В Країні Сонячних Зайчиків

Всеволод Нестайко

Карколомні пригоди й чарівні перетворення, загадкові зникнення й несподівані з2019яви, сміх, веселощі, сльози, розпач 2014 все це химерно переплелося в іскрометних і вигадливих повістях-казках Всеволода Нестайка. Для широкого кола читачів.

Morderstwo na Rue Morgue

Edgar Allan Poe

Zbiór opowiadań amerykańskiego poety i nowelisty Edgara Allana Poe. Twórca tak zwanego czarnego romantyzmu w swoich utworach zabiera czytelników w świat pełen grozy i niepokoju. Buduje wnikliwe studia ludzkiej psychiki wystawianej na ekstremalne sytuacje. W tytułowej noweli spotykamy pierwszą w literaturze postać detektywa C. Augustea Dupina. Wstęp na temat życia i twórczości Edgara Allana Poe napisał K. Baudelaire. Spis utworów: 1. Morderstwo na Rue Morgue 2. Skradziony list 3. W sprawie wypadku pana Valdemara 4. Zejście w Maelström 5. William Wilson 6. Ligeia 7. Morella 8. Niezrównane przygody Hansa Pfaalla

O! Nieszczęśliwa! O! Uciemiężona

Juliusz Słowacki

O! nieszczęśliwa! o! uciemiężona... O! nieszczęśliwa! o! uciemiężona  Ojczyzno moja — raz jeszcze ku tobie  Otworzę moje krzyżowe ramiona,  Wszakże spokojny, bo wiem, że masz w sobie    Słońce żywota.    [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Detektyw Pozytywka

Grzegorz Kasdepke

Sympatycznego detektywa Pozytywkę lubią wszystkie dzieci z kamienicy, gdzie mieści się jego agencja Różowe Okulary. Bo detektyw Pozytywka potrafi rozwiązać każdą, najtrudniejszą nawet zagadkę, a mali czytelnicy, podążając tropem jego rozumowania, uczą się logicznego myślenia i wyciągania wniosków. Grzegorz Kasdepke najchętniej czytany polski autor książek dla dzieci. Niemal wszystkie z jego kilkudziesięciu tytułów uzyskały status bestsellera (m.in. Kacperiada czy Horror, czyli skąd się biorą dzieci). Kawaler Orderu Uśmiechu, Ambasador Polszczyzny Literatury Dziecięcej i Młodzieżowej. Sympatię czytelników łączy z uznaniem krytyków, czego dowodem są najważniejsze nagrody, jakie zdobył za swoją twórczość dla najmłodszych (w tym: Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego, dwukrotnie nagrodę Edukacja XXI, Nagrodę BETA, Nagrodę im. Kallimacha, Nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i inne). Jego książki weszły na listę lektur szkolnych, a Fundacja ABCXXI Cała Polska czyta dzieciom uznała Detektywa Pozytywkę za jedną z dziesięciu najlepszych książek dla dzieci pierwszej dekady XXI wieku. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Proste metody sabotażu (1944)

Office of Strategic Services

Proste Metody Sabotażu to podstawa do szkolenia ruchu oporu w krajach okupowanych w czasie II Wojny Światowej, stworzona przez aliantów - stanowi obecnie cenny dokument źródłowy o wartości historycznej i poznawczej. Z WPROWADZENIA: Celem tego opracowania jest scharakteryzowanie prostego sabotażu, nakreślenie jego możliwych skutków oraz przedstawienie sugestii dotyczących jego inicjowania i przeprowadzania. Sabotaż obejmuje zarówno wysoce techniczne działania typu coup de main, które wymagają szczegółowego planowania i wykorzystania specjalnie wyszkolonych agentów, jak i niezliczone proste działania, które może wykonać zwykły obywatel-sabotażysta. Niniejsze opracowanie dotyczy przede wszystkim tego drugiego typu działań. Prosty sabotaż nie wymaga specjalnie przygotowanych narzędzi czy sprzętu, może być wykonywany przez zwykłego obywatela, który może, ale nie musi działać indywidualnie, bez konieczności aktywnego powiązania ze zorganizowaną grupą. Jest on przeprowadzany w taki sposób, aby wiązał się z minimalnym niebezpieczeństwem uszkodzenia ciała, wykrycia i odwetu. Tam, gdzie w grę wchodzi zniszczenie, bronią obywatela-sabotażysty są sól, gwoździe, świece, kamyki, nici lub inne materiały, których posiadania można się spodziewać po nim, jako właścicielu domu lub pracowniku w jego konkretnym zawodzie. Jego arsenał to półka w kuchni, sterta śmieci, jego własny zestaw narzędzi i zapasów. Narzędziami jego sabotażu są zazwyczaj przedmioty, do których ma normalny i niepozorny dostęp w życiu codziennym. Drugi rodzaj prostego sabotażu nie wymaga żadnych narzędzi niszczących i jeśli w ogóle powoduje szkody fizyczne, to w sposób wysoce pośredni. Opiera się on na uniwersalnych możliwościach podejmowania błędnych decyzji, przyjmowania postawy braku współpracy i nakłaniania innych do pójścia w swoje ślady. Podjęcie błędnej decyzji może być po prostu kwestią umieszczenia narzędzi w niecodziennym miejscu zamiast we właściwym. Brak współpracy może prowadzić do choćby tworzenia nieprzyjemnej sytuacji wśród współpracowników, wdawaniu się w kłótnie lub okazywaniu obojętności i głupoty. Ten aspekt działalności, czasami określany jako "czynnik ludzki", jest często odpowiedzialny za wypadki, opóźnienia i ogólne utrudnienia nawet w normalnych warunkach. Potencjalny sabotażysta powinien odkryć, jakie rodzaje błędnych decyzji i działań są zwykle spotykane w tego rodzaju pracy, a następnie powinien obmyślić swój sabotaż tak, aby powiększyć ten "margines błędu".

