Soul care

dr Rob Reimer

Soul care to codzienny proces związany z opieką nad duszą, odpowiednią troską o nią i pielęgnowaniem jej, który prowadzi do wolności, duchowego zdrowia oraz pełni relacji z Bogiem, ludźmi i samym sobą. Zepsucie dotyka duszę ludzkości. Jesteśmy zepsuci na ciele, na duszy oraz na duchu i potrzebujemy uzdrawiającego dotyku Jezusa. W Soul care przedstawiono siedem zasad, które są głównymi Bożymi narzędziami uzdrawiania: zabezpieczanie tożsamości, opamiętanie, przełamywanie rodzinnych grzesznych wzorców zachowań, przebaczanie innym, leczenie ran, przezwyciężanie lęków oraz uwolnienie. W swojej książce dr Rob Reimer rzuca czytelnikom wyzwanie, by wzięli udział w procesie wymagającym zakasania rękawów i ubrudzenia się po łokcie – podróży pełnej przemyśleń o sobie samym, inspiracji Ducha Świętego, ciężkich zmagań i podporządkowania się. To proces odkrywania siebie w szczerej społeczności i odkrywania Boga, podczas gdy On przebija się przez kolejne warstwy Twojego serca. Życiowa przemiana jest trudna, jednak przestrzeganie zebranych tu zasad może prowadzić do trwałej zmiany, wolności i zdrowej duszy. Soul care zachęca Cię do zebrania grupy towarzyszy broni, wspólnego czytania i wspólnej pracy, otwarcia swoich dusz przed sobą nawzajem, wspólnego dotarcia do Bożej obecności i mocy, i wspólnej podróży do wolności w Chrystusie Dr Rob Reimer jest założycielem i duchownym w South Shore Community Church w Brockton i Bridgewater w stanie Massachusetts. Na arenie międzynarodowej nauczał zasad soul care tysiące duchowych przywódców oraz ludzi świeckich. Jest charyzmatycznym mówcą, który z nieugiętą pasją pragnie doprowadzić do odnowy i odrodzenia Kościoła. Przesłanie Roba jest jednocześnie jednym z jego dążeń – chce nakłaniać ludzi do zabiegania o bliskość z Bogiem oraz moc Ducha Świętego – aż do skutku.

Ubuntu 20.04. Kurs video. Zostań administratorem systemów IT

Piotr Kośka

Obierz kurs online na... źródła programowania Słowo „ubuntu” wywodzi się z języka afrykańskich plemion Zulu i Xhosa i oznacza „człowieczeństwo wobec innych”. Wybranie tego wyrazu jako nazwy dla kompletnej dystrybucji systemu operacyjnego GNU/Linux nie jest przypadkowe - Ubuntu bazuje wyłącznie na wolnym oprogramowaniu. Opierające się na monolitycznym jądrze Linux Ubuntu jest przeznaczone przede wszystkim do zastosowań biurowych i domowych, powinien je jednak poznać nie tylko zwykły użytkownik, lecz także każdy adept IT. Celem proponowanego przez nas kursu jest przedstawienie najnowszej wersji systemu Ubuntu (20.04) od strony praktycznej. W ramach szkolenia jego słuchacz nie tylko dowie się, jak poruszać się po systemie, ale także jak korzystać z jego podstawowych narzędzi. W efekcie opanuje bazowe słownictwo dotyczące Ubuntu oraz Linuksa i dowie się na przykład, jak tworzyć maszyny wirtualne i do jakich celów można je wykorzystać. Zdobyta podczas kursu wiedza przyda mu się także, o ile pracuje - lub stara się o pracę - na stanowisku młodszego administratora czy specjalisty DevOps. Co Cię czeka podczas naszego profesjonalnego szkolenia? W trakcie video szkolenia Ubuntu 20.04: Nauczysz się obsługi systemu Linux. Zdobędziesz bazowe informacje dotyczące Ubuntu. Dowiesz się, jak skonfigurować środowiska graficzne GNOME i KDE. Opanujesz podstawową wiedzę związaną z wirtualizacją. Co więcej... Ukończywszy nasze szkolenie, będziesz przygotowany do tego, by sięgnąć po kolejne narzędzia bazujące na Linuksie, a tych jest całe mnóstwo - programista powinien je znać i umieć z nich korzystać. Ubuntu 20.04. Kurs video. Zostań administratorem systemów IT kończy się na poziomie podstawowym i stanowi wstęp do dalszego, samodzielnego rozwijania się w pracy z systemami operacyjnymi bazującymi na jądrze Linux. Linux? Witaj w rodzinie Linux, na którego jądrze działa Ubuntu, należy do uniksopodobnych systemów operacyjnych. To wolne i otwarte oprogramowanie, którego kod źródłowy można dowolnie wykorzystywać, modyfikować i popularyzować. Rozwijany od 1991 roku, stanowi najpopularniejszy system operacyjny świata. Dziś system Linux (zwany czasem GNU/Linux) jest udostępniany w formie licznych dystrybucji bazujących na jądrze oraz dobranych do niego pakietów oprogramowania - odpowiednio do wymagań, jakie stawia się danemu oprogramowaniu. Linux stosuje się więc w środowiskach serwerowych, na komputerach biurowych oraz domowych i w superkomputerach, w telefonach komórkowych, routerach i w telewizorach. Czyli praktycznie wszędzie tam, gdzie korzysta się z internetu.

