Raz jeszcze o niewidzialnym

Ivan Potić

Sposób konstrukcji narracji można by najtrafniej określić jako "zabiegi swobodnej, spontanicznej asocjacji" ewentualnie, "zapis automatyczny" jako daleka podstawa sposobu, w jaki nieoczekiwane i alogiczne asocjacje pojawiają się w opowiadaniach na powierzchni jego imaginacji narracyjnej. Ivan Potić znajduje się gdzieś pomiędzy dwiema skrajnościami, dadaizmem i pop-artem. Można mówić o chwiejnej równowadze tej prozy jak na przykład w jego opowiadaniu "Na trybunach", gdzie zakłócona jest chronologia. Ponadto gdzie indziej połączone zostało średniowiecze i pseudo fantastyczno-naukowa futurystyka, w którym to połączeniu ukryty jest ironiczny dyskurs o niedostatkach i zaletach tych dwóch kompletnie różnych epok i kultur (średniowieczna rodzina liczy 8 synów i trzy córki, a ich życie mija wśród dżumy, gwałtów, wojen krzyżowych i samowoli feudałów). Pośród dawnej przeszłości i infantylnie zmontowanej, niewiarygodnej przyszłości wplecione zostały przesłanki z naszych czasów: aborcja, reżim totalitarny, zewnętrzny mur sankcji, kontrola liczebności, azyl polityczny, handel białymi niewolnikami; jak i przesłanki dotyczące życia za Żelazną Kurtyną, w dawnej Europie Wschodniej (system surowych treningów i ideologicznego forsowania sportu jako priorytetu państwowego). Opowiadania Ivana Poticia stanowią syntezę trzech efektów: efektu zadziwienia i czarnego humoru, efektu krytyki socjalnej i politycznej i postmodernistycznego efektu konfekcji metatekstualnej, a zatem jest obecna opowieść o powstawaniu opowieści lub jej braku. W sposobie budowania komizmu i tzw. absurdu najwyraźniej można dostrzec opieranie się na surrealistycznym zapisie automatycznym, czy też na niekontrolowanym strumieniu różnorodnych asocjacji: średniowieczna rodzina zjada ziemniaki ze stonką ziemniaczaną, mąż z nienazwanego nigdzie wyjechał do Wenecji by odetkać kanał, spod maski rakiety wyłania się Stellan Raducioiu, sekretarz rumuńskiego związku astro-atletycznego, który w kosmosie i w historii urządza casting na nową Nadię Comaneci, martwy głuszec suszy się na oknie jako przyszłe suszone mięso lub suszony owoc. Sama segmentacja rzeczywistych przesłanek działa jak małe szokujące przypomnienie o realnych przypadkach historycznych i politycznych, ale w kontekście opowiadania, powiększa ono stopień nieoczekiwanej dziwaczności, tworząc tak zwany świat przedstawiony lub mozaikowo złożony świat z karnawałowym zatrzęsieniem. Opowiadania Poticia zachowują cierpkiego ducha faktów, które są wbudowane w opowieść jako zaskakujące asocjacje lub porównania, równocześnie dążąc do autonomii groteskowego czarnego humoru. Jednakże w przeciwieństwioe do egzystencjalnej definicji absurdu wg Camusa, u Poticia brak prymarnego metafizycznego patosu. Jego świat jest na miarę człowieka i historii ludzkości. Możnaby przeczuć, że sprawy są urządzone inaczej, aby efekty bardziej pasowały ludziom. Innymi słowy, zmiana jest możliwa, lepsze życie istnieje, jest ono kategorią rzeczywistą, ale nie istnieje tu i teraz, tak w Serbii lat 90. -tych jak i w Serbii po roku dwutysięcznym. Stąd jego pesymizm nie ma finału nihilistycznego. Jakiś rodzaj absurdu istotnie stanowi ducha świata Poticia ale jest to duch intrygi i heurystycznej kombinatoryki, z oczami otwartymi na różnorodny materiał życia, nie camusowski duch skrajności i rozpaczy, kompletnego wyobcowania człowieka ze świata i z własnego życia.   (napisano wg recenzji S. Ćiricia dla pisma "Politika")    

