O Buonapartem i o Burbonach

François-René De Chateaubriand

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français. Ze wstępu: Trzeba w kilku słowach wyjaśnić przyczyny, które mnie skusiły do przełożenia tej, zdawałoby się, ulotnej broszury politycznej, tego pamfletu, mającego wszystkie cechy namiętnej i niesprawiedliwej świadomie i celowo niesprawiedliwej literatury agitacyjnej. O ile inne ulotne pisma polityczne mogą zająć jedynie Francuzów, jako dokument przełomowej chwili ich dziejów, o tyle tę broszurę i każdy Polak pochłonie z najżywszym zainteresowaniem. Bonaparte, Napoleon, toć to żywy kawał historii Polski. Znamy go, znamy z bliska, ale znamy w postaci poniekąd legendarnej apoteozy; ciekawe będzie dla nas poznać ten dokument stronniczy, oczywiście ale odsłaniający nam jak gdyby nieco kulis tego pełnego chwały panowania. Nie jest ona sądem historii o Napoleonie, ani nawet sądem samego Chateaubrianda; pisana była w chwili, gdy nie o sąd chodziło, ale o działanie.

Dzieje lisowczyków. W czterech tomach: tom III

Maurycy Dzieduszycki, Wojciech Dębołęcki

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Dzieje lisowczyków. W czterech tomach. Lisowczycy, lisowczyki (początkowa nazwa straceńcy, również chorągiew elearska) formacja lekkiej jazdy polskiej o charakterze utrzymującego się z łupów wojska najemnego. Oparta na wzorach ustrojowych konfederacji wojskowych, sformowana została w 1614 roku pierwotnie jako konfederacja żołnierska pod wodzą pułkownika Aleksandra Józefa Lisowskiego herbu Jeż. Zawiązki tej formacji powstały już jednak w czasie służby Lisowskiego u Dymitra II Samozwańca w latach 16071611. Dwutysięczny oddział lisowczyków brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej 16091618. Od śmierci Lisowskiego w 1616 r. dowodzeni byli przez pułkownika Stanisława Czaplińskiego. Od 1619 r. ich dowódcą był Walenty Rogowski[2]. W czasie wypraw moskiewskich przeprowadzili szereg operacji zaczepnych na terytorium Carstwa Rosyjskiego, rozbijając w grudniu 1617 r. pod Kaługą wojska rosyjskie kniazia Dymitra Pożarskiego. Ich łupiestwo spowodowało m.in. obłożenie tej formacji klątwą, która jednak po pewnym czasie została zdjęta. Celem utworzenia oddziałów lisowczyków było odciążenie skarbu Rzeczypospolitej od obowiązku wypłacania im żołdu. Werbowano ich, zapewniając im pełną swobodę zagarniania łupów wojennych, które były ich jedynym wynagrodzeniem za służbę. Formacja była złożona z najemników różnej narodowości, głównie Polaków, Litwinów i Rusinów. Dowódców obierali sobie sami za pomocą głosowania. Podobnie jak cała jazda narodowego autoramentu, dzielili się na towarzyszy, pocztowych oraz czeladź ciurów, tworzących oddzielne chorągwie, które brały udział w manewrach, a czasami w boju (co było nowością w wojskach polskich). Pułk lisowczyków (zazwyczaj ponad 1000 ludzi) dzielił się na chorągwie, z czego dwie (czarna i czerwona) podlegały bezpośrednio dowódcy. Pułki dowodzone były przez pułkowników z pomocą oboźnego, sędziego i strażnika. Chorągwie prowadzone były przez rotmistrzów z pomocą porucznika i chorążego. Specjalizowali się w zagonach na terytorium wroga, walczyli bez taborów, zaopatrując się w terenie, na którym operowali. Poruszali się podobnie jak Tatarzy, komunikiem, tzn. nie mieli wozów, tylko po kilka koni do jazdy wierzchem, a wyposażenie i żywność przewozili na koniach jucznych. Specyficzny był sposób dosiadania przez nich koni stali w strzemionach, pochylając się nad koniem, aby maksymalnie mu ulżyć i wykorzystać jego możliwości (podobnie jeżdżą dzisiejsi dżokeje). Powodowało to również zwiększenie siły zamachu bronią sieczną lub obuchową (cios z przysiadu), ułatwiało obracanie się w celu wystrzelenia pocisku, jak również przesiadanie się na innego konia w biegu. Ich siodła były niewielkich rozmiarów. Charakteryzowali się błyskawicznym przemieszczaniem, wynikającym ze sposobu jazdy, stosowaniem podstępów i forteli wojennych, niezwykłą odwagą oraz straszliwym pustoszeniem i rabowaniem terenów, na których przebywali. Ich wyszkolenie jeździeckie i bojowe wzbudzało podziw cudzoziemców. Wyróżniali się dzielnością, ale także okrucieństwem i szczególnym zamiłowaniem do rabunku, który został na stałe przypisany do zasad działania tej formacji (np. mieli zwyczaj zabijać każdego napotkanego przechodnia, żeby nie pozostawiać świadków). Cieszyli się wielką sławą w Europie jako niezrównana w szybkości jazda (pokonywali dziennie do 150 km). Ich uzbrojenie i ubiór były niemal całkowicie dowolne i zależne od stopnia zamożności konkretnego żołnierza. Nosili pełniące funkcję miękkiej zbroi pikowane żupany, baczmagi (skórzane buty), czapki typu kołpak i charakterystyczne obcisłe spodnie. Nie używali metalowych zbroi, niektórzy nosili misiurki lub kolety, korzystali też ze zdobycznych kałkanów. Uzbrojenie zaczepne składało się z szabli (obowiązkowo), łuku refleksyjnego chowanego w sajdaku (pokrowiec na łuk z kołczanem), ewentualnie krótkich pik lub rohatyn. Zamiennie z łukami czasami używano pistoletów, rusznic, arkebuzów lub bandoletów. Oficerowie posiadali dodatkowo nadziak bądź czekan i niekiedy koncerz lub pałasz troczony przy siodle, zazwyczaj pod lewym kolanem. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lisowczycy).

Wielkie doświadczenie w Keinplatz. The Great Keinplatz Experiment

Arthur Conan Doyle

Aleksy von Baumgarten był profesorem anatomii i fizjologii przy uniwersytecie w niemieckim: Keinplatz. Będąc znakomitym badaczem w tych dwóch gałęziach nauki, celował obok tego w chemii i innych naukach przyrodniczych. Ulubionym wszakże przedmiotem jego badań była psychologia, a przede wszystkim tajemnicze oddziaływanie duszy na materię. Z tego też powodu hipnotyzm, zwierzęcy magnetyzm, stan kataleptyczny u ludzi i zwierząt stał się z czasem najważniejszym przedmiotem jego dociekań naukowych. Uczniowie lubili go bardzo i nieraz po ukończonej prelekcji, otaczali go kołem, wsłuchując się w jego niezwykle zajmujące rozprawy o własnościach duszy ludzkiej i jej oddziaływaniu na życie duchowe i cielesne człowieka. Wśród takich naukowych pogadanek nieraz poprosił, ażeby który z jego słuchaczów zgłosił się na ochotnika celem zahipnotyzowania, aby sprawdzić, czy teorie profesora na słusznych naukowych wnioskach się opierają. I w końcu jeden z nich się zgłosił... Aby się dowiedzieć, czym się toi skończyło należy przeczytać opowiadanie do końca.

