King Richard the Third

William Shakespeare

Heroes of the work are ready for terrible deeds for the sake of power. Richard is a model of canonical evil, almost a fairy-tale villain, in whom there is nothing light. The main character goes to power through numerous crimes and deceptions. He does not spare underage nephews, ordering to kill them in the Tower, and then dies in a battle with another claimant to the throne.

Komedia omyłek

William Shakespeare

”Komedia omyłek” to farsa autorstwa Williama Shakespeare’a, napisana pomiędzy 1592 a 1594 rokiem. Jest jego najkrótszą komedią. Podstawą napisania utworu była komedia Plauta Menaechmi. Z niej zapożyczył Szekspir wątek bliźniąt, które ciągle ze sobą mylono. Bohaterowie, jak u Plauta pochodzą z Syrakuz, akcję utworu przeniósł jednak angielski dramaturg z Epidamnum do bardziej znanego Efezu.

Komedia omyłek

William Shakespeare

Farsa Szekspirowska oparta na motywie bliźniąt, które ciągle ze sobą mylono. Bliźnięta rozdzielone w dzieciństwie, dwaj identyczni chłopcy, którzy nie wiedzą o sobie nawzajem, a w dodatku nagle pojawiają się w jednym mieście z tego musi zrodzić się prawdziwa komedia omyłek. Utwór pełen humoru sytuacyjnego, który rozbawi do łez największych maruderów.

Koriolan

William Shakespeare

Tragedia autorstwa Williama Szekspira, której akcja rozgrywa się na początku V wieku naszej ery w Rzymie, tuż po wygnaniu Tarkwiniuszy. W mieście rozpoczynają się zamieszki, ponieważ ludzie coraz bardziej cierpią z powodu braku jedzenia, ubóstwa i coraz większej drożyzny. Zbuntowany lud za zaistniały stan rzeczy obwinia Gnejusza Marcjusza, wybitnego generała. Ten jednak nieprzychylnie patrzy na swój lud, uważając go za głupi i tchórzliwy motłoch.

Koriolan

William Shakespeare

”Koriolan” to tragedia autorstwa Williama Shakespeare’a, datowana na 1607 rok. Bohaterem tragicznym jest rzymski żołnierz, Gnejusz Marcjusz Koriolan. Koriolan jest prawdopodobnie najbardziej nieprzeniknionym tragicznym bohaterem, stworzonym przez Szekspira, rzadko wyjawiającym motywy swojej izolacji od rzymskiego społeczeństwa. Czytelnicy często uważają go za niesympatyczną postać, chociaż jego ciężka do wytrzymania duma jest czasem równoważona jego niechęcią do bycia wielbionym, a także oporami przed wykorzystaniem swoich sukcesów do celów politycznych. W utworze tym polityka ma niebagatelne znaczenie. Pokazuje różnice pomiędzy rządami ludu, a rządami autokratycznymi.

Król Lear

William Shakespeare

”Król Lear” to tragedia Williama Shakespeare’a, prawdopodobnie napisana w roku 1605. Fabuła dramatu oparta jest na legendzie o Llyrze, mitycznym królu Brytanii. Bezpośrednim źródłem inspiracji była anonimowa sztuka o królu Learze, wystawiana w czasach Szekspira. Król Lear uznawany jest za jedno z największych osiągnięć Szekspira.

Król Lear

William Shakespeare

Lear, król Brytanii, zmęczony wieloletnim panowaniem, postanawia oddać władzę swoim trzem córkom: Goneril, Regan i Kordelii. Ma zamiar rozdzielić królestwo, a następnie korzystać z gościny u każdej z córek. Podziału poszczególnych części dokona na podstawie oceny miłości, jaką darzy go każda z nich. Dwie najstarsze potomkini z wielką wylewnością opowiadają o swoim uczuciu do ojca. Obie w zamian otrzymują pokaźną część majątku. Gdy dochodzi do najmłodszej Kordelii ta nie znajduje słów, które wyraziłyby jej stosunek do króla. Lear wpada w szał i ze złości wydziedzicza najmłodszą z córek. Szybko okazuje się, że popełnia wielki błąd. Krol Lear" to jedna z najbardziej znanych tragedii Shakespearea. Autor oparł fabułę dramatu na legendzie o mitycznym królu Brytanii Llyrze.