50 pomysłów na dania z grilla

Beata Grątkowska

W książce znajdziecie przepisy na potrawy z rusztu, które z łatwością przygotujecie także poza sezonem, na patelni grillowej lub w piekarniku. Dania mięsne, rybne czy warzywne serwowane na plenerowym przyjęciu potrzebują towarzystwa sałatek, sosów i napojów – w książce m.in. receptura na domowy sos barbecue, sałatkę coleslaw i sangrię. Beata Grątkowska, z wykształcenia ekonomista i dziennikarz. Z zamiłowania kucharz i stylistka potraw. Od kilku lat razem z Igorem (mężem i fotografem) prowadzi rubrykę kulinarną z miesięczniku „Dobre Rady”. Jej przepisy ukazywały się w magazynach „Olivia” i „Kuchnia”. Mama Baśki, wielbicielka sportu, literatury i muzyki rockowej.

Narcystyczna matka

Małgorzata M. Podniesińska

Niniejsza praca jest moją pierwszą – pełną pokory i szacunku wobec wagi poruszanego problemu – próbą zwiększenia społecznej świadomości i uwrażliwienia na temat nadużyć i przemocy psychicznej doświadczanej przez całkowicie bezbronne dzieci ze strony swoich narcystycznych matek. Jest rzeczą prawdopodobną, że psychiczna przemoc to problem, z którego nie wszystkie tego typu matki zdają sobie nawet sprawę, niemniej jednak takie działania zawsze powodują wielki emocjonalny ból i cierpienie u ich własnych dzieci. Ponadto, stan ten najczęściej utrzymuje się u nich przez całe dalsze życie – sprawiając, iż nie zawsze jest ono tym wymarzonym, w którym jest miejsce na pozytywne i przepełnione szczęściem chwile. Często wprost przeciwnie – staje się wielkim ciężarem nie do udźwignięcia. A zdarza się, że wspierane przez chaotyczną, pełną bólu i cierpienia przeszłość – zatrzymuje się w miejscu, z którego dalsza życiowa droga jest zbyt trudna lub wręcz niemożliwa do kontynuacji. Jednak tak dzieje się najczęściej wśród ofiar emocjonalnej przemocy (ze strony własnych matek) posiadających niską świadomość problemu, z którym się zmagają. Nie wiedzą jak sobie z nim poradzić i gdzie szukać wsparcia aby wydobyć się z zaklętego kręgu, w jakim się znalazły. I nie było to przedmiotem ich własnego wyboru czy samodzielnej decyzji. Biorąc pod uwagę powyższą grupę osób, posiadając profesjonalną wiedzę z zakresu psychologii klinicznej oraz własne doświadczenia w opisywanym temacie – podjęłam się napisania niniejszej książki. Zrobiłam to w nadziei, że dzięki niej uda się nie tylko uświadomić innym wagę istniejącego problemu, jakim jest psychiczne nadużycie i przemoc za szczelnie zamkniętymi drzwiami wielu domów, ale również osłabić emocjonalny ból i cierpienie osób, które jej doświadczyły, doświadczają lub będą doświadczać. Książka – pomimo iż odwołuje się do teorii naukowych – jest napisana prostym, zrozumiałym językiem, bez zbędnych empirycznych zawiłości i psychologicznego żargonu. Jej forma została tak zaplanowana aby Czytelnik nawet zupełnie nie zorientowany w opisywanym problemie, mógł go z łatwością poznać i zrozumieć. A osoby dorosłe, których nadużycie czy przemoc dotyczy bezpośrednio miały szansę dowiedzieć się, co można zrobić aby choć w części poradzić sobie z dziedzictwem zniekształconej matczynej miłości. Natomiast Czytelnicy, którzy nie są pewni czy ich matka przejawiała jedynie kilka narcystycznych cech, czy miała narcystyczne zaburzenie osobowości mają szansę wyjaśnić tę kwestię korzystając z ankiety zamieszczonej na końcu publikacji. Pytania i odpowiedzi ankiety zatytułowanej „Czy jesteś córką narcystycznej matki?” można odnieść również do synów narcystycznych