Dolina Mnikowska

Gustaw Ehrenberg

Gustaw Ehrenberg Dźwięki minionych lat Dolina Mnikowska pod Krakowem Ztąd o dwie mile, w zachodniéj stronie, Śliczna Mnikowska dolina Wypieszcza kwiaty na swojém łonie, Jak młoda wiejska dziewczyna. Między skałami, jak łza po twarzy, Jak wąż na posłaniu z kwiatów, Tam przez sena gada i ciągle gwarzy Strumień na łożu z bławatów. A w prawo, w lewo, skaliste grody Strumień w objęcia chwyciły: Zamkito z głazu, herbto przyrody, Związek harmonii i siły... Gustaw Ehrenberg Ur. 14 lutego 1818 w Warszawie Zm. 28 września 1895 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Dźwięki minionych lat (1848), Szubienica Zawiszy, Gdy naród do boju Polski poeta, tłumacz Dantego i Shakespearea. W 1833 r. przyjechał z Warszawy do Krakowa, gdzie wstąpił do tajnego Stowarzyszenia Akademickiego. W 1836 r. dołączył do podziemnego Stowarzyszenia Ludu Polskiego. Pisał propagandowe pieśni, prowadził działalność wśród ludu, walcząc o prawa dla chłopów, prowadził tajne odczyty w Warszawie. W 1837 r. został aresztowany i oskarżony o agitację patriotyczną i radykalno-społeczną oraz o podjudzanie ludu przeciwko władzy. Został skazany na konfiskatę majątku i wywieziony do ciężkich robót na Syberię. Tam dalej dużo czytał oraz pisał wiersze. W 1858 r. wrócił do Warszawy, gdzie pracował w Bibliotece Zamojskich. W 1870 r. przeprowadził się do Krakowa. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dolina Mulberry

Denise Hunter

Avery Robinson chciała zostać lekarką, odkąd bezradnie patrzyła, jak jej mama przegrywa walkę z chorobą. Świadoma, że ta przypadłość może rozwinąć się również u niej, nie chce się z nikim wiązać. Z determinacją chroni tych, których kocha, jako popadająca w pracoholizm lekarka w górskim miasteczku Riverbend w Karolinie Północnej. Wykwalifikowany pracownik budowlany Wes Garrett wędruje Szlakiem Appalachów, by uczcić pamięć po człowieku, który zginął, ratując mu życie. Niespodziewanie dopada go choroba. Wes ostatkiem sił dociera do najbliższego miasteczka i traci przytomność na schodach kliniki. Po przebudzeniu orientuje się, że ma do spłacenia kolejny dług - tym razem u atrakcyjnej pani doktor. Kiedy postanawia pomóc jej wyremontować stary domek, na drodze rozwijającego się uczucia pojawiają się kolejne przeszkody. A pierwszą z nich jest kobieta czekająca na Wesa na końcu szlaku.

Dolina Muminków w listopadzie

Tove Jansson

Życie Muminków i ich przyjaciół z Doliny skupia się wokół domu Mamy i Tatusia Muminka, gdzie każdy może liczyć na pomoc i przyjaźń. Panna Migotka, Paszczak, Mała Mi, Włóczykij, Ryjek, czy straszna Buka tworzą galerię postaci, które na zawsze pozostaną w pamięci czytelników.