Król Lir (Lear)

William Shakespeare

Król Lir (Lear) (ang. King Lear) – tragedia Williama Shakespeare’a, prawdopodobnie napisana w roku 1605. Fabuła dramatu oparta jest na legendzie o Llyrze, mitycznym królu Brytanii. Bezpośrednim źródłem inspiracji była anonimowa sztuka o królu Learze, wystawiana w czasach Szekspira. Król Lear uznawany jest za jedno z największych osiągnięć Szekspira. Akcja dramatu dzieje się w legendarnych czasach XXXII wieku od stworzenia świata (VIII w. p.n.e.) w Brytanii. Shakespeare stara się nadać dramatowi aurę pradawności, odpowiednio kreśląc realia i stylizując język. Wydarzenia rozgrywają się w Brytanii: w pałacu króla Leara, pałacu księcia Albany, zamku hrabiego Gloucestera, w samotnej chacie w dzikiej okolicy, w obozach francuskim i brytańskim w okolicy Dover.

Król Ryszard II

William Shakespeare

Udramatyzowana kronika życia angielskiego króla Ryszarda II, sprawującego rządy w latach 13771399. Punktem wyjścia dla utworu jest spór między dwoma królewskimi poddanymi, który to spór król ma za zadanie rozstrzygnąć. Obu poddanych król skazuje na wygnanie, jednak jeden z nich wraca na czele armii, uderza zbrojnie i koronuje się jako nowy król Anglii Henryk IV.

Król Ryszard II

William Shakespeare

”Ryszard II” to kronika napisana przez Williama Shakespeare’a około roku 1595, opisująca losy króla Ryszarda II, władającego Anglią w latach 1377-1399. Źródłem dla napisania tego utworu były zachowane kroniki. Zgodnie z tym, co sugeruje tytuł, opowiada on historię króla Ryszarda II. Na początku, ma on rozstrzygnąć spór pomiędzy Henrym Bolingbroke a Thomasem Mowbray. W końcu, skazuje obu na wygnanie, pierwszego na 10 lat, drugiego – na zawsze. Ryszard opuszcza kraj i udaje się na wojnę. Bolingbroke zbiera jednak armię i uderza na południe Anglii. Koronuje się jako Henryk IV, Ryszarda zaś zamyka w więzieniu.

Król Ryszard III

William Shakespeare

„Król Ryszard III” to sztuka autorstwa Williama Shakespeare’a, (znana również jako „Ryszard III”). Opisuje losy króla Ryszarda III Yorka, panującego w Anglii od 1483 do 1485. Początkowo była określana jako tragedia, jednak bardziej pasuje do niej określenie „kronika”. Jest po Hamlecie drugą najdłuższą sztuką tego autora. To właśnie z tego utworu pochodzi słynny zwrot „Konia! Konia! Królestwo za konia!„

Król Ryszard III. Tragedia w 5 aktach

William Shakespeare

Kronika życia potępianego przez wielu króla angielskiego Ryszarda III, stanowiącego przez długie wieki ucieleśnienie wszelkiego zła. Szekspir podzielił ten pogląd, przypisując swemu bohaterowi liczne zbrodnie i przedstawiając go w najczarniejszych barwach. Uzasadniał w ten sposób jego obalenie i przejęcie władzy przez kolejną dynastię Tudorów, którzy władali Anglią w kolejnych wiekach.

