Tajemnice Oceanu (Córka Azrai t. II)

Oksana Usenko

Drugi tom trylogii "Córka Azrai", autorstwa Oksany Usenko, w autoryzowanym przekładzie Jacka Izworskiego. Znana z pierwszego tomu Olga, odkrywa tajemnice swego pochodzenia. Przemieniona w syrenę, wyrusza samotnie w niebezpieczną podróż, aby odnaleźć tajemniczy lud Azrai. Ale nie wszystko jest takie, jakim się wydaje, a sekrety Azrai są strzeżone równie mocno, jak ich kraina ukryta przed ludzkim okiem. Jakie wyzwania Olga spotka na swej drodze? Czy zaakceptuje swoją nową tożsamość? I czy odkryje w końcu, co tak naprawdę oznacza być częścią tego świata? Przygotuj się na kolejną porcję emocjonujących przygód. Zanurz się razem z nami i Syrenami z OdeSFy w największą przygodę tego lata i poznaj Tajemnice Oceanu! --- Ludzki wymiar fantastyki? OdeSFa. Budujemy mosty. I drugie strony rzek.

Katalog jesien/zima 2024 - OdeSFa

Jacek Franco Horęzga

Katalog wydawniczy OdeSFa Jesień-Zima 2024. Oferta, ceny katalogowe, zapowiedzi, fragmenty recenzji.

Wiedźma z Podhala. T. II - Nie jestem już dzieckiem

Luiza Dobrzyńska

"Nie jestem już dzieckiem" to znakomita kontynuacja przygód Edyty Gwerskiej, którą czytelnicy poznali w pierwszej części "Wiedźmy z Podhala" - "Jesteś na to zbyt młoda". Po tragicznej śmierci rodziców piętnastoletnia Edi przeprowadza się z Warszawy do niewielkiej wsi pod Krakowem. Trafia pod opiekę swych jedynych krewnych, o istnieniu których nie miała wcześniej pojęcia - ciotki Janiny i wuja Freda. Ciotka jest weterynarzem, wuj prowadzi wiejską bibliotekę. Wkrótce wychodzi na jaw kim naprawdę są oboje i kim jest Edyta, która odziedziczyła po matce nadprzyrodzony dar. Dziewczyna żyje w dwóch światach. Chodzi do zwyczajnej szkoły, przygotowuje się do matury, pomaga ciotce w opiece nad zwierzętami, uczy się jak być wiedźmą, bierze udział w walce z łowcami wampirów i zmaganiach z groźnymi symbiotykami, którzy pojawiają się w okolicy i zagrażają bezpieczeństwu jej przyjaciół. Magiczny świat wykreowany przez autorkę, cała plejada niedostrzegalnych ludzkim okiem istot rodem z baśni, legend i prasłowiańskich wierzeń, zagadki, tajemnice, chwile grozy i niezwykłe przygody bohaterów tej powieści - wszystko to sprawia, że od drugiego tomu "Wiedźmy z Podhala" nie sposób się oderwać.