Dolina niesamowitości

Anna Wiener

"Diabeł ubiera się u Prady" w Dolinie Krzemowej, czyli centrum nowych technologii oczami szeregowej pracownicy start-upa. Anna Wiener - wiecznie spłukana, pozbawiona perspektyw na rozwój zawodowy, szukająca sensu życia dwudziestokilkulatka - rzuca pracę w branży wydawniczej i skuszona obietnicami cyfrowego raju przeprowadza się z Nowego Jorku do San Francisco. Tam szybko znajduje zatrudnienie w start-upie big data, w samym sercu Doliny Krzemowej: w świecie fantasmagorycznych ekstrawagancji, olśniewających sukcesów oraz młodych, rzutkich przedsiębiorców spragnionych władzy, chwały i wielkich pieniędzy. To właśnie w tym czasie na Zachodnim Wybrzeżu zachodzi ogromna zmiana kulturowa - ośrodek zaawansowanych technologii, rywalizując z Wall Street, w zawrotnym tempie przeobraża się w centrum bogactwa i dominacji. O pracy w zagłębiu hi-tech marzy prawie każdy. Lecz spomiędzy firmowych wypadów na narty, drinków w godzinach pracy, elitarnych klubów programistów i ścisłych wymogów korporacyjnej lojalności wyłania się też całkiem inny obraz Doliny Krzemowej: bezlitośnie bogacącej się kosztem bezpiecznej przyszłości, którą rzekomo buduje. "Dolina niesamowitości" to opowieść o żmudnej drodze bohaterki do dojrzałości, a także portret dopiero co minionej epoki. Wnikliwa opowieść ku przestrodze, a przy tym szczere, pełne zwariowanego humoru i emocji świadectwo szumnej i lekkomyślnej kultury start-upów w czasach rozbuchanych ambicji, niekontrolowanego nadzoru, gigantycznych majątków i nabierającej rozmachu władzy politycznej. Wiener po mistrzowsku obnaża transformację branży tech z samozwańczego zbawiciela świata w zagrażające światowej demokracji narzędzie, a pod jej piórem (a raczej klawiaturą Maca) wielki przemysł informatyczny otrzymuje ludzką twarz, często wykrzywioną grymasem przestrachu i poczucia obcości. Pojęcie "dolina niesamowitości" ("uncanny valley") to określenie używane do opisania stanu nieprzyjemnej dezorientacji towarzyszącej człowiekowi przy kontakcie z obiektem do złudzenia przypominającym osobę, lecz w sposób oczywisty nie będącym człowiekiem. Weiner w swoich przejmujących zapiskach przedstawia najbardziej zaawansowane technologie oraz to, co się dzieje na ich styku z człowiekiem. Choć może jednak bardziej z "ludzkim czynnikiem wykonawczym", bo Anna Weiner nie jest bowiem żadną menadżerką informatycznego imperium, a po prostu szeregową pracownicą start-upu. "Dolina niesamowitości" to fascynujące i niespotykane dotąd ujęcie tematu - do tej pory Dolinę Krzemową mieliśmy szansę poznać raczej ze wspomnień wszechmocnych szefów oraz podręczników pisanych przez mężczyzn. Tu w końcu słyszymy ważny głos kobiety. Joan Didion start-upów. Rebecca Solnit, autorka "Nadziei w mroku", "Mężczyźni objaśniają mi świat" "Dolina niesamowitości" jest definiującym całe pokolenie sprawozdaniem z amoralnego późnokapitalistycznego tech krajobrazu, w który, na nasze nieszczęście, jesteśmy uwikłani. Z gracją i humorem Anna Wiener, w tej porywającej historii młodej kobiety meandrującej wśród rozmytych granic nieodparcie kuszącego świata, obnaża mizoginię, zachłanność i optymistyczne iluzje współczesności, którymi ochoczo się karmimy. Wnikliwa, fascynująca i paląco aktualna. Stephanie Danler, autorka "Sweetbitter" "Dolina niesamowitości" jest uzależniającą mieszanką opowieści o dojrzewaniu, reportażu i wnikliwej krytyki społecznej. Oszałamiająco dobra książka. Totalnie mnie urzekła. Dani Shapiro, autorka "Inheritance: A Memoir of Genealogy, Paternity, and Love" Nigdy jeszcze nie czytałam książki podobnej do "Doliny niesamowitości", która jest gruntownym studium branży tech, a jednocześnie intymnym i drobiazgowym portretem ambicji, nadziei oraz grozy. Anna Wiener pisze o obietnicach, a także o rozkładzie Doliny Krzemowej, w niesamowity sposób łącząc precyzję ostrego jak brzytwa intelektu z miękkim, żarliwym sercem. Ekscytujące wspomnienia, w których stawia trafne diagnozy, są niepodważalnym dokumentem