Kreatywność językowa w reklamie. Podręcznik nie tylko dla specjalistów

Katarzyna Burska, Bartłomiej Cieśla, Katarzyna Jachimowska, Barbara Kudra

Publikacja to podręcznik z zakresu kreatywności językowej w reklamie. Autorzy w przystępny, syntetyczny sposób prezentują techniki językowe wykorzystywane w reklamie w celu osiągnięcia lepszego efektu sprzedażowego. Przy każdej omawianej technice Czytelnik znajdzie liczne przykłady twórczego wykorzystania środków językowych, w tym również przykłady wizualne. Po kolejnych rozdziałach umieszczono zestawy ćwiczeń służące kształtowaniu umiejętności twórczego stosowania języka w reklamie. Podręcznik zawierający bogaty materiał ilustracyjny oraz niebanalne, rozwijające ćwiczenia z pewnością będzie przydatny w pracy ze studentami kierunków humanistycznych (językoznawstwa, dziennikarstwa, komunikacji społecznej, kulturoznawstwa) oraz marketingu i zarządzania. Zainteresuje też praktyków związanych ze światem reklamy: copywriterów, pracowników firm reklamowych i wszystkich zajmujących się kreatywnym tworzeniem reklam oraz przemysłem z tym związanym.  

Semantyczne i pragmatyczne aspekty komunikacji. Od deminutywów do gestów

Wiktor Pskit

 Niniejszy tom jest zbiorem tekstów poświęconych wybranym współczesnym tendencjom w badaniach nad semantycznymi i pragmatycznymi zagadnieniami szeroko rozumianej komunikacji. Najnowsze analizy z zakresu językoznawstwa, filozofii języka i teorii komunikacji wyraźnie wskazują, że głównym źródłem trudności o charakterze teoretycznym i metodologicznym w badaniach semantycznych są niejasne (a może nawet trudne do ustalenia) granice pomiędzy semantyką a pragmatyką. Badanie tych trudności jest jednym z motywów spajających przedstawione opracowania. Jednocześnie zebrane teksty w znaczący sposób różnią się między sobą pod wieloma względami. Autorzy reprezentują odmienne podejścia teoretyczne i tradycje filologiczne, a ich badania obejmują dane z różnych języków (polskiego, angielskiego, hiszpańskiego i rosyjskiego). Poszczególne rozdziały publikacji umożliwiają zorientowanie się w szerokim spektrum obszarów badawczych – od deminutywów, poprzez wyrażenia o tzw. znaczeniu ogólnym, profile komunikacyjne, język potoczny i perspektywę, aż po rolę gestów w komunikacji. Całość może stanowić przyczynek do współczesnych badań semantycznych i pragmatycznych, zarówno w kontekście językoznawczym, jak i w wymiarze

Psychiatra i demony. Powieść biograficzna o profesorze Antonim Kępińskim

Wojciech Wiercioch, Jolanta Szymska-Wiercioch

Antoni Kępiński – najsłynniejszy polski psychiatra i znakomity eseista – to nie tylko guru medycyny i filozofii, ale także postać tajemnicza, pełna sprzeczności i niespełnionych marzeń. Przyszedł na świat tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i od razu jego rodzina musiała uciekać przed demonami szowinizmu; zaczął studiować medycynę, ale upiory nazizmu rzuciły go w wir przygód i na wyboiste drogi tułaczki po niemal całej Europie; wrócił do Polski – prosto w łapy i kły biesów komunizmu. Książka plastycznie i dynamicznie pokazuje Mistrza Antoniego nie tylko w labiryncie podróży inicjacyjnej i w różnych sytuacjach granicznych (w karcerze obozu koncentracyjnego, kokpicie myśliwca Royal Air Force, sali szpitala psychiatrycznego czy na łożu śmierci), ale i w brudnej, cuchnącej suterenie, w której siedział jak mnich i mistrz przyjmujący swoich uczniów – pacjentów, ludzi doświadczonych przez los, chorych psychicznie, opętanych przez demony iluzji i urojeń, amnezji i halucynacji, ludzi, których pamięć i fantazja przypominają mroczne wizje z płócien Boscha czy Bruegla. Heroiczna walka Profesora z demonem śmierci to dramatyczna gra z czasem, batalia o utrwalenie własnych i cudzych doświadczeń na kartach książek, które mogą rozpalać serca i umysły licznych czytelników. To, co napisał, jeszcze długo będzie głosem rozsądku w zwariowanym świecie intelektualnych i artystycznych mód. W walce z demonami pomagała mu miłość do żony Jadwigi oraz pomoc i wsparcie tak niezwykłych znajomych i przyjaciół, jak Halina Poświatowska, Wanda Półtawska, Hanna Chrzanowska, Janina Ipohorska, Karol Wojtyła, Józef Tischner, Jerzy Panek, Roman Ingarden, Jan Sztaudynger, Julian Aleksandrowicz, Stefan Szuman, Kazimierz Dąbrowski. Autorzy przedstawiają psychiatrię jako swoiste ćwiczenie duchowe, powieść ta jest więc nie tylko historią genialnego naukowca i artysty, ale w pewnej mierze również przewodnikiem po rozmaitych koncepcjach psychologicznych oraz poradnikiem zdrowia psychicznego, podszeptnikiem, jak żyć kreatywnie i szczęśliwie.

