Zemsta

Aleksander Fredro

Komedia w czterech aktach, wierszem. Komedia powstała w 1833 roku. Inspirowana była dokumentem znalezionym przez Fredrę na zamku Kamieniec w Odrzykoniu, który otrzymał w posagu żony. W dokumencie tym znajduje się historia poprzednich właścicieli. Budowla była własnością dwóch skłóconych ze sobą rodów: Firlejów (dolna część zamku) i Skotnickich (górna część). Piotr Firlej daleki pierwowzór Cześnika dokuczał Janowi Skotnickiemu pierwowzorowi Rejenta, za co ten skierował rynny na jego zabudowania. Wtedy Firlej napadł na jego robotników naprawiających mury górnego zamku i zniszczył przy okazji rynny. Skotnicki pozwał go przed sąd i wygrał sprawę, ale kres ich długoletnim zatargom położył dopiero ślub zawarty w 1630 roku przez wojewodzica Mikołaja Firleja z kasztelanką Zofią Skotnicką. (za Wikipedią).

Tytus Andronikus

William Shakespeare

‘Tytus Andronikus’ (tyt. oryginału angielskiego: ‘Titus Andronicus’ lub ‘The Most Lamentable Romaine Tragedy of Titus Andronicus’ – jedna z pierwszych tragedii Williama Shakespeare’a w pięciu aktach powstała w latach 90. XVI wieku. Sztuka zaczyna się powrotem zwycięskiego wodza Titusa z wyprawy przeciw Barbarzyńcom. (za Wikipedią). Na język polski przełożył Leon Ulrich.

Głos z tamtego świata. Zagadka jesiennej nocy

Andrzej Juliusz Sarwa

Dwie opowieści budzące dreszcz grozy, których lepiej nie czytać po zmroku. Najbardziej ujmujący w tym zbiorze opowiadań jest styl pisarski Sarwy, pięknie stylizowany w zależności od okresu, w jakim miały miejsce opisywane wydarzenia. Język autora jest bardzo dojrzały i dopracowany. Nie nadużywa kwiecistych metafor czy patetycznych opisów. Pisze pięknie i przystępnie.

Kościół św. Józefa w Sandomierzu

Andrzej Sarwa

Gdy wyjdzie się poza obręb sandomierskiego Starego Miasta, ongiś obwiedzionego murami, i ulicą Mickiewicza skieruje w stronę parku porastającego Wzgórze Reformackie, zwane też czasem Wzgórzem Świętego Wojciecha, a w pradawnych czasach Czwartkiem, dostrzeże się kościół św. Józefa oraz przylegające doń budynki dawnego klasztoru O.O. Franciszkanów-Reformatów. Budowlę sakralną, którą chciałbym tutaj zaprezentować pewnie trudno może zaliczyć do pereł sandomierskiej architektury, ale tylko jeśli odniesiemy to do całego gmachu. Za perły wszakże uznać można pewne detale zdobiące jej wnętrze. Dlatego koniecznie zajrzeć trzeba do tej cichej świątyni, przesyconej zapachem dawno zwiędłych kwiatów, dymów kadzideł, które wsiąkły w mury, a przede wszystkim szeptem niezliczonych modlitw, które usta wielu pokoleń wznosiły do Boga... Warto odwiedzić tę świątynię, bo znajdują się blisko Rynku, nie trzeba zatem zbaczać z głównych szlaków, nie zapuszczać się odległe rejony miasta.

Bolszewizm jako prąd kulturalny i cywilizacyjny

Antoni Szymański

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Scharakteryzowanie ruchu, który bynajmniej nie zanikł, a jedynie zmienił formę i wciąż dzieje się przed naszymi oczami jest trudne, a trudność polega na tym, że prowodyrzy tegoż ruchu dokonują nieraz karkołomnych zmian i przerzucają się od jednego stanowiska do innego ze względów politycznych lub oportunistycznych. Trzeba więc zwrócić uwagę na to, co jest istotne, a pominąć to, co ma charakter oportunistyczny i koniunkturalny, co bywa wywołane bieżącą polityką i bieżącymi potrzebami. Na czym polega istotny nurt myśli i praktyki bolszewickiej i, ogólnie, lewackiej oto pytanie, na które książka niniejsza pragnie odpowiedzieć.

Półdiablę weneckie. Powieść od Adriatyku

Józef Ignacy Kraszewski

Półdiablę weneckie powieść Józefa Ignacego Kraszewskiego, z podtytułem Powieść od Adriatyku, napisana w Dreźnie w 1865. Głównymi bohaterami są: szlachcic polski, Konrad Lipnicki oraz jego węgrzynek (sługa) Maciek. Akcja toczy się w Polsce i we Włoszech, w Wenecji, dokąd Konrad udaje się w celu odszukania swoich korzeni rodzinnych. Zarówno Konrad, jak i Maciek we Włoszech odnajdują swoje wielkie miłości, obaj kochają nieszczęśliwie. Konrad pała uczuciem do pięknej córki kapitana statku, Cazity. Po ślubie zabiera młodą żonę do swojego dworu w Polsce, ponieważ nie wyobraża sobie mieszkania poza ojczyzną. Cazita bardzo źle czuje się w kraju męża, kaprysi, chudnie, a ostatecznie różnymi szantażami emocjonalnymi wymusza na nim powrót do Wenecji. We Włoszech wielka nostalgia doprowadza Konrada do śmierci. Młoda wdowa szybko pociesza się w ramionach bogatego patrycjusza Vittoriniego... (http://pl.wikipedia.org/wiki/Półdiablę_weneckie)

