Nowe życie

Agnieszka Szubert

Magda, główna bohaterka, jest kobietą wycofaną i zakompleksioną, biorącą z pokorą wszystko, co przyniesie jej los. Jej życie zapewne wciąż byłoby spokojne, stabilne i nudne, gdyby nie pewien wieczór, który rozpocznie cały splot wydarzeń. Babski wypad do Grecji i postanowienie, że będzie to początek nowego życia zmieni się bowiem w totalny chaos z mnóstwem zwrotów akcji. Jeżeli potrzebujesz oderwania od szarej rzeczywistości i poprawy nastroju, to ta książka jest właśnie dla Ciebie. Duża dawka humoru, zabawne dialogi i fabuła sprawią, że nie będziesz w stanie poprzestać na żadnym z rozdziałów. Nie zaczynaj jej czytać wieczorem, bo nie przerwiesz, dopóki nie przewrócisz ostatniej strony. Agnieszka Szubert Z wykształcenia socjolog, z zamiłowania mól książkowy. Urzędniczka i autorka bloga "W ironii siła". W internetowej przestrzeni opisuje swój świat oraz wszystko to, co na gorąco ją porusza, zachowując przy tym indywidualny styl z domieszką sarkazmu, ale i z zachowaniem dobrego smaku. Jej czytelnicy to zwykle osoby, które w świecie pełnym trosk i obowiązków chcą choć na chwilę oderwać myśli od codzienności. Usiąść z kubkiem kawy w wygodnym fotelu, najlepiej w kapciach i dresie, albo zaszyć się w cichym kącie w pracy i czytając jej teksty spojrzeć na absurdy tego świata z wielkim przymrużeniem oka. Przy okazji dobrze się przy tym bawiąc. Z miłości do Grecji, atmosfery tego kraju i ludzi, Agnieszka Szubert stworzyła swój drugi dom w małej wiosce na Peloponezie, do którego jeździ nie tylko aby odpocząć, ale i pisać. Tam właśnie, pośród widoków, od których ciężko oderwać oczy, powstała książka "Nowe życie". Zabawna historia, pełna ironii i nieoczekiwanych zwrotów akcji, osadzona w doskonale znanych autorce, realnych miejscach w Grecji.

Kolęda wileńska Prowadź mnie mój aniele. Na głos i fortepian

Szymon Szewczyk

Kolęda Wileńska, skomponowana przez Szymona Szewczyka ( https://szewczykmusic.com/ ) do tekstu Arkadiusza Kobusa w 2017 roku, jest podarunkiem dla Polaków żyjących na Litwie. W kontekście wykonawczym, jest to utwór skierowany do każdego, kto po prostu ma ochotę muzykować. Niniejsze wydanie kolędy zawiera jej opracowanie na głos i fortepian, Premierowego nagrania Kolędy Wileńskiej w orkiestrowej aranżacji, dokonała wokalistka Liudmyla Vostrikova w 2017 roku. Powstał również animowany teledysk, do którego rysunki wykonał Mariusz Nartowski. Te piękne ilustracje można podziwiać w niniejszym wydaniu, dzięki uprzejmości autora. Utwór szybko zdobył popularność wśród społeczności żyjącej na Wileńszczyźnie. W kolejnych latach wykonywali go publicznie m.in. tacy artyści jak Evelina Sašenko, Zbigniew Sinkiewicz oraz Polski Zespół Artystyczny Pieśni i Tańca ,,Wilia“.

Zapach malin

Laura Koch

On – zabójczo przystojny miliarder, szef mafii, który nieraz staczał pojedynek, by sięgnąć po swoje. Ona – piękna, młoda kobieta sukcesu… Tego nie znajdziecie w tej książce. Miłość nie jest przecież uczuciem zarezerwowanym tylko dla pięknych i młodych. Natalia ma trzydzieści siedem lat, a młodzieńcze zauroczenie jest już dawno za nią. Jest żoną, matką, kobietą pracującą. Wydaje się, że niczego jej w życiu nie brakuje. Jednak wrzucona w rzeczywistość innego kraju, czuje się wyobcowana i samotna. Gdy po urlopie macierzyńskim wraca w znajome progi korporacji, jej uporządkowany świat staje na głowie. Błyskotliwy Daniel, który dotychczas pędził beztroski żywot samotnika, porusza w jej sercu dawno zapomnianą strunę namiętności. Zapach malin to erotyczna opowieść na pograniczu jawy i snu. Zwyczajna codzienność przeplata się w niej z nierzeczywistymi, choć niemal namacalnymi fantazjami. Autorka na stronach powieści plącze losy bohaterów, poddając ich próbom odległości, czasu, nieporozumień i niedopowiedzeń. Tworzy rozbudzającą zmysły historię, idealną na długie, jesienne wieczory.

