Tamta dziewczyna. Rodzinne sekrety 1

Magdalena Kołosowska

WYSZŁA Z DOMU I NIE WRÓCIŁA Najpierw w rękach pęka filiżanka z kawą, potem na lustrze pojawia się rysa - czytelne znaki od fatum. Wiktor już przeczuwa, że coś się wydarzy, ale jeszcze nie wie, że będzie musiał wrócić pamięcią do tamtej dziewczyny, która zapadła się po ziemię w pierwszy weekend wakacji siedemnaście lat temu. Kochająca córka, spokojna, ambitna uczennica wyszła z domu i nigdy nie wróciła. Kiedy po kilku miesiącach do matki dociera wiadomość, że Patrycja żyje i nie chce mieć nic wspólnego ani z nią, ani ze swoim dawnym życiem, nikt nawet nie podejrzewa, co może się kryć za okrutną decyzją dziewczyny.

Tao Te Ching. Księga Drogi i Cnoty

Laotse Laozi

Wprowadzenie tłumacza: Laotse (Laozi) urodził się w Chinach, w 604 r. przed Chrystusem. Kiedy umarł, nie wiadomo. Legenda mówi o nim, że przyszedł na świat, już mając lat 72, a przeżył lat 300. Podług innej wersji, Laotse nie umarł i nie umrze, bo wiedzą swoją zdobył nieśmiertelność. Filozoficzno-religijna osnowa tej wiedzy zawarta w trzech niedużych rozprawach: 1) Tao Księga drogi, 2) Te Księga cnoty albo prawości i 3) Kan-ing, czyli Księga sankcji. Dwie pierwsze są napisane, trzecia stanowi tradycję ustną i polega na kategoryzacji czynów ludzkich na dodatnie i ujemne, oraz na określeniu ich wzajemnego na siebie oddziaływania. Tao, wyraz pokrewny greckiemu teos lub łacińskiemu deus, charakteryzuje sam Laotse w taki sposób: Istnieje powiada on jakieś najwyższe JEST, które zapłodniło niebyt i które z otchłani możliwości pierwotnej wyłoniło pierwiastki bytu, a później stworzyło z nich wszystkie istoty i ciała. Nie mam dla tego najwyższego JEST nazwy. Dam Mu imię, którem wyrażam Jego najistotniejszą własność (twórczą) TAO (czyli Droga). W strofach niniejszych starałem się nie o dosłowność przekładową, ile raczej o oddanie myśli przewodniej tego mędrca wielkiego Wschodu.

Czarny tulipan. La tulipe noir

Aleksander Dumas

Czarny tulipan to powieść, której głównym bohaterem jest holenderski hodowca tulipanów, Korneliusz van Baerle, postanawiający wyhodować czarnego tulipana, co jeszcze nikomu się nie udało. Za to dokonanie przeznaczona jest nagroda 100 000 florenów. Akcja powieści toczy się w drugiej połowie XVII w., na terenie Niderlandów. Powieść zaczyna się w roku 1672, kiedy to obserwujemy okrutne morderstwo dokonane na braciach Janie i Korneliuszu de Witt przez pospólstwo Hagi. Jak się okazuje, Korneliusz van Baerle jest synem chrzestnym Korneliusza de Witt, który przekazał swojemu chrześniakowi dokumenty mogące świadczyć o zdradzie stanu. Korneliusz, nie znając treści dokumentów, przechowuje je w swojej szufladzie, w której trzyma również cebulki tulipanów. Jego sąsiadem jest Izaak Boxtel, również zapalony ogrodnik, który, dowiedziawszy się o sukcesie Korneliusza w postaci wyhodowania cebulek czarnego tulipana, staje się o to zazdrosny i szuka sposobności do wykradzenia cennych roślin. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Czarny_tulipan). A co było dalej i jak było dalej, czytelnik dowie się po przeczytaniu całej ksiązki. Zachęcamy! Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française.

Amazonki Mosadu

Michael Bar-Zohar, Nissim Mishal

Niezwykłe kobiety w izraelskich tajnych służbach. Działalność lohemet, funkcjonariuszek operacyjnych Mosadu, przez wiele lat była utajniona. Mimo że wiele z nich miało niebywałe dokonania, były przedstawiane co najwyżej jako tło dla swych kolegów. W końcu jednak rząd Izraela zezwolił na publikowanie informacji na ich temat. Michael Bar-Zohar i Nissim Mishal opisali w Amazonkach Mosadu burzliwe życie, miłości i niebezpieczne misje tych kobiet. Tocząc szarpiącą nerwy tajną wojnę, musiały się mierzyć z samotnością i niechętnymi postawami kolegów, rezygnować z marzeń o małżeństwie i dzieciach, a mimo to znakomicie wykonywały swoje zadania. W kolejnych rozdziałach autorzy opisują ich zapierające dech wyczyny. Od Jolande, która wręcz szturmem wdarła się na dwór króla Egiptu, do Diny, która stanęła na progu irańskiego Archiwum Jądrowego; od skazanej na powieszenie Szuli do Sigal, rekrutującej najlepszych muzułmańskich agentów; od Marcelle, która wyskoczyła z okna egipskiej katowni, do Jael, Isabel i Danielle, które nie wahały się wejść w paszczę lwa. Fascynująca lektura.