W zimowy wieczór i inne opowiadania

Eliza Orzeszkowa

Zbiór opowiadań Elizy Orzeszkowej jednej z najwybitniejszych powieściopisarek okresu polskiego pozytywizmu, autorki nominowanej do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 r. Publikacja zawiera następujące utwory: A... B... C, Przy dochodzeniu śledczym, Tadeusz, Gedali, W zimowy wieczór.

Żywoty Świętych Pańskich. Tom Dwunasty. Grudzień

Władysław Hozakowski

Dnia 1. grudnia: Święty Eligiusz z Noyon, biskup. (588-659.). Inni święci z dnia 1. grudnia: Św. Kandyda, uczennica św. Pawła, męczenniczka. - Św. Florencya, dziewica i męczenniczka. - Św. Ewazy, biskup z Asti, męczennik. - Św. Nahum, prorok starozakonny. - Św. Natalia, wdowa po św. męczenniku Hadryanie. - Św. Prokulus, biskup z Narni. - Św. Ursycyn, biskup z Brescia, - ŚŚw. męczennicy Dyodor i Maryan. - Św. Ageryk, biskup z Verdun. / Dnia 2. grudnia: Święta Bibianna z Rzymu, dziewica i męczenniczka. (+ r. 363). Inni święci z dnia 2. grudnia: Św. Atanazy, mnich. - Św. Chromacy, biskup z Akwilei. - Św. Euzebiusz, kapłan. - Św. Ewazy, biskup z Brescyi, - Św. Fred, opat. - Św. Lupus, biskup z Werony. - Św. Sylwan, biskup z Frygii. - Św. Nonnus, biskup z Heliopolis w Syryi. / Dnia 3. grudnia: Święty Frańciszek Ksawery. (1506-1552.). Inni święci z dnia 3. grudnia: Św. Abon, biskup z Auxerre. - Św. Atala, ksieni. - Św. Biryn, biskup z Dorchester. - Św. Kasyan, męczennik. - Św. Klaudyusz i Hilarya, męczennicy. - Św. Kryspina, dziewica-męczenniczka. - Św. Emeryta, królewna. - Św. Gałgan, pustelnik. - Św. Łucyusz, król brytański. - Św. Sola, pustelnik. - Św. Teodor, biskup z Aleksandryi i męczennik. - Św. Waldfryd i Radfryd, męczennicy. / Dnia 4. grudnia: Święta Barbara, dziewica i męczenniczka. (+ r. 240.). Inni święci z dnia 4. grudnia: Św. Hano, arcybiskup z Kolonii. - Św. Bernard, biskup z Parmy. - Św. Bertoara, dziewica. - Św. Erloman, mnich. - Św. Feliks, biskup z Bolonii. - Św. Florentyna, dziewica i męczenniczka. - Św. Izer, bisbup z Javoux. - Św. Marutas, biskup z Mezopotamii. - Św. Maurus, biskup węgierski. - Św. Melecyusz, biskup Pontu. - Św. Osmund, biskup z Salisbury. - Św. Piotr Chryzolog, pisarz Kościoła. - Św. Sygiran, opat. - Św. Teofanes, męczennik. / Dnia 5. grudnia: Święty Saba z Palestyny, opat. (439-532.). Tego samego dnia: Święty Nicetas z Trewiru, biskup. (481-576.). Inni święci z dnia 5. grudnia: ŚŚw. męczennicy Aurelian i Semproniusz. - Św. Kryspina, męczenniczka. - Św. Galikan, arcybiskup z Embrun. - Św. Gerald, arcybiskup z Braga. - ŚŚw, męczennicy Juliusz, Potamia, Kryspin. Feliks, Gratus, Humilis i Trofim. - Św. Pelinus, biskup z Brindisi. - Św. Fulgenty, męczennik. / Dnia 6. grudnia: Święty Mikołaj z Myra, biskup. (+ r. 352.). Inni święci z dnia 6. grudnia: Św. Apolinary, subdyakon. - Św. Azela, dziewica. - Św. Gertruda, ksieni. - Błog. Gotfryd, przeor. - Św. Majoryk, męczennik. - Św. Polychronyusz, kapłan i męczennik. - Św. Wiktor, biskup z Piacenzy. / Dnia 7. grudnia: Święty Ambroży z Medyolanu, nauczyciel Kościoła. (340-397.). Inni święci z dnia 7. grudnia: Św. Agaton, męczennik. - Św. Agrykola, wyznawca. - Św. Eutropiusz, opat. - Św. Fara, ksieni. - Św. Gerald, biskup z Velletri. - Św. Marcin, opat. - Św. Neofit, męczennik. - ŚŚw. Polykarp i Teodor, męczennicy. - Św. Rygald, męczennik. - Św. Serena, męczennica. - Św. Servus, męczennik. - św. Urban, biskup z Tiano. / Dnia 