Bolszewizm jako prąd kulturalny i cywilizacyjny

Antoni Szymański

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Scharakteryzowanie ruchu, który bynajmniej nie zanikł, a jedynie zmienił formę i wciąż dzieje się przed naszymi oczami jest trudne, a trudność polega na tym, że prowodyrzy tegoż ruchu dokonują nieraz karkołomnych zmian i przerzucają się od jednego stanowiska do innego ze względów politycznych lub oportunistycznych. Trzeba więc zwrócić uwagę na to, co jest istotne, a pominąć to, co ma charakter oportunistyczny i koniunkturalny, co bywa wywołane bieżącą polityką i bieżącymi potrzebami. Na czym polega istotny nurt myśli i praktyki bolszewickiej i, ogólnie, lewackiej oto pytanie, na które książka niniejsza pragnie odpowiedzieć.

Enuma elisz

Nieznany

Enuma Elisz (Enma Eliš) to babiloński epos napisany w języku akadyjskim, nazywany tak od pierwszych słów, które znaczą "Kiedy na wysokości". Pierwotny tekst tego eposu pochodzi z XIV wieku p.n.e., zaś zachowana wersja pochodzi z II wieku p.n.e.. Był recytowany w Babilonie w czasie święta Nowego Roku. Nazywany jest też eposem o stworzeniu wszechświata. Porządek przedstawia się następująco: światem rządzi panteon bogów z Mardukiem na czele, ludzkość ma tylko służyć bogom. Kosmogonia babilońska miała jednoznaczny pogląd na sens istnienia człowieka. Jak podaje "Enuma Elisz" "kiedy żaden jeszcze nie objawił się bóg", istniały jedynie praistoty. U zarania dziejów byli tylko Apsu istniejąca od zawsze słodkowodna Otchłań i Tiamat (Ocean). Symbolizowały one pierwiastki: żeński i męski. To na podstawie analizy tych tekstów mezopotamskich Zecharia Sitchin sformułował swoją niezwykłą teorie o pochodzeniu ludzkiej cywilizacji.

Czarny Mustang

Karol May

"Czarny Mustang" to pasjonująca powieść przygodowa autorstwa Karola Maya, która przenosi nas do świata Dzikiego Zachodu. Akcja tej barwnej opowieści rozgrywa się w osadzie robotników kolejowych, gdzie spokój zostaje zachwiany przez czające się niebezpieczeństwo. Podstępny wódz Komanczów snuje plany napadu na pracujących tam ludzi, a jedyną nadzieją na ich ocalenie zostają się Winnetou i Old Shatterhand. Kiedy nasi bohaterowie przypadkowo stają na ścieżce spisku, zegar zaczyna tykać coraz szybciej. Czasu jest niewiele, a niebezpieczeństwo wzrasta. Winnetou, wódz Apaczów o niezłomnej odwadze, oraz nieustraszony Old Shatterhand decydują się stawić czoła wyzwaniom i zbrojnej grupie Komanczów. Wspólnie z przyjaciółmi podejmują walkę, by powstrzymać atak na osadę. Każda decyzja, każdy ruch jest kluczowy, gdy śmiertelne zagrożenie zbliża się nieubłaganie. Przepięknie opisane tło Dzikiego Zachodu stwarza realistyczną atmosferę tamtych czasów, a czytelnik przenosi się w wir emocji, zmagając się razem z bohaterami. "Czarny Mustang" to nie tylko opowieść o walce o przetrwanie, ale także historia odwagi, przyjaźni i wierności wartościom. Karol May wciąga nas w niesamowitą podróż pełną niebezpieczeństw i niezapomnianych momentów. Czy duch walki i przyjaźni wystarczy, by uratować osadę? Odpowiedź kryje się na kartach tej pasjonującej książki.

