Startupy. Wyzwanie dla zarządzania i edukacji przedsiębiorczości

Agnieszka Skala

Autorka, podejmując pioniersko na gruncie naukowym problematykę triady: startupy – zarządzanie – edukacja z pozycji poznawczych, badawczych i aplikacyjnych, odpowiada na rosnące zapotrzebowanie na naukowe podejście do zjawiska startupów, które są emanacją rewolucji cyfrowej i gospodarki opartej na innowacjach. Zwraca uwagę na ważne zjawisko ekonomiczne, jakim jest pojawienie się tej nowej formy organizacji, analizuje i systematyzuje zjawiska temu towarzyszące oraz wskazuje podstawy do dalszych prac w tym zakresie. „Monografia stanowi ciekawą analizę zjawiska o fundamentalnym znaczeniu we współczesnej gospodarce i społeczeństwie, jakim są młode innowacyjne firmy, które autorka definiuje jako startupy. Na temat tego typu firm i ich przełomowej roli w gospodarce istnieje bogata literatura, głównie o charakterze popularnym. Mniej zaawansowany jest natomiast dorobek naukowy, zwłaszcza jeśli chodzi o wyzwania, jakie niosą tego typu organizacje dla nauk o zarządzaniu. W pewnym sensie spektakularne sukcesy czołówki innowacyjnych startupów podważają przydatność podstawowych zasad i reguł efektywnego działania gospodarczego, sformułowanych na gruncie współczesnych nauk o zarządzaniu. Podobnie w przypadku szeroko pojętej edukacji początkujących adeptów nowego biznesu, doświadczenia w zakresie funkcjonowania startupów wymagają wprowadzenia jakościowych zmian w procesie dydaktycznym. W swojej monografii dr Agnieszka Skala analizuje te właśnie kluczowe wyzwania”. Z recenzji prof. dra hab. Jerzego Cieślika „Książkę pt. Startupy – wyzwania dla zarządzania i edukacji przedsiębiorczości uważam za wartościowe źródło wiedzy o startupach, a podejmowanie naukowych wątków związanych z tematyką startupów za właściwy kierunek rozwoju nauk o zarządzaniu. Przedstawiona spiralna definicja startupu jest ciekawym ujęciem rozumienia specyfiki organizacji, przydatnym w dalszych pracach z tego zakresu. Największym atutem książki jest sprawne łączenie dwóch trudno komunikujących się światów: nauki i praktyki gospodarczej. Przystępny język i logika wywodu sprawiają, że jest to pozycja literaturowa, która zainteresuje zarówno środowisko akademickie, jak i praktyków biznesu”. Z recenzji dr hab. Agnieszki Kurczewskiej, prof. UŁ

Determinanty struktury kapitałowej przedsiębiorstwa

Marek Barowicz

Każde przedsiębiorstwo dąży do maksymalizacji rynkowej wartości dla właścicieli. Jednym ze sposobów jest pozyskanie odpowiednich źródeł finansowania i nadanie im właściwej formy kapitałowej. Celem pracy jest ocena siły i kierunku wpływu wybranych determinant na strukturę kapitałową przedsiębiorstw notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Celami cząstkowymi są: identyfikacja determinant struktury kapitałowej przedsiębiorstw w kontekście wybranych teorii struktury kapitału; analiza źródeł finansowania przedsiębiorstw oraz ocena kryteriów, jakimi kierują się przedsiębiorstwa w ich doborze; ocena, czy i jakie struktury kapitału stosują przedsiębiorstwa.   W części teoretycznej przedstawiono charakterystykę zagadnień związanych z istotą kapitału oraz rolą struktury kapitałowej w decyzjach finansowych przedsiębiorstwa, zwłaszcza w aspekcie kształtowania jego wartości. Omówiono kryteria brane pod uwagę przy doborze struktury kapitałowej na gruncie wybranych teorii źródeł finansowania przedsiębiorstwa, z podziałem na teorie uwzględniające uwarunkowania doskonałego rynku kapitałowego oraz teorie rynku niedoskonałego, uchylające poszczególne złożenia rynku doskonałego. W części empirycznej dokonano weryfikacji hipotez w zakresie wpływu wybranych czynników na strukturę kapitałową przedsiębiorstwa za pomocą modeli matematycznych oraz metod statystyczno-ekonometrycznych. Modele matematyczne dotyczą formuł szacowania testów weryfikujących wybrane ilościowe i jakościowe determinanty struktury kapitałowej przedsiębiorstwa, natomiast metody statystyczno-ekonometryczne obejmują testy parametryczne i nieparametryczne. Wszystkie załączniki prezentujące wyniki weryfikacji hipotez są dostępne w zakładce Materiały dodatkowe na stronie internetowej wydawnictwa www.edu-libri.pl.  

