Dziady

Adam Mickiewicz

Strona tytułowaDziady. Poema Upiór Serce ustało, pierś już lodowata,  Ścięły się usta i oczy zawarły;  Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata!    Cóż to za człowiek? — Umarły.    Patrz, duch nadziei życie mu nadaje,  Gwiazda pamięci promyków użycza,  Umarły wraca na młodości kraje    Szukać lubego oblicza.    Pierś znowu tchnęła, lecz pierś lodowata,  Usta i oczy stanęły otworem,  Na świecie znowu, ale nie dla świata;    Czymże ten człowiek? — Upiorem.    Ci, którzy bliżej cmentarza mieszkali,  Wiedzą, iż upiór ten co rok się budzi,  Na dzień zaduszny mogiłę odwali    I dąży pomiędzy ludzi.    Aż gdy zadzwonią na niedzielę czwartą,  Wraca się nocą opadły na sile,  Z piersią skrwawioną, jakby dziś rozdartą,    Usypia znowu w mogile.    Pełno jest wieści o nocnym człowieku,  Żyją, co byli na jego pogrzebie;  Słychać, iż zginął w młodocianym wieku,    Podobno zabił sam siebie.    Teraz zapewne wieczne cierpi kary,  Bo smutnie jęczał i płomieniem buchał;  Niedawno jeden zakrystyjan stary    Obaczył go i podsłuchał.    Mówi, iż upiór, skoro wyszedł z ziemi,  Oczy na gwiazdę poranną wywrócił,  Załamał ręce i usty chłodnemi    Takową skargę wyrzucił:    „Duchu przeklęty, po co śród parowu  Nieczułej ziemi ogień życia wzniecasz? [...]Adam MickiewiczUr. 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka Zm. 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł) Najważniejsze dzieła: Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831) Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy ?wieszczów?). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika ?Trybuna Ludów? i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Moienzi Nzadi. U wrót Konga

Tadeusz Dębicki

W 1928 roku na belgijski parowiec Mateba zaciąga się polski marynarz, Tadeusz Dębicki. Spełnia w ten sposób swoje marzenie o podróży do Afryki Środkowej, a czytelnikom przywozi imponujący, skrzący się detalami reportaż. Dębicki jest zachwycony przyrodą, ale nie szczędzi realistycznych szczegółów: ścinający z nóg upał, smród spalonej oliwy, wyziewy węgla, mordercza praca Kongijczyków przy rozładunku cementu – obserwujemy z bliska kolonialne realia. Autor U wrót Konga zadziwia przede wszystkim otwartością. Jako jeden z nielicznych świadków swojej epoki współczuje czarnoskórym Kongijczykom: dwunastoletnim chłopcom pracującym w gorącej jak piec ładowni parowca, dźwigającym nieskończoną liczbę skrzyń dynamitu i worków cementu, karanym chłostą za upuszczenie baryłki gwoździ. Dębicki opisuje wyzysk, rabunek, niewolniczą pracę, rasizm i pychę – zjawiska, które Europa dostrzeże dopiero za kilkadziesiąt lat.

Gniazdo żmij. Komisarz Montalbano. Tom 21

Andrea Camilleri

Starszy mężczyzna zostaje znaleziony martwy w jadalni letniego domu nad morzem. Nie dość, że ma ranę postrzałową z tyłu głowy, okazuje się, że dosypano mu do kawy trucizny. Syn, który odkrył ciało, wydaje się mieć najwięcej do zyskania na przedwczesnej śmierci ojca, ale gdy Montalbano dowiaduje się więcej o haniebnym życiu ofiary, odkrywa, że połowa Vigty miała motyw do zamordowania denata. I kim jest tajemniczy włóczęga o nienagannych manierach, którego komisarz zastał pewnego ranka na werandzie swojego domu?

