Jasna strona księżyca

Sławomir Bogacki

"Jasna strona ksieżyca" to kryminał z wątkiem miłosnym. Odkrywanie prawdy czasami bywa niebezpieczne. Dążąc do celu czasami odkrywamy inne barwy życia co ukazuje książka. Księżyc ma dwa oblicza: jedną mroczną i drugą jasną.    

Jasne, cholerny trupie

Bożena Keff

Bożena Keff Jasne, cholerny trupie Jasne, kocham cię, cholerny trupie tak mi się powiedziało kiedyś kiedy wychodziłam z domu, świeża, dzień lekki i słoneczny, i skąd to jasne? Czy pytał mnie wtedy? Odpowiadam co jakiś czas, ciągle od 15 lat, choć nie wiem, jak właściwie miałabym mu wyznawać: wypluć gumę do żucia, przykleić do obcasa, zsunąć kowbojski kapelusz i ciepło, rzeczowo powiedzieć: kocham cię, na początek mam 20 dolarów; czy dopić truciznę i ciągnąc za sob... Bożena Keff ur. 1948 Najważniejsze dzieła: Sen o znaczeniu snów (1995), Nie jest gotowy (2000), Postać z cieniem (2001), Barykady. Kroniki obsesyjne (2006), Utwór o Matce i Ojczyźnie (2008), Antysemityzm. Nie zamknięta historia (2013) Poetka, eseistka, krytyczka filmowa, tłumaczka, publicystka, działaczka społeczna, wykładowczyni filozofii i etyki. Pracowała naukowo m.in. w Żydowskim Instytucie Historycznym im. E. Ringelbluma w Warszawie. Autorka kilku tomów poezji, dwukrotnie nominowana do Nagrody Literackiej NIKE: w roku 2002 za tom Postać z cieniem i w 2009 za Utwór o matce i ojczyźnie. Ten ostatni, postrzegany jako jej najważniejszy utwór, eksploruje temat wpływu żydowskiej tożsamości i pamięci na relacje między matką a córką. Utwór o matce i ojczyźnie był kilkakrotnie inscenizowany w teatrze, m.in. przez Jana Klatę (2011). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

jasność w grudniu

Miłosz Biedrzycki

Miłosz Biedrzycki * Z życia Indian kiedy mrok zgęstniał ustawiłem aparat w tym miejscu, skąd rycerz pod Adasiem wygląda, jakby miał fiuta zamiast miecza wcisnąłem wężyk, zablokowałem, potem wszedłem w kadr zapytałem sam siebie: que pasa, zmieniłem miejsce może wyjdę na zdjęciu jako duch, rozmawiający sam ze sobą. raz we Wrocławiu zro... Miłosz Biedrzycki ur. 6 sierpnia 1967 Najważniejsze dzieła: * (1993), OO (1994), Pył/Łyp (1997), No i tak (2002), Sonce na asfaltu/Słońce na asfalcie/Il sole sull'asfalto (2003), Porumb (2013) Poeta, tłumacz, inżynier geofizyk. Książki podpisuje jako MLB, a tytuły wielu jego tomików są równie krótkie jak ten akronim. Urodził się w Słowenii, mieszka w Krakowie. Tłumaczył na polski wiersze Tomaža Šalamuna, prywatnie swojego wuja. Sam jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych autorów wiązanych przez krytykę z tak zwanym pokoleniem bruLionu". Chętnie bawi się językiem, zmieniając np. telefon komórkowy w telefon wielokomórkowy z jamą chłonąco-trawiącą. Krytyczka Anna Kałuża dostrzega w tej poezji efekt oszołomienia realnością. Za książkę poetycką pt. Porumb, polemizującą z poezją Zbigniewa Herberta, Biedrzycki nominowany był m. in. do Nagrody Poetyckiej Silesius i Nagrody Literackiej Gdynia. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Jasnowidz

Łukasz Gapiński

Daniel Łagodzki zajmuje się wróżeniem, które jest jego sposobem na życie. Prowadzi przy tym podwójne życie, bowiem nocami staje się prawdziwym Casanową, choć sam uważa się za zwykłego wielbiciela kobiet. Jego życie ulega poważnej zmianie, kiedy zaczyna odkrywać w sobie pewne zdolności. W jego głowie pojawiają się wizje, których długi czas nie potrafi zrozumieć. Jego zdziwienie nabiera niewyobrażalnych rozmiarów, kiedy okazuje się, że wizje przedstawiają kobiety, które w niedalekiej przeszłości zaginęły. Rozpoczyna rozpaczliwą walkę o uratowanie zaginionych. Niestety w niewytłumaczalny sposób porywacz i morderca w jednym, również namierza Łagodzkiego, rozpoczynając z nim swoją psychologiczną rozgrywkę. Kroki policji próbuje przekierować na jasnowidza, aby samemu uniknąć ujęcia i szybko zbliża się do niego na niebezpiecznie bliską odległość. Żeby z nim wygrać Łagodzki będzie musiał udać się w podróż do swojej mrocznej przeszłości, od której wydawałoby się na dobre odgrodził się wysokim murem.

