Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku

Władysław Łoziński

Książka wydana po raz pierwszy w 1903 roku i wielokrotnie wznawiana, do dziś cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem czytelników. Nic dziwnego, bo potyczki naszych przodków z prawem, a zwłaszcza wykorzystywanie jego niedostatków, zostały opisane w brawurowym gawędziarskim stylu, piękną, barwną polszczyzną. Historie opowiedziane przez Łozińskiego oparte na materiałach dokumentalnych - aktach sądów grodzkich - czyta się z ogromnym zainteresowaniem i narastającym zdumieniem. Niektóre to niemal gotowy materiał na powieść historyczno-przygodową lub film: zbrodnie w afekcie i starannie zaplanowane akty zemsty, porwania panien, przykłady mężobójstwa i bratobójczych zatargów, zajazdy sąsiedzkie, prywatne wojny magnackich rodów, konflikty rodzinne, przygody słynnych banitów i infamisów. Wszystko to ukazuje Łoziński na bogatym tle kulturowym, obyczajowym i politycznym, tworząc obraz Rzeczpospolitej szlacheckiej z wszystkimi jej wynaturzeniami, wśród których niebagatelną rolę odgrywają sarmacka samowola, pycha i dezynwoltura, życie ponad stan, awanturnictwo, pieniactwo i inne szlacheckie przywary.

Prawica dla opornych

Michał Szułdrzyński

Czy istnieje związek między wprowadzeniem na rynek smartfonów w 2007 roku, upadkiem banku Lehman Brothers rok później, kłopotami klasy średniej, wirusem z Wuhan i szturmem na Kapitol 6 stycznia 2021 roku? Tym pytaniem o współczesność i związane z nią niepokoje Michał Szułdrzyński rozpoczyna swoje rozważania poświęcone myśli prawicowej. Opartą na tradycji i więzi z przeszłością ideę osadza więc w dynamicznych realiach nowoczesnego świata. Zastanawiając się, czy w tak zmiennych warunkach wartości konserwatywne są nam jeszcze do czegoś potrzebne, odnosi się do aktualnych zjawisk społecznych - takich jak zanik religijności, dyskusje dotyczące zmian klimatycznych czy wokeizm - które w ostatnich latach organizują debatę polityczną zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych. Pomimo ideowego kryzysu prawicy autor dostrzega rozwiązania, które pozwolą jej stać się atrakcyjną odpowiedzią na nową rzeczywistość i jednocześnie uchronią ją przed radykalizmem oraz fanatyzmem.

Prawidła życia

Janusz Korczak

“Prawidła życia” to utwór Janusza Korczaka, polsko-żydowskiego lekarza, pedagoga, pisarza i publicysty, który był prekursorem działań na rzecz praw dziecka.   Oryginalność książki Korczaka polega na tym, że jest to naukowa książka dla dzieci, dotycząca otaczającego ich świata: domu, ulicy, szkoły. Znajdziemy tu cenne i pouczające obserwacje psychologiczne Starego Doktora. Należą do nich choćby uwagi na temat naturalności występowania konfliktów czy roli kłótni w żywiołowych zabawach dziecięcych. Dla dorosłych zaś jest to niezmienny wzór – jak traktować dziecko poważnie, szanując jego ludzką godność.  

Prawidła życia

Janusz Korczak

Janusz Korczak Prawidła życia Pedagogika dla dzieci i młodzieży ISBN 978-83-288-2383-9 Wstęp Bałem się, że będą się na mnie gniewali. Bałem się, że powiedzą: Głowę dzieciom zawraca. Albo: Dzieci mają czas myśleć o tym wszystkim, gdy będą już starsze. Albo: I tak dzieci nie bardzo chcą się słuchać, a teraz na dobre dopiero zaczną krytykować dorosłych. Będzie im się zdawało, że wszystko wiedzą, będą zarozumiałe. Dawno, bardzo dawno chciałem napisać taką książkę... Janusz Korczak Ur. 22 lipca 1878 (1879) w Warszawie Zm. 7 sierpnia 1942 w Treblince Najważniejsze dzieła: Król Maciuś Pierwszy (1923), Bankructwo Małego Dżeka (1924), Kajtuś czarodziej (1934), Kiedy znów będę mały (1925), Senat szaleńców (1931), Jak kochać dziecko (1920), Prawo dziecka do szacunku (1929) Właśc. Henryk Goldszmit. Z wykształcenia i zawodu lekarz, zasłynął jako pedagog i psycholog dziecięcy, twórca niezwykle nowatorskiego systemu wychowawczego, opartego na zasadach demokracji, szczerości, szacunku oraz wszechstronnej aktywizacji społecznej dzieci (np. jego podopieczni redagowali samodzielnie czasopismo ,,Mały Przegląd"). Współtwórca i kierownik żydowskiego Domu Sierot w Warszawie (1912-1942) oraz sierocińca dla dzieci polskich Nasz Dom (1919-1936) mieszczącego się na Bielanach w Warszawie. Wykładowca Instytutu Pedagogiki Specjalnej oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej. Zajmował się publicystyką, współpracując m.in. z czasopismami ,,W słońcu" i ,,Szkoła Specjalna" oraz Polskim Radiem, w którym wygłaszał popularne pogadanki radiowe opublikowane następnie pt. Pedagogika żartobliwa. W 1942 w getcie warszawskim, pełniąc nieprzerwanie funkcję pediatry i opiekuna sierot, pisał Pamiętnik (wyd. po wojnie w Wyborze pism). Zginął w hitlerowskim obozie zagłady w Treblince wraz z wychowankami swojego zakładu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Prawie ludzkie prawie moje. Teatr Helmuta Kajzara

