Mountains of the Moon

T.C. Bridges

Jim was a tall boy, taller than Bart and probably a year older, and would have looked nice if not for his conceited expression. His hair was black as ink, he had very dark eyes, and his skin was darker than that of an ordinary Englishman. Behind him was a small plump guy who looked like a groom or nursery. The new arrival looked at his dogs, then turned to Bart.

Moving between Modes. Papers in Intersemiotic Translation in Memoriam Professor Alina Kwiatkowska

Mikołaj Deckert, Monika Kocot, Aleksandra Majdzińska-Koczorowicz

Professor Alina Kwiatkowska's untimely departure prevented her from seeing this publication project through to the end. This book is dedicated to her memory and it is only suitable to have the volume summarised in Professor Kwiatkowska's own words, coming from a draft of the former editor's introductory chapter: "The present collection of papers was inspired by the international conference on lntersemiotic Translation held at the University of Łódź in 2013. Organized by the Institute of English Studies, it brought together many enthusiastic participants, who gathered to discuss the issues that many traditional scholars would consider to be niche and rather exotic. The volume includes a selection of papers from that conference, complemented by same additional contributions." Mikołaj Deckert Monika Kocot Aleksandra Majdzińska-Koczorowicz

Mowa błazna

Os Guinness

W erze globalizmu niemal wszyscy zajmują się autopromocją - prezentują się, tłumaczą, bronią bądź dzielą przemyśleniami i emocjami w sposób wcześniej niespotykany. To dlatego, jak pisze Os Guinness, można powiedzieć, że żyjemy w wielkiej świeckiej erze apologetyki. Co ta epoka apologetyki oznacza dla nas, wyznawców Jezusa? Czy jako chrześcijanie jesteśmy do niej przygotowani? Globalizacja daje nam przecież największą - od czasów Jezusa i apostołów - możliwość składania świadectwa. Autor zwraca uwagę na istotny brak - zatraciliśmy umiejętność perswazji, sztukę przemawiania do ludzi, którzy z różnych powodów są obojętni lub oporni na nasze słowa. Odchodzimy od ewangelizacji, a skupiamy się na argumentowaniu. Staramy się wygrywać spory, zamiast zjednywać serca i umysły tych, do których chcemy dotrzeć z Dobrą Nowiną. Os Guinness Os Guinness, prapraprawnuk Arthura Guinnessa, założyciela i właściciela browaru Guinness Breweries, urodził się w Chinach podczas II wojny światowej, gdzie jego rodzice brali udział w misjach medycznych. Kształcił się w Anglii; ukończył studia licencjackie na Uniwersytecie Londyńskim, uzyskał doktorat z nauk społecznych w Oriel College Uniwersytetu Oksfordzkiego. Guinness, krytyk społeczny, założyciel Trinity Forum, organizacji chrześcijańskiej, prowadził liczne seminaria dla przywódców na całym świecie, był częstym mówcą i liderem seminariów na konferencjach politycznych i biznesowych zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych. Jest autorem lub redaktorem ponad trzydziestu książek, m.in. The Call, Time for Truth, A Free People's Suicide, The Global Public Square. Mieszka z żoną Jenny w pobliżu Waszyngtonu. W obliczu mnóstwa wyzwań współczesności, od technologii, przez globalizację i polityczny marketing, po relatywizm moralny, czujemy pokusę rozwijania odosobnionej, bezpiecznej, reakcyjnej metody - dziesięć kroków do z góry przyjętego wniosku. Guinness robi coś zgoła przeciwnego. Podobnie jak G.K. Chesterton we wcześniejszej epoce, przypomina nam, że prawda jest raczej niewiarygodna, to znaczy podejrzana dla niewspomaganego rozumu. Autor opowiada się za szerokim spektrum argumentów, które mają twórczy charakter i prowadzą do zaskakującej prawdy - nieprzewidywalnej miłości Boga. William Edgar, profesor apologetyki, Westminster Theological Seminary Mowa błazna to bezpośrednia prezentacja wewnętrznej logiki i retoryki perswazyjnej, która ukazuje, jak przenieść słuchaczy od niewiary i wątpliwości do przekonania co do prawdy wiary chrześcijańskiej. Guinness skupia się nie tylko na naturze efektywnej argumentacji, ale też na charakterze, etyce i wierze apologety. Ta doniosła pod względem intelektualnym i do głębi praktyczna książka zachwyciła mnie. Zachwyci też Ciebie. James W. Sire, pisarz, The Universe Next Door, Echoes of a Voice oraz Apologetics Beyond Reason W czasach, gdy apologetyka chrześcijańska zdaje się wygrywać bitwy, ale przegrywa wojny, Kościoły porzucają ewangelizację i strategie biblijne są ignorowane, Mowa błazna Osa Guinnessa wydaje się niezbędna i nadzwyczaj ważna. Wnikliwy autor prowadzi nas z humorem i głębią refleksji, przywraca też sztuce opowiadania o Chrystusie jej uwodzicielski urok. [...] Nazywa siebie dłużnikiem Petera Bergera, C.S. Lewisa, Francisa Schaeffera, G.K. Chestertona i wielu innych, czytelnicy zaś będą jego dłużnikami za sprawą syntezy i mądrości, właściwych dla Guinnessa, który ze świeżością i odkrywczością odnosi się do dobrodziejstw z przeszłości. Wszyscy ludzie powinni się dowiedzieć, że Bóg ich kocha i że Bóg wybacza. Mowa błazna przygotuje nas lepiej do głoszenia tej wiedzy. Polecam tę książkę z całego serca. Jerry Root, profesor nadzwyczajny z dziedziny ewangelizacji, Wheaton College Summa Nazwa serii nawiązuje do tytułu dwóch wielkich dzieł świętego Tomasza z Akwinu, który koncentrował się na tym, że chrześcijaństwo nie podważa wartości poznania intelektualnego. Proponujemy czytelnikowi publikacje, których autorzy nie boją się rzeczowej dyskusji prowadzącej do wykazania prawdziwości chrześcijaństwa. Mamy nadzieję, że będzie to doskonała lektura i nieocenione źródło wiedzy dla tych, którzy szukają argumentów na rzecz chrześcijaństwa oraz wszystkich wątpiących, a nawet niewierzących. Ci ostatni znajdą okazję, by wypróbować swoją niewiarę.

