Projekt Phoenix

Sławomir M. Kozak

Jest to książka o tym, co wydarzyło się 11 września 2001 roku w samym Pentagonie. O hipotezach dotyczących przyczyn niewyobrażalnego pożaru budynku, trwającego, mimo akcji strażaków, całe trzy doby. O samej akcji ratowniczej, której analiza wskazuje na celowe podtrzymywanie ognia i działaniach jej liderów, jakie w efekcie doprowadziły do śmierci 125 osób. To także próba przyjrzenia się rzekomemu przywódcy owego zamachu i służbom, które stworzyły wizerunek bezwzględnego terrorysty, obserwując go pilnie przez wszystkie lata poprzedzające ten dramat. Czytelnik znajdzie tu również odpowiedź na pytanie o osoby, bez których dramat 9/11 nie miał prawa się wydarzyć, a następnie, przez prawie dekadę pozostać nie wyjaśnionym. W pracy tej wskazano bezpośrednich beneficjentów bezprecedensowego ataku na tę swoistą świątynię władzy nad światem, jaką dla sterników światowej polityki stało się centrum dowodzenia najsilniejszą armią globu, w którym zbiegają się wszystkie jej nerwy.

Mistyfikacja Nowej Ery

Sławomir M. Kozak

Książka o wydarzeniach, jakie rozegrały się 11 września 2001 roku, w USA. To pierwsza tego typu pozycja na naszym rynku, przygotowana specjalnie dla wydania elektronicznego. Opisuje szczegółowo przebieg owego dnia oraz przytacza fakty nieznane polskiemu czytelnikowi. Analizuje każdy z czterech przypadków przejęcia samolotów i stawia odważne tezy stojące w sprzeczności z oficjalną wersją zamachów, przedstawianą przez Komisję Rządową. Jest zaktualizowaną i poszerzoną wersją wydanej w 2007 roku drukiem, przez Oficynę Aurora, książki Operacja Dwie Wieże.

Demony Zagłady

Sławomir M. Kozak

Demony Zagłady", to kontynuacja poszukiwań odpowiedzi na pytanie o przebieg wydarzeń, jakie rozegrały się w Ameryce 11 września 2001 roku. Autor dokonuje w niej analizy samych wypadków z pozycji kontrolera ruchu lotniczego, próbując ukazać najbardziej prawdopodobny ich scenariusz. Książka opowiada również o niewoleniu politycznych przeciwników dokonywanym za przyzwoleniem i przy współudziale demokratycznych" państw. To także spojrzenie na powiązania pomiędzy służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo USA, a korporacjami czerpiącymi zyski z wojen i ustaw ograniczających podstawowe prawa obywatelskie. Czytelnik znajdzie w tej pozycji informacje o manewrach wojennych, będących przygrywką, a następnie częścią składową zamachów 9/11. Dowie się też o działaniach prowadzących do zneutralizowania społecznego ruchu próbującego znaleźć odpowiedź na pytania o rzeczywistych sprawców ataku na Amerykę. Książka ukazuje konsekwencje tego bezprecedensowego aktu barbarzyństwa, jakie stały się udziałem ludzi na całym świecie, między innymi w Polsce.