Marcin Kościelniak

Helmut Kajzar (1941-1982) był twórcą płodnym, ruchliwym, poszukującym: pisał dramaty, prozę, eseje, teksty krytyczne, manifesty; tłumaczył; reżyserował w teatrze repertuarowym; prowadził warsztaty teatralne; organizował akcje uliczne, happeningi i performanse; pracował w domach kultury, na uniwersytetach, w galeriach; w Polsce, Niemczech Zachodnich, Wielkiej Brytanii, Szwecji… Złożona, nomadyczna, neoawangardowa działalność Kajzara była programowo zaangażowana i krytyczna: problematyzowała granicę dzielącą sztukę od życia, przenikała w sferę doświadczeń społecznych, chciała być instrumentem służącym pozaartystycznym zamierzeniom. Książka Prawie ludzkie, prawie moje jest pierwszą próbą monograficznego opracowania tej twórczości. Nie jest to monografia tradycyjna, która w porządku chronologicznym prezentuje cały dorobek artysty. W zamian proponuje ujęcie problemowe, które idąc w poprzek archiwum, śledzi podstawowe wątki i zbiera argumenty pozwalające zaprezentować teatr Helmuta Kajzara jako wyrazisty projekt myślenia o kulturze i tworzenia w kulturze. Celem książki jest określenie źródeł i parametrów wpisanego w twórczość Kajzara kontr-kulturowego projektu, które pozwalają mówić o jego odrębnym, marginalnym i wywrotowym charakterze.

Prawie nic. Józef Czapski. Biografia malarza

Eric Karpeles

To pierwsza na polskim rynku rzetelna biografia sensu stricto Józefa Czapskiego, napisana przez zafascynowanego nim Amerykanina. (w 2007 r. Zeszyty Literackie wydały Portet Józefa Czapskiego Wojciecha Karpińskiego.) Józef Czapski żołnierz, postać publiczna, świadek historii, pamiętnikarz, pisarz i malarz. Jego życie objęło niemal cały wiek dwudziesty. W czasie Rewolucji był studentem w Petersburgu, w szalonych latach dwudziestych malarzem w Paryżu. Jako polski oficer rezerwy wróciwszy do ojczyzny walczył z Niemcami na początku II wojny światowej, przez Sowietów został wzięty do niewoli i cudem ocalał z masakry tysięcy jego towarzyszy broni. Potem nie wrócił do Polski, pracował w powojennym Paryżu, zdając relacje z tragicznego położenia swojego kraju niszczonego przez totalitarny ustrój. Wydane tuż po wojnie, choć mniej znane, wspomnienia Czapskiego z sowieckiego obozu Na nieludzkiej ziemi, wyprzedzają Archipelag Gułag Sołżenicyna o ćwierć wieku. Czapski narzucił sobie również ścisłą dyscyplinę jako malarz twórczość ta nadawała sens jego życiu i przez dziesięciolecia zajmował się nią codziennie. Ze wstępu autora: Mój pierwszy kontakt z życiem i twórczością Józefa Czapskiego nastąpił całkowicie niespodziewanie. Do pewnego czerwcowego dnia nigdy o nim nie słyszałem, a nazajutrz byłem nim zafascynowany. Dzięki wspaniałomyślnemu odruchowi starego znajomego, który lubi zaspokajać mój apetyt na krytyczne myślenie, pewnego ranka otrzymałem pocztą z Paryża niewielką francuską książkę na temat Marcela Prousta. Nazwisko autora, Józefa Czapskiego, nie było mi znane. Nie bardzo pamiętam, co się stało po otwarciu paczki. Niczym stworzenie zagrzebujące się w swoim naturalnym siedlisku, opadłem na fotel i zacząłem ją od razu czytać. () Byłem wdzięczny za to nieoczekiwane pojawienie się książki Czapskiego w moim życiu. Następnego dnia wielokrotnie, niemal bezustannie myślałem o tym, co Czapski napisał o Prouście i jak to napisał. () Józef Czapski, postać na ogół nieznana czytelnikom i artystom anglojęzycznym, przeżył swoich dziewięćdziesiąt sześć lat w wielu życiowych rolach jako żołnierz, postać publiczna, świadek historii, pamiętnikarz, eseista i malarz. Jego życie objęło niemal cały wiek dwudziesty. Mimo gorliwego zaangażowania w walkę z totalitaryzmem i pomoc innym Czapski uważał się przede wszystkim za malarza. Malowanie, jak dowie się czytelnik, nadawało sens jego życiu. () Według jednego z przyjaciół Czapskiego bardziej podziwiano go za charakter niż za twórczość malarską. Ci, który kupowali jego prace, robili to głównie z przyjaźni dla tego człowieka. Jego malarstwo pozostaje praktycznie nieznane. I tak jest nadal. Obrazów Czapskiego prawie nie ma w zbiorach publicznych, większość znajduje się w prywatnych kolekcjach w różnych miejscach Europy. Wiele dziesięcioleci temu obrazy Czapskiego zostały zakupione i oficjalne zarejestrowane w narodowych zbiorach w Polsce i Francji, ale ich tytuły pojawiają się jedynie z numerami inwentaryzacyjnymi przyporządkowanymi pracom przechowywanym w magazynach. Tylko nieliczne płótna są wystawiane publicznie. () Zapis w jego dzienniku ukazuje rezultaty kilkudniowej pracy poświęconej rysowaniu różnych kwiatów. Czapski, potrafiący wykraczać poza własne dostrzeżone niepowodzenia, odnotowuje zniechęcenie faktem, że zdołał uchwycić tylko odrobinę ich witalności. Kiedy rysujesz, czujesz każdą kreskę prowadzoną na papierze jako coś żyjącego, nieodwołalnego, i naraz rysunek zaczyna żyć. () Potem dwie jedną kreską notatki tulipanów wydały mi się nagle żywiej istniejące. Dlaczego? Bo je czułem podczas rysowania, czułem ten związek niezdarnego, niepewnego, zdeformowanego trochę rysunku, jakby między końcem mojego ołówka a mną nie było żadnej przerwy. Ja byłem na końcu ołówka. Mam nadzieję ożywić Czapskiego w sposób, w jaki opisuje rysowanie tych tulipanów. On i ja spotykamy się na końcu mojego ołówka.