"Père"-versions of the Truth: The Novels of J. M. Coetzee. Wyd. 2 rozszerzone

Sławomir Masłoń

Książka stawia sobie za zadanie ujęcie twórczości powieściowej J.M. Coetzeego od innej strony, niż większość krytyków ma w zwyczaju. Zwykłą praktyką, do której zresztą pisarstwo to zachęca, jest jego ogląd z pozycji „humanistycznej”, krytykującej nadużycia kolonializmu i konfrontującej przemoc z problemami egzystencjalnymi Człowieka na drodze do Prawdy i samorealizacji. Mimo że w dzisiejszym świecie autorytet uniwersaliów, takich jak Człowiek i Prawda, został mocno nadszarpnięty, gdyż może być postrzegany jako zawsze służący czyimś interesom, wydaje się, że Coetzee stworzył na swój użytek metodę pisarską, w której podstawowe cechy powieści humanistycznej mogą być zachowane, a która jednocześnie stara się bronić przed zarzutami uwikłania w grę przemocy i interesów. By pokazać polityczne, narracyjne i egzystencjalne konsekwencje postaw przyjętych przez bohaterów tego rodzaju uwspółcześnionej wersji powieści humanistycznej, w książce poddano analizie siedem powieści Coetzeego, a zawarte w nich przesłanki dyskursu humanistycznego zostały skonfrontowane z wybranymi koncepcjami teorii psychoanalitycznej, w szczególności Jacques’a Lacana, oraz ich polityczną aplikacją dokonywaną przez Slavoja Žižka. Drugie wydanie książki zostało wzbogacone o rozdział omawiający trzy pseudoautobiograficzne powieści Coetzeego oraz rozdział poddający analizie jego Żywoty zwierząt, rodzaj metafikcji poświęconej prawom zwierząt.

Przemiany funkcjonalno-przestrzenne Starego Miasta w Mysłowicach w latach 1913-2013

Weronika Dragan

Monografia posiada charakter empiryczno-teoretyczny i podejmuje próbę wyjaśnienia przemian przestrzeni i funkcji dzielnicy staromiejskiej w Mysłowicach od feudalizmu po współczesność, koncentrując się zwłaszcza na dwóch etapach ewolucji tego obszaru – maksymalnym rozwoju i międzynarodowej randze ośrodka (okres historyczny – 1913 r.) oraz współczesnym regresie funkcjonalnym i znaczeniu lokalnym miasta (2013 r.). W opracowaniu zastosowano ewolucyjne podejście do problemu badawczego, jednak wyjaśnianie przemian Starego Miasta przeprowadzono w odniesieniu do całej struktury funkcjonalno-przestrzennej Mysłowic, co wskazuje z kolei na podejście systemowe. Ponadto każdy zasadniczy rozdział zakończony jest próbą modelowego wyjaśniania przekształceń przestrzenno-funkcjonalnych, tak obszaru badań, jak i całego miasta. Ważnym elementem niniejszego studium jest również zastosowanie koncepcji teoretycznych takich jak miast-wrót i struktur dyssypatywnych. Procedurę badawczą oparto na obszernych materiałach archiwalnych (m.in. kartograficznych, księgach adresowych, publikacjach prasowych) oraz współczesnych (m.in. inwentaryzacji urbanistycznej i dokumentach planistycznych), których analiza umożliwiła odtworzenie lokalizacji poszczególnych działalności gospodarczych w przestrzeni Starego Miasta w obydwu wydzielonych okresach czasowych. Efektem przeprowadzonych badań, poza wspomnianą już uprzednio próbą skonstruowania modelu przemian funkcjonalno-przestrzennych Mysłowic ze szczególnym uwzględnieniem dzielnicy staromiejskiej, są również wielkoformatowe mapy prezentujące rozmieszczenie działalności gospodarczych w 1913 r. i 2013 r. Niniejsze studium adresowane jest przede wszystkim do badaczy problematyki miejskiej, a zatem m.in. geografów, historyków, urbanistów i planistów, ale także do nauczycieli i mieszkańców miasta Mysłowice.