Kroniki królewskie

William Shakespeare

Nowe wydanie największych dzieł Williama Szekspira w przekładzie Macieja Słomczyńskiego Wydawnictwo Literackie w Światowym Roku Williama Szekspira przedstawia trzytomową edycję dzieł genialnego dramaturga w wybitnym tłumaczeniu Macieja Słomczyńskiego. W tomie II Kroniki Królewskie:  Żywot i śmierć Ryszarda Trzeciego, Pierwsza i Druga część dziejów Henryka Czwartego, Dzieje żywota króla Henryka Piątego. Maciej Słomczyński (1922-1998) jako pierwszy przetłumaczył na język polski wszystkie utwory mistrza ze Stratfordu.

Kupiec wenecki

William Shakespeare

„Kupiec wenecki” to komedia autorstwa Williama Szekspira. Tytułowym bohaterem jest kupiec Antonio, a nie, jakby się mogło wydawać, żydowski pożyczkodawca Shylock. Akcja sztuki odbywa się w XVI-wiecznej Wenecji.  W XVI-wiecznej Anglii popularne były hasła antysemickie. Żydów z Anglii wygnano w 1290 roku, za czasów Olivera Cromwella dopuszczono do ponownego osadnictwa, które jednak rozwijało się powoli aż do XVIII wieku. Liczni badacze uważają, że Szekspir w tej sztuce utrwala negatywne stereotypy o Żydach, pokazując głównego bohatera jako chciwego wyzyskiwacza, chrześcijanina znów jako uczciwego i dobrego człowieka. Prawdopodobnie w ten sposób chciał przypodobać się widowni, która zapewne w większości miała podobne zdanie.

Loves Labours Lost

William Shakespeare

King of Navarra, Ferdinand, with three close associates, vows to spend three years in an unceasing study of scholarly works. In the name of science, the monarch vows to limit himself in sleep and food, as well as spend the entire long term without communicating with women. Ferdinand is sure that only mortification of the flesh can lead to significant discoveries and conclusions. The king issues a decree that prohibits women from approaching the palace in fear of cutting off their tongues, and the courtiers to look for their unworthy society.

Makbet

William Shakespeare

Makbet (ang. Macbeth) - tragedia Williama Shakespeare'a napisana około roku 1606, należy do najczęściej wystawianych i adaptowanych sztuk szekspirowskich, jest również najkrótszą tragedią jego autorstwa. Sztuka oparta została na przekazach historycznych dotyczących króla szkockiego Makbeta spisanych w kronice Raphaela Holinsheda (ok. 1570-1577), a pośrednio na kronice Historia gentis Scotorum (1527) Hectora Boece (która była źródłem dla Holinsheda). Sztuka jest archetypiczną opowieścią o niebezpieczeństwach związanych z żądzą władzy i zdradą przyjaciół. Obecny jest w niej wątek charakterystyczny dla średniowiecznego moralitetu: główny bohater ulega pokusie władzy, następuje jego stopniowy upadek moralny, aż do zbrodni, która pociąga za sobą kolejne, nie mija go jednak kara - traci wewnętrzny spokój i poczucie sensu życia. (Za Wikipedią).

Makbet

William Shakespeare

Makbet jest jednym z dowódców wojsk króla Szkocji Dunkana. Po jednej ze stoczonych bitew, wraz z przyjacielem Banko spotyka na swojej drodze trzy wiedźmy. Te zaś przekazują mężczyznom proroctwo. Makbet ma wkrótce zająć miejsce na tronie. Początkowo żaden z nich nie bierze słów wiedźm na poważnie. Jednak niedługo później Makbet zaczyna odnosić coraz większe sukcesy. Wraz ze wzrostem swojej pozycji w państwie, zaczyna wzrastać jego żądza władzy. Działania Makbeta wspiera żona, która namawia męża do popełnienia straszliwej zbrodni. A to dopiero początek morderczej serii... Wiliam Shakespeare do napisania Makbeta" posłużył się źródłami historycznymi odnoszącymi się do historii szkockiego króla o tym samym imieniu. Sztuka jest jednym z najczęściej wystawianych na scenie utworów dramatycznych Shakespearea oraz najkrótszą tragedią jego autorstwa.

