Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 4). Morderstwo na Ile Sordou

M. L. Longworth

W tym nowym dekadenckim tomie serii kryminalnej Verlaque i Bonnet nieoczekiwanie muszą ścigać mordercę na dalekiej wyspie skrzącego się Morza Śródziemnego. Antoine Verlaque i Marine Bonnet znów są razem i mają nadzieję na odprężające wakacje na wyspie Sordou, ale ktoś ma inne plany. Hotelarze Maxime i Catherine Le Bon wydali oszczędności życia na renowację hotelu znajdującego się na jednej z zalanych słońcem wysp archipelagu u wybrzeży Marsylii. By uczcić wielkie otwarcie, do Verlaquea i Bonnet dołącza grupa uprzywilejowanych gości: najlepsza przyjaciółka Marine, osoba spontaniczna i niezależna, starzejący się gwiazdor filmowy, jego dużo młodsza żona i jej zdegustowany syn, para miłych amerykańskich turystów i zrzędliwe małżeństwo z Paryża. Jednak zamordowanie jednego z gości rzuca się cieniem na wakacjach wszystkich obecnych, a sprawy przybierają jeszcze gorszy obrót, gdy gwałtowny sztorm odcina wszelką komunikację z lądem. Czy zabójca uderzy jeszcze raz? Podobnie jak Donna Leon i Andrea Camilleri, w tym tomie cieszącej się dużym uznaniem serii kryminałów M. L. Longworth oczarowuje miłośników tego gatunku smakami dobrego jedzenia i pięknymi krajobrazami. Urocza lektura z dobrze skrojoną intrygą i postaciami tak bogatymi i wyrazistymi jak bordeaux. Milwaukee Journal Sentinel "Urodzona w Kanadzie M.L. Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 r. Jej malownicze powieści kryminalne wydają się wręcz wyrastać z żyznej miejscowej ziemi, która nadaje się zarówno do uprawy winogron, jak i do grzebania ciał. Wiele wspaniałych widoków, wiele butelek wina Trzeba wybaczyć czytelnikom, że kręci im się w głowie". New York Times "Ta uważana za kryminał powieść jest niezwykle zajmująca. Dynamika relacji między Verlakiem a jego dziewczyną fascynuje. Ale tym, co tak naprawdę czyni pisarstwo Longworth wyjątkowym, jest jej głęboka znajomość francuskiej historii, krajobrazu, kuchni, a nawet współczesnych kawiarni i restauracji To niezwykle nastrojowy kryminał, w którym zawarty jest pokaźny ładunek wiedzy". Booklist "Uwspółcześniona wersja klasycznej powieści detektywistycznej, okraszona często zjadliwym humorem, z interesującym wątkiem związku dwojga głównych bohaterów oraz eksperckie spojrzenie na popularne atrakcje turystyczne". Denver Post Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla Washington Post, Timesa (Wielka Brytania), Independent (Wielka Brytania) i czasopisma Bon Appétit. Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Américaine en Provence, wydanego przez La Martiniere w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze, oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarstwa na New York University. W serii Verlaque i Bonnet na tropie ukazały się dotychczas: Śmierć w Château Bremont Morderstwo przy rue Dumas Morderstwo w winnicy

Dlaczego nie było wielkich artystek?