Ciemność

Stanisław Karolewski

"..."Ciemność" to książka wiele wymagająca od czytelnika, zwłaszcza tego gustującego w poplicie. Nie ma tu szparko biegnącej akcji, galopady zdarzeń i zapierających dech zwrotów fabuły. To rzecz dla koneserów, miłośników powieści szkatułkowej - gdyż to właśnie zaoferował pisarz Karolewski, szkatułkę z wieloma fascynującymi opowieściami, perełkami refleksji nad materialnym i duchowym bogactwem świata (znać, że autor to zawodowy antykwariusz) ujętą w opowieść ramową, historię golema poszukującego swojej stwórczyni. Przypomina trochę jego antykwariat: labirynt korytarzy z półek zastawionych książkami i przedmiotami, w którym klient zanurza się z obawą, szybko przezwyciężoną żądzą poznania (co jest za kolejnym zakrętem?). To świat-kolekcja, tajemniczy i fascynujący, wciągający jak przepastne podziemia egipskich piramid, zupełnie osobny w naszej plastykowo-elektronicznej, cyfrowej rzeczywistości "wiecznego teraz", który nieoczekiwanie wypączkował na ulicy Szczytnickiej. I podobnie należy traktować tę książkę - jako wartą poznania kolekcję..." Jacek Inglot, "Posłowie", [w:] Stanisław Karolewski, "Ciemność", Brzeg 2023. Istnieje tylko jedna opowieść. Próbujemy ją sobie przypomnieć, wyszeptując wciąż na nowo. Istnieje tylko jedno Utracone Królestwo, do którego ludzkość pragnie powrócić, i za każdym razem, gdy ktoś przypomina sobie tę historię, zdaje sobie sprawę, że sam jest zaginionym królem na wygnaniu, zaś bramy Królestwa otwierają się. Istnieje się tylko jedna opowieść. Zapomniana przez ludzkość. Złożona w ciemności. Znów zagłębiam się w mrok. Ciemność przynosi odpowiedzi. Zbieram je z łona nocy. Karmię się z jej czernych piersi. Przelewa mi się przez usta i skrapla ziemię, która za dziewięć miesięcy wyda plon. Obrodzi opowieściami wydartymi z dna kufrów i piwnic, spomiędzy pustki czasu, z mrocznych podziemi jaźni. Znów szukam ciszy: w nadodrzańskich ulicach, w zrujnowanych bramach, w kruszących się elewacjach, w piwnicach i głębiej. W szarych zwojach mózgowych. W otchłani ksiąg. W korycie leniwej Odry. Pomiędzy ludem. Z cienia wynoszę odłamki stłuczonego lustra, szklane drzazgi, które pieczołowicie układam jedna przy drugiej, z nadzieją, że pewnego dnia będzie ich dostatecznie dużo, by odbiły i pokazały mi świat, z którego pochodzą, inny świat, świat, który powstał ze Światła. Stanisław Karolewski (fragment powieści)

Cyklop

Emma Popik

"Cyklop" - Kiedy się urodził, miał jedno oko. Duże i lśniące oko pośrodku czoła. Modre jak zamarznięte niebo. Piękne jak oko Boga. Ale tylko jedno. Matka powtarzała, że kupiłaby mu nowe oko i wszczepiono by je operacyjnie. Byli jednakże biedni i nie mogliby pozwolić sobie nawet na najtańszy implant. I o tym też nigdy nie zapomniał. "Bądź dobry, skoro jesteś potworem" - powtarzała, tuląc go. Ale gdy dorósł, był zły. Tak zły, jak tylko może być człowiek z jednym okiem pośrodku głowy. Emma Popik w książce, którą pisała niemal całe swoje dorosłe życie. W książce, którą pisało... samo życie. Numer 01 w serii PoStFa - PoStapokaliptyczna Fantastyka. ----------------------------------------------------------------- Emma Popik - redaktorka, tłumaczka i pisarka, której teksty (nie tylko fantastyczne) doczekały się publikacji w językach takich jak angielski, fiński, chiński i japoński.Uznana przez wielu za Pierwszą Damę i Królową Polskiej Fantastyki. Nagrodzona w 2022 Honorowym Laurem Rakietowe Orły w 2022 roku. -------------------------- "Osadzona w niedalekiej przyszłości, opowieść o człowieku, który musiał zmierzyć się z odrzuceniem, nienawiścią i samotnością. To także historia o poszukiwaniu własnej tożsamości, miłości i sensu życia w podzielonym na kasty świecie pełnym przemocy, niesprawiedliwości i zagrożeń, gdzie technologia służy do manipulacji i eksploatacji ludzi. Jest to powieść dystopijna, która opowiada o losach Bakara, chłopca z jednym okiem pośrodku czoła, który żyje w brutalnym i zdegenerowanym świecie. Bakar musi walczyć o przetrwanie, szukać swojego miejsca i sensu w życiu, a także stawić czoła swojej przeszłości i swojemu przeznaczeniu. Książka jest pełna napięcia, akcji, emocji i zaskakujących zwrotów akcji. Książka porusza także ważne tematy społeczne, takie jak dyskryminacja, przemoc, korupcja, moralność i wolność. Styl pisania jest sugestywny, barwny i pełen emocji. Książka zawiera również posłowie Jacka Inglota, znanego krytyka literackiego, który docenia wartość i oryginalność tej powieści. "Cyklop" to powieść, która porywa, wzrusza i zaskakuje. Autorka stworzyła niezapomnianych bohaterów, z którymi czytelnik może się utożsamić, współczuć lub nienawidzić. Książka została napisana jeszcze w latach 80-90 ubiegłego stulecia. Okazała się nader aktualna, kiedy została opublikowana. Porusza tematy, które ludziom żyjącym współcześnie są znane, natomiast tym żyjącym około 40 lat temu, były jeszcze nie uświadomie, jak manipulacje genetyczne, klonowanie, światowa wojna, migracje ludności itp. Już w wtedy obraz pojawił mi się w głowie, musiałam go przelać na papier. "Cyklop" musiał leżeć w szufladzie by świat, zdołał się rozwinąć i dogonić moją wizję zawartą w tej profetycznej książce. Emma Popik

