Skarb

Andrzej Zduniak

      Książka "Skarb" skierowana do dzieci i młodzieży zawiera pięć opowiadań dotyczących różnorodnych poszukiwań tytułowego skarbu. Poszczególne opowiadania zawierają: 1. Testament dziedzica Wirskiego - Dwunastoletnia Kasia przyjeżdża na wieś i tu wspólnie z kuzynem Markiem próbują rozwiązać zagadkę tajemniczego napisu, zdobiącego ruiny dworu przedwojennych właścicieli Wirskich, nazywanego przez okolicznych mieszkańców testamentem dziedzica. 2. Diamenty - Absolwent wydziału geologii wyrusza w Góry Świętokrzyskie aby odnaleźć miejsce występowania szlachetnych kamieni, odkryte dzięki nowej autorskiej metodzie analizy map satelitarnych. 3. Pruska świątynia - Barbara i Jarek, studenci historii sztuki na praktyce, trafiają na list rycerza zakonu krzyżackiego, opisujący dziwną pruską świątynię. Zafascynowani zagadką sprzed wieków wyruszają na poszukiwania. 4. Skarb - Historia dziwnych wydarzeń związanych z pewnym miejscem na byłej granicy polsko-pruskiej, których początek sięga ostatniego roku drugiej wojny światowej. 5. Dziedzictwo - Karolina i Paweł, nastoletnie rodzeństwo odnajduje pamiętnik pra,pra, pra ... babci opisujący jej ucieczkę z Prus do Księstwa Warszawskiego aby uniknąć zemsty landrata. Dzieci postanawiają wyruszyć śladami pra,pra, pra ... babci a przy okazji odszukać pozostawione przez uciekinierów cenne depozyty. Książka "Skarb" skierowana do dzieci i młodzieży zawiera pięć opowiadań dotyczących różnorodnych poszukiwań tytułowego skarbu. Poszczególne opowiadania zawierają: 1. Testament dziedzica Wirskiego - Dwunastoletnia Kasia przyjeżdża na wieś i tu wspólnie z kuzynem Markiem próbują rozwiązać zagadkę tajemniczego napisu, zdobiącego ruiny dworu przedwojennych właścicieli Wirskich, nazywanego przez okolicznych mieszkańców testamentem dziedzica. 2. Diamenty - Absolwent wydziału geologii wyrusza w Góry Świętokrzyskie aby odnaleźć miejsce występowania szlachetnych kamieni, odkryte dzięki nowej autorskiej metodzie analizy map satelitarnych. 3. Pruska świątynia - Barbara i Jarek, studenci historii sztuki na praktyce, trafiają na list rycerza zakonu krzyżackiego, opisujący dziwną pruską świątynię. Zafascynowani zagadką sprzed wieków wyruszają na poszukiwania. 4. Skarb - Historia dziwnych wydarzeń związanych z pewnym miejscem na byłej granicy polsko-pruskiej, których początek sięga ostatniego roku drugiej wojny światowej. 5. Dziedzictwo - Karolina i Paweł, nastoletnie rodzeństwo odnajduje pamiętnik pra,pra, pra ... babci opisujący jej ucieczkę z Prus do Księstwa Warszawskiego aby uniknąć zemsty landrata. Dzieci postanawiają wyruszyć śladami pra,pra, pra ... babci a przy okazji odszukać pozostawione przez uciekinierów cenne depozyty.

Wszystkie nasze tajemnice

Monika Sawicka

Napisałam tę powieść ponieważ się wkurzyłam.  Od średniowiecza dzieli nas tyle wieków, a ja mam wrażenie jakby się nic nie zmieniło. Kobieta jest spychana na margines - jej prawa, jej seksualność, jej możliwość decydowania, jak i z kim ma żyć. Polska staje się coraz bardziej homo i ksenofobicznym krajem, w którym mniejszości są dyskryminowane i zastraszane, ludzie  podzieleni jak dawno nie byli. To jest złe. W tej powieści pokazałam dużo Zła, sami stajemy się złem chodzącym. Ale ta powieść ma w sobie także wiele Dobra. Bo  "piękno jest płaszczem dobra" i jak pisał Platon "na początku jest dobro". Monika Sawicka

Przełom lata

Andrzej Janczewski

Morze, plaża i miłość wiejskiego chłopaka do młodziutkiej, ślicznej naturystki – ze środowiska, które paradoksalnie przeżywało swój rozkwit w trudnym okresie stanu wojennego. Czy taka miłość może być źródłem szczęścia czy przeciwnie – zmieni się koszmar.  Andrzej Janczewski Urodziłem się pod sam koniec wojny. Potem normalne dzieciństwo w niezbyt normalnych czasach i barwna młodość w szarej rzeczywistości. Dalej studia i lata zawodowo związane z elektroniką: pierwsze telewizory kolorowe, pierwszy internet szerokopasmowy. Niedawno przekazałem pałeczkę młodszym. A poza tym proste, zwyczajne życie: żona, dzieci, dom i domownicy mniejsi. Co lubię? Cztery pory roku, lasy, rzeki, zwierzęta.

