Spalina spawa, czyli etiuda na dziesięć taktów

MIkołaj J. Stankiewicz

Pawełek już niedługo będzie obchodził 10 urodziny. Jego brat Bartek również. Nic dziwnego – w końcu są bliźniakami i często przydarza im się to samo. Razem zastaje ich także królewski wirus, który przyszedł z odległego kraju. Przydarza im się jednak z perspektywy dziecka – jako tajemniczy stwór, cierpliwie czekający w szafie, aż światło w dziecięcym pokoju zostanie zgaszone, aby mógł atakować w mroku. Mimo to „Spalina” to nie tylko książka dla dzieci. To powieść dla młodych i starych dorosłych, którzy pamiętają jeszcze, jak to jest być dzieckiem – bezbronnym, wystraszonym, ale także instynktownie szukającym w życiu teg,o co dobre. Ta powieść przejmie Was do głębi, bo mimo że główny bohater, jego wybryki i sposób widzenia świata kropka w kropkę przypominają znanego na całym świecie Mikołajka, to jednak zbyt szybko poznaje on brutalny świat dorosłych, którego bezwzględność spowoduje, że nie tylko dzieci, ale również rodzice będą zgłaszać sprzeciw wobec niesprawiedliwości świata i uronią co najmniej kilka rzewnych łez. Budujemy z Bartkiem dwa miasta, Roma i Atena. Nowoczesne Metropolis zacznie oddychać marsjańskim powietrzem. Złączymy je mostem przyjaźni, Unia Miast. Jeden język, jedna moneta, jedna armia. Łacina i bitcoin – powiada wuja Max. Kto wybije inną monetę, pójdzie do lochu. Najeźdźców z innej planety przegonimy koronawirusem. To nasza broń na obcych. Wreszcie unia będzie unią. Wziąłem kartkę, którą kiedyś wyrwałem z jednej książki dziadka Zygi, nie powiedziałem mu o tym, to był psikus; wiem, nie powinno wydzierać się stron z książek, ale był tam obrazek z samolotem myśliwskim, chciałem go mieć. Jak już opatrzyłem się, przeczytałem tekst, nie wiedziałem, o co chodzi, dobrze, że Playmobil puścił Klątwę Faraonów, i gdzieś coś mi zaświtało, organy grają, pasuje mi idealnie na Marsa, to nowe spoiwo, które złączy nowe elementy; wzdycham, muszę być Cezarem, moja Atena Kleopatrą (…).

Podopieczny Cienia

Nadia Litwin

Tristan po dziesięciu latach budzi się ze śpiączki. Cierpi na amnezję. Nie wie, kim jest, w głowie ma jedynie urywki imion, mgliste wspomnienia miejsc. Sytuacja wydaje się wystarczająco trudna dla jednego człowieka, ale to nie koniec, bowiem Tristan budzi się w świecie magii. Jednym dotykiem potrafi zabić histrę i na każdego sprowadzić leczniczy i kojący sen, a przede wszystkim ma moc uleczania. A przynajmniej kiedyś to potrafił… Czas, aby Tristan szybko odzyskał pamięć, gdyż czasy są niespokojne, Damon czai się, aby odzyskać władzę i nikt nie może czuć się bezpieczny. Wraz z grupą przyjaciół i rodziną bohater podejmuje ryzykowną grę, aby powrócić do dawnej postaci i być wsparciem dla królestwa w pojedynku na śmierć i życie. Jednak w tej drodze nie jest sam – dzieli ciało z Cieniem, złym alter ego, mrocznym Tristanem. Nadia Litwin zabiera nas w podróż pełną magii, w świat zamieszkiwany przez wiedźmy, histry i opiekunów odznaczających się unikatowymi umiejętnościami. Królestwem rządzą układy, wielu żywi nieuczciwe zamiary, a przyjaciel może okazać się wrogiem. Jednak decyzjami naszych bohaterów kierują miłość i łącząca ich przyjaźń, a scalająca ich wiara w ponowną wygraną ze złem pozwoli im zaryzykować własne życie dla lepszego jutra królestwa i przyszłości bez strachu. Notatka o Autorce Nadia Litwin – pochodząca z Gdańska studentka psychologii. Od dziecka jej pasją było pisanie rozmaitych historii, a największym marzeniem – wydanie własnej książki. Uwielbia sztukę i w każdym mieście, które odwiedza, w pierwszej kolejności kieruje swe kroki do muzeów. Jej ulubieni twórcy to Juliusz Słowacki, Sylvia Plath i Vincent van Gogh. Poza tym interesuje się tarotem, szeroko pojętym witchcraftem oraz true crime. Prowadzi profil na Instagramie @reading.honeybun.