Zarządzanie ryzykiem operacyjnym w zapewnianiu ciągłości działania organizacji

Janusz Zawiła-Niedźwiecki

Przed ryzykiem warto się zabezpieczać nie tylko rezerwami finansowymi, ale także przemyślanym planem reagowania na symptomy i przejawy ryzyka. Książka została napisana przez praktyka i wiodącego specjalistę z zakresu zarządzania zapewnianiem ciągłości działania organizacji. Autor przedstawia wpierw od strony podstaw teoretycznych, a następnie w formie poradnikowej, jak zapewniać ciągłość działania organizacji, jak projektować rozwiązania zapobiegawcze wobec zidentyfikowanych i przeanalizowanych zagrożeń oraz jak przygotowywać rozwiązania przemyślanego reagowania na możliwe zakłócenia. W szczególności ostatni rozdział książki przedstawia rekomendowany proces projektowania takich rozwiązań. Szczególną konsekwencją współczesnego narastania konkurencji gospodarczej jest poszukiwanie i wdrażanie coraz bardziej wyrafinowanych rozwiązań organizacji pracy, wytwarzania oraz świadczenia usług. To naraża organizacje stosujące takie rozwiązania na specyficzny rodzaj ryzyka, bezpośrednio związanego z działaniem organizatorskim oraz dyspozycyjnością zasobów wewnętrznych. Ryzyko to nazywane jest operacyjnym. Jego znaczenie i wpływ na skuteczność działania organizacji będą z czasem rosnąć. Zarządzanie bezpieczeństwem organizacji jest w praktyce codziennego działania świadomym zarządzaniem takim ryzykiem, tj. zapewnianiem właściwej sprawności działania przez uwzględnianie potencjalnych zagrożeń wynikających z tego ryzyka. Zarządzanie takie opiera się na wprowadzaniu mechanizmów zapobiegania - prewencyjnego (ex-ante) oraz naprawczego (ex-post) - powstawaniu zakłóceń, czyli materializowaniu się tego ryzyka. Rozwiązania zapewniania bezpieczeństwa stanowią prewencję w stosunku do możliwych czynników ryzyka. Jeśli te rozwiązania okazują się nieskuteczne należy dysponować możliwością uruchomienia przygotowanych zawczasu rozwiązań utrzymania ciągłości działania. Projektowanie rozwiązań ciągłości działania jest więc ściśle powiązane z analizą ryzyka i projektowaniem rozwiązań bezpieczeństwa.

Negocjacje i komunikacja

Leszek Gracz, Kamila Słupińska Urszula Chrąchol-Barczyk, Leszek Gracz, Izabela Ostrowska, ...

W dynamicznie zmieniającym się współczesnym świecie niezmienna pozostaje wartość dobrych relacji oraz umiejętności nawiązywania i utrzymywania porozumienia między różnymi stronami. Opanowanie sztuki negocjacji i komunikacji międzyludzkiej staje się podstawowym atrybutem nie tylko profesjonalnych negocjatorów, ale również wszystkich osób, które zawodowo wchodzą w interakcje międzyludzkie. W książce omówiono istotę i przygotowanie do negocjacji, fazy procesu negocjacji, techniki negocjacyjne, komunikację werbalną i niewerbalną, aspekty kulturowe i savoir-vivre w komunikacji. Książka adresowana jest do osób praktycznie i teoretycznie zajmujących się problemami negocjacji i komunikacji.

