Mrs. Warren's Profession

George Bernard Shaw

“Mrs. Warren's Profession” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   The play is about a former prostitute, now a madam (brothel proprietor), who attempts to come to terms with her disapproving daughter. This is one of three plays Shaw published as Plays Unpleasant in 1898. They were termed "unpleasant" because they were intended, not to entertain their audiences – as the traditional Victorian theatre was expected to – but to raise awareness of social problems and to censure exploitation of the labouring class by the unproductive rich. The other plays in the group are Widowers' Houses and The Philanderer.  

Życie pszczół

Maurice Maeterlinck

„Życie pszczół” to esej Maurice’a Maeterlincka, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury oraz czołowego przedstawiciela symbolizmu. „Życie pszczół” to niezwykłe dzieło Maeterlincka poruszające tematykę pszczelarstwa w filozoficznym świetle pod postacią pięknej prozy. Autor przedstawia w eseju codzienne sytuacje z życia pszczół, pisząc: „Chcę mówić jeno o „złotych muszkach“ Ronsarda tym, którzy ich nie znają, w ten sposób, jak się opowiada o czemś, co się zna dobrze i bardzo kocha.”

Widowers' Houses

George Bernard Shaw

“Widowers' Houses” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Widowers' Houses was the first play by George Bernard Shaw to be staged. This is one of three plays Shaw published as Plays Unpleasant in 1898. They were termed "unpleasant" because they were intended, not to entertain their audiences – as the traditional Victorian theatre was expected to – but to raise awareness of social problems and to censure exploitation of the labouring class by the unproductive rich. The other plays in the group are The Philanderer and Mrs. Warren's Profession.  

Anna Karenina

Lew Tołstoj

"Anna Karenina" to powieść psychologiczna autorstwa wybitnego mistrza rosyjskiego pióra - Lwa Tołstoja. Powieść ta, to jedno z najwspanialszych dzieł Lwa Tołsotja, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu w literaturze europejskiej.

Biały książę

Józef Ignacy Kraszewski

“Biały książę” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.    Akcja toczy się w czasach Ludwika Węgierskiego. Przeciwko jego rządom tworzy się w Wielkopolsce opozycja na czele z Elżbietą Łokietkówną. Powodem niezadowolenia jest faworyzowanie przez króla Małopolan i powierzanie im nie tylko funkcji publicznych w królestwie, lecz także w dzielnicy poznańskiej. Opozycjoniści postanawiają podjąć próbę detronizacji Ludwika i zastąpienia go jednym z książąt piastowskich.  

Cierpienia młodego Wertera

Johann Wolfgang Goethe

Cierpienia młodego Wertera to utwór Johanna Wolfganga Goethego, niemieckiego poety, draturga i prozaika uznawanego za najwybitniejszego przedstawiciela literatury niemieckiej.   Powieść pomyślana jest jako zbiór listów napisanych przez tytułowego Wertera, w większości do przyjaciela Wilhelma. W listach Werter wspomina swoje intymne chwile spędzone w fikcyjnej wiosce Waldheim. W Waldheim Werter zakochuje się w Lotcie, młodej i pięknej kobiecie, która zajmuje się domem i rodzeństwem po śmierci matki.   

The Girl from Farris's

Edgar Rice Burroughs

“The Girl from Farris's“ is a novel by Edgar Rice Burroughs, an American fiction writer, who created such great characters as Tarzan and John Carter of Mars.   „JUST what Mr. Doarty was doing in the alley back of Farris’s at two of a chill spring morning would have puzzled those citizens of Chicago who knew Mr. Doarty best. To a casual observer it might have appeared that Mr. Doarty was doing nothing more remarkable than leaning against a telephone pole, which in itself might have been easily explained had Mr. Doarty not been so palpably sober; but there are no casual observers in the South Side levee at two in the morning—those who are in any condition to observe at all have the eyes of ferrets. This was not the first of Mr. Doarty’s nocturnal visits to the vicinage of Farris’s. For almost a week he had haunted the neighborhood between midnight and dawn, for Mr. Doarty had determined to “get” Mr. Farris.”  

Medea

Eurypides

Medea to dramat Eurypidesa, największego obok Ajschylosa i Sofoklesa tragika starożytnej Grecji.   W Medei Eurypides skupił się na epizodzie z życia córki króla Kolchidy, Ajetesa, pierwszej czarownicy w literaturze greckiej, która czarami pomogła Jazonowi w zdobyciu złotego runa, odmłodziła jego ojca Ajsona i nakłoniła córki nikczemnego stryja Jazona, Peliasa, do nieudanego zabiegu magicznego, który kosztował go życie. Po tej zbrodni Medea i Jazon musieli uciekać z Jolkos.