Mowa ciała dla bystrzaków. Wydanie III

Elizabeth Kuhnke

Bądź bystrzakiem, czytaj język ciała! Zdarza się, że niemal od razu nabieramy zaufania do rozmówcy, nawet jeśli go nie znamy. Uznajemy, że mówi szczerze, a przedstawiane argumenty brzmią przekonująco. Niekiedy z kolei wyczuwamy, że usłyszane słowa nie są wiarygodne. Że istnieje jakieś „drugie dno”, ukryte zamiary, a być może nawet próba oszustwa. Ta umiejętność odczytywania cudzych intencji, choć wydaje się magiczna, jest całkiem naturalna: polega na dostrzeganiu sygnałów płynących z mimiki, gestów, postawy ciała czy brzmienia głosu. Przeciętny człowiek nie zdaje sobie sprawy, jak wiele zdradza jego ciało. Trzymasz w dłoni kolejne wydanie bestsellerowej książki, dzięki której szybko rozwiniesz swoje naturalne umiejętności odczytywania mowy ciała i... posługiwania się nią. Co prawda całkowite kontrolowanie własnych sygnałów pozawerbalnych jest niezwykle trudne, jednak dzięki tej książce będziesz bardziej świadomy, jaki przekaz wysyła Twoje ciało. Oprócz analizy roli, jaką poszczególne części ciała odgrywają w ukazywaniu myśli, emocji i nastawienia, znajdziesz tu także wskazówki, jak interpretować język ciała innych. Szybko przekonasz się, jak wartościowym narzędziem jest język ciała! Ciało prawdę Ci powie — poznaj różne rodzaje gestów, postaw i mimiki Strefa emocji — odkryj, jak pozawerbalnie okazywać uczucia W życiu liczy się efekt — praktyczne wykorzystanie języka ciała podczas negocjacji, rozmów rekrutacyjnych i... podrywania Co kraj to obyczaj — różnice kulturowe w przekazach pozawerbalnych Dowiedz się, jak: odczytywać mowę ciała, interpretować ruchy oczu, wyraz twarzy, ruchy rąk i inne gesty, rozumieć sygnały niewerbalne i jak dzięki nim wykryć oszustwo, wykorzystać mowę ciała w uwodzeniu, porozumiewać się z wykorzystaniem mowy ciała. W tej książce znajdziesz: informacje o roli mowy ciała w komunikacji i znaczeniu pierwszego wrażenia w dalszych relacjach, wskazówki, jak interpretować przekaz płynący z oczu, ust i gestów, wyjaśnienie, jak rozumieć przekaz niewerbalny podczas spotkań wirtualnych, opis reakcji związanych z zachowaniami terytorialnymi, wskazówki, jak zachować się podczas rozmów rekrutacyjnych, negocjacji oraz jak dzięki mowie ciała wzmacniać swoją pozycję, mnóstwo przydatnych porad, jak panować nad mową swojego ciała i wykorzystywać nieświadome sygnały dawane przez innych. Poznaj najbardziej pierwotny i uniwersalny język — język ciała!

