Jak uwolnić się od przewlekłego bólu

Alan Gordon, Alon Ziv

Odwiedziłeś już niezliczone gabinety specjalistów, próbowałeś rozmaitych leków i terapii ale wciąż nie udało ci się pokonać chronicznego bólu? Pewne jest jedno zasługujesz na to, by się od niego uwolnić, odzyskać kontrolę nad swoim życiem i znów się nim cieszyć! Dzięki rewolucyjnej metodzie opartej na najnowszych odkryciach neuronauki psychoterapeuta Alan Gordon sam uwolnił się od bólu i pomógł uwolnić się do cierpienia tysiącom pacjentów. Na podstawie swojej wiedzy oraz doświadczenia osobistego i zawodowego znalazł odpowiedzi na pytania: Dlaczego ludzie czasem odczuwają ból, choć dawno wyleczyli się z chorób i urazów? Kiedy środki przeciwbólowe nie wystarczą? Dlaczego droga do ulgi w bólu różnych części ciała prowadzi przez układ nerwowy i mózg? Co zrobić, by przestać odczuwać ból i by już nie wracał? Jeśli wydaje ci się, jakby w twojej głowie istniał przełącznik odpowiadający za włączenie bólu w dowolnej części ciała, który czasami się zawiesza i powoduje nieuzasadnione dolegliwości, a wizyty u specjalistów i kolejne dawki leków nie przynoszą rezultatu, ta książka może być właśnie tym, czego potrzebujesz najbardziej. Dzięki niej zrozumiesz, że twój umysł ma zdolność naprawienia tego zepsutego przełącznika, i nauczysz się nad tym panować. Przez całe wieki używaliśmy rozumu i nauki do rozwiązywania pozornie nierozwiązywalnych problemów, aby uczynić nasze życie lepszym i dłuższym. Pokonaliśmy choroby, które nękały rzesze ludzi: szkorbut, polio, czarną ospę. Najwyższy czas, by dodać do tej listy ból przewlekły.

Pszczoła i osa

Stanisław Jachowicz Bajki i powiastki Pszczoła i osa Dzień dobry, siostro kochana! Tak raz osa do pszczoły przemówiła z rana, Gdy się przypadkiem Spotkały nad kwiatkiem, Nie bardzo to pszczółeczkę po sercu pogłaska. Zkądże ta łaska? Ty moja siostra? od jakiejś to chwili, Bogowie nas spokrewnili? Na to jej osa rzecze rozgniewana: Moja kochana! Czyliż mało masz dowodu, Żem z tobą jednego rodu? Jednę ma postać i osa i p... Stanisław Jachowicz Ur. 17 kwietnia 1796 w Dzikowie (dziś dzielnica Tarnobrzega) Zm. 24 grudnia 1857 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Rozmowy mamy z Józią służące za wstęp do wszelkich nauk, a mianowicie do gramatyki, ułożone dla pożytku młodzieży, Pisma różne wierszem Stanisława Jachowicza, Śpiewy dla dzieci, Rady wuja dla siostrzenic: (upominek dla młodych panien), Pomysły do poznania zasad języka polskiego, Ćwiczenia pobożne dla dzieci, rozwijające myśl, Podarek dziatkom polskim: z pozostałych pism ś. p. Stanisława Jachowicza, Upominek z prac Stanisława Jachowicza: bajki, nauczki, opisy, powiastki i różne wierszyki Poeta, bajkopisarz, pedagog, działacz charytatywny. Ukończył szkołę pijarów w Rzeszowie oraz gimnazjum w Stanisławowie. Studiował na wydziale filozoficznym na Uniwersytecie we Lwowie. Na studiach był współzałożycielem i wpływowym członkiem tajnego Towarzystwa Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej, a także inspiratorem i prezesem Towarzystwa Studenckiego Koła Literacko-Naukowego. Po studiach zamieszkał w Warszawie, gdzie objął posadę kancelisty w Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego. Przystąpił do Związku Wolnych Polaków, po wykryciu którego otrzymał zakaz zajmowania posad rządowych. Wobec tego jego głównym zajęciem była praca pedagogiczna jako nauczyciela języka polskiego w domach i na prywatnych stancjach dla dziewcząt. Debiut literacki Jachowicza miał miejsce w 1818 r. w Pamiętniku lwowskim, gdzie opublikował bajki. Pierwszą książkę wydał w 1824 r. - zbiór bajek i powiastek pt. Bajki i powieści. Przez cztery kolejne lata ukazywały się rozszerzone wydania tego zbioru pod tym samym tytułem; w 1829 r. zbiór zawierał już 113 utworów. Jest autorem kilkuset wierszyków i powiastek dydaktyczno-moralizatorskich. Publikował również w periodykach pod własnym nazwiskiem lub pod pseudonimem Stanisław z Dzikowa. W 1829 r. redagował przez rok Tygodnik dla Dzieci. W W 1830 r. przy współudziale Ignacego Chrzanowskiego zaczął wydawać pierwsze w Europie codzienne pismo dla dzieci - Dziennik dla Dzieci. Publikowane przez niego gazety i książki miały wychowywać, ale też uczyć czytania, liczenia i historii. Zajmował się również opieką społeczną nad dziećmi. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Egzamin zawodowy. Technik mechanik oraz mechanik-monter maszyn i urządzeń

