Zamek na skraju światów

Jolanta Cywinska

Mężczyzna z dużego miasta przybywa do starego zamku. Nowe niezwykłe środowisko, zupełnie odmienne od tego, w którym dotąd przebywał, skłania go do przemyśleń i zmienia sposób postrzegania rzeczywistości przez bohatera. Stary zamek zdaje się otwierać przed nim wrota do zupełnie innego świata.

Zamek (tom 1). Ruchomy Zamek Hauru

Diana Wynne Jones

KULTOWA POWIEŚĆ, NA PODSTAWIE KTÓREJ POWSTAŁA LEGENDARNA ANIMACJA Młoda Sophie Kapeluszniczka, z krainy zwanej Ingarią, przykuwa niechcianą uwagę czarownicy i zostaje zamieniona w staruszkę Decydując, że nie ma nic do stracenia, wyrusza do ruchomego zamku czarodzieja Hauru, który podobno zjada dusze młodych dziewcząt W zamku Sophie spotyka Michaela, ucznia Hauru, oraz Kalcyfera, demona ognia, z którym zawiera pewien pakt.

Zamek (Tom 2). Zamek w chmurach

Diana Wynne Jones

Daleko na południu Ingarii, w Sułtanatach Raszputu, w mieście zwanym Zanzib mieszkał młody i niezbyt zamożny sprzedawca dywanów o imieniu Abdullah. Młodzieniec uwielbiał marzyć. Żył beztrosko, aż pewnego dnia nieznajomy sprzedał mu zaczarowany dywan. Tej nocy dywan zaniósł go do magicznego ogrodu. Tam Abdullah poznał i zakochał się w pięknej księżniczce. Niestety nie dane im było żyć długo i szczęśliwie, a przynajmniej nie od razu Zamek w chmurach to drugi tom trzyczęściowego cyklu, rozpoczętego przez kultowy Ruchomy zamek Hauru.

Zamek w Działdowie. Dzieje budowlane i problemy konserwatorskie

Wojciech Wółkowski

Po ponad stu latach od podjęcia idei przywrócenia do życia działdowskiego zamku dobiegły końca prace restauratorskie przy głównym skrzydle i jego murach. Prowadzone ostatnio roboty były znakomitą okazją do przyjrzenia się elementom budowli zwykle niedostępnym dla badaczy, do których dostęp możliwy będzie dopiero przy okazji kolejnego kapitalnego remontu budowli. Jest to więc dobry moment do podsumowań dotychczasowych badań nad dziejami budowlanymi zamku.   Prezentowana książka nie jest pierwszą publikacją na temat zamku działdowskiego. Jest jednak pierwszą, która koncentruje się na jego architekturze i jej dziejach. Skupia się wyłącznie na faktach związanych bezpośrednio z przemianami architektury i oddziaływującej na nią funkcji obiektu w różnych okresach dziejowych. Jej zadaniem nie jest bowiem opisywanie szeroko pojętego i niezwykle ciekawego kontekstu społecznego czy politycznego w jakim funkcjonował zamek, dlatego nie znajdzie w niej czytelnik informacji biograficznych o osobach mniej lub bardziej związanych z zamkiem (o ile nie mają one wpływu na jego architekturę) czy też opisów wydarzeń politycznych, czy społecznych, dziejących się w zamkowych murach.  

