Baśniowy spływ

Emilia Becker

Dziewięcioletnia warszawianka, Otylka Sosnowska, którą wszyscy nazywają Tili, pewnego czerwcowego dnia wyrusza z rodzicami na Mazury, nad Krutynię. Tata dziewczynki, zapracowany dyrektor, dotąd nigdy nie mógł znaleźć czasu na rodzinne wakacje, tym razem także zamierza szybko wrócić do domu. Dlatego mama Tili ucieka się do podstępu, dzięki któremu tata z córką mają udać się na krótki spływ - od Jeziora Krutyńskiego do Rosochy - tylko we dwoje. Tymczasem nad Jeziorem Krutyńskim, u korzeni dębu Ernesta, zbierają się członkowie Klubu Zielonej Rzeki: ważka Świtezianka, kaczka Krakwa i komar Melchior. Najdłuższy dzień w roku jest dla nich wyjątkowy. Czeka ich wielkie zadanie. Od wieków powierzała je klubowi Czarodziejka Jezior, Bałdana. Tylko w ten jeden dzień w roku opuszcza swój podwodny pałac, by wybrać sobie spośród kajakarzy kogoś, kto pokocha Krutynię na zawsze. Czeka na swego wybranka lub wybrankę w łódce z listka olchowego, przy ujściu rzeki i tka nici pajęcze. Członkowie Klubu Zielonej Rzeki mają doprowadzić osobę, którą wybrała Bałdana, z Jeziora Krutyńskiego do Iznoty. To długa, całodniowa trasa. Jeśli osoba wybrana przez Bałdanę dotrze do Iznoty przed zachodem słońca, czarodziejka oplecie nićmi jej serce i misja się powiedzie. W tym roku wybranką Bałdany jest właśnie Tili. Czy klubowiczom uda się sprawić, by tata dziewczynki, który nie znosi odpoczynku na łonie natury, zamiast zakończyć spływ w Rososze, dopłynął z córką aż do Iznoty? I czy, mimo burzy, która ich zaskoczy w niebezpiecznym miejscu, Tili pokocha Krutynię na zawsze?

Cienie

Anna Dalia Słowińska

CIENIE to siódma, dynamiczna i pełna akcji powieść pisarki i druga część powieści: KLESZCZE. Jest to również kryminał/thriller ale bardziej w konwencji psychologicznej. Intrygujący bohaterowie ( starzy i nowi), sporo psychologii, dużo wartkiej akcji, która dzieje się w Pile. Powracamy znów w opisany w KLESZCZACH świat, który nie odszedł w niepamięć, nie zniknął, jest jedynie odwrócony. Czytelnik zastanawiał się będzie, gdzie przebiega granica oddzielająca seryjnego mordercę od człowieka, który kocha i chce być dobry, dojrzewając wewnętrznie w poszukiwaniu siebie. Jeden z głównych bohaterów książki - Wojtowicz, to postać złożona, skazana na odrzucenie i samotność; miotająca się między zabijaniem, a moralnością. W trakcie czytania powieści postawimy sobie też pytanie: Czy zło naznacza nas na zawsze?

Pozycje Seksualne i Wskazówki Na Lepszy Seks

Aleksander Wielki

W publikacji "Pozycje seksualne i wskazówki na lepszy seks" z pomocą dwóch kobiet zaprezentuję Ci przeróżne rodzaje pozycji miłosnych, zaskakujące style kreatywnego seksu oraz mało znane sposoby osiągania satysfakcji seksualnej. W publikacji oprócz oryginalnych i wymownych zdjęć znajdują się również wskazówki, dzięki którym przeciętny seks bez trudu zamienisz w sycącą ucztę dla wielu zmysłów. Publikacja z pewnością jest świetnym sposobem na nudę i monotonię oraz na to, aby odkryć wiele szczegółów wzbogacających „łóżkowe” przygody o całkowicie nowe elementy. Na prezentowanych zdjęciach będziesz miał okazję poznać unikatowe gesty, które wzbogacą seks o nietuzinkowe emocje i momenty. Oprócz podania ogromu gotowych podpowiedzi zachęcę Cię również do własnej interpretacji zamieszczonych zdjęć według kilku wytycznych. Dzięki temu ten elektroniczny album może stać się źródłem niekończących się inspiracji dla każdego, kto chce stawać się coraz lepszym w sztuce kochania. Aleks, autor bloga WirtuozSeksu.PL  

Nyktonomia

Wojciech Kryska

Czy nieśmiertelność jest darem, czy okrutną torturą? Czy wszyscy mijani na ulicy ludzie rzeczywiście są ludźmi? Jaki koszmar sprzed tysięcy lat jest tak potworny, że odwrócono się odeń i nazwano go wiejskim przesądem? Czy to nie zabawne uważać, że rozumiemy jak działa otaczająca nas rzeczywistość? Dziesięć opowiadań lawowanych grozą. Dziesięć sytuacji, w których uchylają się dekoracje świata i przed naszymi oczyma przez chwilę odsłania widok na rzeczywistość złożoną, mroczną i groźną.