Jasnowidz Jackowski. Widzi wszystko

Przemysław Lewicki

Krzysztof Jackowski, słynny jasnowidz z Człuchowa, opowiada, czym jest dla niego jasnowidzenie i jakie konsekwencje niesie ze sobą ten tajemniczy dar, któremu zupełnie podporządkował swoje życie. Wspomina dzieciństwo, rodzinny dom, szkolne przygody i pierwszą pracę. Opisuje największe rozterki z czasów, gdy podjął decyzję, że zajmie się wyłącznie jasnowidzeniem. Dowiadujemy się, na czym polega wykonanie wizji i jakich rekwizytów potrzebuje jasnowidz, by skontaktować się z zaginionymi lub zmarłymi osobami, z przeszłością, a nawet przyszłością. Opowiada o najgłośniejszych i najtrudniejszych sprawach, które przyszło mu rozwiązywać w ciągu 30 lat, oraz o ludziach, których dane mu było spotkać. Jak wyglądała jego znajomość z gangsterem Andrzejem K., Pershingiem? Jaki przedmiot posłużył do wykonania wizji z Andrzejem Lepperem? O co prosiła go rodzina Czesława Miłosza? Kto wygra wybory prezydenckie? Na czym polegał eksperyment w Japonii? Jakie jest stanowisko Kościoła na temat jasnowidzenia, a jak umiejętności Jackowskiego ocenia policja? Czy każdy z nas może zostać jasnowidzem? Krzysztof Jackowski szczerze o życiu i śmierci, wizjach i odczuciach, ideałach i Bogu oraz o pomocy zdesperowanym potrzebującym i powątpiewaniu niedowiarków.

Jasnowidząca

Xavier de Montépin

Xavier Henri Aymon Perrin, hrabia Montépin (1823-1902) – francuski powieściopisarz. Publikował powieści w odcinkach i melodramaty. Montépin napisał w sumie ponad 100 powieści. Stylistycznie jego powieści można zaliczyć do literatury rozrywkowej nazywanej czasem także tabloidowym romansem. Cieszyły się one ogromną popularnością, zwłaszcza w latach 50. i 60. XIX wieku – wraz z dziełami Émile Gaboriau i Pierre Alexis Ponson du Terrail – i były tłumaczone na różne języki, w tym niemiecki i polski, gdzie niektóre z nich czasami można znaleźć w bibliotekach Publikowane były głównie tanie wydania. Receptą na sukces jego powieści były zawiłe historie o ludziach, którzy byli na tajnej misji i incognito i mieli różne przygody. Oto fragment powieści: „Poszukiwania gorliwe, uwieńczone skutkiem najpomyślniejszym, w tajnym archiwum policyjnym, wprowadziły nas na trop tego dramatu. Wydał nam się niesłychanie ciekawym i do głębi wzruszającym. Zapoznawszy się dokładnie z jego najdrobniejszymi szczegółami, opisaliśmy go w formie powieści, zmieniając li nazwiska osób grających w nim role główne, a to z powodu, że niektórzy, opisani przez nas, żyją dotąd” - przełożyła Helena Wilczyńska.

Jasnowidząca z Prevorst. Spostrzeżenia we względzie wewnętrznego życia człowieka tudzież przenikania świata duchów do naszego świata

Justyn Kerner

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Jasnowidząca z Prevorst to bardzo obszerne opracowanie zajmujące się niezwykłym przypadkiem pewnej Niemki obdarzonej nadludzkimi zdolnościami. Jest to dzieło napisane bardzo rzetelnie, w pierwszej polskiej edycji wydane w dwóch tomach, tutaj zebranych w jeden wolumin. Dzieło zawiera szczegółowe obserwacje naukowe medyczne i psychologiczne, jakie poczynił dr Kerner opiekując się, jako pacjentką, niejaką Fryderyką Hauffe z miejscowości Prevorst. Była to osoba niezwykła, która m.in. umiała przewidzieć przyszłe wydarzenia, czy też potrafiła odnajdować ukryte przedmioty, czy na żądanie opuszczać własne ciało. Miała tez i inne nadzwyczajne zdolności i umiejętności. Książka dziś zapomniana, ale bez wątpienia zasługująca na przypomnienie.

