Czekoladowa Wielkanoc

Mia Ahl

Kontynuacja przygód bohaterek książki „Słodkie święta”! Jessika, Jenny i Sofia to trzy przyjaciółki mieszkające w Göteborgu. Jenny tydzień przed Wielkanocą skończy czterdzieści lat. Delikatna jak walec drogowy Sofia i nieprzekonana Jessika przygotowują jej niespodziankę. Co dziwne, Magnus, mąż Jenny, nie chce brać w tym udziału. Twierdzi, że u nich w domu nie świętuje się urodzin i wygląda na to, że nie planuje nawet nic kupić żonie. Jenny uświadamia sobie, że jeśli ten dzień ma być wyjątkowy, musi wziąć sprawy w swoje ręce. Wbrew skąpemu mężowi zapisuje się na kurs produkcji wyrobów czekoladowych, do którego miłym dodatkiem jest sam cukiernik, swoją drogą niezłe ciacho. Gdy Jenny częściej niż o kursie opowiada o jego prowadzącym, przyjaciółki zdają sobie sprawę, że sytuacja jest poważna. Czy uda im się uzmysłowić wygodnemu i niezbyt lotnemu Magnusowi, że przez niego jego żona może nieopatrznie spowodować eksplozję? Mia Ahl wraca na Wielkanoc z cyfrową pralinką wypełnianą pragnieniem, rozbrajającym humorem i – rzecz jasna – czekoladą. 

Zagadka człowieka. Wstęp do studium nauk tajemnych

Karol du Prel

REPRINT. Czym jest ta książka? To wstęp do studium nauk tajemnych. Nauki tajemne w nowoczesnej formie nie mają za zadanie prowadzić do wiary, lecz przygotować nową wiedzę i już z tego powodu nie wskazują na przeszłość, ale na daleką przyszłość. Są one przeznaczone, by dla światopoglądu przyszłości, który już dzisiaj znajduje się w stadium tworzenia się, dostarczyć owej bardzo ważnej części składowej, która dotyczy rozwiązania zagadki człowieka. Gdy ten światopogląd będzie ukończony, objawi się jego doniosłe znaczenie już tym, że będzie on się przedstawiał jako synteza religii i wiedzy, metafizyki i badania przyrody. Nie będzie on się zwracał jednostronnie do serca człowieka na sposób religii, ani też jednostronnie do jego rozumu na sposób wiedzy. Nie będzie on zastygłą w swych dogmatach religią ślepej wiary, ale nie będzie też podobny do owej wiedzy, od której przybytków wieje dziś mroźny wiatr na życie ludu. Jako metafizyka, nie będzie on się obracał wyłącznie i jedynie w konstrukcjach pojęciowych, lecz będzie miał na równi z naukami przyrodniczymi za podstawę fakty sprawdzone, które mogą nawet być zbadane w drodze doświadczenia.

Opowieści z Narnii. Srebrne krzesło

Clive Staples Lewis

Pewnego razu Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja weszli do starej szafy, a stamtąd do kraju przebudzonych zwierząt - Narnii lwa Aslana.                                                            W czwartym tomie słynnego cyklu Eustachy i Julia obdarzeni przez Aslana misją odnalezienia zaginionego królewicza Narnii, wędrując w towarzystwie dzielnego Błotosmętka, odkrywają, że przeciwstawienie się złu daje zadziwiającą siłę do walki z nim. Autor Srebrnego krzesła C.S. Lewis był profesorem literatury na angielskich uniwersytetach, Oxfordzie i Cambridge, ale oprócz działalności naukowej zajmował się także pisaniem powieści. Opowieści z Narnii to jego najsłynniejsze dzieło, które podbiło serca i wyobraźnię zarówno młodszych, jak i starszych czytelników.