świata w fazie transformacji: nie będę osamotniona w powracaniu do nich w poszukiwaniu klarowności i pocieszenia na nadchodzące lata. Jia Tolentino, autorka "Trick Mirror: Reflections on Self-Delusion" Rzadkie połączenie przenikliwych, zabawnych i bardzo aktualnych spostrzeżeń natury społecznej, śmiertelnie poważnej refleksji nad tym, jak branża tech anektuje nasze życia, oraz szczerej relacji z jednostkowych poszukiwań wartościowej pracy, która daje sens, a także poczucie wspólnoty. Naprawdę warto! William Finnegan, autor "Barbarian Days: A Surfing Life" Naprzemiennie oburzająca i skandaliczna. Tym, co sprawia, że "Dolina niesamowitości" na trwale zapisuje się w pamięci, jest nie tylko wyjątkowe spojrzenie na branżę tech, ale frajda płynąca z towarzyszenia autorce w tej podróży. Wybitna inteligencja i lekkość pióra Wiener sprawiają, że książkę wręcz się wręcz połyka. Katie Weed, autorka "Shelf Awareness" "Szkoła uczuć" na miarę naszych pędzących w szalonym tempie czasów, książka tak wyborna, że dzięki niej nieco zwolnisz zabójcze tempo. Ed Park, autor "Personal Days" Niesamowita Przenikliwy i ironiczny styl, oszczędne zdania idealnie wyważona narracja Wiener budzi grozę. Jennifer Szalai, "The New York Times [Wiener] z inteligencją, przenikliwością i dbałością o literacki szczegół rysuje najbardziej pesymistyczne scenariusze []. Jest też pełną humoru i uroczą przewodniczką []. Prawdziwa siła "Doliny niesamowitości" wyrasta z uważnej analizy złożonych motywacji i ich konsekwencji, które służą umocnieniu nowej surrealistycznej rzeczywistość na każdym poziomie, od jednostki aż po struktury polityczne. Lauren Oyler, "The New York Times Book Review" Zjadliwa i zabawna "Dolina niesamowitości" przemówi do was tak jak inne dobre książki o kulturze milenialsów. Humor zastępuje rozpacz, która wypełnia autorkę na widok tarapatów tech kultury i poczucia bezradności, bo nie jest w stanie samodzielnie niczemu zaradzić. [] "Dolina niesamowitości" powinna trafić, obok zestawów danych statystycznych, na listę lektur obowiązkowych decydentów politycznych. Mark Athitakis, "Los Angeles Times" "Dolina niesamowitości" burzy naszą potoczną wiedzę na temat internetu i przypomina o ludzkich pragnieniach i ambicjach, które ukształtowały rozwój globalnej sieci. [] Książka aż kipi od przenikliwych komentarzy. Sophia Nguyen, "The Washington Post" Choć [Wiener] czuła się zbędna i niepotrzebna, jej książka jest od tego zdecydowanie daleka. Gdyby Dolina Krzemowa dostrzegła jej potencjał, nie zostałaby jedną z najznakomitszych i stanowczych komentatorów współczesnej kultury internetowej. Pochłonęłam książkę za jednym posiedzeniem, owładnięta niesamowitym wrażeniem, że czytam o własnym życiu. Kaitlin Phillips, "Bookforum" Wspaniała książka. [] O wyjątkowej wartości "Doliny niesamowitości" przesądza sposób, w jaki uczłowiecza branżę tech, choć niczego nie puszcza jej płazem. Książka pozwala zrozumieć, w jaki sposób tworzy się i sprzedaje ułomne technologie. Charlie Warzel, "The New York Times Privacy Project" "Dolina niesamowitości" to opowieść o Dolinie Krzemowej, ale z nietypowej perspektywy autsajderki o literackiej wrażliwości z wewnątrz obserwującej odizolowany świat, który wcale nie jest aż tak odizolowany ani różny od naszego, jak mogłoby się nam wydawać. [] Dzięki historii [Wiener] zaczynamy sobie uświadamiać, nie tylko ile władzy kryje się w technologiach, ale także jakie problemy z tego wynikają, ku powszechnej i pełnej zadowolenia nieświadomości. Ismail Muhammad, "The Atlantic" Wiener opanowała do perfekcji dwie umiejętności, które są podstawą literackich wspomnień: ma druzgoczące oko do szczegółów [] i talent do przekładania osobistych doświadczeń na szerszą skalę siatki transformacji kulturowej. [] Podczas czytania wyłączyłam telefon i komputer, żeby chłonąć narrację z Niepodzielną Uwagą. Polecam nie tylko książkę, ale właśnie taki sposób jej odbioru. Molly Young, "Vulture" Hipersamoświadomość []. Książka Wiener wykracza poza ramy gatunku