Ałuszta w nocy

Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz Sonety krymskie Ałuszta w nocy Rzeźwią się wiatry, dzienna wolnieje posucha, Na barki Czatyrdahu spada lampa światów, Rozbija się, rozlewa strumienie szkarłatów I gaśnie. Błędny pielgrzym ogląda się, słucha: Już góry poczerniały, w dolinach noc głucha, Źródła szemrzą jak przez sen na łożu z bławatów, Powietrze, tchnące wonią, tą muzyką kwiatów, Mówi do serca głosem, tajemnym dla ... Adam Mickiewicz Ur. 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka Zm. 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł) Najważniejsze dzieła: Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831) Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy wieszczów). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika Trybuna Ludów i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Cicha noc

Joseph Mohr

Ci­cha noc Ci­cha noc, świę­ta noc,  po­kój nie­sie lu­dziom wszem.  A u żłób­ka Mat­ka Świę­ta  czu­wa sa­ma uśmiech­nię­ta  nad Dzie­ciąt­ka snem,  nad Dzie­ciąt­ka snem.    Ci­cha noc, świę­ta noc,  pa­stusz­ko­wie od swych trzód,  bie­gną wiel­ce za­dzi­wie­ni  za aniel­skich gło­sem pie­ni,  gdzie się speł­nił cud,  gdzie się speł­nił cud.    Ci­cha noc, świę­ta noc,  na­ro­dzo­ny Bo­ży Syn,  Pan wiel­kie­go ma­je­sta­tu  nie­sie dziś ca­łe­mu świa­tu  od­ku­pie­nie win,  od­ku­pie­nie win.    Bło­gi czas, świę­ty czas,  nie­sie lu­dziom ła­ski łup,  ja­sna gwiaz­da wie­dzie kró­li,  aby zba­wie­nie od­czu­li,  do Dzie­ci­ny stóp,  do Dzie­ci­ny stóp. [...]Joseph MohrUr. 11 grudnia 1792 w Salzburgu Zm. 1zm. 4 grudnia 1848 w Wagrain Najważniejsze dzieła: Cicha noc Austriacki ksiądz, autor słów jednej z najpopularniejszych kolęd na świecie ? Cicha noc. Słowa zostały napisane w roku 1816, a dwa lata później Joseph Mohr przedstawił je muzykowi Franzowi Gruberowi, który skomponował do nich melodię. Był nieślubnym dzieckiem Anny Schoiberin i dezertera armii austriackiej Franza Mohra, który porzucił matkę jeszcze przed narodzinami Josepha. Jako dziecko pozamałżeńskie musiał otrzymać specjalną zgodę na rozpoczęcie edukacji kościelnej. W roku 1815 został księdzem i odtąd przez wiele lat był związany z różnymi parafiami, aż w roku 1836 został proboszczem parafii w Wagrain, gdzie zmarł 12 lat później. Słynął ze swej hojności - niemal wszystkie swoje dochody przeznaczał na pomoc potrzebującym. W Wagrain założył szkołę i stworzył specjalny fundusz umożliwiający dzieciom z rodzin ubogich naukę. W lokalnym muzeum od roku 2006 istnieje stała wystawa poświęcona pamięci Josepha Mohra.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Moja piosnka

Jerzy Żuławski

Moja piosnka Piosnko moja! cóż to tobie?  narodzona ledwo wczora,  dumasz dzisiaj już o grobie,  płakać tylkoś ciągle skora?    Śmiej się, piosnko, śmiej się przecie!  popatrz: świat się śmieje cały,  pachną zioła, pachnie kwiecie,  bluszcz zieleni martwe skały...    Śmiej się piosnko! śmiej koniecznie!  wszakże ludzie śmiechu pragną!  Cóż ty? myślisz płacząc wiecznie,  że się do twej nuty nagną?    Groby stroić — to za wcześnie,  młodaś jeszcze, piosnko moja;  ran odwiecznych zdzierać pleśnie —  na co? po co? rzecz nie twoja!    Piosnka mówi:    Jam młoda, lecz widziałam wiele!  więcej bólu niż szczęścia, więcej łez niż śmiechu:  wielkie miasta widziałam leżące w popiele,  wielkie płuca, dla których brakło już oddechu,  i wielkie zbrodnie w sercach potężnych ukryte,  wielkie węże widziałam w zwalonym kościele,  i znaki wczesnej śmierci w młodych czołach ryte. [...]Jerzy ŻuławskiUr. 14 lipca 1874 w Lipowcu Zm. 9 sierpnia 1915 w Dębicy Najważniejsze dzieła: Na srebrnym globie. Rękopis z Księżyca (1903), Zwycięzca (1910), Stara Ziemia (1911) Pisarz, poeta i dramaturg okresu Młodej Polski; znany i ceniony przez głównych jej przedstawicieli: Przybyszewskiego, Kasprowicza, Tetmajera i innych. Studiował w Szwajcarii, początkowo na politechnice w Zurychu, następnie na Wydziale Filozoficznym uniwersytetu w Bernie, gdzie uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy o filozofii Spinozy (Benedykt Spinoza. Człowiek i dzieło; wyd. 1902). Jako twórca swej epoki, wpisuje się w nurty dekadentyzmu i katastrofizmu. Od 1910 roku mieszkał w Zakopanem, w willi ,,Łada", gdzie spotykali się literaci starego i nowego pokolenia (np. Witkacy). Był współzałożycielem TOPR, brał udział w akcjach ratowniczych w górach. Był jednym z pierwszych polskich pisarzy science fiction; patronuje polskiej nagrodzie w zakresie literatury fantastycznej ufundowanej w 2008 r. Na podstawie jego Trylogii księżycowej powstał film Andrzeja Żuławskiego Na srebrnym globie (1976-1977, ukończony po przerwie w 1988 r.). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Gusła (tomik)

