Krzyżówki małego przyrodnika

Katarzyna Michalec

Zbiór krzyżówek dla dzieci, które pragną sprawdzić swoją wiedzę ze znajomości otaczającego nas świata. Znajdziemy tu krzyżówki dotyczące roślin, zwierząt i zjawisk zachodzących w przyrodzie. Jest tu również mnóstwo krzyżówek obrazkowych ze zdjęciami przyrody.

To tylko wiersze nic więcej

Kamil Jaszczak

Debiutancki tomik wierszy dwudziestoletniego nanopoety, którego motywem przewodnim jest przemijanie w szczególności to dotyczące uczuć i miłości. Tomik składa się z dwudziestu wierszy po jednym przypadającym na każdy rok życia autora. Utwory spotkały się z ciepłym przyjęciem wielu redaktorów Wspieramy Polską Młodą Twórczość jednego z największych wortali literackich w Polsce: Fenomenalny. Choć, tak myślę, i ten przymiotnik nie odda w pełni mojego zachwytu. (...) Zakończenie dosadne, jest uzupełnieniem całość, co lubię. Muszę się powtórzyć, ale według mnie ten wiersz jest cholernie dobry. Zuanshie o Historia nieopowiedziana Powiem ci również, że rzadko się wzruszałem (), a twoja ostatnia strofa spowodowała u mnie proste, ludzkie, męskie, emocjonalne ściśnięcie gardła. Czego ci osobiście gratuluję, bo ostatnio to u mnie ciężkie do wywołania... Zoso o Spóźniony Lekko opisowe, refleksyjne myśli, które tutaj pokazałeś, zostały uwieńczone przez "oddychanie pełnią tablicy Mendelejewa w Fukushimie". Genialna metafora sama w sobie, ale kiedy odniosę ją do kontekstu tego, w moich oczach, tryptyku - coś niesamowitego. Wrażenie robi to, że podmiot w swojej ckliwości i kruchości, jest, mimo wszystko, męski i stanowczy. aubrey (były Dyrektor Twórczości) o wierszach

Gdzie diabeł nie może

Dorota Ostrowska

„Gdzie diabeł nie może” to opowieść o przeprawie w zaświatach duszyczki pewnej młodej, temperamentnej i sprytnej dziewczyny. Wykorzystując w swojej książce wszelkie absurdy PRL, autorka maluje niezwykle barwne tło. Wplecenie magii mieszkańców zaświatów, wszelkiego typu aniołów diabłów i ich pomocników, wyraziste osobowości i cała gama intryg, sprawiają, że te relacje bez reszty wciągają czytelnika. Barwny, dowcipny język powoduje łatwość przemieszczania się wraz z Duszyczką po przedziwnych miejscach do których trafia, gnana emocjami. Każda kobieta czytająca to opowiadanie chętnie identyfikuje się z przesympatyczną, choć „charakterną” bohaterką. Na tle magicznych miejsc i wśród plejady najróżniejszych typów rodzi się głębokie uczucie pokonujące wszystkie siły w niebie, piekle i czyśćcu razem wziętych. Przenikanie przygód na różnych poziomach przestrzeni zaświatów jest przeprowadzone po mistrzowsku. Powieść „Gdzie diabeł nie może” można porównywać z „Hary Potterem” i pod względem ilości przygód w nierealnej przestrzeni, fantazji i pomysłów scen, wartkości akcji i jednoznaczności wszystkich  występujących bohaterów. Gdybym miała wyjeżdżać na wakacje, pierwszą książkę którą obowiązkowo wzięłabym ze sobą to „Gdzie diabeł nie może” Doroty Ostrowskiej. Można mieć pewność, że w mniej słoneczny dzień, gdy otworzy się książkę to pogoda, humor i relaks są zapewnione. Joanna Rodowicz PIEKIELNIE dobra zabawa! Iście SZATAŃSKA fabuła. Niepowtarzalna okazja poznania najpilniej strzeżonych tajemnic NIEBA I PIEKŁA! To wszystko czeka czytelnika w książce “Gdzie diabeł nie może”. Ja przeczytałam trzykrotnie i to pewnie jeszcze nie koniec, bo urzekły mnie zaświaty stworzone przez Autorkę. Serdecznie polecam! Anna Biedrzycka Jeżeli ktoś kiedykolwiek powiedział, że nie ma nic nudniejszego niż życie księgowej, to z pewnością nigdy nie poznał bohaterki powieści “Gdzie diabeł nie może”. Samo jej imię – Duszyczka – może sugerować czytelnikowi, że oto w jego ręce trafiła lekka książeczka o zabarwieniu miłosnym. Nic bardziej mylnego. W jego ręce trafił kawał porządnej książki, gdzie zabarwienie miłosne bardzo często ustępuje miejsca przygodzie, a wspomniana już Duszyczka nijak się ma do filigranowej sylfidy usychającej z miłości. W szpitalnej koszuli dziewczyna ląduje w ponurej poczekalni stacji kolejowej Nieba, która  ani trochę nie przywodzi na myśl przytulnego bujania na niebiańskim obłoku. I tu zaczyna się szereg perypetii. Nie będzie przesadą jeżeli napiszę, że Duszyczka stawia na nogi całe piekło, bo tam właśnie postanawia się udać w tylko sobie znanym celu. Problem pojawia się, kiedy Duszyczka staje się obiektem westchnień szaleńczo zakochanego diabła, który ku jej niezadowoleniu zrobi wszystko, żeby ją zdobyć. Jak to się stało, że jednej, zabłąkanej niewieście udało się w samym piekle urządzić diabłom niezłe… piekło? Czy uda jej się uniknąć gorącego łoża Azazela, a może jednak ulegnie czarowi przystojnego jak diabli uwodziciela? Jedynym wyjściem jest przeniesienie się do miejsca gdzie diabeł mówi: czuj się jak u siebie,  oraz towarzyszenie Duszyczce. Autorka książki “Gdzie diabeł nie może” doskonale wprowadza nas w coraz to ciekawsze światy. Razem z Duszyczką przemierzamy Piekło, Czyściec i Niebo. Napotykamy szereg postaci, które są istotami tak rzeczywistymi, że niemal wydają się być naszymi dobrymi znajomymi. Nie można przejść obojętnie obok żadnej z osób pojawiających się w książce. Są tak wyraziste i charakterystyczne, że każda z nich zapadnie czytelnikowi w pamięć. W efekcie, podczas czytania „ Gdzie diabeł nie może” nie trzeba się skupiać na wyobrażaniu sobie każdego detalu. Właśnie o to zadbała już autorka pozwalając czytelnikowi wejść w świat Duszyczki i skupić się na odczuwaniu tego samego co główna bohaterka. Książka posiada jeden istotny minus. Niestety kiedyś się kończy. Agnieszka Wilczyńska