Linda Nochlin

Przełomowy esej Lindy Nochlin zapowiadał narodziny feministycznej historii sztuki, a dzisiaj wciąż ma fundamentalne znaczenie dla rozumienia sztuki. Pouczający i prowokujący od pierwszego zdania, angażuje czytelnika bez reszty i zachęca go, by odsunął na bok swe dotychczasowe założenia i zaczął poszukiwać nowych dróg. Linda Nochlin nie próbuje odpowiedzieć wprost na pytanie, dlaczego nie było wielkich artystek uważa, że zostało błędnie postawione. Zamiast tego rozkłada na czynniki pierwsze samo pojęcie wielkości i wyjaśnia podstawowe założenia, które skutkowały fallocentryczną naturą geniuszu w sztuce. Z nadzwyczajną przenikliwością obnaża przy tym fakt, że przyjęcie perspektywy białych mężczyzn w historii myśli o sztuce niosło z sobą porażkę nie tylko moralną, lecz także intelektualną. W tym wydaniu, rocznicowym, esejowi Lindy Nochlin towarzyszy tekst pod tytułem Trzydzieści lat później, w którym autorka przygląda się swoim rozważaniom z perspektywy czasu. Ten tekst, napisany w epoce rozkwitu teorii feministycznej, a także teorii queer i studiów postkolonialnych, jest poruszającą refleksją nad pojawieniem się zupełnie nowego kanonu. Odwołując się do takich artystek, jak Louise Bourgeois, Cindy Sherman i wiele innych, Linda Nochlin z niezrównaną pasją i zachwycającą precyzją diagnozuje kondycję zarówno kobiet, jak i sztuki. Esej Dlaczego nie było wielkich artystek? stał się zawołaniem bojowym, które rozbrzmiewa we wszystkich warstwach kulturowych i społecznych. Przesłanie Lindy Nochlin pozostaje aktualne. Jak sama powiedziała w 2015 roku: Przed nami wciąż jeszcze daleka droga. Wydanie z okazji pięćdziesiątej rocznicy ukazania się eseju ze wstępem Catherine Grant Linda Nochlin (19312017) wykładała sztukę nowoczesną w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Nowojorskiego. Jest autorką licznych publikacji dotyczących kwestii płci w historii sztuki, a także opracowań na temat dziewiętnastowiecznego realizmu. Wydała między innymi takie książki, jak Women, Art and Power; Representing Women;Courbet, Women Artists oraz Misere. Catherine Grant wykłada sztukę nowoczesną i współczesną w Courtauld Institute of Art, do niedawna zaś pracowała na Wydziale Sztuki i Kultur Wizualnych w Goldsmiths (Uniwersytet Londyński). Jest autorką wielu tekstów poświęconych wątkom feministycznym w sztuce współczesnej, a także współredaktorką książek Girls! Girls! Girls!,Creative Writing and Art History oraz Fandom as Methodology.

Istota człowieczeństwa. Co sprawia, że jesteśmy wyjątkowi?

Michael S. Gazzaniga

O to książka, w której znajdziesz najlepsze naukowe wyjaśnienie istoty człowieczeństwa. - STEVEN PINKER Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli neuronauki próbuje wyjaśnić istotę człowieczeństwa, analizując biologiczną, psychologiczną i w dużej mierze społeczną naturę naszego gatunku w społecznym kontekście naszego życia. Co takiego wydarzyło się w toku ewolucji, co uczyniło człowieka istotą tak wyjątkową? Michael Gazzaniga w przystępny sposób analizuje szeroki zakres badań naukowych, aby wskazać decydującą zmianę, dzięki której staliśmy się myślącymi, czującymi istotami ludzkimi, różnymi od naszych przodków. Neuronauka od pięćdziesięciu lat próbuje zgłębić naturę naszego ja, koncentrując się na systemach mózgowych leżących u podstaw języka, pamięci, emocji i percepcji. Dotąd jednak nie brała pod uwagę oczywistego faktu, że my, ludzie przez większość czasu myślimy o procesach społecznych, porównując się z innymi i próbując oszacować ich intencje. W książce Istota człowieczeństwa Gazzaniga rozważa kilka powiązanych ze sobą zagadnień, między innymi źródła wyjątkowości ludzkiego mózgu, doniosłą rolę języka i sztuki w definiowaniu ludzkiej kondycji, naturę świadomości, a nawet sztuczną inteligencję. Z recenzji: Już po przeczytaniu pierwszych akapitów tej książki zdałam sobie sprawę z tego, że nie wypuszczę jej z rąk i nie odłożę do późniejszego przeczytania, (). I rzeczywiście: książkę przeczytałam od deski do deski jednym haustem. Autor, jak wytrawny mówca nawiązuje bezpośredni kontakt z czytelnikiem zadając pytania, pomrukując, wydając okrzyki, komentując, wyrażając uczucia, dowcipkując zupełnie jakby spotkanie z czytelnikiem nie miało wirtualnego charakteru, lecz odbywało się w prawdziwym świecie, tu i teraz. Ten niezwykły sposób narracji sprawia, że podążamy niemal z wypiekami na twarzy za autorem dając się ponieść szlakom jego myślenia i bezwiednie próbując odpowiadać na zadawane przez niego pytania. I choć nie zawsze jego wywody prowadzą do gotowych odpowiedzi, to na ogół wiemy, co Autor myśli i jak to się ma do opinii innych, pozostawiając czytelnikowi otwarte pole dla własnej oceny opisywanych faktów. Z recenzji prof. Anny Grabowskiej (IBD PAN) Autor w kolejnych rozdziałach opisuje mechanizmy mózgowe oraz ewolucyjna genezę ludzkiego zmysłu moralnego, empatii, estetyki, naiwnych teorii umysłu, wreszcie podmiotowości i świadomości. Wszędzie przekonywująco pokazuje biologiczne korzenie specyficznie ludzkich zdolności i jakości nie popadając przy tym w ton ich odbrązawiania, umniejszania. () Po przeczytaniu całości nikomu nie przyjdzie do głowy myśl, że człowiek jest tylko wytworem biologicznej ewolucji. () Gazzaniga koncentruje się na czymś daleko ważniejszym pokazuje, że człowiek jest tej ewolucji wytworem najbardziej zdumiewającym i niezwykłym. Z recenzji prof. Piotra Wolskiego (UJ)