wspomnienia z pracy w branży tech []. Od pierwszej do ostatniej strony autorka raczy czytelnika przenikliwym stylem ożywczej i ironicznej obserwacji. Śledzenie, jak krąży wśród tematów, które zazwyczaj znamy z nagłówków prasowych (seksizm w Google czy nieregulowane fora internetowe uwikłane w rozmaite afery, na przykład pizzagate) graniczy z prawdziwym objawieniem. Antonia Hitchens, "San Francisco Chronicle" W równiej mierze zachwycająca i wichrzycielska []. Relację [Wiener] z życia w bańce Bay Area czyta się niczym serial produkcji HBO Dolina Krzemowa przefiltrowany przez Renatę Adler; Wiener jest błyskotliwym kartografem kultury, tworzy mapę mglistego świata, którego klasę rządzącą napędzają puste skrypty. "Ludzie nic nie mówili, choć mówili przez cały czas". Autorka jest dokładnym ich przeciwieństwem. Lauren Mechling, "Vogue" Wspaniała opowieść []. Wiener świetnie wywiązała się z roli szpiega w tech domu. [] Jest specem od [] tkania narracji z życia ludzi, którzy znaleźli się w szczególnym i przełomowym czasie oraz miejscu. Laura Miller, "Slate" Boleśnie aktualna i wyrazista relacja z pierwszej ręki []. Literacki charakter narracji Wiener jest wartością dodaną, która sprawia, że książka jawi się jako kapitalny dokument współczesności. Styl, naprzemiennie chłodny i zdystansowany oraz pełen pasji i bezkompromisowy, celuje w precyzji spostrzeżeń, które są zwyczajnie druzgoczące. Diablo inteligentna i piekielnie zabawna []. Pierwsza klasa. Kevin Lozano, "The Nation" Hiperszczegółowa, niesamowicie wciągająca książka Na przecięciu wyzysku w miejscu pracy, uprzywilejowanych facetów i bezbożnych sum pieniędzy, Wiener daje świadectwo przerażającej przyszłości, która się przed nami roztacza. Adrienne Westenfeld, "Esquire" Wciągająca, niepokojąca, bezlitośnie skrupulatna. Laura Collins-Hughes, "Boston Globe" Przenikliwa []. Niepokojąco na czasie, [Dolina niesamowitości] dąży do ponadczasowości i ją osiąga. Zawdzięcza to częściowo suchemu, wypranemu z emocji stylowi, z jakim Wiener pragnie uchwycić pewien okres dziejowy, ale wykracza poza oś Sally Rooney Tao Lin, a efekt jej pracy jest zdecydowanie bardziej wyrazisty i złożony []. Pochłonęłam Dolinę niesamowitości zafascynowana inteligencją i precyzją spostrzeżeń autorki. Jennifer Schaffer, "The Baffler" Poziom obserwacji terenowych Wiener w połączeniu z przenikliwością, z jaką przybliża nas do zrozumienia podłoża psychologicznego całego zjawiska, sprawia, że każda strona książki niesie objawienie []. Empatyczne podejście [Wiener] jeszcze mocnej obciąża obraz przedstawionego świata []. "Dolina niesamowitości" jest nie tyle ostrzeżeniem, ile lamentem nad szkodami już wyrządzonymi i tymi, które dopiero mają nadejść. John Warner, "Chicago Tribune" Wiener promienieje, kiedy dzieli się przenikliwymi spostrzeżeniami na temat uprzywilejowanych mężczyzn, jak w amoku krążących po Dolinie Krzemowej []. Fascynujące podsumowanie wszystkich potworności, jakie kiedykolwiek zdarzyło się wam usłyszeć o start-upach. Ines Bellina, "The A.V. Club" Daleka od przesyconego kofeiną, egocentrycznego zapału dominującego w internetowej prozie ubiegłej dekady, Wiener jak prawdziwa intelektualistka, stawia niezwykle trafne diagnozy w temacie wzrostu inwigilacji korporacyjnej. Pete Tosiello, "The Paris Review" Zgrabna poklatkowa prezentacja ostatnich siedmiu lat Doliny Krzemowej []. Autorce z pewnością nie brakuje talentu, a tłem jej błyskotliwej relacji z własnych ograniczeń jako pracownika branży tech jest analiza kulturowa całego sektoru []. "Dolina niesamowitości" stanowi kunsztowny wkład w wojnie przeciwko elitaryzmowi technologii. Elaine Moore, "Financial Times" [Wiener] uważnie i z pewną dozą goryczy obserwuje codzienne życie w Dolinie []. Pięknie napisana i bardzo na czasie. Angela Saini, "The Observer" (Londyn) Zmuszająca do myślenia, bardzo osobista i często zaskakująco poetycka krytyka dalekosiężnych wpływów tech świata []. Proza Wiener jest naprzemiennie zabawna i pouczająca, jest wspaniałą