Maja Liza. Romans

Selma Lagerlöf

W Boże Narodzenie 1800 roku biedna dziewczynka Nora, córka Marit z Koltorp, zmaga się z matką i młodszym bratem z burzą. Idą do bogatego krewnego, aby udać się na przyjęcie bożonarodzeniowe, dzieci nie chcą wracać do domu, bo wiedzą, ile jedzenia będzie na przyjęciu i chcą najeść się do syta. Na przyjęciu, żona miejscowego pastora interesuje się dziewczynką i zabiera je do pracy na plebanii Lövdala. Zostanie służką Maji Lisy, pasierbicy pastora. Kiedy Nora przychodzi na plebanię, czuje, że wszystko jest w porządku, ale drugiej nocy słyszy córkę pastora opowiadającą historię panny Śnieżki i to, jak jej słodki ojciec ponownie ożenił się z nikczemną czarownicą do macochy. Nora nie jest do końca pewna, czy naprawdę jest nią sama Maja Lisa, ale wkrótce rozumie, że żona pastora jest naprawdę paskudną macochą, która nęka pasierbicę. Ludzie w parafii również nie lubią żony proboszcza... a co było dalej, dowie się czytelnik po lekturze całej powieści.

Krótka historia religii

Pius X

Wszystko, co Pan Bóg w mądrości Swojej stworzył, czyli powołał z nicości do bytu, miało na celu objawiać nieskończone doskonałości Jego i przez to samo oddawać Mu cześć i chwałę. Tenże sam cel musiał mieć i człowiek, najprzedniejsze stworzenie Boskie w świecie widomym, obdarzony od Pana Boga rozumem i wolną. Religia od samego początku musiała być nadprzyrodzona, to jest objawiona człowiekowi przez samego Boga. Jakoż rzeczywiście Pan Bóg objawił Religię Adamowi i pierwszym Patriarchom, którzy następując po sobie i żyjąc bardzo długo, przekazywali ją z pokolenia w pokolenie, dopóki Bóg nie utworzył osobnego narodu, który miał ją przechować w całości aż do przyjścia na świat Zbawiciela. Pan Jezus ze swej strony nie tylko nie usunął jej, lecz, przeciwnie, dopełnił, udoskonalił i poruczył Kościołowi, by ją chował i opowiadał wszystkim narodom aż do końca świata. Wszystko to stwierdza historia Religii, która, rzec można, jest zarazem historią całej ludzkości. Z tego pokazuje się jasno, że wszystkie inne, tak zwane religie, poza tą jedną, prawdziwą i objawioną od Boga, o której tu mowa, są wynalazkami ludzkimi i zboczeniami od prawdy, pełnymi baśni, kłamstwa i niedorzeczności, z zachowaniem gdzieniegdzie niejakich okruszyn Religii objawionej.

Obcięte uszy. The Adventure of the Cardboard Box

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Inne tytuły polskich przekładów to: Sprawa kartonowego pudełka i Obcięte uszy. W upalny letni dzień (doktor Watson opisuje, że Baker Street przypominała piekarnik) panna Susan Cushing otrzymuje paczkę kartonowe pudełko zawierające dwoje ludzkich uszu. O niesmaczny żart policja podejrzewa studentów medycyny, którym panna Cushing wynajmowała pokoje, lecz ostatnio zrezygnowała z lokatorów z uwagi na czyniony przez nich hałas. Pudełko było opakowaniem typowym dla przewozu tytoniu, wypełniała je sól morska, zawinięte zostało w papier o zapachu kawy, sznurek zawiązano na węzeł żeglarski. Uszy mają różny kształt, wyraźnie pochodzą od dwóch osób, zapewne mężczyzny i kobiety. Ucięto je mniej wprawnie niż zrobiłby to lekarz... (za Wikipedią).