Zamek w Karpatach. Le Château des Carpathes

Jules Verne

"Jules Verne: Zamek w Karpatach. Le Château des Carpathes. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Opowiadanie niniejsze nie jest fantastycznym, chociaż niejednemu może wydawać się nieprawdopodobnym; zwrócimy uwagę jednak, że żyjemy w czasach, w których dzięki coraz nowym naukowym odkryciom, będącym niejako zadatkiem przyszłości, nie można naszej powieści zaliczyć do legend. Zresztą legendy i podania nie tworzą się już teraz, przy schyłku dziewiętnastego wieku, odznaczającym się praktycznością i realistycznymi dążeniami. Nie napotkasz ich ani w Bretanii, tak obfitującej w starożytne, dzikie podania; ani w Szkocji, kraju gnomów; ani w Norwegii, zaludnionej fantastycznymi postaciami elfów, sylfów i walkirii, ani nawet w Siedmiogrodzie, gdzie na tle otaczających go Karpat mogłyby się ukazywać nadprzyrodzone istoty. Chociaż trzeba przyznać, że w krainie Siedmiogrodzkiej lud wierzy jeszcze w zabobony i w średniowieczne czary. Gérando opisywał te odległe prowincje Europy, a Elizeusz Réclus zwiedzał je nawet, lecz żaden z nich nie dotknął przedmiotu, o którym mamy mówić. Cette histoire nest pas fantastique, elle nest que romanesque. Faut-il en conclure quelle ne soit pas vraie, étant donné son invraisemblance? Ce serait une erreur. Nous sommes dun temps o tout arrive, on a presque le droit de dire o tout est arrivé. Si notre récit nest point vraisemblable aujourdhui, il peut ltre demain, grâce aux ressources scientifiques qui sont le lot de lavenir, et personne ne saviserait de le mettre au rang des légendes. Dailleurs, il ne se crée plus de légendes au déclin de ce pratique et positif dix-neuvime sicle, ni en Bretagne, la contrée des farouches korrigans, ni en Écosse, la terre des brownies et des gnomes, ni en Norvge, la patrie des ases, des elfes, des sylphes et des valkyries, ni mme en Transylvanie, o le cadre des Carpathes se prte si naturellement toutes les évocations psychagogiques. Cependant il convient de noter que le pays transylvain est encore trs attaché aux superstitions des premiers âges. Ces provinces de lextrme Europe, M. de Gérando les a décrites, Élisée Reclus les a visitées. Tous deux nont rien dit de la curieuse histoire sur laquelle repose ce roman. En ont-ils eu connaissance? peut-tre, mais ils nauront point voulu y ajouter foi. Cest regrettable, car ils leussent racontée, lun avec la précision dun annaliste, lautre avec cette poésie instinctive dont sont empreintes ses relations de voyage. Puisque ni lun ni lautre ne lont fait, je vais essayer de le faire pour eux."

Zamek w Locksley. Locksley Hall

Alfred Tennyson

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Wiersz rozpoczyna się od bezimiennego protagonisty, który prosi swoich przyjaciół, by szli naprzód i zostawili go w spokoju na myśl o przeszłości i przyszłości. Ujawnia, że miejsce, w którym się zatrzymał, nazywa się Locksley Hall i spędził tam dzieciństwo. Główny bohater usiłuje osiągnąć pewien rodzaj katharsis na swoich dziecięcych uczuciach. W swoim monologu protagonista zaczyna od miłych wspomnień o swojej ukochanej z dzieciństwa, ale wspomnienia te szybko doprowadzają do wybuchu gniewu, gdy opowiada, że przedmiot jego uczuć porzucił go z powodu dezaprobaty rodziców. Główny bohater szuka ucieczki przed depresją, myśląc, że może zanurzyć się w jakiejś pracy, która odmieni jego myśli, ale okazuje się to niemożliwe Streszczenie utworu może niezbyt zachęcające, ale sam utwór arcydzieło sztuki poetyckiej przepiękny...

Zamęt

Vincent V. Severski

W Pakistanie porwany zostaje przez talibów polski biznesmen. Grozi mu śmierć. Do akcji ratunkowej rusza super tajna jednostka Agencji Wywiadu znana jako Sekcja. Szybko okazuje się jednak, że porwanie jest tylko częścią szerszego planu, w który zaangażowane są wywiady różnych krajów i staje się ono powodem do bezwzględnych rozgrywek politycznych w Polsce. Pod kierunkiem ekscentrycznego Romana Sekcja, czyli Monika absolwentka ASP, Dima były nielegał, Ela i Witek, z narażeniem życia próbują zdemaskować zdrajcę i podróżując przez Grecję, Rosję, Pakistan i RPA rozwikłać trudną szpiegowską zagadkę.

