H.P. Lovecraft. Przeciw światu, przeciw życiu

Michel Houellebecq

Literacki hołd jednego z największych skandalistów naszych czasów złożony mistrzowi opowieści grozy Ateista, skrajny rasista, aspołecznik to niektóre z wielu przymiotów, które przypisuje się Howardowi Phillipsowi Lovecraftowi. Pomimo braku nieposzlakowanej opinii, po jego książki sięgają miliony osób na całym świecie. Serie Zew Cthulhu, W górach szaleństwa i Coś na progu stały się kanonem wśród wielbicieli horroru oraz inspiracją dla niezliczonej ilości twórców. Skąd wziął się fenomen H.P. Lovecrafta? Jednemu z najważniejszych pisarzy początku XX wieku przygląda się Michel Houellebecq prowokator, skandalista, autor bestsellerowych powieści Mapa i terytorium, Cząstki elementarne czy Uległość. H.P. Lovecraft. Przeciw światu, przeciw życiu to nie tylko przybliżenie postaci Lovecrafta, ale również ukazanie prywatnego oblicza Michela Houellebecqa, pozbawionego cynizmu, z uważnością przyglądającego się dziełom swojego mistrza. Okresy twórcze pisarzy dzieli niemalże sto lat. Pomimo dwóch całkowicie odmiennych epok, w których żyli, możemy dostrzec pomiędzy nimi nić porozumienia opierającą się na często kontrowersyjnych i prowokatorskich opiniach oraz nihilistycznej postawie wobec świata. Ponowna lektura eseju Michela Houellebecqa, niemalże 30 lat od daty jego pierwszego wydania, pozwala zrozumieć, jaki rodzaj wrażliwości jest bliski pisarzowi, dlaczego H.P. Lovecraft pomija w swoich utworach temat seksu i pieniędzy, ale też skąd u obu pisarzy bierze się brak przystosowania do otaczającej ich rzeczywistości. Z perspektywy czasu wydaje mi się, że napisałem tę książkę niczym mą pierwszą powieść. Powieść z tylko jednym bohaterem (H.P. Lovecraftem we własnej osobie); powieść, pisaną z tym utrudnieniem, że wszystkie przytoczone w niej fakty musiały być autentyczne. Michel Houellebecq Michel Houellebecq ur. 1956 r., jeden z najsławniejszych współczesnych powieściopisarzy francuskich, eseista, poeta, autor piosenek. Laureat m.in. Nagrody Goncourtów i IMPAC Dublin Literary Award, w 2019 został uhonorowany przez prezydenta Emmanuela Macrona Legią Honorową; jego książki przetłumaczono na ponad czterdzieści języków. Łączy prozę z gatunku science fiction, powieści obyczajowej i eseju.

Żywego ducha

Jerzy Pilch

Żywy duch i duchy Oto Jerzy Pilch jakiego nigdy dotąd nie czytaliśmy! Ostatni na statku szaleńców Zagłada cicha jak kot? Potop bez opadów? Terrorystyczny atak z nieba? Globalne wyludnienie? Apokalipsa rozgrywa się w języku. Świat kończy się, bo milknie. Dalekie głuche pożary. Nie ma do kogo gęby otworzyć. Przed aniołem śmierci, który przeszedł przez Warszawę, uchodzi jedynie pisarz odludek . Można powiedzieć trafił żywy duch na swego. Po kolejnych próbach nawiązania kontaktu z kimkolwiek i gdziekolwiek nie może się dłużej łudzić. Został sam. I to sam w sensie ścisłym. Co może robić ostatni człowiek na świecie? Wyruszyć przed siebie? Spać w najlepszych hotelach? Bezkarnie wynosić książki z księgarń i markowe ubrania z najlepszych butików? To co zwykle: łudzić się kasą? Pielęgnować samotność, czyli życie? Gorączkowo upajać się własną wyjątkowością? Tylko właściwie po co? A przedtem było po co? Czy przedtem i potem to jest aż tak wielka różnica? Widziadła coś do niego mówią nie wie co, bo nie wie, czy są z tego świata? A my? Jesteśmy jego urojeniami? Jerzy Pilch