Odcienie nadziei

Hanna Krugiełka

Nadzieja…. Nadzieja i wiara w lepsze jutro są tym czego wszyscy potrzebujemy, tym co pozwala żyć i budzić się rano z myślą, że warto wstać. Czasem trudno nam znaleźć w sobie choćby maleńkie ich zasoby. Utwory, które prezentuję są odzwierciedleniem różnych nastrojów i refleksji. Czasem mroczne, czasem prawie euforyczne. Tworzą kalejdoskop codzienności i tego co ona niesie. Przewijają się przez nie motywy marzeń i nadziei, które malują tytułowe odcienie. Myślę, że w tym tomiku znajdziecie Państwo odbicie własnych emocji, a może też nadzieję… Życzę miłej lektury! Hanna Krugiełka

W rytmie ziemi

Isabella Degen

Tomik poezji polsko-niemieckiej "W rytmie Ziemi " - Izabelli Degen, to pozycja edukacyjna dla zaawansowanych w języku niemieckim. W wierszach ujęte zostały tematy egzystencji ludzkiej. Znajdziemy tu doznawanie urody życia, zmysłowość i witalność olśnień, objawień, gry wrażeń i miłość. Problem przemijania, zasadniczego rytmu, w jakim przebiega życie na planecie Ziemia, staje się głównym zagadnieniem, wywoływanym przez tytuł. Z nim wiąże się nie tylko kwestia ostateczna człowieczego bytu, ale także sprawa przyszłości świata. Der deutsch-polnische Lyrikband „Mit dem Rhythmus der Erde" von Isabella Degen ist eine Publikation für Fortgeschrittene. Die Gedichte handeln von den großen Themen menschlicher Existenz wie Schönheit, Sinnlichkeit, Vitalität, Erkenntnis und Liebe. Die Vergänglichkeit, die allem Irdischen innewohnt und den Lebensrhythmus auf diesem Planeten vorgibt, ist das Hauptmotiv dieser Lyrik. Mit Vergänglichkeit verbindet sich nicht nur die Frage nach der letzten Konsequenz des menschlichen Daseins, sondern auch die Frage nach der Zukunft unserer Welt. Isabella vel Izabella Degen (Bury-Burzymska) – pochodzi z Wrocławia, polska autorka, dziennikarka,  malarka mieszkająca w Niemczech od 1987 roku, obecnie mieszka we Frankfurcie/Main. Należy  do Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego w Krakowie, Polskiego – STAL,  Stowarzyszenia Kultury i Integracji we Frankfurcie nad Menem. Członek  Polskiego Stowarzyszenia Autorów Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie (APAJTE). Pisarka i poetka.  W jej utworach znajdujemy głęboką refleksję filozoficzną na temat miłości, życia i przemijania. Debiut literacki w zbiorze opowiadań „Cudzoziemski Mąż” w 1991 r. Kolejna publikacja to książka „Wygrać Siebie” w 1995 r. Dalsze to Antologie w Wyd. „Intermedia – Gliwice” w latach 1999 i 2000 r. Publikowała także dwukrotnie w języku niemieckim w antologiach „Proza de Luxe”, Frieling – Berlin. W 2011 publikacja  w języku niemieckim opowiadań w Antologii jubileuszowej „Weltenansicht und Erdenferne”,  Wydawnictwa Hagg+Herchen Verlag. Publikacja wierszy w Antologii STAL Kraków 2011. Wielokrotnie wyróżniana w Konkursach Literackich „LIMES” Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Ostatnia