Jasnowidzenia inżyniera Szarka

Krzysztof Boruń

W szarych realiach polskiego PRL-u dochodzi do awarii w elektrowni, w wyniku czego inżynier Szarek nabiera zaskakujących umiejętności. Próbując zrozumieć swoją przypadłość, bohater odwiedza kolejne postaci: okultystę, osadzonego w więzieniu, prokuratora itd. Istna galeria postaci! Każdy z nich próbuje na swój sposób wytłumaczyć fakt, że Szarek potrafi przewidywać przyszłość.

Jasnowłosa piratka

Paweł Staśko

Powieść wydana w końcowej fazie twórczości Staśki. Jedna z wielu powieści czołowego pisarza przedwojennej Polski. Jak potoczy się płomienny romans bohaterów? W tle powieści urokliwa puszczańska natura.

JasperReports 3.5 for Java Developers

David R Heffelfinger, David R. Heffelfinger, Teodor Danciu

Do you want to create easily understood, professional, and powerful reports from disordered, scattered data using a free, open source Java class library? If your answer is yes, this book on JasperReports is what you are looking for. JasperReports is the world's most popular embeddable Java open source reporting library, providing Java developers with the power to easily create rich print and web reports. The book has been fully updated to use JasperReports 3.5, the latest version of JasperReports. Previously accepted techniques that have now been deprecated have been replaced with their modern counterparts. All examples in the book have been updated to use XML schemas for report templates. Coverage of new data sources that JasperReports now supports has been added to the book. Additionally, JasperReports can now export reports to even more formats than before and exporting reports to these new formats is covered in this new edition of the book.This book shows you exactly how to get started, and develop the skills to get the most from JasperReports. It introduces you to the latest version of JasperReports, and gets you creating complex and elegant reports.The book steers you through each point of report setup, to creating, designing, formatting, and exporting reports with data from a wide range of data sources, and integrating JasperReports with other Java frameworks.Starting with the basics of adding reporting capabilities to your application and creating report templates, you will first see how to produce your reports through the use of JRXML files, custom ANT targets, and then preview them in both the web browser and the native browser of JasperReports.Getting data into your reports is the next step, and you will see how to get data from a range of data sources, not only databases, but XML files, and Java Objects, among others.You will create better looking reports with formatting and grouping, as well as adding graphical elements to your reports. You will export your reports to a range of different formats, including PDF and XML.Creating reports will be made even easier with a walkthrough of the iReport Designer visual designing tool. To round things off, you will see how to integrate your reports with other Java frameworks, using Spring or Hibernate to get data for the report, and Java Server Faces or Struts for presenting the report.All examples have been updated to use XML schemas. New export formats, such as OpenDocument Text, and new data sources now supported by JasperReports are now covered in this updated edition.

JasperReports for Java Developers

David R. Heffelfinger, David R Heffelfinger, Teodor Danciu

JasperReports is the world's most popular embeddable Java open source reporting library, providing Java developers with the power to easily create rich print and web reports. This book shows you exactly how to get started, and develop the skills to get the most from JasperReports.The book steers you through each point of report setup, to creating, designing, formatting, and exporting reports with data from a wide range of datasources, and integrating JasperReports with other Java frameworks.Starting with the basics of adding reporting capabilities to your application, and creating report templates you will first see how to produce your reports through the use of JRXML files, custom ANT targets, and then see preview them in both the browser and the native browser of JasperReports.Getting data into your reports is the next step, and you will see how to get data from a range of datasources, not only databases, but XML files, and Java Objects, among others.You will create better looking reports with formatting and grouping, as well as adding graphical elements to the report. You will export your reports to a range of different formats, including PDF and XML.Creating reports will be made even easier with a walkthrough of the iReport Designer visual designing tool. To round things off, you will see how to integrate your reports with other Java frameworks, using Spring or Hibernate to get data for the report, and Java Server Faces or Struts for presenting the report.