kapsułą czasu miasta ulegającego gwałtownym przemianom. Royal Young, "Interview" Skupiona na samych ważnych tematach książka krystalizuje kluczowe elementy współtworzące współczesne oblicze gospodarki cyfrowej. Michael Seidlinger, GARAGE Przeznaczeniem książki Wiener wydaje się rola klucza i długotrwałego obrazu przełomowego momentu w naszej relacji z tech kulturą: idealna mieszanka humoru, błyskotliwych spostrzeżeń i szczerości. Stephen Sparks, "Lit Hub" W równych proporcjach Bildungsroman i poufny raport insidera, książka nie tylko ujawnia skalę nadużyć start-upowego krajobrazu, ale także faustowskie targi i ukryty program polityczny wbudowany w tak zwaną kulturę inspiracyjną, leżącą u podstaw branży, która posiada stanowczo zbyt wielką władzę. Zabawna, bardzo pouczająca i przerażająca lektura. "Kirkus" [Wiener] jest niesamowicie utalentowaną pisarką i krytykiem kultury. "Dolina niesamowitości" może zostać zaliczona do przełomowych książek lat dwudziestych XXI wieku, to lektura, która sprawi, że przejdą cię mrożące krew w żyłach ciarki. "BookPage" Debiut literacki i relacja insidera, w której znajdziemy bezlitosną krytykę kultury start-upów i generalnie branży tech [ ]. Hipnotyzująca narracja Wiener jest lekturą obowiązkową dla zainteresowanych zakulisowym życiem Doliny Krzemowej. "Publishers Weekly" Frapująca relacja obnażająca wszelkie matactwa środowiska start-upów, od seksizmu do braku jakichkolwiek zabezpieczeń, "Dolina niesamowitości" uwypukla maniakalny optymizm dwudziestokilkulatków za ekranami, a także niebezpieczeństwa kultury, którą budują. "Booklist" Najlepsza książka miesiąca Amazon styczeń 2020. Dwudziestokilkuletnia Anna Wiener zwalnia się z kiepsko płatnej i zapewniającej (dość wątpliwą) satysfakcję zawodową posady w nowojorskiej agencji wydawniczej i sprzedaje duszę kulturze start-upów Doliny Krzemowej. Najpierw jednak próbuje sił w firmie tech działającej w branży księgarskiej, szybko jednak skacze na głęboką wodę i przeprowadza się na zachód, gdzie poszerza szeregi pracowników sektora analityki big data. W debiutanckiej książce Wiener znajdziemy relację z pierwszej ręki ze zderzenia skrajnego bogactwa i nędzy San Francisco, do niezapomnianych należy anegdota o bezdomnym ubranym w szpanerską bluzę z logo jej firmy. Reakcja kolegi z pracy? Zastanawiam się, czyja to była bluza. Przecież nie wolno nam ich ani wyrzucać, ani nikomu oddawać. Wiener daleka jest od szafowania pochlebstwami, kiedy relacjonuje opowieści o wzlotach i upadkach tech kultury. Przedstawia młodych tech przedsiębiorców o niskiej inteligencji emocjonalnej, którzy mają trudności z prowadzeniem zrównoważonych biznesów, oraz dobrze opłacanych młodych ludzi obojga płci, których zachowanie w rejonie Bay Area dalekie jest od ideału. Do niewątpliwych atutów Wiener należą przenikliwy zmysł obserwacji i cięty język; zręcznie unika posługiwania się nazwami przedsiębiorstw (Google to "gigant wyszukiwarki z Mountain View", a Uber - start-up organizujący współdzielone jazdy na żądanie), ale łatwo domyślić się, o kogo chodzi, a czytelnik czuje się mądry, bo złamał kod. Książka, zresztą rewelacyjnie zatytułowana, czyni z Wiener nietuzinkowego kronikarza naszych czasów. Autorce udało się ożenić oba światy - aktualnie pisze o Dolinie Krzemowej, kulturze start-upów i branży tech dla wielu amerykańskich czasopism. Sarah Gellman, "Amazon Book Review" Anna Wiener jest stałą współpracowniczką czasopisma "The New Yorker", na którego łamach publikuje artykuły poświęcone Dolinie Krzemowej, kulturze start-upów i nowym technologiom. Jej felietony ukazywały się także w "The New York Times Magazine" "The Atlantic", "New York", "The New Republic", "Harpers", "n+1". To właśnie w tym ostatnim piśmie ukazał się jej znakomity artykuł: "Uncanny Valley. I would say more, but I signed an NDA", który spotkał się z olbrzymim oddźwiękiem w sieci i stał się podstawą "Doliny niesamowitości". Mieszka w San Francisco. "Dolina niesamowitości" to jej książkowy debiut.