Na marginesie

Władysław Marek Turski

Zbiór miniesejów pisanych od końca lat dziewięćdziesiątych dla periodyków „Wiedza i Życie” oraz „Teleinfo”. W wydaniu zwartym nabierają dodatkowej mocy i pokazują szerokie horyzonty intelektualne ich autora, jednego z pionierów polskiej informatyki.

Konstrukcja prawna, wdrażanie i realizacja budżetu zadaniowego we Francji i Polsce

Urszula Zawadzka-Pąk

Budżet zadaniowy wprowadzony został w wielu krajach jako metoda usprawniania realizacji zadań publicznych. W większości państw Zachodnich rozważania nie koncentrują się wokół zasadności stosowania budżetu zadaniowego (gdyż jest to tam oczywiste), lecz dotyczą sposobu wykorzystania go do rzeczywistej poprawy alokacji środków publicznych. Choć w Polsce pierwsze prace nad wdrożeniem zadaniowego budżetu państwa podejmowane są od 2006 r., jego konstrukcja prawna jest dalece niedoskonała, a sposób jego realizacji wymaga istotnych zmian. Braki te są widoczne zwłaszcza na tle francuskich doświadczeń, co nie oznacza jednak, że we Francji zostały rozstrzygnięte wszystkie istotne kwestie (charakter niedookreślony ma m.in. odpowiedzialność zarządcza). Analizując poszczególne elementy budżetu w układzie zadaniowym w Polsce  nie można uznać, że budżet zadaniowy został w Polsce właściwie wdrożony: - niezdefiniowany podmiot odpowiedzialny za realizację zadania, - w wielu przypadkach brak powiązania celów z miernikami i trudności w ich opracowywaniu, - oddolna procedura opracowywania budżetu w układzie zadaniowym, - brak informatycznego powiązania układu zadaniowego wydatków z układem tradycyjnym, - brak rzeczywistej kontroli efektywności i skuteczności wydatkowania środków publicznych. Trudno zatem oczekiwać, by w najbliższych latach budżet tradycyjny mógł zostać zastąpiony budżetem zadaniowym. Aby stało się to możliwe, konieczne jest dokonanie gruntownych zmian w zakresie metodologii jego opracowywania tak, by w wyniku wprowadzenia w Polsce budżetu zadaniowego w ujęciu prawnym możliwe było jego sprawne i bezkonfliktowe wykonywanie, uzyskiwanie rzetelnych informacji o efektach oraz ich rzeczywistej kontroli. Wobec powyższego w publikacji z jednej strony opisano teoretyczne aspekty budżetu zadaniowego, zaś z drugiej praktyczne problemy jego wdrażania.

Platforma e-learningowa jako trzon systemu zarządzania wiedzą pracowników

Marlena Plebańska

Monografia przedstawia dorobek badań nad e-learningiem, kojarzonym popularnie tylko z nowoczesnymi technologiami komunikacyjnymi stosowanymi w procesie kształcenia. Tymczasem autorka dowodzi, że jest on nie tylko kontynuacją - znanej z krajów o rozproszonej geograficznie populacji - idei zapobiegania wykluczeniu edukacyjnemu, ale i nowoczesną platformą już nie tylko transferu, ale wręcz zarządzania wiedzą.

Sektor kolejowy w polityce transportowej Unii Europejskiej

Juliusz Engelhard

Celem podstawowym książki jest prezentacja ewolucji modelu funkcjonowania unijnego sektora kolejowego od 1991 r. oraz ukazanie głównych cech i zasad tego modelu według stanu na koniec roku 2016. Książka jest skierowana do bardzo szerokiego spektrum odbiorców. Mogą nimi być pracownicy sektora kolejowego – zarządcy infrastruktury kolejowej, przewoźnicy kolejowi, spedytorzy, a w szczególności kadra menedżerska tych przedsiębiorstw. Odrębną grupę stanowią pracownicy instytucji rządowych i samorządowych, kreujący i realizujący politykę transportową, a także pracownicy naukowi zajmujący się zagadnieniami polityki społeczno-gospodarczej, w tym transportowej. Trzecią, nie mniej ważną grupą czytelników są studenci wyższych uczelni, zwłaszcza kierunków transportowych i logistycznych.