pozycja to zbiór opowiadań wydanych w 2008 roku  we Wrocławiu, pt. „Opowiadania nie z tej wyspy”. Książka ta ukaże się wkrótce w języku niemieckim pt. "Geschichten aus meiner Insel". Isabella Degen od lat 90. zajmuje sie także dziennikarstwem, współpracowała z polskim czasopismem emigracyjnym „Swojskie Strony” ukazującym się w Hiszpanii. Przebywając czasowo na wyspie Teneryfie pisała o zwyczajach, tradycjach, kulturze i walorach turystycznych wysp kanaryjskich. Obecnie regularnie pisze do serwisu Wiadomości24.pl

Niezwykłe opowieści Podziomka Karolka

Barbara Niedźwiedzka

Książka dla dzieci w wieku 6-9 lat, opowiada o krasnalu Karolku kronikarzu klasy IB, który opisuje zabawne historie uczniów klas pierwszych, ich naukę na lekcjach i wycieczkach. W formie krótkich opowiadań, przedstawiony jest w niej cały rok szkolny, aż po rozdanie cenzurek. Historia pełna radości i optymizmu. Dzieci powinny być zachwycone. A ponieważ uwielbiają zajęcia z komputerem i doskonale posługują się nim, czytanie powinno im sprawić dodatkową frajdę.Dzieciaki!!! Zapraszam do zaczarowanego świata sympatycznego krasnala.Niedźwiedzka Barbara (ur. 1952), pisarka, pseudonim Pliska. Ukończyła studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego. Z wykształcenia pedagog-filozof, specjalistka w zakresie wychowania przedszkolnego. Pracowała jako nauczycielka do 2002 roku. Jest autorką licznych artykułów publikowanych przez czasopisma: Wychowanie na co dzień, Wychowanie w przedszkolu, Lider, Dylematy miesięcznik oświatowy województwa kaliskiego.W 2002 roku ukazała się jej książka Wakacje Kamy, w 2003 roku Niezwykłe opowieści podziomka Karolka. W 2009 opublikowano powieść dla młodzieży Na zakręcie, w 2010 nakładem wydawnictwa Radwan ukazał się zbiór opowiadań dla dzieci Przygody Agatki.Nakładem wydawnictwa Goneta ukazały się: Życie w cieniu serca ( 2011), Pucuś (2012), W Wesołkowie (2012).

Podpalę wasze serca!

Marcin Brzostowski

      „Podpalę wasze serca!” – to zanurzona w grotesce i absurdzie powieść, ukazująca perypetie głównego bohatera, czterdziestoletniego pracownika korporacji, który zostaje uwikłany w „spisek” oraz w życiu którego pojawia się demoniczna postać z „innego wymiaru”. Gdy dotychczasowe życie głównego bohatera legnie w gruzach, jedyną szansą na odmianę losu stanie się SZALEŃSTWO. Czy faktycznie jest to dobre rozwiązanie, niech odpowie sam Czytelnik.

Przedszkolaki

Mander

Gdy za siebie czasem spojrzysz, Albo patrzysz w dal bezkresną, To się tylko trochę dziwisz, Że tak dzieci szybko rosną.   Różne w życiu są etapy, Różnie jest na życia szlakach, Tomik, który masz przed sobą, Traktuje o przedszkolakach.   Warto czasem się zatrzymać, Pośród zdarzeń prozaicznych, Historyjki tu spisane, Są na faktach autentycznych.   I choć czasem milusińscy, Mogą być przyczyną złości, Naszą chlubą są i dumą, I powodem do radości.