Anna i lekarz

Elka Noland

Anna to dojrzała kobieta, której od dzieciństwa towarzyszy ogromny lęk przed lekarzami. Poznajemy ją w szczególnym momencie. Anna jest coraz bardziej zmęczona dotychczasowym trybem życia. Układa więc dla siebie scenariusz na przyszłość" spokojną, samotną egzystencję wypełnioną codziennymi, małymi przyjemnościami. Wie jednak, że najpierw musi rozwiązać zaniedbywany od lat problem ze swoim zdrowiem. I tak spotyka lekarza, który budzi w niej głęboko skrywaną tęsknotę za bliskością. Anna zaczyna się zmieniać, uważniej przyglądając się rzeczywistości, ludziom i sobie. Mimo nieustannych trudności w nawiązaniu bliższej relacji ze swoim lekarzem, Anna nie rezygnuje z poszukiwania nowej siebie dojrzalszej, odważnej, ciekawej świata i gotowej na spotkanie drugiego człowieka.

Speed dating z kreatywnością Historie o kreatywnym myśleniu, jakie opowiedzieli mi w Havas

Marek Stączek

Tworzenie, kreatywność – zjawiska, które mają w sobie jakiś powab i nieodparty urok, bo z nich – jakby z niczego – powstają rzeczy piękne, dobre i praktyczne. A w samym kreatywnym procesie jest pewna świeżość i doza tajemnicy, bo oto idea, która powstaje w czyjejś głowie, materializuje się, a potem staje się faktem, który żyje już swoim życiem – Marek Stączek   Speed dating z kreatywnością – przygotuj się na 7 historii o kreatywności i sprawdź z którą wejdziesz w dłuższy związek. dr hab. inż. Przemysław Biecek, prof. PW & UW, Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechniki Warszawskiej. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego. Książka Marka Stączka po prostu uwodzi, przypominając nam, że proces twórczy to wzloty, upadki, ekstaza i cierpienie, współdziałanie i samotność, igraszki i powaga, zuchwałość i pokora. Flirtuje z tymi sprzecznościami, nie pozwalając zapomnieć o najważniejszym – praca kreatywna to PRACA. prof. Krzysztof Kaniasty, Distinguished University Professor, Indiana University of Pennsylvania, USA, Profesor Instytutu Psychologii Polskiej Akademii Nauk To nie jest zwykła książka o kreatywności. Jest niezwykła – po pierwsze, opowieść płynie, autor niczym przewodnik pokazuje nam, jak w opowiedzianych przez speców od kreatywności historiach działają prawa twórczości. Zajmujące opowieści sprawiają, że wpadamy niczym Alicja do krainy czarów, a autor nam, jakby mimochodem, mówi dlaczego wpadamy, jak tu działa grawitacja i jakie ciastko mamy zjeść a jakim się strujemy. Marek Stączek wymyślił, jak możemy spotkać się z kreatywnymi ludźmi, jak pokazać ich sukcesy i trudności, i jak z tych trudności możemy wyciągnąć coś dla siebie. Mamy takie same problemy – posłuchajmy, jak sobie radzą z nimi specjaliści i jakie to ma podstawy psychologiczne. Zresztą jeszcze nigdy nie czytałem książki, w której wiedza merytoryczna byłaby podana z taką łatwością. Ludzie – idea – sposób podania. To najważniejsze zalety tej książki. To nie jest poradnik. To jak spotkanie za kulisami teatru, w których aktorzy zdradzają, dlaczego im tak to wychodzi na scenie. dr hab. Jacek Wasilewski, polski medioznawca, dziennikarz, pisarz

Wszechświat w pustej przestrzeni

Stanisław Paciorek

Ebook w prosty sposób opisuje wszechświat, aby łatwiej było go zrozumieć i ogarnąć. Nie zawiera ani też nie powiela internetowych powszechnie dostępnych sensacyjnych publikacji w tym temacie. Krótko i zwięźle na paru prostych przykładach przedstawia problem nieskończoności, bądź skończoności wszechświata, definiuje Pustą przestrzeń, w której zawarty jest Wszechświat oraz zawiera nowatorskie podejście do prezentowania czasoprzestrzeni generalnie opisywanej jako czterowymiarowa w trójwymiarowym układzie współrzędnych.

