Illustrations/Ilustracje

Andrzej-Ludwik Włoszczyński

"Illustrations Ilustracje" to książka do oglądania, wybór ilustracji i rysunków Andrzeja-Ludwika Włoszczyńskiego z prawie półwiecznej działalności twórczej pokazuje projektanta znaków z nieco innej strony. Książka pokazuje zmieniające się style i techniki wykonania ilustracji czy rysunku zależnie od tematu i przeznaczenia. Są tu pokazane ilustracje do książek dla dzieci, okładek książkowych, plakatów jak i rysunki satyryczne do prasy codziennej i miesięczników. Część prezentowanych prac była pokazywana na wystawach w Polsce i za granicą, na wystawach ilustracji dla dzieci i wystawach rysunku satyrycznego. Zapraszamy w ilustrowany świat  Andrzeja-Ludwika Włoszczyńskiego. 157 str, 177 ilustracji i minimum tekstu.

Poezyje

Marian Jan Kustra

Marian Jan Kustra od zawsze jest zafascynowany poezją Edwarda Stachury i wiele mu zawdzięcza. W latach 60-tych ubiegłego wieku miał szczęście spotkać "Eda" w Poznaniu. Podarował mu kilka swoich wierszy, ten, młodemu wówczas człowiekowi kazał niezaprzestawać w tym, co robi. I tak upłynęło 40 lat. Jego wiersze bardzo często tworzą wrażenie. zabawy słowami, ale również uważa, że poeta może zostać duchowym przywódcą narodu, bez względu w jakim czasie żyje. Jego wiersze przestrzegają naród przed pomyłkami, przed głupotą, przed ślepą wiarą w polityków. Poeta Marian Kustra zawsze pozostaje sobą, przelewając na kartki papieru, to, co go na dany czas niepokoi.Jarosław Wojciechowski Marian Jan KustraPoeta, prozaik, eseista. Członek Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Autorów Polskich, organizator życia kulturalnego i literackiego na terenie Kujaw. Odbył wiele spotkań poetyckich w Polsce, jak i w Stanach Zjednoczonych. Pisze od przeszło 40 lat poematy, wiersze, eseje, powieści biograficzno - historyczne. Przewodniczący wielu ogólnopolskich konkursów literackich. Pomógł wielu młodym poetom zaistnieć na rynku wydawniczym, wydając im tomiki poezji. Dwa lata temu na zaproszenie literatów polonijnych przebywał w Chicago. Miał w tym mieście spotkanie poetyckie oraz w wywiad w Radiu Chicago.