W ciszy i w ciemności

Michał Majchrzak

Życie z Zespołem Ushera Nigdy nie rezygnuj ze swoich marzeń, bez względu na to, jak nierealne się wydają. Wyobraź sobie, że ograniczenia ciała nie pozwalają ci na to, o czym marzysz. W przedszkolu, w szkole, na studiach masz ograniczone możliwości wchodzenia w relacje z ludźmi, a twoje dorosłe życie towarzyskie i zawodowe jest pełne ustępstw, na jakie musisz iść, aby normalnie funkcjonować... Uff, na szczęście mnie to nie dotyczy, możesz powiedzieć. Ale dotyczy wielu osób z niepełnosprawnościami, którzy, jak każdy, chcą żyć po swojemu, w pełni korzystając z dobrodziejstw współczesnego świata. Bohater książki, Michał, opisuje swoje życie jako osoba głuchoniewidoma, u której stwierdzono Zespół Ushera. Michał od dziecka ma głęboki niedosłuch, na dodatek powoli, lecz nieubłaganie, traci wzrok. Wspomina trudny czas swojego dorastania, dzieli się przemyśleniami i emocjami, opisuje swoją miłość do sportu i to, co dzięki niemu osiągnął. Jego niezwykła opowieść pełna jest wiary w lepsze jutro i walki o każdy dzień w myśl zasady, że chcieć znaczy móc". Cześć, mam na imię Michał. Pragnę opowiedzieć Ci, drogi Czytelniku, swoją historię. Opisane w książce wydarzenia nie mają charakteru popularnonaukowego, a wynikają z moich własnych doświadczeń i wnikliwej obserwacji rzeczywistości. Ta opowieść dotyczy zapewne sporej grupy ludzi. Będą wśród niej osoby słabosłyszące, niesłyszące, słabowidzące, niewidome, głuchoniewidome oraz rodziny i znajomi wymienionych osób, studenci pedagogiki specjalnej, lekarze i wiele innych. Nie twierdzę, że jestem kimś szczególnie interesującym czy też bardziej wyróżniającym się od innych, jednak od dłuższego czasu odczuwam potrzebę podzielenia się własnymi doświadczeniami i codzienną walką z chorobą, która dotknęła mnie już we wczesnym dzieciństwie. Jest to Zespół Ushera. To właśnie ta choroba w pewien sposób naznaczyła mnie i spowodowała, że postanowiłem napisać o tym książkę, którą właśnie trzymasz w rękach. W przypadku mojego schorzenia, nie są mi w stanie pomóc żadne okulary. Ostrość wzroku mam na dobrym poziomie. Jedynie niewielka krótkowzroczność. Dlatego nie noszę okularów. Potrafię przeczytać niemal wszystko, bez żadnych kłopotów. Może niedługo pomyślę o takich ze szkłami progresywnymi do pracy przy komputerze, by wzrok mniej się męczył.

Threnodie II

Jan Kochanowski

Jan Kochanowski Threnodien Threnodie II tłum. Spiridion Wukadinović Sollt über Kinder je ich mit der Feder spielen Und leichte Reime baun um dieses Alters willen, Bei Gott, die Wiege hätt ich lieber da geschaukelt Und seichte Lieder für die Ammen hingegaukelt, Dass sie die Kinderchen damit in Schlummer singen Und ihrer Pfleglinge Geschrei zum Schweigen bringen! Mit größerm Nutzen hätt ich solches Zeug gemacht, Als nun was heute mir mein Unglück zugedacht An meines ... Jan Kochanowski Ur. 6 czerwca 1530 r. w Sycynie koło Zwolenia Zm. 22 sierpnia 1584 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: Odprawa posłów greckich (1578), Psałterz Dawidów (parafrazy psalmów, 1579), Treny (1580), Fraszki (1584), Pieśni ksiąg dwoje (1586) Wybitny poeta polski okresu odrodzenia, którego twórczość odegrała ogromną rolę w rozwoju języka, literatury i kultury polskiej. Syn zamożnego ziemianina, studiował w Akademii Krakowskiej (1544-1547) oraz na uniwersytetach w Królewcu i Padwie (1555-1559). Podróżował po Włoszech i Francji, gdzie poznał poetów Plejady (Ronsard). Po powrocie do Polski dzięki biskupowi Myszkowskiemu rozpoczął karierę na dworze Zygmunta Augusta, w 1563 r. został sekretarzem królewskim. Ok. 1575 r. ożenił się i osiadł na wsi. Śmierć jednej z córek stała się pobudką do napisania oryginalnego cyklu trenów. Zmarł nagle na serce. W jego pogrzebie uczestniczył król Stefan Batory, kanclerz J. Zamojski i in. autor: Katarzyna Migdał Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland. Miłość w Pirenejach - Ponadczasowe historie miłosne Barbary Cartland (#34)