Zamiana

Robyn Harding

Przyjaźń, zauroczenie, pożądanie czy obsesja? Low Morrison nie jest typową nastolatką. Może to wina rodziców hipisów, wysokiego wzrostu albo wychowania w prowincjonalnym miasteczku na odciętej od świata wyspie. Tak czy inaczej nie może znaleźć sobie miejsca podobnie jak Freya, olśniewająca piękność, wcześniej popularna influencerka, a obecnie właścicielka pracowni ceramiki. Kiedy dziewczyna zapisuje się na warsztaty artystyczne, szybko ulega urokowi zjawiskowej nauczycielki, a Freya wyjawia Low swoje mroczne sekrety i głęboko skrywane pragnienia. Ich znajomość kwitnie, dopóki na horyzoncie nie pojawia się Jamie, nieszczęśliwa z powodu braku dziecka mężatka, która niedawno przeprowadziła się na wyspę, żeby zacząć wszystko od nowa. Bardzo szybko zaprzyjaźnia się z Freyą i jej partnerem, powoli przejmując rolę najważniejszej kobiety w jej życiu A Low po raz kolejny zostaje sama. Pewnego wieczoru, po upojnej podwójnej randce, Freya proponuje zamianę partnerów na jedną noc. Szybko się jednak okaże, że to, co miało być nieszkodliwą erotyczną przygodą, wywróci życie Jamie i jej męża do góry nogami. A Low, która nie pogodziła się z utratą uwielbianej nauczycielki, zyska doskonałą okazję do zemsty. Bo toksyczne przyjaźnie z natury nie kończą się dobrze dla nikogo. Bez książek Robyn Harding żadna lista thrillerów nie jest kompletna. "Real Simple" Mistrzyni mrocznych historii rozgrywających się w domowym zaciszu. Kathleen Barber, autorka powieści "Czy już zasnęłaś" Wciągająca, pełna napięcia () Nie mogłam się oderwać aż do ostatniej strony. Megan Miranda, autorka powieści "Miasteczko kłamców" z listy bestsellerów "New York Timesa" Szybkie tempo, pasjonująca i przejmująca fabuła. Taylor Jenkins Reid, autorka powieści "Daisy Jones & The Six" z listy bestsellerów "New York Timesa" Harding z niezwykłą biegłością odmalowuje atmosferę zagrożenia () Przerażająca i fascynująca lektura. "Kirkus Reviews" Szalona karuzela niespodziewanych zwrotów akcji. Roz Nay, autorka bestsellerowej powieści "Nasz mały sekret" Inteligentny, doskonale skonstruowany thriller przyprawiony czarnym humorem. David Bell, autor bestsellerowej powieści "Czyjaś córka" Robyn Harding dokładnie wie, co robi, i nie cacka się ze swoją robotą. "Hello Giggles" Już od bardzo dawna nie miałam w rękach tak wciągającej, porywającej i zajmującej książki. Nikt nie pisze o młodych ludziach i ich obsesjach z takim autentyzmem, jak właśnie Robyn. Liz Nugent, autorka bestsellerowej powieści "Upadek Olivera" Lektura obowiązkowa. "Real Simple" Robyn Harding jest scenarzystką i pisarką, autorką międzynarodowych bestsellerów "Złe towarzystwo" i "Jej piękna twarz". Mieszka w Vancouver z mężem i dwojgiem dzieci.

Zamiana - opowiadanie erotyczne

Saga Stigsdotter

Rakel i Simon lubią BDSM. Simon jest zazwyczaj dominujący, a Rakel uwielbia odpuszczać i poddawać się swoim popędom. Rakel opowiada swojej przyjaciółce Stinie o swoim życiu erotycznym i pikantnych zabawach z chłopakiem. Wtedy Stina zadaje jej ciekawe pytanie: co by było, gdyby to Rakel trzymała w ręku pejcz? I czy Simon chciałby jej ulec? Rakel uważa, że to bardzo intrygujące... Może powinni spróbować i zamienić się rolami?