Dolina trwogi. The Valley of Fear

Arthur Conan Doyle

W 1884 r. Abercrombie Smith, sportowiec i student medycyny na Uniwersytecie Oksfordzkim, zostaje wezwany do pokoi swojego sąsiada i kolegi Edwarda Bellinghama. Bellingham, fanatycznego student egiptologii, który posiada wiele starożytnych egipskich artefaktów, który zemdlał z powodu szoku. Kiedy Smith wykorzystuje swoje umiejętności medyczne, aby ożywić Bellinghama, przyjaciel tego ostatniego, William Monkhouse Lee wyjaśnia, że Bellingham ma dziwną obsesję na punkcie egipskiej mumii, którą kupił na aukcji. Bellingham trzyma mumię w swoim pokoju i nazwa ją Lot 249, bo tak brzmiały słowa, którymi określano ją podczas licytacji. Przez kilka następnych tygodni Smithowi często przeszkadzają odgłosy bełkotu i mamrotania z pokoju Bellinghama. Dozorca budynku, Thomas Styles, zwierza się Smithowi, że słyszał, jak coś chodzi po pokoju Bellinghama, gdy Bellingham jest poza domem. Niedługo potem student o imieniu Long Norton, do którego Bellingham ma od zadawnioną urazę, zostaje brutalnie zaatakowany przez tajemniczą i pozornie nieludzką postać. A co było dalej czytelnik dowie się po lekturze opowiadania. Zachęcamy!

Szczęście rodzinne

Lew Tołstoj

Siedemnastoletnia Masza pogrąża się w bólu i rozpaczy po śmierci matki. Masza miała plany, miała marzenia, pragnęła wyjechać za granicę i oto wszystko raptem legło w gruzach. Mało tego zostawszy bez matki, musiała się zaopiekować swoją młodszą siostrą. Jak się potoczą losy bohaterki powieści, młodej rosyjskiej dziewczyny z dobrego domu? Tego można się będzie dowiedziec po przeczytaniu książki. Zachęcamy!

Maciek w powstaniu

Ignacy Maciejowski

"Maciek w powstaniu opowieść dla młodzieży i dorosłych na tle powstania styczniowego z 1863 roku: Na założenie obozu naznaczono Wąchock, miasteczko położone u podnóża stoków Gór Świętokrzyskich, w okolicy fabryk żelaznych, wielkich stawów i gęstych lasów złączonych z puszczami Iłżecką i Świętokrzyską. Miejsce obrano szczęśliwie; ludność fabryczna składała żywioł sprytny, pełen energii, animuszu i wrodzonego pociągu do partyzantki. Każdy z robotników urodzony żołnierz i celny strzelec... Klasztor Cystersów, wielką walcownię, składy żelaza i magazyny zmieniono na koszary. W kuźniach pracowano dzień i noc; wychodziły z nich setkami kosy proste, długie, podobne do piór, grube w środku, cienkie i ostre po bokach. W miasteczku roiło się jak w ulu, gwar niosła woda stawu na lasy, wszystkie place zajęto pod musztrę. Kawalerii stanęło trzy szwadrony, chorągiewki furczały w powietrzu, konie młode i jeźdźcy młodzi w białych świtkach i czerwonych krakuskach.... Serca rosły, a dusze płakały z radości!... Co dzień przybywały oddziały strzelców uzbrojonych w dubeltówki, konnych i ochotników do kosynierów; siły nasze zwiększały się co godzina. Rano musztra, wieczorami muzyka; lud się bawił, jadł mięso, śpiewał, tańcował i rwał się na Moskala!... (fragment)"

Złośliwy figiel. The Adventure of the Norwood Builder

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Sherlocka Holmesa i doktora Watsona odwiedza przerażony John Hector McFarlane, młody prawnik z Blackheath, oskarżony o morderstwo swojego klienta, budowlańca Jonasa Oldacrea. McFarlane wyjaśnia Holmesowi, iż Oldacre przyszedł do niego dzień wcześniej z prośbą o nadanie legalnej formy jego testamentowi. McFarlane odkrywa z zaskoczeniem, że Oldacre przepisał mu cały swój majątek. McFarlane nie rozumiał dlaczego, mimo iż Oldacre wyjaśnił, że jego wcześniejszy związek z matką McFarlanea daje mu pewność, że to on będzie jego najbardziej godnym zaufania spadkobiercą. Sprawy zaprowadziły McFarlanea do domu Oldacrea w Norwood, gdzie miał sprawdzić kilka dokumentów. Były one trzymane w sejfie w pokoju, gdzie rzekomo miało miejsce morderstwo. McFarlane wyszedł dość późno, więc postanowił przenocować w lokalnej gospodzie. O morderstwie przeczytał w gazecie następnego ranka w pociągu. Była tam wyraźnie mowa, że policja szuka właśnie jego. Dowody przeciwko młodemu McFarlaneowi są dosyć obciążające. (za Wikipedią).

Tragiczny koniec. After the Fact

Ernest William Hornung

Jedna z książek z serii o A. J. Rafflesie, złodzieju-dżentelmenie, której autorem jest Ernest William Hornung angielski pisarz. Seria ta spowodowała w owym czasie pewien szok kulturowy, ponieważ jej bohaterem jest nie policjant lub detektyw broniący prawa i porządku, ale przestępca (a raczej para przestępców, bo Raffles zwykle działa w parze ze swoim przyjacielem i narratorem tej serii opowiadań, Bunnym Mandersem). Budzą oni w dodatku sympatię czytelnika, który kibicuje ich niebezpiecznym przygodom (za Wikipedią). Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Widzenie

