*** [Tyle było śniegu]

Adam Wiedemann

Adam Wiedemann Samczyk *** [Tyle było śniegu] Tyle było śniegu dzieci tyle radości miały a teraz w ziemię wsiąknął po trochu śnieg cały Dzisiaj jest właśnie niedziela dzieci pójdą do kościoła właśnie po takiej ziemi jaka się Panu Bogu podoba Kopiec J. Piłsudskiego czeka aż ktoś go odnowi cóż z tego skoro sam Pan Bóg znęca się nad ... Adam Wiedemann ur. 24 grudnia 1967 Najważniejsze dzieła: Samczyk (1996), Kalipso (2005), Pensum (2007), Filtry (2009), Dywan (2010), Z ruchem (2015) Poeta, prozaik, tłumacz, krytyk literacki i muzyczny. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był trzykrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike. W 1999 został laureatem Nagrody Kościelskich, a w 2008 Nagrody Literackiej Gdynia za tom Pensum. Stylistyka jego wierszy to pozorna niedbałość, skrywająca wyrafinowanie. Wojciech Kuczok z kolei nazwał tę twórczość sure-realizmem, zwracając uwagę na umiejętność pisania tak, jakby to, co się pisze, było oczywiste. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

To a Corpse

Jan Andrzej Morsztyn

To a Corpse In death reposest thou, and I in death repose.  Thou slain by an arrow, I am poisoned by desire.  While thou art full of blood, my cheek has lost its rose.  Bright candles by thy side, in me a secret fire.    In a shroud of mourning liest thou among the woes,  My senses in a horrid darkness trapped expire.  Thy hands are bound, my freedom’s gone; eternal throes  Of death have chained my mind upon a funeral pyre.    Thou speakest not, I cannot cease to moan all day.  Thy senses gone, I suffer from a dreadful pain.  Thou cold as ice, my entrails burn with flames insane.    Thy body soon will turn and into ash decay,  But I, a goad of my eternal blaze of lust,  Cannot disintegrate and simply turn to dust.    [...] Jan Andrzej Morsztyn Ur. 24 czerwca 1621 r. w Wiśniczu pod Krakowem Zm. 8 stycznia 1693 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Lutnia (1661, powst. 1638-1660), Kanikuła (1647), Fraszki (1645), Nagrobek (1647), Pokuta w kwartanie (1652), Pieśni (1658) Wszechstronnie wykształcony poeta i tłumacz polski, a także polityk związany z dworem królewskim i wysoki urzędnik państwowy. Jeden z czołowych twórców polskiej poezji barokowej. Jego utwory, wzorowane na modnym wówczas sposobie pisania zwanym ?marinizmem?, cechuje tematyka miłosna, towarzyska i polityczna. Opierają się na ciekawym pomyśle (?koncept?), zawierają różnorodne środki stylistyczne (niespotykane metafory czy odważne porównania), a kończą się zaskakującą pointą. Dzięki znajomości języków obcych, Morsztyn znakomicie przełożył utwory Corneille'a, Tassa oraz Marina. Jego tłumaczenia uznane zostały za wielkie osiągnięcia sztuki translatorskiej. autor: Olga Krawczak   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ponia Tvardauskien

Adam Mickiewicz

Po­nia Tvar­dau­skie­ne Ge­ria, val­go, pyp­kius ru­ko,  Šo­ka, užia, lyg pa­du­ko,  Riks­mu su­griaus ro­dos sie­nas,  Kaip gal links­mi­nas kiek­vie­nas.  Tvar­daus­kas ker­čia už­emęs,  Lyg ba­ša koks isi­re­męs,  ,,Ger­kit vy­rai!" -- ty­čia va­ro  Ir juo­kus ap­lin­kui da­ro:  Ka­rei­viui, kurs drą­siai skrai­de  Ir ki­tus, di­džiuo­dams bai­de,  Šob­le pa­lei au­si mo­jo --  Ka­rei­vis zui­kiu tuoj sto­jo.  Štai ap­gin­to­ją prieš su­dą ,  Kurs kam­pu­tyj lai­že bliu­dą ,  Ma­šne­le tik­tai su­kir­to --  Tuoj tas i šu­ni pa­vir­to.  Šiau­čiu už no­sies pa­kra­te,  Prie kak­tos vo­les pa­sta­te --  Eme te­ke­ti deg­ti­ne,  Pri­te­kej pil­na sta­ti­ne.  Kad šnap­są iš­gert no­re­jo,  Jam stik­le­lis su­burz­de­jo.  Žiur ant dug­no stik­liu­ko  Sty­ri ra­gu­čiai vel­niu­ko,  ,,Iš kur tu čia?". Tad vel­niu­kas,  Tik­ras vo­kie­tai­tis striu­kas,  Ke­pu­rę nu­se­męs bai­liai  Vi­sie­mis tur­ste­lej dai­liai  Šo­ko ant ko­ju abie­ju,  Už­au­go ant mas­tu dvie­ju,  Vie­ną ko­ją tur ark­li­nę,  O vel ki­tą va­na­gi­nę.  -- A Tvar­daus­kas! Svei­kas gy­vas!  -- Ko taip žiu­rai? Ar tau dy­vas  Me­fis­to­fe­li ma­ty­ti?  Tik ne­no­ri jau caim­ti.  Juk ži­nai ant Kal­no-Pli­ko  Su­ra­šas mud­vie­ju li­ko  Ant jau­čio odos pa­de­tas,  Kad tu man esi ža­de­tas  Ža­de­jims te­n­ein ant ve­ju!  Ke­ti­nai po me­tu dvie­ju  Pats i Ry­mą at­va­žiuo­ti  Ir du­šia man ati­duo­ti.  Su­lau­žy­tas žo­dis ta­po,  Laiks iš­ejo ki­rogra­po.  Tu ap­gaut ren­gie­si pek­lą  Iš­va­duo­tu sa­vo kak­lą.  Bet at­ejo ta­vo lai­kas --  Jau ne­bu­siu to­kis pa­i­kas:  Vie­tą šią Ry­mu va­di­nam,  Na, ir ta­ve imt ke­ti­nam! [...] Adam Mickiewicz Ur. 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka Zm. 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł) Najważniejsze dzieła: Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831) Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy ?wieszczów?). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika ?Trybuna Ludów? i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad. autor: Cezary Ryska   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Metapokolenie czyli zawsze cytat

