Cyd albo Roderik. komedia hiszpańska

Pierre Corneille

Pierre Corneille - Cyd albo Roderik. Komedia hiszpańska Przekład: Jan Andrzej Morsztyn. Akcja Cyd albo Roderik, klasycznego dzieła Pierre'a Corneille'a, przenosi nas do średniowiecznej Sewilli, gdzie pasje, honor i tragiczne nieporozumienia łączą się w zawiłą opowieść o miłości, zemście i przeznaczeniu. Rodryg, młody syn don Diega, zakochuje się w Chimenie (Ximenie), córce don Gomesa. Konflikt między ojcami, który eskaluje do pojedynku, prowadzi do tragicznych wydarzeń - don Gomes ginie z ręki Rodryga. Choć zakochana w zabójcy ojca, Chimena nie potrafi go znienawidzić, a jej żądania sprawiedliwości kierują fabułę ku kolejnym dramatycznym zwrotom. Rodryg, który zdobywa tytuł Cyd (od arabskiego sayyid - "pan") za swoje triumfy w walce z Maurami, staje przed kolejnymi wyzwaniami - od pojedynku o honor po wewnętrzną walkę o miłość i szacunek Chimenie. Mimo wielkich zwycięstw wojskowych, król Sewilli decyduje, że Rodryg musi zdobyć serce ukochanej w inny sposób, spełniając trudne zadanie, które przywróci mu dawną pozycję. "Cyd albo Roderik" to pełna pasji historia, która nie tylko bawi, ale zmusza do refleksji nad pojęciami honoru, miłości i sprawiedliwości. Dzięki tłumaczeniu Jana Andrzeja Morsztyna, polski czytelnik ma okazję poznać tę niezatarte w literaturze dzieło, które łączy dramat z elementami tragikomedii i daje głębokie spojrzenie na złożoność ludzkich uczuć.

Opowieść o Zaklętej Krainie. Legenda walijska

Andrzej Sarwa

Legenda walijska opowiadająca o krainie, w której wszystko jest piękniejsze i lepsze niż w świecie ludzi. Tylko nieliczni mogą tam trafić, a jeszcze bardziej nieliczni potrafią to docenić. Czy ludzie mogą być szczęśliwi w świecie, który zwykle zamknięty jest dla człowieczego rodu...?

Kobieta o aksamitnym naszyjniku

Aleksander Dumas

Fabuła tej historii nie jest oryginalna, w tej pracy Alexander Dumas zręcznie przerobił historię, którą znał wcześniej. Uważa się, że Kobieta o aksamitnym naszyjniku miała dwa źródła. Pierwsze to prace Ernsta Theodore'a Amadeusa Hoffmanna, najbardziej rozpoznawalnego przedstawiciela nurtu romantycznego w literaturze niemieckiej. Dumas był dobrze zaznajomiony z jego twórczością, więc w tej historii można zauważyć nawiązania do powieści Hoffmana. Innym źródłem tej historii może być historia angielskiego poety Thomasa Moore'a, przetłumaczona przez amerykańskiego pisarza-romantyka Washingtona Irvinga. W swojej opowieści Przygody niemieckiego ucznia (1824) Irving opowiada o młodym człowieku, który jest nawiedzany w Paryżu przez marę, którą zabiera do domu, a w rzeczywistości jest to trup kobiety jednej z ostatnich ofiar gilotyny, młodzieniec oszalał dowiedziawszy się o tym. Tak czy inaczej, tę powieść Dumasa warto przeczytać. Chociaż bowiem wątki nie są oryginalne, to przecież jest ona zupełnie inaczej napisana i rzeczywiście przy jej czytaniu budzi się dreszczyk emocji.

Amaury de Leoville

Aleksander Dumas (ojciec)

Utwór jest wyjątkowo interesujący, ponieważ stanowi jedyną próbę Dumasa by stworzyć powieść epistolarną. Ogólny jej temat to zazdrość. Akcja rozgrywa się na obrzeżach Paryża w latach 18381839. Na pewnym spotkaniu grupy arystokratów podczas rozmowy jeden z nich zadaje pytanie: - Czy umiera się z miłości? I w odpowiedzi pokazuje rękopis, który rzekomo jest pamiętnikiem i listami rodziny zmarłego M. dAvrigny, wdowca i doktora królewskiego, które opowiadają o romantycznej historii Amaury de Léoville, bogatego i samotnego młodego mężczyzny, który żyje z Dr. dAvrigny i jego dwiema kochankami: Madeleine i Antoinette. Ciekawa historia, ponieważ z jednej strony ukazuje punkt widzenia ojca i kochanka, poprzez fragmenty pamiętników, przeciwny wersji Antoinette, zapisanej w jej listach.