Bolesław Prus

Jedno z opowiadań, którego autorem jest Bolesław Prus, właściwie Aleksander Głowacki herbu Prus (1847-1912) polski pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, współtwórca polskiego realizmu, kronikarz Warszawy, myśliciel i popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej. Jeden z najwybitniejszych i najważniejszych pisarzy w historii literatury polskiej (za Wikipedią). Fragment utworu, który powinien zachęcić do lektury całości: Do gabinetu wszedł człowiek stary, z długimi włosami, z nieporządnie utrzymaną brodą. Miał na sobie wytarty paltot, popstrzony płatkami śniegu. Na jego widok doktór cofnął się i zapytał tonem, w którym czuć było gniew i zdziwienie: Cóż sprowadziło do mnie... pana... i jeszcze o tej porze?... Krup... szepnął starzec. Mój wnuczek ma krup... dusi się!... Doktór wzruszył ramionami. Starzec, widząc to, załamał ręce i począł mówić chrapliwym głosem: Panie, miej miłosierdzie!... Prawda... obdarłem was... Jeżeli zechcesz, wyznam to przed sądem... Ale i cóż mam z tego?... Nędzę... Moja córka, wdowa, utrzymuje się z szycia i w dodatku nie ma ani zdrowia, ani roboty... Jestem wobec ciebie zbrodniarzem, ale... co winno dziecko?... Ma dopiero sześć lat, panie... I czy może tak strasznie cierpieć za to, że dziadek zbrodniarz?... Uderz mnie... oddaj do więzienia, ale zlituj się nad niewinnymi... Wszakże Chrystus nawet na krzyżu przebaczył swoim katom... Posłuchaj mnie pan rzekł doktór. Jako lekarz nie mam prawa nikomu odmawiać pomocy, ale jako człowiek... Zatchnął się i ciągnął dalej: Czy mógłbyś pan nawlec w tej chwili igłę?... Widzi pan, jak drżę... szepnął starzec, patrząc mu w oczy z trwogą psa, którego mają obić...

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 10

Józef Ignacy Kraszewski

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 10 to zbiór utworów jednego z najważniejszych pisarzy polskiego romantyzmu, Józefa Ignacego Kraszewskiego (1812-1887). Autor, którego dorobek liczy ponad 200 powieści, był mistrzem realistycznych opisów i historycznych narracji. Jego twórczość odznacza się wnikliwymi obserwacjami społecznymi, barwnymi portretami bohaterów oraz umiejętnością oddania ducha minionych epok. Tom 10 zawiera pięć fascynujących utworów: Komedjanci - opowieść o aktorach i ich losach, pełna humoru i ironii, ukazująca kulisy życia artystycznego. Kopciuszek - jest to jakby nowoczesna interpretacja klasycznej baśni o losach skromnej dziewczyny, akcja powieści umieszczona jest w najwyższych kręgach XIX-wiecznej Warszawy. Kościół Święto-Michalski w Wilnie. Opowieść historyczna z pierwszej połowy XVII-go wieku - historia osadzona w XVII-wiecznym Wilnie, pełna tajemnic i intryg. Król w Nieświeżu - 1784. Obrazek z przeszłości - opowieść o wizycie króla w magnackiej rezydencji, pełna historycznych odniesień i detali. Krzyżacy 1410. Obrazy z przeszłości - sugestywna rekonstrukcja jednego z najważniejszych momentów w historii Polski, bitwy pod Grunwaldem, z bogactwem historycznych szczegółów. Kraszewski w tym tomie łączy pasję do historii z głęboką wrażliwością na ludzkie losy, oferując czytelnikom niezapomniane opowieści, które wciąż fascynują i wzruszają. To doskonała lektura dla miłośników literatury historycznej i realistycznych powieści.

Epos o Gilgameszu

Nieznany

Epos o Gilgameszu epos pochodzenia sumeryjskiego opisujący poszukiwanie przez legendarnego Gilgamesza (władcę Uruk) tajemnicy nieśmiertelności. W poemacie tym znajduje się między innymi opis potopu. Poemat powstał około 2000 roku p.n.e. Najpełniejsza jego wersja zachowała się w Niniwie w bibliotece asyryjskiego króla Aszurbanipala żyjącego w VII wieku p.n.e., odkrytej w 1853 roku w wersji akadyjskiej. Gilgamesz był historycznym królem Uruk. Na słynnej sumeryjskiej liście królów Gilgamesz jest wymieniony jako piąty król z pierwszej dynastii z Uruk, który najprawdopodobniej panował w latach 2700-2660 p.n.e

Rzymianka. Studium historyczno-obyczajowe

Jan Wolfram

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Ze wstępu: Upadek narodów datuje się wszędzie w historii od upadku moralności i cnót, a upadek cnót od upadku kobiet. Dopóki kobieta pełni obowiązki swoje jako córka, żona, matka i gospodyni domu, dopóty jest i mężczyzna z pewnością mężem, ojcem, obywatelem w całym znaczeniu tego wyrazu; gdyż cnoty wyssane z piersi matki, wypielęgnowane przy jej sercu, wykołysane w miłości, musiały go zahartować do życia, nauczyć miłować powinność i wypełniać ją sumiennie Więc powołanie kobiety jest wielkie i zaszczytne Gdzie tego nie ma upadek jest bliski. Bardzo pouczającym przykładem jest Rzym starożytny, który był panem świata, dopóki był siedzibą skromności, oszczędności i pracy, siedzibą cnót w obywatelach i obywatelkach, ale otworzywszy wrota zepsuciu runął straszliwie. Wielkie znaczenie w życiu narodu rzymskiego miała kobieta. I właśnie studium tej kobiety, Rzymianki, zawiera niniejsze opracowanie. Nie jest ono może nazbyt obszerne, ale bez wątpienia wartościowe. Polecamy!