Nazwijmy to miłość

Janusz Leon Wiśniewski

Janusz Leon Wiśniewski pisarz, naukowiec, kolekcjoner ludzkich historii, znawca najdelikatniejszych zakamarków ludzkiej duszy. Czytając Nazwijmy to miłość, poznajemy kolejne opowieści i bohaterów kobiety i mężczyzn w różnym wieku i kondycji, o różnym wykształceniu, preferencjach seksualnych czy statusie majątkowym i przekonujemy się, że wszyscy, świadomie i szczerze lub też okłamując siebie i tkwiąc w toksycznych schematach, na każdym etapie życia szukają tylko jednego: odrobiny szczęścia. Tytułowe opowiadanie Nazwijmy to miłość to mroczna i kontrowersyjna opowieść o zakazanej namiętności sprzecznej z wszelkimi normami społecznymi. W kolejnych historiach autor pokazuje, jak pojemnym słowem jest miłość jak to, co nią nazywamy, wymyka próbom ścisłego zdefiniowania. Ta pozornie piękna i spełniona ma niekiedy swoje mroczne drugie dno, z kolei ta społecznie potępiana bywa otwarta na serdeczność, czułość i głębię. W najnowszej książce Janusza Leona Wiśniewskiego znalazły się jednak nie tylko chwytające za serce opowiadania, ale również rozważania, w których autor precyzyjnie i frapująco pisze na przykład o dziedziczności inteligencji, narcyzmie, biochemii miłości, historii botoksu, medytacji czy pandemii samotności.

Niech strawi cię płomień

Błażej Przygodzki

Druga część cyklu z komisarzem Niedźwieckim w roli głównej W nocy ktoś włamuje się do domu dobrze sytuowanego malarza Nikodema Patockiego zabija go, a żonę Marlenę rani na tyle dotkliwie, że ta w stanie ciężkim trafia do szpitala. Kobieta komunikuje się z otoczeniem, tylko mrugając powiekami. Równolegle poznajemy perypetie studentki, Poli Racewicz, która nieopacznie wchodzi w nierówny układ ze swoim wykładowcą, doktorem Oskarem Kwiecińskim. Ceną za zdany egzamin ma być seks. Głównym podejrzanym o napad na Patockich jest marchand malarza, Tomasz Gorbaczewski. To na niego mrugnięciem wskazuje umierająca Marlena Patocka. Czy jest winny? Mecenas Jacek Dulkiewicz, uważany za najlepszego prawnika we Wrocławiu i za specjalistę od spraw beznadziejnych, zrobi wszystko, aby obronić swojego klienta. Niespodziewanie okazuje się, że mecenas ma na sumieniu coś, co łączy go ze sprawą studentki Poli Racewicz.  Z tym prawdziwym węzłem gordyjskim, pajęczyną niewidocznych na pierwszy rzut oka spisków i zależności, musi poradzić sobie komisarz Niedźwiecki, którego wspierają aspirant Zaręba i prokurator Rapacki. Wykrycie sprawców nie będzie łatwe, tym bardziej, że wysoko postawionym osobom zależy, aby śledztwo utknęłow martwym punkcie. "Niech strawi cię płomień" to drugi po powieści" Z chirurgiczną precyzją" kryminał w dorobku Błażeja Przygodzkiego z rudobrodym komisarzem Niedźwieckim w roli głównej. Misternie skonstruowana intryga, wrocławskie tło miejskie i niepodrabialny humor to znaki szczególne prozy Przygodzkiego, która szybko zyskała sobie uznanie czytelników. Świadczy o tym między innymi tytuł najlepszego polskiego kryminału dla "Z chirurgiczną precyzją" przyznany przez internautów na forum Gazety Wyborczej.

Niegodziwość ojców

Asa Larsson

Rebeka Martinsson powraca! Brawurowy finał bestsellerowej serii sy Larsson Najlepsza Szwedzka Powieść Kryminalna 2021 roku Ragnhild wraca po latach do rodzinnego domu i znajduje w nim martwego brata i wygłodniałego psa. W zamrażarce odkrywa kolejne zwłoki. Sekcja potwierdza, że to zaginiony w 1962 ojciec boksera i mistrza olimpijskiego Börjego Ströma. Patolog sądowy, Lars Pohajnen, błaga Rebekę Martinsson o pomoc w wyjaśnieniu tej przedawnionej zbrodni. Jednak kobieta nie chce mieć nic wspólnego z tą sprawą. Ale jak odmówić przyjacielowi, który w dodatku przeczuwa, że nie pozostało mu wiele życia? Tymczasem w Kirunie odbywa się brawurowy eksperyment: władze miasta postanawiają przenieść zabytkowe centrum miasta o kilka kilometrów na wschód, by uratować zabytki przed zagrażającą im kopalnią rudy żelaza. Inwestycja okazuje się gratką dla spekulantów działających na rynku budowlanym. Macki przestępczości zorganizowanej sięgają coraz dalej Szósta i ostatnia książka o prawniczce Rebece Martinsson. Niesamowite zakończenie jednego z najlepszych szwedzkich cykli kryminalnych, uwielbianego na całym świecie. Akademia Szwedzkich Pisarzy Kryminalnych uznała Niegodziwość ojców za Najlepszą Szwedzką Powieść Kryminalną 2021 roku. Tym samym sa Larsson otrzymała to wyróżnienie po raz trzeci w swej karierze w 2004 za Krew, którą nasiąkła, a w 2012 za W ofierze Molochowi. Jej pierwszą powieść, Burzę słoneczną, uznano za najlepszy debiut. AUDIOBOOK CZYTA MACIEJ KOWALIK