Mowa. Jak język uczynił nas ludźmi

Simon Prentis

Co czyni nas ludźmi? Dlaczego jesteśmy jedynymi stworzeniami, które noszą ubrania, jeżdżą samochodami, surfują w internecie i posyłają roboty na Marsa? Wszystko dlatego, że nauczyliśmy się mówić choć, o dziwo, wciąż nie wiemy, jak do tego doszło. Książka ta wskazuje rozwiązanie tej zagadki, które przez cały czas mieliśmy przed oczami: przejście od wydawania prymitywnych skowytów i pomruków do słów. Zdarzenie na pozór proste, ale o gigantycznych konsekwencjach, gdyż język stał się ewolucyjnym punktem zwrotnym: dał nam zdolność dzielenia się myślami i rozpowszechniania wiedzy. Mowa! opisuje nadzwyczajną przygodę ludzkości z językiem od czasów łowców-zbieraczy do miejskich hipsterów. To epicka opowieść o zmaganiach, by wyrwać się z pułapek kultury, religii i tożsamości zmaganiach prowadzących nas ku przeznaczeniu, przed którym możemy się wciąż opierać, lecz które musimy przyjąć, jeżeli tylko chcemy przetrwać Simon Prentis pracował w ponad pięćdziesięciu krajach w różnych środowiskach kulturowych i w styczności z różnymi językami. Jest długoletnim tłumaczem języka japońskiego. Do jego klientów należały instytucje państwowe i akademickie oraz ikony kultury, między innymi Paul McCartney, Stanley Kubrick, Frank Zappa i Yoko Ono. Ma troje dzieci. Mieszka z żoną w Londynie. Mowa! to jego pierwsza autorska książka.

Mowa przytaczana w narracjach Marguerite Duras

Joanna Jakubowska-Cichoń

W powieściowych fabułach mówiące postaci tworzą wydarzenia słowne. Opowiadanie tych wydarzeń, opowiadanie o mówieniu wymaga użycia specyficznych środków językowych. Są to różne odmiany mowy przytaczanej. Autorka książki przedstawia je w sposób nowatorski. Sekwencję mowy przytaczanej w modelowym ujęciu sprowadza do zestawienia dwu segmentów: cytatu i obudowujących go didaskaliów narracyjnych. Te dwa podstawowe segmenty mogą przybierać różne formy i układać się w rozmaite, bardzo rozbudowane całości. O tym mówi obszerna, teoretyczna część książki. Jej część druga przynosi wnikliwą analizę formalnego zróżnicowania sekwencji mowy przytaczanej i funkcji, jakie one pełnią w ramach narracyjnych strategii stosowanych przez Marguerite Duras w dwu jej powieściach Un Barrage contre le Pacifique (Tama nad Pacyfikiem) i L’Amant (Kochanek).

Mowa słowa. Sztuka przekonywania przez telefon

Andrzej Stempa

Hipnotyzujący głos Ekscytujący przekaz Sfinalizowana transakcja Odrobina perswazji przez telefon Odmawianie, rzucanie słuchawką, używanie wymówek i cały katalog obiekcji. Na pewno znasz to na pamięć. To klasyczne zachowania Twoich niedoszłych klientów. Tak bywało do niedawna. Pora zakończyć zabawę w gonienie króliczka i wreszcie go schwytać. Pogoń nie będzie długa i już się niemal zaczęła -- to lektura książki Mowa słowa, czyli kursu perswazji i wywierania wpływu na ludzi za pośrednictwem rozmowy telefonicznej. A satysfakcja ze złapania króliczka -- gwarantowana. Jesteś optymistą i posiadasz sporo wyobraźni? Podchodzisz do pracy z entuzjazmem i uparcie dążysz do celu? Wszystko jasne -- osiągniesz sukces, to tylko kwestia czasu. Wystarczy, że udoskonalisz posiadane już umiejętności lub zdobędziesz kilka nowych, dzięki którym Twoja kariera nabierze odpowiedniego rozpędu. Przygotowaliśmy dla Ciebie sprawdzone w boju techniki prowadzenia rozmów telefonicznych. Od otwarcia robiącego wielkie wrażenie, przez prezentację zapierającą dech w piersiach, aż po spektakularne zamknięcie. Zaskoczy Cię, jak wielką moc mogą mieć pozornie bardzo proste rozwiązania. Jak powinien brzmieć doskonały telemarketer Sztuka zaprzyjaźniania się z klientem Wystrzeganie się niepotrzebnych błędów Omijanie pułapek i pokonywanie przeszkód Rozwijanie swojego daru przekonywania