Żywoty Świętych Pańskich. Tom Szósty. Czerwiec

Władysław Hozakowski

Dnia 1. czerwca: Błogosławiony Jakób Strepa, arcybiskup lwowski. (+ r. 1411.). Inni święci z dnia 1. czerwca: Św. Agapit i Dyonyzy, zakonnicy. - Św. Kaprazyusz, opat. - Św. Konrad, obrany arcybiskup z Trewiru, męczennik. - Św. Krescencyusz, żołnierz-męczennik. - Św.Eneko, opat. - Św, Gaudenty, biskup z Arbe. - Św. Jowin, opat. - Św. Medulf, pustelnik. - Św. Reweryan, biskup i św. Paweł, kapłan z Autun, męczennicy. - Św. Pamfil, kapłan i męczennik. - Św. Zozym i Tekla, dziewica, męczennicy. / Dnia 2. czerwca: Święci Piotr, egzorcysta, i Marcelin, kapłan, męczennicy. (Około r. 304.). Inni święci z dnia 2. czerwca: Św. Eugeniusz I., papież-męczennik. - Św. Gwidon, biskup z Aqui. - Św. Mikołaj, pielgrzym. - Sw. Fotyn, biskup z Lyon. - ŚŚw. męczennicy Mariusz, Latyna i Sabina. - Bł. Ratruda, dziewica, i jej matka Tazya, królowa Longobardów, zakonnice. - Św. Sadok, męczennik, Dominikanin. - Św. Erazm, biskup-męczennik. / Dnia 3. czerwca: Święta Klotylda, królowa Francyi. (475 545.). Tego samego dnia: Święty Erazm, biskup Antyochyi, patron Polski. (Około r. 393.). Inni święci z dnia 3. czerwca: Św. Adalbert, biskup z Como. - Św. Adam, wyznawca z Guglionisi. - Św. Atanazy, cudotwórca, zakonnik. - Św. Auditus, biskup z Portugalii. - Św. Barsabas, opat - Św. Cecylyusz, kapłan. - Św. Konus, opat - Św. Dawinus, pielgrzym. - Św. Genezyusz, biskup z Clermont. - Św. Izaak zakonnik, i męczennik. - ŚŚw. męczennicy Lucylyan, starzec, chłopcy Klaudyusz, Hypacy, Paweł, Dyonyzy oraz Paula, dziewica. - Św. Oliwa, dziewica. / Dnia 4. czerwca: Św. Frańciszek Caracciolo. (1563 1608.). Tego samego dnia: Błogosławiony Michał Giedrojć (+ r. 1485.). Inni święci z dnia 4. czerwca: Św. Aleksander, biskup z Werony. - Św. Morandus Benedyktyn. - Św. Walter, opat. - Bł. Lucencya, dziewica. - Św. Marcyalis, biskup z Spoleto. - Św.Optatus, biskup z Mileve. - Św. Kwiryn, męczennik. - Św. Saturnina, dziewica i męczenniczka. - Św. Zofia, męczenniczka. - Św. Konkors, biskup z Ilanz. - Bł. Pacyfik z Ceredano, kapłan i zakonnik. / Dnia 5. czerwca: Święty Bonifacy, arcybiskup Moguncyi, męczennik. (680 755.). Inni święci z dnia 5. czerwca: Św. Austrobert, arcybiskup z Vienne. - Św. Klaudyusz, męczennik. - Św. Doroteusz, kapłan. - ŚŚw. Eobanus, biskup, Adalaryusz, Walter, Wintrun, kapłani, Hildebrand, sługa-towarzysze św. Bonifacego. - Św. Eutychyus, biskup z Como. - Św. Feliks, zakonnik. - - Św. Ferdynand, książę portugalski. - Św. Genezyusz, hrabia z Auvergne. - Św. Grzegórz, biskup z Marsala, męczennik. - Św. Sykstus, wyznawca. - ŚŚw. Ewazyusz i Prywatus, męczennicy. / Dnia 6. czerwca: Święty Norbert, arcybiskup Magdeburga, założycie] zakonu Premonstratenzów. (1080 1134.). Inni święci z dnia 6. czerwca: Św. Agobard, arcybiskup z Lyon. - Św. Aldryk, arcybiskup z Sens. - Św. Aleksander, biskup z Fiesole. - Św. Anna, dziewica i męczenniczka. - Św. Anub, opat. - Bł. Betrand, patryarcha z Akwilei. - Św. Klaudyusz, arcybiskup z Besancon. - Św. Koka, dziewica. - Św. Falkon, opat. - Św. Gilbert, opat. - Św. Filip, jeden z 7 pierwszych dyakonów. - ŚŚw. Bazalota i Eufemia, zakonnice. - Św. Justus, biskup z Aleksandryi. - Św. Wincenty, biskup z Chieti. - Św. Hilarion, opat. - ŚŚw. Amancyusz i Peregryna, męczennicy. / Dnia 7. czerwca: Św. Paweł, patryarcha z Konstantynopola, męczennik. (Około r. 350.). Tego samego dnia. Błogosławiony Stanisław Kaźmierczyk. (1433 1489.). Inni święci z dnia 7. czerwca: Św. Deokarus (Bogumił), opat. - Św. Eugenia, dziewica. - Św. Gotszalk, książę słowiański, męczennik. - Św. Godoald, opat. - Bł. Landulf, biskup z Asti. - Św. Robert, opat. - Św. Sebastyana, dziewica i męczenniczka. - Św. Kolman, biskup irlandzki. - Św. Potamiena młodsza, dziewica i męczenniczka. - ŚŚw. męczennicy Wikturus, Ewaryusz, Prywata, Spisyna, Cyryl. / Dnia 8. czerwca: Święty Medard, biskup z Noyon. (457 545.). Inni święci z dnia 8. czerwca: Św. Cylyan, męczennik. - Św. Klodulf, biskup z Metz. - Św. Eustadiola, ksieni. - Św. Generya, dziewica i męczenniczka. - Św. Gildard, biskup z Rouen. - Św. Herakliusz, biskup z Sens. - Św. Sabinyan, opat. - Św. Sebastyan, męczennik. - Św. Seweryn, biskup z San Sewerino. - Św. Syra, dziewica, patronka przeciw kamieniom żółciowym. - Św. Wiktoryn, pustelnik. - Św. Wilhelm, arcybiskup z Yorku. / Dnia 9. czerwca: Święci bracia Prymus i Felicyan, męczennicy. (Roku 286.). Tego samego dnia: Święta Pelagia z Antyochyi, dziewica i męczenniczka. (Około r. 250.). Inni święci z dnia 9. czerwca: Św. Kolumban, opat. - Św. Kumian, biskup irlandzki. - Św. Jolus, pustelnik. - Św. Julian z Edessy, mnich. - Św. Maksymin, biskup z Syrakuzy. - Św. Ryszard, biskup z Andria. - ŚŚw. dziewice i męczennice Tekla, Merya, Maryanna, Anna, Marta. - Św. Trojecya, dziewica. - Św. Wincenty, męczennik. - ŚŚw. Florencyusz i Windemnialis, biskupi afrykańscy. / Dnia 10. czerwca: Święta Małgorzata, królowa szkocka. (1046 1093.). Tego samego dnia: Błogosławiony Bogumił, arcybiskup gnieźnieński. (+ r. 1182.). Inni święci z dnia 10. czerwca: Św. Asteryusz, biskup z Petra. - Św. Cenzuryusz z Auxerre. - Św. Ebremund: opat. - Św. Fortunat, biskup z Trewiru. - Św. Landeryk, biskup