8. grudnia: Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najśw. Panny Maryi. Inni święci z dnia 8. grudnia: Św. Eucharyusz, biskup z Trewiru. - Św. Eutychian, papież. - Św. Guntylda, dziewica. - Św. Hyldward, biskup z Toul. - Św. Julian i Bezuliusz, męczennicy. - Św. Makary, męczennik. - Św. Osya, matrona. - Św. Patapiusz, pustelnik. - Św. Romaryk, opat. - Św. Sofroniusz, biskup. / Dnia 9. grudnia: Święty Piotr Fourier. (1565-1640.). Tego samego dnia. Święta Leokadya z Toledo, dziewica i męczenniczka (+ r. 303.). Inni święci z dnia 9. grudnia: Św. Anna, matka Samuela z Starego Zakonu. - Św. Cezarya, dziewica i męczenniczka. - Św. Gorgonia, siostra św. Grzegorza z Nazyanzu. - Św. Julian, biskup z Apamea. - Św. Restytut, biskup z Kartaginy. - Św. Sylwester Gozzolini, opat. - Św. Walerya, dziewica i męczenniczka. - Św. Cypryan, opat. / Dnia 10. grudnia: Pamiątka przeniesienia Domku Loretańskiego. (1295.). Tego samego dnia. Święta Eulalia z Merida, dziewica i męczenniczka. (+ r. 303.). Inni święci z dnia 10. grudnia: Św. Karpofor, kapłan i męczennik. - Św. Deusdedit, biskup z Brescia. - Św. Edybiusz, biskup z Soissons. - Bł. Florency, opat. - Św. Fulgenty, opat. - Św. Gansbert, biskup z Cahors. - Św. Herbert, biskup z Rennes. - Św. Julia, dziewica i inęczenniczka. - Św. Melchiades, papież. - Św. Merkury, męczennik. - Św. Syndulf, biskup z Vienne. - Św. Tomasz, opat. / Dnia 11. grudnia: Święty Damazy I., papież. (Panował r. 366-384.). Inni święci z dnia 11. grudnia: Św. Daniel Słupnik. - Bł. Hugolin Magalotti, Frańciszkanin. - Bł. Ida z Nivellon, Cysterka. - Św. Józef, patryarcha starozakonny. - Św. Łukasz Słupnik. - Św. Sabinus, biskup z Piacenza. - ŚŚw. męczennicy Trazon. Poncyan i Pretekstat. - Bł. Frankus, Karmelita. - Św. Barsabas, męczennik. / Dnia 12. grudnia: Święty Epimach i towarzysze, męczennicy. (+ r. 250.). Inni święci z dnia 12. grudnia: Bł. Konrad z Ofida, Frańciszkanin. - Św. Kolumbus, opat z Irlandyi. - Bł. Elżbieta, Dominikanka. - Św. Florency, biskup z Bourges. - ŚŚw. męczennicy Hermogenes i Donat. - Św. Synezyusz, męczennik. - Św. Finyan, biskup z Clonard. - Św. Geroncyusz, męczennik. - Bł. Szymon Hoa, męczennik w Chinach. - Św. Diogenyan, biskup z Albi. / Dnia 13. grudnia: Święta Łucya, dziewica i męczenniczka. (+ r. 304.). Inni święci z dnia 13. grudnia: Św. Antyoch, męczennik. - Św. Autbert, biskup z Cambrai. - Bł. Bertold z Ratyzbony, kapłan i misyonarz. - Św. Eatburga, ksieni. - Bł. Gonsalvus Sanchez, Frańciszkanin. - Św. Jodok, kapłan i pustelnik. - Bł. Tasylo, książę bawarski. - Św. Ursycyn, biskup z Cahors. - Św, Otylia z Alzacyi, ksieni. / Dnia 14. grudnia: Święty Spirydyon z Cypru, biskup. (+ r. 354.). Inni święci z dnia 14. grudnia: ŚŚw. męczennicy Druzus, Zozym i Teodor. - Św. Fortunat, biskup z Poitiers. - Św. Lupicyn, biskup z Vienne. - Św. Nikazy, biskup z Rheims oraz siostra jego Eutropia, dziewica. - Św. Pompejusz, biskup z Pavia. - Św. Urbicy, pustelnik. - Św. Wiator, biskup z Bergamo. - ŚŚw. męczennicy Justus i Abundyusz. / Dnia 15. grudnia: Święta Krystyna, dziewica i służebna. (+ około r. 350.). Inni święci z dnia 15. grudnia: Św. Klaudya, dziewica i męczenniczka. - Św. męczennicy Faustyn, Łucyusz, Celyan, Marek, Fortunat. - Św. męczennicy Ireneusz, Antoni, Teodor, Wiktor. - Św. Maksymin, opat. - Św. Nicefor, biskup z Miletu. - Bł. Rajnald, biskup z