Ewa i jej goście

Ewa Siwicka

 Ewa S. Natura obdarzyła ją hojnie walorami umysłu, ducha i ciała. Posługuje się nimi roztropnie, z wrodzonym instynktem i niezawodnym gustem. Imponujący format, klasa! Takich rzeczy w szkołach nie uczą. Ewa Siwicka jest w świecie mediów (i nie tylko!) ewenementem. Joanna Rawik ...to nie tylko osobisty urok i zdecydowanie pani Ewy Siwickiej, to przede wszystkim pytania, na które warto było odpowiadać, nad którymi trzeba było się zastanowić... ...każda rozmowa kiedyś się kończy, z panią Ewą trwa... Henryk Talar Wielką rzadkością są osoby, które zadają pytanie i są ciekawe odpowiedzi. Zazwyczaj odpowiedź jest dla nich obojętna. Często rozmawiamy z obowiązku i jest to obowiązek obopólny. Gdy spotyka się takie osoby jak pani Ewa, to chce się rozmawiać nawet o rzeczach, tematach, o których na ogół nie rozmawiam. Krzysztof Zanussi

Podejścia metodologiczne w pedagogice. Koncepcje - badania - wyniki

red. Alina Budniak, Małgorzata Mnich

Publikacja skierowana jest do grona odbiorców zajmujących się szeroko rozumianymi badaniami pedagogicznymi i poszukujących rozwiązań dylematów natury metodologicznej. Zmieniająca się rzeczywistość społeczna i edukacyjna wywołuje zmiany także w celach badań i formułowaniu problemów, podejściu do procedury eksploracyjnej, wyborze metod i technik badawczych czy wreszcie w ustaleniu przedmiotu i terenu badań. Nowe potrzeby edukacji, warunki funkcjonowania placówek oświatowych, stosowane media dydaktyczne czy uaktualniane cele wychowania, odmienne zadania różnych instytucji wychowawczych, zmieniający się odbiorcy wychowawczych oddziaływań, wyzwalają potrzebę namysłu nad efektywnymi sposobami poznawania różnorodnych aspektów działalności pedagogicznej. Przygotowana publikacja stanowi zbiór rozważań na temat procesu badawczego, jego przygotowania, realizacji i możliwości wykorzystania uzyskanych wyników w modyfikowaniu działań wychowawczych. Niniejsze opracowanie obejmuje dwie, powiązane ze sobą, części: W poszukiwaniu adekwatnych podejść metodologicznych i Wybrane analizy aktualnych wyników badań w Polsce i na Słowacji. Wiązanie podejść ilościowych i jakościowych w badaniach empirycznych w pedagogice wydaje się cenne z punktu widzenia szeroko rozumianej „natury badanych faktów, zjawisk i procesów pedagogicznych. (...) Zarówno badacz pedagogiczny, jak i praktyk ma na celu zarówno >opisywanie< i >wyjaśnianie< faktów, zjawisk i procesów, jak i ich >rozumienie< i >interpretowanie< w celu pełniejszego poznania i w związku z tym podejmowania skutecznych działań pedagogicznych”. Choć publikacja obejmuje opracowania różnorodne w swojej tematyce, podjętych procedurach badań i skierowane do różnych odbiorców, niewątpliwie może stanowić podstawę do dyskursu nad złożonymi zagadnieniami metodologii badań pedagogicznych. 

Spacer po Warszawie

Mateusz Kaczyński

Spacer po Warszawie zawiera kilkanaście tras, zarówno tych obejmujących najbardziej znane atrakcje, jak i te mniej oczywiste. Rozpoczyna się krótkim rozdziałem, w którym autor kreśli portret miasta - prezentuje jego niezwykłość i wyjątkowość, jego specyfikę i wszystko, z czego słynie. Główną część książki stanowią opisy spacerów, ale także propozycje dalszych wycieczek. Autor prezentuje swe miasto z pasją i miłością i w ciekawy sposób, bo zna tu każdy kąt. Opowiada o zabytkach, poleca miejsca, gdzie można zrobić przerwę i po prostu poleniuchować. Rekomenduje sympatyczne knajpki, kawiarnie, klimatyczne puby, miejsca, gdzie można po prostu usiąść i odpocząć. Prowadzi też do atrakcji, które większość przewodników pomija - zaprasza do odkrywania urokliwych zakątków, murali, rzeźb, minigalerii czy pracowni artystycznych. Wszystko to pozwala poczuć atmosferę miasta. Uzupełnieniem jest krótki rozdział prezentujący atrakcje zlokalizowane poza trasami, którym także warto poświęcić nieco uwagi. Opis każdego spaceru zaopatrzony jest w schematyczną mapkę, na której zaznaczono wszystkie punkty trasy.

Władca Lewawu

Dorota Terakowska

Krótka baśń, wprowadzająca młodego czytelnika w przygodowy sposób w ideę totalitarnej władzy. Tytułowy Lewaw to odwrócony Wawel, gdyż akcja opowieści toczy się w Krakowie zniewolonym przez absolutnego, choć niewidocznego tyrana, którego pokona dopiero trzynastoletni Bartek z Krakowa. Lektura uzupełniająca dla klasy VI.

Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Poradnik dla terapeutów, opiekunów i pedagogów

Chris Taylor

Książka stanowi cenne źródło praktycznych informacji dla osób opiekujących się dziećmi, które doświadczyły traumy, przemocy czy zaniedbania w tym dla opiekunów zastępczych i pracowników ośrodków opiekuńczo-wychowawczych oraz dla wspierających te osoby specjalistów: pedagogów, psychologów i terapeutów. Autor wyjaśnia, czym jest przywiązanie, oraz opisuje jego różne style. Tłumaczy, w jaki sposób wczesne doświadczenia wpływają na życie dzieci i młodzieży, a także jak zrozumienie tego wpływu może pomóc opiekunom. Opisuje metody sprawowania opieki i czynniki podtrzymujące proces zdrowienia oraz podpowiada, jak wzmocnić poczucie bezpieczeństwa dziecka czy dostrzec w trudnościach i konfliktach szansę na interwencję terapeutyczną. Przedstawia metody terapii behawioralnej, które są skuteczne w przypadku zaburzeń relacji przywiązania. Poradnik pomaga zrozumieć wpływ owych zaburzeń na proces społecznego, emocjonalnego i poznawczego dojrzewania jednostki, a także rozwinąć praktyczne umiejętności niezbędne do budowania opiekuńczego i wspierającego środowiska.

David Hunter (tom 5). Niespokojni zmarli

Simon Beckett

Piąta część serii o antropologu sądowym Davidzie Hunterze. Piątkowy wieczór, konsultant w dziedzinie medycyny sądowej, doktor David Hunter, odbiera telefon inspektora Lundy'ego z komendy w Essex. Na wybrzeżu wyspy Mersea znalezione zostają zwłoki w stanie głębokiego rozkładu. Miejscowa policja prosi Huntera o pomoc przy ich wydobyciu i identyfikacji. Śledczy podejrzewają, że to ciało Leo Villiersa, syna wpływowej miejscowej rodziny, który zaginął wiele miesięcy temu. Istnieją przypuszczenia, że miał romans z mężatką, Emmą Derby, pozbył się kochanki i popełnił samobójstwo. Gdyby jednak wszystko było takie proste...

Brzmienie Holocaustu. O reprezentacjach Zagłady w sztuce radiowej

Joanna Bachura-Wojtasik, Eliza Matusiak

Jak pisze Jacek Leociak: "reprezentować" - to czynić na powrót obecnym. Twórcy sztuki audialnej podejmują próby uobecniania ocalałych i ofiar Szoa, a artystyczne formy dźwiękowe stanowią przestrzeń reprezentacji. Audialne opowieści podejmujące tematykę Zagłady, choć skupione wokół cierpienia i śmierci jednostek oraz całych grup, nierzadko w swej istocie są historią o ocaleniu, stawiają bowiem w swym centrum wspomnienia tych, którzy przetrwali. Specyfika wspomnień Zagłady i z Zagłady, ich fragmentaryczność - sprawiają, że praca twórców artystycznych form dźwiękowych skoncentrowana jest niejednokrotnie na rekonstruowaniu losów jednostek i ich rodzin oraz utkaniu opowieści z dostępnych i odnalezionych wspomnień, śladów, dokumentów. Dyskurs holocaustowy zapośredniczony przez medium audialne nie jest jednorodny, ale rozprzestrzeniony wskutek dyspersji zagarniającej coraz to nowe obszary budowania opowieści o Szoa. Mamy nadzieję, że niniejsza publikacja wzbogaci wiedzę o Zagładzie, a także wiedzę radioznawczą, wypełniając lukę w literaturze przedmiotu, w której ta tematyka nie była dotąd podejmowana. Autorki Praca pionierska w odniesieniu do zamysłu fuzji tematu traumy z techniką medium radiowego. W polskich badaniach pierwsza, choć oczywiście zainteresowanie szeroko pojmowaną literaturą w radiu nie jest nowe. Ze wszech miar warta publikacji, także dla poszerzenia dyskusji o zasadności badania aspektu artystycznego w odniesieniu do szczególnie wrażliwego dokumentu życia, jakim jest sytuacja graniczna - tu Zagłada. Z recenzji prof. dr hab. Violetty Wejs-Milewskiej

Film japoński a kultura europejska. Obcość przezwyciężona?

Aneta Pierzchała

Czy Europejczyk uformowany przez reguły myślowe i konwencje estetyczne swojej kultury jest w stanie przezwyciężyć obcość w kontakcie z wyrosłym na gruncie odmiennej kultury filmem japońskim? Albo inaczej: czy w ogóle powinien dążyć do zniesienia owej obcości? W jaki sposób zachodni odbiorca dzieł Akiry Kurosawy, Yasujiro Ozu, Masaki Kobayashiego może złagodzić „szok kulturowy”, jakiego nieuchronnie doznaje podczas projekcji dzieł japońskich mistrzów ekranu? Na te i wiele innych fascynujących pytań stara się odpowiedzieć autorka w swojej książce, analizując najbardziej reprezentatywne dla odmiennych przypad-ków obcości kulturowej dzieła, wnikliwie omawiając ich specyfikę estetyczną i filozoficzną, przybliżając rozmaite aspekty mentalności człowieka Dalekiego Wschodu, które stanowią o artystycznej niepowtarzalności japońskiego kina.