Grzegorz Telok

Książka Egzamin zawodowy. Technik mechanik oraz mechanik-monter maszyn i urządzeń to kompendium wiedzy, które pozwala bez wysiłku i stresu przygotować się do pisemnej części egzaminu zawodowego w kwalifikacji  MEC.03 Montaż i obsługa maszyn i urządzeń. Książka została podzielona na rozdziały tożsame z efektami kształcenia zawartymi w podstawie programowej z 2019 roku. Cennym uzupełnieniem są umieszczone po każdym rozdziale przykładowe zadania z odpowiedziami ułatwiające utrwalanie wiedzy.

Ukryty obserwator

Barbara Baraldi

Druga część kryminalnej serii, której bohaterką jest najlepsza profilerka włoskiej policji. Życie Aurory zmienia się diametralnie wraz z odkryciem w Certosa di Bologna zwłok niezidentyfikowanego mężczyzny. Jedynymi wskazówkami są jego zaszyte usta, ciało poddane okrutnym starożytnym torturom i tatuaż na piersi z imieniem "Aurora", wykonany pośmiertnie. Podejrzana o udział w morderstwie i bezlitośnie przesłuchiwana Aurora musi stawić czoła nie tylko nieufności swoich przełożonych, ale także najbliższych współpracowników. Każdy z nich nie wie jednak, że stał się celem seryjnego mordercy, który zamierza pojedynczo wymordować najbliższe Aurorze osoby. Tylko zraniona i cierpiąca dziewczyna taka jak Aurora Scalviati może podjąć to wyzwanie i stawić czoła zabójcy, który przybrał kryptonim Valraven nadprzyrodzonego kruka, który według starożytnych legend skandynawskich pożerał ciała zmarłych na polu bitwy. Historia, w której duchy przeszłości po raz kolejny okażą się przerażająco realne...

Cmentarzysko

Władysław Reymont

„Cmentarzysko„ to nowela Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “ — Nie robi! Stoi! — zakrzyczał żałośnie i zmartwiał nagle, bo od miasta rozłożonego nieco niżej, że miał je całe przed sobą, z mrowiska dachów, wież i kominów, z burych, ciężkich tumanów dymów, jęły się wyrywać świsty fabryk, rwały się coraz częściej, coraz bliżej, coraz przenikliwiej, aż wkońcu buchnęły przeszywającym chórem i pomilkły.  Stary człowiek patrzył z wyrzutem na swoją fabrykę.  Nie odezwała się. Czerwone cielska gmachów pławiły się leniwie w słońcu, wysmukłe szyje kominów nie buchały dymami, zdały się chwiać w błękitnawem powietrzu i patrzeć za stadami gołębi, kołujących nad niemi wysoko.”   Fragment książki „Cmentarzysko„