Pościg łowcy

Mariusz Futyma

Historia „Pościgu Łowcy” toczy się w świecie Nortenardu, gdzie rok zaczyna się i kończy wraz ze stopieniem śniegów. Po Nortenardzie krąży legenda, iż raz na dziesięć lat, jeden z władców kontynentu para ofiarą Wilka (zjawisko bliżej niewyjaśnione). Książka zaczyna się pod koniec roku tysięcznego, dlatego wszyscy spodziewają się, że któryś z władców wkrótce pożegna się ze światem. Głównym bohaterem jest Gizdian, najemnik, który szuka swojego przyjaciela. W przeszłości złożył mu „Braterską Przysięgę”, niewypełnienie której ciągnie za sobą konsekwencje utraty świadomości i pamięci oraz sił witalnych. Gizdian ulega podpowiedziom różnych osób ze świata polityki Nortenardu, gdyż sam nie ma pojęcia jak swój problem rozwiązać. Stąd kontakty z rodziną królewską, piratem imieniem Draxar oraz Czarnowronem – organizacją rzekomo kupiecką, która napędza wojnę na wschodzie kontynentu. Najemnik zostaje wplątany w wir rozgrywek politycznych, a jego poczynania mogą wywrócić historię kontynentu do góry nogami, mimo iż on pragnie jedynie pozbyć się własnego problemu. Niestety, głosy szepczące do niego zza pleców, należą do postaci upatrujących w jego kłopotach własnych korzyści.

Nieznana. Saga diabelska tom 2

Krzysztof Bonk

Saga diabelska. Część druga – Nieznana. Cykl dark fantasty. Bądź nieszczęśliwy i umrzyj w swej nędzy. To wszystko.

Kapitan Rzodkiewka. Kosmiczne przygody

Artur Samojlik

Gdzieś w odmętach kosmosu, w niedalekiej przyszłości, podróżuje Kapitan Rzodkiewka wraz ze swoimi kompanami: robotem Faxem i małpą Czoko-Bono. Gdzie się nie pojawią, tam dzieją się rzeczy niezwykłe. Kapitan Rzodkiewka, wędrując niestrudzenie w poszukiwaniu spokoju, zawsze znajduje niezwykłą przygodę. Powodzenia, niech moc rzodkiewki będzie z Tobą!