Jastrząb i sokół

Ignacy Krasicki

Ignacy Krasicki Bajki i przypowieści Jastrząb i sokół Niech zważa, z kim ma sprawę, kto chce być junakiem. Jastrząb, że się z niejednym dobrze spotkał ptakiem, Chciał sokoły wojować; śmiał się sokół lotny. Na koniec z zuchwałości takowej markotny, Porwał go; a gdy ostre szpony wskroś przebodły, Rzekł: Daruję cię życiem... Ignacy Krasicki Ur. 3 lutego 1735 r. w Dubiecku (Sanockie) Zm. 14 marca 1801 r. w Berlinie Najważniejsze dzieła: Myszeida (1775), Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki (1776), Monachomachia (1778), Pan Podstoli (1778 i 1784), Bajki i przypowieści (1779), Satyry (1779 i 1782), Antymonachomachia (1779), Wojna chocimska (1780) Wybitny polski poeta, prozaik, komediopisarz i publicysta. Kasztelanic chełmski, hrabia, przeznaczony do stanu duchownego ze względu na trudną sytuację materialną rodziny. Od 1766 r. biskup warmiński. Blisko współpracował z królem Stanisławem Augustem w dziele kulturalnego ożywienia kraju. Tworzył w duchu oświecenia (m.in. napisał w latach 1781-83 dwutomową encyklopedię Zbiór potrzebniejszych wiadomości, był twórcą pierwszego pol. czasopisma, (Monitor), ale jego Hymn do miłości ojczyzny (1774) oraz przekład Pieśni Osjana odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu polskiego romantyzmu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

"Jastrząb" kontra UB

Henryk Pająk

Leon Taraszkiewicz ps. „Jastrząb” (ur. 13 maja 1925 w Duisburgu, zm. 3 stycznia 1947 w Siemieniu) – dowódca oddziału Wolność i Niezawisłość na Polesiu Zachodnim. W noc sylwestrową 1946/1947 oddział „Jastrzębia” brał udział w ataku połączonych oddziałów WiN obwodu radzyńskiego kpt. Leona Sołtysika „Jamesa” na Radzyń Podlaski, a następnego dnia w ataku na grupę pościgową UB-KBW w Okalewie, którą rozbił. 3 stycznia 1947 w ataku na oddział propagandowo-ochronny LWP w Siemieniu Leon Taraszkiewicz został ciężko ranny w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach, najprawdopodobniej postrzelony przez agenta UB ulokowanego w oddziale. W trakcie transportu do lekarza zmarł.  Został potajemnie pochowany na cmentarzu w Siemieniu przez żołnierzy z Rejonu I Obwodu WiN Radzyń Podlaski. Jego powtórny uroczysty pogrzeb odbył się 30 czerwca 1991.

Jastrzębie, onagry pustyni, wilki Arabii. Sąsiedzi cesarstwa wschodniorzymskiego z Półwyspu Arabskiego i ich wizerunek w źródłach. Okres przedislamski

Teresa Wolińska

Książka poświęcona została kształtowaniu i ewolucji wizerunku mieszkańców Arabii w źródłach starożytnych i wczesnośredniowiecznych. Mieszkańców cesarstwa łączyły z Arabami różnorodne relacje – polityczne, handlowe, gospodarcze, kulturalne i religijne. Jak każde sąsiedztwo i to nie było pozbawione napięć, szczególnie począwszy od III wieku n.e., gdy Półwysep Arabski stał się buforem między ówczesnymi mocarstwami – Bizancjum i Persją Sasanidów, które starały się pozyskać sojuszników wśród plemion arabskich. Opisujący te wydarzenia autorzy bizantyńscy kreowali wizerunek Arabów, czasami pochlebny, częściej negatywny, korzystając ze swoich osobistych doświadczeń i relacji z drugiej ręki, ale sięgając także po teksty swych poprzedników – greckich i łacińskich pisarzy antycznych, którzy jako pierwsi eksplorowali Półwysep Arabski i notowali spostrzeżenia na temat plemion go zamieszkujących. Analiza świadectw obu grup pozwala wskazać na trwałość niektórych opinii, mających często charakter stereotypów i powielanych przez Bizantyńczyków w ślad za autorami antycznymi, ale też na odmienne spojrzenie tych pierwszych na arabskich sąsiadów, będące wynikiem chrystianizacji wielu spośród nich. * Monografia, obejmująca w założeniu autorki okres około szesnastu wieków do pojawienia się islamu, jest ewenementem w skali krajowej. […] z pewnością znajdzie odbiorców zarówno wśród osób zajmujących się historią rzymską, bizantynistów oraz arabistów i szeroko poję tych orientalistów, osób zainteresowanych rozwojem chrześcijaństwa na wschodnich rubieżach Imperium Romanum, jak i czytelników zainteresowanych historią Bliskiego Wschodu przed pojawieniem się islamu. Z recenzji prof. Przemysława Turka Uniwersytet Jagielloński To wartościowa, oryginalna i potrzebna monografia naukowa. […] Praca jest zupełnie nowatorska, napisana z punktu widzenia badacza historii starożytnej i wczesnobizantyńkiej. Z recenzji ks. prof .Józefa Naumowicza Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Jaszczur