Przedwiośnie

Stefan Żeromski

‘Przedwiośnie’ – powieść polityczna Stefana Żeromskiego wydana w 1924 (datowana 1925) w Warszawie w wydawnictwie Jakuba Mortkowicza. Utwór podzielony na trzy części („Szklane domy”, „Nawłoć”, „Wiatr od wschodu”), opowiada o życiu Cezarego Baryki – przedstawiciela młodego pokolenia, urodzonego i wychowanego w carskiej Rosji (Baku), który przybywa do „Polski marzeń”, odrodzonej po I wojnie światowej. ‘Przedwiośnie’ jest powieścią ukazującą konkretne ówczesne opcje polityczne. Tytuł ma charakter wybitnie metaforyczny. W dosłownym rozumieniu „przedwiośnie” jest okresem pośrednim pomiędzy zimą a wiosną, kiedy mimo niskich temperatur i wciąż zalegającego śniegu pojawiają się pierwsze oznaki powrotu przyrody do życia. Znaczenie przenośne można rozumieć jako czas, w którym kształtowało się państwo polskie po okresie zaborów, a w kraju panował niepodległościowy entuzjazm. Okolicznością nie bez znaczenia jest, że symbolika oraz ideowa wymowa tytułu pośrednio nawiązuje do powieści E. Zoli ‘Germinal’, który w oparciu o podobną ideologię, we francuskim kalendarzu rewolucyjnym również oznaczał miesiąc przedwiośnia. (Za Wikipedią).

Sny Maryi Dunin

Karol Irzykowski

Sny Marii Dunin symboliczne opowiadanie Karola Irzykowskiego. Zostało ukończone we wrześniu 1896 roku. Drukiem ukazało się jednak dopiero siedem lat później jako część składowa opublikowanej wówczas Pałuby. Utwór opowiada o przygodach tajemniczego archeologa, który stara się rozwikłać zagadkę snów tytułowej Marii. Irzykowski poruszył tu problematykę związaną z funkcjonowaniem ludzkiej podświadomości i nieświadomości. Rozwinął też filozoficzne zagadnienie dotyczące roli idealizmu w życiu człowieka. Na uwagę zasługuje nietypowa narracja Snów, prekursorska wobec eksperymentów formalnych XX-wiecznej prozy. (Za Wikipedią).

Wędliny domowe. Solenie, wędzenie i marynowanie mięsiwa

Elżbieta Kiewnarska

Poradnik kulinarny Wędliny domowe autorstwa Elżbiety Kiewnarskiej (publikującej w międzywojennej Polsce pod pseudonimem Pani Elżbieta) to jedna z wielu niezwykle wartościowych książek kucharskich. Poradnik ten zawiera 40 przepisów na smaczne i łatwe do wykonania potrawy z mięsa. Są to: 1. Informacje ogólne. 2. Mięso peklowane (pekeflejsz). 3. Wędzenie peklowanego mięsa. 4. Baranina wędzona. 5. Wędliny litewskie. 6. Szynki do jedzenia na surowo. 7. Szynki do gotowania. 8. Polędwice. 9. Polędwica wołowa. 10. Balerony i szynki w pęcherzu. 11. Kiełbasy wędzone. 12. Słonina i boczki wędzone. 13. Słonina solona. 14. Głowizna. 15. Salami (na Kresach salcesonem zwane). 16. Salcesony (salami) litewskie. 17. Blutwursty. 18. Leberwursty (wątrobianki na Pomorzu leberkami zwane). 19. Zylc (salceson). 20. Rolada wieprzowa. 21. Rolada z prosięcia. 22. Szynka z cielęciny. 23. Kiełbasy do smażenia. 24. Półgęski litewskie. 25. Półgęski zwijane. 26. Kaczki wędzone. 27. Udka gęsie wędzone. 28. Kiełbasa gęsia. 29. Kiełbasa strassburska. 30. Kiszki kaszane. 31. Kiszki czarne francuskie (Boudins noirs). 32. Kiszki z kaszki krakowskiej. 33. Kiszki ryżowe. 34. Serdelki. 35. Parówki. 36. Kiełbasa krakowska gotowana. 37. Kiełbasa krakowska wędzona. 38. Węgierska słonina. 39. Sadło wieprzowe. 40. Szmalec wieprzowy.

Opowieści niesamowite

Stefan Grabiński

Stefan Grabiński (1887-1936) polski pisarz, przedstawiciel nurtu grozy. Klasyk noweli fantastycznej i horroru, określany mianem polskiego Edgara Allana Poe i polskiego Lovecrafta. Po raz pierwszy w jednym tomie zawarto wszystkie opowiadania i nowele Grabińskiego, jakie kiedykolwiek ukazały się drukiem. Tom zawiera 76 utworów.