Jedzenie, że ogień!

Patrycja Walter

Jeżeli lubisz gotować w plenerze, na działce i w ogródku.Chciałbyś poszerzyć menu o nowe dania. Ten e- book jest dla Ciebie! Książka zawiera 28 dań, mięsnych i wegetariańskich, autorskich i klasycznych z wykorzystaniem żywego ognia. Zaproś rodzinę i znajomych do przygody kulinarnej i stwórzcie własną kuchnię polową. Ognisko to nie kuchenka gazowa z regulatorem, trzeba czuwać a to świetna okazja to wspólnego biesiadowania. Poznaj nowe techniki gotowania z wykorzystaniem ognia, poznaj nowy- ognisty smak!

Niewinna Brzoskwinia Namiętny romans po trzydziestce

Laura Koch

Julita jest dojrzałą kobietą, wiedzie ustabilizowane życie, a przynajmniej takie, które nie powinno już zanadto zmienić obranego kursu. W wieku trzydziestu ośmiu lat ma to, do czego dąży większość kobiet: stabilizację, rodzinę, pracę. Co prawda, jej małżeństwo nie należy do najbardziej udanych, ale które jest bez wad? W związku nie powinno postępować się zbyt samolubnie, dochodzić do skrajnych wniosków, kiedy osądzające oko społeczeństwa patrzy... I tak Julita od swoich młodzieńczych lat robi to, co słuszne, czyli to, co większość. Przecież tak wiele osób nie mogłoby się mylić. Wszystko zmienia się pewnej nocy, gdy mąż Julity rezerwuje pokój hotelowy w rocznicę ślubu. Gdy za oknami jesienny wieczór tuli miasto do snu, w Julicie rozkwita nadzieja na odnowienie więzi z małżonkiem. Wszystko wygląda bajecznie aż do momentu, gdy mąż wręcza jej prezent. Thorsten jest inżynierem i siatkarzem z zamiłowania, wiedzie żywot samotnika. Najbardziej lubi towarzystwo własnego kota. Spogląda na życie swego brata i w duchu jest zadowolony, że sam nie popełnił tylu błędów co on. Thorsten lubi, kiedy codzienność jest spokojna, przewidywalna i stateczna, właśnie to mu odpowiada. Tylko czasem trochę powiewa nudą... Tego wieczora, gdy postanowił przełamać rutynę, nie podejrzewał, że stanie się czyimś prezentem. Czy Julita zgodzi się na trójkąt małżeński? Czy to uratuje jej związek? Czy warto podjąć ryzyko? Co bohaterka odkryje w sobie dzięki temu doświadczeniu? A może życie zawsze powinno toczyć się utartym torem...? Julita jest dojrzała kobietą, wiedzie ustabilizowane życie, a przynajmniej takie, które nie powinno już zanadto zmienić obranego kursu. W wieku trzydziestu ośmiu lat ma to, do czego dąży większość kobiet: stabilizację, rodzinę, pracę. Co prawda, jej małżeństwo nie należy do najbardziej udanych, ale które jest bez wad? W związku nie powinno postępować się zbyt samolubnie, dochodzić do skrajnych wniosków, kiedy osądzające oko społeczeństwa patrzy... I tak Julita od swoich młodzieńczych lat robi to, co słuszne, czyli to, co większość. Przecież tak wiele osób nie mogłoby się mylić. Wszystko zmienia się pewnej nocy, gdy mąż Julity rezerwuje pokój hotelowy w rocznicę ślubu. Gdy za oknami jesienny wieczór tuli miasto do snu, w Julicie rozkwita nadzieja na odnowienie więzi z małżonkiem. Wszystko wygląda bajecznie aż do momentu, gdy mąż wręcza jej prezent. Thorsten jest inżynierem i siatkarzem z zamiłowania, wiedzie żywot samotnika. Najbardziej lubi towarzystwo własnego kota. Spogląda na życie swego brata i w duchu jest zadowolony, że sam nie popełnił tylu błędów co on. Thorsten lubi, kiedy codzienność jest spokojna, przewidywalna i stateczna, właśnie to mu odpowiada. Tylko czasem trochę powiewa nudą... Tego wieczora, gdy postanowił przełamać rutynę, nie podejrzewał, że stanie się czyimś prezentem. Czy Julita zgodzi się na trójkąt małżeński? Czy to uratuje jej związek? Czy warto podjąć ryzyko? Co bohaterka odkryje w sobie dzięki temu doświadczeniu? A może życie zawsze powinno toczyć się utartym torem...? Niewinna brzoskwinia to erotyczna opowieść o ludziach szukających miłości. To historia, która daje nadzieję na lepsze jutro. Przecież życie nie kończy się po trzydziestce.