Paryża. - Św. Mauryn, opat. - Św. Oliwa, dziewica i męczenniczka. - Św. Zacharyasz, męczennik. - Bł. Henryk z Botzen, robotnik. - ŚŚw. Cryspulus i Restytus, męczennicy. - Św. Fruktuozy, biskup z Gabbio. / Dnia 11. czerwca: Święty Barnabasz, apostoł. (Około r. 60.). Inni święci z dnia 11. czerwca: Bł. Alejdis, ksieni. - Św. Amabilis, kapłan. - Sw. Blitaryusz, kapłan i pustelnik. - Św. Flora, dziewica i zakonnica. - Św. Makra, dziewica i męczenniczka. - Św. Paryzyusz, kapłan i Kameduła. - Św. Rosselina, dziewica i zakonnica. - Św. Auzyoniusz, biskup z Angouleme. - ŚŚw. męczennicy Emeryt, Akret, Wiktor, Wiktoryn, Feliks i Fortunat. / Dnia 12. czerwca: Święty Jan a St. Facundo, Augustynyanin. (1419 1479.). Tego samego dnia: Święty Eskil, biskup szwedzki, męczennik. (W pierwszej połowie 11. wieku.). Inni święci z dnia 12. czerwca: Św. Amfion, biskup z Cylicyi. - Św. Antonina, męczenniczka. - ŚŚw. męczennicy Bazylides, Cyryn, Nabór i Nazary. - Św. Julian, opat. - Św. Leon III., papież. - Św. Odulf, kapłan. - Św. Olympiusz, biskup z Tracyi. - Św. Onufry, pustelnik. - Św. Piotr, pustelnik. - Św. Sygon, opat. - Sw. Ternanus, biskup szkocki. - ŚŚw. męczenniczki Donatella i Sekunda. - Św. Magdal, męczennik. - Św. Kunera, dziewica i męczenniczka. / Dnia 13. czerwca: Święty Antoni z Padwy. (1195 1231.). Inni święci z dnia 13. czerwca: Św. Agrycyusz, biskup z Seus. - Św. Akwilina dziewica i męczenniczka. - Bł. Bogna, matka św. Stanisława, biskupa. - Św. Dyodor, męczennik. - Św. Felikula, dziewica i męczenniczka. - Św. Jakób, pustelnik. - Św. Peregryn, biskup z Vittorino, męczennik. - Św. Psalmodyusz, pustelnik. - Św. Wiktoryn, biskup z Asyżu. - ŚŚw. męczennicy Łucyan, Fortunat, Tekla. / Dnia 14. czerwca: Święty Bazyli Wielki, arcybiskup Cezarei. (330 379.). Inni święci z dnia 14. czerwca: Św. Eteryusz, biskup z Vienne. - Św. Korneliusz, męczennik. - Św. Cyryak, wyznawca. - Św. Hartwich, arcybiskup z Solnogrodu. - Sw. Julitta, matrona. - Św. Marcyan, biskup z Syrakuzy, męczennik. - Św. Marek, biskup z Lucera. - Św. Metody, patryarcha Konstantynopola. - ŚŚw. męczennicy Walery i Rufia. - Czcigodny Ryszard, opat. - Św. Bobon, biskup z Vienne. / Dnia 15. czerwca: Święci Wit, Modest, Krescencya, męczennicy (Około r. 307). Tego samego dnia. Święta Germana Cousin, dziewica. (1579 1601.). Inni święci z dnia 15. czerwca: Św. Abraham, opat. - Św. Benyldis, męczenniczka. - Św. Bernard, opat - Św. Cerdon, biskup z Aleksandryi. - Św. Konald, opat. - Św. Dułaś, męczennik. - Św. Fortunat, biskup z Neapolu. - Św. Hilaryan, kapłan. - Św. Landelin, opat. - ŚŚw. męczennicy Libya i Leonidas. - Św. Eutropia i 12 dziewcząt. - Św. Oryzyusz, opat. - Św. Hezychyusz, żołnierz i męczennik. / Dnia 16. czerwca: Św. Benon, biskup z Meissen, apostoł Słowian. (1010 1106.). Tego samego dnia: Święty Jan Frańciszek Regis. (1597 1640.). Inni święci z dnia 16. czerwca: Św. Aurelian, biskup z Arles. - Św. Aureusz, biskup z Moguncyi oraz siostra jego Justyna, męczenniczka. - ŚŚw. męczennicy Fereolus, kapłan i św. Ferucyon, dyakon. - Św. Gebhard, arcybiskup z Solnogrodu. - Św. Ludgarda, zakonnica i dziewica. - Św. Similyan, biskup z Nantes. - ŚŚw. męczennicy Kwiryn i matka jego Julitta. - Św. Tychon, biskup z Cypru. / Dnia 17. czerwca: Błog. Jolenta, księżna i patronka Wielkopolski. (1239 1298.). Inni święci z dnia 17. czerwca: Św. Avit, biskup z Vienne. - Św. Bessarion, pustelnik. - Św. Dawid, arcybiskup z Bourges. - Św. Digna, męczenniczka. - Bł. Eufemia, ksieni, - Św. Himeryusz, biskup z Amelia. - Św. Hypacy, opat. - Św. Józef, pustelnik. - Św. Tarazya, królowa Leonu i jej siostra Sancya, zakonnica. - Św. Weredemus, biskup z Avignon. - Św. Botulf, opat. - ŚŚw. męczenniczki Cyrya, Muska siostry oraz Waleryana i Marya. - Św. Monton, żołnierz i męczennik. / Dnia 18. czerwca: Święta Maryna, dziewica i zakonnica. (Około r. 750.). Tego samego dnia: Święci bracia Marek i Marcelian, męczennicy. (Około r. 286.). Inni święci z dnia 18. czerwca: Św. Eteryusz, męczennik. - Św. Amand, biskup z Bordeaux. - Św. Antbert, biskup z Avranches. - Św. Dunstan, opat. - Św. Elżbieta, dziewica i zakonnica. - Św. Elpidyusz, męczennik. - Bł. Marya Dolorosa, dziewica i męczenniczka. - Św. Osianna, siostra króla Osreda z Northumberland. - Św. Specyoza, dziewica.- ŚŚw. męczennicy Grzegórz, biskup, Demetryusz, archidyakon i Kaloger, opat. / Dnia 19. czerwca: Święta Juliana Falconieri, dziewica i zakonnica. (1270 1341.). Tego samego dnia: Święty Bonifacy (Brunon), apostoł Prus i Rusi, męczennik. (+ r. 1000). Inni święci z dnia 19. czerwca: Św. Deodat, biskup z Nevers. - ŚŚw. męczennicy Gaudenty, biskup i Kulmacyusz, dyakon. - ŚŚw. męczennicy Gerwazy i Protazy. - Św. Inocenty, biskup z Le Mans. - Bł. Michalina, wdowa. - Św. Nazary, biskup z Capo d'Istria. - Św. Ursycyn, lekarz i męczennik. - Św. Zenon, pustelnik. - Św. Zozym, żołnierz i męczennik. - Św. Hildogrim, biskup z Haiberstadt. / Dnia 20. czerwca: Święty Sylweriusz, papież-męczennik. (536 540.). Inni święci z dnia 20. czerwca: Św. Adalbert, pierwszy arcybiskup Magdeburga. - Św. Adelgunda, księżniczka i zakonnica. - Św. Florentyna, dziewica i ksieni, siostra św. biskupów Leandra, Izydora i