Ukochanej

Tadeusz Gajcy

Uko­cha­nej Gdzie zgię­ty do­mem gra­jek smycz­kiem  spod pal­ców wart­kich to­czy zie­mię  i nie­bo wiel­kie, nas ma­lut­kich,  ulicz­ne drze­wo szu­mi zwięź­le.  Je­ste­śmy tu­taj wy­chy­le­ni  za każ­de sło­wo. Dłoń się zdar­ła  już od gła­ska­nia szorst­kich tru­mien  i w oczach krzyż po­zo­stał nie­my.  I tak pro­wa­dzi nas już do snu  i tak nas uczy umie­ra­nia  piosn­ka, co spły­wa po pio­ru­nie.    Nie za­trzy­masz, nie usi­łuj na­wet.  Bę­dzie to­czył nas gra­jek czy ko­smos;  dłoń za ma­ła i ser­ce za ma­łe --  jed­na mi­łość przy­tu­li mi­ło­ścią.  Nam już dzi­siaj ani łza, ni żal,  tyl­ko rę­kę mil­czą­cą uczyć  jesz­cze tkli­wiej osy­py­wać piach,  jesz­cze moc­niej nad krzy­ża­mi nu­cić;  nam już tyl­ko mil­czą­co ro­snąć  i pod iskrą śmier­tel­ną stać,  gdy za­wo­dzi, gdy tu­li nas do snu  nie­bem grzmią­cym i zie­mią gorz­ką  wy­chy­lo­ny w prze­ra­że­niu świat. [...]Tadeusz GajcyUr. 8 lutego 1922 r. w Warszawie Zm. 16 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Wczorajszemu, Kolęda, Widma, Do potomnego, Homer i orchidea pseud. Karol Topornicki, Roman Oścień Poeta, prozaik, dramatopisarz, krytyk literacki. Ukończył gimnazjum i liceum księży marianów na Bielanach. Od 1941 r. studiował filologię polską na podziemnym UW. Członek organizacji Konfederacja Narodu; współzałożyciel (1942), a od 1943 r. redaktor konspiracyjnego czasopisma tej organizacji ?Sztuka i Naród?. Żołnierz AK; brał udział w akcji składania wieńca pod pomnikiem Kopernika (25 maja 1943 r.). Zginął w powstaniu warszawskim wraz z Zdzisławem Stroińskim na Starym Mieście. Otrzymał nagrodę na podziemnym konkursie czasopisma ?Sztuka i Naród? za wiersz Wczorajszemu (1942), włączony później do antologii Słowo prawdziwe (1942). Nagrodzony także przez czasopismo ?Kultura i Jutro? (1943) za wiersz Rapsod o Warszawie. Wyraziciel ideowego i artystycznego grupy ?Sztuka i Naród?; w artykule Już nie potrzebujemy (?SiN? nr 11, 12 z 1943 r.) i O wawrzyn (wyd. ?Kierunki? 1967, nr 19) polemizował z literackimi poprzednikami, zarzucając poetom ?Skamandra? bezideowość i koniunkturalizm, a Awangardzie Krakowskiej ? ?ekwilibrystykę intelektualną?; poetów swojej generacji uważał za kontynuatorów katastrofizmu. Sam rolę poety widział w byciu odkrywcą tajemnicy bytu i wychowawcą narodu. W poematach Z dna nawiązującym do przeżyć z wojny obronnej 1939 r. oraz Widma wyd. w debiutanckim tomie z 1943 r. (będącym poetycką odpowiedzią na cykl poetycki Borowskiego pt. Gdziekolwiek ziemia...) zawarł wizję apokaliptycznej zagłady. W śpiewogrze Misterium niedzielne (1943) podjął próbę przezwyciężenia własnego katastrofizmu, przedstawiając świat czasu wojny jako groteskę i nawiązując do folkloru warszawskich przedmieść. W ostatnim tomie zwraca uwagę jego testament poetycki Do potomnego. Często posługiwał się konwencją snu, wizji, sięgał po formy ballady, kolędy, piosenki.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kroniki Valeny Tom II Włócznia i Młot

