Bajka o biłgorajskim smoku

Janusz Tencer

Czy smoki naprawdę istnieją? W opowieści o biłgorajskim smoku znajdziesz odpowiedź na to pytanie, które gnębi ludzkość od tysiącleci. No może nie tyle gnębi, co nurtuje, i może nie całą ludzkość, tylko kilka osób, i może nie o wszystkie smoki chodzi, tylko o jednego, bardzo niezwyczajnego smoka o imieniu Smolik w małym, żydowskim miasteczku - Biłgoraju. Tak jak różni bywają ludzie, tak i smoki bywają różne. Czasami przez ich twardą skórę trzeba zajrzeć do wnętrza. Tylko jak? Odpowiedź na to da ci mądry cadyk Mordechaj Rokeasz z Biłgoraju. To opowieść z przymrużeniem oka i dużą dozą humoru, ale również z garścią wiedzy o życiu i zwyczajach żydowskich z okresu międzywojennego. To książka dla tych, którzy mają czas i ochotę, żeby na krótką chwilę przenieść się do tego swata. Świata, który istniał, ale którego już nie ma, bo pokryła go czarna sadza historii. To opowiadanie dla tych, którzy szukają czegoś więcej niż tylko bajki o smokach. Czego? Dowiesz się, gdy ją otworzysz.

Przestrzeń, w której wszystko się wydarza

Barbara Monika Sadowska

Przestrzeń, w której wszystko się wydarza to miejsce gdzieś we współczesnej Europie. Odległe, a jednocześnie bliższe niż myśl, niż dotyk nawet. To miejsce, w którym przestają istnieć granice dzielące ludzi. To także moment, zatrzymany kadr. Tam właśnie przebywają wszyscy bohaterowie opowiadań: Irakijczyk, Holenderka, Angielka, Polka. Ci wszyscy ludzie, którym dane było spojrzeć sobie w oczy i przejrzeć się w nich niczym w lustrze. Zabawne, czasem smutne historie przeplatają się ze sobą, tworząc kalejdoskop doświadczeń emigrantki zarobkowej, która zupełnie przez przypadek, w zwykłym byciu obok drugiego człowieka, dostrzega sens miłości, radości, obfitości. Odnajduje swoje wewnętrzne dziecko i zauważa, że istnieje, bo ma obok siebie bratnią duszę. Poznaje, czym jest empatia i dowiaduje się, na czym polega akceptacja. Dotyka obiektywnej prawdy i uczy się myśleć pozytywnie. Czas staje się wężem zjadającym swój własny ogon. Nie ma większego znaczenia. Przestrzeń, w której wszystko się wydarza znajduje się całkiem blisko, niekoniecznie w innym kraju czy na innym kontynencie. Ona jest w tobie i z tobą.

Andheim

Alicja Burek

Kiedy ognista włócznia mistrza zakonu paladynów przebiła dumną pierś królowej elfów, wszyscy wstrzymali oddech. Czyżby krwawa wojna między królestwami Andarolnu i Ithrandilu właśnie dobiegła końca? Ci, którym miłościwy bóg Anedothon pozwolił wrócić do domów, nie zaznają jednak spokoju. Tym razem za przeciwnika mają nieprzejednane siły natury i niezaspokojone żądze duchów z przeszłości, które powróciły, by siać zamęt. Czy karkołomna wyprawa do krainy elfów przyniesie spodziewaną pomoc? Po której stronie opowie się młody książę Andor? Czy losy cesarskiej córki są już przesądzone, czy może zdoła dzięki swej magii ognia oszukać własne przeznaczenie? Jak odnaleźć tajemniczy zakon berserkerów? Wszystko to rozstrzygnie się na kartach tej epickiej opowieści, która stanowi początek niezwykłej sagi Upadek Anioła pełnej magii, intryg i bohaterów walczących o przyszłość swojego świata. Alicja Burek urodzona w 1999 r. w Zielonej Górze polska powieściopisarka. Tworzy epicką literaturę fantasy w nowoczesnej, odświeżonej formie. Z zawodu ekonomistka i certyfikowana główna księgowa.

Wywieziona

Alicja Lasoń-Długosz

Książka powstała na podstawie relacji Pani Leokadii Zwolińskiej, wywiezionej na Syberię w 1941 roku. Bohaterka wraz z rodziną spędziła pięć lat w tajdze syberyjskiej, w okolicy miejscowości Barnauł. Doskonała pamięć pozwoliła odtworzyć po niemal 80 latach niektóre zdarzenia z tamtego okresu. Jej wspomnienia zostały spisane w listopadzie i grudniu 2021 roku, by nie uległy zapomnieniu. Leokadia Zwolińska jest członkiem Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych oraz Związku Sybiraków. Żywa lekcja historii, obecna w tej książce, zainteresuje z pewnością tych, którzy poszukują prawdy.