Dolina nocy

Barbara Gordon

Spokojne miasteczko, nagła fala kradzieży i niecodzienne zachowanie milicji... Major Groń i kapitan Bielski to milicjanci z różnych pokoleń działający w małym Topolewie. Groń, znający życie, toleruje drobne przestępstwa dla większego dobra, podczas gdy młody Bielski nie odpuszcza. Ich losy splatają się, gdy muszą stawić czoła grupie rabującej lokalne domostwa. Czy milicjantom uda się rozwikłać tę zagadkę? Czy to możliwe, że sami są wplątani w spisek? Znajdziecie tu nie tylko zagadki kryminalne, ale i wiernie odmalowaną rzeczywistość Polski w czasach PRL. Lubicie kryminały Leopolda Tyrmanda? Jeśli tak, to pozycja dla Was! PRL kryminalnie PRL kryminalnie - seria składająca się z powieści milicyjnych najbardziej poczytnych autorek i autorów czasów PRL. Barbara Gordon - właść. Larysa Zajączkowska-Mitznerowa, polska pisarka kryminałów PRL urodzona w Kijowie. Pisała również pod innymi pseudonimami, jest autorką około 24 książek, w tym powieści takich jak "Adresat nieznany" i "Błąd porucznika Kwaśniaka".

Dolina pająków

H. G. Wells

Trójka mężczyzn przemierza tajemnicze tereny. Cel ich wędrówki przestaje być istotny, gdy na swojej drodze spotykają rój ekspansywnych pająków. W krótkim opowiadaniu autorowi udało się mistrzowsko zbudować napięcie i wiarygodnie oddać zmysłowe wrażenia związane z pająkami. Dla miłośników fantastyki grozy w stylu nowel Edgara Allana Poe.

Dolina strachu

Arthur Conan Doyle

Najsłynniejszy detektywistyczny duet znów w akcji! Sherlock Holmes i doktor Watson otrzymują zaszyfrowany list. Jego nadawcą jest Fred Porlock, podwładny profesora Moriartyego. Wiadomość zapowiada morderstwo Johna Douglasa. Niedługo później policja potwierdza wypełnienie groźby. Douglas nie żyje. Holmes z pomocą Watsona odkrywają okoliczności zabójstwa i tropią jego sprawcę.

Dolina szpiegów

Robert Michniewicz

Dolina szpiegów to opowieść o walce wywiadów, bohaterstwie, zdradzie i miłości, która rozgrywa się w cieniu terroru i nieustającego zagrożenia. Rok 1944. Świat ogarnięty wojną. Kapitan Abwehry, Carl von Wedel, pracujący dla polskiego wywiadu, trafia na ślad groźnego niemieckiego agenta działającego na terenie Wielkiej Brytanii. Wysłany do tajnej szkoły wywiadu w Zakopanem, odkrywa ukryte archiwum Abwehry. W londyńskim Sztabie Naczelnego Wodza zapada decyzja o zdobyciu ważnych dokumentów. Rozpoczyna się dramatyczny wyścig, w którym cichociemni rywalizują z hitlerowskimi służbami bezpieczeństwa, podejrzewającymi von Wedla o współpracę z aliantami. Czy operacja komandosów ma szansę powodzenia? Czy Polacy są skazani na porażkę?