Zamiana ról lesbijskie opowiadanie erotyczne

Alessandra Red

Wyprowadziłaś mnie z równowagi odpowiedziała Kora. Nie lubię tego. To ja powinnam powiedzieć, że nie lubię takiego zachowania skonstatowała Obersztajner i uważnie wpatrywała się teraz w oczy swojej sekretarki. Kora znała to spojrzenie. Doprawdy? odbiła pytanie. Nie lubisz? W tym momencie jej przełożona przełknęła ślinę i zrobiła to o jeden ton za głośno. Kora wygięła do przodu biodra i otarła się znacząco o jej ciało. W reakcji brunetka wciągnęła powietrze z minimalnym, ale charakterystycznym syknięciem. Co ty robisz? spytała Korę, siląc się na stanowczość. To, czego podobno nie lubisz." Maria prowadzi firmę twardą ręką, ludzi trzyma na dystans, a od pracowników wymaga skrajnego posłuszeństwa. Jest elegancka, oziębła w relacjach i wymagająca od innych tak wiele, że jej zespół drży na samą myśl o tym, że znowu przyszła do pracy. Jej sekretarka, Kora, od trzech lat bez sprzeciwu wykonuje wszystkie polecenia aroganckiej szefowej, ale kiedy podczas płatnych nadgodzin przełożona przyłapuje ją w biurze na czymś innym niż praca, dochodzi między nimi do raptownego spięcia. Kora nie wytrzymuje docinków i gróźb, a jej skumulowane emocje sprawiają, że wybucha. W krótkiej chwili, kiedy nad sobą nie panuje... przejmuje kontrolę. Co wydarzy się między kobietami? Czy napięta do granic i perfekcyjnie panująca nad sobą przełożona pozwoli się tak traktować? A może jej codzienna poza ukrywa potrzeby, których dotąd nikt nie mógł zaspokoić? To nieprzewidywalne, seksowne opowiadanie zdecydowania (nie) nadaje się do czytania/słuchania w pracy!

Zamiary Stasia

Maria Konopnicka

Maria Konopnicka Zamiary Stasia Nieraz sobie myślę o tem, Czem ja będę jak urosnę? Czy kuć będę w kuźni młotem, Czy obrabiać piłą sosnę? Czy też może własną grzędę Orać przyjdzie sochą krzywą? Czy na tratwach flisem będę Wisłą spławiał złote żniwo? Czy zapadłszy w puszcze, w knieje, Dzielnym stanę się leśnikiem, Co to nigdy nie blednieje, Choć się spotka z wilkiem, dzikiem. Albo może bę... Maria Konopnicka Ur. 23 maja 1842 r. w Suwałkach Zm. 8 października 1910 r. we Lwowie Najważniejsze dzieła: O Janku Wędrowniczku, O krasnoludkach i sierotce Marysi, Nasza szkapa, Miłosierdzie gminy, Rota, Dym, Mendel Gdański Poetka, publicystka, nowelistka, tłumaczka. Zajmowała się krytyką literacką. Pisała liryki stylizowane na ludowe i realistyczne obrazki (W piwnicznej izbie). Wydawała cykle nowel (Moi znajomi, Nowele, Na drodze). W otoczeniu ośmiorga swoich dzieci tworzyła bajki (Na jagody). Jako poetka, inspiracji szukała w naturze (Zimowy poranek). Swoje wiersze publikowała głównie w prasie. Wiersz patriotyczny Rota konkurował z Mazurkiem Dąbrowskiego o miano hymnu Polski. Wiele jej utworów powstało podczas podróży po Europie (Italia). Ostatnie lata życia poświęciła poematowi Pan Balcer w Brazylii. autor: Bartłomiej Chwil Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zamiast różowego listu

Zuzanna Ginczanka

Zuzanna Ginczanka O centaurach Zamiast różowego listu Moje malutkie miasto ma zbyt wiele uliczek (nie mogę ciebie spotkać, choć co dnia wszystkie liczę). Moje malutkie miasto ma uliczek za mało (nie ma w nim takiej jednej, by się dwoje spotkało). Moje malutkie miasto mogło stać nad tysiącem, które mają chodniki długo, długo idące, a nad każdą by stały smukłych domów miliony, jak dynie pełne pestek drobiem ludzkim zmrowionych a każda, co dzień inna, pełna ... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zamiast sztuki dotknij mnie! - opowiadanie erotyczne

Sarah Skov

Nieznajomy delikatnie mnie odpycha i znacząco spogląda na podłogę. Kładę się na plecach, a mężczyzna się na mnie osuwa. Wydaje mi się, że podobnie jak ja nie wytrzyma już długo. Penetruje mnie płynnymi ruchami, pieprząc tak samo gorliwie, jak masturbowały się kobiety Picassa pod okiem mistrza. Dzisiaj jednak to nie malarz jest widzem". Pewnego popołudnia młoda pani kurator i przystojny miłośnik sztuki zostają sam na sam w pustym muzeum. Poza nimi w budynku znajdują się tylko portrety nagich kobiet Picassa wiszące na ścianach i ktoś, kto prawdopodobnie przygląda się im przez kamerę monitorującą... Opowiadanie zostało opublikowane we współpracy ze szwedzką producentką filmową, Eriką Lust. Jej misją jest ukazanie ludzkiej natury i różnorodności poprzez historie, w których główną rolę grają namiętność, intymność, miłość i pożądanie, a także żywa narracja i erotyzm.