Honoré de Balzac

Rafael de Valentin postanawia popełnić samobójstwo. Jego życie zupełnie się nie układa — stracił rodzinę, nie udało mu się zrobić kariery dramaturga ani filozofa, przeżywa nieszczęśliwe miłości, a na dodatek traci ostatnie pieniądze w kasynie. Przypadek jednak sprawia, że Rafael trafia do sklepu z dziełami sztuki, a tam znajduje fragment jaszczuru (skóry przeznaczonej m.in. do wyrobu galanterii) z inskrypcją w sanskrycie. Zdaniem sklepikarza, kto posiada ten talizman, może spełniać swoje marzenia, za każdym razem jednak jaszczur będzie się kurczył, aż zniknie, a wtedy właściciel umrze. Po zakupie jaszczuru, Rafael spotyka przyjaciół i postanawia rozpocząć nowe życie. Jaszczur jest poniekąd sam w sobie Komedią ludzką ujętą w skrócie. Problem życia i śmierci, jednostki i społeczeństwa, człowieka genialnego i mierności świata, problem myśli i użycia, nędzy i zbytku, poezji i prozy, wiedzy i tajemnicy, miłości i ambicji, materii i woli — wszystkie te wielkie zagadnienia, które później wypełniają dzieło Balzaca, są już i tutaj; kipią nadmiarem myśli, tłoczą się gorączkowo na kartach tego tomu.                                                          Tadeusz Boy-Żeleński  

Jaszczur

Honoriusz Balzak

Powieść Jaszczur Honoriusza Balzaka należy do Studiów filozoficznych cyklu Komedia Ludzka. Akcja powieści rozgrywa się bezpośrednio po rewolucji lipcowej, kiedy to na tron wstąpił Ludwik Filip I. Główny bohater utworu, dwudziestopięcioletni Rafael de Valentin, postanawia wówczas popełnić samobójstwo. Przegrał bowiem w kasynie ostatnie posiadane pieniądze. Przypadkiem trafia do sklepu z dziełami sztuki. Właściciel sklepu pokazuje Rafaelowi kawałek jaszczuru z inskrypcją w sanskrycie. Mówi ona, że właściciel jaszczura będzie mógł spełnić każde swoje marzenie, jednak równocześnie skóra będzie się kurczyć. Kiedy zniknie całkowicie, jej posiadacz umrze...

Jaszczur

Honoré Balzac

Utwór z serii "Komedia Ludzka" - cyklu powieści i opowiadań francuskiego pisarza Honoriusza Balzaka. Balzac potraktował człowieka jako gatunek przyrodniczy i rozpatruje jego odmiany występujące w różnych środowiskach. Siłą napędową jego postaci jest dążenie do kariery i zdobycie pieniędzy. Sprawy finansowe znał z własnego doświadczenia, opisy operacji kredytowych (weksle, długi, wierzyciele, egzekucje) mogą służyć jako przykłady podręcznikowe z ekonomii. Obok pieniądza najważniejszym tematem jest miłość. Balzac zgłębił duszę (psychikę) kobiety, jak mało który pisarz. Po pierwszych sukcesach literackich Balzac prowadził bujne życie towarzyskie, był ulubieńcem pań z towarzystwa, które nie szczędziły mu swych wdzięków. On za to chcąc zaimponować swym kochankom, wydawał więcej niż zarabiał, przez co tonął w długach. Ratował się biorąc zaliczki na powieści, których jeszcze nie napisał.