Ojczyzna woła

Lusia Ogińska

Sonet jest kompozycją złożoną z 14 wersów w dwóch czterowierszach i dwóch trójwierszach. Pierwsza zwrotka na ogół opisuje temat, druga odnosi go do podmiotu wiersza, a tercyny zawierają dotyczącą go refleksję. Sonet jest trudną formułą poetycką, którego początki datuje się na przełom wieków XIII i XIV, a za jego twórcę uważa się sycylijskiego poetę Giacomo da Lentini, choć bardziej kojarzy się on z takimi nazwiskami, jak Dante Alighieri czy Francesco Petrarka. W wiekach późniejszych sonet stał się popularny w całej Europie, w poszczególnych jej krajach przyjmując odmienny układ rymów, przy zachowaniu swej podstawowej konstrukcji graficznej.  W Polsce, za sprawą pionierów owego gatunku, Jana Kochanowskiego i Mikołaja Sępa Szarzyńskiego, przyjął wzór francuski, by z czasem, w wieku XVII, dzięki Janowi Andrzejowi Morsztynowi i Sebastianowi Grabowieckiemu, przybrać charakter sonetu włoskiego.  W studium literackim „O Mikołaju Sępie-Szarzyńskim”, Henryk Sienkiewicz pisał:  „… Sonet (…) jest to forma ze wszech miar obmyślana i wykończona. Pośrednie pokrewieństwo jest z heksametrem, a bezpośrednie z dystychem, nadając mu z jednej strony zewnętrzną powagę formy, z drugiej ze względu na krótkość i wewnętrzne znaczenie i treść, skłania go ku liryce. Wiersz trzynastozgłoskowy toczy w nim zwykle spokojnie; jednostajne rymy, uderzając o siebie wzajemnie w ośmiu krańcowych wierszach, budzą jakby echo, odpowiadające im ze środkowych. Od tej dźwięczności pochodzi nazwa sonetu.(…)  Dźwięczność sonetu, zwłaszcza w włoskim języku, istotnie jest wielka. Niby szmer liści drzewnych, niby fale wodne, płynie tam rym, roztapiając się w drugim podobnym: wreszcie w ostatnich sześciu wierszach uczucie przyobleczone inaczej, zadźwięczy jeszcze, rzekłbyś, melodyjnem westchnieniem wyrwie się z piersi i zacichnie.  Ale ta właśnie dźwięczność sonetu jest zarazem przyczyną jego stron ujemnych. Jednostajność i stosunkowa wielość rymujących się ze sobą końcówek, zamykając sonet w pewnej z góry obmyślanej a szczupłej liczbie wierszy, robią zeń formę do najwyższego stopnia sztuczną. Uczucie poety, wtłaczane przez gwałt w czternaście, koniecznie czternaście wierszy, nie może rozwinąć się swobodnie, musi się kurczyć i stosować do formy.  Sonety przypominają nam starożytne drzewa w szpalerach. Trzeba nadzwyczajnej świadomości sił własnych, nadzwyczajnego taktu artystycznego, żeby w sonet nie przelewać tego co się w nim pomieścić nie da…”  Sonet rozwinął się u nas w czasach romantyzmu, a najbardziej chyba znane z tego okresu są „Sonety krymskie” Adama Mickiewicza. Był też niezwykle ceniony w latach Młodej Polski, kiedy z tej formy przekazu korzystali tacy poeci, jak Adam Asnyk, Maria Konopnicka, Jan Kasprowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, czy Leopold Staff. W czasach powojennych sięgał po ten rodzaj poezji Stanisław Grochowiak, współcześnie wykorzystywany jest niestety, coraz rzadziej. Stosuje go Jarosław Marek Rymkiewicz i właśnie Lusia Ogińska.  Oddając czytelnikom wydanie czterdziestu siedmiu sonetów Lusi Ogińskiej - dedykowanych przez autorkę Ojcu Profesorowi Mieczysławowi A. Krąpcowi w 85-rocznicę Jego urodzin - wydawcy pragną raz jeszcze przypomnieć słowa kapelana Armii „Polesie" gen. Franciszka Kleberga - księdza Leona Kalinowskiego, który w kościele przy ul. Chłodnej w Warszawie o Lusi Ogińskiej powiedział: „Bóg jeszcze Polski nie opuścił, skoro rodzą się tacy poeci..." 

