Przewodnik po samotności. Jak nauka i wiara pomagają nam ją zrozumieć i czerpać z niej siłę

Kevin Vost

Główną rolą przewodników jest doprowadzenie podróżnego do wyznaczonego celu. W Przewodniku po samotności Vost, doktor psychologii, prowadzi każdego z nas do pisanego nam szczęścia. Pomaga osobom samotnym znaleźć odpowiedzi na pytania: Jak być samemu, ale nie czuć się samotnym? W jaki sposób budować więzi z innymi? Co robić, by wzrastać w cnotach? bo to właśnie w cnotach, za św. Tomaszem z Akwinu, autor upatruje źródeł szczęścia. Cnoty, jak pisze, rozwijamy poprzez ich ciągłe ćwiczenie. Można powiedzieć, że trening czyni (cnotliwego) mistrza. Oznacza to, że jesteśmy naturalnie wyposażeni w zdolność do rozwijania cnót inaczej nie moglibyśmy nawet próbować ich rozwijać. Autor bierze pod lupę dwie główne grupy cnót: cnoty teologalne (wiara, nadzieja, miłość) i cnoty kardynalne (umiarkowanie, męstwo, sprawiedliwość, roztropność). Vost podaje konkretne wskazówki i plan działania, choćby praktyki religijne (czytaj, rozmyślaj, pamiętaj, módl się, odnów więź poprzez sakramenty) oraz trzydzieści sposobów miłowania bliźniego. Analizuje też samotność w świetle teorii psychiatrii oraz życiorysów wybitnych osób (tzw. samotnych geniuszy) świeckich i duchownych. Są wśród nich m.in. Sir Edward Gibbon, Isaac Newton, filozofowie Immanuel Kant, Henry David Thoreau i Ludwig Wittgenstein, czy rzymski filozof Boecjusz. Pamiętajmy jednak, że nie trzeba być twórczym geniuszem, by czerpać korzyści z samotności. Istnieje wiele rodzajów prac, z pomocą których możemy wypełnić życiowe zadanie chrześcijanina, w zależności od powołania danego od Boga. Do tego inspiruje nas ten przewodnik.

Nowe stare błędy

Fulton J. Sheen

Mistrzowska ocena rzeczywistej wartości idei, które współcześnie pojawiają się w kontekście moralności, religii, nauki, socjologii, psychologii i humanizmu. Brak tu wyrozumiałości dla tych, którzy uważają, że to, co nowoczesne, jest zawsze najlepsze, a także dla tych, którzy uważają, że to, co nowoczesne, jest zawsze złe. Autor krytykuje kult użyteczności, którą współczesność utożsamiła z prawdą. Z pełną lekkości przenikliwością tłumaczy, że metoda naukowa nie jest jedynym źródłem poznania, a nadprzyrodzone nie jest synonimem niewytłumaczalnego. Uświadamia, że prawda jest niezmienna.

Apokalipsa czytana dzisiaj

Maria Szamot

Apokalipsa pełna jest tajemniczych opisów, które mogą budzić obawy, a chwilami nawet przerażać. Jednak autorka książki traktuje ostatnią księgę Pisma Świętego bez uprzedzeń i bez paniki. Z jej łagodnie poetyckiej, ale zarazem konkretnej opowieści bije spokój osoby głęboko zakorzenionej w Bogu. Swobodnie przechodzi od symbolu do symbolu, nie pomijając żadnych szczegółów. Próbuje je odczytać i zrozumieć z perspektywy człowieka XXI wieku. Jestem głęboko przekonana, że wieść ukryta w Apokalipsie, jest wieścią możliwą i przeznaczoną do odczytania. Bóg nie bawi się tu z nami w grę jakby z harcerskiego biwaku, gdzie zadaniem Jednej Strony jest jak najszczelniej zaszyfrować hasło, a drugiej mimo wszystko jakoś się do niego dobrać. () Gdy działanie Boga wydaje się nam dziwne, to zawsze w końcu kluczem do niego okazuje się miłość (fragment książki)

Po co światu mnich?