Jaszczur

Honoré de Balzac

Jaszczur Od tłumacza Jaszczur (La peau de Chagrin), pisany w latach 1830–1831, ukazał się w całości w sierpniu 1831. Powieść ta należy tedy do pierwszej epoki twórczości Balzaca, pisał ją tuż po sukcesach odniesionych Fizjologią małżeństwa i Szuanami. Jak wszystkie dawniejsze utwory (z wyjątkiem młodzieńczych powieści wydanych pod pseudonimem), Balzac wciągnął później i Jaszczura, pisanego na parę lat przed uświadomieniem sobie gigantycznego planu, w obręb Komedii Ludzkiej. [...]Honoré de BalzacUr. 20 maja 1799 r. w Tours Zm. 18 sierpnia 1850 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: cykl powieściowy Komedia ludzka (w skład którego wchodzą m.in.: Ojciec Goriot , Eugenia Grandet , Proboszcz wiejski), Kuzyn Pons, Jaszczur Francuski prozaik okresu romantyzmu. Określany mianem ?mistrza realizmu?. Jego najpopularniejszym dziełem jest Komedia ludzka obrazująca życie społeczne, polityczne i obyczajowe we Francji od czasów rewolucji francuskiej do rządów Ludwika Filipa. W 1850 r. poślubił swą wielką miłość, Polkę, E. Hańską. W swej prozie portretował kobiety dojrzałe, stąd popularne określenie ?kobiety w wieku balzakowskim? (tj. po trzydziestce). Obok Dickensa i Tołstoja, Balzac jest uważany za jednego z najważniejszych twórców współczesnej powieści europejskiej. autor: Aleksandra NowakKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Jaszczur

Honoré de Balzac

  “Jaszczur” to powieść Honoriusza Balzaka, powieściopisarza francuskiego, który obok Dickensa i Tołstoja uznawany jest za jednego z najważniejszych twórców powieści europejskiej XIX wieku.   Dwudziestopięcioletni Rafael de Valentin postanawia popełnić samobójstwo po tym, gdy przegrał w kasynie ostatnie posiadane pieniądze. Przypadkowo trafia do sklepu z dziełami sztuki, którego właściciel pokazuje mu kawałek jaszczuru z inskrypcją w sanskrycie. Głosi ona, że właściciel jaszczura będzie mógł spełnić każde swoje marzenie, jednak równocześnie skóra będzie się kurczyć. W momencie gdy zniknie całkowicie, jej posiadacz umrze. Mimo ostrzeżeń właściciela sklepu Rafael postanawia wziąć ze sobą jaszczura, rezygnuje z samobójstwa i zapowiada rozpoczęcie nowego, pełnego rozrywek życia.

Jaszczur

Honoré de Balzac

Mieć czy być? Odpowiedź na to pytanie popycha Rafaela de Valentina do samobójczych myśli. Jego życie naznacza permanentny brak. Traci rodzinę, przeżywa nieszczęśliwą miłość, nie potrafi spełnić się zawodowo ani jako dramaturg, ani jako filozof. Do tego przegrywa wszystkie swoje pieniądze. Czy w świecie zdominowanym przez materializm i gromadzenie dóbr jest w stanie przywrócić człowiekowi wiarę w sens jego istnienia? Gdy Rafael przypadkiem trafia do sklepu z działami sztuki, wydaje się, że szczęście może powstać jedynie dzięki magii... Mężczyzna natrafia bowiem na nietypowy talizman.