Mowa trawa. Słownik piłkarskiej polszczyzny

Marcin Rosłoń

Mowa trawa 2:0 to drugie, rozszerzone wydanie słownika piłkarskiej polszczyzny. Przed wami niezwykła wyprawa do wnętrza szatni. Poznajcie język, którym piłkarze posługują się na co dzień, na każdym treningu, podczas każdego meczu. Dowiecie się także, jakie zasady panują w szatni, kim jest Pan Piłkarz i jakie pozycje w drużynowej hierarchii zajmują dżemik i fusy. Marcin Rosłoń, były piłkarz Legii Warszawa, obecnie komentator CANAL+ Sport, otworzy przed wami drzwi do piłkarskiego świata. Tajemniczego, niedostępnego, owianego legendami miejsca, w którym panują specyficzne reguły, a obok siebie siedzą sęp, tarzan, ręcznik, nurek, kot, profesor i prostak. To może być dla was powrót do dzieciństwa, szalonych podwórkowych zwycięstw, marzeń o wielkiej karierze, wyprawa w nieznane lub możliwość odkrycia futbolu na nowo. Jedno jest pewne nudy nie będzie. Miłej wyprawy! Strzelania śmiechem!

Mowa zależna jest prosta!. Jak przekazywać sens czyichś słów, nie zawsze ich używając, stosując poprawnie następstwo czasów?

Anna Kowalczewska

Już za chwilę będziesz wiedzieć, czym jest mowa zależna, jak poprawnie stosować następstwo czasów, oraz między innymi... * Czemu słowa "I am going to the opera tonight" mogą być przytoczone jako: "She says she is going to the opera tonight." lub "She said she was going to the opera that night."? Od czego to zależy i skąd wiadomo, jak coś powiedzieć? * Co to w ogóle jest to "następstwo" i dlaczego funkcjonuje, skoro my, Polacy, świetnie się bez niego w naszym języku obywamy? Polak stwierdzi: "Ona mi powiedziała, że robi śniadanie." - a po angielsku należy powiedzieć: "She told me she was making breakfast." - a więc, tłumacząc dosłownie, "powiedziała mi, że robiła śniadanie"... Uwierzysz, gdy Ci powiem, że język polski jest tu nielogiczny?! * Czy zawsze trzeba mówić, że "ktoś powiedział, że..."? A może dałoby się inaczej, w mniej sztampowy, "szkolny" sposób? Na przykład, zamiast "He told his sister he was sorry he had broken the glass." - coś brzmiącego ładniej: "He apologised to his sister for breaking the glass." * Jak grzecznie zadać komuś pytanie, by nie poczuł się dotknięty Twoją obcesowością? Bo trochę nieładnie wypalić do przechodzącego ulicą gentlemana po prostu "What's the time?"... Czy nie sympatyczniej brzmi "Excuse me, I'd like to know what the time is."? "Nie spotkałam się jeszcze z tak profesjonalnym i jednocześnie zrozumiałym opracowaniem mowy zależnej. Pani Anna wyjaśnia poszczególne zagadnienia dopiero po upewnieniu się, że uczeń wie, co to jest podmiot, orzeczenie oraz jakie można rozróżnić szyki w zdaniu." M. F.

Mowy

Hyperejdes, przekł. ze wstępem i komentarzem Jan Kucharski

Ateński orator Hyperejdes w starożytności uchodził za drugiego wśród mówców po Demostenesie, a pod wieloma względami to jemu właśnie przyznawano palmę pierwszeństwa. Jego twórczość, przez długi czas zaginiona i poza garścią fragmentów nieznana, odkryta została na nowo w XIX wieku, w piaskach Egiptu. Wydobyto wtedy na światło dzienne sześć mów jego autorstwa, które do niedawna składały się na całą spuściznę Hyperejdesa dostępną współczesnemu czytelnikowi. Ostatnia dekada (2005-2008) przyniosła jednak nowe spektakularne odkrycia: identyfikację na tzw. „palimpseście Archimedesa” obszernych partii dwóch kolejnych dzieł. Niniejsza książka jest pierwszym polskim przekładem Hyperejdesa, obejmującym cały aktualnie dostępny korpus ośmiu mów jego autorstwa oraz wybór fragmentów, opatrzonym wprowadzeniem i komentarzem.

Mowy nie ma!