Uprzedzenia, wrogość czy społeczna harmonia?

Maria Jarymowicz, Hanna Szuster

We współczesnym świecie jest wiele niepokojących zjawisk, które stanowią źródło uprzedzeń i wrogości. Niebagatelną rolę odgrywają w tym media i kształtowany przez nie obraz życia społecznego, który często nieświadomie uznajemy za prawdziwy. Większa świadomość i refleksyjne myślenie mogą nam ułatwić poruszanie się w tym świecie, unikać pułapek, oddzielać to, co jest, od tego, co się tylko wydaje. A to z kolei sprzyja otwartości i budowaniu harmonii społecznej, która wbrew pozorom ciągle jest możliwa. Ważnym drogowskazem może być tutaj psychologia i wiedza gromadzona przez nią od dziesięcioleci, nieustannie wzbogacana i weryfikowana. Dzięki tej wiedzy można bardziej przenikliwie patrzeć na to, co się dzieje wokół nas (a także w nas samych), przyglądać się temu, co nas dzieli, a co łączy, i czynić ten świat choć odrobinę lepszym. Dla wszystkich. Dla każdego z nas. Z recenzji wydawniczej: Dawno nie czytałam tak fascynującej książki psychologów, napisanej dla szerokiego grona czytelników, opartej na głębokiej wiedzy i przemyśleniach o życiu społecznym, połączonych z wrażliwością na to, co się dzieje. Autorki z niewątpliwym darem popularyzacji czynią psychologiczną wiedzę atrakcyjną, ale też doskonale pokazują, że jest ona społecznie użyteczna, wręcz niezbędna. To, co piszą, jest ciekawe, intelektualnie stymulujące, a zarazem rodzi wspaniałe przekonanie, że intelekt czemuś służy, że nie jest tylko wartością samą w sobie, hołubioną przez jednych, a pogardzaną przez innych. Pomysł autorek na książkę dotyczy dynamiki dobra i zła. Dynamika ta wydaje się prosta, lecz w istocie jakże jest skomplikowana! Autorki temu trudnemu zadaniu sprostały doskonale, odwołując się do relacji pomiędzy myśleniem refleksyjnym i automatycznym oraz do znaczenia emocji zarówno pierwotnych, jak i wtórnych. Ich książka to prawdziwa éloge (pochwała) refleksji nad sobą, nad innymi ludźmi i nad tym, co się dzieje w świecie wokół nas. Ewa Drozda-Senkowska, professeure classe exceptionnelle Université de Paris Descartes