Przegapiona miłość

Inna Meshkorez

Wyśmienity romans okraszony solą morską Wyśmienity, bo serwuje nam – jak na tacy – bogaty wybór ludzkich uczuć. Okraszony solą morską, bo rozbicie statku, od którego cała historia się rozpoczyna, pozostawia swój posmak w losach niemal wszystkich bohaterów. Rebeka, młodziutka córka kapitana, marząca o poznaniu świata i spotkaniu wielkiej miłości, niespodziewanie poznaje ten świat od najgorszej strony: statek jej ojca rozbija się na morzu, jej rodzina musi porzucić dotychczasowe życie, a wymarzona przez nią wielka miłość w osobie młodego bosmana, Rudolfa, z dnia na dzień ją opuszcza. Rudolf, który ratuje życie ojca Rebeki i w najtrudniejszych chwilach wspiera rodzinę kapitana, zakochuje się w dziewczynie. Widząc jednak, że kobieta – zamiast na związek z nim – decyduje się na małżeństwo z rozsądku, zrywa kontakt z familią de Bour. Po wielu latach rodzina Rebeki zwraca się do Rudolfa o pomoc… Czy przegapiona wcześniej miłość nie zostanie utracona po raz drugi? Czy dryfujące na falach życia uczucie Rebeki i Rudolfa nie roztrzaska się o napotkane skały?

Rodzina

Karolina Dietrich

„Rodzina” Karoliny Dietrich to kontynuacja świetnie przyjętej wielorodzinnej sagi „Grabarz” – skomplikowanej, wielowątkowej historii polskich rodzin poszukujących swojej drogi do szczęścia Autorka ponownie zabiera nas do mrocznego Gniezna. Wartka akcja sprawia, że z niecierpliwością czekamy na to, co wydarzy się na kolejnej stronie. Poznajemy dalsze losy Kingi, młodej kosmetyczki, i Janusza, osobliwego grabarza, których związek szybko nakręca spiralę śmiertelnych konsekwencji… Bohaterowie po raz kolejny muszą zmierzyć się zeswoimi demonami. Zagubieni w sieci kłamstw, zatracają siebie, rezygnując zeswoich marzeń i zapominając o tym, co naprawdę jest dlanich najważniejsze. Czy warto walczyć o sławę, pieniądze i seks? Czy warto, w imię zachowania rodzinnego status quo, odbierać komuś prawo do wolności iwyrażania siebie? Z jakim niebezpieczeństwem tym razem będą musieli zmierzyć się bohaterowie? Kto jeszcze będzie musiał zginąć, aby prawda nie wyszła na jaw? „Rodzina” to niezwykle wciągająca powieść, w której budowane przezautorkę napięcie trzyma czytelnika aż do punktu kulminacyjnego – równie przerażającego, co wiarygodnego. To jedna z tych historii, od której nie będziesz w stanie się oderwać.