Studio Parodii

Michał Zantman

Studio Parodii to zbiór humorystycznych, krótkich scenek, bajek, opowiadań, wierszyków komentujących naszą pełną absurdów rzeczywistość. Można w nich odnaleźć echa wydarzeń politycznych, społecznych, kulturalnych. Wzmianki z gazet, wiadomości, programy telewizyjne, ulotki reklamowe są punktem wyjścia dla poszczególnych tekstów (sparodiować można praktycznie wszystko).  Humor oparty jest na odwracaniu znaczeń, zabawie słownej, grotesce. Prozaiczne, codzienne wydarzenia nabierają waloru doniosłości, a osoby, które w nich biorą udział (profesor Niemądry, Brytfanna de Pryszcz, Eustachiusz Trąbka- Trąbczyński, Alojzy Ożeszty!szkiewicz i inni) urastają do rangi wybitnych osobistości świata nauki, kultury, życia publicznego. Michał Zantman (1965) urodził się i mieszka w Krakowie. Z wykształcenia prawnik, absolwent jednego z krakowskich uniwersytetów (kto wie nawet, czy nie Jagiellońskiego – przy tej ilości uniwersytetów naprawdę łatwo się pomylić), autor „Krajobrazu z atramentowym wieczorem” (Mamiko 2006), twórca i dyrektor Studia Parodii. Jest również założyłem i kustoszem Przenośnego Muzeum Rzeczy Bezwartościowych., a także współzałożycielem Fundacji Niemądrych. Promuje poezję i sztuki teatralne. Masowemu odbiorcy przybliżył między innymi postaci takiego formatu jak Bibianna Pieluszko czy Margaryna Masełko.

Zapiski na chusteczkach

Katarzyna Krzan

Zbiór opowiadań powstających w ciągu kilku lat. Inspiracją dla tekstów stały się doświadczenia mistyczne, obserwacje kultury popularnej, sny, marzenia, fascynacje literaturą iberoamerykańską.Opowiadania te ukazywały się w różnych pismach, między innymi Kurierze Literackim, SosnArcie, ArtAnonsie, a także w kilku magazynach i stronach internetowych.Zapiski na chusteczkach są zbiorem najciekawszych opowiadań autorki, wśród których między innymi: Anioły, Zapiski na chusteczkach higienicznych, Mariposa, Święty spokój, Taniec u wód, Spacer po lodzie, Pokarm biogeniczny, Pociąg pociągiem i wiele innych. Fragment: Królewna Śnieżka obudziła się dziś bardzo późno. Wszystko przez to, że krasnoludki strasznie chrapały i królewna zasnęła dopiero o świcie, gdy małe ludziki w czerwonych ubrankach udały się już do pracy. Od kilkudziesięciu lat krasnoludki pracowały dla skrzatów świętego Mikołaja, które nie radziły sobie z robieniem zabawek. Skrzaty poprosiły o pomoc bezrobotne krasnoludki, które zgodziły się na współpracę po dość długich pertraktacjach i zredagowaniu szczegółowego kontraktu. Krasnoludki szukały na śmietnikach starych zabawek, które potem skrzaty przerabiały na nowe. Taki bożonarodzeniowy recycling...- A ja? - upomniała się zniecierpliwiona długim wstępem królewna. - Przecież miało być o mnie!To prawda. Bajka o Śnieżce...- Jaka bajka? Jaka bajka?! Codziennie to samo: rano spacer, sprzą-tanie, gotowanie dla siedmiu głodomorów, po obiedzie śpiączka, leżenie w szklanej trumnie i całowanie ze znużonym, przypadkowym przechod-niem. To ma być bajka?! Rutyna! Ale koniec z tym. Uciekam. Mam dosyć tych durnych krasnali.- Ale... - odezwał się nieśmiało narrator, choć nie wolno mu roz-mawiać z postaciami.- Nie ma żadnego ?ale". Idę. A ty siedź cicho i opowiadaj!Królewna pozbierała swoje rzeczy, zrobiła sobie makijaż, potłukła z wściekłością wszystkie talerze w kuchni i wybiegła z domku.- Będzie wyglądało na porwanie. Hi, hi, hi. Krasnalom czapy opadną. Pewnie będą podejrzewać wilka. Śledztwo potrwa jakiś czas, bo nie są najbystrzejsi, a tymczasem ja będę już w Hollywood - mówiła Śnieżka w kierunku biegnącego za nią z notatnikiem narratora.Po latach nudnego życia Śnieżka stała się wredną, zgorzkniałą ak-torką, która co wieczór musi odgrywać taką samą rolę, mając jednocześnie przekonanie, że jej niewątpliwy talent więdnie w starych dekoracjach. Śnieżka chciała zostać piosenkarką.- Jak spotkam Czerwonego Kapturka to powiem jej, żeby nie szła dalej, bo jej wędrówka kojarzy się zboczonym psychiatrom z dojrzewa-niem seksualnym. Zresztą, ciekawe, jak ona ma naprawdę na imię, bo czerwony kapturem to tylko ksywa. Zresztą, to czerwone, co nosi na głowie już dawno stało się szare.- La, la, la, la! Śnieżka usłyszała nagle na poziomie swoich stóp cienki zaśpiew. Spojrzała w dół, by potwierdzić swoje najgorsze przeczucia. Rzeczywiście: w trawie migało coś niebieskiego.- Smurfy! - wykrzyknęła przerażona i zaczęła uciekać. Krasnoludki opowiadały, że Smurfy roznoszą jakiegoś wirusa, od którego są niebieskie. Same się uodporniły, choć zatraciły cechy płciowe, ale wirus może być bardzo niebezpieczny dla innych.