Jaszczur. La Peau de chagrin

Honoré de Balzac

Honoriusz Balzac (Honoré de Balzac): Jaszczur. La Peau de chagrin. Opowieść fantastyczno-magiczna z nutą humoru i wątkiem miłosnym. Znajdziemy w niej tajemniczy wschodni talizman, wiele ciekawych przygód, momentami zapierających dech w piersiach. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Fragmenty: Pod koniec października r. 1829, młody człowiek wszedł do Palais-Royal w chwili, gdy otwierano domy gry, zgodnie z prawem popierającem namiętność tak dogodną do opodatkowania. Nie namyślając się zbytnio, wszedł na schody wiodące do szulerni nr. 36. Panie, panie, kapelusz? krzyknął za nim suchy i zrzędny głos małego, wyblakłego staruszka, przycupniętego w cieniu, za barierą, który wstał nagle, ukazując plugawą fizjognomię. Skoroś przekroczył próg domu gry, prawo obiera cię najpierw z kapelusza. Jest-li to ewangeliczna i opatrznościowa przenośnia? Czy to nie jest raczej sposób zawarcia z tobą piekielnej umowy, mocą wziętego od ciebie jakiegokolwiek zastawu? Czy to ma wymóc na tobie pełną szacunku postawę wobec tych, którzy zabiorą ci pieniądze? Czy to policja, przyczajona we wszystkich ściekach społecznych, pragnie znać nazwisko tego kapelusznika albo twoje, o ile je wypisałeś na swym nakryciu głowy? Czy to może wreszcie po to, aby zdjąć pomiar twojej czaszki, dla celów pouczającej statystyki co do pojemności mózgów graczy? Na tym punkcie zarząd zachowuje zupełne milczenie. Ale, wiedz to dobrze, ledwie uczyniłeś krok w stronę zielonego stolika, już twój kapelusz nie należy do ciebie, tak samo jak ty sam nie należysz do siebie: należysz do gry, ty, twój majątek, twoje nakrycie głowy, twoja laska i twój paltot. Przy wyjściu, GRA okaże ci, jakby dla zadrwienia z ciebie, że jeszcze zostawiła ci coś, oddając ci twoje rzeczy. Bądź co bądź, o ile miałeś kapelusz nowy, dowiesz się, po szkodzie, że gracz powinien mieć specjalny kostium. Zdziwienie młodego człowieka, kiedy otrzymał drewienko z numerem w zamian za swój kapelusz, którego brzegi, na szczęście, były lekko wytarte, dość wyraźnie świadczył o duszy jeszcze niewinnej; toteż starzec, który z pewnością od młodu gnił w gorączkowych rozkoszach życia graczy, objął go martwym i wystygłem spojrzeniem, w którym filozof wyczytałby nędze szpitala, tułaczkę bankructwa, protokóły samobójstw, dożywotnie galery, wysiedlenia do Guazacoalco. Człowiek ten, którego długa biała twarz była tak chuda jak zupka w garkuchni, przedstawiał blady obraz namiętności sprowadzonej do swej najprostszej wymowy. W zmarszczkach jego czaiły się ślady dawnych tortur; z pewnością człowiek ten niósł molochowi gry swoją nędzną płacę tuż po jej otrzymaniu. Podobny szkapie, na którą bat już nie działa, nie wzruszał się niczym; głuche jęki zrujnowanych graczy, ich nieme błagania, ich tępe spojrzenia znajdowały go stale obojętnym. Była to wcielona Gra. Gdyby młody człowiek przyjrzał się temu smutnemu cerberowi, może byłby sobie powiedział: W tym sercu jest już tylko talia kart! Nieznajomy nie usłuchał tej żywej przestrogi, pomieszczonej tu be zwątpienia przez Opatrzność, tak jak pomieściła ona wstręt u progu wszystkich miejsc rozpusty. Wszedł pewnym krokiem do sali, gdzie dźwięk złota działał upajająco na rozgrzane pożądliwością zmysły. Młodzieńca tego pchało tam zapewne najlogiczniejsze ze wszystkich wymownych zdań Jana Jakuba Rousseau, którego smutna myśl jest, jak sądzę, ta: Tak, rozumiem, że człowiek idzie grać, ale wtedy, gdy, między sobą a śmiercią, widzi jedynie ostatniego talara. Vers la fin du mois doctobre dernier, un jeune homme entra dans le Palais-Royal au moment o les maisons de jeu souvraient, conformément la loi qui protge une passion essentiellement imposable. Sans trop hésiter, il monta lescalier du tripot désigné sous le nom de numéro 36. Monsieur, votre chapeau, sil vous plaît ? lui cria dune voix sche et grondeuse un petit vieillard blme accroupi dans lombre, protégé par une barricade, et qui se leva soudain en montrant une figure moulée sur un type ignoble. Quand vous entrez dans une maison de jeu, la loi commence par vous dépouiller de votre chapeau. Est-ce une parabole évangélique et providentielle ? Nest-ce pas plutôt une manire de conclure un contrat infernal vous en exigeant je ne sais quel gage ? Serait-ce pour vous obliger garder un maintien respectueux devant ceux qui vont gagner votre argent ? Est-ce la police tapie dans tous les égouts sociaux qui tient savoir le nom de votre chapelier ou le vôtre, si vous lavez inscrit sur la coiffe ? Est-ce enfin pour prendre la mesure de votre crâne et dresser une statistique instructive sur la capacité cérébrale des joueurs ? Sur ce point ladministration garde un silence complet. Mais, sachez-le bien, peine avez-vous fait un pas vers le tapis vert, déj votre chapeau ne vous appartient pas plus que vous ne vous appartenez vous-mme : vous tes au jeu, vous, votre fortune, votre coiffe, votre canne et votre manteau. votre sortie, le Jeu vous démontrera, par une atroce épigramme en action, quil vous laisse encore quelque chose en vous rendant votre bagage. Si toutefois vous avez une coiffure neuve, vous apprendrez vos dépens quil faut se faire un costume de joueur. Létonnement manifesté par létranger quand il reçut une fiche numérotée en échange de son chapeau, dont heureusement les bords étaient légrement pelés, indiquait assez une âme encore innocente. Le petit vieillard, qui sans doute avait croupi ds son jeune âge dans les bouillants plaisirs de la vie des joueurs, lui jeta un coup dil terne et sans chaleur, dans lequel un philosophe aurait vu les misres de lhôpital, les vagabondages des gens ruinés, les procs-verbaux dune foule dasphyxies, les travaux forcés perpétuité, les expatriations au Guazacoalco. Cet homme, dont la longue face blanche nétait plus nourrie que par les soupes gélatineuses de dArcet, présentait la pâle image de la passion réduite son terme le plus simple. Dans ses rides il y avait trace de vieilles tortures, il devait jouer ses maigres appointements le jour mme o il les recevait ; semblable aux rosses sur qui les coups de fouet nont plus de prise, rien ne le faisait tressaillir ; les sourds gémissements des joueurs qui sortaient ruinés, leurs muettes imprécations, leurs regards hébétés, le trouvaient toujours insensible. Cétait le Jeu incarné. Si le jeune homme avait contemplé ce triste Cerbre, peut-tre se serait-il dit : Il ny a plus quun jeu de cartes dans ce cur-l ! Linconnu nécouta pas ce conseil vivant, placé l sans doute par la Providence, comme elle a mis le dégot la porte de tous les mauvais lieux ; il entra résolument dans la salle o le son de lor exerçait une éblouissante fascination sur les sens en pleine convoitise. Ce jeune homme était probablement poussé l par la plus logique de toutes les éloquentes phrases de J.-J. Rousseau, et dont voici, je crois, la triste pensée : Oui, je conçois quun homme aille au Jeu ; mais cest lorsque entre lui et la mort il ne voit plus que son dernier écu.