Jerzy Liebert

[Dedykacja] Dusowi Strona tytułowaGusła, I Kwiecień Gotuje się żywica —  Piekło, piekło zielone!  Ptaki jak kamień z procy  Furkocą oślepione.    Jeleń wbiegł na polanę,  Rogi podniósł, przystanął —  Goni wzrokiem po niebie,  Łanię, łanię nieznaną.    [...]Jerzy LiebertUr. ur. 24 lipca 1904 w Częstochowie Zm. zm. 19 czerwca 1931 w Warszawie Najważniejsze dzieła: tomiki poezji Druga ojczyzna (1925), Gusła (1930), Kołysanka jodłowa (1932); zbiór korespondencji Listy do Agnieszki Poezja Lieberta stanowi zapis jego poszukiwań metafizycznych. Tematyka religijno-filozoficzna przejawia się już w debiutanckim wierszu Zmartwychwstanie. Modlitwa młodego poety, opublikowanym w chrześcijańskim Czynie. Związany ze środowiskiem Skamandrytów, przyjaźnił się Liebert z Jarosławem Iwaszkiewiczem, publikował w Skamandrze i Wiadomościach literackich. Ważną relacją była dla poety przyjaźń z Bronisławą Wajngold, która przyjęła chrzest jako Agnieszka, a następnie wstąpiła do zakonu franciszkanek. Za jej przyczyną Liebert znalazł się w kręgu inteligencji katolickiej, związanym z ośrodkiem zakonnym w podwarszawskich Laskach, czytał filozofów chrześcijańskich i brał udział w dyskusjach na temat tych lektur. Dziennikiem tych przeżyć są Listy do Agnieszki. Studiował polonistykę na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, ale ukończenie studiów uniemożliwiła mu gruźlica i kłopoty materialne. Dzięki wsparciu przyjaciół wyjeżdżał na kuracje do Worochty. Zmarł w Warszawie w wieku 27 lat. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kot w butach

Artur Oppman

Kot w bu­tach Żył raz so­bie sta­ry mły­narz, jak go­łą­bek si­wiu­teń­ki, miał drew­nia­ny młyn nad rze­ką i do­me­czek miał ma­leń­ki. Raz za­nie­mógł cięż­ko mły­narz i do łóż­ka się po­ło­żył, -- czas już przy­szedł na sta­rusz­ka, by swe ko­ści w zie­mi zło­żył. Więc za­wo­łał trzech swych sy­nów i po­dzie­lił swo­je mie­nie. Syn naj­star­szy dom wziął z sa­dem, kę­dy dźwię­czy ptasz­ków pie­nie i młyn sta­ry na pa­gór­ku, by jak oj­ciec mełł w nim ziar­no i utrzy­mał dom oj­cow­ski swo­ją dło­nią go­spo­dar­ną. A syn śred­ni do­stał osła -- pra­co­wi­te, sil­ne zwie­rzę, co ogrom­ne wo­ry mą­ki na wy­trwa­ły grzbiet swój bie­rze. [...]Artur OppmanUr. 14 sierpnia 1867 r. w Warszawie Zm. 4 listopada 1931 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Legendy warszawskie (1925) oraz Pieśni o Legionach i o Księstwie Warszawskim (1918), Pan Twardowski, Stoliczku nakryj się (1903), Stare Miasto (tom wierszy 1925), Moja Warszawa (tom poezji i prozy 1929), Służba poety (1936) Pochodził ze spolonizowanej rodziny niemieckiej o tradycjach powstańczych, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim (1890-92), ale był związany emocjonalnie i pisarsko z Warszawą. Używał pseudonimu Or-Ot. W swojej poezji gloryfikował przeszłość i tradycję polską, przypominał postaci zasłużone w historii Polski, chwalił przeszłość i urodę Warszawy. Pisał też wspomnienia, utwory okolicznościowe, wiersze dla teatrów amatorskich, szopki. Jego twórczość jest zaliczana do nurtu poezji popularnej. Najbardziej znanym utworem jest Stoliczku nakryj się. autor: Marek PuchtaKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dwie wiosny