Twarze i maski. Ostatni wielcy kochankowie kina

Paula Apanowicz, Kinga Redlińska, Anna Barańska, Agnieszka Czarkowska-Krupa

Zbiór historii Twarze i maski – ostatni wielcy kochankowie kina adresujemy nie tyle do znawców, ile do wszystkich miłośników kina. Na przestrzeni ponad 120 lat istnienia X muzy oprócz niezliczonej ilości wspaniałych dzieł filmowych wokół wielkiego ekranu narodziło się wiele pasjonujących historii związanych z jego twórcami. Wymyślona przez Hollywood instytucja gwiazdy filmowej przyjęła się na całym świecie, a biografie aktorów i aktorek stały się dla widzów równie interesujące jak filmy, w których występują. Szczególną uwagę przyciągają zaś fascynujące dzieje ich miłości i romansów. W kulturze popularnej związki gwiazd filmowych zajęły miejsce wielkich kochanków znanych z literatury. Romeo i Julia, Abelard i Heloiza, Tristan i Izolda, Dante i Beatrycze to nieśmiertelne symbole, które niejako odżywają na nowo w dziejach bogów kina. Opowieści o miłosnych relacjach gwiazd są czymś znacznie więcej niż współczesnymi baśniami Szeherezady, tulącymi nas do snu. To historie, którym przyglądamy się z ciekawością, ponieważ chcemy odnaleźć w nich odbicie własnych powikłanych relacji uczuciowych i posmakować – być może oczywistej – ale jakże głębokiej prawdy, że nawet bogowie kina cierpią z miłości. A co więcej: w błysku fleszy, na świeczniku sławy, z milionami na koncie, to właśnie dzięki swojej słabości w tej delikatnej materii pozostają w naszych oczach ludzcy i bliscy.  

To, co najważniejsze

Żaneta Dębska

Jak wygląda życie współczesnej 30-latki? Czy przemyślenia i osobiste notatki z okresu ciąży i nie tylko osoby, która zajmuje się rozwojem osobistym i wychowaniem dziecka będą w stanie Cię pochłonąć bez reszty? Poznaj skuteczne metody rozwoju osobistego, wzrusz się do łez, czytając fragmenty pamiętnika i naucz się naturalnych metod pielęgnacji urody dzięki książce: „To, co najważniejsze”

Phrasal verbs in context

Marek Kędzierski

Niniejsza pozycja to zbiór najpopularniejszych angielskich i amery-kańskich czasowników złożonych. Zawarte one zostały w dwudziestu tekstach opatrzonych zestawami praktycznych ćwiczeń do samodziel-nej pracy. Na końcu książki znajduje się klucz do ćwiczeń oraz alfabe-tyczna lista zastosowanych w tekstach czasowników złożonych.

Zaginiona relikwia

Marek Orłowski

Rok 1191, Ziemia Święta, czasy trzeciej krucjaty. Na redzie Akki tonie galera krzyżowców z tajemniczym ładunkiem na pokładzie. Rok 1942. W pobliżu tego samego miejsca okręt podwodny torpeduje niemiecki frachtowiec, wiozący broń masowej zagłady dla Afrika Korps. Czasy współczesne. Czwórka polskich studentów archeologii odkrywa w kościele joannitów ślady tajemnicy sprzed ośmiuset lat. Razem ze swoim profesorem organizują wyprawę na Morze Śródziemne. Ładunek zatopionego frachtowca staje się celem arabskich terrorystów. Tajna broń Hitlera ma posłużyć do ataku na Stany Zjednoczone. Co łączy szczątki średniowiecznej galery i wrak statku z okresu drugiej wojny światowej? Jakie sekrety skrywa archiwum watykańskie i kto jeszcze poszukuje zaginionej relikwii, która mogłaby zmienić losy Kościoła? Słoneczne krajobrazy Malty, sztolnie hitlerowskiego kompleksu „Riese” w Górach Sowich, podziemia Watykanu i morskie głębiny staną się tłem dla intryg, bezlitosnej walki o władzę, fanatyzmu religijnego, ale też namiętności i zdrady, które splotą się z przygodami Krzysztofa i Marty, głównych bohaterów powieści, zaś mroczne zagadki przeszłości odcisną swoje piętno na ich losach.

Ogród: Różowy pokoik

Krzysztof Galos

Takie właśnie było moje życie. A to była moja śmierć. Tak mi się wydawało. To było niebo, raj obiecany, ale tylko i wyłącznie z pozoru. Prawda była taka, że piekło jest różowe, jest delikatnie różowe, oświetlone stłumionym, różowym światłem. Trafiłem do piekła i teraz musiałem odpokutować tysiące grzechów, które odważyłem się popełnić w ciągu życia. Kto wie, może byłem na drodze do oczyszczenia.  Pierwsze grzechy pojawiły się na ekranie monitora. Myśli, których się wstydziłem, które ukrywałem przed samym sobą, nad którymi nie miałem kontroli. Tak mi się wydaje, że nie miałem. A może miałem? Tylko nie chciałem ich kontrolować? Nie próbowałem wystarczająco mocno, wiedząc, że nikt moich myśli nie słyszy?  Na ekranie pojawiła się zakrwawiona, pokaleczona twarz Jezusa. Dźwigał swój krzyż. Wyciągnąłem rękę w jego stronę, chciałem wstać, chciałem tam być, chciałem wziąć Jezusowi krzyż i ponieść go za niego. Chciałem tylko mu pomóc. Te myśli, to nie była moja wina. To było we mnie, gdy się urodziłem, to był grzech pierworodny. Grzech, który ciążył na mnie, wysysał i męczył całe życie.  Jezus zawisł na krzyżu, a mnie zalała fala przyjemnego ciepła. Czy to jest prawdziwe cierpienie? Ciepłe, przyjemne, piękne?