Nocery. - Św. Sylwa, dziewica. - Św. Zuzanna, męczenniczka. - Św. Waleryan, biskup afrykański. / Dnia 16. grudnia: Święty Euzebiusz z Vercelli, biskup. (+ r. 370.). Inni święci z dnia 16. grudnia: Św. Albina, dziewica i męczenniczka. - Św. Adelajda, cesarzowa. - Św. Eulaliusz, biskup z Syrakuzy. - Św. Ewerard, hrabia Flandryi. - Św. Irenion, biskup z Gaza. - ŚŚw. Ananiasz, Azariasz i Misael, młodzieńcy w Babilonie. - Św. Modest, patryarcha Jerozolimy. - Św. Teofania, cesarzowa. - ŚŚw. męczennicy Walentyn, Konkordyusz, Nawalis, Agrykola. / Dnia 17. grudnia: Święty Łazarz, biskup z Marseille. (+ około r. 70.). Inni święci z dnia 17. grudnia: Św. Begga, ksieni. - Św. Bryach, opat - Św. Klemencyana, męczennica. - Św. Floryan, męczennik. - Bł. Wilhelm, książę. - Bł. Jolanda, dziewica. - Św. Sturmiusz, opat - Św. Tobiasz, biskup jerozolimski. - Św. Wiwina, ksieni. / Dnia 18. grudnia: Święty Wunibald z Heidenheim, opat. (701-761.). Inni święci z dnia 18. grudnia: Św. Auksencyusz, biskup z Mopsuestia. - Św. Dezyderaty, zakonnik. - Św. Gracyan, biskup z Tours. - Św. Hildebert, biskup z Mans. - Św. Rogacyan, męczennik. - ŚŚw. męczennicy Rufus i Zozym. - ŚŚw. męczennicy Teotym i Bazylyan. - Bł. Olivery Julianus, Frańciszkanin. - Św. Nicety, opat. / Dnia 19. grudnia: Błogosławiony Urban V., papież. (Panował 1362-1370.). Inni święci z dnia 19. grudnia: Św. Adjutus, opat - Św. Benjamin, syn Jakóba patryarchy. - Bł. Konrad z Ofida, Frańciszkanin. - Św. Fausta, matka św. Anastazyi. - Św. Grzegórz, biskup z Auxerre. - Św. Nemezyan, chłopiec-męczennik. - Św. Tymoleon, męczennik. - Święty Bernard, biskup z Terano. - Święty Tymoteusz, męczennik. / Dnia 20. grudnia: Święty Dominik z Silos, opat. (+ r. 1073.). Inni święci z dnia 20. grudnia: Św. Dominik, biskup z Brescia. - ŚŚw. Eugeniusz i Makary, kapłani i męczennicy. - Bł. Hoger, arcybiskup z Bremeny. - Św. Ilduara, wdowa. - Św. Juliusz, męczennik. - Św. Magaluf, kapłan. - Św. Filogoniusz, biskup z Antyochyi. - Bł. Ursycyn, mnich. / Dnia 21. grudnia: Święty Tomasz, apostół. (+ około r. 90.). Inni święci z dnia 21. grudnia: Św. Anastazy, młodszy, patryarcha z Antyochyi i męczennik. - Św. Dyonyzy, uczeń św. Tomasza. - Św. Gliceryusz, kapłan i męczennik. - Św. Honorat, biskup z Toulouse. - Św. Julianna, męczenniczka. - Św. Pelagia, dziewica i męczenniczka. - Bł. Piotr, Kanizyusz. - Św. Seweryn, arcybiskup z Trewiru. - Św. Temistokles, męczennik. - ŚŚw. męczennicy Jan i Festus. / Dnia 22. grudnia: Święty Flawian, męczennik. (+ r. 363.). Inni święci z dnia 22. grudnia: Św. Cheremon, biskup z Nilopolis. - Św. Chryzogon, męczennik. - ŚŚw. Demetryusz, Honorat i Florus, męczennicy. - Św. Euzebiusz, mnich. - Św. Feliks, biskup z Metz. - Św. Ischyryon, męczennik. - Św. Judyta, dziewica. - Św. Notyng, biskup z Kostnicy. - Św. Teodozya, dziewica. - Św. Zenon, żołnierz. / Dnia 23. grudnia: Święta Wiktorya, dziewica i męczenmczka. (+ r. 250.). Tego samego dnia: Błogosławiony Mikołaj Faktor. (1520-1583.). Inni święci z dnia 23. grudnia: Św. Dagobert II., król Austrazyi. - Bl. Hartmann, biskup z Brixen. - Św. Itwara, dziewica i męczenniczka. - Św. Sabinian, dyakon. - Św. Serwulus, żebrak. - ŚŚw. męczennicy Mygdonyusz i Mardonyusz. - Św. Wyntyla, pustelnik. - ŚŚw. męczennicy Teodul, Saturnin, Euporus, Gelazy, Eunicyan, Zetyk, Kleomenes, Apatopus, Bazylides, Ewaryst. - Bł. Gaubald, biskup z Ratyzbony. / Dnia 24. grudnia: Święta Tarzyla, dziewica. (+ r. 550.). Tego samego dnia. Święte siostry Hermina i Adela, księżniczki. (W 8. wieku.). Inni święci z dnia 24. grudnia: Pierwsi rodzice Adam i Ewa. - Św. Amon, biskup z Wormacyi. - Bł. Brunon, Benedyktyn. - Św. Delfin, biskup z Bordeaux. - Św. Eutymiusz, męczennik. - Św. Grzegórz, kapłan. - Św. męczennicy Łucyan, Metrobiusz, Paweł, Zenobiusz, Teotym, Druzus. - Św. Wenerand, biskup z Auvergne. - Bł. Hieronim od Aniołów, Jezuita. / Dnia 25. grudnia: Uroczystość Bożego Narodzenia. Inni święci z dnia 25. grudnia: Św. Anastazya, męczenniczka. - Św. Bazyla, męczenniczka. - Św. Eugenia, dziewica-męczenniczka. - Bł. Flotylda, dziewica. - Bł. Fulkon, biskup z Toulouse. - Bł. Jakobon, kapłan. - Bł. Mateusz, biskup z Albano. - Św. Narcyz, męczennik. - Św. Romulus, wyznawca. / Dnia 26. grudnia: Święty Szczepan, pierwszy męczennik. (+ około r. 34.). Inni święci z dnia 26. grudnia: Bł. Adelhard, Benedyktyn. - Św. Archelausz, biskup z Mezopotamii. - Bł. Bonifacy V., papież. - Św. Dyonyzy, papież. - Św. Hierlacy, biskup irlandzki. - ŚŚw. Julian i Marcyan, męczennicy. - Św. Menander, biskup z Antyochyi. - Św. Teodor, zakrystyanin. - Św. Tyagryn, biskup z Halberstadt. - Św. Zenon, biskup z Palestyny. - Św. Zozym, papież. / Dnia 27. grudnia: Święty Jan, apostół i ewangelista. (+ r. 104.). Inni święci z dnia 27. grudnia: Św. Albit, wyznawca. - Błog. Alruna, wdowa i męczenniczka. - Św. Eadburgis, księżniczka. - Św. Eson, opat. - Św. Fabriola, matrona. - Św. Lydyusz, męczennik. - Św. Maksym, biskup z Aleksandryi. - Św. Niceras, młodzieniec. - Św. Teodor, męczennik i św. Teofanes, biskup z Nicei, bracia. / Dnia 28. grudnia: Pamiątka Mlodzianków betlejemskich. (Rok 1. p. Chr. ). Inni święci z dnia 28. grudnia: Św. Alfeg, biskup i męczennik z Canterbury. - Św. Antoni, mnich. - Św. Cezary, męczennik. - Bł. Kaspar z Buffalo, założyciel Kongregacyi Krwi Najdroższej. - Św. Domicya, męczenniczka. - Św.Domnion, kapłan. - Św. Eutychyusz,kapłan. - Św. Domicyan, dyakon. - Św. Sabela. - Św. Teodor, opat. - Św. Troadyusz, męczennik. / Dnia 29. grudnia: Święty Tomasz Becket z Canterbury, męczennik. (1118-1170.). Inni święci z dnia 29. grudnia: Św. Albert, opat. - Św. Krescens, biskup z Vienne. - Król i prorok Dawid. - Św. Marcel, opat. - Św. Poncyusz, biskup z Puy. - Św. Satur, męczennik. - Św. Trofym, biskup z Arelatu. - Św. męczennicy Kalikst, Feliks i Bonifacy. - Św. Ebrulf, opat. / Dnia 30. grudnia: Święty Sabin z Spoleto, biskup i męczennik. (+ r. 303.). Inni święci z dnia 30. grudnia: Św. Anyzya, dziewica i męczenniczka. - Św. Eliasz, opat. - Św. Eugeni, biskup z Medyolanu. - Św. Anyży, biskup z Solunia. - Św. męczennicy Manswet, Sewer, Apian, Donat, Honoryusz. - Św. Liberiusz, biskup z Raweny. - Bł. Sebastyan Yalfre, Filipin. - Bł. Ryszard, Benedyktyn. - Św. Jerzy, biskup z Nikomedyi. - Św. Leonard, opat. / Dnia 31. grudnia: Święty Sylwester I., papież. (Panował r 314-335.). Tego samego dnia: Święta Melania Młodsza, wdowa. (383-439.). Inni święci z dnia 31. grudnia: Bł. Balduin, opat. - Św. Barbacyan, kapłan. - Św. Kolumba, dziewica-męczenniczka. - Św. Eustachy, biskup z Bourges. - Św. Flodobert, opat. - Św. German, Benedyktyn. - Św. Hermes, męczennik. - Św. Justyn, kapłan i męczennik. - Św. Sabinyan, biskup z Sens. - ŚŚw. Saturnin i Celestyn, męczennicy. - ŚŚw. Zenon i Donat, męczennicy. - Św. Zoilus, kapłan.