Dolina Śmierci

Karol May

„Dolina Śmierci” to siódmy tom z 11-tomowego cyklu przygodowego „Szatan i Judasz”, autorstwa Karola Maya. Winnetou - szlachetny indiański wódz, wraz z innymi znanymi i lubianymi bohaterami z powieści Karola Maya, odbywa szalone podróże, przeżywa ekscytujące przygody i podejmuje ryzyko w walce z otaczającymi go wrogami. W skład cyklu „Szatan i Judasz” wchodzą: TOM I - ŚWIĘTY DNIA OSTATNIEGO TOM II - YUMA SHETAR TOM III - THE PLAYER TOM IV - KLĘSKA SZATANA TOM V - WINNETOU W AFRYCE TOM VI - DŻEBEL MAGRAHAM TOM VII - DOLINA ŚMIERCI TOM VIII - U STÓP PUEBLA TOM IX - JASNA SKAŁA TOM X - OCALONE MILIONY TOM XI - ŚMIERĆ JUDASZA

Dolina Śmierci

Karol May

Karol May, autor powieści "Dolina Śmierci", kontynuuje swój epicki cykl "Szatan i Judasz", prowadząc czytelników na Dziki Zachód, do świata, gdzie poznają wiele kultowych postaci, takich jak Old Firehand i Winnetou. Ta powieść, będąca kontynuacją innych z tego cyklu, stanowi jednak zupełnie samodzielną, zamkniętą całość, która zachwyca czytelnika frapującą i miejscami przerażającą akcją. W "Dolinie Śmierci" Karola Maya, odkrywamy kolejne fascynujące rozdziały w życiu bohaterów, których pokochaliśmy z poprzednich tomów. Niezwykle porywający jest sposób, w jaki May buduje napięcie i atmosferę tej opowieści. Akcja jest pełna zwrotów akcji i momentów pełnych grozy, które trzymają czytelnika w napięciu. Świat Dzikiego Zachodu ożywa przed oczami czytelnika, a postaci są tak realistycznie przedstawione, że można poczuć się, jakby się tam znajdował. Podsumowując, "Dolina Śmierci" to powieść, która z pewnością zasługuje na uwagę wszystkich miłośników literatury przygodowej. Karol May mistrzowsko łączy elementy westernu, przygody i dramatu, tworząc opowieść, która wciąga od pierwszej do ostatniej strony. To lektura, która nie tylko dostarcza rozrywki, ale także skłania do refleksji nad naturą ludzką i przyjaźnią.

Dolina tajemnic

Beata Zdziarska

Co skrywa sielska dolina? Kiedy pewnego dnia Hania dowiaduje się, że ojciec zniknął z domu, przeżywa wstrząs. Niedługo potem przychodzi list, w którym ojciec prosi o przebaczenie i obiecuje, że za jakiś czas się odezwie. Po kilku latach Hania odbiera od niego telefon. Okazuje się, że ojciec mieszka w beskidzkiej wiosce i zaprasza córkę do siebie. Pomimo wątpliwości kobieta ostatecznie przyjeżdża do malowniczej Świątkowej Małej w Beskidzie Niskim, nie mając pojęcia, jakie zagadki i tajemnice na nią czekają. W czasie pobytu na wsi poznaje jej mieszkańców oraz zaprzyjaźnia się z dwójką turystów: Joanną - miłośniczką cerkwi, i Jonem, rowerzystą z Belgii. Sielankową, letnią atmosferę beskidzkich wakacji psuje tajemnicze zniknięcie Joanny. Kilka dni później miejscowe dzieciaki natrafiają w lesie na plecaczek Joanny, a niedługo potem zostają odnalezione jej zwłoki Piękna, skłaniająca do refleksji opowieść pokazująca, że zło może być szansą na dobrą zmianę w życiu. Polecam! Górowianka

Dolina Tęczy

Lucy Maud Montgomery

Dolina Tęczy (oryg. Rainbow Valley) – powieść autorstwa Lucy Maud Montgomery, siódma część z serii o Ani z Zielonego Wzgórza. Minęło piętnaście lat od ślubu Ani Shirley i Gilberta Blythe’a (tzn. powieść zaczyna się ok. 1906 roku). Ania dalej zajmuje się domem i wychowaniem szóstki dzieci. Tymczasem na plebanii, znajdującej się niedaleko domu Blythe’ów, zamieszkuje owdowiały pastor, John Knox Meredith, z czwórką dzieci: Jerrym, Karolem, Florą i Uną, które są przyczyną wielu nieporozumień w Glen St. Mary. Innym ważnym wydarzeniem w wiosce jest adoptowanie przez panią Kornelię sieroty, Marii Vance, która zostaje przyjaciółką dzieci Blythe’ów i Meredithów. Toczy się tu również historia miłosna pana Mereditha i Rozalii (Rosemary) West. (za Wikipedią).