Makbet

William Shakespeare

”Makbet” to tragedia Williama Shakespeare’a napisana około roku 1606, należy do najczęściej wystawianych i adaptowanych sztuk szekspirowskich, jest również najkrótszą tragedią jego autorstwa. Sztuka oparta została na przekazach historycznych dotyczących króla szkockiego Makbeta. Sztuka jest archetypiczną opowieścią o niebezpieczeństwach związanych z żądzą władzy i zdradą przyjaciół. Obecny jest w niej wątek charakterystyczny dla średniowiecznego moralitetu: główny bohater ulega pokusie władzy, następuje jego stopniowy upadek moralny, aż do zbrodni, która pociąga za sobą kolejne, nie mija go jednak kara – traci wewnętrzny spokój i poczucie sensu życia.

Makbet

William Shakespeare

Tragedia Williama Shakespearea napisana około 1606 r. Należy do najczęściej wystawianych i adaptowanych sztuk szekspirowskich. Lord Makbet, wódz w armii króla Dunkana, spotyka trzy wiedźmy, które przepowiadają mu koronę. Ten się opiera, ale podjudzany przez chorobliwie ambitną żonę zabija swojego króla. Aby utrzymać się przy władzy brnie jednak w spiralę zbrodni... Makbet jest archetypiczną opowieścią o niebezpieczeństwach związanych z żądzą władzy i zdradą przyjaciół.

Makbet

William Shakespeare

Jedna z najsłynniejszych sztuk Williama Szekspira, charakteryzuje się niezwykłą wyobraźnia i teatralną widowiskowością oraz nowatorskimi jak na swoje czasy rozwiązaniami formalnymi. Osią utworu jest zbrodniczy czyn tytułowego bohatera, który uruchamia tkwiące w nim pokłady zła i doprowadza do samozniszczenia. Makbet to wirtuozowskie i ponadczasowe studium zbrodni, ambicji i strachu przeradzające się w analizę demonicznej strony ludzkiej natury.

Measure for Measure

William Shakespeare

Another little masterpiece of Shakespeare. The name Measure for Measure speaks for itself. In the end, everyone got what they deserved. Above the characters mocked, showing the human nature. The situations seem ridiculous, but it is through them that the truth can be seen.

Miarka za miarkę

William Shakespeare

Miarka za miarkę Williama Szekspira to utwór odwołujący się do wątków biblijnych skąd autor wywiódł m.in. tytuł i w ich kontekście przedstawiający kontrast pomiędzy władzą polityczną a sprawiedliwością. Wybory bohaterów sytuują ich po określonych stronach odwiecznego sporu, a czytelnika skłaniają do refleksji nad kwestiami winy, kary i nagrody za czyny.

Miarka za miarkę

William Shakespeare

”Miarka za miarkę” to komedia autorstwa Williama Shakespeare’a z roku 1603. Trudno ją jednoznacznie zaklasyfikować do kategorii komedii lub tragedii. Głównym tematem sztuki jest kontrast między władzą polityczną a sprawiedliwością w kontekście biblijnym. Dramat jest oparty na motywach z twórczości renesansowego włoskiego autora Giambattisty Giraldiego Cinzia.

Much adoe about Nothing

William Shakespeare

Classic light comedy, fully sustained in the spirit of the plays of this genre. As is characteristic of the dramaturgy of this epoch, the obviousness of the incipient intrigue does not spoil the general charm of the play at all, and the onslaught of free irony and elegant juggling with words and meanings delivers true enjoyment. The plot tells about the creation of a union of two pairs, very different from each other. The wedding of the first couple has already been discussed, and preparations are underway. The second couple still does not even realize that a sharp reversal of fate will happen soon.