Przecież świat nie jest taki

Wiktor Okrój

‘’Przecież świat nie jest taki” to tomik/śpiewnik, który zawiera teksty i piosenki.   Autor próbuje się zmierzyć ze swoimi ograniczeniami fizycznej niepełnosprawności.Tym razem prezentuje utwory liczne, które są zapisem zdarzeń, ale nie tylko.     Chciałbym przedstawić Państwu książkę o wydarzeniach w moim życiu. Czuję, że ten zbiór moich przemyśleń i obserwacji powstał w odpowiednim momencie mojej drogi. Wszystkie utwory są dla mnie ważne.   Zapraszam, Wiktor

W świecie Fosforantów

Jolanta Horodecka-Wieczorek

Powieść pt.”W świecie Fosforantów” oscyluje na pograniczu kilku gatunków literackich. Główną bohaterką jest francuska dziennikarka Elly Lemmour, która znalazła sposób, aby przeprowadzić wywiad w dalekiej głębi Wszechświata. Tam poznaje  wielkiego uczonego Alberta. Wraz z nim i wysoko cywilizowanymi Fosforantami zwiedza Wszechświat, w którym nie istnieje pojęcie czasu w ziemskim wymiarze. Uroczego kosmitę Cygora Elly obdarza wzajemnym uczuciem i zamieszkuje z nim na jego odległej o 220 lat świetlnych planecie Cofo otoczonej błękitną barwą światła dziennego.  Za sprawą fenomenu  pozaziemskiej techniki bohaterowie będąc na Cofo do woli korzystają z ziemskich dóbr materialnych. Powieść zawiera wiele hipotez naukowych w sposób wyważony wplecionych w fabułę. W drugiej części, będącej kontynuacją, bohaterka wraz z kosmiczną załogą musi odwiedzić Ziemię w roku 2050 i to akurat wtedy, kiedy trwa…. Powielają się zdania, że powieść jest dobrym materiałem na scenariusz filmowy. Więcej info na www.jhw.com.pl   „W świecie Fosforantów” to powieść science fiktion  przeplatana  wątkami  romansu  psychologicznego.  Powieść ma wysokie  notowania  wśród  naukowców i  recenzentów.Powielają się tez zdania, że powieść jest dobrym  materiałem na scenariusz  filmowy i dobry  polski film, ukazujący świat piękna i mocno rozwiniętej cywilizacji. Od autorki: Wraz ze swoimi bohaterami zapraszam Państwa w  romantyczną  podróż po Wszechświecie. Poznacie tam Państwo niezwykłych Kosmitów i  świat, w którym  nie istnieje pojęcie  czasu w ziemskim  wymiarze. Przy okazji  wraz  z francuską  dziennikarką  Elly  Lemour i jej przewodnikiem,  wielkim   uczonym   Albertem   odwiedzicie odległą  od Ziemi o dwieście dwadzieścia lat świetlnych  planetę Cofo, otoczoną błękitną barwą światła dziennego. Tam poznacie  jej  wysoko  cywilizowanych  mieszkańców – Fosforantów, którzy chętnie podzielą  się  swoją  wiedzą i z pewnością zaskoczą pozaziemską techniką. Też wyjdzie na jaw, że….  Podróż bez biletu Na  spotkaniu  w Instytucie jednego z państw europejskich Barbara spotyka profesora, którego okulary powodują , że przenosi  się w czasie i zmieniając bieg zdarzeń wraca do swej  dawnej egzystencji ,  akurat wtedy, gdy na dwór napadają Tatarzy… Klucz do przeszłości Weronika wracając z Paryża postanowiła  po 35 latach odwiedzić  niemiecką wieś  Neudorf, w której spędziła cztery lata wojny, pasąc gęsi i obdarzając wzajemnym uczuciem syna gospodarzy, Waltera. Kiedy  Walter oświadcza się Weronice nadlatują samoloty. Po odzyskaniu przytomności Weronika dowiaduje się że  Walter zmarł w szpitalu i, że wojna zabrała też jego rodziców. Zbliżając  się do  Neudorf niepokoi  ją cisza i  pustka panująca  w okolicy, więc ucieszyła się, gdy zatrzymała ją jakaś samotnie stojąca na poboczu postać, z którą jednak nie udało  się nawiązać kontaktu, ale  podrzuciła ona Weronice klucz, który okazał się kluczem otwierającym wrota do przeszłości a w efekcie i do  zmiany biegu zdarzeń… Jolanta Horodecka-Wieczorek urodziła się i mieszka w Piotrkowie Trybunalskim. Jest autorką literatury fantastycznej / powieści, opowiadania/ oraz ponad 160 bajek i baśni we wierszu i w prozie, z czego na rynku krajowym i zagranicznym ukazało się 48 tytułów nakładem ponad 840 tysięcy egzemplarzy. Wszystkie utwory dla dzieci opatrzone są emblematem „Bez przemocy”.