Michał Zioło OCSO, Katarzyna Kolska, Roman Bielecki OP

Po co światu mnich to wywiad rzeka z ojcem Michałem Zioło, trapistą, który szczerze opowiada o tym, co się dzieje za klasztornym murem. Nieczęsto tego typu publikacje pojawiają się na polskim rynku wydawniczym. Trapiści to zakon o bardzo surowej regule życia. Mają kilkadziesiąt klasztorów na całym świecie, w których mieszka obecnie ok. 1600 mnichów. Zakonnicy rozpoczynają każdy dzień modlitwą o godz. 3.30 rano, żyją w milczeniu, nie opuszczają klasztoru, zachowują całoroczny post, utrzymują się z tego, co zarobią własną pracą. Michał Zioło jest w zakonie trapistów od 1995 roku, mieszka we wspólnocie Aiguebelle w południowej Francji; wcześniej był dominikaninem, cenionym duszpasterzem, rekolekcjonistą i autorem książek. W rozmowie z Katarzyną Kolską i Romanem Bieleckim OP, redaktorami miesięcznika W drodze, opowiada o codziennym życiu mnichów, modlitwie, pracy, samotności, o radzeniu sobie z różnymi pokusami, z oderwaniem od świata, tęsknotą. Nie ucieka przed trudnymi pytaniami, nie unika odpowiedzi. Pokazuje jaką wartość ma życie mnisze, które współczesnemu człowiekowi może się wydawać zupełnie bezużyteczne.

Dominikanie o siedmiu darach Ducha Świętego

Bracia Dominikanie

Tytułowe dary wymieniane w pieśniach liturgicznych to nie tylko poetycka fraza. Nie jest to również średniowieczny rebus oparty na niedokładnym tłumaczeniu Izajasza. Dary Ducha Świętego to, jak zauważa o. Giertych, autentyczna nadprzyrodzona rzeczywistość, konieczna na drodze duchowej każdego chrześcijanina. O darze mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej piszą: Wojciech Giertych OP, Łukasz Wiśniewski OP, Wojciech Gołaski OP, Paweł Krupa OP, Wojciech Surówka OP, Krzysztof Popławski OP, Maciej Biskup OP, Maciej Roszkowski OP.

Siedem grzechów głównych

Fulton Sheen

Pełne pasji rozważania na temat tytułowych siedmiu grzechów: gniewu, zawiści, nieczystości, pychy, łakomstwa, lenistwa i chciwości. Fulton J. Sheen charyzmatyczny kaznodzieja odkrywa przed nami moc słów wypowiedzianych przez Jezusa tuż przed śmiercią na krzyżu. Niezwykłe spotkanie z Bogiem, Biblią i prawdziwą religijnością.

Stało się Słowo

Grzegorz Ryś

Czy Bóg mówi do nas w świecie, w którym zło zwycięża i nic już nie ma sensu? Ani praca, ani rodzina, ani miłość? Skoro Bóg przedstawia nam się imieniem Jestem, mamy ochotę Mu powiedzieć: udowodnij. Imię Jestem oznacza obietnicę. A obietnica to słowo kluczowe dla wiary.

Młode wino. O owocach Ducha Świętego

Wilfrid Stinissen OCD

Gdy nieustannie koncentrujemy się na tym, co powinniśmy zrobić, a zapominamy o tym, co otrzymaliśmy, wywracamy wszystko do góry nogami. Zapominamy, że życie chrześcijańskie nie jest przede wszystkim pracą do wykonania, lecz darem do przyjęcia. Otrzymaliśmy nowe życie, aby je przeżyć; młode wino, aby je wypić. To jest naszym podstawowym i w zasadzie jedynym celem. Ufajmy bardziej Duchowi Świętemu niż własnym możliwościom. W tej książce, która w całej pełni czerpie z chrześcijańskiej mistyki, spotykamy się z wyzwaniem, które daje nam wolność. Korzystajmy z tego daru!