Fulgentego. - Św. Goban, kapłan. - Św. Ida, dziewica. - Św. Jan z Mathera, zakonnik. - Św. Makary, biskup z Petra. - Św. Maksymin, biskup z Tongern, męczennik. - Św. Metody, biskup z Patara, męczennik. - Św. Nowatus, kapłan. - ŚŚw. męczennicy Witalis, Kryspin i Martyrya. / Dnia 21. czerwca: Święty Alojzy Gonzaga. (1568 1591.). Inni święci z dnia 21. czerwca: Św. Alban, męczennik. - Św. Demetrya, dziewica i męczenniczka. - Św. Euzebiusz, biskup z Samosata. - Św. Inocenty, biskup z Merida. - Św. Leutfryd, opat. - ŚŚw. pustelnicy Mikołaj i Tranus. - Św. Peladyusz, biskup z Embrun. - Św. Radulf, arcybiskup z Bourges. - Św. Rajmund, biskup z Balbaster. -Św. Symplicy, subdyakon. - Św. Terencyusz, biskup z Ikonium, męczennik. - Św. Tomasz, męczennik. / Dnia 22. czerwca: Święty Paulin, biskup z Nola. (353 431.). Inni święci z dnia 22. czerwca: Św. Aron, opat. - Św. Albin, męczennik. - Św. Badulf, biskup francuski. - Św. Konsorcya, dziewica. - Św. Eberhard, arcybiskup z Solnogrodu. - Św. Emilas, opat. - Św. Jan, biskup z Neapolu. - Św. Jan Fisher, kardynał, biskup z Rochester, męczennik. - Św. Julian, męczennik. - Św. Nicetas, biskup z Akwilei. - Św. Rotrudis, dziewica. - Św. Sycyldis, dziewica. / Dnia 23. czerwca: Święta Marya z Oignies. (1180 1213.). Inni święci z dnia 23. czerwca: Bł. Adalbert, opat. - Św. Agrypina, dziewica i męczenniczka. - Św. Biliusz, biskup z Yannes i męczennik. - Św. Edeltruda, królowa i ksieni. - Św. Feliks, kapłan i męczennik. - Św. Jakób, biskup z Toul. - Św. Jan, kapłan i męczennik. - Św. Lanfrank, biskup z Pavia. - ŚŚw. męczennicy Paladyusz, Mojżesz i Palikonus. - Św. Zenon wódz i jego sługa Zenas męczennicy. - Św. Leodegar, kapłan. / Dnia 24. czerwca: Narodzenie świętego Jana Chrzciciela (1. p. Chr. ). Inni święci z dnia 24. czerwca: Św. Bartłomiej, Benedyktyn i pustelnik. - Św. Eryk, mnich. - Św. Faustus, męczennik. - Św. Fryzyusz, męczennik. - Św. Geranus, pokutnik i pustelnik. - Św. Gerazym, wyznawca. - Bł. Gerhoh, prepozyt z Reichersberg. - Św. Jowan, pustelnik czeski. - Św. Rogat, męczennik. - Św. Symplicyusz, biskup z Autun. - Św. Teodulf, biskup i opat z Lobbe. / Dnia 25. czerwca: Święty Wilhelm z Monte Vergine, opat. (1085 1142.). Tego samego dnia: Czcigodna Dorota z Kwidzyny. (1347 1394.). Inni święci z dnia 25. czerwca: Św. Emilian, biskup z Nantes. - Św. Autydyusz, biskup z Besancon. - Św. Eurozya, dziewica i męczenniczka. - Św. Febronia, dziewica i męczenniczka. - Św. Galikan, wódz rzymski, męczennik. - Św. Maksym, biskup z Turynu. - Św. Molokus, biskup szkocki. - Św. Prosper z Akwitanii. - Św. Prosper, biskup z Reggio. - Św. Zozypater, biskup z Solunia. - Św. Tygryda, pustelniczka. - Św. Łucya, dziewica i męczenniczka. - ŚŚw. pustelnicy Amandus i Domnolenus. / Dnia 26. czerwca: Święty Pelagiusz, chłopiec-męczennik. (912 925.). Tego samego dnia. Święci bracia Jan i Paweł, męczennicy. (+ r. 362.). Inni święci z dnia 26. czerwca: Św. Antelm, biskup z Bellay. - Św.Benedykt, lekarz i męczennik. - Św. Dawid, pustelnik. - Św. Dyonyzy, arcybiskup bułgarski. - ŚŚw. męczennicy Gaudenty, Feliks, Agapit, Emeryta. - Św. Hermogiusz, biskup z Tuy. - Św. Maksencyusz, opat. - Św. Perseweranda, dziewica. - Św. Salwiusz, biskup z Angouleme i jego uczeń Superyusz, męczennicy. - Św. Wigiliusz, biskup z Tryentu. - Św. Wambert, pleban. / Dnia 27. czerwca: Święty Władysław, król węgierski. (1031 1095.). Inni święci z dnia 27. czerwca: Św. Adelin, opat. - Św. Adelajda, wdowa. - Św. Krescens, biskup Galacyi. - ŚŚw. męczennicy Kryspus, Kryspinyan i Benedykta, dziewica. - Św. Deodat, biskup z Nola. - ŚŚw.męczennicy Feliks i Spinella. - Bł. Menendus, kanonik. - Św. Zoil, męczennik. - Św. Sampson, kapłan. - Św. Jan z Montier, kapłan. / Dnia 28. czerwca: Święty Ireneusz z Lyon, biskup (140 202.). Inni święci z dnia 28. czerwca: Św. Benignus biskup z Utrecht, męczennik. - Św. Leon II., papież. - Św. Lupercyusz biskup z Eurze, męczennik. - Czcigodny Notker Labeo, opat. - Św. Paweł L, papież. - Św. Hajmrad, kapłan i pustelnik. - Św. Macedoniusz, męczennik. - Św. Łucyan i Paweł wyznawcy. - Św. męczennicy Sergiusz, Potamiena, dziewica i jej matka Marcela. - Św. Papiusz, męczennik. / Dnia 29. czerwca: Święty Piotr, książę apostołów. (+ r. 67.). Inni święci z dnia 29. czerwca: Św. Akrozya, uczennica św. Piotra. - Św. Benedykta, dziewica. - Św. Kasyusz, biskup z Narni. - ŚŚw. Neolin i Hilary, biskupi z Padwy. - Św. Marya, matka Marka ewangelisty. - Bł. Rajmund Lullus, Franciszkanin. - Św. Piotr, metropolita z Kijowa. - ŚŚw. Salome i Judyt, pustelniczki. - ŚŚw. męczennicy Marceli i Anastazy. - Św. Syrus, biskup z Genewy. / Dnia 30. czerwca: Święty Paweł, apostół narodów. (+ r. 67.). Inni święci z dnia 30. czerwca: Św. Emiliana, dziewica i męczenniczka. - Św. Ernest, biskup Pragi. - Bł. Bernardyn Realino z Tow. Jezusowego. - Czcigodny Cezar Baroniusz, kardynał. - Św. Kajus, kapłan i św. Leon, subdyakon, męczennicy. - Św. Donat, żołnierz i męczennik. - Św. Henryk, pustelnik. - Św. Lucyna, uczennica apostołów. - Św. Ostyan, kapłan. - Św. Piotr, wyznawca z Asti. - Św. Adylia, dziewica i zakonnica, siostra św. Bawona. - Bł. Arnulf z zakonu Cystersów. - Św. Bazylides, żołnierz i męczennik.