Raz jeszcze o niewidzialnym

Ivan Potić

Sposób konstrukcji narracji można by najtrafniej określić jako "zabiegi swobodnej, spontanicznej asocjacji" ewentualnie, "zapis automatyczny" jako daleka podstawa sposobu, w jaki nieoczekiwane i alogiczne asocjacje pojawiają się w opowiadaniach na powierzchni jego imaginacji narracyjnej. Ivan Potić znajduje się gdzieś pomiędzy dwiema skrajnościami, dadaizmem i pop-artem. Można mówić o chwiejnej równowadze tej prozy jak na przykład w jego opowiadaniu "Na trybunach", gdzie zakłócona jest chronologia. Ponadto gdzie indziej połączone zostało średniowiecze i pseudo fantastyczno-naukowa futurystyka, w którym to połączeniu ukryty jest ironiczny dyskurs o niedostatkach i zaletach tych dwóch kompletnie różnych epok i kultur (średniowieczna rodzina liczy 8 synów i trzy córki, a ich życie mija wśród dżumy, gwałtów, wojen krzyżowych i samowoli feudałów). Pośród dawnej przeszłości i infantylnie zmontowanej, niewiarygodnej przyszłości wplecione zostały przesłanki z naszych czasów: aborcja, reżim totalitarny, zewnętrzny mur sankcji, kontrola liczebności, azyl polityczny, handel białymi niewolnikami; jak i przesłanki dotyczące życia za Żelazną Kurtyną, w dawnej Europie Wschodniej (system surowych treningów i ideologicznego forsowania sportu jako priorytetu państwowego). Opowiadania Ivana Poticia stanowią syntezę trzech efektów: efektu zadziwienia i czarnego humoru, efektu krytyki socjalnej i politycznej i postmodernistycznego efektu konfekcji metatekstualnej, a zatem jest obecna opowieść o powstawaniu opowieści lub jej braku. W sposobie budowania komizmu i tzw. absurdu najwyraźniej można dostrzec opieranie się na surrealistycznym zapisie automatycznym, czy też na niekontrolowanym strumieniu różnorodnych asocjacji: średniowieczna rodzina zjada ziemniaki ze stonką ziemniaczaną, mąż z nienazwanego nigdzie wyjechał do Wenecji by odetkać kanał, spod maski rakiety wyłania się Stellan Raducioiu, sekretarz rumuńskiego związku astro-atletycznego, który w kosmosie i w historii urządza casting na nową Nadię Comaneci, martwy głuszec suszy się na oknie jako przyszłe suszone mięso lub suszony owoc. Sama segmentacja rzeczywistych przesłanek działa jak małe szokujące przypomnienie o realnych przypadkach historycznych i politycznych, ale w kontekście opowiadania, powiększa ono stopień nieoczekiwanej dziwaczności, tworząc tak zwany świat przedstawiony lub mozaikowo złożony świat z karnawałowym zatrzęsieniem. Opowiadania Poticia zachowują cierpkiego ducha faktów, które są wbudowane w opowieść jako zaskakujące asocjacje lub porównania, równocześnie dążąc do autonomii groteskowego czarnego humoru. Jednakże w przeciwieństwioe do egzystencjalnej definicji absurdu wg Camusa, u Poticia brak prymarnego metafizycznego patosu. Jego świat jest na miarę człowieka i historii ludzkości. Możnaby przeczuć, że sprawy są urządzone inaczej, aby efekty bardziej pasowały ludziom. Innymi słowy, zmiana jest możliwa, lepsze życie istnieje, jest ono kategorią rzeczywistą, ale nie istnieje tu i teraz, tak w Serbii lat 90. -tych jak i w Serbii po roku dwutysięcznym. Stąd jego pesymizm nie ma finału nihilistycznego. Jakiś rodzaj absurdu istotnie stanowi ducha świata Poticia ale jest to duch intrygi i heurystycznej kombinatoryki, z oczami otwartymi na różnorodny materiał życia, nie camusowski duch skrajności i rozpaczy, kompletnego wyobcowania człowieka ze świata i z własnego życia.   (napisano wg recenzji S. Ćiricia dla pisma "Politika")    

50 pomysłów na dania z grilla

Beata Grątkowska

W książce znajdziecie przepisy na potrawy z rusztu, które z łatwością przygotujecie także poza sezonem, na patelni grillowej lub w piekarniku. Dania mięsne, rybne czy warzywne serwowane na plenerowym przyjęciu potrzebują towarzystwa sałatek, sosów i napojów – w książce m.in. receptura na domowy sos barbecue, sałatkę coleslaw i sangrię. Beata Grątkowska, z wykształcenia ekonomista i dziennikarz. Z zamiłowania kucharz i stylistka potraw. Od kilku lat razem z Igorem (mężem i fotografem) prowadzi rubrykę kulinarną z miesięczniku „Dobre Rady”. Jej przepisy ukazywały się w magazynach „Olivia” i „Kuchnia”. Mama Baśki, wielbicielka sportu, literatury i muzyki rockowej.