Żaneta Pawlik

O życiowych zakrętach i nowych początkach Małgorzata to kobieta spełniona. A przynajmniej tak by się wydawało na pierwszy rzut oka. Żona, matka, nauczycielka w liceum, lubiana przez uczniów. Mało kto domyśliłby się, że jej małżeństwo przechodzi kryzys. W świąteczny wieczór Małgorzata przyłapuje męża na zdradzie. Świadkiem kłótni jest nowy sąsiad Adam, który cudem unika uderzenia iPadem, wyrzuconym w afekcie z trzeciego piętra. Na szczęście Małgorzata może liczyć na swoją przyjaciółkę i dość nieoczekiwanie na nowego sąsiada. Niespodziewanie wracają demony przeszłości. Małgorzata będzie musiała odpowiedzieć sobie na kilka ważnych pytań

Mozaika

Wioleta Skotnicka, Joanna Tuźnik, Wioletta Pacholarz, Patryk M. Olszowy

Cztery osoby, cztery różne charaktery, jeden sposób wyrażania siebie poezja. Spotkaliśmy się w środowisku akademickim, w którym odnaleźliśmy wspólne pasję Połączyło nas zamiłowanie do biznesu, kultury, sztuki i piękna. Piękna nie tylko otaczającego nas świata, ale także wewnętrznego piękna człowieka oraz sposoby, w jaki wyraża swoje myśli z odrobiną marzycielskiej nuty. Pisząc wiersze przelewamy cząstkę siebie na papier, pokazujemy swoje wnętrze i odkrywamy przed innymi głębię swoich przemyśleń. Do tej pory nasze dzieła pozostawały w cieniu szuflad skrywając tajemnicę marzeń i przeżyć. Wraz z upływem czasu nasze przemyślenia dojrzały To jest właśnie ten czas, kiedy wspólnie chcemy pokazać czytelnikom naszą indywidualną twórczość. Bo przecież największe piękno jest w nas. Zapraszamy!

Mozaika emocji. Depresja studium przypadków

Sławomir Murawiec, Kacper Łoś

Autorzy dzielą się swoimi doświadczeniami klinicznymi w leczeniu osób z depresją i objawami towarzyszącymi. Mozaika emocji to zbiór czterech opisów przypadków pacjentów oraz poszczególnych etapów postępowania (wywiad, diagnoza, leczenie). Publikacja ta adresowana jest do specjalistów oraz lekarzy POZ.