Rudowłosa

Anna Kiesewetter

"Rudowłosa" ukazuje historię dwojga młodych, zakochanych w sobie artystów, którzy w swojej artystycznej podróży przedzierają się przez gąszcz stereotypów współczesnego świata. Ich wizje artystyczne układają się w obraz podświadomości zbiorowej rzeczywistego świata, lecz w sposób tak wizjonerski, iż zdaje nam się, że jesteśmy na pograniczu snu i jawy.

Feta w Coqueville

Emil Zola

Fe­ta w Co­qu­evil­le I Co­qu­evil­le jest to ma­ła wio­ska ry­bac­ka, wci­śnię­ta w roz­pa­dli­nę skał nad­mor­skich o dwie mi­le od Grand­por­tu. Pięk­ne wy­brze­że pia­sczy­ste ście­le się tam u stóp do­mostw przy­cze­pio­nych do ska­li­ste­go zbo­cza, ni­by musz­le, któ­re zo­sta­wił od­pływ. Wstę­pu­jąc na wy­ży­ny Grand­por­tu, ku le­wej, roz­róż­nić moż­na cał­kiem do­kład­nie na za­cho­dzie żół­tą płach­tę nad­brzeż­nych pia­sków, po­dob­ną do fa­li zło­ci­ste­go py­łu, sy­pią­ce­go się w mo­rze z roz­dzia­wio­nej szcze­li­ny skał, a do­bre oczy po­tra­fią na­wet roz­róż­nić do­my, któ­rych rdza­wy od­cień pstrzy ska­łę ru­dy­mi klek­sa­mi, nie­bie­ska­we zaś smu­gi dy­mu wi­ją się aż po sam szczy­to­wy grze­bień ol­brzy­mie­go wa­łu, roz­gra­dza­ją­ce­go zie­mię od nie­ba. [...]Emil ZolaUr. 2 kwietnia 1840 w Paryżu Zm. 29 września 1902 w Paryżu Najważniejsze dzieła: cykl Rougon-Macquartowie (m.in. Brzuch Paryża, Nana, Germinal, Ziemia, Bestia ludzka), Teresa Raquin, Trzy miasta (Lourdes, Rzym, Paryż) Francuski pisarz, zwolennik naturalizmu. Émile Zola był jedynym synem włoskiego inżyniera, budowniczego pierwszej linii kolejowej na kontynencie europejskim, i Francuzki. Wychował się w Aix-en-Provence na południu Francji, gdzie ojciec nadzorował budowę tamy i kanału, zaopatrującego miasto w wodę pitną. W wieku 7 lat przyszły pisarz stracił ojca, przez całe życie pozostał blisko związany z matką, która wpływała na jego życie osobiste i twórczość. Po bankructwie towarzystwa budowy kanału rodzina znalazła się w bardzo trudnej sytuacji ekonomicznej. W szkole Émile zaprzyjaźnił się z przyszłym malarzem Paulem Cézanne'em (1839-1906). W 1886 r. Dzieło, powieść o niespełnionym malarzu, doprowadziła do zerwania tej przyjaźni. Zola bardzo wcześnie postanowił poświęcić się literaturze, jako szesnastolatek stworzył swoją pierwszą powieść o krzyżowcach, a w listach do przyjaciół z tego okresu wyrażał przekonanie, że kiedyś zostanie znanym pisarzem. W 1858 r. przeniósł się do Paryża, gdzie dwukrotnie podchodził do egzaminu z nauk ścisłych, po czym porzucił studia, by nie obciążać matki finansowo. Pierwsza miłość do młodej prostytutki i bezskuteczne próby sprowadzenia jej na dobrą drogę znalazły wyraz w powieści La confession de Claude. Przyszły pisarz próbował swoich sił jako urzędnik celny, ale bardzo szybko porzucił tę posadę i przez dwa lata żył w niedostatku, aż znalazł zatrudnienie w księgarni Louisa Hachette. Zaczął też publikować artykuły na temat sztuki i polityki w prasie