Uwikłany

Michał Bednarski

Grupa obcych sobie osób spotyka się podczas rutynowej wizyty w przychodni. Jedna z nich, mężczyzna w średnim wieku, zachowuje się w stosunku do personelu i pozostałych pacjentów agresywnie. Sprawa się komplikuje, gdy główny bohater – Tomasz, odnajduje zwłoki tego mężczyzny. Na domiar złego, zaledwie kilka chwil później, w tajemniczych okolicznościach, znikają one bez śladu. Kto jest mordercą i co stało się z ciałem zamordowanego? Co łączy ze sobą pacjentów przychodni i czy uda im się znaleźć rozwiązanie zagadki, zanim będzie za późno? Tomasz nie mógł przypuszczać, że z pozoru banalna decyzja o przekroczeniu progu przychodni pociągnie za sobą szereg niefortunnych zdarzeń, które na zawsze zmienią jego postrzeganie świata. Nieświadomie wplątał się w intrygę, której zawiłości miał dopiero odkryć. Z biegiem czasu dowie się, jak bardzo zagrożony jest on sam. Będzie też musiał podjąć trudną decyzję. Zaryzykować w słusznej sprawie, zagrać va banque i postawić na szali własne życie.

Zamkowe legendy. Zamki w Polsce

Kinga Kijewska

Zamkowe Legendy - Zamki w Polsce to zbiór legend pięćdziesięciu zamków znajdujących się na terenie obecnej Polski.  Opracowanie zawiera zarówno opowieści znane nam wszystkim jak np. Legenda o Smoku Wawelskim oraz te mniej popularne np. o Tęczy z Tenczyna.  Czytając książkę przenosimy się w daleką pasjonującą podróż wiodącą poprzez różne epoki. Zaglądamy do przedpiastowskiej Kruszwicy ale i do XX wiecznego Książa. Przyglądamy się temu jak fakty mieszają się z wierzeniami oraz jak z pozoru niewinne wydarzenia wzrastają miana legendy. Zamkowe Legendy. Zamki w Polsce to obowiązkowa lektura dla wszystkich miłośników zamków, ciekawych historii, tajemnic, ukrytych skarbów oraz wszelakich duchów, zjaw i upiorów.  To książka, dzięki której przeniesiemy się do innego, całkiem niezwykłego świata.   e-Book powstał w ramach projektu Castles.today. Cele jakie przyświecają projektowi to promocja historii oraz turystyki poprzez prezentowanie wysokiej jakości materiałów związanych z zamkami, fortami… rozsianymi po całym świecie. Chcemy, aby spędzając czas z nami, można było na chwilę oderwać się od życia codziennego i przenieść do czasów, w których księżniczki oraz rycerze spacerowali po komnatach i zamkowych murach.

Trzecie przejście Tom III trylogia Rozdzielone

Kamil Kozieł

Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Czas już pokazał, że każdy moment życia, w którym Ada się znalazła, wpłynął na otaczającą ją rzeczywistość. Ale to nie koniec... Dziewczyna razem z przyjaciółmi: Maksem, Ariną i Edwinem stają w obliczu ostatecznych wyborów, a podjęte decyzje zaważą o losach nie tylko ich samych, lecz także wszystkich ludzi na ziemi. Niestety są jeszcze oni - zwierzchnicy Groty, którzy istnieją w dwóch niemal identycznych wymiarach i każdego trzeba pokonać.