Może (morze) wróci

Bartek Sabela

Magiczna podróż , którą kończymy we łzach. Natura już się poddała, ludzie walczą o przetrwanie resztką sił. Nad niknącymi brzegami Aralu już tylko sól i nadzieja. Przeczytałam jednym tchem, gorąco polecam! Paulina Młynarska Ta książka to fascynujący opis podróży po postradzieckiej Azji Środkowej. Podróży, do rozpoczęcia której impulsem stała się jedna z największych katastrof ekologicznych na ziemi! Adam Wajrak Bursztynowy Motyl i nagroda Magellana dla Bartka Sabeli! W maju 2014 roku książka Może (morze) wróci, została nagrodzona Bursztynowym Motylem (nagrodą im Arkadego Fiedlera) dla Najlepszej Książki Podróżniczej 2013 roku oraz Nagrodą Magellana dla Najlepszej Książki Reportażowej 2013 roku.   Wciąż widać je na wszystkich mapach. Możemy je znaleźć w atlasach i na globusach. W rzeczywistości jednak już go nie ma, umarło. Przez czterdzieści ostatnich lat Jezioro Aralskie, zwane przez miejscową ludność Morzem, niegdyś czwarte największe jezioro świata, zostało zamienione w jałową, bezkresną pustynię. Bezpowrotnie zniszczono dziesiątki gatunków zwierząt, tysiące hektarów lasów i życie kilkudziesięciu tysięcy ludzi. A stało się to w imię rozumianego na sowiecki sposób postępu, napędzanego materialistyczną wizją „wszechmogącego” człowieka. Książka ta to opowieść o jednej z największych zbrodni dokonanych przez człowieka — o ludzkiej arogancji, niszczycielskiej sile naszych pomysłów. To opowieść fascynująca, ale przede wszystkim przerażająca. Bartek Sabela wędruje po Uzbekistanie i odkrywa przed nami owianą tajemnicą, dramatyczną historię zanikającego jeziora oraz ludzi, którzy od wieków byli z nim związani. Zabiera czytelnika w poruszającą, wstrząsającą podróż na wyschnięte, spękane dno i każe zastanowić się nad tym, dokąd zmierzamy w swojej „nieomylności” i braku pokory.   Polecam Wam przeczytanie tej książki. To nie tylko historia Morza Aralskiego i Azji Środkowej. To również wezwanie, byśmy dbali o naszą planetę! Kinga Baranowska Jak doszło do jednej z największych katastrof ekologicznych XX stulecia? Co znajdziemy w Uzbekistanie za blaszanym płotem, którego prezydent wolałby nie pokazywać? Bartek Sabela jedzie przed siebie, zaglądając tam, gdzie (przynajmniej według niektórych) zaglądać nie powinien. Lektura obowiązkowa! David Kaszlikowski Kto lubi Mad Maxa, absurdy i Azję Środkową, ten musi przeczytać tę książkę! Wrażliwy facet jedzie do miejsc, które żyją, i miejsc, które umierają, nie przechodząc obok nich obojętnie. W dodatku potrafi pisać lepiej niż inni! Polecam całym sercem. Robb Maciąg Bartek Sabela — łodzianin z urodzenia, warszawiak z wykształcenia, zakopiański ceper z wyboru. Zawodowo zajmuje się architekturą, grafiką i szeroko pojętym projektowaniem. Współprowadzi pracownię mooove grupa projektowa. W przerwach pracuje również jako trener teambuildingu. Z zamiłowania zaś jest rysownikiem, slacklinerem, snowboardzistą i przede wszystkim wspinaczem. „Nie jestem podróżnikiem. (...) Wyjazd do Uzbekistanu był moim pierwszym od wielu, wielu lat wyjazdem niezwiązanym ze wspinaniem. Do tej pory świat zwiedzałem przez zupełnie inne miejsca. Francja to było dla mnie Ceuse, Gorges du Tarn, Fontainebleau. Hiszpania to Rodellar czy El Chorro. Turcja to nie Istambuł, ale Geyikbayiri, a Tajlandia to nie Bangkok, a Ton Sai”. Pewnego dnia zobaczył w gazecie zdjęcie wielbłąda spacerującego koło kutra rybackiego. Stało się ono inspiracją do wyjazdu. Jesienią 2011 odbył podróż po Uzbekistanie, której celem było dotarcie do brzegów wysychającego Morza Aralskiego. Książka jest zapisem kilku tygodni spędzonych w Uzbekistanie oraz analizą niewyobrażalnego szaleństwa, jakie wydarzyło się na tym terenie. We wrześniu 2012 pokaz W poszukiwaniu zaginionego morza autorstwa Bartka zdobył pierwszą nagrodę na Festiwalu podróżników Trzy Żywioły w konkursie „Żywioły OFF”. Autor ma zamiar wrócić do Uzbekistanu, by zrealizować pełnometrażowy dokument o mieszkańcach Karakałpakstanu i o tym, jak zaadaptowali się oni do nowej, dramatycznie trudnej rzeczywistości. Podróż planowana jest na jesień 2013 roku, w czasie pathy, czyli zbiorów bawełny. Patroni medialni:

Możemy cię zbudować

Philip K. Dick

Możemy cię zbudować traktuje o rozpadzie człowieka oraz o towarzyszącym mu strachu przed utratą zmysłów, brakiem środków do życia, odejściem ukochanej osoby z przedmowy Cezarego Zbierzchowskiego. Louis Rosen i Maury Rock handlują elektronicznymi klawikordami, lecz sprzedaż kuleje, a ich ambicje sięgają znacznie wyżej. Postanawiają produkować i sprzedawać ludzi, a właściwie doskonałe cybernetyczne sobowtóry postaci historycznych. Problem polega na tym, że jedynym ich potencjalnym wspólnikiem jest Sam K. Barrows, chciwy miliarder o usposobieniu i moralności rekina, a prototyp, Abraham Lincoln, wcale nie ma ochoty być sprzedany i powołuje się na swe konstytucyjne prawa... Czy elektroniczny Lincoln jest mniej ludzki niż jego twórcy? Czy maszyna, która troszczy się o innych i cierpi, jest gorsza od Barrowsa albo zimnej psychopatki, w której beznadziejnie kocha się Louis?

Możliwości wykorzystania potencjału sitagliptyny w leczeniu cukrzycy typu 2

Agnieszka Łebkowska

Sitagliptyna należy do grupy inhibitorów dipeptydylopeptydazy 4 (DPP-4, dipeptidyl peptidase-4) zwanych gliptynami, doustnych leków przeciwhiperglikemicznych, stosowanych w leczeniu cukrzycy typu 2 (T2DM, type 2 diabetes mellitus). Me chanizm jej działania polega na hamowaniu enzymu DPP-4, co skutkuje wzrostem stężenia endogennych inkretyn - gluka gonopodobnego peptydu 1 oraz żołądkowego peptydu hamującego. Efektem jest zwiększenie poposiłkowego wydzielania insuliny i obniżenie stężenia glukagonu. Bezpieczeństwo sercowo-naczyniowe i bardzo dobra tolerancja tej grupy leków umożliwiają zastosowanie sitagliptyny w monoterapii T2DM, a także terapii dwu- i trójlekowej w połączeniu z innymi grupami leków przeciwhiperglikemicznych, w tym z insuliną. Według aktualnych zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego inhibitory DPP-4 stanowią wsparcie terapii T2DM na etapie jej intensyfikacji lub też powinny być podawane w monoterapii w przypadku nietolerancji metforminy. W artykule omówiono wskazania do zastosowania sitagliptyny w leczeniu T2DM oraz korzyści wynikające z terapii.

