Dziwny Dziadek

Izabela Narkun-Kletz

Niby zwykła i krótka, ale tak naprawdę niezwykła i pełna treści opowieść o dziadku... o dziwnym dziadku... Ale czy na pewno dziwnym…? „Dziwny Dziadek” autorstwa Izabeli Narkun-Kletz to z pozoru prosta historia o dziadku i jego wnuku, któremu dziadek towarzyszy w poznawaniu świata. Z pozoru... bowiem pod płaszczykiem zwyczajnej opowieści kryje się głęboka treść o ochronie ukochanego wnuka przed bólem, chorobą i niebezpieczeństwem. Swoją postawą „dziwny dziadek” pokazuje również wnukowi, co jest w życiu ważne i jak to życie przeżyć. Choć prosta, to głęboka, choć krótka, to dająca wiele do myślenia, choć zwykła, to zupełnie niezwykła...  Taka właśnie jest historia o dziwnym dziadku...  Dziadku, którego każdy chciałby mieć.

Mieszkanki Socjalistycznego Klasztoru

Ewa Skopińska-Różewska

Lekka, zabawna i ciekawa opowieść o czasach mało znanych i prawie zapomnianych. Lata 50. ubiegłego wieku były dla wielu latami trudnymi, smutnymi i bardziej godnymi zapomnienia niż zapamiętania. Dla żyjących w nich młodych ludzi były to jednak najlepsze lata ich młodości, pierwszych miłości i prawdziwych przygód. O tym jaka ta młodość w tych latach była doskonale mówi powieść Ewy Skopińskiej-Różewskiej, Mieszkanki Socjalistycznego Klasztoru. Wspomnienia trzech młodziutkich studentek medycyny, spisane ręcznie w połowie XX wieku, odkopane wśród pożółkłych, pamiętających tamte czasy papierów, przepisane podczas trwającej na świecie pandemii i wydane właśnie w formie książki, w wesoły sposób opisują te niewesołe lata. Codzienne życie w akademiku, stresujące sesje egzaminacyjne, szalone studenckie imprezy i niezapomniane wakacyjne wyprawy, które przeżywają główne bohaterki pokazują, że młodość – bez względu na czasy, w których przyszło jej rozkwitać – rządzi się swoimi prawami.

Księżyc w oknie

Isabelle Margot Moulin

Kojące jak mleko z miodem opowieści na dobrą noc Po dniu wypełnionym obowiązkami w pracy, szkole czy domu potrzebujemy odpoczynku i wyciszenia. Z pomocą przyjdzie nam zbiór opowiadań autorstwa Isabelle Margot Moulin, w którym Noc, co „dłonie w srebrzystych ma rękawiczkach, a na ramieniu drzemiącą sowę, na diamentowych sukni guziczkach krople zastygłe śnieżno-deszczowe”, ukoi nasze nerwy, a Wyobraźnia, która „ma koślawe, brudne nóżki, dwa warkocze nad uszami z pstrokatymi kokardami, falbaniastą sukieneczkę i tęczową też piłeczkę na gumowej, złotej wstążce, a we włosach polne kwiaty, które świtem rwie na łące, i noseczek piegowaty”, sprawi, że oderwiemy się od codzienności. „Księżyc w oknie” to spokojna lektura idealna na wieczorne godziny zarówno dla dużych, jak i małych czytelników. Nakreślone poetycką prozą obrazy, przedstawiające Świetliki, Sowę, Deszcz czy też Nietoperze i Jeże wprowadzą nas w baśniowy świat, w którym Noc tańczy ze Snem: „Noc wstaje, suknią szeleszcząc, jak liśćmi. Dłoń na ramieniu snu położyła. – Może – powiada – coś mi się przyśni – po czym się w taniec ze snem wtopiła. I suną razem rozkołysani, wirując walcem w przestrzeniach nieba. Noc świat zakrywa kruczymi włosami. Sen w tańcu z nocą kojąco śpiewa (…)”.

Czas wierszy

Grażyna Łuczak

Dlaczego sięgamy po poezję? Dlaczego w zabieganym świecie wciąż jeszcze potrzebujemy refleksji tak różnej od tego, co proponuje nam rzeczywistość? Odpowiedź na te pytania odnajdziemy dzięki wierszom Grażyny Łuczak. Liryka tej autorki to zatrzymanie ulotności chwili, przejawiające się w subtelnych obserwacjach, pozwalających nam na inne spojrzenie na codzienność. W wierszach Łuczak objawia się niezwykła symetria rzeczywistości, przedstawiona w starej alchemicznej prawdzie o korespondencji światów, o tym, że wszystko jest ze sobą powiązane, że to, co dzieje się wokół nas, ma swój głęboki odpowiednik w życiu wewnętrznym człowieka i może na nie wpływać. Ale ta poezja to nie tylko liryka wyznania. To także apel o to, byśmy żyli, trwali, walczyli o siebie i ludzi, których kochamy; byśmy nie poddawali się mimo najboleśniejszych przeciwności losu. Autorka pisze: „Dokąd tak biegniesz? Po co się ścigasz? Weź zatrzymaj się na chwilę. Rozejrzyj się tu i teraz. Pędząc nie spostrzeżesz znaku od szczęścia”. Któż z nas nie podpisze się pod tym słowami?