Dawid Traczykowski

Uciekający przed pościgiem Hadar zawiązuje niespodziewany sojusz. Khalik jest zmuszony ukrywać się w jaskini lwa - siedzibie Kościoła Jedynego Boga, z której kiedyś wykradziono posiadany przez niego miecz. Felicia musi poradzić sobie na obcym, niegościnnym dworze swojego nowego męża. Kadras wciela w życie plany odbudowy Imperium Valeny, a na światło dzienne wypływają dwie kolejne bronie z magicznego zestawu Haylela: włócznia i młot. Kto stanie się ich posiadaczem i jak wpłynie to na układ sił na kontynencie?

Millennium (tomy 1-3). Trylogia Millennium:. Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet; Dziewczyna, która igrała z ogniem; Zamek z piasku, który runął

Stieg Larsson

74 godziny najwyższej klasy thrillera w interpretacji Krzysztofa Gosztyły Bestsellerowa trylogia kryminalna, wywodząca się z najlepszej szwedzkiej tradycji fikcji i literatury kryminalnej: świetnie napisana, z trzymającą w napięciu fabułą i fascynującymi postaciami. Wyjątkowe zjawisko na światowym rynku literackim! W skład pakietu wchodzą: -Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet -Dziewczyna, która igrała z ogniem -Zamek z piasku, który runął Trylogia Millennium to światowy fenomen literacki. Powieści Stiega Larssona sprzedały się już w ponad 44 mln egzemplarzy, a ich autor w 2009 r. został królem list bestsellerów, detronizując takie sławy jak Stephanie Mayer czy Dan Brown.

Po raz pierwszy modlitwa

Tadeusz Gajcy

Po raz pierw­szy mo­dli­twa Nie­śmia­łej tra­wy la­zur  ju­tro mnie chło­dem okre­śli,  ku nie­bu prze­gnie ma­łe­mu  i zła­mie głos mój do­cze­sny,  drze­wa ję­zy­kiem roz­dzwo­ni  po­wie­trze ki­pią­ce ostro,  bym sen przy­tu­lił do skro­ni  i ser­ce uniósł jak wio­sło.  Dla­te­go za­nim po­słusz­ny  pod tę­czę wy­so­ką wpeł­znę  ra­mio­na ku­ląc i uśmiech  nie­trwa­ły nio­sąc przez prze­strzeń,  idź obok jak idzie Twa rze­ka  war­gi wy­dę­te płu­cząc  cza­sem ser­decz­nym i ogniem  jak ja już mo­wą pół­ludz­ką.    Je­śli przy­sta­nę -- Ty zo­stań,  je­śli za­wo­łam -- Ty krzycz,  bę­dzie­my ra­zem jak ko­ściół  w gó­rę się piąć, gdzie jak liść  le­ży po­słusz­ny Twej rę­ce  księ­życ wy­mar­ły i gwiazd  usto­krot­nio­ne ob­rę­cze  gło­wę zna­czą­ce jak głaz. [...]Tadeusz GajcyUr. 8 lutego 1922 r. w Warszawie Zm. 16 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Wczorajszemu, Kolęda, Widma, Do potomnego, Homer i orchidea pseud. Karol Topornicki, Roman Oścień Poeta, prozaik, dramatopisarz, krytyk literacki. Ukończył gimnazjum i liceum księży marianów na Bielanach. Od 1941 r. studiował filologię polską na podziemnym UW. Członek organizacji Konfederacja Narodu; współzałożyciel (1942), a od 1943 r. redaktor konspiracyjnego czasopisma tej organizacji ?Sztuka i Naród?. Żołnierz AK; brał udział w akcji składania wieńca pod pomnikiem Kopernika (25 maja 1943 r.). Zginął w powstaniu warszawskim wraz z Zdzisławem Stroińskim na Starym Mieście. Otrzymał nagrodę na podziemnym konkursie czasopisma ?Sztuka i Naród? za wiersz Wczorajszemu (1942), włączony później do antologii Słowo prawdziwe (1942). Nagrodzony także przez czasopismo ?Kultura i Jutro? (1943) za wiersz Rapsod o Warszawie. Wyraziciel ideowego i artystycznego grupy ?Sztuka i Naród?; w artykule Już nie potrzebujemy (?SiN? nr 11, 12 z 1943 r.) i O wawrzyn (wyd. ?Kierunki? 1967, nr 19) polemizował z literackimi poprzednikami, zarzucając poetom ?Skamandra? bezideowość i koniunkturalizm, a Awangardzie Krakowskiej ? ?ekwilibrystykę intelektualną?; poetów swojej generacji uważał za kontynuatorów katastrofizmu. Sam rolę poety widział w byciu odkrywcą tajemnicy bytu i wychowawcą narodu. W poematach Z dna nawiązującym do przeżyć z wojny obronnej 1939 r. oraz Widma wyd. w debiutanckim tomie z 1943 r. (będącym poetycką odpowiedzią na cykl poetycki Borowskiego pt. Gdziekolwiek ziemia...) zawarł wizję apokaliptycznej zagłady. W śpiewogrze Misterium niedzielne (1943) podjął próbę przezwyciężenia własnego katastrofizmu, przedstawiając świat czasu wojny jako groteskę i nawiązując do folkloru warszawskich przedmieść. W ostatnim tomie zwraca uwagę jego testament poetycki Do potomnego. Często posługiwał się konwencją snu, wizji, sięgał po formy ballady, kolędy, piosenki.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Udręka życia. Jak ludzie radzą sobie z lękiem przed śmiercią