Iskra w maszynie

dr Daniel Keown

Czym jest elektryczność płynąca przez nasze ciała? Jak to się dzieje, że dzieciom potrafią odrastać palce, a prymitywnym zwierzętom całe kończyny? Czy qi i kanały akupunkturowe naprawdę istnieją w organizmie? Przystępna, pogodna i naprawdę oryginalna książka doktora Daniela Keowna ukazuje, w jaki sposób medycyna zachodnia potwierdza teorie medycyny chińskiej i jak medycyna chińska wyjaśnia tajemnice ciała, w znacznym stopniu ignorowane przez tę zachodnią. Zabierając nas w podróż do początku czasu, doktor Keown opowiada cudowną historię o tym, jak nasze ciała formują się z pojedynczych komórek, tłumaczy, dlaczego serca dwóch kochających się osób biją w zgodnym rytmie, dlaczego astronauci w kosmosie zaczynają chorować na osteoporozę oraz dlaczego jing oraz komórki grzebienia nerwowego to w istocie jedno i to samo. To medycyna, o jakiej nigdy dotąd nie czytaliście. No, no! Nie mogłam się oderwać! Każdy lekarz z Zachodu i Wschodu – a prawdę mówiąc każdy człowiek, którego interesuje niezwykły sposób, w jaki ludzkie ciało rozwija się i funkcjonuje – powinien przeczytać tę książkę. – Angela Hicks, współdyrektor Kolegium Zintegrowanej Medycyny Chińskiej w Reading w Wielkiej Brytanii i autorka książki The Principles of Chinese Medicine (Zasady medycyny chińskiej)   Dr Daniel Keown w 1998 roku ukończył studia medyczne na uniwersytecie w Manchesterze i podjął praktykę lekarską. W 2008 roku uzyskał tytuł naukowy w dziedzinie medycyny chińskiej i akupunktury na uniwersytecie Kingston. Studiował u znanego doktora Wang Ju-Yi w pekińskim Instytucie Diagnozy Kanałowej. Obecnie mieszka i pracuje w Tunbridge Wells w Wielkiej Brytanii.

Kim oni są? Artyści

Joanna Babiarz

Książka zawiera informacje o najbardziej znanych kompozytorach, malarzach, rzeźbiarzach, architektach, aktorach i pisarzach oraz ich wielkich dziełach. Ko skomponował Cztery pory roku? Kim był Wit Stwosz? Czy Hans Christian Andersen pisał baśnie? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w książce „Kim oni są? Artyści”.

Pomiędzy pamięcią autobiograficzną a zbiorową. Polska Ludowa i stan wojenny w narracjach łódzkich nauczycieli

Marcin Kępiński

Książka stanowi podjętą z punktu widzenia antropologii kulturowej próbę rozważań na temat potocznej pamięci Polski Ludowej. Podstawą analizy tego zjawiska kulturowego są badania terenowe prowadzone przez kilka lat w środowisku łódzkich nauczycieli. W publikacji ukazano złożone relacje pomiędzy dwiema narracjami o przeszłości, z których jedna otwarcie krytykuje Polskę Ludową i stan wojenny, druga zaś przypisuje im dobre cechy, nadając pozytywny wymiar państwu realnego socjalizmu. Autor podejmuje temat pamięci autobiograficznej, kreśląc obraz dzieciństwa, młodości i dorosłego życia, który wyłania się z opowieści badanej grupy. W książce czytelnik znajdzie omówienie związków pomiędzy pamięcią indywidualną a społeczną, różniących się, ale także wzajemnie uzupełniających i przenikających w zebranym materiale badawczym. Autor odnosi się przy tym do wdrażanego w szkole obrazu przeszłości, ocen życia w PRL, stanu wojennego i jego pamięci, która zachowała się w narracjach łódzkich nauczycieli. Publikacja jest adresowana do czytelników zainteresowanych przeszłością i pamięcią o Polsce Ludowej, rozpatrywaną z punktu widzenia antropologii kulturowej.