Człowiek z blizną. The Man with the Twisted Lip

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Dziennikarz Neville St. Clair w poniedziałek rano udał się do Londynu wcześniej niż zwykle, oświadczając, że ma do załatwienia dwie ważne sprawy i obiecując przywieźć zabawki dla dzieci. Następnie jego żona dostała telegraficzną wiadomość, że może odebrać oczekiwaną przesyłkę w poczcie nad Tamizą. Załatwiwszy sprawunki podczas drogi powrotnej przypadkiem mijała podejrzany zaułek, gdzie ujrzała swego męża w oknie domu. St Clair na jej widok zniknął jakby siłą przez kogoś odciągnięty. Usiłowała wejść, lecz uniemożliwił to gospodarz owego budynku. Po chwili wróciła z policją, przeszukano pokój, w którego oknie ostatni raz widziano zaginionego. W pokoju znajdował się Hugo Boone, kulawy żebrak z wykrzywioną wargą (za Wikipedią).

Maleparta

Józef Ignacy Kraszewski

"Maleparta" to kolejne bardzo wartościowe dzieło w twórczości Józefa Ignacego Kraszewskiego. Opowiada historię głównego bohatera, mecenasa w lubelskim Trybunale Koronnym, który robi niebywałą karierę dzięki podejrzanym i niemoralnym praktykom. Kraszewski mistrzowsko łączy lokalne legendy z faktami historycznymi dotyczącymi kombinacji prawniczych i funkcjonowania trybunału za czasów saskich. Powstaje bardzo krytyczny obraz przedrozbiorowego wymiaru sprawiedliwości, ukazujący korupcję i brak uczciwości. Przenieś się w czasie i odkryj mroczne tajemnice Maleparty - warto.

Zabójstwo w Abbey Grange. The Adventure of the Abbey Grange

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Właściciel posiadłości Abbey Grange sir Eustachy Brackenstall ginie od uderzenia pogrzebaczem w głowę. Ciało znaleziono na podłodze w jadalni. Jego żona zeznaje, że nocą na dwór napadło trzech rabusiów, którzy ogłuszyli ją, zakneblowali i przywiązali do fotela. Prawdziwość słów potwierdzać zdaje się świeży krwiak na jej głowie, jednak Holmes, jak zwykle przywiązując wagę do szczegółów, odkrywa ślady dawniejszych okaleczeń. Lady Brackenstall przyznaje, że mąż alkoholik znęcał się nad nią. Detektyw dając wiarę wyjaśnieniom zamierza już wracać do Londynu, jednak zmienia zdanie i raz jeszcze ogląda kieliszki, z których rabusie pili wino, korek od butelki, sznur, którym skrępowano lady, a także dywan w jadalni. Dochodzi do wniosku, iż sprawca był tylko jeden, zapewne jakiś marynarz, zaś rabunek upozorowano. Lady i jej pokojówka, która miała wyzwolić ją z więzów, zaprzeczają, jakoby było inaczej niż zeznały, co utwierdza Holmesa w przekonaniu, że kogoś chronią. (za Wikipedią).

Kronika Sarmacji Europejskiej. Księga Trzecia. Część I, II i III. Księga Czwarta. Część I, II i III

Alexander Hrabia Gwagnin

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Alessandro Guagnini (w Polsce znany jako Aleksander Gwagnin, ur. 1534 w Weronie, zm. 1614 w Krakowie) polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego. Urodził się we włoskiej zubożałej rodzinie szlacheckiej. Od 1561 uczestniczył w północnej wojnie siedmioletniej. Walczył również w polskim wojsku. W 1571 otrzymał indygenat polski z herbem własnym Gwagnin. Pod jego komendą służył Maciej Stryjkowski. Gwagnin jest autorem Sarmatiae Europeae descriptio z 1578 roku (Kronika Sarmacji europejskiej przetłumaczona w 1611 przez Paszkowskiego). Praca ta stała się popularna w Europie; została wznowiona w 1581. Dzieło Sarmatiae Europeae descriptio, które zostało wydane pod nazwiskiem Guagniniego, Stryjkowski wymienił jako własne w napisanej przez siebie Kronice Polskiej, Litewskiej, Żmudzkiej... Kwestia autorstwa pozostaje nie do końca wyjaśniona. (za Wikipedią). Dzieło Gwagnina o Sarmacji jest szczególnie cenne dla współczesnych badaczy pradziejów naszego narodu, ale także dla tych, którzy się nimi pasjonują z różnych przyczyn patriotycznych czy religijnych.