Wilki. Z notatek komornika sądowego

Klemens Junosza

Klemens Junosza jako pisarz zadebiutował w czasopiśmie Kolce w 1874 roku Szaniawski celował przede wszystkim w małych formach prozatorskich: noweli, opowiadaniu, obrazku, szkicu. W swoich utworach chętnie portretował środowiska chłopskie, drobnoszlacheckie, ale także mieszczan i Żydów warszawskich. Opowiastka Wilki nosząca podtytuł: Z notatek komornika sądowego należy do takich właśnie utworów. Utwór zaczyna się zachęcająco: Dziwnym się to komu wyda, żeby komornik, zwyczajny komornik sądowy, spisywał swoje pamiętniki! Co ciekawego w nich być może? Same tylko nakazy, zajęcia, licytacje, intromisje, a czasem, jakby dla rozmaitości, zabawka w kota i myszkę z nieszczęśliwym dłużnikiem, ofiarą prawa o przymusie osobistym. Tak; na pozór to prawda, ale w istocie, nikt chyba nie napatrzy się na tyle dramatów, komedii i fars życia ile komornik. Przesunęło się też przed moimi oczami wiele obrazów strasznych, obrazów żywej nędzy i nieszczęścia, rozpaczy, żalu, cichej rezygnacji, albo też przewrotności i szalbierstwa. Czynność nasza to rodzaj polowania bezkrwawego na potulne sarenki lub zające, albo też na chytrego lisa, pełnego wyrafinowanych przebiegów, podejść i wykrętów. Zdarzało mi się też trafiać na grubą i niebezpieczną zwierzynę. Pomnę dotychczas jednego pacjenta o herkulesowych kształtach i karku bawolim. Postać jego do dziś dnia tkwi w mojej pamięci. Sapał groźnie, jak dzik w legowisku i, kto wie, czyby nie rzucił się na mnie, jak raniony odyniec, ale, na moje, a naturalnie i na jego szczęście, obecność licznej służby powstrzymała go od tego kroku...

Pusty dom. The Adventure of the Empty House

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Po powrocie z klubu Ronald Adair zostaje zastrzelony w swym pokoju podczas notowania zysków i strat w grze w karty. Zginął od kuli z rewolweru, jednak broni w pokoju nie znaleziono. Brak też śladów włamania. Drzwi były zamknięte od wewnątrz, okno od ulicy otwarte. Jedynym wytłumaczeniem jest strzał z zewnątrz przez okno, lecz wymagałoby to wyjątkowej celności strzelca oraz broni o dużym zasięgu. Doktor Watson bezskutecznie rozmyśla nad tą zagadką. Tymczasem uchodzący za zabitego Sherlock Holmes w przebraniu podstarzałego księgarza wchodzi do domu Watsona. Ujawnia się, co dla jego przyjaciela, wciąż przekonanego o śmierci Holmesa, jest dużym szokiem. Detektyw wyjaśnia, że nie wpadł do wodospadu Reichenbach, jak to Watson błędnie wywnioskował (za Wikipedią).

Chodźcie w światłości, dopóki jest światłość

Lew Tołstoj

Chodźcie w światłości, dopóki jest światłość. Powieść z pierwszych wieków chrześcijaństwa. , . . Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i rosyjskiej. Opowieść o tym, jak pewien człowiek, będący przez całe życie poganinem i nigdy niezastanawiający się nad kwestiami religijnymi widząc okrutne i niesprawiedliwe prześladowania, jakie spotykają chrześcijan, zaczyna nabierać wątpliwości, co do słuszności postępowania władz Traci żonę i dzieci, zostaje mu tylko jeden syn Juliusz. Ten zaś zaprzyjaźnia się z Pamfilem, ten zaś jest chrześcijaninem Co będzie z synem, co będzie z ojcem? Tego można się dowiedzieć po przeczytaniu książki...

O trzech stopniach, po których ku nam zstąpił Syn Boży, stawszy się człowiekiem

Ks. Zygmunt Golian

Kazania Ks. Zygmunta Goliana, Dra św. Teologii, Proboszcza kościoła parafialnego w Wieliczce, Prałata dom. J. Świątobliwości itd. – drogocenna pamiątka jego niestrudzonej działalności kaznodziejskiej – są nacechowane gorącością ducha Bożego, zadziwiającą znajomością Pisma św. i Ojców Kościoła, Pisma św. tłumaczów, głęboką nauką, talentem inteligencji i wymowy niezrównanym, znajomością serc ludzkich.

Opowieść Artura Gordona Pyma z Nantucket. Narrative of Arthur Gordon Pym of Nantucket

Edgar Allan Poe

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Powieść przedstawia historię młodego Artura Gordona Pyma, który postanawia ukryć się na pokładzie statku Grampus. Od tego momentu przydarzają mu się niezwykłe przygody, jest świadkiem katastrofy morskiej, buntu czy kanibalizmu. Opowieść rozpoczyna się całkiem konwencjonalną wyprawą morską, lecz staje się znacznie bardziej osobliwa i trudna do sklasyfikowania w ostatnich rozdziałach, łącznie z religijnym symbolizmem i zagadnieniem teorii pustej Ziemi. Powieść kończy się nagle, wraz z pojawieniem się dziwnej, spowitej mgłą sylwetki, mającej zabarwioną skórę niczym perfekcyjna biel śniegu. The work relates the tale of the young Arthur Gordon Pym, who stows away aboard a whaling ship called the Grampus. Various adventures and misadventures befall Pym, including shipwreck, mutiny, and cannibalism, before he is saved by the crew of the Jane Guy. Aboard this vessel, Pym and a sailor named Dirk Peters continue their adventures farther south. Docking on land, they encounter hostile black-skinned natives before escaping back to the ocean. The novel ends abruptly as Pym and Peters continue toward the South Pole. The story starts out as a fairly conventional adventure at sea, but it becomes increasingly strange and hard to classify. Poe, who intended to present a realistic story, was inspired by several real-life accounts of sea voyages, and drew heavily from Jeremiah N. Reynolds and referenced the Hollow Earth theory. He also drew from his own experiences at sea. Analyses of the novel often focus on the potential autobiographical elements as well as its portrayal of race and the symbolism in the final lines of the work.

