Podczas wiatru z Tatr

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Podczas wiatru z Tatr Dumny, nieuskromiony, witaj mi, żywiole!  zawsze ciebie kochałem ze wszystkich najwięcej!  na twym łonie się duch mój kołysał dziecięcy,  tyś mi pierwszą muzyką był słyszaną w świecie,  kiedyś od Tatr przylatał przez lasy i pole — —  dumny, nieuskromiony, witaj mi, żywiole!    Kochałem ciebie zawsze! bo na twoim grzbiecie,  jako na oceanu powłoce rozdętej,  nie śmią siadać i płynąć żeglowne okręty;  bo niszczysz i niweczysz wszelką ludzką siłę,  dumny, nieuskromiony, pyszny elemencie! [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Nowa Europa

Martin Cross

Nowa Europa osiągnęła swoje apogeum cywilizacyjne zostawiając daleko w tyle zacofaną pozostałą cześć świata. By przywrócić w świecie równowagę, kraje wschodu wysyłają z misją agenta. Jego podróż po Nowej Europie pełna jest niespodzianek, zwrotów akcji, nieprzewidzianych sojuszy i pytań o sens ludzkiego życia.

Kachna

Mikołaj Górski

Zawsze jest czas, by zbudować swój świat od nowa. Czasem droga do odnalezienia siebie bywa długa i kręta. Wie o tym Kachna, dziewczyna, której los nie szczędził trudnych momentów - jej dzieciństwo nie należało do szczęśliwych, a czas spędzony w zakładzie karnym dla nieletnich odcisnął na jej psychice bolesne piętno. Pewnego dnia w wyniku szantażu Kachna trafia do tajemniczej leśnej osady, gdzie musi przebywać przez najbliższy rok. Tutejsze życie toczy się w zupełnie nieznanym jej dotąd rytmie, a zjawiska, których doświadcza, wymykają się ludzkiemu rozumowi. Mimo początkowej niechęci do tego miejsca i opiekującego się nią Karola dziewczyna coraz lepiej czuje się w swoim nowym środowisku, otwiera się na innych ludzi i na siebie samą. Jednak wkrótce przeszłość się o nią upomni... Kachna" to intrygująca, pełna mistycznych wątków powieść o dojrzewaniu, szukaniu własnego sposobu na życie i odwadze, której potrzebujemy, by zmierzyć się z prawdą o sobie. Jestem Kachna. Karol zmusił mnie do pisania tego kretyńskiego pamiętnika. To część umowy. Właściwie szantażu, którego się na mnie dopuścił. No dobra. Lubię pisać to jakoś przeżyję. Od reszty i tak się wymigam. Moje zobowiązania zostały wymuszone szantażem. Nie obowiązują. Tylko żeby tego nie przeczytał! Muszę znaleźć jakąś skrytkę. Zresztą co mnie to obchodzi? Niech wie, co o tym myślę. Przecież nie będę tu gnić przez rok. Wywiózł mnie pajac do jakiejś dżungli i myśli, że będę skakała z radości pod czubki baobabów. Shit! Łatwiej by było stąd nawiać, gdybym się nie bała łazić po lesie! Jeszcze mnie tam coś napadnie albo zeżre. Miałby mnie pajac na sumieniu. Po jaką cholerę on mnie tu w ogóle przytargał? Po cholerę się przypałętał i wpieprzał w moje życie? Co mu do tego? Czemu właśnie ja? Czy mi źle było u Bronka?