Wiesław Łukaszewski

Kolejna książka w znakomitej serii Mistrzowie Psychologii, tym razem autorstwa cenionego polskiego psychologa, profesora Wiesława Łukaszewskiego. Czy ludzie myślą o śmierci? Czy zwykły człowiek boi się jej? Dlaczego niektórzy decydują się na samobójstwo? Czym jest teoria opanowania trwogi?  "Uspokajam: nie napisałem książki o śmierci. Nie jest to książka ani o śmierci, ani o umieraniu. To książka o tym, że ludzie chcąc lub nie chcąc niekiedy myślą o śmierci. Trudno byłoby temu zaprzeczyć. Ludzie przejmują się śmiercią, nie jest im ona obojętna. Więcej, myśli o śmierci prawie zawsze i prawie u wszystkich wzbudzają przykre skojarzenia i przykre emocje.To jest książka o tym, co dzieje się z ludźmi (w ludziach), którym myśli o śmierci przyszły do głowy. O tym, jak radzą sobie z przykrymi emocjami, i o tym, co daje im ukojenie. Także o tym, co wzmaga niepokoje dotyczące śmierci, co myśli o śmierci czyni bardziej dostępnymi, a niekiedy wręcz natrętnymi".  "Kontakt ze śmiercią prawie zawsze budzi Ja. Nawet Ja najbardziej otorbione, najbardziej harde i nieczułe. Śmierć nieodmiennie ma ton osobisty. Nieważne, czy chodzi o zabitego drozda, czy o kota zmasakrowanego przez samochód, czy wreszcie o człowieka, który zasłabł na ulicy i nikt nie zdołał go uratować. Nie musi to być nasz drozd lub kot, nie musi to być bliski nam człowiek.Być może ten osobisty ton pojawia sie zawsze wtedy, gdy stykamy się z czymś nieuchronnym, nieodwracalnym, niezależnym od naszych pragnień i naszych działań. A śmierć w największym stopniu spełnia to wszystko. Musi się zda rzyć, choć nie zawsze musi się zdarzyć w tym właśnie momencie. Wręcza nam bilet w jedną stronę. Nie wiemy, dokąd. Wiemy tylko, że tam, a nie tutaj. W jej obliczu najbardziej uniwersalna strategia walcz lub uciekaj staje się całkowicie bezużyteczna. Jak napisał Vladimir Nabokov, śmierć to samotność. I dla tych, którzy umierają, i dla tych, którzy pozostają z poczuciem straty".  Fragmenty Wstępu