Klimat a wulkany

Piotr Kotlarz

Ostatni z zawartych w tej książce artykułów napisałem 15 stycznia tego roku. Tego dnia, późnym porankiem znalazłem na portalu onet.pl informację o erupcji wulkanu Hunga Tonga-Hunga Haʻapai. Właściwie nie chciałem już włączać tu więcej artykułów, sądziłem, że i tak wszystko zostało powiedziane. Moja hipoteza dotycząca przyczyn zmian klimatycznych została już wystarczająco wykazana, przedstawione dowody wydawały mi się wystarczające. Zmiany klimatyczne mają związek z wulkanizmem, zależą też od prądów oceanicznych i skali zlodowacenia w danym okresie. Wpływ mają też procesy zachodzące w stratosferze… To bardzo wiele czynników, być może w jakiś sposób wpływa na klimat również zawartość CO2 w atmosferze, w tym CO2 powstającego w wyniku naszej działalności gospodarczej. Uważam jednak, że ten ostatni czynnik jest znacznie przeceniany. Wpływ CO2 stanowiącego w atmosferze zaledwie 0,04% spośród wszystkich jej gazów musi być nieznaczny, nawet jeśli absorbuje on znacznie więcej energii słonecznej niż pozostałe gazy, zwłaszcza azot i tlen, których obecność w atmosferze jest nieporównywalnie większa. Warto też pamiętać i o tym, że ilość CO2 produkowana przez człowieka w procesie gospodarczym jest nieporównywalnie mniejsza od tej jaką dostarcza do atmosfery sama przyroda. Wiele dostarcza go tam sam człowiek tylko w procesie oddychania. Tu wzrost naszej populacji przyczynił się do aż pięciokrotnego wzrostu wydalanego przez nas CO2 na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci. Dlaczego więc włączyłem tu kolejne artykuły? Wybuch wulkanu Hunga Tonga, to jedna z większych erupcji wulkanicznych ostatniego stulecia. Chmury pyłów dotarły do stratosfery, erupcja spowodowała jej zmiany. Wcześniej nie potrafiliśmy ich śledzić, badać. Dziś, dzięki umieszczeniu satelitów i rozwojowi aparatury badawczej mamy możliwość dostrzeżenia zachodzących w niej zmian, przeprowadzania kolejnych badań. Dostrzeżemy też zapewne, jak wielki mają one wpływ również na klimat naszej planety. Ziemia, wraz z otaczającą ją atmosferą jest jednym wielkim organizmem, będącym ponadto częścią Kosmosu i z nim powiązanym. Wiele wzajemnych związków między zachodzącymi w tym organizmie procesami wciąż nie znamy i poznanie ich zajmie nam jeszcze wiele czasu, wiele pokoleń. Z każdym rokiem jednak wiemy coraz więcej. Moim zdaniem, już dziś wystarczająco wiele by odrzucać niektóre – zbudowane na zbyt wątłych przesłankach – hipotezy. Zamieściłem w tej książce artykuł o wulkanie Hunga Tonga z nadzieją, że badanie skutków jego erupcji, a zwłaszcza prześledzenie związków tej erupcji ze zmianami klimatycznymi, będzie kolejnym dowodem na to, że to właśnie wspomniany proces: wulkany – prądy oceaniczne – topnienie lodowców – ruch płyt tektonicznych jest główną przyczyną zmian klimatycznych. Hipotezy na temat przyczyn zmian klimatycznych nie są dziś tylko zwykłym procesem poznawczym, mają dziś bowiem również znaczenie gospodarcze i polityczne, wpływają bezpośrednio na nasze życie. Przyjęcie bowiem przez świat polityki jednej, moim zdaniem, nieprawdopodobnej hipotezy o zasadniczym wpływie na klimat naszej ludzkiej działalności, skutkuje narzuceniem nam nieuprawnionych obciążeń. W Polsce uprawnienia do emisji CO2 stanowią już 59% ceny produkcji energii elektrycznej. Jej cena wpływa na cenę wszelkich innych produktów, które wymagają jej użycia. To ogromne obciążenie, które ponosimy zupełnie niepotrzebnie i – moim zdaniem – bezpodstawnie. Zgadzam się z tym, że powinniśmy znacznie ograniczać wykorzystywanie paliw kopalnych. Nie tyle jednak z powodu emisji CO2, ale dlatego, iż nie są one nieograniczone. Powinniśmy patrzeć w przyszłość nie tylko w perspektywie kilku, ale dziesiątek, setek, czy tysięcy pokoleń. Popieram wszelkie działania zmierzające do wykorzystania zielonej energii: wodoru, wiatru, promieniowania słonecznego. Chcemy przecież żyć w bardziej czystym środowisku. Udało nam się na przykład usunąć z paliw bardzo szkodliwe związki ołowiu. Paliwo wodorowe jest coraz powszechniejsze (Polska jest jednym z większych jego producentów, mamy też wielkie zasługi w udoskonaleniu paneli słonecznych). Rozwijają się krajowe i ponadnarodowe programy zalesiania. Powinniśmy wspierać działania w tym kierunku, nie powinniśmy jednak zgadzać się na nieuzasadnione kary, opłaty, wpływy z których zapełniają się tylko kieszenie rozmaitych spekulantów, a nie przynoszą nam, ludzkości, niczego pozytywnego, nie rozwiązują naszych problemów. Myślenie pozytywne, ciągłe wzbogacenie wiedzy, jej pogłębianie i wykorzystywanie efektów tego poznania powinno służyć kontynuacji procesu dostosowywania się człowieka do świata przyrody. Dostosowywania się, a nie jakiejś urojonej walce. W tym celu pisałem wcześniej zamieszczone tu artykuły, w tym też celu wydaję też tę książkę. Mam nadzieję, że skłoni ona Państwo do zastanowienia się, do własnych przemyśleń, że nie do razu odrzucą Państwo przedstawiane tu hipotezy tylko z tego powodu, że dziś nie opowiada się za nimi tzw. większość.