Joanna Mueller

Joanna Mueller Somnambóle fantomowe Przejęznaczenia symbóliczne Metapokolenie M. Dragonowi To co w nas było najczulej bezbronne W dziecinnym buncie wytknięte na ciepło dotyk miłość ból Uzbroiliśmy w nie-swojość Pytasz co znaczą te dwie przed u dołu dwie za i ponad niedostrzegalne prawie kreseczki Ta nieodłączna od kpiny ironii Meta rameczka Za szkłem w rozbitym lustrze Ślad Chociaż w epoce utraconej niewinności Kochamy się ... Joanna Mueller ur. 13 listopada 1979 Najważniejsze dzieła: Somnambóle fantomowe (2003), Zagniazdowniki/Gniazdowniki (2007), Wylinki (2010), intima thule (2015) Poetka, eseistka, redaktorka, wielodzietna mama, niegdyś sygnatariuszka Manifestu neoglingwistycznego. Wydała cztery tomy poetyckie oraz dwie książki eseistyczne. Redaktorka książek: Solistki, Antologia poezji kobiet (19892009) (Warszawa 2009, razem z Marią Cyranowicz i Justyną Radczyńską) oraz Warkoczami. Antologia nowej poezji (Warszawa 2016, wraz z Beatą Gulą i Sylwią Głuszak). Pisuje również wiersze dla dzieci. Mieszka w Warszawie, gdzie m.in. współprowadzi seminarium o literaturze kobiet Wspólny Pokój. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

[Pamiątki Soplicy - Motto]

Henryk Rzewuski

Henryk Rzewuski Pamiątki Soplicy [Pamiątki Soplicy - Motto] ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na... Henryk Rzewuski Ur. 3 maja 1791 w Sławucie na Wołyniu Zm. 28 lutego 1866 w Cudnowie na Wołyniu Najważniejsze dzieła: Pamiątki Soplicy (pierwotny tytuł: ,Pamiątki JPana Seweryna Soplicy, cześnika parnawskiego), Mieszaniny obyczajowe, Listopad, Wędrówki umysłowe Polski pisarz, ojciec gawędy szlacheckiej jako gatunku literackiego; publikował także pod pseudonimem Jarosz Bejła. Swoimi barwnymi opowieściami o obyczajach w dawnej Rzeczpospolitej pobudził wyobraźnię Mickiewicza, z którym spotkał się w Odessie, podczas podróży poety na Krym, a później w Rzymie. Mickiewicz zachęcił Rzewuskiego do opublikowania jego gawęd, którymi zwykł umilać spotkania towarzyskie, a które złożyły się na tom Pamiątki Soplicy (1839). Styl narracji Rzewuskiego, jak również przekazane przez niego niektóre szczegóły obyczajowe i światopoglądowe wpłynęły na obraz rzeczpospolitej szlacheckiej w ,Panu Tadeuszu, a następnie w trylogii Sienkiewicza. Rzewuski był z przekonań skrajnym konserwatystą, ideologiem ugodowej wobec rządu carskiego koterii petersburskiej, przeciwnikiem powstania listopadowego jako ,,rewolucji", negatywnie oceniał dokonania obozu oświeceniowego w Polsce. Publikował w ,,Tygodniku petersburskim". Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ultima Thule