Barbara Cartland

Teresa pozostaje sama po śmierci swojej matki. To z nią żyła też wcześniej. Ojciec odszedł od niej i od swojej żony dla innej kobiety. Jak wyznała jej matka małżeństwo z nią było tylko dla jej majątku, bez miłości. Po tym jak ojciec zostawił matkę i córkę Teresa stała się zaciekłą przeciwniczką mężczyzn i przysięgła sobie, że nigdy z żadnym się nie zwiąże. Kiedy umarł także jej ojciec w jej posiadłości pojawił się stryj Edward. Przyjechała, aby oznajmić młodej, pięknej dziewczynie, że nie może mieszkać sama w tak dużej rezydencji i dlatego chce, aby zapoznała jego syna, została jego zona i razem mieszkali w rezydencji, a co za tym idzie , aby jego stan stała się też dziedzicem fortuny, którą otrzymała Teresa. Młoda dziewczyna jest oburzona tym, co słyszy i postanawia uciec, aby nie dopuścić do realizacji tego planu. Egzotyczna podroż, niechęć do mężczyzn, dzikie zwierzęta i markiz, którego napotka Teresa, to historia, którą zauroczy nas Cartland.

Dominikanie sojusznicy Korony Polskiej. Zakon Kaznodziejski w polityce kościelnej Władysława II Jagiełły na ziemiach południowo-wschodnich państwa polsko-litewskiego

Tadeusz Trajdos

Tekst z pracy zbiorowej Dominikanie o Polsce i Polakach od XIII do XX wieku. W 2018 roku minęła setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Pamiętając o tym wydarzeniu, Dominikański Instytut Historyczny w Krakowie przygotował prezentowany tom Dominikanie o Polsce i Polakach. Od XIII do XX wieku. Grupa kilkunastu historyków postanowiła odpowiedzieć na pytania: Czy polskich dominikanów w ogóle interesowała Polska? Czy bracia kaznodzieje, należący do międzynarodowej wspólnoty, zachowywali dystans wobec lokalnych wydarzeń, smutków i radości, czy wręcz przeciwnie byli w nie zaangażowani? Prezentowany tom jest oryginalną próbą odpowiedzi na te kwestie. Czytelnik otrzymuje panoramę poglądów, opinii i wielobarwnych postaci poczynając od św. Jacka Odrowąża, który dla średniowiecznych braci był wręcz drugim królem Bolesławem Chrobrym, przez Jana Falkenberga, który nawoływał do surowego potraktowania króla Władysława Jagiełły, a kończąc na dwudziestowiecznych dominikanach, realizujących misję kaznodziejską w niepodległej Polsce, a następnie pogrążonej w zawierusze wojennej i zniewolonej komunizmem.

Biały i Czarna. Czego boi się Śmierć

Natalia Kubicius

Nie słyszeli o magii od setek lat, więc włożyli jej istnienie między legendy. Gdy więc nadchodzą wielkie zmiany - równowagę świata zaburzają susza, chwiejność władzy oraz na powrót budzące się do życia tajemnicze istoty - nie są gotowi im sprostać. Wolne Miasto Órn okupuje klan, dla którego Czas i Śmierć są jedyną świętością. Na jordyjskim dworze ujawnia się tajemnica mogąca zaważyć o losach królestwa. Z dala od wielkich wydarzeń pewien skald staje oko w oko z legendą, mistrzyni kart mierzy się z najtrudniejszym jak dotąd wyzwaniem, mnich poszukuje nowego adepta, a dwoje młodych ludzi odkrywa, że łączy ich więcej, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. "Biały i Czarna" to historia o przyjściu nowego i nieznanego, odkrywaniu samych siebie oraz relacjach - o tym, jak miłość, nienawiść i obojętność kształtują rzeczywistość. Natalia Kubicius (ur. 1998 w Cieszynie) - miłośniczka pracy z tekstem, z wykształcenia polonistka edytorka. Od ponad 10 lat publikuje opowiadania i wiersze w magazynach oraz antologiach. Pasjonatka kultury Islandii i innych krajów nordyckich. Nie wyobraża sobie życia bez towarzystwa psa.

Nauka (płynąca ze) sztuki. Sztuka (uprawiania) nauki

Mariusz Bartosiak (red.), Grażyna Habrajska (red.)

Publikacja została poświęcona pamięci profesor Joanny Ślósarskiej, stąd autorzy (przedstawiciele różnych ośrodków naukowych) w swoich tekstach wiele uwagi poświęcili Jej twórczości literackiej oraz zagadnieniom szczególnie bliskim założycielce Polskiego Stowarzyszenia Strategii Twórczych, takim jak różne aspekty komunikowania poetyckiego, tłumaczenie artystyczne, kognitywizm czy wizualizacja. Na łamach tomu swoje teksty opublikowali: Aleksy Awdiejew, Anna Bednarczyk, Katarzyna Citko, Grażyna Habrajska, Magdalena Hasiuk, Dorota Korwin-Piotrowska, Iwona Nowakowska-Kempna, Magdalena Rabizo-Birek, Elżbieta Tabakowska.