Świniaki

M. Grossman

Ten tomik to najprawdziwsza biżuteria. Perełki satyry napisane błyskotliwie i zabawnie. Prześmiewcze historyjki ocierają się o purnonsens, niestety mają jednak korzenie w rzeczywistości. Udowadniają, że świat od wieków jest rządzony przez trzy namiętności KASĘ, WŁADZĘ I SEKS. Autor zastosował tu ironiczny cudzysłów, czasem przesadne (zgodnie z prawem satyry) przerysowanie. Czytając, doznajesz uczuć określanych przez naszych sąsiadów jako „i śmieszno, i straszno”! Dobrze, że „śmieszno”, bo tylko takie traktowanie zdarzeń i sytuacji może złagodzić kontury tego co straszne. Śmiech zaś, jak wiadomo, jest dobry na wszystko, z wyjątkiem… rozwolnienia. Obyta z zabawnym słowem wychowanka rozlicznych kabaretów, Lidia Stanisławska, piosenkarka, felietonistka, aktorka i pisarka W wersji audio głównym lektorem jest: Jarosław Milewczyk Gościnnie opowiadania czytają: Lidia Stanisławska (Przychodnia) oraz Mariusz Gzyl (Król).

Szach-Mat! czyli Szafa wychodzi, ja zostaję

Marcin Brzostowski

„Szach-Mat! czyli Szafa wychodzi, ja zostaję” – to zbiór pięćdziesięciu miniatur, ukazujących w krzywym zwierciadle człowieka, świat oraz relacje międzyludzkie. Całość podszyta ironicznym humorem stawia pod dużym znakiem zapytania kondycję człowieka. Inspiracją dla powstania książki były krótkie utwory prozatorskie Andrzeja Bursy, a przede wszystkim jego miniatura „Szachy”. Czy udało się autorowi „Szach-Mata!” połączyć przeszłość z teraźniejszością, niech odpowie sam Czytelnik.