Grzechy Kozaków

Jan Kochańczyk

Kozacy jak pisał Aleksander Bruckner urośli od końca XVI wieku z mętów społecznych, Tatarów (w najdawniejszych czasach Tatarzy przeważali) oraz Rusi, coraz liczniejszej, aż wszystkie inne składniki pochłonęła. Kozacy to jabłko niezgody pomiędzy Polską a Turcją. Dawniej na gorącym pograniczu dominowali zbiegli z Krymu Kozacy tatarscy, do nich dołączali Rusini, rekrutujący się głównie z miejscowości nad Dnieprem. Pograniczne konflikty, jak pisał w roku 1585 hetman Zamoyski, nieustannie budzą gniew tego smoka sułtana. Na Siczy (jednej z wysp dnieprowych) mieli Kozacy na zimę skład swej broni i łodzi, pilnowanych przez mały oddział. Po buncie Chmielnickiego Sicz stała się w gruncie rzeczy drugą Rzeczpospolitą, z hetmanem, pisarzem generalnym (niby kanclerzem) i radą kozacką (niby sejmem walnym). Pierwsi tatarscy kozacy rozpłynęli się w ruskich. Nazwę: Kozacy, oznaczającą właściwie zbójów zapisano w księgach polskich już w roku 1388. Uchodzili wtedy za ma-hometan. Długosz zauważył, że to tatarska nazwa zbiegów i zbójów. W następnych stuleciach Kozacy zamienili się w rodzaj zakonu rycerskiego bez kobiet! słynącego ze srogiej dyscypliny. Tępiono ich mieczem i szubienicą, ale na jednego przybywało ich dziesięć pisał autor Encyklopedii staropolskiej. Także chłopi, a nawet szlachcice polscy zasilali szeregi Kozaków. Dołączył do nich między innymi sławny banita Samuel Zborowski i został hetmanem Samuchem. Wyróżniano dwa rodzaje Kozaków osiadłych, mieszkających na włości i niżowych, Zaporożców, nie uznających żadnej zwierzchności poza własnym samorządem. Kozacy z wiosek często zasilali szeregi Zaporożców, szczególnie podczas wojen i buntów chłopskich. Polacy (Lachowie), najczęściej katolicy, byli postrzegani przez prawosławną ludność ruską jako pyszni panowie. Dorabiali się dużych, niekiedy gigantycznych majątków na Ukrainie. Wrogość do Lachów narastała od początków XVII wieku; trzeba przyznać, że Polacy odpłacali im często pięknym za nadobne. Hetman wielki Koniecpolski w uniwersale z roku 1637 pisał po buntach na Ukrainie, że lepsza jest rzecz, żeby pokrzywa na tym miejscu rosła, aniżeli żeby się zdrajcy Jego Królewskiej Mości i Rzeczypospolitej tam mnożyli. Hetman Żółkiewski pisał, że Kozacy to jest stek hultajstwa z różnych narodów zebrany, przywykły do łotrostwa. Kozacy dońscy, kubańscy, uralscy podobnie jak