Verlaque i Bonnet na tropie (#10). Przerwane próby w Teatrze Vendome

M. L. Longworth

Kiedy Jean-Marc Sauvat, odnoszący sukcesy prawnik i najlepszy przyjaciel sędziego śledczego Aix-en-Provence, Antoinea Verlaquea, przyjął niewielką rolę w letniej inscenizacji sztuki Cigalon Marcela Pagnola w lokalnym teatrze, nie miał pojęcia, że główną rolę w przedstawieniu zagra słynna aktorka Liliane Poncet. Jednak podekscytowanie Jeana-Marca z powodu spotkania z legendą francuskiej sceny szybko gaśnie. Wcielający się w tytułową postać inny dawny gwiazdor filmowy, Gauthier Lesage, jest grubiański i apatyczny i nikt z obsady nie rozumie, dlaczego dostał tę rolę. Za kulisami panuje chaos, spowodowany przez roztargnioną reżyserkę. Wygląda na to, że każdy skrywa jakąś tajemnicę. Kiedy jeden z aktorów znika na dobre, komisarz policji Bruno Paulik oraz oczekujący właśnie narodzin dziecka Verlaque muszą rozwikłać zagadkę, która z każdym dniem wydaje się coraz bardziej skomplikowana Czy 10 tom przygód sędziego Verlaqua i dr Marine Bonet będzie naprawdę ostatnim z cyklu? W serii "Verlaque i Bonnet na tropie ukazały się: - Śmierć w Chateau Bremont; - Morderstwo przy rue Dumas; - Morderstwo w winnicy; - Morderstwo na île Sordou; - Tajemnica odnalezionego płótna Cezannea; - Klątwa fontanny; - Tajemnice Bastide Blanche; - Zbrodnia w Boże Narodzenie; - Zapomniane muzeum przy rue Mistral.   Przyjemna Pełna soczystych opisów jedzenia i elementów historii kultury, to doskonały sposób na relaks w towarzystwie starych przyjaciół. Publishers Weekly Orzeźwiająca Jej urok tkwi w lokalizacji i w czarującym towarzystwie sędziego śledczego Antoinea Verlaquea i jego żony Marine Bonnet. Zachwyceni czytelnicy będą chcieli zarezerwować lot. The Washington Post Rozrywkowa Pełne wdzięku postacie uzupełniają schludną[AM5], tajemniczą fabułę. To bilet dla tych, którzy szukają zastępczych wakacji. Publishers Weekly Pełne wykwintnych dań, jedwabistych win i wystawnych domów książki Mary Lou Longworth, z ich ciekawymi tajemnicami, przeniosą Cię na południe Francji. Idealne dla smakoszy i frankofilów. Slate Tajemnice Verlaquea i Bonnet pozwolą Ci zanurzyć się w leniwy [AM8]świat epikurejskich przyjemności i dobrego życia. NPR Powieści Longworth to tajemnice dla smakoszy z fabułą, która zapewnia stół, na którym podawane są zachwycające posiłki i wyśmienite wina. Booklist