Cukiernia Pod Amorem. Ciastko z wróżbą

Małgorzata Gutowska-Adamczyk

Pierwsza część drugiej serii Cukierni Pod Amorem, dalsze losy Hryciów, którym los nie oszczędza dramatycznych przeżyć. Sierpień 2016 roku. Trwają Dni Gutowa. W konkursie na Ciastko Roku bierze udział cukiernia Pod Amorem. Tym razem projektodawcą i autorem receptury jest Zbyszek, syn Waldemara Hrycia. Mimo wahań ze strony ojca to właśnie jego pomysłowe ciastko z wróżbą ma być wystawione do konkursu. Waldemar i Helena martwią się nie tylko o debiut zawodowy Zbyszka, lecz także o jego nowy związek z nieznaną dziewczyną. Złymi przeczuciami napawa ich również zapowiedziana wizyta prawniczki z Nowego Jorku - Moniki Grochowskiej-Adams, zatrudnionej przez spadkobierców przedwojennych właścicieli cukierni. Podczas obchodów Monika Grochowska-Adams nieoczekiwanie spotyka dawną przyjaciółkę, Tessę Steinmeyer. Obie panie, dziś już pod siedemdziesiątkę, to kobiety sukcesu, wracają jednak tu, gdzie upłynęło ich dzieciństwo. To spotkanie nie jest przypadkowe. Tessa, poważnie chora, przyjeżdża do Gutowa, aby załatwić niedokończone przed laty sprawy Małgorzata Gutowska-Adamczyk, jedna z najbardziej rozpoznawanych polskich autorek, z wykształcenia historyk teatru, zadebiutowała jako scenarzystka serialu Tata, a Marcin powiedział. Jest autorką kilkunastu poczytnych powieści dla młodzieży i dorosłych, spośród których 13 Poprzeczna zdobyła tytuł Książki Roku 2008. Trzytomową Cukiernią Pod Amorem, przedstawiającą losy Polski i Polaków na przestrzeni ponad stu lat, podbiła serca czytelników i rankingi sprzedaży. Ciastko z wróżbą to pierwsza z trzech powieści nowego cyklu Cukierni Pod Amorem, której pierwsze tomy sprzedane w czterystu tysiącach egzemplarzy uzyskały status bestsellerów. W dwóch planach czasowych: historycznym i współczesnym, będziemy śledzić losy znanych już i nowych bohaterów od 1945 roku do współczesności

Silny bez krzywdy. Jak zbudować osobistą siłę bez krzywdzenia siebie i innych

Maciej Bennewicz, Anna Jera

Odkryj źródło swojej prawdziwej mocy Świat wymaga od nas siły. Powinniśmy być silni fizycznie i psychicznie: oto pożądany wzorzec współczesnego człowieka. Niestety, zawsze niedościgniony. Mamy bowiem być silnymi wojownikami, prącymi stale do przodu zwycięzcami, ale równocześnie być dobrzy, łagodni, czuli i opiekuńczy. Nie wolno nam NIGDY okazywać słabości, nie wolno pozwalać sobie na łzy, miękkość, gorsze samopoczucie. Tyle że ten wzorzec jest nierealny, niespełnialny i krzywdzący. Nie można w jednym człowieku pogodzić tak wielu sprzecznych oczekiwań, nie można być wszystkim dla wszystkich i jeszcze pozostać w zgodzie z samym sobą... A może problem tkwi nie w tym, że jesteśmy niedoskonali, tylko w tym, że błędnie rozumiemy pojęcie siły? Bo prawdziwa siła nikogo nie krzywdzi i nie stoi w sprzeczności. Prawdziwa siła wspiera i tego, kto jest silny, i tych, których chce on nią wspomagać. Prawdziwa siła pozwala na miękkość, a nawet na łzy, bo te jej ani nie ubliżają, ani nie umniejszają. Brzmi pięknie, tylko jak dotrzeć do źródła takiej siły? Autorzy książki Silny bez krzywdy. Jak zbudować osobistą siłę bez krzywdzenia siebie i innych postarają się wspomóc Cię w drodze do niej. W kolejnych opowieściach-koanach znajdziesz sporą dawkę praktycznej wiedzy psychologicznej przeznaczonej specjalnie dla Ciebie. Poszukującego drogi do prawdziwej siły.

Inkscape. Podstawowa obsługa programu. wydanie II rozszerzone i uzupełnione

Krzysztof Cieśla

Chcesz się nauczyć grafiki komputerowej? Jeśli z jakiegoś powodu ― marzenia, potrzeby życiowej, wymagań zawodowych ― czujesz, że Twoją następną umiejętnością powinno być projektowanie grafiki oraz dostosowywanie jej do własnych celów, to dobrze. Jesteś w domu. W domu Inkscape, czyli darmowego programu do tworzenia grafiki wektorowej. Powstał on w ramach projektu kreowania wolnego oprogramowania GNU, oferuje naprawdę spore możliwości i jest dostępny zarówno dla systemu Linux, jak i Mac OS oraz Windows. O tym, jak duże możliwości ma ten program, może świadczyć to, że jego użytkownicy porównują go do CorelDRAW. Posiada więc Inkscape wszelkie funkcjonalności, jakich oczekujemy od oprogramowania do obróbki grafiki. Można w nim projektować różnego rodzaju symbole, znaki towarowe czy logotypy. Umożliwia także tworzenie ikon, a nawet postaci komiksowych. Za pomocą Inkscape możesz przekształcać istniejące już obiekty ― nadać im pożądany gradient, przezroczystość, kaligrafię itd. Co istotne ― program ma polskie menu. Co jeszcze istotniejsze ― z tym podręcznikiem szybko i bezproblemowo opanujesz obsługę Inkscape w najnowszej wersji: Poznasz możliwości programu Będziesz pracować na plikach Dowiesz się, jak tworzyć i usuwać obiekty Opanujesz podstawy pracy z kolorem i kształtem Nauczysz się operować na warstwach, obiektach i ścieżkach