Możliwość podwyższania wytrzymałości połączeń klejowych blach ze stopu aluminium w aspekcie modyfikacji klejów epoksydowych

Izabela Miturska-Barańska, Anna Rudawska

W niniejszej pracy opisano wyniki badań doświadczalnych, których celem było określenie wpływu fizycznej modyfikacji kompozycji epoksydowych napełniaczami na ich wybrane właściwości fizyczne, technologiczne i użytkowe, a także na wybrane właściwości mechaniczne połączeń klejowych blach ze stopu aluminium, wykonanych przy użyciu zmodyfikowanych kompozycji klejowych. Celem pracy było również określenie korelacji pomiędzy właściwościami zmodyfikowanych kompozycji klejowych w stanie utwardzonym, a wytrzymałością połączeń klejowych wykonanych tymi kompozycjami.

Można wybierać. 4 czerwca 1989

Aleksandra Boćkowska

Reporterska opowieść o 4 czerwca 1989 roku o dniu pierwszych częściowo wolnych wyborów parlamentarnych z perspektywy niedużych miast i drobnych spraw. O codzienności. O miesiącach tuż przed wyborami i tuż po wyborach. O problemach, z którymi borykali się Polacy w 1989 roku zapaści gospodarczej, fatalnym zaopatrzeniu, rosnących cenach. O oczekiwaniach i nadziejach. O wielkiej zmianie, ale też o tym, że kiedy działa się Historia, ludzie byli zajęci sobą zakochiwali się, urządzali mieszkania, martwili o pracę i pieniądze, szykowali do występu na festiwalu. O ludziach, którzy się angażowali, uczestniczyli w kampanii albo chociaż z przekonaniem głosowali, o tych, którzy się bali, i o tych, którzy pozostali obojętni. O weryfikacji pojęć wszyscy i nikt dobrze znana historia rozpisana na głosy zwykłych ludzi brzmi nieco inaczej niż w podręcznikach. O pamięci, a właściwie jej zawodności. I wreszcie o polityce, bo w końcu polityką się żyło, czy się tego chciało, czy nie. Ale o tym opowiadają lokalni działacze Solidarności i członkowie PZPR patrzący na Warszawę z dystansu. To książka, która nie pomijając pierwszoplanowych aktorów politycznego przełomu, oddaje głos głównie statystom.

(Módlmy się śród drzew...)

Bolesław Leśmian

Bolesław Leśmian Napój cienisty (Módlmy się śród drzew) Módlmy się śród drzew Za zdeptany wrzos, Za przelaną krew, Za zburzony los! I za śmierć od kul, I od byle rdzy! I za cudzy ból I za własne łzy! ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna... Bolesław Leśmian Ur. 22 stycznia 1878 r. w Warszawie Zm. 7 listopada 1937 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: zbiory wierszy: Sad rozstajny (1912), Łąka (1920), Napój cienisty (1936), Dziejba leśna (1938); zbiory baśni prozą: Klechdy sezamowe (1913), Przygody Sindbada Żeglarza (1913) i Klechdy polskie Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tłumacz tworzący w Młodej Polsce i dwudziestoleciu międzywojennym. Pochodził ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechwą. Ukończył studia prawnicze w Kijowie. Współtworzył Chimerę i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezję cechował symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnością, postulowanie powrotu do natury (poeta jako człowiek pierwotny), poszukiwanie miejsca Boga w świecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórcą. Nawiązywał do ludowości (tworząc neologizmy oraz własne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury. autor: Alicja Szulkowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Mój Adamito - widzisz, jak to trudne

Juliusz Słowacki

Mój Adamito — widzisz, jak to trudne... Mój Adamito — widzisz, jak to trudne    Uprawiać cnoty pustynie odludne,  Jaki pot wielki z człowieka się leje,    Gdy o ideał stoi lub idee.    Dawniej ci ręce jezuitów plotły    Wianeczki i te śpiącemu wkładali,  Leciałeś jako komeciane miotły,    Sił nie zużywszy — byłeś coraz daléj. [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Mój Aniele