Samo się nie myśli. Afekt w procesach poznawczych

Alina Kolańczyk

Główną osią badań prezentowanych w książce jest wyjaśnienie motywacyjnej roli nieuświadamianego afektu w procesach poznawczych, zarówno w kierunkowym uczeniu się, myśleniu, jak i w spostrzeganiu zagrożenia. Nie da się tych procesów zrozumieć bez odwołania się do wiedzy o kryteriach, wedle których zostają uruchomione, a więc o standardach i celach człowieka. Na przykład ratownik, którego celem jest zapewnienie bezpieczeństwa plażowiczom, nieświadomie pozytywnie ocenia kąpiące się osoby, a to sprawia, że koncentruje na nich uwagę i śledzi ich zachowania. Dla wszelkiej motywacji najważniejsze jest wartościowanie i wynikające stąd zaangażowanie afektywne. Z Przedmowy Aliny Kolańczyk Książka dotyczy nieuświadomionych afektywnych mechanizmów samoregulacyjnych. Główna teza pracy głosi, że to nieuświadomiony afekt, będący pochodną nastawień motywacyjnych, steruje uwagą i w konsekwencji poznaniem i jego efektami. Zdaniem Autorów to nieuświadomiony afekt pełni także funkcję przełącznika procesów automatycznych na kontrolowane to afekt decyduje o tym, co zostanie skierowane do uświadomionej obróbki poznawczej. Tezy te są oryginalne, choć dobrze teoretycznie uzasadnione. Z recenzji Małgorzaty Kossowskiej Połączenie perspektywy psychologii różnic indywidualnych z perspektywą analizy procesów utajonych przyniosło wyniki bardzo interesujące od strony teoretycznej. Wyniki te zapewne sprowokują szerszą dyskusję dotyczącą podejmowanych zagadnień. Z recenzji Tomasza Maruszewskiego Książka Profesor Aliny Kolańczyk stanowi podsumowanie prowadzonych od ponad 30 lat badań Autorki i jej zespołu nad wyjaśnianiem roli motywacyjnej nieuświadamianego afektu w przebiegu procesów poznawczych. Na rynku pojawia się nowa jakość: wyrafinowany model  funkcjonowania afektu w regulacji zachowań celowych, model poparty licznymi eksperymentami, przeprowadzonymi zgodnie ze światowymi standardami w tej dziedzinie nauki. Z recenzji Hanny Brycz Alina Kolańczyk profesor psychologii, Kierownik Katedry Psychologii Ogólnej na Wydziale Zamiejscowym Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Sopocie. Jej zainteresowania dotyczą procesów poznawczych oraz emocjonalnych i afektywnych leżących u podstaw ludzkich działań. Autorka wielu książek oraz artykułów, między innymi: Intuicyjność procesów przetwarzania informacji (1991), Czuję, myślę, jestem. Świadomość i procesy psychiczne w ujęciu poznawczym (1999) czy Serce w rozumie. Afektywne podstawy orientacji w otoczeniu (współautorka i redaktorka; 2004).