Apologia Sokratesa. Kryton

Platon

Dzieło nie jest traktatem filozoficznym w zwykłym rozumieniu tego słowa, czy nawet w tym znaczeniu, w jakim traktatami filozoficznymi są inne dialogi Platona (np. Uczta). Ani sam Sokrates, ani Platon ustami Sokratesa nie roztrząsają tu żadnych szczegółowych kwestii ontologicznych lub kosmologicznych, które zaprzątały wtedy uwagę greckich filozofów. W argumentacji Sokratesa (zwłaszcza w jego rozmowie z Meletosem) można nawet dopatrzyć się błędów logicznych. Sokrates np. niesłusznie twierdzi, że nikt nie może świadomie dążyć do deprawowania innej osoby, ponieważ ta w końcu zwróciłaby się przeciwko niemu. I w historii starożytnej i współcześnie można łatwo znaleźć przykłady osób, które zdeprawowane szkodziły nie osobie odpowiedzialnej za jej zepsucie moralne, lecz innym. Sokrates tylko pozornie zbija również drugi punkt oskarżenia, twierdząc, że nie można go oskarżać jednocześnie o bezbożność i wprowadzanie nowych duchów. W rzeczywistości Anytos, Meletos i Lykon nie oskarżali go o ateizm, lecz o to, że nie uznaje bogów, których państwo uznaje, czyli religii państwowej. Była to niewątpliwie prawda. Jak powiedziano, religijność Sokratesa była bardzo głęboka, ale też całkiem innej ogólniejszej i bardziej refleksyjnej natury, niż u zwykłych Ateńczyków. Jest też prawdą, że Sokrates nie był zwolennikiem ustroju demokratycznego. Nie mógł zgodzić się z branym w Atenach za pewnik przekonaniem, że obywatele w swojej większości reprezentują mądrość. (za Wikipedią).

Żywot Nerona

Julian Ejsmond

Ze wstępu: Można być autorem starożytnym, a jednocześnie na wskroś młodym, tak jak najmłodszy nawet autor może być jednocześnie starym idiotą. W piśmiennictwie starożytnym pociągała mię zawsze właśnie jego młodość i bujna żywiołowość. Swetoniusz, choć żył między 65 a 135 r. naszej ery, ma styl tak barwny i porywający, tak młody i rozkoszny, iż nazywanie go autorem starożytnym zakrawa na przemiły paradoks. Z Żywotów dwunastu Cezarów wybrałem żywot Nerona mocno aktualny w chwili, gdy każdy z nas pyta siebie i innych Quo vadis? Okrucieństwo krwawe wieków minionych przesłoniła lekka mgła. Gdyby dziś żył Neron, niewątpliwie nie popełniałby dawnych morderstw. Zamiast urządzać nieludzkie walki dzikich zwierząt z chrześcijanami, obłożyłby tych biednych ludzi szeregiem podatków: majątkowym, dochodowym, rozchodowym... Otrzymawszy wezwanie do zapłacenia podatku państwowego od magistrackich, chrześcijanin sam udałby się do klatki zgłodniałego lwa. W starożytnej Romie w czasach złych gladiatorzy byli na arenie goli; przyglądali im się obywatele ubrani. Czyż może scena taka robić wrażenie dziś w czasach dobrych, gdy wszyscy obywatele są goli? Przodek Nerona jak mówi Swetoniusz dowodził potężną flotą. Dziś Neron niewątpliwie dowodziłby, że mu brak floty. Swetoniusz, chcąc zaimponować nam, opowiada, iż młodziutki Neron miał węża w kołysce. A my tu mamy dziś węża w kieszeni i nic! Niektóre rzeczy się przedawniły. Rzymski władca sądził, że rozrzutność jest jedynym sposobem zużytkowania bogactw. Aby uchodzić za skąpca w jego oczach wystarczało robić rachunki. Nigdy nie włożył jednego ubrania dwukrotnie. Dziś by oszczędzał. Neron wymordował, jak wiemy, tysiące wyższych i niższych urzędników Imperium. Dziś by ich zredukował. Neron wygłaszał deklamacje. Dziś by wygłaszał deklaracje. Miał przy tym, według Swetoniusza, do ostatniej chwili wiernych Wyzwoleńców...

Zemsta

Aleksander Fredro

Komedia powstała w 1833 roku. Inspirowana była dokumentem znalezionym przez Fredrę na zamku Kamieniec w Odrzykoniu, który otrzymał w posagu żony. W dokumencie tym znajduje się historia poprzednich właścicieli. Budowla była własnością dwóch skłóconych ze sobą rodów: Firlejów (dolna część zamku) i Skotnickich (górna część). Piotr Firlej – daleki pierwowzór Cześnika dokuczał Janowi Skotnickiemu – pierwowzorowi Rejenta, za co ten skierował rynny na jego zabudowania. Wtedy Firlej napadł na jego robotników naprawiających mury górnego zamku i zniszczył przy okazji rynny. Skotnicki pozwał go przed sąd i wygrał sprawę, ale kres ich długoletnim zatargom położył dopiero ślub zawarty w 1630 roku przez wojewodzica Mikołaja Firleja z kasztelanką Zofią Skotnicką. W pierwszej wersji rękopisu Fredro umieścił akcję w XVII wieku (wskazuje na to data 4 czerwca 1664 roku umieszczona w testamencie Papkina), a głównymi bohaterami byli: sfrancuziały Baron (późniejszy Cześnik), Kiełbik (Rejent), Pani Rublowa (Podstolina), Papkiewicz (Papkin). Dopiero w kolejnej wersji rękopisu pojawiły się ostateczne nazwiska postaci, a akcję przesunięto o sto kilkadziesiąt lat. (Za Wikipedią).

