Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 29

Józef Ignacy Kraszewski

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 29 to kolejny zbiór znakomitych utworów jednego z najbardziej płodnych pisarzy w historii literatury polskiej. Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887), autor setek powieści, zasłynął z mistrzowskiego realizmu i umiejętności przenikania w psychologię swoich postaci. Jego twórczość w wyjątkowy sposób oddaje obraz życia w Polsce na przestrzeni wieków, łącząc wciągające fabuły z historycznym tłem. W Tomie 29 znajdziemy pięć wyjątkowych powieści: Złote jabłko. Powieść Złoto i błoto. Powieść współczesna Złoty Jasieńko. Powieść współczesna Zygmuntowskie czasy. Powieść z roku 1572 Zygzaki. Powieść To idealna lektura dla miłośników klasyki, którzy cenią zarówno literaturę realistyczną, jak i powieści z elementami fantazji i historii.

Kawaler Des Touches

Jules Amédée Barbey d’Aurevilly

"Kawaler Des Touches" to powieść Jules'a Barbey d'Aurevilly'ego, opublikowana w 1864 roku. Inspirowana jest życiem Jacquesa Destouchesa, kontrrewolucjonisty i szuana podczas rewolucji francuskiej. Akcja powieści rozgrywa się w latach 1790-tych, w okresie rewolucji francuskiej. Głównym bohaterem jest młody szlachcic, Jacques Des Touches. Po śmierci ojca Jacques przejmuje po nim funkcję kuriera monarchistycznego między Granville a Jersey. Wkrótce zostaje aresztowany przez republikanów i skazany na śmierć. Jednak udaje mu się uratować. Po wyjeździe na Jersey Jacques kontynuuje swoją działalność kurierską. Oskarża jednak Ludwika de Frotte, jednego z przywódców szuanerii, o zdradę. Jego działania powodują rozłam w szeregach rojalistów i prowadzą do jego uwięzienia przez Brytyjczyków. Jacques zostaje wysłany do Kanady, ale jego obłęd się pogłębia. Po powrocie do Wielkiej Brytanii zostaje umieszczony w zakładzie dla umysłowo chorych. Po wyleczeniu wraca do Francji, ale jego choroba powraca. Ostatecznie umiera w szpitalu dla obłąkanych w Caen. "Kawaler Des Touches" to powieść pełna dramatyzmu i pasji. Opowiada o losach młodego człowieka, który poświęca wszystko dla swoich ideałów. Powieść jest również refleksją nad naturą ludzkiej psychiki i wpływem rewolucji na życie ludzi. Powieść "Kawaler Des Touches" to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników literatury francuskiej. Jest to również doskonała lektura dla tych, którzy interesują się historią rewolucji francuskiej i losami szuanów.

Pochody

Andrzej Sarwa

"Andrzej Juliusz Sarwa: Pochody - poemat. Niniejszy tekst pochodzi ze zbioru wierszy Andrzeja Sarwy, opublikowanego przez oficynę wydawniczą Spichlerz w roku 2013. Fragment utworu: Idą, idą dalekie i srebrne niosą, niosą na stopach grudy zapomnianej ziemi skrzypią drzewca sztandarów powiewają pąsowe i złote płachty klaszczą na wietrze płachty drą się z trzaskiem. Odejdźcie czym prędzej truchła do spróchniałych trumien niech was przytrzasną wieka na następne wieki po cóż nam wytykacie iżeśmy nie lepsi po cóż nam wytykacie żeśmy tacy sami?"

Baśń o uśpionej królewnie i o najśmielszym królewiczu

Wasilij Żukowski

Baśń w formie poetyckiej oparta na znanym i obecnym w europejskiej tradycji literackiej motywie, którą napisał Wasilij Andriejewicz Żukowski (1783-1852) rosyjski poeta i pisarz, a także tłumacz dzieł literackich. Autor wielu dzieł epickich, m.in. baśni oraz wierszowanych epopei. (Za Wikipedią).