Prawie siostry

Maria Ulatowska

Nowa powieść autorki bestselleru Sosnowe dziedzictwo.Po ukończeniu liceum Leksi, Teo i Luśka, czyli Aleksandra, Teodora i Jolanta, trzy przyjaciółki z tej samej klasy, postanowiły, że bez względu na to, jak potoczą się ich losy, będą się spotykały co pięć lat w umówionym miejscu, zawsze tego samego dnia. Każda opowie wtedy, co się wydarzyło przez ten czas w jej życiu. A dzieje się wiele, jak to w życiu. Pojawia się pewien mężczyzna, jest więc miłość, odrzucenie, tęsknota, ból po stracie najbliższej osoby, zdrada, wybaczenie Ale czyż z tym wszystkim nie poradzi sobie prawdziwa przyjaźń? Ta największa, trwająca przez lata To ma być tylko nasz dzień. Wrzesień, bo po wszystkich wakacjach i urlopach, a piąty, bo no bo piąty i już!  - Tak jest, szefowo. Jolanta stanęła na baczność. Piąty i już. Zapamiętamy, bo przecież co pięć lat. A może powinnyśmy się spotykać piątego maja? zapytała i zaraz sama odpowiedziała: Nie, wrzesień lepszy, masz rację, po urlopach rozmarzyła się bo my już będziemy kobietami pracującymi.Osadzona w trzech planach czasowych opowieść o wielkiej próbie lojalności, wierności i pamięci; o wartościach, dla których czas jest najtrudniejszym sprawdzianem. W tle Bydgoszcz i Gdynia oraz pewne schronisko dla zwierząt i kilka futrzastych czworonogów.Maria Ulatowska  autorka poczytnych książek obyczajowych (Sosnowe dziedzictwo, Pensjonat Sosnówka, Przypadki pani Eustaszyny, Domek nad morzem, Całkiem nowe życie), urodzona i mieszkająca w Warszawie, najbardziej chciałaby, żeby można było się rozdwoić. Albo w ogóle powielać nieskończoną ilość razy. Wtedy, poza Warszawą, mieszkałaby także w Trójmieście, Bydgoszczy, na Mazurach oraz w Karkonoszach. To są jej miejsca ulubione.

Prawie siostry

Cloé Korman

Powieść z finałowej czwórki Nagrody Goncourtów 2022 Wstrząsające, nieznane, przemilczane fakty z czasów Vichy we Francji Precyzyjna, udokumentowana relacja bez zbędnego patosu Dwa splecione plany akcji: współczesny i historyczny Niesamowita historia rodzinna pełna tajemnic W latach 1942-1944 tysiące żydowskich dzieci, osieroconych po deportacji rodziców, zostało uwięzionych przez rząd Vichy kolaborujący z hitlerowskimi Niemcami. Przetrzymywano je w przytułkach i obozach, wywożono planowo do Auschwitz. Wśród nich były Mireille, Jacqueline, Henriette, Andrée, Jeanne i Rose siostry Korman i Kaminsky pochodzące z rodzin imigrantów z Polski, którzy osiedlili się we Francji przed wojną. Trafiły one najpierw do obozu przejściowego w Beaune-la-Rolande, a później do domu dziecka w Paryżu. W powieści Cloé Korman, inspirowanej świadectwami, przeszłość współbrzmi z teraźniejszością. Autorka próbuje odtworzyć losy tych dziewczynek. Trzy z nich to kuzynki jej ojca, które prawdopodobnie by poznała, gdyby przeżyły, a trzy pozostałe to ich przyjaciółki. Prawie siostry to przejmująca opowieść, która przywołuje trudny wątek z przeszłości Francji, ale także przywraca dzieciom miejsce w historii, której są pomijanymi ofiarami. Cloé Korman francuska pisarka urodzona w 1983 roku w Paryżu, autorka powieści Les Hommes-couleurs (2010), Les Saisons de Louveplaine (2013), Midi (2018), nominowanej do Nagrody Renaudot, Tu ressembles une juive (2020)i Prawie siostry (Les Presque Surs, 2022), zakwalifikowanej do ścisłego finału Nagrody Goncourtów. Jej ojciec, Charles Korman, był adwokatem jednej ze stron cywilnych w procesie Klausa Barbie i Alosa Brunnera, zbrodniarzy nazistowskich działających na terenie Francji.

Prawiek i inne czasy

Olga Tokarczuk

Jedna z najgłośniejszych i najpoczytniejszych powieści Olgi Tokarczuk, przełożona na trzydzieści języków. Prawiek wieś w centralnej Polsce skupia losy pokoleń kilku rodzin, codzienność przeplata tu się z niezwykłością, rzeczywistość z mitem. Zmysłowa, poetycka, eksplodująca liryzmem. Krajobrazy duszy przenikają się ze światem przyrody, pokazując, że na życie nie można patrzeć z jednej tylko perspektywy. EL MUNDO Jej świat jest magiczny, to niewyczerpany, nierozplątywalny splot narodzin i śmierci, w którym wszystko od tajemniczych, podziemnych ruchów grzybni, przez człowieka, którego los prowadzi ku cierpieniu i upadkowi, aż po Boga, który w niebie rozmyśla nad swoją samotnością w niewyjaśniony sposób łączy się w całość. MICHEL EKMAN SVENSKA DAGBLADET Ta książka jest metaforą świata, sporem filozoficznym o różne interpretacje rzeczywistości. KINGA DUNIN AUDIOBOOK CZYTA MAJA OSTASZEWSKA