Dworek pod Malwami 65 - Zosia

Marian Piotr Rawinis

Józik, najstarszy syn państwa Kalinowskich, zdobył się na oświadczyny Elżuni Bartnickiej. Narzeczona nie widzi poza nim świata i chciałaby jak najszybciej i najpełniej korzystać z przywilejów narzeczeństwa. Jej wybranek ma jednak inne plany - postanawia wyjechać na roczny kurs oficerski. Wszystko zostaje ustalone - ruszają przygotowania do ceremonii ślubnej, a pan Bartnicki ofiaruje młodym posiadłość, w której Elżunia będzie wiła gniazdko w czasie planowanego roku rozłąki. Tylko jej macocha, Renata Bartnicka, wykazuje wobec absztyfikanta ograniczone zaufanie.

Drzewo wspomnień. Drzewo Wspomnień 6: Zatonie

Magdalena Lewandowska

Źle się dzieje w Daborze. Pozbawione przywództwa Witii i nękane atakami potężnego cesarstwa Hemaru państwo chyli się ku upadkowi. Okradany przez urzędników skarbiec świeci pustkami. Po wielu latach wojny brakuje wiary w to, że nierówna walka z cesarstwem ma jakikolwiek sens. W desperackiej próbie ocalenia Daboru na nową przywódczynię wybrana zostaje Saja dwunastoletnia wnuczka ostatniej Witii. Z pomocą woja Mira, wilka Skry, zielarek, sieci daborskich agentek i wtrącających się we wszystko duchów przodkiń młoda Witia musi wypełnić swoją pierwszą misję zatrzymać nieuchronną inwazję Żeglarzy z wysp Trogen, bezwzględnych piratów sprzymierzonych z cesarstwem. Pełna słowiańskiej magii opowieść o dojrzewaniu i kształtowaniu charakteru, o mocy, jaką niesie wierność tradycji.

Wolność w zniewoleniu opowiadanie erotyczne

Catrina Curant

Wszedł do domu i się zatrzymał. Zwykle paliło się światło, grała muzyka, ale tym razem było ciemno. Salon oświetlały świeczki. Klęczała na dywanie, nago, z liną u stóp. Nie podniosła głowy, nie drgnęła, gdy wszedł. Przeszedł do łazienki, ignorując ją, a gdy wyszedł z włosami jeszcze wilgotnymi po prysznicu i ręcznikiem na biodrach, klęczała dalej w tej samej pozycji. Do tej pory wiązał ją wyłącznie po to, aby ograniczyć jej ruchy, aby uwięzić ją i zniewolić, aby uzmysłowić, co robi sobie sama. Teraz chciał pokazać jej coś innego." Wiązanie to sztuka, tak samo jak umiejętność dominacji. Czym się stajemy w rękach dobrego nauczyciela? I czym tak naprawdę jest oddanie pełni kontroli drugiej osobie? Zaufaniem? Ona zaufanie straciła, tak samo jak pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa. On jest dominem i wszystko, co zrobi, zrobi dla jej dobra. W jedyny znany sobie sposób. Czasami trzeba stracić kontrolę nad swoim życiem, aby ją odzyskać. Świat BDSM nie jest taki, jak się wydaje.