Samozwańczy Literat

Adam Durbacz

Samozwańczy LITERAT to 16 opowieści wypełnionych dynamiką i różnorodnością formy, lekkim humorem i barwnym językiem, silnymi emocjami i głębszą refleksją, celnie portretujące ludzką codzienność w jej egzystencjalnym wymiarze, przybierającym nierzadko zgoła magiczną postać. Jest to książka, która zabierze Cię w niezwykłą podróż przez różnorodne światy ludzkich doznań: zabawnych i tragicznych, nostalgicznych i przepełnionych sarkazmem. Wśród tych niezwykłych historii znajdziesz Papużkę poruszającą opowieść o dziewczynce, która jako dorosła kobieta musi stawić czoła demonom po stracie matki. Jej historia wciągnie Cię głęboko i pokaże, jak silne jest ludzkie dążenie do pokonywania przeciwności losu. Z kolei w utworze Viva la vida zajrzysz do duszy młodego pracownika korporacji, spędzającego weekend w towarzystwie kokainy i przyjaciół, którymi gardzi, podobnie jak sobą. To intensywna opowieść o zagubieniu i mozolnej próbie znalezienia szczęścia. ADAM DURBACZ Debiutujący prozaik oraz autor wierszy i dramatu Podgórz urodził się (1995 r.) i wychował w Toruniu. W wieku 18 lat wyemigrował do Londynu, gdzie spędził lwią część dorosłego życia. Uwielbia podróże, grę w piłkę nożną, żarty różnego poziomu i wyłącznie dobrą literaturę. Romansujący z filozofią, czyli idealny kandydat do comiesięcznego podpisu w Urzędzie Pracy.

Urbi et zombi

Grzegorz Gawlik

Po stu latach z wyprawy kosmicznej w celu odnalezienia Boga wraca na Ziemię Emanuel Węgiel. Tymczasem świat stał się wielkim islamskim kalifatem z małą wysepką chrześcijaństwa pośrodku Polską, gdzie, w przeniesionej do naszej ojczyzny Stolicy Apostolskiej, trwają właśnie przygotowania do wyboru nowego papieża Książkę tworzy ciąg historyjek, skeczy, kpin i szlachetnych wydurnień, których obiektem są wiara i religia katolicka. Pod przykrywką pociągającej fabuły czytelnik zostaje wyprowadzony na manowce sensu, odarty ze swych przekonań, a następnie zostawiony na pastwę rubasznego śmiechu i czczej zabawy. Nie poleca się osobom zbyt poważnie podchodzącym do tego, w co wierzą.

Świat noszę w sercu

Jacek Stasiński

Świat noszę w sercu jest pierwszą książką z planowanej serii Podróży z Jackiem. To cykl promujący podróże oraz motywujący do poznawania świata z zachowaniem szacunku do odwiedzanych miejsc, napotykanych ludzi, tradycji i natury. Tom pierwszy zawiera 12 opowieści spisanych przez człowieka, dla którego świat stał się domem i osadzonych w niezwykłych lokacjach na mapie podróży po czterech kontynentach. Odwiedzimy magiczne Timbuktu, oazę Siwa, staniemy oko w oko z gorylami górskimi. Dotrzemy na wyspy Galapagos, dopadnie nas burza w Kolumbii, będziemy ścigać tukana nad wodospadami Iguazú. Na Jamajce wyłowimy z wody żywe srebro. Czeka nas pełen humoru thriller nad wodospadem Niagara i corrida z wołem piżmowym w grenlandzkiej tundrze. Poznamy niuanse współczesnej Persji, japońskie ciekawostki z onsenu pod Fuji, czeka nas kąpiel z rekinem w tle w Kamakurze. Przemierzymy bezdroża Pamiru i będziemy świadkami wzruszającego spotkania z Polką w miejscu, gdzie diabeł mówi dobranoc.

Księga Elohim. Kawaler

Virginia Holcman

Kawaler, tajemniczy wędrowiec, myśli, że uratuje świat przed tyranią króla Rida oraz władz narodu Blue Eye. Podróż prowadzi go do przerażających miejsc i zdarzeń. Stawia czoło zabójczej propagandzie idei nacjonalizmu zniewolonego narodu, która jest zakorzeniona w stolicy Forgoten Hill. Stowarzyszenie, które zakłada, ma cel wyzwolenia Blue Eye z objęć reżimu. Nieznana przeszłość Kawalera jest brzmieniem, które nosi w duszy. Poszukuje prawdy o samym sobie, gniewnie patrząc w oblicze największych dyktatorów. W wojnie o wolność pragnie odnaleźć swoją tęsknotę Mogłabym napisać wiele jako narrator, ale przemilczę co nieco, zostawiając tajemnicę do zaznaczenia historii. W końcu Kawaler to nie tylko przywódca Biernego Słońca, ale świetny inicjator i gracz. Potrafi zrobić wiele za jednym zamachem, zawsze kończąc swoje zadania. Przed nim wiele wyzwań, przeszkód. Miejmy nadzieję, że jego plan zadziała i wszyscy będą wolni, tak jak przed wojną nuklearną. Virginia Holcman, ur. w 1986 roku w Małopolsce. Trzydziestokilkulatka mająca wizję innego świata, który przedstawia w książce. Lubi czarne koty. Pozytywne nastawiona do ludzi mimo wszystko. Jej życiowym mottem jest: Grunt, to się nie poddawać.