matek (i względem ojca). Ponieważ nie ma uniwersalnego prawa mówiącego co muszą zrobić dla nas rodzice ani takiego, dzięki któremu dziecko, osoba dorastająca – czy nawet już dorosła – wie, jak ma postąpić kiedy okaże się, że jej matka cierpi na narcystyczne zaburzenie osobowości, postanowiłam otworzyć szeroko drzwi skrywające tajemnice i milczenie na ten temat. Tym samym podejmując decyzję, że kolejne lata mojego życia poświęcę jego popularyzowaniu oraz szukaniu skutecznych sposobów radzenia sobie z tym problemem. Bowiem tylko wtedy, kiedy traumatyczne doświadczanie emocjonalnych urazów w dzieciństwie będzie potwierdzane przez specjalistów (psychologów, lekarzy, psychoterapeutów i innych profesjonalistów tradycyjnie kojarzonych z ochroną zdrowia), to daleko trudniej będzie pozostałym wierzyć w misternie tkane kłamstwa narcystycznych matek a osobom doświadczającym tego typu nadużyć i przemocy pozwoli wyzwolić się z pułapki wewnętrznego bólu i cierpienia. Tylko tak można wstrzymać chore macierzyństwo – pełne frazesów, hipokryzji, zaprzeczeń i niedorzeczności. Nie można wiecznie trzymać w ryzach tajemnic, które powodują ból i cierpienie, nie można chronić matki, która jest synonimem strachu, okrucieństwa i odrzucenia – zamiast kwintesencją bezpieczeństwa, bezwarunkowej miłości i wsparcia. Trzeba otworzyć szeroko drzwi i pozwolić świeżemu powietrzu leczyć stare rany. Pamiętając przy tym, że zawsze warto zrobić wszystko aby okręt naszego życia nigdy nie zatonął, a dzień wczorajszy nie wypełniał zbyt dużej części dnia dzisiejszego. Małgorzata Podniesińska  Małgorzata M. Podniesińska Autorka jest psychologiem klinicznym i prowadzi prywatną praktykę psychologiczną we Wrocławiu: www.psychologwroclaw.blogspot.com Studia psychologiczne odbywała w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Warszawie i we Wrocławiu. Posiada umiejętności pracy zarówno z dziećmi i młodzieżą, jak i z osobami dorosłymi. Doświadczenie zawodowe zdobywała w warszawskich i wrocławskich placówkach zdrowia psychicznego – między innymi w Centrum Neuropsychiatrii Neuromed i Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. J. Gromkowskiego. Specjalizuje się w diagnozie i terapii zaburzeń emocjonalnych, zaburzeń osobowości i trudnościach natury społecznej. Pomocy i psychologicznego wsparcia udziela kierując się (w głównej mierze) założeniami nurtu terapii poznawczo-behawioralnej Becka (Cognitive Behavioral Therapy – CBT), koncepcji dialektyczno behawioralnej Linehan (Dialectical Behavioral Therapy - DBT) oraz modelu aktywnego stylu schematów Younga (Schema Therapy). Za fundament swojej wiedzy i doświadczenia uważa bezwarunkowy szacunek dla każdej osoby, a za priorytet w kontaktach z ludźmi budowanie zaufania oraz poczucia bezpieczeństwa - zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Psychologia dla niej zawsze była (i jest nadal!) bardziej pasją niż zawodem. Uwielbia pracować z ludźmi. Jest przekonana, że aby pracować z ludźmi, trzeba przede wszystkim to kochać – Ludzi trzeba kochać i rozumieć!    Interesuje się neuropsychologią, psychologią pozytywną, hipnoterapią, poezją i sztuką oraz nowymi technologiami informacyjno-komunikacyjnymi. W wolnych chwilach maluje i zajmuje się ogrodem. Aktywnie współpracuje z portalem: www.znanylekarz.pl w zakresie udzielania porad dla pacjentów publikując autorskie artykuły specjalistyczne z zakresu psychologii.  Założyła i rozwija bloga: www.narcystycznamatka.blogspot.com.