Podsycanie płomienia czyli jak osiągnąć harmonię w związku

Zofa Kościelna

Zależy Ci na tym związku, prawda? Chcesz o jego siłę zawalczyć. Czy zastanawiałeś się może, dlaczego? Co dajeczłowiekowi trwanie w stałym, dobrym związku uczuciowym z osobą płci przeciwnej? Przyjrzyj się razem ze mną tym wartościom, bo liczę na to, że wtedy jeszcze bardziej będziesz chciał czytać kolejne strony mojej książki po to, by kurować, wzmacniać i ubarwiać swój związek. Dlaczego warto żyć w trwałym związku? Czasem bywa tak, że zaczynając życie we dwójkę, wcale się długo nie zastanawiamy nad plusami takiego ukła-du. Od tysiącleci przyjęło się, że ludzie żyją parami; po-bierają się, mieszkają razem, mają wspólne łóżko, drzwi, stół i dzieci. Potem czasem też razem się starzeją i bardzo tęsknią, gdy któreś odejdzie pierwsze... A jednak spróbuj przyjrzeć się tej umowie społecznej pod lupą. Powiedzieliście sobie w urzędzie albo jeszcze bardziej uroczyście; w kościele że zrobicie wszystko, żeby tej drugiej osobie było dobrze, że będziecie się wspierać i dbać o trwałość tego, co Was łączy. Ale właściwie po co? Może należałoby uwierzyć, że człowiek to istota biologiczna, jak wszystkie inne ssaki i że ta biologia wcale nie uczyniła go istotą monogamiczną? Może stały związek jest przeżytkiem, tworem z lamusa, archaiczną przereklamowaną mrzonką, niemożliwą do utrzymania realnie we współczesności? Otóż nie. Bo po pierwsze człowiek potrzebuje miłości. Potrzebuje także akceptacji, wsparcia, poczucia wspólno-ty, poczucia bezpieczeństwa, opieki. Chce dzielić z kimś swoje troski, radości, chce z drugą osobą coś wspólnego zbudować. Coś, czego nie było, zacząć od nowa stworzyć jak dziecko. Chce także mieć dzieci. Chce mieć troski wspólne, chce czuć się odpowiedzialny za drugą osobę, a także za pojawiających się potomków. Człowiek sam, samotny, pojedynczy po prostu nie jest do końca szczęśliwy. Lansowany ostatnio model bycia spełnionym singlem zapewne sprawdza się w niektórych przypadkach, ale wierzcie mi nielicznych. Większość ludzi płci obojga stworzonych, zbudowanych, zaprojektowanych jest tak, by dzielić swój los z drugim człowiekiem. Takiego poczucia sensowności istnienia nie zapewnia ani silny związek uczuciowym z rodzicami, ani z rodzeń-stwem, ani z przyjaciółmi. Także osoby, których życie potoczyło się tak, że w pojedynkę wychowują dziecko, powiedzą Ci na pewno, że nie czują się do końca spełnione i szczęśliwe. Że wciąż żywią nadzieję, że kogoś jednak na swej drodze odnajdą... Wasz piękny ogród Stały związek, małżeństwo, to coś, co możesz uprawiać jak ogród. Patrzeć, jak rozrasta się z latami, jak stale Cię czymś nowym zachwyca lub zaskakuje. Pojawiają się tam coraz nowe nasadzenia, czasem coś uschnie czasem jedna roślina zastępuję inną. Oboje jesteście w tym ogrodzie Ogrodnikami. Obydwoje jesteście odpowiedzialni i powołani, by dbać o jego zdrowie i piękno. Teraz pewnie czujesz, że ogród jest jakby mniej wydajny. Coś tam więdnie za szybko, inne uprawy słabiej rosną. Jego urok stracił swój dawny blask. Ty jeden z dwojga Ogrodników dostrzegasz to pierwszy. Szukasz jakiegoś środka ochrony roślin, szukasz jakiejś odżywki, czegoś, czym możesz glebę ogrodu użyźnić. Znalazłeś to. To właśnie lektura tej książki. Najlepiej będzie, gdy pokażesz ją też drugiemu Ogrodnikowi, z którym dbasz o Wasz ogród wspólnie.