Paolo Giordano Orsini. Postać rzymskiego baroku

Kazimierz Chłędowski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Paolo Giordano Orsini (1541-1585) był włoskim szlachcicem i pierwszym księciem Bracciano. Syn Girolamo Orsini i Francesca Sforza, był wnukiem ze strony ojca Felice della Rovere (nieślubnej córki papieża Juliusza II) i Gian Giordano Orsiniego, a po stronie matki hrabiego Bosio Sforzy i Costanzy Farnese, nieślubnej córki papieża Pawła III. Paolo w dniu 3 września 1558 r. poślubił Isabellę de Medici, córkę Cosimo I de Medici, wielkiego księcia Toskanii, w Poggio a Caiano. Paolo Giordano mieszkał głównie w Rzymie i swoim zamku na Bracciano, a nie z żoną, która przebywała głównie we Florencji. W 1571 wziął udział w bitwie pod Lepanto. 16 lipca 1576 r. Jego żona niespodziewanie zmarła w willi Medyceuszy w Cerreto Guidi podczas wakacji myśliwskich. Według jej brata, wielkiego księcia Francesca I de Medici, zdarzyło się to kiedy rano myła włosy... Oficjalna wersja wydarzeń nie była przyjmowana przez wszystkich, a ambasador Ferrary, Ercole Cortile, posiadł informację, że Isabella została uduszona w południe przez jej męża, na dodatek w obecności kilku. Dlaczego ta kobieta zginęła? Jaki był prawdziwy powód jej śmierci? Ile jeszcze tajemniczych zgonów towarzyszyło bohaterowi opowieści? Kto na tym zyskiwał, a kto tracił? Jak wyglądało życie wyższych sfer Rzymu w epoce baroku? Zapraszamy do lektury!

Z dziejów pieszych pielgrzymek staszowian do Matki Bożej Sulisławskiej

Agata Łucja Bazak

Opracowanie oparte na badaniu materiałów zgromadzonych w archiwach, poświęcone sulisławskiemu sanktuarium. Autorka w swojej pracy opisuje historię kościołów, dzieje cudownego obrazu Matki Bożej Sulisławskiej oraz pieszych pielgrzymek staszowian do Sulisławic. Praca przedstawia trud pątniczy podejmowany przez mieszkańców Staszowa współcześnie, a także w szczególnie trudnych okresach historii, m. in. po najeździe wojsk Jerzego Rakoczego w XVII w., po wybuchu epidemii cholery w mieście w 1831 r., w okresie dwudziestolecia międzywojennego, w czasie II wojny światowej i w okresie komunizmu. Całość została ubogacona dokumentacja fotograficzną.

Historia masonerii i innych towarzystw tajnych

Feliksa Eger

Początki wolnomularstwa: Powstanie i rozwój towarzystwa tajnego, takiego, jak wolnomularstwo na łonie społeczeństwa chrześcijańskiego, którego jest zupełnym zaprzeczeniem, to fakt zwracający uwagę nie tylko historyka i filozofa, ale i każdego myślącego człowieka. O początkach wolnomularstwa najsprzeczniejsze istnieją podania; które z nich są zmyślone, a które prawdziwe, rozstrzygnąć trudno, podamy je zatem bez komentarzy (F. Eger: Historia masonerii i innych towarzystw tajnych). Książka opowiada o nowożytnej historii i oddziaływaniu masonerii i innych tajnych związków. Jest prawdziwą kopalnią wiedzy na ich temat.

Wychowanie narodowe a Eucharystia

Józef Teodorowicz

Jakież to przeciwieństwa narzucają się każdemu, co śledzi obchody i uroczystości eucharystyczne: bo i co widzą nasze oczy? Oto kruszynkę chleba, przed którą zarówno króle i pany jak i ubogie, mądre jak i prostaczki w prochu pokory się rzucają. Czyż to nie bijące przeciwieństwo? przeciwieństwo między postaciami rzekłby kto bezdusznymi i zmartwiałymi, a znowu żywym, potężnym, olbrzymim ruchem dusz: i miłości; przeciwieństwo między ogołoceniem a bogactwem; między ubóstwem a blaskiem, między cichością i milczeniem, a życiem. Nawet najobojętniejszy, nawet niewierzący będzie tym tknięty i zawoła: coś tam jest w tej kruszynie, skoro zdolna jest ujarzmić najniesforniejszy żywioł serca; skoro milczeniem wiecznym spowita bez głosu, ruchu, gestu, a rządzi milionami dusz.

Bajki, baśnie, opowiadania i wiersze

Józef Ignacy Kraszewski

Zbiór "Bajki, baśnie, opowiadania i wiersze" Józefa Ignacego Kraszewskiego to skarbnica literackich perełek, skierowanych zarówno do dzieci, jak i dorosłych. Ta obszerna antologia łączy w sobie różnorodność form literackich, od urokliwych bajek i baśni po głębokie opowiadania i wiersze, które oddają bogactwo wyobraźni i talentu autora. Czytelnicy znajdą tu zarówno klasyczne opowieści, jak "Kwiat paproci", czy "Głupi Maciuś", jak i mniej znane, ale równie fascynujące utwory, takie jak "Boże dary" czy "Upiór". Wśród zawartych tekstów znajdują się także literackie perełki, które Kraszewski stworzył dla młodszych odbiorców, pełne morałów i wartościowych nauk, oraz głębsze refleksje i satyry skierowane do dorosłych, takie jak "Profesor Milczek" czy "Stara panna". Bogaty w emocje, humor i mądrość życiową, zbiór ten jest doskonałą lekturą na długie wieczory, oferującą zarówno rozrywkę, jak i refleksję nad uniwersalnymi wartościami. To wyjątkowe wydanie pozwala na odkrycie na nowo twórczości jednego z najważniejszych polskich pisarzy, którego talent literacki przetrwał próbę czasu i wciąż zachwyca kolejne pokolenia.

Powieści, nowele i opowiadania Elizy Orzeszkowej. Tom VII

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa - Powieści, nowele i opowiadania. Tom VII Siódmy tom twórczości Elizy Orzeszkowej to zbiór poruszających opowieści, w których autorka mistrzowsko łączy wnikliwą analizę społeczną z uniwersalnymi emocjami. W tej edycji znajdziemy: Dziurdziowie - historię pełną kontrastów między ludźmi a środowiskiem, A... B... C... - opowieść o sile nauki i edukacji, Ascetka - studium duchowych zmagań, Czy pamiętasz? - wspomnienia przeplatane nostalgią, Czciciel Potęgi - refleksję nad naturą ludzkich ambicji. Eliza Orzeszkowa, uznawana za jedną z czołowych postaci literatury polskiej XIX wieku, zasłynęła nie tylko jako pisarka, ale także jako obrończyni wartości społecznych i moralnych. Jej dzieła są pełne pasji, empatii i zaangażowania w problemy ówczesnego świata. Tom VII to propozycja dla czytelników ceniących głębokie, poruszające opowieści.