Iza Maciejewska

Historia ta jest hołdem dla rodziców, którzy stracili swoje dzieci. Syn Kamila zmarł w tragicznych okolicznościach, a on czuje się odpowiedzialny za tę śmierć. Nawet świadomość tego, że serce jego dziecka bije teraz w piersi innego malca, nie jest w stanie ukoić bólu, z którym się mierzy. Śmierć chłopca przyczyniła się również do rozpadu jego małżeństwa. Aniela, odkąd tylko pamięta, wiedziała, czym jest bieda. Gdy w życiu dziewczyny pojawił się mężczyzna, który gotowy był jej nieba przychylić, bez zastanowienia oddała mu swoje serce. Przyszła jednak burza i grzmoty, a to samo niebo, które jeszcze niedawno jawiło się jako spełnienie marzeń o cudownym życiu u boku ukochanego człowieka, spadło na jej głowę i dotkliwie ją zraniło. Ta dwójka wciąż młodych, ale już tak bardzo doświadczonych przez życie ludzi jest sobie bardzo potrzebna. Tylko czy znajdą w sobie odwagę, żeby ponownie obdarzyć kogoś zaufaniem? Niezwykle poruszająca i wstrząsająca opowieść, która skłania do refleksji nad życiowymi wyborami.

Mój Anioł Stróż. Antologia

Paweł Zapendowski

MÓJ ANIOŁ STRÓŻ. ANTOLOGIA Wyjątkowa publikacja elektroniczna będąca zbiorem 100 współczesnych polskich wierszy i dzieł sztuki o tematyce anielskiej i poświęcona postaci Anioła Stróża. Autorami tekstów i dzieł plastycznych są profesjonaliści, twórcy nie zawodowi oraz osoby niepełnosprawne. Wszyscy połączeni jedną ideą przedstawienia różnych wizerunków Anioła Stróża.   Publikacja została wzbogacona o eseje o tematyce anielskiej napisane przez dr Katarzynę Krzan, redaktor naczelną wydawnictwa e-bookowo, Pawła Bitkę Zapendowskiego, kuratora wystawy i redaktora antologii, prof. dr hab. Zofię Zarębiankę, przewodniczącą jury poetyckiego, która udostępniła także swoje anielskie wiersze oraz reżysera Włodzimierza Palusińskiego, przewodniczącego jury plastycznego. W Antologii zamieszczono również prace znanych artystów: Stanisława Tabisza, Anny Gertych Malikowej i Jerzego Skąpskiego.   Niniejszy e-book prezentuje wiersze i dzieła sztuki prezentowane na wystawie w Galerii Audialnia w Krakowie, te nagrodzone, oglądane, jak i wiele z tych, jakie z powodu ograniczonego miejsca w galerii, nie mogły się w niej znaleźć. Antologia jest podsumowaniem konkursu ogłoszonego w 2009 roku i rozstrzygniętego w grudniu - wystawa trwała do 2 lutego 2010 roku.        

Mój brat czarodziej. Opowieść o Julianie Tuwimie

Anna Czerwińska

Julek był niezwykłym bratem dla małej Irenki. Każda chwila z nim była intensywna, swoista, magiczna. W kuchni warzył tajemnicze miszkulancje, w tekturowym pudełku miał kawałek dżungli z prawdziwym wężem i całkiem sam, jako zaledwie dziesięcioletni chłopiec, wybrał się w podróż do Ameryki! Dojechał tylko do Sieradza, na szczęście, bo Irenka bardzo za nim tęskniła i odliczała godziny do jego powrotu. Wrócił, i czary zaczęły się na nowo! Barwna opowieść o dzieciństwie Julka i Irenki Tuwim. On stał się znakomitym poetą, ona świetną tłumaczką literatury pięknej.

Mój czołg

Viktor Horváth

Rok 1968 Breżniew, Kádár, Żiwkow, Ulbricht i Gomułka tworzą plan najazdu wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację, a ich burzliwe rozmowy tłumaczy poczciwy, choć niezbyt rozgarnięty młody podporucznik. Choć nie rozumie nic a nic z politycznych intryg, żyje wiarą w komunizm, a w wolnym czasie rozgrywa bitwy plastikowych żołnierzyków i koresponduje z narzeczoną, którą z lękiem pyta, czy w kontrrewolucyjnej Czechosłowacji wprowadzono już seks. Viktor Horváth dopisuje kolejny rozdział do tradycji dobrego wojaka, który rozśmiesza i jednocześnie obnaża absurdy systemu, wielkiej historii i polityki. Autor pozostaje przy tym czuły na niuanse relacji węgiersko-słowackich wystarczy wspomnieć, że bohater zapytany o narodowość odpowiada, że jest Węgrem. To znaczy Czechosłowakiem. Znaczy Słowakiem.