Krzyżówki dla dzieci

Katarzyna Michalec

Zbiór 67 krzyżówek dla dzieci w wieku 7-10 lat. Każda krzyżówka zawiera różnorodne tematycznie zadania. Dla ułatwienia, w każdym haśle wpisana jest jedna litera. Zatem z powodzeniem poradzi sobie z nimi każdy mały miłośnik łamigłówek.

Rośliny na których da się zarobić

Krzysztof Lewandowski

Pośpiech, w jakim żyjemy, rywalizacja i chęć bycia najlepszym sprawia, że coraz częściej chcemy przebywać na łonie natury. Uciekamy od zgiełku wielkich miast, budujemy domy w zaciszu, chcemy podpatrywać przyrodę. Wolne dni od pracy chętnie relaksujemy się pracując na powietrzu. Powstają nowe możliwości stworzenia biznesu związanego z naturą. Zakłady zielarskie chętnie podpisują umowy na dostawę surowca roślinnego. Proponowane przeze mnie rośliny znane są od lat, produkcją ich na większą skalę zajmuje się bardzo mała ilość osób. Zapotrzebowanie na surowiec z tych roślin nie tylko rośnie w kraju, ale i zagranicą. Powrót do naturalnych surowców w dobie dzisiejszych technologii produkcji staje się normą. Świat postępu zatoczył koło i dostrzegł nowe możliwości w naturze. Przedstawiam Państwu rośliny, z których to można zarobić pieniądze pozyskując surowce, które wykorzystuje się w różnych dziedzinach życia. Plantacje tych roślin możemy prowadzić na ziemi zakupionej lub dzierżawionej. Potrzebny najmniejszy areał ziemi to 2500 metrów kwadratowych do kilku-kilkunastu hektarów. Prowadzenie wymaga systematycznej pracy, która nie jest jednak skomplikowana. Poniżej opiszę krok po kroku jak teorie łatwo wprowadzić w czyn. Zaletą proponowanych biznesów jest możliwość sprzedaży surowca różnym odbiorcą, oraz nowe sposoby użytkowania roślin. Czas od momentu posadzenia do momentu zbioru od 2- 6,-15 lat. W dzisiejszych czasach jest to bardzo istotne, ponieważ duża konkurencja i zachwiania rynku sprawiają, że prowadzenie biznesu nie jest łatwe.

Studio Parodii

Michał Zantman

Studio Parodii to zbiór humorystycznych, krótkich scenek, bajek, opowiadań, wierszyków komentujących naszą pełną absurdów rzeczywistość. Można w nich odnaleźć echa wydarzeń politycznych, społecznych, kulturalnych. Wzmianki z gazet, wiadomości, programy telewizyjne, ulotki reklamowe są punktem wyjścia dla poszczególnych tekstów (sparodiować można praktycznie wszystko).  Humor oparty jest na odwracaniu znaczeń, zabawie słownej, grotesce. Prozaiczne, codzienne wydarzenia nabierają waloru doniosłości, a osoby, które w nich biorą udział (profesor Niemądry, Brytfanna de Pryszcz, Eustachiusz Trąbka- Trąbczyński, Alojzy Ożeszty!szkiewicz i inni) urastają do rangi wybitnych osobistości świata nauki, kultury, życia publicznego. Michał Zantman (1965) urodził się i mieszka w Krakowie. Z wykształcenia prawnik, absolwent jednego z krakowskich uniwersytetów (kto wie nawet, czy nie Jagiellońskiego – przy tej ilości uniwersytetów naprawdę łatwo się pomylić), autor „Krajobrazu z atramentowym wieczorem” (Mamiko 2006), twórca i dyrektor Studia Parodii. Jest również założyłem i kustoszem Przenośnego Muzeum Rzeczy Bezwartościowych., a także współzałożycielem Fundacji Niemądrych. Promuje poezję i sztuki teatralne. Masowemu odbiorcy przybliżył między innymi postaci takiego formatu jak Bibianna Pieluszko czy Margaryna Masełko.