Nudzimisie i przyjaciele (audiobook)

Rafał Klimczak

Wszystko zaczęło się od tego, że Szymek się nudził. Głośno wołał nuuuuudzi mi się!, nuuuuudzi mi się!. I nudzimisie do niego przyszły Druga część przygód Szymka i nudzimisiów. Te sympatyczne stworki znowu mają bardzo dużo pracy: wyruszają na pełną przygód wyprawę, pomagają rozwiązywać codzienne problemy zaprzyjaźnionym przedszkolakom, uczestniczą w Sprzątaniu Świata i spotykają się z groźnym smokiem Łaskotem, ale przede wszystkim zajmują się odnudzaniem dzieci. Dobra zabawa i wyobraźnia dzięki nim nudzimisie pokonają nawet najnudniejszą nudę. W ich bajkowej krainie nie ma przemocy, każdy problem można jakoś rozwiązać, bo wesołe stworki przyjaźnią się i wzajemnie sobie pomagają. Okazuje się, że świat nudzimisiów ma wiele wspólnego z pewnym przedszkolem i tajemniczymi zdarzeniami Książka dotyka ważnych dziecięcych problemów: rywalizacji, braku asertywności, odpowiedzialności i panowania nad emocjami. Lektura obowiązkowa dla każdego nudzącego się przedszkolaka!

Światło po zmierzchu

Żaneta Pawlik

Na scenie zwanej życiem Gdy gwiazda Julii zaczyna blednąć, jej agentka, chcąc wspomóc jej karierę, podejmuje zakulisowe działania. Aktorka uchodzi za kapryśną i trudną we współpracy. Kolejna rola wywołuje medialną burzę. Julia zaszywa się na wsi u przyjaciółki, gdzie zamierza przeczekać najgorsze. W chatce w lesie mieszka Kosma, fotografik przyrody. Gburowaty mężczyzna od lat woli towarzystwo drzew i zwierząt niż ludzi. I ma swoje powody. Spotkanie z Julią tylko utwierdza go w jego opinii o wielkomiejskim świecie. Teresa, siostra Julii, od lat dzieli swój czas między obowiązki domowe a opiekę nad mamą. Czuje jednak, że chciałaby od życia czegoś więcej. I że może o to zawalczyć. Losy bohaterów splatają się misternie. Każdy stanie przed szansą, ale czy każdy ją wykorzysta? Być może jeszcze nie jest za późno, żeby zacząć wszystko od nowa. Jednak najpierw trzeba rozliczyć się z przeszłością. Światło po zmierzchu to nowa powieść Żanety Pawlik, autorki ciepło przyjętych przez czytelników książek Mowy nie ma! (2022) i Tamarynd (2023).

Informatyka w biznesie 2023[DEBIUTY STUDENCKIE]

Helena Duducz (red.)

Tematyka ośmiu artykułów zawartych w prezentowanym zeszycie odzwierciedla główne obszary będące w kręgu zainteresowań badawczych ich autorów. Na uwagę zasługuje aktualność podejmowanych zagadnień. W zeszycie omówiono takie kwestie, jak: możliwości i zagrożenia wynikające z użycia ChatGPT w zarządzaniu wiedzą, porównanie działania sieci neuronowych w Pythonie oraz C#, obszary zastosowania technologii i technik do rekonstrukcji obrazów, wdrożenie systemu ERP jako decyzja o znaczeniu strategicznym w przedsiębiorstwie z sektora MŚP w Polsce, prognoza cen nieruchomości mieszkalnych z wykorzystaniem uczenia maszynowego, cyfrowy model biznesu instytucji kulturalnych i rozrywkowych w czasie pandemii COVID-19, ocena platformy ePortal z uwzględnieniem modelu Normana, metody resamplingu danych w rozwiązaniu problemu nierównowagi danych przy wykrywaniu oszustw związanych z kartami kredytowymi