Prawieści. Mity Słowian

Bartłomiej Dejnega

W książce tej przedstawiono najważniejsze słowiańskie mity, które zostały przez jej autora - Barłomieja Dejnegę - starannie zrekonstruowane na podstawie wielu źródeł i przedstawione w interesującej, literackiej formie. Świat słowiańskich wierzeń i mitów, choć na pozór utracony na zawsze, został tylko przysłonięty warstwą kurzu, którą pokrył się przez wieki. Do naszych czasów przetrwały relikty dawnego dziedzictwa, dzięki którym można uchylić rąbka tajemnicy i zajrzeć za zasłonę, która spowija spuściznę naszych przodków. Mity dawnych Słowian zawierają prawdy o naturze świata i niebios, niuansach życia ludzkiego oraz miejscu człowieka w świecie. Opowieści te były przekazywane z pokolenia na pokolenie, stanowiąc podporę dla słowiańskiej duszy. Dzisiaj, dzięki nim możemy usłyszeć głos ludzi sprzed wieków i zrozumieć z jakiej gleby wyrastają także nasze korzenie. [z tylnej strony okładki wydania papierowego] Przedstawione w tej książce słowiańskie mity są po części utworami literackimi, a po części są wyrazem duchowości słowiańskiej społeczności. Są one opowieściami alegorycznymi, zawierającymi w swej strukturze prawdy na temat bogów, duchowej natury świata czy też rodzimego systemu wartości. To prastare opowieści, które przechodziły z ust do ust, z pokolenia na pokolenie od pradawnych czasów. Treści w nich zawartych nie należy rozumieć dosłownie, lecz wczytać się głębiej w strukturę opowieści, aby pojąć prawdziwe przesłanie, które z niej wypływa. Każdy zawarty w tej książce mit opatrzony jest opisem referującym tok rozumowania oraz omawiającym źródła i pozycje naukowe, na bazie których został spisany. Sfabularyzowanej opowieści towarzyszy więc zawsze krótkie wyjaśnienie mówiące o tym, skąd się dany mit w ogóle wziął, skąd o nim wiemy i na podstawie jakich przesłanek został napisany. [ze wstępu do książki] "Prawieści" stanowią pomost pomiędzy naukowym opisaniem mitologii Słowian, a jej fabularyzowaną interpretacją. Autor podjął się niełatwego dzieła opowiedzenia mitów w formie narracyjnej, która będzie atrakcyjna i przystępna dla szerokiego grona odbiorców. Tak zaprezentowane opowieści - mity, zostały uzupełnione komentarzem opartym na naukowym fundamencie. Czytelnik może z łatwością sięgnąć do przytaczanej w treści literatury naukowej, aby samodzielnie poznać i poszerzyć wiedzę o mitach słowiańskich, co może być interesującą propozycją dla starszego grona odbiorców. Z kolei przystępny język opowieści wzbogacony ilustracjami autorstwa Agnieszki Monikowskiej może zachęcić do sięgnięcia po książkę dzieci i młodzież. [slowianskisklep.com.pl] Książka Bartłomieja Dejnegi to śmiała próba stworzenia literackiego opracowania mitologii słowiańskiej i zarazem przybliżenia czytelnikowi wiedzy na temat jej rekonstrukcji. Podobny cel stanowi wyzwanie dla badaczy i literatów od dwóch stuleci i biorąc pod uwagę, że brak powszechnie uznanego dzieła tego typu do tej pory, można te próby porównać do wspinaczki po szklanej górze. Z racji na charakter wyzwania, każdy efekt budzi kontrowersje - w każdym aspekcie można było poruszyć go na wiele sposobów i dojść do różnych wniosków. [Jakub Zielina - kulturoznawcza, autor książki "Wierzenia Prasłowian", lider zespołu Żmij] Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji. Projekt okładki oraz ilustracje: Agnieszka Monikowska. Patronat: iSAP - Słowiańska Agencja Prasowa https://isap.info.pl/

Prawne aspekty organizacji i funkcjonowania samorządowych centrów usług wspólnych

Krystian M. Ziemski, Iwona M. Wieczorek

Przekazujemy Czytelnikom książkę dedykowaną samorządowcom podejmującym nowe wyzwania w obszarze szeroko pojętej racjonalizacji kosztów działania. Opracowanie dotyczy prawnych aspektów organizacji i funkcjonowania samorządowych centrów usług wspólnych. Potrzeba powoływania tego typu jednostek w odniesieniu do samorządów terytorialnych i ich jednostek organizacyjnych była dostrzegana już dużo wcześniej. Działania podejmowane przez poszczególne jednostki samorządu terytorialnego skłoniły do przyjęcia ustawowych rozwiązań umożliwiających tworzenie centrów usług wspólnych z wykorzystaniem różnych form współdziałania. Autorami opracowania są praktycy, prawnicy i nauczyciele akademicy mający duże doświadczenie zawodowe. Taki skład osobowy pozwolił połączyć wiedzę teoretyczną z doświadczeniem praktycznym, co stanowi o innowacyjnym charakterze publikacji. W książce zaprezentowano w przystępnej formie przegląd zagadnień z zakresu tworzenia centrów usług wspólnych, akcentując zarówno korzyści, jak i zagrożenia z tym związane. Można ją traktować jako kompendium wiedzy na temat wdrażania rozwiązań z zakresu centrów usług wspólnych w jednostkach samorządu terytorialnego.  

Prawne aspekty podejmowaniadecyzji menedżerskich

Ewa Bojar, Matylda Bojar, Wiktor Bojar

Jednym z kluczowych założeń Autorów było opracowanie podręcznika zawierającego wiedzę na temat wybranych, istotnych aspektów podejmowania decyzji w oparciu o obowiązujące regulacje prawne i wiedzę biznesową, którą trzeba posiadać wchodząc na ścieżkę własnego biznesu. W poszczególnych rozdziałach, przedstawiono ważne problemy pojawiające się najczęściej na pierwszym etapie tworzenia przedsiębiorstw. Układ treści podporządkowany jest najczęściej występującą kolejnością podejmowanych decyzji menedżerskich.

Prawne, ekonomiczne i społeczne aspekty przedsiębiorczości

Sylwia Skrzypek-Ahmed; Monika Kępa

Monografia "Prawne, ekonomiczne i społeczne aspekty przedsiębiorczości" podejmuje zróżnicowaną tematykę szeroko pojętej przedsiębiorczości, która stanowi interesujący, aktualny i ważny materiał badawczy. Monografia składa się z dziewięciu rozdziałów, z których każdy porusza inne aspekty przedsiębiorczości. Prace mają charakter przeglądowy, teoretyczno-empiryczny czy badawczo-koncepcyjny. W prezentowanej publikacji przedstawiono m.in. wieloraki status radcy prawnego powiązany ze specyfiką wykonywanych czynności zawodowych, przepisy regulujące dostęp do posiadania broni palnej w Polsce, pojęcie szpiegostwa oraz analizę aktualnej sytuacji w zakresie zagrożenia działalnością szpiegowską, w szczególności ze strony Federacji Rosyjskiej, zwalczanie szpiegostwa, transformację cyfrową, aspekty prawne i praktyczne wynagrodzenia minimalnego i najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników podmiotów leczniczych, zarządzanie inwestycjami, zarządzanie klubem sportowym, SumCityNet jako próbę rozwiązania problemów komunikacyjnych we współczesnych miastach. Przedsiębiorczość jest wieloaspektowa i dotyczy zarówno formalnych wymagań prawnych, ekonomicznych decyzji i wyzwań, jak i szerokiego wpływu na społeczeństwo. Współczesne firmy muszą brać pod uwagę wszystkie te czynniki, aby działać skutecznie i odpowiedzialnie, muszą być elastyczne i otwarte na ciągłe zmiany, aby sprostać wyzwaniom dynamicznego rynku. Niniejsza monografia stanowi cenną pozycję dla teoretyków (w tym studentów), jak i praktyków życia gospodarczego oraz doskonale wpisuje się w intensywnie rozwijający się obszar przedsiębiorczości.

Prawne i aksjologiczne aspekty obsady sądu w polskim porządku normatywnym

Jan Kil, Aleksander Kwaśniak

Bez wątpienia prawo do sądu stanowi w swej istocie konglomerat praw o rozmaitym charakterze. Trafnie podniesiono w piśmiennictwie, że prawo to opiera się na konstrukcji prawnej, która złożona jest z wielu wartości. Mając na względzie złożoność problematyki związanej z prawem do sądu, autorzy zogniskują przeprowadzone rozważania na jednym jego aspekcie, a mianowicie na prawie do rozpoznania sprawy przez sąd właściwie obsadzony. (...) Autorzy niniejszego opracowania podjęli problem, z jednej strony, jak się wydaje, stosunkowo rzadko podejmowany w literaturze naukowej, z drugiej zaś strony, przez wzgląd na toczący się dyskurs prawniczy i polityczny, problem aktualny i niełatwy. Publikacje poruszające zagadnienie należytej obsady sądu opierają się, co do zasady, na odwołaniu do obowiązujących regulacji procesowych, przewidujących ściśle określone ilościowo komplety orzekające w poszczególnych rodzajach spraw, z jednoczesnym przyjęciem tychże składów w postaci ukonstytuowanej przez ustawodawcę. Autorzy niniejszego opracowania pokuszą się natomiast o krytyczną analizę zastanych norm prawa procesowego i ustrojowego, regulujących kwestię obsady sądu. Jednym z celów niniejszego opracowania jest bowiem próba odpowiedzi na pytanie o to, jaki model obsady sądów należy uznać za pożądany zarówno z aksjologicznego, jak i prakseologicznego punktu widzenia.

Prawne i badawcze wyzwania archeologii żydowskiej

Dariusz Rozmus

"Na początku tej książki przedstawiam pewne ogólne informacje, które umożliwiają zarysowanie tematu archeologii żydowskiej jako nowej autonomicznej dyscypliny, która czerpiąc z archeologii biblijnej, musi stać się dyscypliną autonomiczną. W pracy chciałbym się ustosunkować także do specyfiki badań pozostałości kultury materialnej, a zwłaszcza śladów osadnictwa żydowskiego na ziemiach polskich. Mam na myśli przede wszystkim badania cmentarzy i synagog. Osobny rozdział został poświęcony Olkuszowi, ponieważ na jego przykładzie skupiają się jak w soczewce interesy gospodarcze ludności żydowskiej i chrześcijańskiej (nie tylko polskiej). Można te aspekty rozpatrywać zarówno na płaszczyźnie legendarnej, hipotetycznej, jak i całkowicie opartej na dostępnym materiale archeologicznym."

Prawne instrumenty zachowania równowagi finansowej państwa i ich skuteczność

Witold Grygorowicz

Skuteczność instrumentów prawnych służących zachowaniu równowagi finansów publicznych utożsamiana jest z przeciwdziałaniem realnemu zagrożeniu przekroczenia określonego progu. Równie istotne jest stworzenie instrumentarium prawnego, które pozwoli na długofalowe ograniczenie deficytu budżetu państwa, deficytu sektora finansów publicznych, a co za tym idzie – długu publicznego. Tym samym musi nastąpić przywrócenie właściwej funkcji tych restrykcji, tj. ich uprzedniości i prewencyjności. Główną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest więc to, czy i w jakim zakresie restrykcje fiskalne zawarte w Konstytucji RP wymagają dopełnienia ustawowego w aktach prawnych przesądzających o kształcie ustroju finansów publicznych, tj. przede wszystkim w ustawie o finansach publicznych. Te i inne tematy kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania finansów publicznych zostały poruszone w niniejszej publikacji. Ogólnie rzecz ujmując, przedstawiono w niej proces normatywizacji instrumentów zarządzania państwem, mających na celu zachowanie równowagi finansowej. Autor pokazał, że za pomocą reguł fiskalnych zawartych w ustawach zwykłych nie jest możliwe stworzenie gwarancji prawnych przestrzegania norm konstytucyjnych dla zapewnienie równowagi finansów publicznych. Określił jednocześnie, jakie warunki muszą zajść, aby wspomnianą równowagę osiągnąć. 

"Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska" 2018, nr 1-2

red. Grzegorz Dobrowolski, Małgorzata Piekarska

Tematyka tego numeru obejmuje dość zróżnicowaną problematykę, która przynajmniej po części dotyczy geologii i górnictwa. Jeden z artykułów dotyczy wydobywania kopalin z wód powierzchniowych. Autor wskazuje tu na niekorzystne rozwiązania w tym zakresie, związane z tym, że wydobywający kopaliny z wód powierzchniowych powinien uzyskać zarówno pozwolenie wodnoprawne, jak i koncesję. Kolejny „górniczy” tekst dotyczy ocen oddziaływania przedsięwzięć geologicznych i górniczych na obszary Natura 2000. Warto polecić również tekst o odpowiedzialności za szkody wyrządzone robotami geologicznym niewymagającymi koncesji. Tu Autor ukazuje problemy związane z jej poniesieniem na podstawie Prawa geologicznego i górniczego, występujące wskutek tego, że w przypadku takich robót nie zawsze zespół urządzeń posiada status zakładu górniczego, a podejmowane działania nie są rozumiane jako jego ruch prowadzony przez przedsiębiorcę. Z zakresu szeroko rozumianej ochrony przyrody warto wskazać na trzy artykuły. Pierwszy z nich dotyczy ochrony rezerwatowej w lasach. Ciekawie przedstawia się również tekst poświęcony ewolucji powszechnej ochrony drzew i krzewów spowodowanej radosną twórczością ustawodawcy określaną mianem „Lex Szyszko”. Wreszcie trzeci z artykułów przybliża kwestie związane z kontrolą przestrzegania przepisów na terenie dwóch obszarowych form ochronnych, tj. parku narodowego i rezerwatu przyrody. Przygotowano również sprawozdanie z konferencji pt. „Prawne instrumenty ochrony powietrza”, która odbyła się 20 kwietnia 2018 r., na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Z opracowań ogólnych warto zwrócić uwagę na recenzję monografii zatytułowanej Rozważania o... (Katowice 2018). Tradycyjnie Czytelnik znajdzie w czasopiśmie kolejną część komentarza do ustawy Prawo geologiczne i górnicze. Tym razem do art. 13–17 tego aktu.

Prawnicy

Lilianna Garden

Po tragicznych wydarzeniach z przeszłości, Cordelia Weston postanawia zacząć od nowa, całkowicie poświęcając się karierze prawniczej. Gdy otrzymuje wiadomość o przyjęciu do jednej z najlepszych kancelarii w Bostonie wie, że to szansa na którą tak długo czekała. Nie spodziewa się, że zostanie wciągnięta w sam środek  rozgrywki, w której wszystko wydaje się jedynie wyreżyserowanym spektaklem, a jej serce skradnie niebezpieczny mężczyzna. Kiedy Matthew Barden przyjmuje sprawę znanego biznesmena, oskarżonego o malwersację i morderstwo, nie przeczuwa, że to dopiero początek lawiny zdarzeń, które mogą doprowadzić do jego upadku. Bezwzględny i bezkompromisowy adwokat, nie ma litości dla swoich przeciwników, rozprawiając się z nimi bez najmniejszych wyrzutów sumienia. Wszystko się zmienia, gdy w jego uporządkowane życie wkracza energiczna Cordelia Weston. Od pierwszej chwili wie, że z tą kobietą będą same kłopoty. Czy dwoje poranionych ludzi będzie w stanie znów zaufać i dać się porwać miłości, gdy ich świat zaczyna rozpadać się, niczym domek z kart? Zanurz się w świecie przepełnionym tajemnicami, chęcią zemsty i namiętnością, który pochłonie Cię bez reszty.

Prawnokarna ochrona wierzycieli. Zagadnienia teorii i praktyki

Krystyna Patora

Autorka monografii koncentruje się na problematyce kompletności ochrony wierzycieli przed działaniami zagrożonych niewypłacalnością dłużników. Przedstawia rozwój instytucji ochrony wierzycieli od czasów starożytnych do współczesnych. Książka zawiera z jednej strony wykładnię znamion czynów zabronionych, które popełniane są przez dłużników na szkodę wierzycieli, oraz odpowiedź na pytanie o możliwość więzienia za długi. Z drugiej strony przedmiotem analizy są okoliczności uwalniające dłużnika od odpowiedzialności karnej. W publikacji zostały zaprezentowane regulacje prawa międzynarodowego i europejskiego, które mają chronić wierzycieli w obrocie handlowym. Monografia obejmuje także analizę przepisów karnych dotyczących wierzycieli w wybranych krajach systemu kontynentalnego oraz common law.

PRAWO - PSYCHIATRIA - SPOŁECZEŃSTWO Pod redakcją Błażeja Kmieciaka

Monika Banaszczyk, Anna Szałast, Krzysztof Urban, Michał Preficz, ...

 Na początku kwietnia 2007 roku  miała miejsce w Polsce premiera filmu pt „Ogród  Luizy". Film ten opowiadał historię spotkania do jakiego doszło pomiędzy dwoma pacjentami oddziału psychiatrycznego. Pierwszym z nich była młoda kobieta - tytułowa Luiza. Osoba ta została przyjęta do szpitala w związku z próbą odebrania sobie życia. Pacjentka z jednej strony doświadczyła silnych stanów depresyjnych. Z drugiej perspektywy widz w trakcie oglądania filmu mógł dostrzec, iż u wspomnianej Luizy występują nie tylko myśli rezygnacyjne, ale również omamy słuchowe oraz wzrokowe. U drugiego z wspomnianych bohaterów - granego przez Marcina Dorocińskiego- podobnych symptomów nie dało się zaobserwować. Pacjent ten przedstawiony został przez reżysera, jako osoba pragnąca uciec przed odpowiedzialnością karną. Ucieczkę tą zagwarantować miało rozpoznanie zaburzenia psychicznego, którego obraz pozwolić miał na uznanie iż bohater ten był niepoczytalny w chwili wielokrotnego naruszania przepisów prawa. W filmie „Ogród Luizy"  pojawiają się pojęcia takie, jak; ubezwłasnowolnienie, internacja, przymusowe leczenie, przymus bezpośredni obserwacja sądowo- psychiatryczna. Film ten jest tym samym jedną z pierwszych polskich produkcji odnoszących się do szczególnego tematu, jakim jest ochrona zdrowia psychicznego. Przywołany w tym miejscu film jest nie tylko interesującym obrazem, wzbogaconym ciekawymi kreacjami aktorskimi. Jest on bowiem ponadto swoistym „podręcznikiem"  pokazującym, iż psychiatria w sposób nieuchronny łączy się z prawem oraz społeczeństwem. Przywołane powyżej pojęcia wzajemnie się przenikają w chwili podejmowania dyskusji  na temat wspomnianego powyżej terminu ochrony zdrowia psychicznego. Udzielanie świadczeń osobom doświadczającym zaburzeń psychicznych jest niemożliwe bez odniesienia  się np. do przepisów regulujących zasady: przyjmowania pacjentów do szpitala psychiatrycznego bez zgody, czy też stosowania przymusu bezpośredniego. Z drugiej jednak strony także prawnicy coraz częściej potrzebują wsparcia ze strony przede wszystkim psychiatrów oraz psychologów. Sędziowie posiłkują się opinią wspomnianych specjalistów nie tylko w postępowaniach karnych, ale także w sprawach spadkowych, rodzinnych oraz cywilnych. W tym miejscu należy jednakże dodać, iż podobne zagadnienia w sposób nieuchronny promieniują w sposób społeczny. Ubezwłasnowolnienie, leczenie bez zgody, prawa osób nie potrafiących wyrazić opinii to tylko przykłady problemów, które wzbudzają szczególne zainteresowanie np. mediów, relacjonujących często sytuacje w jakich znajdują się byli pacjenci szpitala psychiatrycznego.

Prawo a medycyna

Jacek Sobczak

  Oddawane do rąk Czytelników opracowanie jest zbiorem tekstów poświęconych różnym aspektom prawa medycznego. Z natury rzeczy, z uwagi na zainteresowania autora, odnoszą się one z jednej strony do problematyki styku prawa medycznego z zagadnieniami odnoszącymi się do ochrony danych osobowych i wykorzystywania informacji, z drugiej natomiast praw człowieka, w szczególności tych ich aspektów, które dotyczą pacjentów i lekarzy. Przedstawiciele obu tych grup częstokroć nie zdają sobie sprawy z tego, jak ściśle obie te sfery są ze sobą powiązane, jak bardzo jedna drugą warunkuje. Jest rzeczą paradoksalną, że ujawnia się to niespodziewanie w kwestiach dotyczących finansowania służby zdrowia. Pacjentom niewątpliwie zależy i zależeć musi na tym, aby byli leczeni przez najlepszych specjalistów, przy wykorzystaniu ich pełnej wiedzy i doświadczenia, najbardziej efektywnie. Lekarze w masie swojej chcą osiągnąć sukces, a jest nim przywrócenie do zdrowia chorych lub co najmniej złagodzenie ich cierpień. Przemęczony lekarz łatwo może popełnić błąd, narażając się na odpowiedzialność karną i cywilną. Od tej drugiej jest zazwyczaj ubezpieczony, co niestety niezbyt satysfakcjonuje ewentualnego pokrzywdzonego, jakim jest pacjent. Stosunki między pacjentem a lekarzem muszą opierać się na zaufaniu. Warunkiem jego zaistnienia po stronie pacjenta jest przekonanie, że lekarz, który się nim opiekuje jest człowiekiem nie tylko wielkiej wiedzy, znakomitym specjalistą, lecz także osobą empatyczną. Osiągnięcie takiego stanu możliwe jest, jeżeli lekarz dysponować będzie nie tylko wiedzą, umiejętnościami, aparaturą, lekami, ale co może z punktu widzenia pacjenta najważniejsze czasem, który będzie mógł poświęcić pacjentowi. Czasu tego najczęściej lekarzom brakuje, gdyż przepisy administracyjne i wymogi prawne zmuszają ich, aby znaczącą część tego czasu przeznaczali na prowadzenie i uzupełnianie dokumentacji medycznej. To niewątpliwie działania ważne, ale czy istotnie muszą spoczywać na lekarzu, a nie na personelu służby zdrowia, który często jakże niesłusznie nazywa się średnim – chociaż w praktyce jego przedstawiciele posiadają wyższe wykształcenie, sporą wiedzę i umiejętności. Stres, zdenerwowanie, napięcie nerwowe zarówno po stronie przemęczonego lekarza, jak i pacjenta, skrajnie zmęczonego długotrwałym oczekiwaniem na pomoc, prowadzą do konfliktów. W ich efekcie dochodzi do zdarzeń naruszających godność pacjenta, bądź lekarza, a w skrajnych przypadkach nawet nietykalności cielesnej. Dlatego też w opracowaniu znalazły się teksty poświęcone godności pacjenta, jego prawom także w systemie prawa unijnego, a obok nich rozważania dotyczące ochrony praw lekarza. Do najważniejszych z tych praw wypada zaliczyć tajemnicę lekarską oraz kwestie odnoszące się do klauzuli sumienia. J. Sobczak

Prawo a nowe technologie

red. Sławomir Tkacz, Zygmunt Tobor

Postęp technologii informatycznych i biomedycznych,  ewolucja myślenia o standardach w dziedzinie etyki , postęp społeczny, stawiają nowe wyzwania przed prawem i prawnikami. W niniejszej pracy młodzi naukowcy oraz studenci postanowili  zmierzyć się z tymi wyzwaniami, przedstawiając ustalenia w tej materii w szesnastu krótkich esejach. Spektrum podjętych problemów jest bardzo szerokie. Autorzy postawili  bardzo interesujące pytania m.in. o sposoby wykorzystania sztucznej inteligencji w prawie, możliwość opodatkowania robotów,  czy o to w jaki sposób powinny być realizowane prawa człowieka wobec oczekiwanych radykalnych przemian istoty ludzkiej związanych z  rozwojem nowoczesnych technologii oraz inżynierii genetycznej i wizji  powstania postczłowieka. W tekstach zostały poruszone także m.in. problemy wykorzystania diagnostyki preimplatacyjnej, chmur obliczeniowych, dronów czy zagadnienie kryptowalut. Sformułowane konkluzje mogą rodzić zaniepokojenie. Prawodawca dostrzega konieczność zmian w prawie wynikających z rozwoju nowych technologii, jednakże rzeczywistość pozaprawna zmienia się znacznie szybciej niż prawo. Rozwój nauki zmusza zatem prawników do zastanowienia się nad potrzebą rewizji tradycyjnego sposobu myślenia o prawie i jego stosowaniu. Nauka prawa, prawnicy i sam prawodawca muszą zerwać ze złudzeniem „doskonałości prawa” i stawić czoła wyzwaniom, które rodzą nowe technologie, zanim rozdźwięk pomiędzy światem prawa, a światem rzeczywistym osiągnie tak poważne rozmiary, iż może to godzić w fundamenty na których opiera się porządek prawny.  Praca ma charakter naukowy, lecz jest ona napisana zrozumiałym językiem. W związku z tym jest ona skierowana do szerokiego kręgu odbiorców, w tym osób nie zajmujących się nauką prawa, które są zainteresowane rozwojem nowych technologii.

Prawo administracyjne. Skrypt dla studentów kierunku administracja. Wyd. 2 rozsz. i uaktual

Grzegorz Krawiec

Prawo administracyjne stanowi najszerszą gałąź prawa. Potrzeba kształcenia studentów na kierunku Administracja w zakresie tej gałęzi jest oczywista. Na rynku znajduje się wiele podręczników omawiających problematykę prawa administracyjnego, jednak niniejszy skrypt stanowić ma pomoc dla osób, które dotychczas w ogóle nie zetknęły się z tym prawem. Celem dydaktycznym skryptu jest zapoznanie studenta z podstawowymi przepisami prawnymi dotyczącymi administracji publicznej w wymiarze organizacyjnym oraz funkcjonalnym. Student powinien nie tylko poznać przepisy, ale również poznać praktykę. W pracy skupiono się na przedstawieniu instytucji ogólnych prawa administracyjnego. Ale nie ograniczono się tylko do tego problemu. Duży nacisk położony został na kwestie europejskie w prawie administracyjnym. Przedstawiono także niektóre wybrane zagadnienia z zakresu prawa materialnego administracyjnego. Opisywane w pracy informacje mogą być przydatne zwykłym obywatelom załatwiającym sprawę administracyjną, ale także przedsiębiorcom ubiegającym się o wydanie jakiejś decyzji administracyjnej (np. jakiegoś uprawnienia). Studentowi kierunku Administracja lub kierunku Prawo pozwalają zaś zorientować się w skomplikowanym systemie prawa administracyjnego materialnego; skrypt stanowić może dla nich zachętę do dalszych badań nad tą gałęzią prawa. W drugim wydaniu dokonano poprawek oraz aktualizacji.

Prawo apteczne w praktyce 65

Praca zbiorowa

Zapraszam do lektury najnowszego wydania naszego czasopisma. Przedstawia my w nim szereg artykułów, które nie tylko wzbogacą Twoją wiedzę, ale również zapewnią praktyczne i aktualne informacje na tematy istotne dla farmaceutów. Na łamach naszego czasopisma omawiamy m.in. orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 stycznia 2025 r. dotyczące zmiany statusu apteki na "nieaktywny" w kontekście prawa farmaceutycznego. Dowiedz się, jakie są możliwości gabinetów weterynaryjnych w zakresie zakupu leków psychotropowych oraz jakie wytyczne obowiązują przy wydawaniu leków recepturowych. Pragnę także przybliżyć Ci praktyczne aspekty pracy farmaceuty, w tym jak określić odpowiednią ilość witamin potrzebnych do sporządzenia leku recepturowego. Oczywiście nie mogło zabraknąć analizy przypadku pacjenta, który doznał skutków ubocznych po pregabalinie, co pozwala nam na wyciągnięcie wniosków dotyczących bezpieczeństwa farmakoterapii. Zachęcam do pogłębienia wiedzy i zapoznania się z artykułami, które dostarczą praktycznych narzędzi oraz rozwiązań do codziennej pracy. Nasze czasopismo to nie tylko źródło wiedzy, ale także platforma do dyskusji i wymiany doświadczeń.