Kopciuszek w Singapurze

Monika Hołyk-Arora

Kopciuszek w Singapurze to lekka i zabawna powieść dla kobiet, która sprawi, iż czytelniczki zapomną o otaczającej je rzeczywistości i przeniosą się do odległego, egzotycznego zakątka Ziemi. Nawiązanie do jednej z najsłynniejszych opowieści nie jest przypadkowe, bowiem niemal każda kobieta marzyła kiedyś, by stać się księżniczką i trafić do zaczarowanego świata. Książka ta udowadnia zaś, że baśnie mogą zdarzyć się nawet w XXI wieku. Stojąc u progu trzydziestego roku życia, Adrianna Drzyńska traci nagle pracę, która była dla niej zarówno powodem frustracji, jak i jedynym źródłem utrzymania. Jednocześnie otrzymuje od losu, a raczej współczesnych dobrych wróżek, prezent urodzinowy w postaci biletu do nieznanego jej azjatyckiego państwa. Wyposażona w oszczędności życia, aparat fotograficzny, głowę pełną marzeń i dobry humor trafia w wir niezwykłych, często bajecznie nieprawdopodobnych zdarzeń. Za sprawą niezwykle otwartej i pełnej życia Australijki poznaje nie tylko realia życia w Singapurze, ale też przeróżne jego zakątki. Odkrywa smaki, zapachy, barwy i odmienne kultury współistniejące w cieniu szklanych drapaczy chmur i zasad obowiązujących w nowoczesnym mieście. Nie marnując czasu, odwiedza fascynujące miejsca, a przy tym traci głowę dla przystojnego i tajemniczego mężczyzny imieniem Lee, który w rezultacie jednego, przypadkowego zdarzenia zainicjował znajomość ocierającą się o granice flirtu i wzajemnej fascynacji. Niestety, różnice społeczne i ekonomiczne stanowią przeszkodę, która w opinii Adrianny jest niemożliwa do pokonania. Również nieubłaganie nadchodzący czas powrotu do Polski nie nastraja jej optymistycznie względem ewentualnego związku. Na skutek drobnych niedomówień, niewinnych przekłamań i nadinterpretacji urywkowych wypowiedzi, panna Drzyńska zostaje uznana za zawodowego fotografa, który przyjechał do Singapuru na krótkie wakacje. To nieporozumienie prowadzi ją na życiowy bal, który zgodnie z duchem czasu został zamieniony w zaproszenie do udziału w prestiżowej sesji, gdzie w blasku reflektorów bohaterka wkracza w świat przepychu i niewyobrażalnego bogactwa. Czy ten współczesny Kopciuszek poradzi sobie z rzuconym mu wyzwaniem i wygra przepustkę do sławy i pieniędzy? A może przez przypadek zdobędzie serce Księcia z Bajki, który w XXI wieku przesiadł z się z białego rumaka do szybkiego sportowego samochodu…

