Ocean

Wacław Sieroszewski

Powieść opowiadająca o życiu i przygodach Maurycego Augusta Beniowskiego polskiego podróżnika pochodzenia słowacko-węgierskiego, uczestnika konfederacji barskiej w wyniku czego został zesłany na Kamczatkę, z której zorganizował ucieczkę statkiem. Żołnierz, awanturnik, kosmopolita, autor głośnych pamiętników. Uważał się za Polaka, co podkreślał kilkakrotnie w swych Pamiętnikach. Powieść Ocean opowiada o tym, jak uciekinierzy z Kamczatki pod przywództwem Beniowskiego wydostali się z zesłania i jak wyglądał ich podróż przez bezkresne wody ku wolności. Ocean jest zatem kontynuacją powieści Beniowski.

Ol-soni kisań

Wacław Sieroszewski

Powieść wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Niniejszą powieść napisał po odbyciu podróży etnograficznej przez Chiny, Mandżurię, Koreę, Sachalin, Japonię do obszarów zamieszkiwanych przez tajemnicze plemię Ajnów. Oprócz tytułowej powieści Ol-soni kisań tom zawiera jeszcze dwa drobniejsze utwory - Przepowiednia Wernyhory oraz Sclavus Saltans.

Risztau. Pustelnia w górach Czukcze

Wacław Sieroszewski

Trzy niewielkie tworzące jednakowoż pewna całość powieści wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Niniejsze powieści napisał po odbyciu podróży na Kaukaz, a przedstawił w nich żyjącą tam polską rodzinę Strasiewiczów: wdowę po powstańcu styczniowym, zesłanym na Sybir, jej synów Szymona i Jurka oraz przygarniętą sierotę Helenę. Odnajdujemy tu nie tylko wspaniale odmalowane portrety ludzkie i opisy kaukaskiej przyrody, ale i wątek miłosny, a także rozliczne niekiedy wręcz dramatyczne przygody bohaterów.

Topiel

Wacław Sieroszewski

Przez zaśnieżony las jedzie troje podróżnych. W ich rozmowie mieszają się języki polski i rosyjski. Para siedząca z tyłu to małżeństwo, a powozi ich piętnastoletni syn, Tadeusz. Marzy o wstąpieniu do wojska, co kojarzy mu się z możliwością poznania świata. Wreszcie docierają do dostatniej zagrody. Przyjezdni i goście rozmawiają o codziennych obowiązkach, wzmiankują o starszych synach, którzy zostali zawezwani do wojska. Pojawia się także wątek młodego Polaka, który miał pomagać gospodarzom w ich zajęciach. Nieznajomy ciężko zachorował, prawdopodobnie umrze. Pozostawił niewielką książkę Regulamin musztry" datowaną na 1912 rok. Wojna jeszcze powróci na karty powieści... Realistyczna opowieść o życiu polskiej rodziny, która zamieszkuje w głębi Rosji. Galeria wyczerpująco oddanych bohaterów, malarskie opisy przyrody, drobiazgowe odtworzenie realiów życia codziennego. Na szczególną uwagę zasługuje epizod wojenny, w którym dwaj bracia toczą walkę po przeciwnych stronach. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi. W niniejszej publikacji zachowano oryginalną pisownię.

Ucieczka

Wacław Sieroszewski

W drugiej połowie XIX wieku wielu Polaków przez swoją patriotyczną postawę trafiło na Syberię. Zesłańcy, mimo niezwykle trudnych warunków życia, starali się, na tyle, na ile było to możliwe, normalnie funkcjonować. Sieroszewski, który sam był wygnańcem politycznym z doskonałą wiernością oddaje obraz życia Sybiraków. Główną osią powieści jest planowanie ucieczki. Przygotowania jednoczą zesłańców, którzy narażają własne życie, by wydostać się z rosyjskiej krainy. Nie zdają sobie sprawy, że wśród nich czai się zdrajca. Książka została napisana na podstawie prawdziwych wydarzeń. Sieroszewski dwukrotnie bez powodzenia próbował uciec z Syberii.