Zaporożcy, na pobliskich ziemiach tworzyli społeczności złożone ze zbiegów z różnych stron świata. Wstępowali często w służbę państwa moskiewskiego; uzyskiwali wolność osobistą, ziemię na własność i samorząd z wybieralnymi atamanami. Odegrali dużą rolę w podboju ziem tatarskich i Syberii. Starszyzna na ogół wspierała carów, natomiast masy często brały udział w powstaniach chłopskich Razina, Pugaczowa i in. Od XIX wieku popierani przez rządy carskie, tworzyli odrębne kozackie wojska, używane często do tłumienia ruchów narodowych. W czasie Rewolucji Październikowej bogaci Dońcy walczyli w obronie cara; masy występowały przeważnie po stronie czerwonych. Włączeni przez Stalina do socjalistycznej rodziny wtopili się w nią i zatracili kozacką odrębność. Spis treści: Jak żyć bez kobiet? 5 Jak rodzili się Kozacy 11 Unia niezgody 16 Bunt Chmielnickiego 24 Kozacka fantazja 34 Piotr zaczął, Katarzyna skończyła 39 Teraz czas na legendy: 42 rosyjska wersja historii Kozaków 42 Czerń u Gogola 48 Na wzór Gogola: 55 Stalin pisze kozacką operę! 55 Polskie spojrzenie 60 na kozacką republikę 60 Niebezpieczne związki 67 Słownik kozacki 78 Bibliografia 106 Jan Kochańczyk Dziennikarz. Absolwent Uniwersytetu Śląskiego (polonistyka). Od roku 1975 redaktor ogólnopolskiej gazety Sport (Katowice). Droga zawodowa: od korektora do zastępcy sekretarza redakcji, kierownika działu publicystyki i szefa redakcji dodatków kolorowych. Publikacje dotyczące głównie sportów lotniczych, lekkoat-letyki, pływania i problemów ruchu olimpijskiego. Nagrody dziennikarskie i literackie miedzy innymi Grand Prix prezesa koncernu prasowego RSW (Warszawa) za cykl publikacji dotyczących sportu zawodowego w krajach socjali-stycznych (1989). Polskie opinie i dyskusje odbiły się wtedy echem także w Związku Radzieckim (epoka pieriestrojki Gorbaczowa) i przyspieszyły reformy ruchu olimpijskiego po naradzie na Kubie. Nagrody w konkursach na artykuły i opowiadania sportowe. Od 1991 roku zastępca redaktora naczelnego tygodnika filmowego Ekran, przeniesionego w tym czasie z Wars-zawy do Katowic (Grupa Fibak Noma Press). Od 1994 zastępca redaktora naczelnego tygodnika Panorama. Współpraca z katowickimi redakcjami Dziennika Śląskiego, Wieczoru, Integracji Europejskiej i in. Wydania książkowe m. in. Filmowe skandale i skandaliści (Twój Styl, 2005) oraz Ścigany Roman Polański (część biograficzna).