Władysław Stanisław Reymont

Dwie wio­sny Wło­ska Dłu­go -- ty­go­dnie ca­łe nie wy­cho­dzi­łem z po­ko­ju, więc tyl­ko przez okna pa­trzy­łem na świat: na sza­re, brze­mien­ne wio­sną nie­bo, to na mo­rze gniew­nie roz­ko­ły­sa­ne, to na czu­by fi­gow­ców o bla­do­zło­tych pło­my­kach list­ków, gdy je wiatr przy­gi­nał do okien; to zno­wu przez zga­szo­ne szkli­wo desz­czów zło­ci­ły mi się ga­je cy­tryn i po­ma­rańcz i sza­rza­ły sre­brem oliw­ki, a po­za ni­mi, w głę­bi da­le­kiej, ma­ja­czy­ły po­rwa­ne kon­tu­ry gór. A no­ca­mi, ty­mi nie­skoń­czo­ny­mi no­ca­mi mar­co­wy­mi krzy­cza­ło mo­rze i kła­mi fal szar­pa­ło ska­ły, aż dom trząsł się w po­sa­dach i ca­łe sta­da wi­chrów prze­wa­la­ły się przez mo­ją te­ra­sę i z ję­kiem i wy­ciem spa­da­ły do mo­rza. [...]Władysław Stanisław ReymontUr. 7 maja 1867 r. w Kobielach Wielkich Zm. 5 grudnia 1925 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Chłopi (1904-1909), Ziemia Obiecana (1899), Komediantka (1896), Fermenty (1897) Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy, twórca powieści i nowel, czołowy twórca okresu Młodej Polski. Jego prozę cechuje realizm z elementami naturalizmu. Urodził się w zdeklasowanej rodzinie szlacheckiej jako syn organisty (nazwisko ojca brzmiało Rejment) i zubożałej szlachcianki. Edukację zakończył we wczesnym wieku. Próbował wielu zawodów: był krawcem, wędrownym aktorem, pracował na kolei i myślał o wstąpieniu do zakonu. Ostatecznie jednak swoje powołanie odkrył w pisarstwie, które przyniosło mu światową sławę. W 1924 roku, jako drugi Polak, dostał Nagrodę Nobla za pisaną przez ponad siedem lat powieść Chłopi. autor: Marianna Krawczyk Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Przychodzi baba do lekarza i mówi: nie czuję bólu

Jacek Podsiadło

Jacek Podsiadło Wychwyt Grahama Przychodzi baba do lekarza i mówi: nie czuję bólu Śpiącej M. Spełniło się. Głośno o mnie. Kochają mnie kobiety. A bywało inaczej. Mruk lodówki i takt zegara nie wystarczały, czasem i psa było mało. Zbędny, nosiłem w gardle globus histericus, trującą tabletę, która uwięzła w pół Drogi. Dzisiaj, cóż, ... Jacek Podsiadło ur.7 lutego 1964 Najważniejsze dzieła:Nieszczęście doskonałe (1987), Niczyje, boskie (1998), Wychwyt Grahama (1999), Kra (2005), Przez sen (2014), Włos Bregueta (2016) Poeta, prozaik, tłumacz, dziennikarz, felietonista. Publikował w wielu czasopismach literackich, a jego twórczość przetłumaczono na angielski, niemiecki, słowacki, słoweński i ukraiński. Czołowy obok Marcina Świetlickiego poeta pokolenia bruLionu. Głosił poglądy anarchistyczne i pacyfistyczne. W latach 1993-2008 prowadził audycję Studnia w Radiu Opole, a od 2009 roku prowadzi internetowe Domowe Radio Studnia. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wiersz księżycowy

Bolesław Leśmian

Bolesław Leśmian Napój cienisty Wiersz księżycowy W księżycowy wniknąć chłód, Wejść w to srebro na wskroś złote, W niezawiły śmierci cud I w zawiłą beztęsknotę! Był tam niegdyś czar i śmiech, Tłumy bogów w snów obłędzie, Było dwóch i było trzech Lecz żadnego już nie będzie! Został po nich rozpęd wzwyż, I ta oddal bez przyczyny, I ten złoty n... Bolesław Leśmian Ur. 22 stycznia 1878 r. w Warszawie Zm. 7 listopada 1937 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: zbiory wierszy: Sad rozstajny (1912), Łąka (1920), Napój cienisty (1936), Dziejba leśna (1938); zbiory baśni prozą: Klechdy sezamowe (1913), Przygody Sindbada Żeglarza (1913) i Klechdy polskie Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tłumacz tworzący w Młodej Polsce i dwudziestoleciu międzywojennym. Pochodził ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechwą. Ukończył studia prawnicze w Kijowie. Współtworzył Chimerę i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezję cechował symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnością, postulowanie powrotu do natury (poeta jako człowiek pierwotny), poszukiwanie miejsca Boga w świecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórcą. Nawiązywał do ludowości (tworząc neologizmy oraz własne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury. autor: Alicja Szulkowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.