Zamiast zabijać, pluję jadem na papier

Weronika Sobolewska

Zamiast zabijać, pluję jadem na papier Weroniki Sobolewskiej jest nowoczesnym w formie dziennikiem intymnym dokumentującym zmagania z depresją. Autorka opisuje moment graniczny, w którym stwierdziła, że nie wytrzyma ani minuty dłużej w korporacji. Przytacza też - w formie wierszy i aforyzmów - swoje przemyślenia dotyczące zarówno własnych przeżyć, jak i ludzkiej moralności w ogóle. Z książki wyłania się też obraz bezdusznego świata wielkich korporacji, w których pojedynczy pracownik - jednostka ludzka - jest traktowany wyłącznie jako trybik w machinie, całkowicie podporządkowany firmie i jej celom. Notatka o Autorce Weronika Sobolewska urodziła się w Warszawie. Aktualnie mieszka w Sztokholmie. Zamiast zabijać, pluję jadem na papier napisała w swoich najtrudniejszych chwilach, zmagając się z depresją i wypaleniem zawodowym. Uwielbia pisać o tematach, o których nie zawsze otwarcie się rozmawia: o depresji, sensie życia, śmierci, ale też o prawdziwej miłości. Ma nadzieję, że swoimi tekstami poruszy i zachęci do refleksji nad samym sobą i nad światem. Opowieści i wiersze pisze od dziecka. Jej życie można śledzić na www.instagram.com/szalonagwiazda.

Zamieć

Stefan Żeromski

"Zamieć" to druga część trylogii Stefana Żeromskiego "Walka z Szatanem". Trylogia ta składa się z następujących utworów "Nawracanie Judasza", "Zamieć" oraz "Charitas". Obejmuje ona panoramę życia Polaków w okresie przedwojennym i w latach I wojny światowej.

Zamiejskie ogrody

Jerzy Liebert

Jerzy Liebert Druga ojczyzna Zamiejskie ogrody Z dala od ulic gwarnych, świątyń, żaru, wrzawy, Otulone murkami, pod stopą Warszawy, Śpią ciche, zamiejskie ogrody. Nad miastem jest kurz wielki i dymy gorące, W ogrodach drzewa świeże i spokojne słońce, Pachnące półmroki i chłody, W porę dnia, gdy już biegać nie daj... Jerzy Liebert Ur. ur. 24 lipca 1904 w Częstochowie Zm. zm. 19 czerwca 1931 w Warszawie Najważniejsze dzieła: tomiki poezji Druga ojczyzna (1925), Gusła (1930), Kołysanka jodłowa (1932); zbiór korespondencji Listy do Agnieszki Poezja Lieberta stanowi zapis jego poszukiwań metafizycznych. Tematyka religijno-filozoficzna przejawia się już w debiutanckim wierszu Zmartwychwstanie. Modlitwa młodego poety, opublikowanym w chrześcijańskim Czynie. Związany ze środowiskiem Skamandrytów, przyjaźnił się Liebert z Jarosławem Iwaszkiewiczem, publikował w Skamandrze i Wiadomościach literackich. Ważną relacją była dla poety przyjaźń z Bronisławą Wajngold, która przyjęła chrzest jako Agnieszka, a następnie wstąpiła do zakonu franciszkanek. Za jej przyczyną Liebert znalazł się w kręgu inteligencji katolickiej, związanym z ośrodkiem zakonnym w podwarszawskich Laskach, czytał filozofów chrześcijańskich i brał udział w dyskusjach na temat tych lektur. Dziennikiem tych przeżyć są Listy do Agnieszki. Studiował polonistykę na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, ale ukończenie studiów uniemożliwiła mu gruźlica i kłopoty materialne. Dzięki wsparciu przyjaciół wyjeżdżał na kuracje do Worochty. Zmarł w Warszawie w wieku 27 lat. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.