Rusałka

Aleksander Puszkin

Wersja dwujęzyczna polsko rosyjska. Tekst - : polski / . Fragment: Nad jeziorem, w dzikiej głuszy, / Mnich jakiś z wygód wyzuty, / Wśród postu modlitw pokuty, / Szukał zbawienia dla duszy. / W tém, lekka jak błyskawica, / Bielsza od świéżego śniegu / Naga wychodzi dziewica, / I milczkiem siadła u brzegu. / Wlepiła wzrok w pustelnika / Mokry włos pieszcząc u ręki. / Starca dreszcz nagły przenika, / Drży i patrzy na jéj wdzięki A co było dalej? Jak postąpił pustelnik? Tego dowiemy się po przeczytaniu całego utworu.

Historia Garnizonu Sandomierz w latach 1918-1939

Tadeusz Banaszek

Historia garnizonu Sandomierz w latach 1918-1939. Książka omawia: Utworzenie garnizonu Wojska Polskiego i jego funkcjonowanie w latach 1918-1921, charakterystykę jednostek i instytucji wojskowych w latach 1922-1939, działalność szkoleniowo-wychowawczą w jednostkach garnizonu, rolę wojska w życiu społeczeństwa miasta Sandomierza i regionu sandomierskiego. Jest to pierwsze tak wyczerpujące opracowanie tego zagadnienia przez historyka wojskowości.

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 29

Józef Ignacy Kraszewski

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 29 to kolejny zbiór znakomitych utworów jednego z najbardziej płodnych pisarzy w historii literatury polskiej. Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887), autor setek powieści, zasłynął z mistrzowskiego realizmu i umiejętności przenikania w psychologię swoich postaci. Jego twórczość w wyjątkowy sposób oddaje obraz życia w Polsce na przestrzeni wieków, łącząc wciągające fabuły z historycznym tłem. W Tomie 29 znajdziemy pięć wyjątkowych powieści: Złote jabłko. Powieść Złoto i błoto. Powieść współczesna Złoty Jasieńko. Powieść współczesna Zygmuntowskie czasy. Powieść z roku 1572 Zygzaki. Powieść To idealna lektura dla miłośników klasyki, którzy cenią zarówno literaturę realistyczną, jak i powieści z elementami fantazji i historii.

Anarchia umysłowa i moralna. Koniec wieku XIX pod względem umysłowym. Charakterystyka znamion szczególnych

Władysław Michał Dębicki

Książka opowiada między innymi o tym, że do znamion szczególnych, którymi koniec XIX stulecia zapisał się w historii, należy przede wszystkim bezprzykładnie wielkie zamieszanie w sferze umysłowej i moralnej. Historyk może wprawdzie przytoczyć z przeszłości niejeden moment analogiczny może wymienić np. pierwsze stulecia naszej ery, czas rewolucji religijnych w wieku XVI, albo XVIII śmiało można jednak twierdzić, że takich rozmiarów i tak radykalnego charakteru, jak w wieku XIX, anarchia intelektualno-etyczna nie przybierała nigdy. Zdawać by się mogło, że treść niniejszej książki już się zdezaktualizowała nic bardziej błędnego! Bez zrozumienia tamtych czasów nie będziemy umieli zrozumieć czasów, w których dziś żyjemy. Książka absolutnie godna polecenia!

Rozmowa szlachcica polskiego z cudzoziemcem

Piotr Zbylitowski

Rozmowa szlachcica polskiego z cudzoziemcem utwór Piotra Zbylitowskiego opublikowany w 1600 w Krakowie. Utwór ma formę dialogu. Zawiera krytykę nowych mód, afirmację tradycji sarmackiej oraz pochwałę umiaru i prostoty, które są charakterystyczne dla szlachty, w przeciwieństwie do kultury dworskiej. Prostota nie oznacza jednak życia prostackiego i surowego, ani ucieczki od cywilizacji. Stanowi raczej poszukiwanie we współczesnym świecie sposobów realizacji cnotliwego życia (za Wikipedią).