Poszukiwacze wzorów. Autyzm a ludzka wynalazczość

Simon Baron-Cohen

Wnikliwe uzasadnienie idei, że kreatywność ma wiele cech wspólnych z autyzmem. () Odkrywcza. Kirkus Dlaczego tylko ludzie dokonują wynalazków? Simon Baron-Cohen, psycholog z Uniwersytetu w Cambridge, od kilkudziesięciu lat prowadzi badania autyzmu i zgłębia psychologiczne spektrum ludzkiego myślenia, którego wszyscy doświadczamy. W książce Poszukiwacze wzorów Baron-Cohen przekonuje, że autyzm odegrał równie ważną rolę w historii naszej kreatywności i kultury, jak opanowanie ognia. Baron-Cohen twierdzi, że ludzie z autyzmem odgrywają decydującą rolę w rozwoju ludzkości już od siedemdziesięciu tysięcy lat, od powstania pierwszych narzędzi po rewolucję cyfrową. W jaki sposób? Otóż geny, które wywołują autyzm, umożliwiają również poszukiwanie wzorów będące istotą ludzkiej wynalazczości. Autyści płacą jednak za te zdolności nader wysoką cenę w postaci trudności społecznych, a często również problemów medycznych, dlatego Baron-Cohen apeluje, abyśmy wspierali i honorowali ludzi z autyzmem zarówno w ich ułomnościach, jak i w ich triumfach. Książka Poszukiwacze wzorów nie jest tylko opisem nowej teorii ludzkiej cywilizacji, lecz także wezwaniem do refleksji nad tym, jak społeczeństwo traktuje tych, którzy myślą inaczej. O AUTORZE Simon Baron-Cohen jest profesorem psychopatologii rozwojowej na Uniwersytecie w Cambridge i wykładowcą w tamtejszym Trinity College. Kieruje Centrum Badań Autyzmu w Cambridge (autismresearchcentre.com). Ukończył studia w dziedzinie nauk o człowieku w New College na Oxfordzie, a następnie uzyskał tytuł doktora psychologii w University College London oraz tytuł Master of Philosophy w dziedzinie psychologii klinicznej w Instytucie Psychiatrii w Londynie. Jest autorem bestsellerowej książki Teoria zła. O empatii i genezie okrucieństwa Recenzje i rekomendacje: Na podstawie szeroko zakrojonych badań Simon Baron-Cohen twierdzi, że większość ludzi jest wyspecjalizowana, jeśli chodzi o sposób spostrzegania świata. Jedni skupiają się na ludziach, a inni na przedmiotach. Autor przekonująco argumentuje, że ten drugi typ umysłu poszukiwacz wzorów leży u podstaw współczesnej ludzkiej cywilizacji. Frans de Waal, autor książki Ostatni uścisk mamy Książka Poszukiwacze wzorów wnosi istotny wkład w literaturę naukową dotyczącą neuroróżnorodności. Simon Baron-Cohen przygląda się neuroróżnorodności przez pryzmat ludzkich cech, a jego podejście jest odświeżająco różne od współczesnych ujęć autyzmu oraz innych zaburzeń rozwojowych. Choć te zaburzenia istnieją naprawdę, Baron-Cohen umieszcza je w kontekście ewolucyjnym, przyglądając się cechom, które są z nimi powiązane. Autor od lat występuje w imieniu osób z autyzmem i jest orędownikiem neuroróżnorodności, a jego skłaniająca do refleksji książka z pewnością wywoła ożywioną dyskusję. John Robinson, autor książki Look Me in the Eye Nader rzadko napotykamy zaskakującą nową ideę, która wyjaśnia ważne zjawisko. Rozważania Simona Barona-Cohena na temat abstrakcyjnego poszukiwania wzorów w rozwoju ludzkości są jedną z takich idei. Ta książka rzuca światło na jedną z najbardziej niezwykłych cech naszego gatunku, celebruje różnorodność poznawczą i niejako wbrew swojej tematyce jest pełna empatii i wglądu. Steven Pinker, profesor psychologii na Uniwersytecie Harvarda, autor książki Tabula rasa. Spory o naturę ludzką Fascynujące wyjaśnienie mechanizmów leżących u podstaw zdolności wspólnych dla osób z autyzmem i wynalazców. Brian Josephson, profesor fizyki, Uniwersytet w Cambridge, dyrektor Mind-Matter Unification Project brytyjskiego projektu unifikacji umysłu i materii. Poszukiwacze wzorów to książka przełomowa, przepustka do świata innowacji i kreatywności. Co najważniejsze, ta książka honoruje ludzi z autyzmem i jest wezwaniem do działania, do docenienia neuroróżnorodności. David Joseph, prezes Universal Music UK Poszukiwacze wzorów to książka pełna ważnych idei, która z pewnością wywoła intensywne dyskusje i spory, podsycane przez tętniące życiem pisarstwo Barona-Cohena i jego prowokacyjne opowieści. Daniel J. Povinelli, profesor biologii na Uniwersytecie Stanu Luizjana w Lafayette, autor książki World Without Weight Simon Baron-Cohen, uznany na całym świecie autorytet w dziedzinie ludzkich mózgów, napisał fascynującą książkę, która wyjaśnia spektrum stylów myślenia. Dzięki lekturze tej książki zaczniesz lepiej rozumieć osobowość swoich przyjaciół i współpracowników. Martin Rees, profesor kosmologii i astrofizyki na Uniwersytecie w Cambridge, autor książki Tylko sześć liczb Simon Baron-Cohen napisał nadzwyczaj twórczą i fascynującą książkę. Zmierzył się z jedną z największych zagadek w nauce o poznaniu, zadając proste pytanie: Skąd się bierze zdolność Homo sapiens do wynalazczości? Baron-Cohen łączy naukę o mózgu, biologię ewolucyjną i badania autyzmu, aby stworzyć wyjątkową teorię ludzkiego poznania. To bez wątpienia jedna z najważniejszych i najbardziej odkrywczych książek o ludzkim umyśle, jakie napisano w tym dziesięcioleciu. Andrew N. Meltzoff, profesor psychologii i dyrektor Instytutu Uczenia się i Nauk o Mózgu na Uniwersytecie Waszyngtońskim, współautor książki Naukowiec w kołysce Zawsze wiele lat przed innymi, zawsze bardziej odważny w myśleniu i działaniu, Simon Baron-Cohen tym razem rozwiązuje zagadkę ludzkiej kreatywności zrodzonej z różnic. Tam gdzie inni widzieli ułomność, on zobaczył wyjątkowość. Podobnie jak piękno samej natury, piękno ludzkiego umysłu bierze się z jego różnorodności. Ami Klin, kierowniczka Katedry Badań Autyzmu na Uniwersytecie Emoryego