Inquisitor. Zemsta Tezcatlipoki i inne opowieści (Mitologie t. I)

Jacek Inglot

Najpełniejsza, zawierająca rozdziały nigdy dotąd niepublikowane (!) wersja kultowej opowieści o wrocławskim pedagogu-inquisitorze. Na potrzeby niniejszego wydania Autor zmienił też wydźwięk krytycznych odniesień do stanu polskiej pedagogiki na jeszcze ostrzejsze i bezkompromisowe. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Bohaterem powieści jest bezimienny polski nauczyciel, noszący żartobliwą ksywę "Inkwizytor", gdyż pasjonuje się magią i czarownictwem oraz sposobami zwalczania diabłów i demonów. Pewnego dnia w szkole, w której pracuje, dochodzi do przejawu aktywności sił nieczystych i podejrzenie pada na uczennicę imieniem Patrycja. Belfer rozpoczyna prywatne śledztwo: między nim a młodocianą czarownicą rozpoczyna się niebezpieczna gra, z czasem dla nauczyciela coraz bardziej ryzykowna, gdyż samozwańczy inkwizytor nie potrafi się oprzeć rosnącej fascynacji tropioną czcicielką Szatana... Uwaga: w tej historii nikt nie jest do końca tym, za kogo się podaje! Autor zdaje sobie sprawę, że żyjemy w epoce chwiejnej, która lada moment może się przeformować w coś innego. O to "inne", o kształt przyszłości trwają teraz targi. Aztecki demon Tezcatlipoka chce ostatecznego otumanienia ludzi, w ten sposób podporządkować ich sobie i swoim planom. Epoka Szóstego Słońca, która rozpocznie się pod jego panowaniem, będzie wiodła wprost do piekła na ziemi. Czytana tak książka Inglota zmienia się w diagnozę cywilizacji. Marek Oramus Bardzo interesująco natomiast wypada obraz szkoły współczesnej, zarysowany przez Inglota z dużą znajomością rzeczy. Szkoła jawi mu się jako miejsce podjazdowej wojny, gdzie następuje gwałtowny styk mentalnie do się nieprzystających cywilizacji. Jest to wojna psychologiczna na wyniszczenie. Wizja ta, mająca dużo wspólnego z rzeczywistością, jest mocną stroną "Inquisitora". Jacek Sobota Jacek Inglot - pisarz, publicysta, redaktor, pedagog. Autor powieści "Inquisitor", "Quietus" (nominowany za nie do nagrody im. Janusza A. Zajdla), "Eri i smok", "Porwanie sabinek", "Wypędzony" oraz zbiorów opowiadań "Bohaterowie do wynajęcia" (wspólnie z Andrzejem Drzewińskim) i "Sodomion". Za powieść-dyptyk "Polska 2.0", ukazująca alternatywne wizje Polski przyszłości, został nagrodzony Srebrnym Wyróżnieniem Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego. W 2018 roku zdobył pierwsze miejsce w konkursie #Wolność - czytaj dalej, w kategorii powieść historyczna dla dzieci i młodzieży w wieku 15-18 lat, za utwór "Operacja Komendant. Misja w czasie". Publikował opowiadania i teksty publicystyczne w "Feniksie", "Nowej Fantastyce", "SFinksie" oraz "Playboyu". Jako autor nie ogranicza się do jednej konwencji literackiej. Pisze zarówno hard SF, jak i fantasy, horror czy historię alternatywną, dobrze sobie radzi również w mainstreamie, tworząc powieści sensacyjne i historyczne. Maciej Parowski w swojej książce-leksykonie autorów "Wasz cyrk, moje małpy" napisał o Inglocie: Jego twórczość literacką charakteryzuje pewne rozdarcie. Kibicuje Inglot kulturze wysokiej; nie cierpi amerykanizacji, tandety, upadku gustów zbiorowych, a w latach 80. był kojarzony z grupą literacką Kareta Wrocławski, preferującą prostą rozrywkę. Pasjonuje go ścieranie się humanistycznych impulsów, ale ciągnie ku pulpie. W wyniku tego rozdarcia wraca w jego prozie figura diabła-kusiciela i fluktuuje charakter kulturowych proroctw (od pesymizmu do nadziei).