Narodziny cywilizacji

Piotr Kotlarz

Ponad dziesięć lat temu czytając po raz kolejny książkę Herberta George’a Wellsa „Dzieje świata”, podjąłem plan napisania podobnego dzieła, uwzględniając postęp w zakresie poznania historii (tak jako dziejów, jak też i pojmowanej jako nauka). Sądziłem wówczas, że będzie to zadanie możliwe do zrealizowania, choć będąc historykiem wiedziałem przecież, że od czasu gdy powstała praca tego brytyjskiego pisarza nasza wiedza znacznie wzrosła. Próba napisania dziejów świata była swego rodzaju konsekwencją moich rozważań, które wyraziłem już pod koniec XX wieku w pracy „Dostrzec sens dziejów”, w której w sposób zdecydowany odrzuciłem marksistowską metodologię, odrzuciłem próbę opisu dziejów w oparciu o jej założenia. Początkowo sądziłem, że próba opisu dziejów według innej metodologii sprowadzi się głównie do analizy języka, zmiany akcentów interpretacyjnych, poszukiwań kierunków ich rozwoju i występujących w nich trendów. W miarę jednak jak zagłębiałem się w temat, obserwowałem gwałtowny postęp nauki. Dzięki najnowszym badaniom archeologii, odkryciom genetyki, wulkanologii i innym źródłom zmuszeni zostaliśmy do zupełnie odmiennego spojrzenia na nasze dzieje, zwłaszcza te sprzed okresu powstania pisma, czy przyjęcia go przez społeczeństwa, które poznały je bardzo późno. Sytuacja ta zmusiła mnie do podjęcia próby porządkowania wielu wydarzeń historycznych prawie od nowa. Dostępne opracowania z wieku XX, i tym bardziej wcześniejsze, okazywały się często prawie zupełnie nieprzydatne. Z czasem pracując nad tym zagadnieniem dostrzegłem, że ogrom materiału do ogarnięcia jest tak wielki, że nie sposób ująć go w jednym tomie. Określiłem cezury, przez pierwsze dwa-trzy lata zbierałem i porządkowałem podstawowe informacje, które złożyły się aż na sześć obszernych tomów. Na szczęście dostrzegłem, że każdy z nich może stanowić pewną odrębną całość, że w odrębnych książkach mogę omawiać kolejny ważny etap w bardzo już długiej historii naszego gatunku. Później i ten podział musiałem odrzucić. Ilość informacji, konieczność ich krytycznej analizy jest tak wielka, że mimo selekcji nie sposób bez nadmiernych uproszczeń ująć je w nawet najgrubszych sześciu tomach. Zacząłem dokonywać kolejnych podziałów. Dziś już wiem, że nie uda mi się napisać „Dziejów Świata”, wiem też, że nawet opisując tylko wybrane ich fragmenty muszę mieć świadomość, że z czasem, albo jeszcz ja, albo już kolejni badacze, będziemy zmuszeni uzupełnić je o prezentację kolejnych odkryć. Takich nawet, które wskażą kolejne ważne czynniki rozwoju człowieka i cywilizacji, które wreszcie być może podważą wiele przyjętych przeze mnie założeń i hipotez. Nie zaprzestałem jednak pracy. Uznałem, że warto ukazać jej efekty na etapie dzisiejszej wiedzy. Będzie to pewne świadectwo naszych czasów, a przy tym, jak sadzę, kolejny etap w rozwoju historii jako nauki. Tak jak w wyniku kolejnych badań i odkryć odrzucamy wiele teorii w fizyce, astronomii… tak też dzieje się w historii. Nie bądźmy zarozumiali. Przed nami było wiele pokoleń, po nas będą kolejne… i nasi następcy będą poszukiwać odpowiedzi na stawiane już przed nami, przez nas i po nas, pytania. Chciałbym tu od razu dodać, że jedną z ważnych cech każdego badacza jest świadomość niewiedzy. Nie wiem to słowa, które przyświecać powinny naszym badaniom, tak przed ich podjęciem, jak zazwyczaj i po nich. Na pewne pytania ponadto zapewne nigdy nie uzyskamy odpowiedzi, przy tym jako historyk muszę dodać tu słowo już. Już nigdy nie poznamy pewnych faktów. Moje Dzieje świata, podzieliłem na wiele części. Zamierzam wydawać je w porządku chronologicznym, z tym że postanowiłem tworzyć je w taki sposób, by każda z książek mogła istnieć oddzielnie, niezależnie. Pierwszą, której dałem tytuł „Narodziny cywilizacji”, właśnie ukończyłem. Mają ją Państwo w ręku. Mówi o naszych początkach, dowodzi jedności naszego gatunku i ukazuje jedność naszej cywilizacji już od jej zarania. Nie uważam tej pracy za czysto historyczną, wiele w niej bowiem rozważań natury historiozoficznej, zastanawiam się też często nad przyjmowaną wcześniej aksjologią. Drogi rozwoju naszego gatunku przebiegały i przebiegają krętymi drogami, ale przecież nasi przodkowie byli wspólni i w kolejnych etapach wzajemne krzyżowanie się naszych genów spowodowało, że dziś właściwie – mimo jednostkowych różnic (koloru włosów, koloru oczu, wysokości, kształtu nosa, współczynnika inteligencji, itd.) – jesteśmy w gruncie rzeczy tacy sami. Jesteśmy ludźmi. Podobnie i z cywilizacją, jest ona wspólna. Dziś często trudno dojść, komu zawdzięczamy kolejny wynalazek, kto był w jakiejś dziedzinie prekursorem. Tym bardziej, że społeczeństwa wprowadzające nowe techniki, czy nawet rozwiązania w kulturze i sztuce, w swym rozwoju miały okresy niesłychanego postępu, ale też i regresu. Kwestia pierwszeństwa dziś nie ma znaczenia. Odkrycia, nowe wynalazki w dziedzinie techniki oraz różne idee stały się naszym wspólnym dorobkiem i każdy może dziś z nich korzystać – czy w sposób właściwy, to już inna sprawa. Ostatnia wojna światowa pokazała, że – niestety – potrafimy i sięgamy nawet po wydawałoby się już odrzucone idee (np. ponownie po ideę niewolnictwa i ludobójstwa), a niektóre wynalazki potrafimy wykorzystać nie tylko dla naszego dobra, ale i w celu zniszczenia (atom, chemia). To już jednak od nas zależy, w jaki sposób korzystamy z naszego wspólnego dorobku. Nan nadzieję, że moja książka – przypominając etapy rozwoju naszego gatunku i naszej cywilizacji – będzie stanowić, choć niewielki, wkład w uświadomienie nam poczucia wspólnoty i ułatwi dokonywanie dobrych wyborów ze wspólnego dorobku idei i osiągnięć techniki oraz kultury.