Skaza

Robert Małecki

Co wydarzyło się na skutym lodem jeziorze w Chełmży? Skaza z komisarzem Bernardem Grossem w roli głównej otwiera jedną z najpopularniejszych i najczęściej nagradzanych serii w polskiej literaturze kryminalnej Zima 2018. Śledczy wyciągają z lodowatej wody zwłoki nastoletniego chłopca. Bernard Gross, który się tam pojawia, odkrywa w zastygłej w lodzie łódce drugie ciało starszego, najpewniej bezdomnego mężczyzny. Tragiczny zbieg okoliczności i przypadkowe ofiary niskich temperatur? A może coś łączyło zmarłych? Pytań jest więcej. Przyczyną śmierci chłopca było utonięcie, natomiast ciało bezdomnego nie nosi żadnych śladów przemocy. Gross zwraca uwagę, że mężczyzna niedawno starannie się ostrzygł, jakby szykował się na ważne spotkanie. Przed komisarzem długa i skomplikowana sprawa, jednak jako wytrawny śledczy zrobi wszystko, aby odkryć prawdę. Tropy zaprowadzą go w przeszłość, aż do roku 2008, gdy mieszkańcy Chełmży żyli tajemniczym zniknięciem małżeństwa Tarasewiczów. Niestety będzie musiał też uporać się z własnymi demonami Robert Małecki za powieść Skaza otrzymał Nagrodę Wielkiego Kalibru i Nagrodę Kryminalnej Piły oraz wyróżnienie na Festiwalu Kryminalna Warszawa. AUDIOBOOK CZYTA PIOTR GRABOWSKI

Pornografia

Witold Gombrowicz

Prowokacyjna, zmysłowa fascynacja dojrzałości niedojrzałością ukazuje parę przeciwieństw tak charakterystycznych dla Witolda Gombrowicza.  Ja będący już poza pięknością, wykluczony z migotliwej sieci oczarowania i nieczarujący, nie umiejący zjednać sobie, obojętny naturzeha, jeszcze byłem zdolny do zachwytu, ale wiedziałem, że zachwyt mój już nigdy nie będzie zachwycający więc uczestniczyłem w życiu jak zbity pies i pies parszywy Gdy jednak w tym wieku zdarzy się okazja otarcia się o kwitnienie, wejścia w młodość, choćby kosztem deprawacji i gdy okazuje się, że brzydota może być zużytkowana, wchłonięta przez piękność Pokusa, unicestwiająca opory, wprost nie do odparcia! Nie, to było nie do zniesienia! Nic, nic! Nic, tylko moja, żerująca na nich pornografia! I wściekłość moja na ich bezdenną głupotę ten szczeniak głupi jak but, ta gęś-idiotka! bo tylko głupotą można było wytłumaczyć, że nic, nic, nic! Witold Gombrowicz, Pornografia Dzieło tłumaczone na wiele języków, należące do kanonu  literatury XX wieku, teraz w znakomitym wykonaniu  Jacka Poniedziałka.

Stramerowie. Stramer. Tom 2

Mikołaj Łoziński

Przejmująca powieść o rodzinie, którą porywa prąd wielkiej historii. Mikołaj Łozińaski powraca z kontynuacją bestsellerowego Stramera! Dorosłe już dzieci Nathana i Rywki Stramerów rozdziela wojna. Wela z mężem przedostają się ze Lwowa do Warszawy, gdzie na różne sposoby próbują przetrwać. Nusek znajduje pracę w podwarszawskim Konstancinie i wsiąka w towarzystwo partyzantów, bimbrowników, antysemitów. Rudek i Rena trafiają do Stalińska na Syberii. Hesio zostaje wysokim rangą oficerem armii Berlinga. Salek działa we francuskim ruchu oporu. Córka Rudka, Róża, najmłodsza z rodziny Stramerów, ukrywa się u swojej przedwojennej opiekunki Babuni w pełnym okupacyjnych niebezpieczeństw Krakowie. Wszyscy oni pragną choć namiastki normalności. Świat Stramerów to świat zwykłych ludzi, Żydów i Polaków, chcących przetrwać za wszelką cenę w obliczu toczącej się wokół wojny.   Mikołaj Łoziński pokazuje, że zwyczajne życie ludzi może być fascynujące jak sensacyjna historia. Świetnie napisana powieść! Olga Tokarczuk o Stramerze Mikołaj Łoziński doskonale opisuje sposób, w jaki nacjonalistyczna i nazistowska pętla zaciska się na Polsce, i kreśli fresk równie ujmujący, co zapierający dech w piersiach. Le Monde o Stramerze