Gwiezdne szczenię. Antologia osobista

Jacek Izworski

"Uśmiechnięta nadzieja w każdym zakątku Wszechświata" Wojtek Mieczysławski (Terminus - Wydawnictwo Fantastyczne ("Las ożywionego mitu")) Książka jest uhonorowaniem życia i twórczości Jacka Izworskiego - bardzo niepełnosprawnego fantasty, pioniera fandomu, tłumacza i redaktora. Wydana w początku lat 80. nie zyskała powszechnej aprobaty i przychylności w środowisku miłośników fantastyki, stając się jednocześnie fenomenem i "największą przygodą młodości" dla wielu czytelników z fandomem po prostu niezwiązanych. W tomie zebrano między innymi: - przeredagowaną, poszerzoną i poprawioną wersję "Gwiezdnego Szczenięcia"; - wspomnienia i autobiografię Jacka; - kilka opowiadań Jacka; - podziękowania dla wielu osób za inspirację, pomoc i wsparcie podczas pracy nad tym monumentalnym dziełem; - niemal kompletny przegląd jego cudownie prostych wierszy; - wywiad z Jackiem, przeprowadzony przez Karolinę Mangustę Kaczkowską kilka lat temu na potrzeby fanzinu "Czerwony Karzeł"; - wiele wypowiedzi z Polski, Ukrainy, USA i Rosji o twórczości i osobie Jacka Izworskiego; - kilka zdjęć z rodzinnego albumu; - dodatek publicystyczno-krytyczny "Formy z Chaosu", w którym prezentujemy oprócz tekstów krytycznych, także informacje o Autorach, z którymi Wydawnictwo "OdeSFa" rozpoczyna swoją gwiezdną przygodę; - fragmenty zapowiadanych książek i kilka innych informacji; Całość, to 674 strony na papierze creme 2.0, z cudowną okładką i wstępem dwojga osób, dzięki którym wydawnicza mrzonka stała się faktem. Flagowy projekt naszego wydawnictwa, powstałego w strukturach fundacji statutowo zajmującej się rehabilitacją społeczną i zawodową osób niepełnosprawnych i wykluczonych z innych przyczyn, poprzez tworzenie dla nich miejsc pracy w sektorach związanych z animacją kultury, antropologią społeczną, ochroną zdrowia i mienia oraz edukacją. Serdecznie pozdrawiamy Zespół Odmiennych Stanów Fantastyki "OdeSFa"