Żmija

Juliusz Słowacki

ŻmijaRomans poetyczny z podań ukraińskich w sześciu pieśniach For thee, who thus in too protracted song/ Hast soothed thine idlesse with inglorious lays,/ Soon shall thy voice be lost amid the throng/ Of louder minstrels in thèse later days:/ To such resign the strife for fading bays —/ III may such contest now the spirit move/ Which heeds nor keen reproach nor partial praise;/ Since cold each kinder heart that might approve,/ And none are left to please when none are left to love.   Byron (Motto do I tomu Poezyj, Paryż 1832) [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Pani Dulska przed sądem

Gabriela Zapolska

Pa­ni Dul­ska przed są­dem I Pa­ni Dul­ska dla ca­łe­go do­mu ,,na­rzą­dzi­ła" świe­żą bie­li­znę. I to we wto­rek, wbrew zwy­cza­jo­wi. W do­mu Dul­skich bo­wiem zmie­nia­no bie­li­znę w nie­dzie­le i czwart­ki, po­szew­ki i prze­ście­ra­dła -- co dni pięt­na­ście. O tym mó­wi­ła Pa­ni Dul­ska z py­chą źle ukry­tą: -- Są ta­kie pa­nie, któ­re co mie­siąc na­włó­czą po­ściel i po­tem zda­je się im, że u nich po­rząd­nie... Ja wo­lę oszczę­dzić na je­dze­niu, a my­dła nie ża­ło­wać. Już ta­ka mo­ja na­tu­ra! In­sza nie bę­dę! To­czy­ła do­ko­ła wzro­kiem groź­nym, mó­wiąc te sło­wa. Bar­cha­no­wy gra­na­to­wy szla­frok w du­że sza­re ta­la­ry opa­dał w sze­ro­kich fał­dach, wzno­sząc się wszak­że na bio­drach. [...]Gabriela ZapolskaUr. 30 marca 1857n r. w Podhajcach na Ukrainie Zm. 21 grudnia 1921 r. we Lwowie Najważniejsze dzieła: Moralność pani Dulskiej (1906), Kaśka Kariatyda (1886), Menażeria ludzka (1893), Żabusia (1897), Sezonowa miłość (1904), Ich czworo (1907), Panna Maliczewska (1910), Skiz (1909) Właśc. Maria Gabriela Janowska z Korwin-Piotrowskich, primo voto Śnieżko, inne pseudonimy: Marya, Józef Maskoff, Walery Tomicki. Autorka opowiadań, powieści i utworów scenicznych, aktorka. Publikowała swe utwory w prasie lwowskiej, krakowskiej i warszawskiej (debiutowała ogłoszonym w 1881 r. w ?Gazecie Krakowskiej? opowiadaniem Jeden dzień z życia róży). Jej dzieła wyróżniały się dominującym naturalizmem o tonie dydaktycznym i publicystycznym oraz zaangażowaniem społecznym. Stała się symbolem walki z zakłamaniem tzw. moralności mieszczańskiej. Zapolska pisała o drastycznych jak na jej czasy tematach, np. o prostytucji czy chorobach wenerycznych (O czym się nie mówi 1909, O czym się nawet myśleć nie chce 1914). Z tego powodu jej twórczość stała się przedmiotem krytyki ze strony kół zachowawczych. Zapolska występowała w polskich, a także europejskich teatrach. W rozwoju kariery przeszkadzał jej krnąbrny charakter. Z tego powodu nie mogła dojść do porozumienia z dyrektorami teatrów. Ostatnie lata swego życia pisarka spędziła w willi ?Skiz?, oszukana, otumaniona i pozbawiona majątku przez hipnotyzera. autor: Paweł Przybysz Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.