Stramer

Mikołaj Łoziński

Nowa, długo oczekiwana książka laureata Paszportu Polityki. Osobiste dramaty, miłości, zdrady i rozstania, świecące pustkami kieszenie i marzenia o fortunie. Nadzieja na sprawiedliwy świat, do którego nieuchronnie wdziera się Zagłada. Zwyczajna rodzina. Nathan tęskni za Nowym Jorkiem, Rywka marzy o wycieczce nad morze. Wychowują szóstkę dzieci, które szybko dorastają: Rena zakochuje się ze wzajemnością w żonatym mężczyźnie, Rudek idzie na filologię klasyczną, ale jest realistą, więc znajduje pracę w Syndykacie Świec. Hesio i Salek ulegają fascynacji ideą komunizmu i grozi im aresztowanie, a Wela i Nusek nie mogą się już doczekać tej wymarzonej dorosłości. Poznajemy każdego z bohaterów osobno, zaprzyjaźniamy się z nimi, odkrywamy ich słabości, sekrety i najskrytsze pragnienia, wchodzimy w ich świat, pełen kolorów, smaków, zapachów. Czy domyślają się, co przed nimi? Kiedy konflikty narodowe zaczynają narastać, do świata Stramerów powoli wkrada się coś, czego jeszcze nie rozumieją. Choć już przeczuwają. Ta historia, opowieść o biednej, żydowskiej rodzinie mieszkającej w latach międzywojennych w Tarnowie, jest, zdawałoby się, skazana na nieuleczalny smutek i wiadome zakończenie. A jednak Mikołajowi Łozińskiemu udało się wymazać czerń, którą nasza pamięć zabarwia tamte lata. Bohaterowie nie wiedzą, co ich czeka, my wiemy aż za dobrze. Autor pozwala swoim postaciom mylić się, popełniać niezliczone głupstwa; ofiarowuje im życie, niekiedy trywialne, niekiedy pełne sensu, czasem groteskowe, wesołe i tragiczne. Adam Zagajewski Sugestywna, wielogłosowa opowieść o losach żydowskiej rodziny w międzywojennym Tarnowie. Książka, której nie da się zapomnieć.

Czarodziejska księga

Janina Porazinska

Najpiękniejsze klasyczne polskie gawędy dla dzieci zebrane w jednym tomie. Wśród bajek, baśni i bajdurek znajdziesz opowieści znane, jak Szewczyk Dratewka", oraz te, o których być może nie słyszałeś, jak Ptak Cezariusz" czy Dwie Dorotki". Jedna z najbardziej cenionych autorek literatury dla dzieci sięgnęła do polskiego folkloru, przekazując gawędy naszych przodków. Czarodziejka księga" to doskonały pretekst do spojrzenia w przeszłość i poznania rodzimych baśni z ponadczasowym morałem. Zbiór tworzy dwanaście utworów: - Czarodziejska księga - Siostra siedmiu kruków - Ptak Cezariusz - Szklana Góra - Pasterz tysiąca zajęcy - Owczaryszek - Miała babka pstrą kokoszkę - Przyjacielska pomoc - Szewczyk Dratewka - Ciachu, Ciachu, Ciach - Tydyrym - Dwie Dorotki

Katyń. Post mortem

Andrzej Mularczyk

Na podstawie książki powstał "Katyń" Wajdy. Książka przedstawiająca dramat zbrodni w Katyniu w nawiązaniu do tragicznych losów trzech kobiet: Busi, Anny i Niki. Powieść przedstawia dramatyczne dzieje żyjących w powojennej Polsce ludzi, których bliscy stali się ofiarami zbrodni katyńskiej. Uniwersalna opowieść o wolności oraz o bezlitosnych wyrokach historii. Na podstawie utworu Andrzej Wajda wyreżyserował film Katyń" (2007). W Stanach Zjednoczonych produkcja znalazła się w czołówce filmów nominowanych do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka

Swietłana Aleksijewicz

Nie sposób go z nikim pomylić, choć jest podobny i zarazem niepodobny do reszty ludzkości. Ma własny słownik i doskonale wie, co jest dobre, a co złe. Paszport radziecki przechowuje jako najcenniejszy skarb. Homo sovieticus. Nie umarł wraz z upadkiem imperium, za to musiał stawić czoła nowej rzeczywistości, gdy wbrew przewidywaniom Marksa po socjalizmie nastąpił kapitalizm, ojczyznę zastąpił supermarket, a władzę przejęli handlarze i cinkciarze. Wiecznie żywy, chętnie opowiada o swoich bohaterach i męczennikach, o nadziejach i rozczarowaniach, o złości, frustracji i zderzeniu z rzeczywistością. To z tych opowieści, domowych i osobistych składa się nowa niezwykła książka wybitnej białoruskiej autorki, wymienianej w gronie kandydatów do Nagrody Nobla. Swietłana Aleksijewicz po raz kolejny oddaje hołd zwykłemu człowiekowi, którego losy przeplatają się z Historią. Książka Aleksijewicz została uznana za najlepszą książkę 2013 roku we Francji, a jej autorka otrzymała francuską nagrodę Médicis w kategorii esej. Swietłana Aleksijewicz nie osądza ona w każdej sytuacji szuka sedna zjawisk, najgłębszych przyczyn; równie ważne jest dla niej to, co jednostkowe, szczególne ludzkie losy, jak i najszersze znaczenia zdarzeń. Ta podwójność spojrzenia i empatia są jej wyjątkowym darem. Agnieszka Holland