Ukochana i nieśmiertelna. Przepowiednia Wernyhory, Sclavus saltans wspomnienie z Syberii

Wacław Sieroszewski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Ludwik Bruner tak napisał o twórczości Sieroszewskiego, zesłania na Sybir, naukowca, badacza, ale także i literata: Wśród pisarzy naszego pokolenia dusza to najprostsza, najpogodniejsza, stokroć bardziej od innych spokojna, a więc może i najszczęśliwsza. I zarazem najpierwotniejsza, a więc może i najbardziej poetyczna w tym znaczeniu, że stosunek jego do przyrody i otoczenia jest niesłychanie bezpośredni i bliski, że w nikim ta nieświadoma, panteistyczna nuta, która każe się czuć cząstką niezupełnie jeszcze oddartą od wszechogarniającej całości, nie dźwięczy tak silnie, jak u niego właśnie. Czując swój związek z resztą świata czy to będzie chłodna przyroda północy, czy ułus jakucki, czy ludzie bliżsi mu krwią i rasą Sieroszewski nie przeciwstawia mu się nigdy, nie wyodrębnia się w tragicznym oporze: duch jego ma ów charakterystyczny spokój i majestat natury, którego nie brak nawet w rozszalałym wichrze, lub spienionych falach rzeki. W twórczości Sieroszewskiego nie ma zupełnie pierwiastków dramatycznych, nie ma konfliktów: opowieść jego płynie zawsze spokojnym, epickim tokiem. Wyobraźnia jego, niezatruta bólem jest czysta, potężna, i, jak wszystko, co potężne jasna, uśmiechnięta, do optymizmu skłonna. Nikt z nowszych autorów naszych nie ma w sobie tak dziwnie kojącej świeżości duchowej, u nikogo nie przebija się tak silnie dziecinne prawie umiłowanie życia tego cudnego wieńca, przez miliony istot, przez lat miliony splatanego z łez i uśmiechów. Uwielbienie samego fizycznego faktu istnienia sprawia, że Sieroszewski żyje przeważnie życiem zewnętrznym, niezwykle intensywnym, a zarazem dziecinnie tkliwym. Niniejsza książka zawiera kilka znakomitych opowiadań tego twórcy, które właśnie takimi słowami, jakie zacytowano wyżej, można by je scharakteryzować.

W matni

Wacław Sieroszewski

Zbiór opowiadań wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Zbiór zawiera utwory, w których autor opisuje ludzi i miejsca nadzwyczaj odległe od Polski. Są to opowieści noszące tytuły: Jesienią. Obrazek z życia północno-wschodnich krańców Syberii, Skradziony chłopak, Chajłach, W ofierze bogom, W matni. A oto fragment Jesieni: Deszcze i słoty, trwające bez przerwy od dni kilku, trzymały w chacie mieszkańców jurty Tałaki, skazując ich na bezczynność. Wychodzili często z izby i długo a żałośnie spoglądali na zapłakane niebo, bo siano gniło, porzucone na łąkach. Niestety, szara siatka dżdżu spoczywała na okolicy, nad nią nisko kłębiły się ciężkie czarne chmury, wśród których spragnione oko na próżno szukało najmniejszej szparki błękitu. Na domiar złego ulewa nie zadowoliła się zostawionymi jej z lat przeszłych dziurami w dachu i zrobiła sobie wiele innych; lało się więc w izbie zewsząd na głowy i ramiona, a pod nogami na glinianej podłodze utworzyła się dość głęboka i wciąż wzrastająca kałuża wody. Różne nieczystości, pozostałości jadła, resztki ryb i zwierzyny, nawóz trzymanych w kącie cieląt, wdeptane w ziemię i wysuszone podczas lata, odmokły i napełniły wnętrze jurty nieznośną wonią. Było więc w niej duszno, wilgotno i zimno. Ogień na kominku palił się jakoś leniwie, zdławiony kłębami sinej pary, krążącej po izbie. A izba była maluczka: wzięła ona z otaczającej ją pustyni nie więcej nad cztery kwadratowe sążnie przestrzeni; ukośne ściany, ułożone z postawionych prostopadle, a z kory oczyszczonych pni modrzewiowych zmniejszały jeszcze jej objętość, zwężając u góry. Płaski, zbudowany z takichże belek dach zawisł nisko nad głowami mieszkańców...

W szponach

Wacław Sieroszewski

Akcja powieści toczy się w Warszawie. Nastoletni Józef Gawar chciałby studiować, wierzy, że dzięki temu polepszy swój los. Chłopak jest patriotą, członkiem nielegalnego związku, do którego przystąpił, chcąc walczyć przeciwko Rosjanom o polskość. Gawar przewodniczy posiedzeniu kilkunastu chłopców. Podczas spotkania Józef dowiaduje się, że jest poszukiwany przez rosyjskich policjantów. Zanim odchodzi, przyrzeka kolegom, że nie zdradzi ich wspólnej sprawy.

