Syn Jazdona: Powieść historyczna z czasów Bolesława Wstydliwego i Leszka Czarnego

Józef Ignacy Kraszewski

"Syn Jazdona: Powieść historyczna z czasów Bolesława Wstydliwego i Leszka Czarnego" autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego to dramatyczna opowieść o losach Pawlika, syna możnowładcy Jazdona herbu Półkoza. Rozpoczynająca się w 1241 roku, historia przedstawia młodego Pawlika jako lekkomyślnego i okrutnego człowieka, którego życie pełne jest zabaw, pijaństwa i terroryzowania okolicznej ludności. Mimo heroicznego udziału w bitwie pod Legnicą przeciw Tatarom, jego charakter pozostaje niezmieniony. W 1266 roku, dzięki intrygom i przekupstwom, Pawlik zostaje wybrany biskupem krakowskim, jednak władza tylko wzmacnia jego arogancję i bezwzględność. To powieść o ambicji, korupcji i moralnym upadku, która rzuca światło na mroczne zakamarki polskiej historii. Idealna lektura dla miłośników historii i głębokich portretów psychologicznych.

Król husytów

Wincenty Rapacki

Powieść historyczna, a może nawet historyczno-przygodowa z okresu wojen husyckich w Czechach, której autorem jest Wincenty Rapacki (1840-1924) polski aktor i reżyser teatralny. Czołowy aktor polskiej sceny schyłku XIX wieku. Jeden z pierwszych twórców realistycznych postaci scenicznych, a także autor powieści i przekładów z obcych języków. (Wg Wikipedii). Fragment utworu: Jasna, pogodna noc listopadowa w r. 1421 dała ludziom dużo do myślenia. Nocy tej mało kto spał. Patrzano na szafirowe niebo, na którym dziwne działy się rzeczy. Tyle gwiazd spadających nie widziano nigdy ani przedtem, ani w późniejszych czasach. Zdawało się, że goni jedna drugą, aby zapaść gdzieś w pozaświatowe otchłanie. Jasne smugi, szybkie jak błyskawice, przerzynały niebo we wszystkich kierunkach.Ludzie się żegnali i mówili z tajemną trwogą, że to dusze heretyków strącane w przepaść piekieł. Och, bo herezja straszliwie grasowała w tych czasach...

Męczennica na tronie. Opowiadanie historyczne

Józef Ignacy Kraszewski

Powieść o życiu króla Francji, Ludwika XV, oraz jego żony Marii Sobieskiej, jak również i pozostałych członków królewskiej rodziny. Królewna Maria Leszczyńska, poślubiając piętnastoletniego króla Ludwika XV, była aż o siedem lat starsza od niego. Niemniej król zauroczył się skromną i pobożną żoną i spędzając z nią niejedna noc, został ojcem aż dziesięciorga dzieci. A były to: Maria Ludwika Elżbieta, żona Filipa I, księcia Parmy, Anna Henrietta, Maria Ludwika, Ludwik Ferdynand, delfin Francji, ojciec Ludwika XVI, Filip, książę Andegawenii, Maria Adelajda, Wiktoria Ludwika, Zofia Filipa, Teresa Felicja, Ludwika Maria. Początkowo było to bardzo zgodne stadło, ale z czasem, z winy króla, który miał liczne kochanki, praktycznie się rozpadło. Każde z małżonków żyło własnym życiem. Życie królowej nie było lekkie, a nawet bardzo ciężkie, co znalazło odbicie w tytule powieści Kraszewskiego.

Drób sposoby przyrządzania

Elżbieta Kiewnarska

Poradnik kulinarny Drób sposoby przyrządzania autorstwa Elżbiety Kiewnarskiej (publikującej w międzywojennej Polsce pod pseudonimem Pani Elżbieta) to jedna z wielu niezwykle wartościowych książek kucharskich. Poradnik ten zawiera 60 przepisów na smaczne i łatwe do wykonania potrawy z drobiu kur, kaczek, gęsi, indyków i perliczek.