Córka Azrai

Oksana Usenko

Od Autorki: Dylogia "Córka Azrai" wyrosła na kanwie dziecięcych marzeń, miłości do ojczyzny, oczarowania morzem oraz szczerego podziwu dla podwodnego świata. Syreny jako ucieleśnienie tajemniczego piękna, ryby, glony i cała ta niesamowita różnorodność - fascynowały mnie bowiem od najmłodszych lat. "Córka Azrai" to dobra baśń, ale jak każda bajka składa się z fragmentów prawdziwego życia: faktów, opowieści, myśli i emocji, których osobiście doświadczyłam lub napotkałam na swojej życiowej drodze. W tej książce znajdziesz nie tylko przygody, ale także opowieść o zwykłych mieszkańcach Ukrainy w spokojnych, choć nie najłatwiejszych latach 90. XX wieku, dziewczęce marzenia i oczywiście morze. Przede wszystkim jest to Morze Azowskie, które od dzieciństwa urzekało swoim pięknem, ciepłem, bogactwem życia i zdolnością leczenia ran zarówno tych duchowych, jak i fizycznych. Ale oprócz Azowskiego, w mojej książce są inne morza i oceany. Ich niesamowity świat, bogactwo życia i piękno odkrywa dla siebie i czytelników młoda syrenka, której przeznaczeniem są niezwykłe przygody i znajomości. Teraz niestety całe Morze Azowskie i duża część Morza Czarnego są okupowane przez państwo terrorystyczne, wiele wiosek, które w dzieciństwie i młodości były pięknymi kurortami, zostało całkowicie zniszczonych, tysiące osób zostało zabitych, a zgładzeniu uległa ogromna ilość unikalnej flory i fauny. Mimo wszystkich ostrzeżeń międzynarodowych biologów i ekologów, okupanci, w celu zaspokojenia swoich potrzeb militarnych, zbudowali most krymski, który dosłownie zabija Morze Azowskie. Twór ten zakłócił krążenie prądów, blokuje ścieżki migracji morskich istot, szybko zmniejsza różnorodność życia tego wyjątkowego morza leczniczego, przekształcając je w masowy grób wielu stworzeń. Sam pomysł na "Córkę Azrai" istniał we mnie od dawien dawna, ale w spisanie historii weszłam dopiero po 2014 roku, kiedy z powodu okupacji zostałam zmuszona do opuszczenia własnego domu. Nie bawiłam się jakimikolwiek ambicjami, była to po prostu chęć utrwalenia i podzielenia się z ludźmi wszystkim tym, co najlepsze i co dała mi moja Ojczyzna. Kiedy Jacek Izworski napisał do mnie i poinformował, że przypadkowo znalazł w Internecie "Córkę Azrai", przeczytał ją i tłumaczy książkę na język polski, była to dla mnie duża i bardzo miła niespodzianka. Sam fakt, że ktoś nie tylko przeczytał książkę i odniósł dobre wrażenie, ale postanowił przetłumaczyć ją na inny język, aby podzielić się nią z rodakami, był dla mnie niesamowity. W tym samym roku 2019 ukończyłam i uporządkowałam drugą część dylogii. Wtedy napisał do mnie Jacek Franco Horęzga i poinformował, że być może "Córka Azrai" zostanie wydrukowana w Polsce po polsku. Było cudownie. A potem był 24.02.22 i czas, kiedy pod kanonadą wybuchów jedną z myśli rozgrzewających duszę było to, że mimo wszystko gdzieś w innym kraju może długo pożyje moja bajka o dobroci, człowieczeństwie, pięknie i wierze w najlepsze cechy ludzi. Wsparcie otrzymane od polskich przyjaciół jest niesamowite i imponujące. W trudnych dla Ukrainy czasach dobitnie pokazali, że w Polsce żyją piękni ludzie, których serca przepełnia życzliwość, empatia i człowieczeństwo. Nie umiem reklamować własnej pracy, nie mam talentu biznesmena, dlatego jestem bardzo wdzięczna Jackowi Izworskiemu, Jackowi Franco Horęzdze, Luizie Evivie Dobrzyńskiej, Annie Szwajgier, Dominice Świątkowskiej i wszystkim innym, którzy postanowili młodej syrence otworzyć drogę do nowych czytelników. Z miłością Oksana Usenko