Los toros

Władysław Reymont

„Los toros„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   „Niektóre z powozów jechały na „corridę”, przystrojone wspaniale, wedle starego zwyczaju, wykryte kapami z jedwabiów kolorowych, że czerwień i złoto, fiolet i biel śnieżna, jakby się rozbryzgując z powozów, lały się po kołach aż w kurz i pod nogi przechodniów. Witano je rzęsistemi brawami, a z pod białych mantyl błyskały wdzięczne spojrzenia, uśmiechy i purpurowe dumne usta.  Lecz cały ten korowód posuwał się coraz wolniej i zatrzymywał się co chwila mimo pośpiechu, gdyż przed bramą cyrku już zapanował tłok straszliwy i nieopisana wrzawa.  Chaos krzyków, śpiewań i turkotów huczał w powietrzu jak burza, a tysiące handlarzy przekrzykiwało się nawzajem, wijąc się wśród ciżb, tłoków i niebosiężnych wrzasków.”   Fragment książki „ Los toros”  

Quidam

Cyprian Kamil Norwid

“Quidam” to utwór Cypriana Kamila Norwida, polskiego poety, prozaika i dramatopisarza. Często jest on uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych.   Poemat ten jest bardzo charakterystyczny dla poglądów głoszonych przez Norwida w wielu jego dziełach. Pozwala on bliżej zorientować się w problematyce poruszanej zarówno w poprzednich, jak i późniejszych utworach tego wybitnego poety.  

Peer Gynt

Henryk Ibsen

„Peer Gynt” to dzieło Henryka Ibsena, norweskiego dramatopisarza, uważanego za czołowego twórcę dramatu modernistycznego. „Peer Gynt” jest nadzwyczajnym dramatem, gdyż jest w całości napisany wierszem. Sztuka ta została uznana za arcydzieło literatury skandynawskiej, łącząca wątki baśni z rzeczywistością oraz zacierająca granice między fantastyką a realizmem. Ten ciekawy poemat dramatyczny niesie w sobie również filozoficzne przesłanie przekazane w formie krytyki postaw Norwegów, w stosunku do samouwielbienia oraz egoizmu. Jest to piękny utwór, który przedstawia bohatera dorastającego i przechodzącego przemianę dzięki odbytej podróży i odnalezieniu sensu swojego życia, w tym też siły prawdziwej miłości.

Prokurator Alicja Horn

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

„Prokurator Alicja Horn„ to powieść autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Polskiego pisarza i scenarzysty, znanego przede wszystkim jako twórca „Kariery Nikodema Dyzmy” oraz „Znachora”. Akcja toczy się w Warszawie w latach trzydziestych XX wieku. Bohater powieści, Jan Winkler, parę lat wcześniej wyjechał z Polski, ścigany przez wymiar sprawiedliwości. Teraz, jako obywatel USA, wraca do Warszawy. Wplątuje się liczne ciemne interesy oraz romanse.

Rozbitki

Juliusz Verne

“Rozbitki” to powieść Juliusza Verne’a, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   Ogólnym tematem powieści jest rozwój autonomicznej społeczności ludzkiej, nie podlegającej żadnej władzy. Powieść opowiada historię tajemniczego człowieka imieniem Kaw-dier który mieszkał na ziemiach w owym czasie nietkniętej jeszcze przez cywilizację i nie należącej do żadnego państwa. Pewnej nocy w 1891 w pobliżu wyspy Hoste rozbija się statek Jonathan, z liczną grupą osadników na pokładzie, płynących w kierunku Afryki. Kaw-Dier spieszy na ratunek i pomaga im wydostać się na brzeg, a potem w założeniu na wyspie kolonii; nie chce jednak nad nimi panować lub ich w jakikolwiek inny sposób kontrolować. Gdy jednak nowa kolonia staje się polem walki o władzę, Kaw-Dier jest zmuszony do czasowego zawieszenia swych anarchistycznych zasad. Staje na czele krzywdzonych osadników.  

Babunia

Eliza Orzeszkowa

"Babunia" to nowela jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Babunia" to piękna nowela Elizy Orzeszkowej opowiadająca o babci, która zamieszkała ze swoim synem, synową oraz wnukami. Na starość kobieta stała się nieśmiała i zaczęła schodzić wszystkim z drogi. Jej synowa jest w stosunku do niej oschła i zabrania jej opiekować się wnukami. Tytułowa bohaterka ma najbliższą relację ze swoim wnukiem Tadziem, który jako jedyny szczerze odwzajemnia jej miłość. Jednego dnia, gdy syn Babuni znajduje stary zegar, ukazuje się jej zmarły mąż proszący tytułową bohaterkę, aby z nim poszła.

Getting Married

George Bernard Shaw

“Getting Married” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Getting Married is a play by George Bernard Shaw. First performed in 1908, it features a cast of family members who gather together for a marriage. The play analyses and satirises the status of marriage in Shaw's day, with a particular focus on the necessity of liberalising divorce laws.  

Rodzina Cenci

Stendhal

  “Rodzina Cenci” to opowiadanie Stendhala, słynnego francuskiego pisarza epoki romantyzmu oraz prekursora realizmu w literaturze.   Opowiadanie skupia się na skomplikowanych losach rodziny Cenci. Francesco Cenci, był niemoralnym człowiekiem gwałtownego temperamentu. Znęcał się nad żoną i dziećmi, a z Beatrice chciał popełnić kazirodztwo. Czterech członków rodziny Cenci uznają ostatecznie, że nie mają innego wyboru, jak tylko próbować pozbyć się Francesca, zawiązali przeciwko niemu spisek…