Zakaz zwałki

Marian Pilot

[O KSIĄŻCE] Pro captu lectoris habent sua fata libelli zapisał w połowie II wieku p.n.e. Terencjusz Maurus. Zdanie to można przetłumaczyć na język polski “Los książek zależy od pojętności czytelników". Każda książka zatem zostanie inaczej odebrana w zależności od tego, jak zrozumie ją osoba czytająca. Ta sentencja odnosi się do wszystkich książek, w tym także "Zakazu zwałki" Mariana Pilota. *** Marian Pilot (ur. 6.12.1936 w Siedlikowie) - literat, dziennikarz, scenarzysta, leksykograf, długoletni redaktor poświęconego kulturze chłopskiej kwartalnika „Regiony”, autor powieści, opowiadań i esejów; do ważniejszych należą: Panny szczerbate (1962), Pantałyk (1970), Zakaz zwałki (1974), Wykidajło (1981), Bitnik Gorgolewski (1989), Na odchodnym (2002), Pióropusz (2010), Nowy matecznik (2012), Słownik dawnej gwary Siedlikowa (2012), Osobnik (2013); ostatnio opublikował powieść Niebotyki (2017) i esej Dzikie mieso (2021). Znawca twórczości Waleriana Nekanda-Trepki, miłośnik malarstwa Edwarda Prymasa, animator ruchu na rzecz rehabilitacji osób w I Rzeczypospolitej skazanych na śmierć na stosie pod zarzutem praktyk czarowniczych, badacz historii Plica polonica. Honorowy obywatel miasta i gminy Ostrzeszów, wyróżniony m.in. Nagrodą im. Wł. St. Reymonta i Nagrodą Literacką Nike, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP. [BLURBY] To jest inna bajka; od razu, już na początku lektury, w języku widać życie, energię, emocje, dynamikę. Na jednej stronie masz naciukane detali i draperii w tej prozorzeźbie mnóstwo! To nie jest płaska kartka, strategia pisarska płaskiej kartki, to jest żywa rzeźba z języka. Bohaterem jest czysta jaźń zlepiona z czasoprzestrzenią, czas wymyka się jak wypstryknięta pestka wydrylowana z wisienki. Język, ten tak żywy język, to po prostu język poezji, a ilość regionalizmów i słowotwórstwa może doprowadzić zmysłoskrętu!  Robert Rybicki, poeta *** Nie jest to prosta, jednolita powieść, tylko dziki zbiór opowieści, uczuć i nieokiełznanej energii językowej. Wszystko wiąże ze sobą enigmatyczna, tylko z pozoru niezborna postać narratora, czyli intelektualisty pochodzącego ze wsi. W trakcie lektury można zdać sobie sprawę, że ma się do czynienia ze świadectwem poszukiwania siebie pośród kulturowej, tożsamościowej i językowej „zwałki”. „Zakaz zwałki” to ekscytujący eksces literatury i polszczyzny. Filip Matwiejczuk, poeta   *** Językowy eksces, wyostrzenie zmysłów, figle turpistycznych nadekspresji, zbójecka wyobraźnia, łobuzerski wdzięk – ojj, potrzebujemy Mariana Pilota. Proszę więc „Zakaz zwałki” żreć w trybie natychmiastowym. – Mateusz Górniak, pisarz i redaktor „Stonera Polskiego” *** Pilot nie klęka przed żadną świętością, a wręcz przeciwnie: świętości klękają przed nim. Związek Pisarzy ze Wsi

Integracja

Halina Bajorska

Elitarni i najbardziej zabójczy przedstawiciele zwaśnionych społeczności wilkołaków i wampirów wyruszają na wspólną, niebezpieczną misję do Afryki. Cel misji: rekreacyjne safari i zażegnanie sporów! Po latach wzajemnej nienawiści na przyjaźń raczej trudno będzie liczyć, ale może chociaż na... uprzejmość? Dzikie zwierzęta, grobowe klątwy, wzajemna niechęć i konspiracja, a na koniec kłopotliwy sekret ukryty głęboko pod prastarymi egipskimi ruinami... Oto z czym muszą się zmierzyć DZIECI NOCY, podejmując prawdopodobnie najtrudniejsze z dotychczasowych wyzwań: próbę INTEGRACJI.