W szponach

Wacław Sieroszewski

Sieroszewski, mało znany dziś autor, napisał wiele powieści, nowel i książek opisujących życie na Dalekim Wschodzie. Głównie znany jest jako autor powieści. Napisał także kilka książek o charakterze naukowym, opisujących życie takich społeczności azjatyckich jak Jakuci, Koreańczycy oraz Ajnowie. Sieroszewski nie patrzył na krajowców, tak jak zwykli to niejednokrotnie czynić antropolodzy z krajów kolonizatorskich, nawiązywał on wśród syberyjskiego ludu przyjaźnie, zawierał znajomości, nawet założył rodzinę, udało mu się więc wniknąć do opisywanego społeczeństwa, poznać je od środka (za Wikipedią). Jedną z takich książek jest powieść W szponach opowiadająca o życiu w zaborze rosyjskim, o konspiracji, ciężkim losie polskich patriotów i zsyłce na Sybir.

Zacisze

Wacław Sieroszewski

Lato. Na dworze pani Ramockiej goście beztrosko spędzają wakacyjny czas. Organizowane są wycieczki, znajomi dyskutują na różne tematy, grają w karty, tańczą. Problemy finansowe zmuszają panią Ramocką do podjęcia trudnej także ze względów sentymentalnych, związanych z pamięcią o zmarłym mężu decyzji o sprzedaży lasu. Wiadomość wywołuje niepokój wśród okolicznych mieszkańców. Ramocka stara się utrzymać sprawę w tajemnicy, ale wiadomość jest szybko przekazywana z ust do ust. Kobieta powierza losy sprawy młodemu krewnemu, Józefowi. Ten rozmawia o lesie z gromadą wiejską oraz jeździ w interesach do Warszawy. Tymczasem chłopi niszczą las, pojawiają się wyzwiska i pogróżki. Józef bezskutecznie próbuje wytropić sprawców. Niedługo potem zostaje zabity. Rozpoczyna się śledztwo. Wiadomo, że Józef zmarł od rany zadanej ostrym narzędziem w szyję, a równocześnie, w innej stronie lasu, padł strzał... Powieść obfituje w plastyczne opisy krajobrazów i żywe dialogi. Na uwagę zasługuje także realistyczne odtworzenie codzienności.

Zacisze

Wacław Sieroszewski

Powieść wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Niniejsza powieść opowiada o nader przyjemnych letnich wakacjach w dobrach pani Ramockiej. Owszem jest miło wycieczki, przejażdżki, polowania, dyskusje na mniej lub bardziej poważne tematy, ale... nie do końca jest tak sielankowo, jak się na pozór wydaje. Trudności finansowe przymuszają dziedziczkę do sprzedaży lasu, co wzbudza zaniepokojenie wieśniaków. Ale to nie koniec niemiłych zdarzeń oto bowiem jednej z nocy ktoś morduje rządcę majątku... a co było dalej, czytelnik dowie się po przeczytaniu całej książki. Zachęcamy!

Zamorski diabeł

Wacław Sieroszewski

Za udział w powstaniu styczniowym duża grupa Polaków została zesłana w głąb Rosji. Na Syberię trafili także przodkowie głównego bohatera. Dwie dekady później, wuj młodego Jana Brzeskiego oferuje mu pracę w zakładach herbacianych. Tak zaczyna się podróż chłopaka przez Mongolię i Chiny aż do Pekinu, gdzie, mieszkając u chińskiej rodziny, poznaje język i kulturę. Jego dobre kontakty z Chińczykami nie podobają się białym pracownikom zakładu. Wkrótce Jan stanie przed trudnym wyborem... Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.

Zamorski diabeł

Wacław Sieroszewski

Powieść wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Niniejsza powieść opowiada o potomku zesłańców styczniowych Jana Brzeskiego, który z Rosji udaje się do Chin, gdzie aby poznać język oraz obyczaje i nawiązuje przyjaźnie z tubylcami. W powieści jest też wątek miłosny. Gdy Brzeski podejmuje decyzję o wyjeździe z Państwa Środka, zakochana w nim dziewczyna, córka gospodarzy, u których mieszkał z rozpaczy popełnia samobójstwo.