POMOST w sprawie wolności 1978 - 1994

Andrzej Jarmakowski

POMOST, to książka o Ruchu Społeczno Politycznym POMOST, konserwatywnej, polsko-amerykańskiej organizacji politycznej dążącej do utrzymania demokratycznego systemu w USA, do przywrócenia wolności Polsce w ramach wolnych wyborów oraz do zatrzymania pochodu komunizmu w Ameryce Łacińskiej. W Polsce zwalczana, wcześniej przez komunistów, obecnie zamilczana przez ich ideowych spadkobierców czyli "Grupę Trzymającą Władzę". Ogromnej, prężnej organizacji, jak twierdzi na łamach książki jej autor, największy cios zadał człowiek niedawno jeszcze pełniący funkcję przewodniczącego sejmowej komisji śledczej ds. nielegalnego wywierania wpływu przez członków Rady Ministrów, Komendanta Głównego Policji, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, na funkcjonariuszy Policji, Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, prokuratorów i osoby pełniące funkcje w organach wymiaru sprawiedliwości. Z wyboru śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, człowiek ten został ministrem sprawiedliwości i prokuratorem generalnym w pierwszym rządzie Donalda Tuska.

Czarny Wrzesień

Sławomir M. Kozak

„Czarny Wrzesień” to książka, w której Czytelnik znajdzie dane, jakie na temat amerykańskiej tragedii 11 września 2001 roku, udało się autorowi zebrać w ciągu czterech lat żmudnych badań. Z racji ograniczeń edytorskich jest to wiedza o 9/11 dostarczona w pigułce. Pomysł wydania tej pracy powstał z chwilą, w której okazało się, że nakład cieszącej się największą poczytnością książki „Oko Cyklopa”, wyczerpał się. Zamiast wznawiać rzecz znaną już i nie najnowszą, autor postanowił zebrać swe przemyślenia z uprzednio wydanych książek i zaprezentować je w nowej edycji. Jest więc to książka w dużej mierze bazująca na wcześniejszych tekstach. Nie oznacza to jednak, że praca niniejsza jest tylko zbiorem uprzednio wydanych rozważań. Autor wyszedł naprzeciw oczekiwaniom zarówno tych osób, które innych jego opracowań nie znają, jak i swych stałych Czytelników, którym proponuje kilka nowych faktów. W książce pojawia się również odniesienie do katastrofy smoleńskiej, traktowane przez pryzmat zadziwiających zbieżności obu tych dramatów. 

"Jastrząb" kontra UB

Henryk Pająk

Leon Taraszkiewicz ps. „Jastrząb” (ur. 13 maja 1925 w Duisburgu, zm. 3 stycznia 1947 w Siemieniu) – dowódca oddziału Wolność i Niezawisłość na Polesiu Zachodnim. W noc sylwestrową 1946/1947 oddział „Jastrzębia” brał udział w ataku połączonych oddziałów WiN obwodu radzyńskiego kpt. Leona Sołtysika „Jamesa” na Radzyń Podlaski, a następnego dnia w ataku na grupę pościgową UB-KBW w Okalewie, którą rozbił. 3 stycznia 1947 w ataku na oddział propagandowo-ochronny LWP w Siemieniu Leon Taraszkiewicz został ciężko ranny w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach, najprawdopodobniej postrzelony przez agenta UB ulokowanego w oddziale. W trakcie transportu do lekarza zmarł.  Został potajemnie pochowany na cmentarzu w Siemieniu przez żołnierzy z Rejonu I Obwodu WiN Radzyń Podlaski. Jego powtórny uroczysty pogrzeb odbył się 30 czerwca 1991.

"Uskok" kontra UB

Henryk Pająk

"USKOK kontra UB" to pierwsza z czterech pozycji poświęconych Żołnierzom Niezłomnym, wydanych w latach 90. XX w. przez autorskie wydawnictwo Henryka Pająka RETRO.  USKOK, czyli Zdzisław Broński, to jeden z Żołnierzy Niezłomnych, podoficer rezerwy Wojska Polskiego, członek Polskiej Organizacji Zbrojnej i Armii Krajowej, dowódca oddziału partyzanckiego AK, a następnie Zrzeszenia WIN na Lubelszczyźnie.  Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari klasy V i Krzyżem Walecznych. Prezydent Polski Lech Kaczyński odznaczył go pośmiertnie 5 marca 2008 Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.