Iskry spod młota. Tom 2. Lenin

Antoni Ferdynand Ossendowski

To kolejna książka z cyklu powieściowego Na przełomie. Następna powieść pokazuje świat stary, kończący się i świt tego nowego świata, który po zrujnowaniu wszystkiego, co dawne sprawi, iż na ziemi zapanuje raj. Tyle że to wcale nie jest takie oczywiste, a raj wcale rajem być nie musi. Zmieniają się ludzie, zmieniają się czasy, zmienia się podejście do tego, co od zawsze uważane było za wartościowe, ale zmieniają się też techniki wdrażania zła, bo ludzka dusza bynajmniej nie bieleje, lecz staje się coraz mroczniejsza i czarna. Ta książka to gwarancja emocjonującej, niezapomnianej przygody czytelniczej. Lenin powieść biograficzna z 1930 polskiego pisarza Ferdynanda Ossendowskiego o współzałożycielu i liderze partii bolszewickiej Włodzimierzu Leninie. Powieść już przed II wojną światową przetłumaczono na kilka języków europejskich, m.in. na angielski, czeski, francuski, hiszpański, japoński, niemiecki, słoweński i włoski. Przyczyniła się do poznania prawdy o rewolucji październikowej w Rosji w Zachodniej Europie. We Włoszech po interwencji ambasady sowieckiej w 1932 książka została skonfiskowana, zaś część nakładu zniszczono. Uznaje się, że w publikacji tej autor, jako pierwszy wśród literatów, uderzył w mit Lenina bożyszcza mas robotniczych i chłopskich. (za Wikipedią).

O runach słowiańskich

Wojciech Cybulski

Czy Słowianie znali pismo? Czy posługiwali się runami? Wznowienie niezwykle interesującej pracy dr Wojciecha Cybulskiego dotyczącej badań nad runami słowiańskimi.

Colloquia opatowskie z przełomu XII i XIII wieku

Artur Lis

Treść: WPROWADZENIE. 2. DOKUMENT W HISTORII I ARCHIWISTYCE. 3. ZJAZDY, WIECE, COLLOQUIA. I. Dokument opatowski datowany 12 kwietnia 1189 rok. I.1. Treść dokumentu z 1189 roku. I.2. Przekład dokumentu z 1189 roku. I.3. Podobizna dokumentu z 1189 roku. I.4. Lista świadków dokumentu z 1189 roku. II. Dokument opatowski datowany na 1206 rok. II.1. Treść dokumentu datowanego na 1206 rok. II.2. Przekład dokumentu datowanego na 1206 rok. II.3. Podobizna dokumentu datowanego na 1206 rok. II.4. Lista świadków dokumentu datowanego na 1206 rok.

Andruszkowice. Monografia miejscowości

Andrzej Cebula

Andruszkowice - monografia podsandomierskiej wsi. Książka omawia zagadnienia z przeszłości osadnictwa wiejskiego na terenie Sandomierszczyzny, położenie geograficzne opisywanej miejscowości, etymologię jej nazwy, jej dzieje do rozbiorów, w dobie niewoli narodowej, w Polsce niepodległej, w PRL-u i obecnie. Zawiera wiele starych fotografii, mapy, plany i tabele.

Wincenty Kadłubek bibliografia

Artur Lis

Praca poświęcona bł. Wincentemu Kadłubkowi i jego Kronice, zawierająca bibliografię publikacji na temat tego średniowiecznego kronikarza. Praca unikalna pierwsza, jaka została dotychczas wydana. Zachęcamy do zapoznania się z nią.

Służba duszpasterska w Garnizonie Staszów

W latach 1923-1939 w Staszowie stacjonował 1 batalion 2 Pułku Piechoty Legionów 2 Dywizji Piechoty Legionów. Była to jednostka wywodząca się z Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego. Składał się z dowództwa, trzech kompanii strzeleckich (po 3 plutony) i kompanii ciężkich karabinów maszynowych, taboru i służby administracyjnej. 2 i 3 kompania oraz 1 kompania ciężkich karabinów maszynowych szkoliły żołnierzy z przeznaczeniem do Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP), natomiast 1 kompania pełniła służbę wartowniczą i zabezpieczała działalność batalionu.   

Biesiada. Nowele

Henryk Sienkiewicz

Zbiór nowel wybitnego polskiego autora, Henryka Sienkiewicza, laureata Nagrody Nobla zawierający następujące utwory: H. K. T., Kordecki, Duma, Dwie łąki, U Bramy Raju, Przygoda Arystoklesa, Diokles, Dzwonnik, Korynek, Biesiada, Co się raz stało w Sydonie, Sąd Ozyrysa, Wesele, Jako się P. Lubomirski Nawrócił i kościół w Tarnawie zbudował, Ongi i dziś bitwa pod Koronowem, Bajka, Autorki, We mgle, Z dawnych dziejów.