Czciciele Szatana

Janina Walicka

Szatan po hebrajsku oznacza przeciwnik, sprzeciwiający się, zaprzeczający, a wiara w szatana, jako przeciwna Bogu, jest odwieczną u wszystkich ludów i ras. Na najniższym stopniu rozwoju człowiek czci Istotę Wyższą, boga dobrego, rozdawcę wszystkich łask, boi się też i boga złego, zsyłającego choroby, nieurodzaje i klęski, więc, aby go przebłagać, składa mu również ofiary. Z czasem jednostki poświęcają się badaniom tajemniczych zagadnień bóstwa: są to pierwsi kapłani, pierwsi wtajemniczeni, pierwsi magowie świata. Pierwsze zespolenie się ze złymi duchami i wprowadzenie Czarnej Magii przypisują starożytni historycy Turończykom ze skrzyżowanej rasy lemuryjskiej o cerze czarniawożółtej już na Atlantydzie. Magii białej, bezinteresownej pracy człowieka w harmonii z wysokimi Potęgami, przeciwstawiła się magia czarna, wezwanie sił niskich, pod biczem ambicji i rozwiązłości. Odmieniono kult, czczący słońce, jako symbol bóstwa najwyższego. Ustanowiono krwawe ofiary. Zamiast czystego napoju boskiego natchnienia, wody nasyconej zapachem najczystszych kwiatów, pito czarną krew byków, wywołującą demoniczne siły. Czarny mag nie tylko wchodzi w zetknięcie z siłami zgubnymi, odpadkami w postępie kosmosu, tworzy przez myśli kształty, którymi się otacza, formy astralne, nieświadome, które stają się zmorą jego i tyranami okrutnymi. Płaci za zbrodniczą przyjemność gnębienia i wyzyskiwania bliźnich, stając się niewolnikiem ślepym katów, bezlitośniejszych od niego, upiorów straszliwych, zmór demonicznych, fałszywych bogów, których sam stworzył.

Pokusa Harringaya. The Temptation of Harringay W otchłani. In the Abyss

Herbert George Wells

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Książka zawiera dwa znakomite opowiadania. Pokusa Harringaya to krótka historia opowiadająca o tym, jak artysta próbuje namalować portret, a ostatecznie maluje diabła, który oferuje mu sławę w zamian za jego duszę. Fabuła jest interesująca ze względu na nieoczekiwaną reakcję artysty na ofertę. W otchłani to opowieść o tym, jak za pomocą aparatu w formie kuli, którym można podróżować na duże głębokości badacz relacjonuje, że na dnie morza, po zaobserwowaniu niezwykłych gatunków ryb i bezkręgowców, dojrzał dziwne zwierzę kręgowe. Pionowe nachylenie jego twarzy nadawało mu niezwykłe podobieństwo do istoty ludzkiej. Jego prawie kuliste ciało wspierało się zaś na żabich nogach i długim grubym ogonie. To stworzenie wraz z innymi poczęło ciągnąć jego kulę do swego rodzaju ołtarza ustawionego w jakimś podwodnym mieście, a tam mieszkańcy padali na twarz przed badaczem i śpiewali. Obserwował to przez kilka godzin: w końcu kabel pękł i kula wróciła na powierzchnię. Co było dalej czytelnicy się dowiedzą po przeczytaniu niniejszej książki tłumaczył Antoni Lange.