We\'ll be born as flowers

Weronika Dobrzyniecka

We’ll be born as flowers to powieść wbijająca się w serce tysiącami odłamków roztrzaskanego młodego życia, które główna bohaterka próbuje pozbierać i posklejać ze sobą w nowy, mocniejszy kształt.  Czy uda jej się połączyć wszystkie elementy? Siedemnastoletnia Melissa po tragicznej śmierci rodziców trafia pod opiekę krewnych do Londynu, gdzie próbuje odnaleźć się w jednej z tamtejszych szkół. Poraniona przez życie i niezwykle wrażliwa dziewczyna poznaje równie poranionego i równie wrażliwego chłopaka. Czy będą potrafili sobie nawzajem pomóc? Czy będą dla siebie wsparciem? A może ich relacja zamieni się w coś więcej? I jak czuła i subtelna Melissa poradzi sobie z kolejną wielka tragedią w jej życiu... Delikatna i wciągająca powieść o tym, jak kruche i jednocześnie wciągające jest życie młodych ludzi. Osoby nastoletnie mogą odnaleźć w powieści Weroniki Dobrzynieckiej siebie – swoje troski, ale i swoje radości. Osoby pełnoletnie mogą, natomiast, uświadomić sobie jak – tak naprawdę – kruchy i wrażliwy jest każdy młody człowiek… Nawet ten, który wydaje się być najtwardszym zawodnikiem w rozgrywce, jaką jest dorastanie i w grze o nazwie „życie”.

Stygmat

Mariusz Michalak

Paweł Bury powraca!  W ostatniej części trylogii młody, zdolny podkomisarz musi zmierzyć się z dwoma zagadkowymi morderstwami, w tym jednym przypominającym zbrodnię z czasów stanu wojennego. Zamieciona pod dywan zbrodnia dokonana ponad 30 lat temu na młodym chłopaku, Konradzie Skalskim, wypływa ze zdwojoną siłą, kiedy to odnalezione zostają zwłoki – dopiero co zamordowanych – dwóch mężczyzn. Czy znali oni zabitego szesnastolatka i jeśli tak, to co ich z nim łączyło? Dlaczego jeden z nich zginął w ten sam sposób, co młody opozycjonista? Na te pytania musi odpowiedzieć Paweł Bury, w którego ręce trafia ta tajemnicza sprawa. Czy uda mu się odgadnąć kto jest mordercą i wyjść z tego cało...? „Stygmat” to po „Micie” i „Bezsensie” ostatnia część historii o trzydziestoletnim podkomisarzu Pawle Burym. Dokąd zaprowadzi go najnowsza sprawa i jak wpłynie ona na jego życie…?

Poezja naszych dni, tom 3

Antologia

Poezja naszych dni  to zbiór wierszy opublikowanych przez Wydawnictwo Borgis w ramach projektu, którego celem było stworzenie antologii poezji współczesnej podejmującej tematy bliskie człowiekowi XXI wieku. W książce znalazło się 169 utworów 43 poetów – są to teksty zarówno debiutantów, jak i pisarzy mogących pochwalić się sporym dorobkiem literackim. Autorzy reprezentują różne pokolenia, wykonują różne zawody, pochodzą z różnych zakątków Polski, więc spojrzenie każdego z nich na otaczającą nas rzeczywistość jest inne i niepowtarzalne. Różnorodna jest również tematyka wierszy – mówią one o miłości i rozmaitych jej obliczach, opiewają piękno natury, ale też pokazują kruchość naszej egzystencji. Kilka z nich nawiązuje do życia w cieniu pandemii koronawirusa oraz szukania swego miejsca w postpandemicznej rzeczywistości. Pomimo swej odmienności wszystkie teksty opublikowane w trzecim tomie antologii Poezja naszych dni składają się na portret świata, w którym żyjemy, gdzie problemy codzienności są równie ważne jak ponadczasowe uczucia i wartości.

Dogonić wózkiem szczęście

Rafał Waliszewski

Niezapomniana opowieść o miłości i spełnieniu Niewiele jest książek, które tak subtelnie opisują problem dotyczący milionów ludzi na świecie. Seksualność osób niepełnosprawnych to wciąż temat wstydliwy, temat tabu, którego unikamy, utożsamiając seks z prostą czynnością fizjologiczną, przypominającą sport wyczynowy lub wyścig prowadzący do spełnienia. A przecież miłość w wymiarze fizycznym to najpiękniejszy sposób na kontakt z drugim człowiekiem, na budowanie relacji opartych na szacunku i fascynacji. Pisze o tym Rafał Waliszewski, autor książki Dogonić wózkiem szczęście. Jej bohaterem jest młody niepełnosprawny mężczyzna, który zakochuje się w swojej rehabilitantce opiekującej się nim po skomplikowanej operacji kręgosłupa. Czy Kuba ma szansę na prawdziwą miłość i wymarzony seks? Czy atrakcyjna Ewelina będzie chciała związać się z wrażliwym, mądrym człowiekiem, poruszającym się na wózku? Książka, która przełamuje tabu Dogonić wózkiem szczęście to książka szczera i uczciwa, napisana przez autora od lat zmagającego się z niepełnosprawnością ruchową. Rafał Waliszewski w 1998 roku uległ wypadkowi motocyklowemu, doznając poważnego urazu rdzenia kręgowego. Jego skutkiem był paraliż ciała z porażeniem czterokończynowym. Dogonić wózkiem szczęście to druga książka autora, debiutującego w 2015 roku Historią prawdziwą patykiem pisaną, będącą opisem wypadku i walki o zdrowie (obie książki autor napisał, wciskając klawisze na klawiaturze patykiem trzymanym w ustach). W swoich książkach Waliszewski przełamuje tabu: pisze o sprawach intymnych, związanych ze zdrowiem i seksualnością, dzieli się kłopotami dnia codziennego i przede wszystkim przynosi czytelnikom nadzieję, że bez względu na wszystko trzeba iść przez świat z podniesioną głową i walczyć o każdą chwilę, o każdą sekundę szczęścia.