Jaszczurka

Karol May

Przenieś się w egzotyczną podróż do Orientu, odkrywając fascynujący świat powieści "Jaszczurka" autorstwa Karola Maya. Ta barwna opowieść przeniesie Cię w malownicze krajobrazy i egzotyczne miejsca, gdzie spotkasz tajemnicze postacie, ich przeplatające się losy i niezwykłe przygody, tworzące pełen emocji i niezapomnianych zdarzeń świat. Powieść owa odkrywa przed czytelnikami niezwykłe oblicze Wschodu, a zarazem skupia się na uniwersalnych wartościach, jak wierność, honor i miłość. Czy jesteś gotowy na niezapomnianą wyprawę po owych krainach? "Jaszczurka" Karola Maya zaprasza Cię do świata pełnego przygód, tajemnic i fascynujących postaci.

Jaszka Orfanem zwanego żywota i spraw pamiętnik

Józef Ignacy Kraszewski

“Jaszka Orfanem zwanego żywota i spraw pamiętnik” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.    Utwór pisany w formie fikcyjnego pamiętnika. Jaszko Orfan jest narratorem i tytułowym bohaterem powieści. Akcja obejmuje okres panowania czterech królów dynastii jagiellońskiej: Kazimierza Jagiellończyka, Jana Olbrachta, Aleksandra Jagiellończyka i Zygmunta Starego. Akcja ropoczyna się w czasie, kiedy Jaszko jest kilkuletnim dzieckiem. Później jest on dworzaninem na dworze kolejno czterech monarchów.  

Jaszka Orfanem zwanego żywota i spraw pamiętnik. Jagiełłowie do Zygmunta

Józef Ignacy Kraszewski

"Jaszka Orfanem zwanego żywota i spraw pamiętnik" Józefa Ignacego Kraszewskiego to pasjonująca powieść historyczna, osadzona w czasach czterech władców z dynastii Jagiellonów: Kazimierza Jagiellończyka, Jana Olbrachta, Aleksandra Jagiellończyka i Zygmunta Starego. Narratorem i głównym bohaterem jest Jaszko Orfan, który w formie pamiętnika opisuje swoje życie - od lat dzieciństwa, aż po służbę na królewskich dworach. Przez pryzmat jego doświadczeń czytelnik poznaje zarówno kulisy władzy, jak i osobiste zmagania bohatera, który stara się odkryć tajemnicę swojego pochodzenia. To intrygująca opowieść o lojalności, poszukiwaniu tożsamości i życiu w burzliwych czasach średniowiecznej Polski.