Nieświadoma

Patrycja Jaglińska

Marta, samotna matka, oddana przyjaciółka i dobra pracownica w domu opieki dla osób starszych w Wielkiej Brytanii - innymi słowy, zwykła kobieta borykająca się ze zwykłymi problemami - dostaje niezwykłą szansę na zmianę całego swojego dotychczasowego życia. Czy skorzysta? A kto by nie chciał skorzystać? Ale czy będzie wtedy szczęśliwa? Czy odnajdzie się w zupełnie innym świecie, wyznającym inne wartości i kierującym się innymi zasadami? Książka "A kto by nie chciał?" uświadamia nam, że mimo przeciwności losu warto zawalczyć o własne szczęście i choć to zabrzmi jak frazes - dobro jednak zwycięża. "A kto by nie chciał?" to znakomity debiut literacki Anny Magosz, historia napisana niezwykle ciepło i kobieco, a zarazem wciągająca lektura, idealna do kubka gorącej herbaty, którą lubi pić również bohaterka tej powieści. Przyjemna, odprężająca opowieść, którą warto przeczytać.

Dwór czarownic

Joanna Sękowska

Ta powieść to tajemnica, niepokojący klimat i postacie, które znamy z naszej wyobraźni Przekonaj się, czy i Ty ulegniesz urokowi Dworu Czarownic Melisa budzi się w nieznanym sobie miejscu. Nie pamięta, co się z nią działo przez ostatnie kilka godzin. Niepewność i strach mijają, kiedy stojąca w pokoju tajemnicza kobieta dotyka jej dłoni. Dziewczyna czuje, że wydarzyło się coś magicznego, wymykającego się logice, a jej uzdrowicielka to ktoś, kto całkowicie odmieni jej życie. Spotkanie Melisy z czarodziejką Miętą to początek niezwykłej przygody, w której pojawią się nadprzyrodzone istoty: wiedźmy, czarodzieje, demony, wampiry i żywiołaki. Czy obdarzona magicznymi mocami bohaterka odnajdzie się w nowym dla siebie świecie? I czy dowie się, kim naprawdę jest?

Dziwny Dziadek

Izabela Narkun-Kletz

Niby zwykła i krótka, ale tak naprawdę niezwykła i pełna treści opowieść o dziadku... o dziwnym dziadku... Ale czy na pewno dziwnym…? „Dziwny Dziadek” autorstwa Izabeli Narkun-Kletz to z pozoru prosta historia o dziadku i jego wnuku, któremu dziadek towarzyszy w poznawaniu świata. Z pozoru... bowiem pod płaszczykiem zwyczajnej opowieści kryje się głęboka treść o ochronie ukochanego wnuka przed bólem, chorobą i niebezpieczeństwem. Swoją postawą „dziwny dziadek” pokazuje również wnukowi, co jest w życiu ważne i jak to życie przeżyć. Choć prosta, to głęboka, choć krótka, to dająca wiele do myślenia, choć zwykła, to zupełnie niezwykła...  Taka właśnie jest historia o dziwnym dziadku...  Dziadku, którego każdy chciałby mieć.

Mieszkanki Socjalistycznego Klasztoru

Ewa Skopińska-Różewska

Lekka, zabawna i ciekawa opowieść o czasach mało znanych i prawie zapomnianych. Lata 50. ubiegłego wieku były dla wielu latami trudnymi, smutnymi i bardziej godnymi zapomnienia niż zapamiętania. Dla żyjących w nich młodych ludzi były to jednak najlepsze lata ich młodości, pierwszych miłości i prawdziwych przygód. O tym jaka ta młodość w tych latach była doskonale mówi powieść Ewy Skopińskiej-Różewskiej, Mieszkanki Socjalistycznego Klasztoru. Wspomnienia trzech młodziutkich studentek medycyny, spisane ręcznie w połowie XX wieku, odkopane wśród pożółkłych, pamiętających tamte czasy papierów, przepisane podczas trwającej na świecie pandemii i wydane właśnie w formie książki, w wesoły sposób opisują te niewesołe lata. Codzienne życie w akademiku, stresujące sesje egzaminacyjne, szalone studenckie imprezy i niezapomniane wakacyjne wyprawy, które przeżywają główne bohaterki pokazują, że młodość – bez względu na czasy, w których przyszło jej rozkwitać – rządzi się swoimi prawami.