Ślady stóp potępieńca. Opowieści niezwykłe

Antologia

Opowieści na faktach! Zbiór opowiadań budzących dreszczyk emocji, opowiadających nie tylko o świecie, którego już nie ma, ale także o nadchodzącym kresie każdego człowieka, jak również i takie, budzące grozę, których lepiej nie czytać po zmroku, bo znaleźć w nich można opisy spotkań z istotami nieludzkimi, nieprzyjaznymi człowiekowi. Zbór zawiera utwory dwóch autorów Andrzeja Juliusza Sarwy i Antoniego Pietkiewicza. Drugi z nich, choć obecnie jest już nieco zapomniany, to przecież zdecydowanie zasługuje na to, by nadal go czytać. W zbiorze znajdziemy takie oto opowiadania: Andrzej Juliusz Sarwa: Wypalone ślady stóp potępieńca, Diabeł na Chałupkach, Poltergeist, Antoni Pietkiewicz: Smętarz. Niektóre z tych opowieści mogą się wydawać nie tylko nieprawdopodobne, ale wręcz nierealne, niemniej każde z nich jak napisano na początku oparte jest na faktach. Zapraszamy do lektury!

Kochankowie nieba Chryzant i Daria

Pedro Calderon de la Barca

Utwór Calderóna de la Barca oparty jest na żywocie świętych męczenników chrześcijańskich Chryzanta i Darii. Chryzant był jedynym synem egipskiego patrycjusza o imieniu Polemius lub Poleon, który żył za panowania Numeriana. Jego ojciec przeprowadził się z Aleksandrii do Rzymu, gdzie Chryzant odebrał staranne wykształcenie. Rozczarowany światem pogańskim, zaczął czytać Dzieje Apostolskie. Następnie został ochrzczony i wykształcony w wierze przez kapłana o imieniu Carpophorus. Jego ojciec był niezadowolony z nawrócenia Chryzanta i zaaranżował małżeństwo z Darią, rzymską kapłanką Minerwy. Chryzant zdołał jednak nawrócić żonę, a po jakimś czasie za wyznawanie zakazanej religii oboje ponieśli śmierć męczeńską.

O łasce i przeznaczeniu

Jan Domaszewicz

O ile jest potrzebna łaska człowiekowi, i jaka jest w tym względzie nauka Kościoła? Należy uważać człowieka w stanie natury nieskalanej, i w stanie natury upadłej i zepsutej. Czy potrzebował człowiek łaski przed swym upadkiem i czy mu była ona potrzebna tak samo jak dzisiaj? Doktor Anielski daje odpowiedź następującą: ˝Człowiek po grzechu potrzebuje więcej łaski, jak przed grzechem, ale nie potrzebuje jej bardziej, albowiem, człowiek i przed grzechem potrzebował łaski dla otrzymania życia wiecznego, do którego był stworzony. Lecz, człowiek po grzechu potrzebuje nadto jeszcze łaski do odpuszczenia grzechów i do podtrzymania swej słabości˝.

Czarny miesiąc

Eugene Sue

Od zachodu wieje wściekły, zimny wiatr; czarne chmury pokrywają niebo, słońce zachodzi w krwawej aureoli, rzucając bladawe światło, smutne, jak ostatnie pożegnalnie, na granitowe skały Bretanii. Ocean huczy, noc zbliża się powoli; zielone bałwany tracą swą matową przezroczystość, ciemnieją i stają się bardziej jeszcze wzburzone rozbijają się z hukiem i piana ich bieleje, w miarę, jak ciemność okrywa wody. W dali od brzegu, który bałwany obsypują pienistym śniegiem, widać lekką szalupę, ginącą w nieskończoności rozigranego morza. Niekiedy żagiel tej łupiny, miotany wichrami, schyla się, aż dotyka szczytu bałwanów, wielkich, jak góry potem z powrotem stacza się w otchłań, potem znów wyskakuje na grzbiet fali, a za chwilę znowu spada w ciemną przepaść. W miarę jak się ściemnia, wiatr huczy coraz mocniej i morze coraz burzliwiej się pieni. Wśród zapadającego zmroku można jeszcze dojrzeć dwóch ludzi w łodzi, która, nim dopłynie do brzegu, zostanie chyba, zdawałoby się, ze dwadzieścia razy pochłonięta przez burzliwe morze... Podobnie jak burza, od której opisu zaczyna się ta powieść, Eugene Sue z mocnym powiewem romantyzmu opisuje życie swoich bohaterów. Teresa, młoda i naiwna dziewczyna z burżuazji, i Ewen, bogaty baron bretoński, zbłądzą w poszukiwaniu idealnego uczucia. Nieokiełznanie ich namiętności jest miarą ich nieszczęścia. Każde wydarzenie zdaje się dawać im nadzieję, ale każda burza zapowiada cierpienie, a każde pojawienie się żeglarza Mor-Nadera przypomina klątwę Czarnego Miesiąca...