codziennej, dzięki czemu stopniowo stał się znany. Także swoje opowiadania i powieści drukował najpierw w odcinkach. W 1870 r. ożenił się z Alexandrine Meley, wbrew woli swojej matki, która nie chciała się zgodzić na małżeństwo syna z modelką i muzą malarzy, osobą o niejasnej przeszłości. Po kilku latach dzięki sukcesowi powieści skończyły się kłopoty finansowe Zoli, pisarz kupił dom na wsi, w którym prowadził salon otwarty dla młodych twórców. W 1881 mógł już zrezygnować z pracy dziennikarskiej i poświęcić się wyłącznie powieściopisarstwu. Zola bardzo gruntownie przygotowywał się do pisania. I tak, aby stworzyć Germinal, pisarz przez 2 miesiące obserwował strajk górników w Anzin, zbierał też informacje o innych strajkujących kopalniach, o warunkach życia górników, rozmawiał z lekarzami o chorobach zawodowych, czytał prasę lewicową, aby poznać ideologię socjalistyczną, a przed napisaniem Lourdes odbył pielgrzymkę do tego miejsca. W wieku 48 lat pisarz nawiązał romans z młodą służącą Jeanne Rozerot, która wkrótce urodziła mu córkę, a następnie syna. Zola zaczął prowadzić podwójne życie, Alexandrine dopiero po śmierci męża uznała dzieci, przynając im prawo do nazwiska ojca. W latach 90. rozegrała się tzw. sprawa Dreyfusa, oficera francuskiego oskarżonego o zdradę na podstawie sfałszowanych dowodów. Zola w artykule J'Accuse! (Oskarżam!) upublicznił sprawę, w którą zamieszanych okazało się wiele wpływowych osobistości. Wielu francuskich intelektualistów podpisało się pod listem protestacyjnym, ale początkowo sąd utrzymał wyrok, a także skazał Émile'a Zolę na rok więzienia. Pisarz schronił się w Londynie, skąd mógł powrócić dopiero rok później. Ostatnie lata życia dzielił między pisanie i fotografowanie. Zafascynowany realizmem, z jakim można uwiecznić obrazy codziennego życia, stworzył ok. 10 tysięcy zdjęć, z których przetrwało kilkaset. Starał się też poświęcać jak najwięcej czasu dzieciom, mimo nieprzychylności żony. W 1902 r. pisarz zmarł w wyniku zatrucia czadem. Dzieła Zoli zostały wpisane do Indeksu Ksiąg Zakazanych. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wnuczka Fabergé. Kobiety Romanowów, tom 1

Monika Raspen

Wielkie miłości i wielkie rozczarowania Upalny sierpień 1902 roku. Do Petersburga przybywa młoda ukraińska szlachcianka Irina Dumina. Uwiedziona przez księcia, wyrzucona z domu przez rodzinę, usiłuje odnaleźć ojca swojego dziecka. Trafia do szpitala dla samotnych matek, prowadzonego przez siostrę Annę, gdzie rodzi córeczkę, która umiera. W tym samym czasie Rosja czeka na wymarzonego carewicza. Carska para ma już bowiem cztery córki. Jednak zamiast radosnych wieści, ukazuje się oficjalny komunikat, że żona Mikołaja II poroniła. W rzeczywistości caryca rodzi nie jedną lecz dwie dziewczynki, co powoduje uruchomienie ciągu nieprawdopodobnych wydarzeń. Porywająca historia, pełna tajemnic i namiętności, której bohaterkami są przede wszystkim silne kobiety.