakomitymi przymiotami duszy, w ciągu życia rozwinęli i spotęgowali je przez usilną i wierną pracę w winnicy Pańskiej, należał, bez wątpienia Święty Franciszek Salezy, o którym współcześni słusznie mówili, że im dawał doskonałe wyobrażenie Chrystusa Pana w czasie czcigodnego pobytu Jego na tej ziemi. Zawartość dzieła: O cnocie i o doskonałości w ogóle. O miłości Bożej. O miłości bliźniego. O poddaniu się woli Bożej i o ufności w Bogu. O cierpliwości. O pokorze. O ubóstwie. O umartwieniu. O czystości. O łagodności. O samotności i zaparciu siebie samego. O pokusach, skrupułach i innych doświadczeniach wewnętrznych. O pobożności i o modlitwie. Środki szczególne uświętobliwienia się. O prostocie chrześcijańskiej. O posłuszeństwie

Facecje z dawnej Polski

Wielu Autorów, Teodor Tyc

Z dawnych kronik zebrał, opracował i tłumaczył Teodor Tyc. Czytając niedawno krwiste, wesołe powiastki Balzaca „Contes drólatiques”, malujące tak niebywale świetnie, choć i bardzo rubasznie za wzorem ‘Dekameronu’, ‘Heptameronu’ i Rabelaisa średniowiecze francuskie, zamyśliłem się frasobliwie nad tym, że my, Polacy, podobnego utworu nie posiadamy.  Prawda, że nasze medium aevum, uboższe, cichsze, zaściankowe, wypłowiałe, nie zna żarów krucjatowych ani awentiur cudownych ani Gralowych misterji, o skiopodach, nibelungach, trojańczykach, Aleksandrach, Blanchefleurach, Lanzelotach, Tristanach ani marzy. Ale mimo to poeci znaleźliby w tem szaraczkowem naszem średniowieczu niejedną rzecz godną swego pióra. Nie mówimy wcale o aktach i dyplomatach, z których dałoby się wysnuć tyle wątków powieściowych.

Wieszczba krwawej głowy

Andrzej Juliusz Sarwa

Dwa wieki historii Polski i Francji, splecione z reformacją w Europie, walką o władzę i poszukiwaniem miłości. To kanwa najnowszej powieści Andrzeja Juliusza Sarwy. A co na tę kanwę jest nałożone? To i powieść historyczna i obyczajowa, przygodowa i po trosze traktat demonologiczny. Co wychodzi z tak niecodziennego połączenia? Wielowątkowy intrygujący utwór z fascynującą, chociaż mroczną akcją. Powieść to ogólnie thriller historyczno-ezoteryczny opowiedziany niezwykle bogatym językiem, zróżnicowanym ze względu na używających go bohaterów. Są tu i opisy bliskie botanice i rozprawie naukowej, jest i humor i podniosłość. Akcja toczy się wartko, dwa wieki historii bynajmniej nie nużą, a dają wrażenie przeniesienia się w epokę. Dodatkową zaletą powieści jest to, że autor, jak ma w zwyczaju, absolutnie się nimi nie przejmując, nie ulega ani modom, ani trendom literackim i pisze po swojemu, znakomitym językiem, oferując nam przepiękne opisy, nawet i zapachów, czego się w sztampowej literaturze nie spotka. Z uwagi na potrzebną do zrozumienia problematyki powieści wiedzę o świecie, podbudowaną bagażem życiowych doświadczeń, autor zamieszcza dość odważne obyczajowo opisy dworskiego życia XVI i XVII-wiecznej Francji i naturalistyczne opisy okultystycznych rytuałów, dlatego jej adresatami winni być raczej czytelnicy dorośli. Książka zdecydowanie dla wymagającego czytelnika!