Dolina Tęczy

Lucy Maud Montgomery

“Dolina Tęczy” to powieść autorstwa kanadyjskiej pisarki Lucy Maud Montgomery, autorki słynnego na całym świecie cyklu powieści o Ani z Zielonego Wzgórza.   Jest to siódma część z serii o Ani z Zielonego Wzgórza. Minęło piętnaście lat od ślubu Ani Shirley i Gilberta Blythe’a. Ania dalej zajmuje się domem i wychowaniem szóstki dzieci. Tymczasem na plebanii, znajdującej się niedaleko domu Blythe’ów, zamieszkuje owdowiały pastor, John Knox Meredith, z czwórką dzieci, które są przyczyną wielu nieporozumień w Glen St. Mary.  

Dolina trwogi

Arthur Conan Doyle

“Dolina trwogi” to powieść Arthura Conana Doyle’a, znanego na całym świecie jako twórca serii powieści i opowiadań o Sherlocku Holmesie.   Jest to powieść znana równiez pod tytułem “Dolina strachu”. Do Holmesa i Watsona przychodzi zaszyfrowany list. Z listu wynika, że niejaki John Douglas zostanie wkrótce zamordowany. Chwilę później odwiedza ich inspektor Scotland Yardu i informuje ich o śmierci pana Douglasa.  

Dolina trwogi. The Valley of Fear

Arthur Conan Doyle

W 1884 r. Abercrombie Smith, sportowiec i student medycyny na Uniwersytecie Oksfordzkim, zostaje wezwany do pokoi swojego sąsiada i kolegi Edwarda Bellinghama. Bellingham, fanatycznego student egiptologii, który posiada wiele starożytnych egipskich artefaktów, który zemdlał z powodu szoku. Kiedy Smith wykorzystuje swoje umiejętności medyczne, aby ożywić Bellinghama, przyjaciel tego ostatniego, William Monkhouse Lee wyjaśnia, że Bellingham ma dziwną obsesję na punkcie egipskiej mumii, którą kupił na aukcji. Bellingham trzyma mumię w swoim pokoju i nazwa ją Lot 249, bo tak brzmiały słowa, którymi określano ją podczas licytacji. Przez kilka następnych tygodni Smithowi często przeszkadzają odgłosy bełkotu i mamrotania z pokoju Bellinghama. Dozorca budynku, Thomas Styles, zwierza się Smithowi, że słyszał, jak coś chodzi po pokoju Bellinghama, gdy Bellingham jest poza domem. Niedługo potem student o imieniu Long Norton, do którego Bellingham ma od zadawnioną urazę, zostaje brutalnie zaatakowany przez tajemniczą i pozornie nieludzką postać. A co było dalej czytelnik dowie się po lekturze opowiadania. Zachęcamy!

Dolinami rzek

Zygmunt Gloger

Powiśle miasta przedstawia się biednie. Można mieć dopiero nadzieję, że w przyszłości wielki gród pozyska bulwary, które mu się należą. Gdzie indziej w miastach nadbrzeżnych ruch publiczny ześrodkowuje się nad wodą. U nas przeciwnie, jak u prawdziwych Polan, nawet zgiełk mieszczański uciekł od Wisły w pola. Za to malowniczy sprawia widok miasto na wyżynie, owe wychylające się z zieleni stoków płaskowzgórza warszawskiego gmachy: Trynitarzy, Foksalu, konserwatorium na podstawie starego kasztelu, Denasów, Sewerynowa, Uniwersytetu, Wizytek, pałacu Koniecpolskich i Radziwiłłów, czyli namiestnikowski, kościoły: karmelitów i bernardynów (fundowany przez dwie Anny: mazowiecką i Jagiellonkę) wreszcie b. zamek królewski, z przytulonym do stóp jego pałacykiem Pod blachą. Do b. zamku przytyka bezpośrednio Stare Miasto, jak mrowisko wąskich, wysokich kamienic, które tak się zacisnęły i skupiły tu dlatego, że się nie mogły rozszerzyć w ciasnym pierścieniu murów i baszt obwodowych grodu będącego jak każde dawne miasto twierdzą obronną. (Fragment)