Przyjęcie postawy. Wybór wierszy z lat 2003-2019

Janusz Szuber

Wybór wierszy Janusza Szubera zawierający utwory z lat 20032019 obejmuje siedemdziesiąt siedem wierszy pochodzących z sześciu poprzednich tomików wybitnego sanockiego poety. Sam autor traktuje Przyjęcie postawy jako podsumowanie ważnego etapu swojej twórczości. W trzeciej osobie liczby pojedynczej Jeszcze ciemno, dlatego zapala lampkę. I pierwsze na co patrzy, po raz nie wiedzieć który, to, tak jak je zostawił na krześle, te same spodnie, podkoszulek, slipy. Sięga po bloczek i długopis, aby powtarzalne i na pozór konieczne w trybie orzekającym znalazło swoje potwierdzenie. Bo gdyby na przykład teraz, obok, twarzą do ściany, ten lub ta, i tej lub tego ubranie pomieszało się z tym tu na krześle, to co?

Czego najbardziej żałują umierający

Bronnie Ware

A ty, czego byś żałował przed śmiercią? Nigdy nie jest za późno na zmiany. Po latach niesatysfakcjonującej pracy Bronnie Ware postanowiła odmienić swój los. Znalazła pracę w opiece paliatywnej. Rozmowy z umierającymi zupełnie ją odmieniły. Dzięki nim odnalazła spokój i sens życia. Zrozumiała, że szczęście zależy wyłącznie od nas samych, a nasze wybory mają wpływ na to, czy odejdziemy spełnieni i szczęśliwi. Swoimi doświadczeniami postanowiła podzielić się z innymi. Czego najbardziej żałują umierający to książka, która daje nadzieję, uczy współczucia, pokazuje, jak żyć pełnią życia i osiągnąć wewnętrzną harmonię.

SJ Hooks

Absolwentka

Profesor literatury amerykańskiej Stephen Worthington sporo się nauczył od swojej wyemancypowanej studentki Julii Wilde. Ale to, co miało być przygodą na jedną noc, zaczęło się przeradzać w coś więcej. Przynajmniej dla Stephena, któremu przestały wystarczać seks i potajemne randki. Julia jednak wydaje się mniej zaangażowana w ich związek, dlatego Stephen musi jej udowodnić, że seks bez zobowiązań może się przerodzić w romans, a nawet prawdziwą miłość. Absolwentka to kontynuacja Debiutanta, bestsellerowej powieści SJ Hooks o profesorze Stephenie Worthingtonie i jego studentce Julii Wilde.

Theoretical fundamentals and technologies of desposition of wear resistant eutectic coatings

Mychajło Paszeczko, Myroslav Kindrachuk (red.)

In this work we propose a new view to natural composite materials – multicomponent eutectic alloys, which may be used for broad variety of applications – manufacturing and recovery of turbine blades, stator vanes, metallurgical furnaces, quick closing equipment, cutting tools etc. Among them are 12Cr18Ni9Ti-ТіВ2 (TiNi alloys), 12Cr18Ni9Тi-ТіВ2-СrВ2 (CrTiNi) and 12Cr18Ni9Ti-ТіВ2-ВС (VТiNi).

Opowieści galicyjskie

Andrzej Stasiuk

Nowe wydanie jednej z najbardziej znanych książek Andrzeja Stasiuka. Balladowa opowieść o Galicji, jej mieszkańcach i duchach. Na podstawie Opowieści... powstał film fabularny w reżyserii Dariusza Jabłońskiego (w rolach głównych: Zuzana Fialová, Jiří Macháček. Grają także . Marian Dziędziel, Jerzy Radziwiłłowicz, Maciej Stuhr, Cezary Kosiński, Marek Litewka). "Film przypomina książkę. Właściwie teraz to już sam nie wiem, co według czego było robione. Darek Jabłoński ustawił kamerę w tych samych miejscach, w których wiele lat temu wymyśliłem Opowieści galicyjskie. W ten przedziwny sposób mogę dzisiaj oglądać własne wizje, własne myśli. I ta opowieść o miłości, śmierci i o pokutującym duchu została rozświetlona jakimś nieco nieziemskim blaskiem, cudownym blaskiem kina, który przypomina jednak jasność nadprzyrodzoną. Tym razem chyba udało się pokazać niewidzialne." Andrzej Stasiuk