Dni Mahdiego Zaświaty w wierzeniach islamu

Andrzej Sarwa

Dni Mahdiego, to dni eschatologiczne, nadchodzącego końca świata i sądu ostatecznego. Eschatologia jest częścią doktryny religijnej, która odnosi się do rzeczy ostatecznych w perspektywie indywidualnej - pojedynczego człowieka - jak i kosmicznej - całego świata. Zajmuje się więc zagadnieniem sensu śmierci oraz istotą przyszłego życia, a także kwestiami końca dziejów i obrazem nowego świata. Między innymi zawiera doktryny na temat sądu ostatecznego oraz świata pośmiertnego, w którym dusza odbiera nagrodę lub karę. Autor opiera swój wykład na podstawowych dla islamu tekstach: Koranie oraz Hadisach, których fragmenty obszernie przytacza. Prezentuje też szkicową historię islamu oraz jego relacje z religią chrześcijańską, szczególnie w odniesieniu do traktowania osoby Jezusa oraz Jego ukrzyżowania i zmartwychwstania.

Inspektor Mruczek

Kazimierz Rosinkiewicz

Śliczna powieść dla starszych dzieci, napisana jak można dowiedzieć się z treści przez zabawnego, ale także mądrego i nadzwyczaj sympatycznego kota, noszącego dość pospolite, ale przecież oddające jego koci charakter imię Mruczek. Opowieść zaczyna się tak Otóż i ja zaczynam dziś swój pamiętnik Jak widzicie, po tym zdaniu narysowałem pazurkiem trzy kropki. Nie jest to przypadek, tylko głęboki namysł, albowiem takie trzy kropki mówią wiele. Słyszałem o tym od mojej kochanej pani przełożonej, a pani przełożona zawsze mówi prawdę, o czym zresztą wiecie. Tak tedy zaczynam swój pamiętnik. Bo i proszę: jeżeli wszystkie panienki bądź to same piszą, bądź też każą innym pisać sobie coś do pamiętników, które później gubią, albo zapominają w klasie; jeżeli pamiętnik pisze sama pani przełożona, a także panna Jadzia, nasza nauczycielka, która mieszka w pokoiku na prawo obok sali fizyki, to dlaczegoż bym ja, inspektor Mruczuś, kochany inspektor MruczuśBa!... Ale może wy nie wszyscy jeszcze wiecie, że właśnie wczoraj zamianowany zostałem inspektorem. Tak jest! zostałem!... A jak to było posłuchajcie...

Tragedia Koroska. The Tragedy of the Korosko

Arthur Conan Doyle

Grupa europejskich turystów cieszy się podróżą do Egiptu w 1895 roku. Żeglują w górę Nilu ku miejscowości Korosko. Stamtąd zamierzają udać się do Abousir leżącego przy południowej granicy Egiptu, poza którą zaczyna się kraj derwiszów. Europejczycy zostają zaatakowani i uprowadzeni przez grasującą grupę arabskich wojowników i doświadczają licznych, niekoniecznie przyjemnych przygód... Klasyczny thriller.

Z głuszy

Maria Rodziewiczówna

Zbiór pięknych opowiastek, przepełnionych opisami poetyckimi mitologicznymi, ludowymi opowieściami i bajaniami. Ten niezwykły klimat najlepiej chyba oddaje zakończenie zbioru: „Pod wieczór ucichły ptaki i mleczne mgły poczęły wstawać z oparzelisk, snuć się po nich, wałęsać. Księżyc wszedł z za cmentarza i przez te mgły się wkradał; nocne ptaki i żaby rozpoczęły koncert. Stary widział wyraźnie, jak z krzaku kaliny wychodził Filip i z kępy na kępę skakał, goniąc czajki, ciskając na nie garście błota, potem od księżyca zbliżały się do chłopca dwie postacie. Matka otulała się płachtą, drżąc z febry, Krystyna otulała ręką przed wiatrem ogarek gromnicy i świeciła od tego świętego ognia złotawo – jak święta. Schodzili się we troje i tamci grzali ręce u płomienia, garnęli się do niej. Potem rzędem idąc, podchodzili bliżej i kiwali na starego, wołając bez słów. Stary się ich nie lękał. Patrzał, rozwierając oczy, aby być pewnym, że nie śpi. A jednakże śnił zapewne, bo nad oparami były tylko mgły, księżyc i gdzieniegdzie blade, torfowe ogniki.”