Stefan Grabiński

Stefan Grabiński Demon ruchu Ultima Thule Lat temu już dziesięć. Zdarzenie przybrało już kształty rozwiewne, niemal senne zasnuło się błękitną mgłą rzeczy minionych. Dziś wygląda jak wizja lub jak szalone marzenie; a jednak wiem, że wszystko do najdrobniejszych szczegółów było naprawdę tak, jak pamiętam. Od owej chwili wiele zajść przesunęło się przed moimi oczyma, dużo przeżyłem i niejeden cios spadł na osiwiałą mą głowę lecz wspomnienie wypadku pozostało nie zmie... Stefan Grabiński Ur. 26 lutego 1887 w Kamionce Strumiłowej Zm. 12 listopada 1936 we Lwowie Najważniejsze dzieła: Demon ruchu (1919), Księga ognia (1922) Jeden z czołowych przedstawicieli przedwojennej polskiej fantastyki, nazywany "polskim Edgarem Allanem Poe". Absolwent Uniwersytetu Lwowskiego (filologia klasyczna i literatura polska). Za życia zyskał krótkotrwałą popularność dzięki opowiadaniom, które i dziś są uznawane za trzon jego twórczości, zdecydowanie ważniejszy niż powieści. Doceniony został jednak przez Karola Irzykowskiego, a po wojnie przez Artura Hutnikiewicza. Grabiński interesował się okultyzmem, stąd jego twórczość pełna jest duchów i zjawisk nadprzyrodzonych. Charakterystyczny jest jednak fakt, że zjawiska te dzieją się zwykle we współczesnej, realistycznie oddanej scenerii. W Demonie ruchu obszarem, w jakim się pojawiają, jest symbol nowoczesności - kolej. Również język Grabińskiego oscyluje między realizmem a poetycznością (sam autor był wielbicielem twórczości Bolesława Leśmiana). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Mośki, Joski i Srule

Janusz Korczak

Janusz Korczak Mośki, Joski i Srule ISBN 978-83-288-2380-8 Bardzo krótki wstęp Na ulicy Świętokrzyskiej w Warszawie jest niski, stary dom z dużym podwórkiem. Na podwórku zbierają się dzieci, które mają wyjechać na wieś, a w starym domu mieści się Biuro Towarzystwa Kolonii Letnich. Dzieci wyjeżdżają pod opieką dozorców do różnych wsi i o każdej można by całą książkę napisać. Opowiem wam teraz, co robili na kolonii w Michałówce chłopcy żydowscy. Byłem ich dozorcą,... Janusz Korczak Ur. 22 lipca 1878 (1879) w Warszawie Zm. 7 sierpnia 1942 w Treblince Najważniejsze dzieła: Król Maciuś Pierwszy (1923), Bankructwo Małego Dżeka (1924), Kajtuś czarodziej (1934), Kiedy znów będę mały (1925), Senat szaleńców (1931), Jak kochać dziecko (1920), Prawo dziecka do szacunku (1929) Właśc. Henryk Goldszmit. Z wykształcenia i zawodu lekarz, zasłynął jako pedagog i psycholog dziecięcy, twórca niezwykle nowatorskiego systemu wychowawczego, opartego na zasadach demokracji, szczerości, szacunku oraz wszechstronnej aktywizacji społecznej dzieci (np. jego podopieczni redagowali samodzielnie czasopismo ,,Mały Przegląd"). Współtwórca i kierownik żydowskiego Domu Sierot w Warszawie (1912-1942) oraz sierocińca dla dzieci polskich Nasz Dom (1919-1936) mieszczącego się na Bielanach w Warszawie. Wykładowca Instytutu Pedagogiki Specjalnej oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej. Zajmował się publicystyką, współpracując m.in. z czasopismami ,,W słońcu" i ,,Szkoła Specjalna" oraz Polskim Radiem, w którym wygłaszał popularne pogadanki radiowe opublikowane następnie pt. Pedagogika żartobliwa. W 1942 w getcie warszawskim, pełniąc nieprzerwanie funkcję pediatry i opiekuna sierot, pisał Pamiętnik (wyd. po wojnie w Wyborze pism). Zginął w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince wraz z wychowankami swojego zakładu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Turystka

Andrzej Niemojewski

Tu­ryst­ka Śród hu­ku i świ­stu przy oknie zwie­szo­na    Mło­dziut­ka tu­ryst­ka przy­sta­je,  O szy­bę opie­ra swe wiot­kie ra­mio­na --  Za­du­ma na czo­le, wes­tchnie­nie śród ło­na    A oczy -- dwie głę­bie, dwa ra­je!       Śród hu­ku i świ­stu w pę­dzą­cym wa­go­nie    O szy­by śmiech dzi­ki po­trą­ca.  Przede mną z mgły po­stać, pur­pu­rą twarz pło­nie,  Na­mięt­ność z brwi strze­la, fa­lu­je na ło­nie,    A oczy -- to czar­ne dwa słoń­ca!    Śród hu­ku i świ­stu grzmią do­łem ko­li­ska,    Świat w mgli­stej roz­ta­pia się da­li...  Już od­dech go­rą­cy w twarz po­wiał mi z bli­ska,  Śród hu­ku i świ­stu dłoń rę­kę mą ści­ska,    Na ustach szał mo­wy się pa­li: