Wyspa czyli Christian i jego towarzysze

George Byron

Wyspa czyli Christian i jego towarzysze. The Island, or Christian and his comrades. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Treść następującego poematu wzięta jest po części z dzieła porucznika Bligh: Opowiadanie buntu i porwanie okrętu Bounty, na Morzu Południowym w r. 1789, po części z Marinera: Sprawozdanie o wyspach Tonga. The foundation of the following Story will be found partly in the account of the Mutiny on the Bounty in the South Seas (in 1789) and partly in Mariners Account of the Tonga Islands.

Wyspa diabła

Lata 50. XX wieku. Thulecamp w Reykjaviku – dzielnica baraków, zamieszkiwana przez łobuzów, pijaków i biedotę. Tutaj dzieci zbyt szybko dorastają, rzeczy się zdobywa, a pracę traktuje dorywczo. Na czele wielopokoleniowej rodziny Thomassonów, zamieszkującej Thulecamp, stoi wróżka Karolina, kobieta silna i zdeterminowana. Córka Karoliny, Gogo, wychodzi za mąż za amerykańskiego żołnierza. Thomassonowie liczą, że dzięki temu ich los się poprawi. Okazuje się jednak, że „amerykański sen” może być koszmarem. Kárason z niebywałą zręcznością opowiada o losach mieszkańców i mieszkanek Thulecampu, a jego bronią w walce z beznadzieją świata jest humor. Wyspa diabła to w Islandii powieść kultowa. Kupił ją co ósmy mieszkaniec tego kraju.

Wyspa dnia poprzedniego

Umberto Eco

W Wyspie Dnia Poprzedniego Umberto Eco w typowy dlań sposób łączy przygodową fabułę z dyskursem filozoficznym, nawiązując w treści i formie do takich arcydzieł jak Podróże Guliwera czy Kandyd. Szlachcic z Piemontu, Robert de la Grive, uratowany z katastrofy morskiej, dostaje się na opuszczony statek "Daphne", zakotwiczony w pobliżu nieznanej Wyspy. Na pokładzie i w licznych pomieszczeniach znajduje wiele tajemniczych przyrządów oraz ptaków i roślin. Z czasem się dowiadujemy, że Robert trafił na morze jako tajny wysłannik Mazarina i Colberta, usiłujących odkryć sekret obliczania długości geograficznej. Dziwnym zrządzeniem losu naszemu bohaterowi również na pokładzie "Daphne" przyjdzie się zajmować tą kwestią. Prawdopodobnie statek stoi w pobliżu sto osiemdziesiątego południka, zatem na leżącej po jego drugiej stronie Wyspie - wedle obliczeń XVII-wiecznych geografów - powinien być jeszcze dzień poprzedni. Nękany wspomnieniami utraconej miłości i wizją nikczemnego brata-sobowtóra, Robert coraz zapamiętalej pragnie dostać się na Wyspę, gdzie można ponoć ujrzeć Gołębicę Koloru Pomarańczy. W XVII stuleciu problem obliczania d ł u g o ś c i g e o g r a f i c z n e j spędzał sen z powiek możnym tego świata. Zamorskie wyprawy dawały wówczas możliwość znacznego powiększenia stanu posiadania, zapewniały nowe źródła bogactw i dobrobytu. Jednak by zawładnąć oceanami, należało poznać wszystkie tajniki nawigacji. Już samo wyznaczenie południka zerowego było kwestią sporną, gdyż południki, jako linie hipotetyczne, mają tę samą długość i żaden z nich nie został wyróżniony, jak równik wśród równoleżników, w sposób naturalny. Kolejnym problemem był pomiar czasu na morzu. Zegar wahadłowy się do tego nie nadawał ze względu na kołysanie pokładu. Próbowano wielu innych sposobów, choćby tak kuriozalnych jak posłużenie się "proszkiem sympatii". Prototyp chronometru morskiego zbudował dopiero w 1735 roku angielski zegarmistrz, John Harrison. Ten skromny prowincjusz, obcy dworskim koteriom, długo musiał jednak czekać na oficjalne uznanie. W pierwszej połowie XVII wieku Francją rządzili dwaj ministrowie. Ludwik XIII obdarzył zaufaniem i władzą kardynała Richelieu. Po śmierci monarchy i jego zausznika część uprawnień przeszła w 1643 roku - zgodnie z wolą królowej Anny Austriaczki - na kardynała M a z a r i n a. Ten mąż stanu, z pochodzenia Włoch (Giulio Mazzarini), faktycznie kierował państwem. Celem jego polityki zagranicznej było ugruntowanie międzynarodowej pozycji Francji, toteż kwestia wyznaczania długości geograficznej niewątpliwie pozostawała w sferze zainteresowań kardynała i jego urzędników, wśród których wyróżniał się Colbert. Po śmierci Mazarina (1661) 23-letni Ludwik XIV ogłosił, że odtąd sam będzie sprawował rządy jako Król Słońce. W sztuce dominował wtedy b a r o k, który panuje również na kartach tej powieści.

Wyspa Doktora Moreau

H. G. Wells

Jakie mogą być konsekwencje "zabawy w boga"? Przekona się o tym Edward Pendrick, któremu udało się przeżyć katastrofę statku. Rozbitek trafia na wyspę, gdzie mieszka i pracuje doktor Moreau. Początkowa radość z ocalenia ustępuje ustępuje stopniowo miejsca zaniepokojeniu. Pendrick obserwuje bowiem skutki eksperymentów szalonego naukowca, który krzyżuje rozmaite gatunki zwierząt. W pewnym momencie sytuacja zaczyna się mu wymykać spod kontroli. Powieść trzykrotnie zekranizowana, ostatnio w 1996 r. przez Johna Frankenheimera.

Wyspa (DO)Nikąd

Ilona Jaworska

Wszystko, czego pragniesz, jest na wyciągnięcie ręki, a jednak wciąż odczuwasz wewnętrzną pustkę? Właśnie o takim stanie ducha opowiada zbiór wierszy Ilony Jaworskiej. Bohaterka lirycznych mikroscenek błąka się po współczesnym świecie konsumpcji, nadmiaru, nieistotnych relacji i pozornych rozmów. Oprócz demaskacji negatywnych aspektów rzeczywistości, utwory zebrane w tomie posiadają również wydźwięk pozytywny - zwrot w stronę duchowości i filozofii dalekowschodniej pozwala zdystansować się wobec zaborczej codzienności, porzucić egoizm, odnaleźć wewnętrzną harmonię i spokój. Inspirująca lektura dla wrażliwców zainteresowanych rozwojem osobistym.

Wyspa elektryczna

Edmund Jezierski

Piękne marzenia młodego Henryka zniszczyła biurokratyczna maszyna państwa, a także ludzie, którzy z zawiści uprzykrzali życie młodemu nauczycielowi. Odpowiedzią na te wszystkie przeżycia miała być słoneczna Brazylia, miejsce dalekie, ale dające szansę bycia szczęśliwym. Jednak i to marzenie będzie trudne do spełnienia; z powodu olbrzymiej burzy targającej statkiem, trafiają na Wyspę Elektryczną... Ale czy to miejsce lepsze od Brazylii?

Wyspa Gorgon

Tadeusz Miciński

Tadeusz Miciński Zatoka tęcz Wyspa Gorgon Wonny srebrzysty kwiat orchidei miłość zbłąkana w czarnej zawiei skrzydła rozpuścił nad nią krwawy sęp biedna królewna, gnijąca wśród kęp! Tęczami śniegu migoce ten kwiat, ale się rdzawy w nim przesącza jad w słońca uściskach motyl drga leciuchno, w mroku się jarzy zielonawe próchno. Wielu młodzianów legło u mych stóp mroźny, głęboki zapadał się grób księżyc się wznosi nad górą pustyni, pałac samotny jak serc... Tadeusz Miciński Ur. 9 listopada 1873 w Łodzi Zm. w lutym 1918 pod Czertykowem na Białorusi Najważniejsze dzieła: W mroku gwiazd, Kniaź Patiomkin, W mrokach złotego pałacu czyli Bazylissa Teofanu, Nietota. Księga tajemna Tatr, Xiądz Faust Prozaik, poeta, dramaturg, publicysta; zafascynowany gnozą, mistycyzmem, towianizmem, głosił idee panslawistyczne i mesjanistyczne. Urodził się w rodzinie inteligenckiej w Łodzi, ukończył szkołę średnią w Warszawie, następnie studiował w Krakowie (UJ, literatura polska, historia) oraz w Berlinie i Lipsku (filozofia i psychologia). Był członkiem radykalnych ugrupowań studenckich; pracował jako nauczyciel domowy. W 1896 r. debiutował poematem ,,Łazarze" i otrzymał drugą nagrodę krakowskiego ,,Czasu" za opowiadanie Nauczycielka (1896). Podczas studiów zagranicznych zaprzyjaźnił się ze Stanisławem Przybyszewskim i Wincentym Lutosławskim, filozofem i mesjanistą, propagatorem abstynencji, wówczas wykładającym w Hiszpanii; tam też ożenił się (1897) z Marią Dobrowolską, pochodzącą z zamożnego ziemiaństwa, co zabezpieczyło jego byt materialny i pozwoliło poświęcić się pracy intelektualnej i twórczej. Po powrocie do kraju osiadł w Krakowie, często przebywał też w Zakopanem, gdzie przyjaźnił się ze Stanisławem Witkiewiczem (ojcem), współpracował z krakowskim ,,Życiem". W 1902 r. wydał swój jedyny tom poezji W mroku gwiazd, później pisał jedynie poematy, często wplecione w większe całości. W 1906 r. opublikował tom artykułów Do źródeł duszy polskiej oraz dramat Kniaź Patiomkin, a w 1909 r. ukazał się kolejny dramat historyczny, tym razem z dziejów Cesarstwa Bizantyńskiego, W mrokach złotego pałacu (...). Następnie związał się z Warszawą. Wydał dwie ważne powieści Nietotę (1910) i Xiędza Fausta (1913), do których krytyka odniosła się z pełnym zastrzeżeń dystansem. Publikował m.in. w ,,Tygodniku Ilustrowanym", a w 1914 r., podczas wybuchu konfliktu bałkańskiego wyjechał do Sofii jako korespondent tygodnika "Świat". W latach 1915--1918 przebywał w Rosji, w Moskwie współpracował z czasopismami ("Gazeta Polska", "Russkoje słowo", "Russkije wiedomosti") oraz kołem literacko-artystycznym przy Domu Polskim, był oficerem oświatowym w korpusie polskim Józefa Dowbora-Muśnickiego. W drodze powrotnej korpusu do kraju, Miciński zginął w przypadkowym starciu czy napadzie, zabity przez chłopów lub żołnierzy Gwardii Czerwonej; dokładna data śmierci nie jest znana. Z pozostałych rękopisów wydano pośmiertnie m.in. dramat Termopile, powieści Wita, Mene-Mene-Thekel-Upharisim oraz poemat Niedokonany. Będąc twórcą Młodej Polski, Miciński kształtuje odrębny styl, oparty na odrębnym również światopoglądzie. Przedstawiał wizję świata jako pola walki dobra ze złem (manicheizm), opowiadając się zarazem za moralnym obowiązkiem doskonalenia siebie, własnego narodu i świata (realizacja idei wolności). Jego symbolizm przechyla się niekiedy w kierunku surrealizmu, jego twórczość dramatyczna, określana jako ekspresjonistyczna, wykracza w kierunku misteriów filozoficznych; operując poetyką snu, strumienia świadomości, Miciński nie wahał się przeplatać te wysokie tony mistyczne analizą społeczną i groteską. Zafascynowany nim Witkacy czerpał wiele inspiracji artystycznych z twórczości Micińskiego, ponadto zadedykował mu Nienasycenie oraz sportretował w jednej z postaci z młodzieńczej powieści 622 upadki Bunga. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wyspa grozy. Harry Dickson: Przygody Zagadkowego Człowieka

Anonim

Harry Dickson jest fikcyjnym detektywem, urodzonym w Ameryce, wykształconym w Londynie i nazywanym „The American Sherlock Holmes”. Pojawiał się w prawie 200 magazynach wydawanych w Niemczech, Holandii, Belgii i Francji. Przygody Harry'ego Dicksona i jego młodego asystenta Toma Willsa zachwyciły kilka pokoleń francuskich czytelników. Ponieważ zostały napisane przez mistrza horroru, są o wiele bardziej zorientowane na fantastykę niż prawdziwy kanon holmesowski. Najlepsze i najbardziej zapamiętane historie o Harrym Dicksonie to te, które stawiają Wielkiego Detektywa przeciwko niektórym superzłoczyńcom takim jak profesor Flax, szalony naukowiec znany jako Ludzki Potwór, a później jego córka, równie zabójcza Georgette Cuvelier, znana jako Pająk (z którą Dickson miał związek miłości i nienawiści); Euryale Ellis, piękna kobieta, która miała moc przemieniania swoich ofiar w kamień i która może być reinkarnacją legendarnej gorgony Meduzy; Gurrhu, żyjący bóg Azteków, który ukrył się w Świątyni Żelaza, podziemnej świątyni znajdującej się pod samym sercem Londynu, wypełnionej naukowo zaawansowanymi urządzeniami; ostatnie żyjące mumie babilońskie, które znalazły schronienie pod szkockim jeziorem; nikczemny, pijący krew seryjny morderca, nazwany Wampirem z Czerwonymi Oczami; tajemniczy mściciel w smokingu, znany jako Cric-Croc, Żywe Trupy; krwiożerczy hinduski bóg Hanuman itp. Sława Harry'ego Dicksona we Francji dorównuje sławie Sherlocka Holmesa i Arsène'a Lupina.

Wyspa i inni ludzie

Maciej Piotr Prus

Opis Kiedy na pewnej śródziemnomorskiej wyspie nagle pojawia się niezidentyfikowane stworzenie, które zaczyna niszczyć uprawy, w mieszkańcach tej zamkniętej enklawy odzywają się tłumione dotąd lęki, pragnienia i przyzwyczajenia. Wyspa jako miejsce akcji jest tu tylko pretekstem, aby oddać skomplikowane relacje międzyludzkie, specyficzną atmosferę zamknięcia i ograniczenia, ale także przyjrzeć się społeczeństwu jak w soczewce. To historia brutalnie realistyczna i do bólu rzeczywista, choć zanurzona w pozornie łagodnym śródziemnomorskim klimacie i owiana łagodną bryzą od morza.   Blurb Czytałam książkę Macieja Piotra Prusa w czasie pandemii, oczarowana pierwszymi stronami, które koiły moją tęsknotę za Dalmacją i jeszcze bardziej zachwycona, kiedy ten sielski obraz ulegał postępującej dezintegracji. Prusowi udała się rzecz niezwykła – stworzył powieść utrzymaną w klimacie nieznanej w Polsce prozy insularnej. Autor zamknął na tytułowej wyspie rzadko spotykaną w polskiej prozie galerię postaci – jednocześnie wyjątkowych i głęboko zwyczajnych, targanych przedziwnymi porywami i spokojnych w swoim szaleństwie. Prus – podobnie jak Tomasz More, Wiliam Golding czy islandzka autorka Sigríður Hagalín Björnsdóttir wybiera wyspę, aby przeprowadzić na jej mieszkańcach swoisty eksperyment. To opowieść o specyficznej przestrzeni, ale przede wszystkim sposobie, w jaki wpływa na ludzi. Aleksandra Wojtaszek *** Kanwą tej książki jest prawdziwa historia, która wydarzyła się na adriatyckiej wyspie Molat w Północnej Dalmacji. Usłyszałem ją bawiąc tam kiedyś, a później na półwyspie Pelješac w Dalmacji Południowej opowiedziałem ją autorowi niniejszego dzieła. Nie mogło stać się lepiej. Była opowieść, a teraz, dzięki Maćkowi Prusowi, jest znakomita literatura. Robert Makłowicz     Fragment - Może też wejść w krowę – mówił Bojan – Właściwie - w każde zwierzę. Najczęściej wchodzi jednak w wilka i lisa. Nie zawsze jest groźne, można nawet powiedzieć, że najgroźniejsze to jest w człowieku. Tak, że jak wejdzie w człowieka, to najstraszniejsze. To diabeł, zły duch - ale można go powstrzymać. Tego jednak nie może zrobić byle kto, to musi być albo dziewica, albo fachowiec…   Projekt zrealizowany przy wsparciu finansowym Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO, realizowanej przez Krakowskie Biuro Festiwalowe ze środków Gminy Miejskiej Kraków

Wyspa Itongo

Stefan Grabiński

Książka, w której Stefan Grabiński wychodzi poza ramy fantastyki grozy i kieruje się w stronę... powieści przygodowej! Poczęty w nawiedzonym domu Jan Gniewosz od najmłodszych lat zdradza zdolności mediumiczne. Niezwykła cecha początkowo pomaga mu w życiu, z biegiem czasu zaczyna jednak coraz bardziej ciążyć. Mężczyzna wypowiada posłuszeństwo tajemnym mocom i tym samym naraża na niebezpieczeństwo siebie i swoich bliskich. Cudem udaje mu się uniknąć śmierci na morzu. Trafia na tajemniczą wyspę, której mieszkańcy doceniają jego niezwykłe umiejętności i wybierają na swojego króla. Ciekawa pozycja dla miłośników postaci Robinsona Crusoe oraz literatury grozy.

Wyspa Itongo

Stefan Grabiński

Stefan Grabiński Wyspa Itongo ISBN 978-83-288-2263-4 Część pierwsza. Syn kowala W Bańkowej Woli Stał dom w czystym polu, u skrzyżowania zapomnianych dróg; jedna z nich gubiła się gdzieś w bezkresnej, wrzosem i mątwą pastewną poszytej równinie, druga, co tamtą skosem przekreślała, zwężała się opodal w ścieżynę i przepadała w chaszczach, które drapieżną osadą rozsiadły się po tamtej, zachodowi słońca bliższej stronie. Nikt tu lata całe nie zaglądał; najbliższe o... Stefan Grabiński Ur. 26 lutego 1887 w Kamionce Strumiłowej Zm. 12 listopada 1936 we Lwowie Najważniejsze dzieła: Demon ruchu (1919), Księga ognia (1922) Jeden z czołowych przedstawicieli przedwojennej polskiej fantastyki, nazywany "polskim Edgarem Allanem Poe". Absolwent Uniwersytetu Lwowskiego (filologia klasyczna i literatura polska). Za życia zyskał krótkotrwałą popularność dzięki opowiadaniom, które i dziś są uznawane za trzon jego twórczości, zdecydowanie ważniejszy niż powieści. Doceniony został jednak przez Karola Irzykowskiego, a po wojnie przez Artura Hutnikiewicza. Grabiński interesował się okultyzmem, stąd jego twórczość pełna jest duchów i zjawisk nadprzyrodzonych. Charakterystyczny jest jednak fakt, że zjawiska te dzieją się zwykle we współczesnej, realistycznie oddanej scenerii. W Demonie ruchu obszarem, w jakim się pojawiają, jest symbol nowoczesności - kolej. Również język Grabińskiego oscyluje między realizmem a poetycznością (sam autor był wielbicielem twórczości Bolesława Leśmiana). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wyspa Itongo. Powieść fantastyczna

Stefan Grabiński

Powieść fantastyczna znakomitego pisarza, Stefana Grabińskiego, tworzącego przed drugą wojną światową, specjalizującego się w opowieściach niesamowitych, zwanego polskim Edgarem Allanem Poe. Tom zawiera powieść fantastyczną, ale z dreszczykiem, którą polecamy do czytania ludziom o mocnych nerwach. I ostrzegamy, by jej nie czytać po zmroku! Kto sięgnie po tę książkę, na pewno się nie zawiedzie! Mistrzostwo pióra, subtelne wprowadzanie w nastrój, zaskakujące zakończenie. Wyspa Itongo! Zachęcamy!

Wyspa kochających lemurów

Arkady Fiedler

Madagaskar to wyspa, która wabi. Arkadego Fiedlera zwabiła dwa razy. Przemierzył ją wzdłuż i wszerz, najpierw z jednym, a później dwoma lemurami. Poznał gruntownie jej mieszkańców, faunę i florę, historię i obyczaje. A potem to wszystko opisał - tak pięknie, tak fascynująco, że po lekturze chciałoby się natychmiast na własne oczy ten urokliwy zakątek świata zobaczyć. Dziś pewnie Madagaskar jest inny - Malgasze pewnie pozbyli się wielu fadi, pewnie już w tak zadziwiający i niezwykle skuteczny sposób nie sprawdzają wierności żon, pewnie voaye już im mniej straszne - więc tylko dzięki Autorowi możemy tę dawną wyspę kochających lemurów poznać.

Wyspa Mgieł

Maria Zdybska

Czasami dwie dusze łączy więź silniejsza niż śmierć. Lirr to przybrana córka pirata, sierota uratowana z morskiej kipieli. W jej przeszłości ukryty jest klucz do potężnej mocy, która może przynieść wybawienie lub zgubę. Raiden to wyklęty, cyniczny mag, pragnący za wszelką cenę odzyskać to, co utracił. Kruk... Cóż, kruk jest tajemnicą. Gdy ich losy splatają się, muszą stawić czoła niebezpieczeństwom, o jakich nie śnili. Bogowie i demony, nieumarli i czarnoksiężnicy, zapomniana magia i zakazane uczucia wystawią ich na próbę. Czy odnajdą w sobie siłę, by przetrwać? Czy ich więź okaże się silniejsza niż przeznaczenie? Odpowiedź znajdą na Wyspie Mgieł!

Wyspa mojej siostry

Katarzyna Ryrych

Poznajemy Pippi, która jakby żyje na samotnej wyspie, w innym świecie... Na tę wyspę wprowadza nas jej młodsza siostra Marysia. Dzięki jej wrażliwości dotykamy wprost największych tajemnic i problemów jej niepełnosprawnej siostry. Odkrywamy przy tym, że każdy człowiek jest osobną wyspą i choć czasem tak bardzo różnimy się od siebie, to każdy z nas ma prawo do godnego życia, szacunku, podziwu i miłości. I pomyślałam sobie, że jeśli potrafimy sprawić, by takie osoby jak Pippi czuły się szczęśliwe mimo swojej choroby, to nasz świat będzie lepszy. - Anna Dymna

Wyspa na zagięciu fal

Justyna Bargielska

Justyna Bargielska Dwa fiaty Wyspa na zagięciu fal Pod jakim drzewem chcesz się położyć, by skręciwszy kark możliwości napisania wiersza miłosnego, zgwałcić jej truchło? Na jakiej plaży chcesz rozłożyć koc? Wysoka fala zabierać będzie z niego łagodnie pojedyncz... Justyna Bargielska ur. 7 lipca 1977 Najważniejsze dzieła: Dating Sessions (2003), China Shipping (2005), Dwa fiaty (2009), Bach for my baby (2012), Nudelman (2014), Selfie na tle rzepaku (2016) Poetka i pisarka. Pisze o śmierci, cielesności i codzienności. Jej wiersze tłumaczone były między innymi na języki angielski, słoweński i bułgarski. Otrzymała nagrodę w III edycji konkursu im. R.M. Rilkego (2001), została laureatką Nagrody Literackiej Gdynia w roku 2010 i 2011 (za Obsoletki błyskotliwy językowo debiut prozatorski dotykający tematyki poronienia), była nominowana do Paszportów Polityki i Nagrody Literackiej Nike. Recenzenci (niezależnie czy piszą o poezji Bargielskiej, czy o jej prozie), jednogłośnie stwierdzają współwystępowanie w jej twórczości brawurowego humoru i ciemnego nurtu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wyspa nieznana

Antoni Marczyński

Powieść fantasy. Sensacja, przygoda, erotyka i egzotyka. Zderzenie dwóch światów – potomków Fenicjan, skarlałych mieszkańców nieodkrytej przez nikogo, tropikalnej wyspy oraz ludzi XX wieku – rozbitków, zwanych przez miejscowych Olbrzymami, którzy, ratując swoje życie, przypadkiem na nią trafiają. Czy spełni się klątwa głosząca, że Olbrzymy sprowadzą nieszczęście na lud wyspy i znieważą boginię Aszerę, czczoną przez wyspiarzy? Powieść składa się z trzech części: „Olbrzymy”, „Mścicielka” i „Królowa Othe”, które pierwotnie wydano w postaci osobnych książek. NOTA O AUTORZE. Antoni Marczyński (1899 – 1986), to autor kilkudziesięciu powieści i scenariuszy filmowych spod znaku sensacji, przygody, kryminału, egzotyki, romansu, erotyki oraz oryginalnego poczucia humoru. Zaliczany do tak tzw. wielkiej trójki polskich pisarzy powieści kryminalnych II Rzeczypospolitej (obok Adama Nasielskiego i Marka Romańskiego). Ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskał doktorat. Pracował w przemyśle i bankowości – równocześnie oddając się pisarstwu. Bywał też wydawcą i dziennikarzem. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej z 1920 roku. Tuż przed II wojną światową przeniósł się, jak się później okazało – na stałe, do USA. Projekt okładki: Przemysław Małachowski.

Wyspa. Opowieści podróżne

Szymon Hołownia, Marek Pernal, Arun Milcarz, Piotr Milewski, ...

Wyspy dalekie i bliskie, ludne i bezludne, zapamiętane i zapomniane. Pośrodku wód i pośród skał. Duchowe i bezduszne. Osobliwe – w pamięci, wyobraźni, historii. Geograficzne i wrażliwości – od Madagaskaru do Czech, od Galapagos po Syrię. Od Lampedusy po statek pełen wojennych rozbitków z Polski, niosących zarazki i pasożyty, a życzliwie przez Irańczyków przyjętych. Oto 18 poruszających wyobraźnię tekstów najlepszych polskich autorów. Wyspa jest inna, niedostępna, oddzielna, często odległa. Życie na wyspie toczy się własnym rytmem. Ale czym jest wyspa? Czy zawsze jest otoczona wodą? Czy wyspa może się znajdować na lądzie? Zebraliśmy dla Was zbiór reportaży o wyspach – ciekawych, tajemniczych, dalekich, ale i tych duchowych. Od Madagaskaru do… Czech. Wszystkie one były publikowane w „Kontynentach” w latach 2012–2018. A kryterium ich doboru? Proste, jak to w „Kontynentach”: liczy się opowieść. Zatem – tu opowiada się o wyspach.

Wyspa Sachalin. Notatki z podróży

Anton Czechow

Wstrząsający opis prawzoru Gułagu napisany przez mistrza literatury rosyjskiej Anton Czechow napisał ten reportaż po podróży na Sachalin, którą odbył w 1890 roku. W trakcie swojego pobytu pisarz odwiedził wszystkie więzienia i osiedla na katorżniczej wyspie i dokładnie zbadał życie zesłanych i więźniów. Przejmujące wrażenia z tej podróży uzupełnił o szczegółowe dane dotyczące historii i geografii Sachalinu oraz ówczesnego rosyjskiego systemu więziennictwa, którego był zagorzałym przeciwnikiem. Porównywana ze słynnymi Wspomnieniami z domu umarłych Fiodora Dostojewskiego książka wstrząsnęła opinią publiczną i zwróciła uwagę na tragiczny los katorżników, stając się zarazem świadectwem doskonałego warsztatu dziennikarskiego oraz postawy obywatelskiej Czechowa.

Wyspa skarbów

Robert Louis Stevenson

“Wyspa skarbów” to powieść przygodowa autorstwa szkockiego pisarza Roberta Louisa Stevensona opowiadająca o losach piratów, poszukujących ukrytego skarbu.   Bohaterem książki jest Jim Hawkins, chłopak, który pracuje w tawernie „Admiral Benbow”. Traf sprawia, że bierze on udział w wyprawie poszukującej – na podstawie tajemniczej mapy – skarbu legendarnego kapitana piratów Flinta. Nikt się jednak nie spodziewa, że wśród załogi statku znajdą się dawni towarzysze Flinta, którzy pragną odzyskać utracone łupy.  

Wyspa skarbów

Robert Louis Stevenson

Wyspa skarbów Do wahającego się czytelnika Jeśli w te wszystkie morskie opowieści   gdzie chłód, tropiki, przygody i szkwały,   krwawi korsarze i ukryte skarby,   błędny kurs, statek i wyspa się mieści,    jeśli w tę starą bajkę, co do słowa   według zwyczajów dawnych powtórzoną   dzisiejsza trzeźwa i rozważna młodzież   wsłucha się, jak ja niegdyś, zachwycona    — To niech tak będzie, i dajcie się porwać! [...]Robert Louis StevensonUr. 13 listopada 1850 w Edynburgu Zm. 3 grudnia 1894 na Samoa Najważniejsze dzieła: Wyspa Skarbów, Porwany za młodu, Doktor Jekyll i Mr Hyde Angielski pisarz pochodzenia szkockiego; twórca poczytnych powieści podróżniczych i przygodowych; zaliczany do nurtu neoromantyzmu z powodu podejmowanych w niektórych tekstach (np. w noweli Doktor Jekyll i Mr Hyde) romantycznych tematów, takich jak wampiryzm czy motyw sobowtóra. Z powodu przewlekłej choroby płuc często wyjeżdżał do miejsc o łagodnym i ciepłym klimacie (od Riwiery francuskiej po Hawaje i Kiribati), wykorzystując swoje wojaże w celach poznawczych i literackich. Pisał również eseje i reportaże z podróży. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wyspa skarbów

Robert Louis Stevenson

Powieść przygodowa, w której obok skarbów pojawiają się piraci, wiele do powiedzenia ma gadająca papuga, a nowa odsłona intrygujących wydarzeń czai się za każdym rogiem. W ich centrum znajduje się młodzieniec, Jim Hawkins, zobligowany do konfrontacji z niejednym wyzwaniem. U początku przygód znajduje się mapa skarbów kapitana Flinta, których Jim, wraz z dziedzicem i doktorem, wytrwale poszukuje. Na podstawie książki powstał hollywoodzki film przygodowy "Wyspa skarbów" z Christianem Balem w rolach głownych.

Wyspa skarbów

Robert Louis Stevenson

Powieść przygodowa, której głównym bohaterem jest Jim Hawkins. Pewnego dnia wyrusza w emocjonującą wyprawę po wielki skarb kapitana Flinta. Kierując się wytycznymi ze starej mapy, płynie ku marzeniom i przygodzie. Na tym samym pokładzie płyną dawni druhowie legendarnego kapitana. A oni nie będą chcieli podzielić się skarbem. Powieść doczekała się wielu adaptacji filmowych i na stałe weszła do kanonu literatury przygodowej.

Wyspa Skarbów

Robert Louis Stevenson

Kto nie zna historii młodego chłopca Jima Hawkinsa i piratów poszukujących ukrytego skarbu? Powstała w XIX wieku Wyspa skarbów to jedna z najbardziej znanych powieści przygodowych, od lat ciesząca się niesłabnącym powodzeniem. Nakładem wydawnictwa Media Rodzina Wyspa skarbów ukazuje się w nowym, uwspółcześnionym przekładzie Andrzeja Polkowskiego, znakomitego tłumacza, znanego m.in. z przekładów Opowieści wigilijnej, Księgi dżungli, Opowieści z Narnii czy cyklu o Harrym Potterze. Wydanie jest przepięknie ilustrowane przez Roberto Innocentiego, laureata Nagrody im. Hansa Christiana Andersena. Tworzone z dużą dbałością o detale ilustracje włoskiego artysty znakomicie oddają klimat powieści, pełnej zagadek i tajemnic, ale również humoru. Te wyjątkowe dzieła, które wzbudzą zachwyt zarówno u młodszych, jak i dorosłych odbiorców, przeniosą czytelników w świat pirackich wypraw, odkrywania nieznanych lądów i poszukiwania ukrytego skarbu.