Praca maturalna krok po kroku

Krystyna Bezubik

Dobrze napisane wypracowanie gwarantuje zdanie matury z języka polskiego na poziomie podstawowym - wie o tym każda osoba, która podchodzi do egzaminu dojrzałości. Dlatego wiele z tych osób, przygotowując się do egzaminu pisemnego, skupia się głównie na rozprawce. Zwłaszcza że formuła 2023 wymaga od uczniów i uczennic dobrej znajomości treści lektur obowiązkowych, dobierania kontekstów oraz sprawnego wprowadzania elementów, które sprawiają, że wypracowanie jest pracą argumentacyjną. Równocześnie jako nauczycielka języka polskiego oraz korepetytorka zauważyłam, że brakuje praktycznego poradnika czy zeszytu ćwiczeń, który dałby maturzystom możliwość przećwiczenia pisania rozprawki krok po kroku. Dlatego uznałam, że sama napiszę takiego e-booka. W tej publikacji przeprowadzę cię przez poszczególne elementy, które są oceniane w rozprawce maturalnej. Nauczysz się formułować tezę i argumenty, dobierać przykłady i konteksty. Poznasz przykładową strukturę pracy maturalnej, poćwiczysz pisanie wstępu, zakończenia oraz dowiesz się, jak wprowadzać akapity. Na końcu podpowiem ci, jakie elementy wpływają na spójność tekstu. Do każdego kroku zaproponowałam ćwiczenia (takie, jakie wykorzystuję w ramach lekcji), starając się wiedzę teoretyczną ograniczyć do tego, co rzeczywiście jest niezbędne. Wychodzę z założenia, że pisać można się nauczyć, wyłącznie pisząc, tzn. robiąc ćwiczenia, pisząc kolejne prace. Bez niepotrzebnego teoretyzowania zatem zapraszam cię do pracy z e-bookiem.

Sługa

Leon Durka

Współczesny kryminał nawiązujący do klasyki gatunku. Psychodeliczny umysł mordercy planuje kolejne akcje w oparciu o osiem biblijnych błogosławieństw. Z drugiej strony barykady znajduje się doświadczony komisarz, jego atrakcyjna stażystka i fajtłapowaty aspirant. Mało opisów i dużo akcji. Ponadto podróż do wnętrza umysłu mordercy, zagadka i nieco refleksji.

Droga do asertywności 2

Dorota Sawicka

Książka "Droga do asertywności. Część 2" to kontynuacja pracy nad umiejętnościami asertywnymi. W drugiej części rozwijam zagadnienia poruszone w pierwszej, oferując czytelnikom nowe narzędzia i strategie, które pomagają w budowaniu pewności siebie oraz skutecznej komunikacji w różnych sytuacjach życiowych. Książka zawiera praktyczne ćwiczenia, przykłady oraz techniki, które pomagają w radzeniu sobie z trudnymi emocjami, wyrażaniu swoich potrzeb i granic, a także w rozwiązywaniu konfliktów w sposób asertywny. Możliwe, że skupia się także na aspektach psychologicznych asertywności oraz jej wpływie na relacje międzyludzkie.

Black Sabath Feniks

Tomasz Jeleniewski

Kiedy w 1979 roku Black Sabbath opuszczał Ozzy Osbourne, wielu nie wierzyło w szczęśliwy ciąg dalszy tej historii. Zespół zaczął borykać się z niezliczoną ilością problemów personalnych. Znikał z rynku, by po chwili powrócić niczym feniks z popiołów. Właśnie temu okresowi w działalności zespołu Tony’ego Iommiego jest poświęcona niniejsza książka. Tomasz Jeleniewski, autor biografii Paradise Lost i Type O Negative, przeprowadza słuchacza przez zawiłe losy grupy, skrupulatnie odnotowując wszystkie zmiany personalne i... ważniejsze kłótnie. W zespole często wrzało, ale efektem tego była doskonała muzyka, wypełniająca takie albumy jak „Heaven and Hell” czy „TYR”. „Black Sabbath. Feniks”  jest pierwszą polską  biografią zespołu.