Książki Moja Miłość

Książki Moja Miłość

"Książki Moja Miłość" to zbiór opowiadań pod redakcją Agaty Wiśniewskiej wydany z okazji Światowego Dnia Książki 23 kwietnia 2011 Zbiór opowiadań "Książki Moja Miłość" powstał tak naprawdę z potrzeby serca. Dwa tygodnie przed Świato-wym Dniem Książki postanowiliśmy na naszym profilu na Facebooku wspólnie z innymi miłośnikami książek uczcić jakoś ten dzień. Jedną z propozycji było napisanie opowiadania. Ponieważ ciężko było nam wspólnie napisać jedno opowiadanie zachęciłam ludzi, by każdy z nich napisał jedno opowiadanie samemu lub z przyjaciółmi, rodziną czy znajomymi. Wtedy też zrodził się pomysł, by zbiór opowiadań wydać w formie e-booka. Opowiadań zebrało się kilka o różnej tematyce, fabule oraz charakterze. Łączy je jednak coś wyjątkowego - motyw książki, który w każdym z tych opowiadań się przeplata. W tym miejscu chciałabym również podziękować kilku osobom, bez których e-book by nie powstał. Na podziękowania zasługuje przede wszystkim wydawnictwo e-bookowo, które zechciało wydać opowiadania oraz: Anula Wawrzyniak, która zajęła się korektą, Monika Walas, Teresa Kucharska i Piotr Śliwiński, którzy wspólnie ze mną profil na Facebooku prowadzą i dzięki którym społeczność ludzi kochających książki poszerza się. Podziękować chciałabym również Aleksandrowi Sowie, który dodał mi motywacji do tworzenia oraz wierzył, że projekt się uda oraz Piotrowi Olszówce, który stworzył piękną okładkę e-booka oraz napisał jedno z opowiadań. Mam nadzieję, że zbiór opowiadań przypadnie Wam do gustu. Nie pisali go wyłącznie profesjonaliści, ale również osoby, które na łamach tego e-booka zadebiutują i mam nadzieję, że debiut ten Wam się spodoba. 

Wycinanki z papieru

Katarzyna Michalec

Książka zawiera wzory prac wykonanych z papieru. Dla ułatwienia, każda praca została opisana i pokazana w kilku etapach. Tworzenie zabawek z papieru to nie tylko zabawa, ale również świetna gimnastyka dla małych rąk. A gotowe dzieła mogą służyć jako ozdoby lub prezenty dla najbliższych.

Sługa

Leon Durka

Współczesny kryminał nawiązujący do klasyki gatunku. Psychodeliczny umysł mordercy planuje kolejne akcje w oparciu o osiem biblijnych błogosławieństw. Z drugiej strony barykady znajduje się doświadczony komisarz, jego atrakcyjna stażystka i fajtłapowaty aspirant. Mało opisów i dużo akcji. Ponadto podróż do wnętrza umysłu mordercy, zagadka i nieco refleksji.

Droga do asertywności 2

Dorota Sawicka

Książka "Droga do asertywności. Część 2" to kontynuacja pracy nad umiejętnościami asertywnymi. W drugiej części rozwijam zagadnienia poruszone w pierwszej, oferując czytelnikom nowe narzędzia i strategie, które pomagają w budowaniu pewności siebie oraz skutecznej komunikacji w różnych sytuacjach życiowych. Książka zawiera praktyczne ćwiczenia, przykłady oraz techniki, które pomagają w radzeniu sobie z trudnymi emocjami, wyrażaniu swoich potrzeb i granic, a także w rozwiązywaniu konfliktów w sposób asertywny. Możliwe, że skupia się także na aspektach psychologicznych asertywności oraz jej wpływie na relacje międzyludzkie.

Black Sabath Feniks

Tomasz Jeleniewski

Kiedy w 1979 roku Black Sabbath opuszczał Ozzy Osbourne, wielu nie wierzyło w szczęśliwy ciąg dalszy tej historii. Zespół zaczął borykać się z niezliczoną ilością problemów personalnych. Znikał z rynku, by po chwili powrócić niczym feniks z popiołów. Właśnie temu okresowi w działalności zespołu Tony’ego Iommiego jest poświęcona niniejsza książka. Tomasz Jeleniewski, autor biografii Paradise Lost i Type O Negative, przeprowadza słuchacza przez zawiłe losy grupy, skrupulatnie odnotowując wszystkie zmiany personalne i... ważniejsze kłótnie. W zespole często wrzało, ale efektem tego była doskonała muzyka, wypełniająca takie albumy jak „Heaven and Hell” czy „TYR”. „Black Sabbath. Feniks”  jest pierwszą polską  biografią zespołu.