Księga Oera Linda. Oera Linda book

Nieznany

„Księga Oera Linda” (fryz. „Oera Linda bok”, hol. „Oera Linda boek”, ang. „Oera Linda book”, niem. „Ura-Linda-Chronik”, ros. „Ура-Линда”) to historyczne, mitologiczne i religijne teksty fryzyjskie, odkryte w XIX wieku. Dziś większość naukowców uważa, że księga ta jest mistyfikacją, ale istnieją również zwolennicy jej autentyczności. Księga zawiera idee nacjonalizmu i skrajnego europocentryzmu, dowodząc ponadto iż idealnym ustrojem społecznym jest matriarchat i rządy kobiet. Opisane są w nim dzieje Fryzów i Europy w okresie między 2194 p.n.e. a 803 n.e. Jest to drugie – po Platonie – europejskie źródło pisane, które mówi o zagładzie Atlantydy, wymieniając ten mityczny ląd z nazwy. Cornelius Over de Linden (1811-74), główny dozorca Stoczni Królewskiej w Helder, był w posiadaniu bardzo starego manuskryptu, który był dziedziczony i przechowywany w jego rodzinie od niepamiętnych czasów i nikt nie wiedział, skąd się wziął i co zawiera, ponieważ sporządzony był w nieznanym języku i piśmie. Wiadomo było tylko tyle, że zawartą w nim tradycję z pokolenia na pokolenie polecano uważnie chronić. Okazało się, że tradycja kryje się w treści dwóch listów, które otwierają manuskrypt, od Hido oera Linda, anno 1256 i od Liko oera Linda, anno 803. Do C. Over de Lindena dotarł on z polecenia jego dziadka, Den Heer Andries Over de Lindena, który mieszkał w Enkhuizen i tam 15 kwietnia 1820 roku zmarł w wieku sześćdziesięciu jeden lat. Ponieważ jego wnuk miał wtedy zaledwie dziesięć lat, manuskryptem zaopiekowała się za niego ciotka, Aafje Meylhoff, z domu Over de Linden, mieszkająca w Enkhuizen, która w kwietniu 1848 roku przekazała go późniejszemu właścicielowi. Usłyszawszy o tym, dr E. Verwijs poprosił o pozwolenie zbadania manuskryptu i natychmiast rozpoznał go jako bardzo stary tekst fryzyjski. Po zbadaniu jednak zaraz rozpoczęły się kontrowersje o których było wyżej. Jan Gerhardus Ottema (1804-79), wybitny członek Fryzjskiego Towarzystwa Historii i Kultury, opublikował holenderski przekład. Przekładu na angielski w roku 1876 dokonał William R. Sandbach. Ponad czterdzieści lat później, począwszy od 1922 roku, holenderski filolog Herman Wirth ożywił problem. Wirth w 1933 r. opublikował niemieckie tłumaczenie pt. „Die Ura Linda Chronik” i nazwał tę księgę „Biblią nordycką”. Dzieło zdobyło powszechne uznanie wśród nazistowskich naukowców. Himmler wprost się nim zauroczył i to do tego stopnia, że „Księgę Oera Linda” poczęto w tym czasie nazywać w Niemczech „Biblią Himmlera”.Po upadku nazizmu księga poszła do lamusa, dopiero w późniejszych czasach przypomniał ją anglojęzyczny pisarz Robert Scrutton w dziełach „The Other Atlantis” (1977) and „Secrets of Lost Atland” (1979). Obecnie „Księga Oera Linda” jest niezwykle ceniona i wykorzystywana przez atlantologów, okultystów, i neopogan na zachodzie Europy. Księga ta po raz pierwszy ukazuje się w języku polskim.

Bracia Karamazow

Fiodor Dostojewski

Fiodor Michajłowicz Dostojewski (1821-1881) rosyjski pisarz i myśliciel. Jeden z najbardziej wpływowych powieściopisarzy literatury rosyjskiej i światowej. Uważany za mistrza realistycznej i naturalistycznej prozy psychologicznej na pograniczu realności i wyobraźni; w swych utworach często używał motywu walki dobra ze złem czającym się wszędzie. Głosił tezę o rosyjskim posłannictwie historycznym i religijnym, łącząc to przeświadczenie z niechęcią do Zachodu, socjalizmu i rewolucji atakował ówczesny indywidualizm filozoficzny, dopatrując się w nim destrukcyjnego wpływu na człowieka i jego moralność; potępił zarówno kapitalistyczną cywilizację, jak ruchy socjalistyczne i rewolucyjne, zarzucając im zagubienie wartości chrześcijańskich i opowiadając się stanowczo przeciwko ateizmowi. Bracia Karamazow to rosyjska powieść psychologiczna, ostatnia powieść Fiodora Dostojewskiego, uważana powszechnie za kulminację jego twórczości. Dostojewski spędził na pisaniu Braci Karamazow ponad dwa lata. W zamierzeniu powieść miała być częścią cyklu Żywot wielkiego grzesznika, a historia bohatera powieści kontynuowana. Dostojewski zmarł jednak niedługo po publikacji Braci Karamazow, więc dalsze losy bohaterów pozostały w sferze domniemań. (Za Wikipedią).

Epizody z dziejów XIX i XX wieku

Mariusz Głuszko

Książka Epizody z dziejów XIX i XX wieku ma na celu przypomnienie pewnych wątków z okresu ostatnich dwóch stuleci. Zawiera fragmenty dotyczące wybranych zdarzeń i osób, przedstawione w sposób bardzo zwięzły, często opatrzone komentarzem z prasy danego okresu. W tej publikacji wykorzystany został głównie krakowski Czas - dziennik o obliczu konserwatywnym, ukazujący się w latach 1848-1939. Przedstawione fragmenty z oczywistych względów nie wyczerpują poruszanych kwestii, mogą jednak stanowić punkt wyjścia do szerszego poznania tematu. Z drugiej strony, publikacja ta może być wykorzystywana jako uzupełnienie informacji zawartych w podręcznikach szkolnych czy innych opracowaniach.