Portfolio

Miłosz Kamil Manasterski

Z posłowia Karola Samse Manasterski jest humorystą, ironicznym i niezwykle spostrzegawczym. Czerpie z dziedzictwa Rabelais'go, Villona, rewaloryzuje pojęcie mitu, opierając się na egzemplifikacjach z Księgi Rodzaju (Noe, Sodoma, Gomora, żona Lota). I w tej radośnie ironicznej gorączce przechodzenia od narracji do narracji nagle mniej więcej w połowie książki -napotykamy opór poetyckiej materii. Ze zdumieniem odkrywamy, że Miłosz Kamil Manasterski z humorysty przeistacza się w katastrofistę. Opowieść o człowieku niespodziewanie zmienia swój bieg. Tak jak może zmienić życie przeprowadzka z Sodomy do Gomory wskutek zalanego mieszkania (...) W tym właśnie kryje się atut tej poezji jej niestabilność, to psychologicznie uwiarygodnione przejście od kpiny do lęku tak bardzo ludzkie, bliskie człowiekowi, tak bardzo go definiujące jak tytułowe portfolio... SPIS TREŚCI potop. zapiski. 5 POTOP DZIEŃ PIERWSZY 7 POTOP DZIEŃ DRUGI 8 POTOP DZIEŃ TRZECI 9 POTOP DZIEŃ CZWARTY 10 POTOP DZIEŃ PIĄTY 11 POTOP DZIEŃ SZÓSTY 12 POTOP DZIEŃ SIÓDMY 13 POTOP DZIEŃ OŚMY 14 PO POTOPIE 15 martwa natura ze strzykawką 17 PRZED GABINETEM 19 NOC W PRZYCHODNI 20 TERAPIA ŚWIATŁEM 21 MARTWA NATURA ZE STRZYKAWKĄ 22 NADZIEJA 23 SZPTAL ZAKAŹNY 24 ZASADY HIGIENY 25 HOSPITALIZACJA 26 sodoma żegna 28 MIASTO NOCĄ 30 MIŁOŚĆ W SODOMIE 31 NOWY DZIEŃ WSTAJE 32 GODZINY SZCZYTU 33 ZACHÓD SŁOŃCA W SODOMIE 34 MILCZENIE JEST ZŁOTEM 35 ODROCZENIE 36 SODOMA ŻEGNA / GOMORA WITA 37 seanse 39 PORANEK 41 POŁUDNIOWY SEANS (MULTIBABYKINO) 42 POPOŁUDNIOWY SEANS 43 WIECZORNY SEANS 44 NOCNY SEANS 45 gomora wita 47 UCIECZKA Z SODOMY 49 SPACER 50 ZANIM 51 LUDZIE Z SODOMY 52 OCALENIE 53 ostatni tramwaj 55 MSZA ZA MIASTO ŁÓDŹ 57 NIEPOTRZEBNE SŁOWO INTELIGENCJA 58 SENNIK POLSKO-EGIPSKI 59 CENZURA 60 OSTATNI TRAMWAJ 61 WYŚCIG W POKOJU 62 POETA I RÓŻE 63 Karol Samsel o portfolio 66 Więcej wierszy? Strona : www.manasterski.eu Blog: www.manasterski.blogspot.com e-mail: milosz@manasterski.eu Miłosz Kamil Manasterski ur. 1977 r. w Kaliszu. Poeta, prozaik, animator kultury. Redaktor naczelny Magazynu Związku Literatów Polskich www.literaci.eu. Członek Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich, Skarbnik Oddziału Warszawskiego ZLP. Zawodowo związany z literaturą pracował m.in.. w Akademickim Ośrodku Kultury i Śródmiejskim Forum Kultury w Łodzi, Państwowym Instytucie Wydawniczym i Bielańskim Ośrodku Kultury w Warszawie. Od 2002 r. pracuje w Domu Kultury w Łomiankach, gdzie m.in. realizuje cykl spotkań Na strychu w Łomiankach podczas której prezentuje twórczość najlepszych polskich poetów. Wydał zbiory poezji: Zasady gry (arkusz poetycki, Oficyna Wydawnicza Obrzeża, Zgorzelec 1999 - Nagroda VII Nadnyskich Spotkań Literackich), Sztuka czytania (Warszawa 2005) Nagroda za Debiut Światowego Dnia Poezji 2006), Spa (Warszawa 2007), Portfolio (Warszawa 2008), Notebook Norwida (Warszawa 2009), Złote i czerwone - książka dwujęzyczna - przekład na język chiński Ju Shan (Łódź 2010), zbiór opowiadań Tramwaj zwany 805N (e-bookowo.pl). Laureat wielu ogólnopolskich konkursów w dziedzinie poezji i prozy, obecnie sam ocenia wiersze jako juror. W roku 2009 był gościem China Writers Association - jako delegat ZLP przebywał w Pekinie i Szanghaju. W roku 2011 reprezentował Polskę na I Festiwalu Poezji Moskwa-Abramcewo. Dwukrotnie był gościem Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu, od 2007 roku uczestniczy w Międzynarodowym Festiwalu Warszawska Jesień Poezji a także w Spotkaniach Literackich na Kurpiach - obecnie Festiwal Literacki Kupiszewiada w Ostrołęce. Przekładany na język rosyjski, chiński, wietnamski i słowacki. Zajmuje się popularyzacją poezji i czytelnictwa wśród młodzieży, jego specjalnością są mutlimedialne spotkania autorskie i prelekcje. Strona autora: www.manasterski.eu.

Nail. Cykl Pendorum część X

Krzysztof Bonk

Części X – XI cyklu Pendorum opowiadają historię Anrei na kontynencie Nelorum, gdzie rozprzestrzenia się inwazja wszechwładnego dominium Akros. Części X – XI można czytać niezależnie, a także z wyłączeniem części V – IX cyklu.