Opowieści z Przeklętej Doliny: Ucięta Mowa

Konrad Staszewski

Co łączy hrabiego z teraźniejszością, a maga z morderstwem? Czy przeznaczenie może być przekleństwem? Zapraszam do krainy owianej legendą i osnutej mgiełką tajemniczości. Wsiądźcie wraz z detektywem do pociągu, który zawiezie was donikąd. Razem z nim odkryjcie prawdę ukrytą w księdze starego rodu i klątwę miasteczka. Tutaj magia miesza się z rzeczywistością, a mitologia z realnością. Czy w klasztorze kryje się odpowiedź na pytanie kto jest mordercą i czy ktoś stosuje tajemne praktyki w zbrodniczych celach? Razem ze mną przekroczcie bramy Przeklętej Doliny i rozwiążcie pierwszą z zagadek. A może się boicie? A może to sam detektyw dybie na życie swojej siostry? Czy odnajdzie zaginioną matkę i jakie związki łączą ją z hrabią? Drugie wydanie (poprawione i niedostępne w wersji darmowej). Ucięta Mowa jest kryminałem fantasy, przeznaczonym dla dorosłych czytelników, w którym autor przemycił "Ansuz" - pierwszą runę. W książce znajdziemy i tajemniczy zakon i zagadkę kryminalną, a także zakazaną miłość. Jest to pierwsza powieść z cyklu "Opowieści z Przeklętej Doliny".  W założeniu każdy tom będzie związany z inną runą. Premiera drugiego tomu "Język Plonów" przewidziana jest na 2012 rok. FRAGMENT: Otworzył kolejne drzwi i stanął zupełnie nie wiedząc, co powinien zrobić. Hrabia, którego ponoć żaden z pytanych podróżnych nie widział, stał teraz kilkanaście kroków przed detektywem, zwrócony do niego bokiem, a przodem do drzwi przedziału. Mothman domyślił się, że to w tym przedziale zostało popełnione morderstwo, a podejrzanym był oczywiście hrabia. Detektyw miał ochotę rzucić się na niego i wycisnąć z niego wszystkie wiadomości, ale wiedział, że na razie nie mógł niczego podobnego uczynić. Musiał najpierw zebrać przeciwko niemu niezbite dowody, a póki co miał tylko poszlaki i podejrzenia.Ostrożnie zaczął zbliżać się do hrabiego. Ten widocznie usłyszał jego kroki, bo odwrócił się w jego stronę, a Mothman stanął i zaczął mu się dokładnie przyglądać.Pierwsze, co przykuło jego uwagę to była jakaś zmiana, która zaszła w hrabim. Najbardziej widać to było w jego oczach - były nadal nieprzystępne, ale teraz smutniejsze i jeszcze zimniejsze niż zwykle. Już nie widział w nich tej iskry życia, tak jakby ich właściciel w ciągu tej krótkiej podróży bardzo się postarzał. Znalazło to odbicie w całej jego twarzy: rysy stały się ostrzejsze i bardziej widoczne. Gdy tak stał oparłszy się mocno o swoją laskę bardziej przypominał trawionego śmiertelną chorobą starca aniżeli pełnego prawie młodzieńczej energii mężczyznę, który kilka godzin wcześniej przyszedł do Mothmans Library. Johnowi, im dłużej na niego patrzył tym bardziej robiło mu się go żal. "Może ma teraz wyrzuty sumienia po dokonanej zbrodni" - pomyślał. - "Mimo to jest jej winny. Z drugiej jednak strony czy świadomie odważyłby się popełnić morderstwo wiedząc, że jestem detektywem? Czy zaryzykowałby zdemaskowanie? Nie, głupi nie jest, jego inteligencja jest raczej równa przebiegłości. A może to rodzaj testu dla mnie, może mnie sprawdza? Jeśli tak to zagrajmy." Kąciki ust zadrgały mu w ledwo widocznym uśmiechu. Miał nadzieję, że hrabia nie dostrzeże tego, co rozgrywa się teraz w jego myślach i duszy. I chyba tak było.Mothman podszedł do niego zdecydowanie. Cagliostro zauważył go dopiero, gdy stanął tuż przed nim.- Stało się coś? - zapytał detektyw, jakby o niczym nie wiedział.Hrabia spojrzał, jakby nie rozumiał, co John do niego mówi. Dopiero po chwili odpowiedział, a każde jego słowo wbijało się w serce Mothmana niczym sztylet.- Twoja siostra...Te dwa słowa sprawiły, że krew zawrzała detektywowi w żyłach. Przed oczami przesuwały mu się najstraszniejsze obrazy. Chwycił Cagliostra i zaczął go dusić i szarpać.- Co z nią?! Gdzie ona jest?! Gadaj łajdaku! Zabiłeś ją! Powinienem zrobić z tobą to samo! - krzyczał, a twarz hrabiego stawała się coraz bardziej popielata z braku powietrza.Urywanym, ledwo słyszalnym głosem wykrztusił:- ...popełniła morderstwo.Mothman usłyszawszy to puścił go i cofnął się o parę kroków. Zachwiał się na nogach i musiał oprzeć się o ścianę, żeby nie upaść.