Bez granic. Seria o komisarzu Williamie Wistingu. Tom 15

Jorn Lier Horst

W Bez granic, w najnowszym tomie bestsellerowej serii o komisarzu Williamie Wistingu Jrn Lier Horst uchwycił doskonale ducha naszych czasów odwołując się do zjawiska crowdsolvingu. To sprawia, że książka jest bardzo aktualna i interesująca. Polecamy! W hiszpańskim miasteczku portowym Palamós w ferie wielkanocne zostaje zamordowana młoda australijska turystka, Ruby Thompson. Jej ciało fale wyrzucają na miejską plażę. Śledztwo nie przynosi rezultatu. Przyjaciółka zamordowanej dziewczyny, Michelle Norris, zakłada forum internetowe poświęcone sprawie zabójstwa. Członkiem forum zostaje między innymi Norweżka z Asker posługująca się pseudonimem Astrea, która zbiera i przegląda zdjęcia zrobione w Palamós w czasie, gdy doszło do zbrodni. Astrea, której rodzina ma letni dom w Palamós, dużo czasu spędza w Hiszpanii. Na początku grudnia wyjeżdża nagle z Palamós, nie informując o tym bliskich ani przyjaciół. Jej ostatni post na forum brzmi: Zdaje się, że znalazłam coś ciekawego. Zaniepokojona Michelle Norris kontaktuje się z norweską policją, a konkretnie z komisariatem policji w Larviku, ponieważ zdjęcie profilowe Astrei zostało zrobione w porcie w Stavern. Wisting, początkowo niezbyt chętnie, angażuje się w poszukiwanie Astrei, ale kolejne wydarzenia spowodują, że zainteresuje się tą sprawą. Książki z serii o komisarzu Williamie Wistingu zostały przetłumaczone dotychczas na 30 języków. Za powieść Vinterstengt (Po sezonie) otrzymał Nagrodę Norweskich Księgarzy. Jego powieść Jakthundene (Psy gończe ) została uhonorowana Nagrodą Rivertona i Szklanym Kluczem ( szw. Glasnyckeln ) nagrodą literacka, która jest przyznawana corocznie pisarzom z krajów nordyckich za najlepszą powieść kryminalną   Genialna książka od początku do końca. - Varden Jrn Lier Horst pisze wiarygodne i wnikliwe społecznie kryminały jest norweskim Henningiem Mankellem. Hjorth i Rosenfeldt Jrn Lier Horst daje nam wyjątkowo dobrze napisany i porywający kawałek zbrodni, który wciąga czytelnika od pierwszej do ostatniej strony. () Nic w tym dziwnego, że Horst znowu napisał znakomitą powieść kryminalną - rozpieszcza nas nimi od czasu swojego debiutu. Nettavisen Dobrze napisana i niezwykle porywająca historia. Tvedestrandsposten Trzeba oddać autorowi, że doskonale wie, jak stworzyć dobrą fabułę i jak powiązać ze sobą wszystkie sznurki. Łączy to z zawodową wiarygodnością. Łatwo zrozumieć, dlaczego seria o Williamie Wistingu sprzedaje się jak ciepłe bułeczki. Verdens Gang Książka, od której się nie oderwiesz. - Moss Avis "Horst stał się mistrzem w budowaniu i podtrzymywaniu napięcia aż do ostatniej strony." Aftenposten