Kupiec wenecki

William Shakespeare

„Kupiec wenecki” to komedia autorstwa Williama Szekspira. Tytułowym bohaterem jest kupiec Antonio, a nie, jakby się mogło wydawać, żydowski pożyczkodawca Shylock. Akcja sztuki odbywa się w XVI-wiecznej Wenecji.  W XVI-wiecznej Anglii popularne były hasła antysemickie. Żydów z Anglii wygnano w 1290 roku, za czasów Olivera Cromwella dopuszczono do ponownego osadnictwa, które jednak rozwijało się powoli aż do XVIII wieku. Liczni badacze uważają, że Szekspir w tej sztuce utrwala negatywne stereotypy o Żydach, pokazując głównego bohatera jako chciwego wyzyskiwacza, chrześcijanina znów jako uczciwego i dobrego człowieka. Prawdopodobnie w ten sposób chciał przypodobać się widowni, która zapewne w większości miała podobne zdanie.

Loves Labours Lost

William Shakespeare

King of Navarra, Ferdinand, with three close associates, vows to spend three years in an unceasing study of scholarly works. In the name of science, the monarch vows to limit himself in sleep and food, as well as spend the entire long term without communicating with women. Ferdinand is sure that only mortification of the flesh can lead to significant discoveries and conclusions. The king issues a decree that prohibits women from approaching the palace in fear of cutting off their tongues, and the courtiers to look for their unworthy society.

Makbet

William Shakespeare

Jedna z najsłynniejszych sztuk Williama Szekspira, charakteryzuje się niezwykłą wyobraźnia i teatralną widowiskowością oraz nowatorskimi jak na swoje czasy rozwiązaniami formalnymi. Osią utworu jest zbrodniczy czyn tytułowego bohatera, który uruchamia tkwiące w nim pokłady zła i doprowadza do samozniszczenia. Makbet to wirtuozowskie i ponadczasowe studium zbrodni, ambicji i strachu przeradzające się w analizę demonicznej strony ludzkiej natury.

Makbet

William Shakespeare (Szekspir)

Makbet (ang. Macbeth) tragedia Williama Shakespearea napisana około roku 1606, należy do najczęściej wystawianych i adaptowanych sztuk szekspirowskich, jest również najkrótszą tragedią jego autorstwa. Sztuka oparta została na przekazach historycznych dotyczących króla szkockiego Makbeta spisanych w kronice Raphaela Holinsheda (ok. 1570-1577). Sztuka jest archetypiczną opowieścią o niebezpieczeństwach związanych z żądzą władzy i zdradą przyjaciół. Obecny jest w niej wątek charakterystyczny dla średniowiecznego moralitetu: główny bohater ulega pokusie władzy, następuje jego stopniowy upadek moralny, aż do zbrodni, która pociąga za sobą kolejne, nie mija go jednak kara traci wewnętrzny spokój i poczucie sensu życia. (Wikipedia)

Makbet

William Shakespeare

”Makbet” to tragedia Williama Shakespeare’a napisana około roku 1606, należy do najczęściej wystawianych i adaptowanych sztuk szekspirowskich, jest również najkrótszą tragedią jego autorstwa. Sztuka oparta została na przekazach historycznych dotyczących króla szkockiego Makbeta. Sztuka jest archetypiczną opowieścią o niebezpieczeństwach związanych z żądzą władzy i zdradą przyjaciół. Obecny jest w niej wątek charakterystyczny dla średniowiecznego moralitetu: główny bohater ulega pokusie władzy, następuje jego stopniowy upadek moralny, aż do zbrodni, która pociąga za sobą kolejne, nie mija go jednak kara – traci wewnętrzny spokój i poczucie sensu życia.

Makbet

William Shakespeare

Makbet jest jednym z dowódców wojsk króla Szkocji Dunkana. Po jednej ze stoczonych bitew, wraz z przyjacielem Banko spotyka na swojej drodze trzy wiedźmy. Te zaś przekazują mężczyznom proroctwo. Makbet ma wkrótce zająć miejsce na tronie. Początkowo żaden z nich nie bierze słów wiedźm na poważnie. Jednak niedługo później Makbet zaczyna odnosić coraz większe sukcesy. Wraz ze wzrostem swojej pozycji w państwie, zaczyna wzrastać jego żądza władzy. Działania Makbeta wspiera żona, która namawia męża do popełnienia straszliwej zbrodni. A to dopiero początek morderczej serii... Wiliam Shakespeare do napisania Makbeta" posłużył się źródłami historycznymi odnoszącymi się do historii szkockiego króla o tym samym imieniu. Sztuka jest jednym z najczęściej wystawianych na scenie utworów dramatycznych Shakespearea oraz najkrótszą tragedią jego autorstwa.

Makbet

William Shakespeare

Makbet (ang. Macbeth) – tragedia Williama Shakespeare’a napisana około roku 1606, należy do najczęściej wystawianych i adaptowanych sztuk szekspirowskich, jest również najkrótszą tragedią jego autorstwa. Sztuka oparta została na przekazach historycznych dotyczących króla szkockiego Makbeta spisanych w kronice Raphaela Holinsheda (ok. 1570–1577), a pośrednio na kronice Historia gentis Scotorum (1527) Hectora Boece (która była źródłem dla Holinsheda). Sztuka jest archetypiczną opowieścią o niebezpieczeństwach związanych z żądzą władzy i zdradą przyjaciół. Obecny jest w niej wątek charakterystyczny dla średniowiecznego moralitetu: główny bohater ulega pokusie władzy, następuje jego stopniowy upadek moralny, aż do zbrodni, która pociąga za sobą kolejne, nie mija go jednak kara – traci wewnętrzny spokój i poczucie sensu życia. (Za Wikipedią).

Makbet

William Shakespeare (Szekspir)

Makbet AKT PIERWSZY SCENA I Otwarte pole. Grzmoty i błyskawice. — Wchodzą trzy Czarownice. 1 CZAROWNICA Gdzie, kiedy nowe spotkanie?  W grzmotach, błyskach, huraganie?    2 CZAROWNICA Gdy wrzawa bitwy ustanie,  Jedno wojsko z pola pierzchnie.    3 CZAROWNICA A więc jeszcze zanim zmierzchnie.    1 CZAROWNICA Gdzie?    2 CZAROWNICA Na stepie.    3 CZAROWNICA Sam na sam,  By Makbeta spotkać tam.    1 CZAROWNICA Idę, kotku.    WSZYSTKIE Już ropucha  Woła na nas. [...]William Shakespeare (Szekspir)Ur. 1564 r. w Statford-upon-Avon Zm. 23 kwietnia 1616 r. w Statford-upon-Avon Najważniejsze dzieła: Ryszard III (1590-93), Sen Nocy Letniej (1595), Romeo i Julia (1595), Henryk IV (1596-98), Hamlet (1601), Otello (1604), Makbet (1606), Król Lir (1606), Burza (1611) Wybitny dramaturg, aktor, reformator teatru i poeta. O oryginalności Shakespeare'a decydowało łączenie wątków tragicznych z komicznymi, scen fantastycznych z realistycznymi, kreacja wyrazistych i złożonych charakterów postaci, które weszły następnie do kanonicznego języka kultury europejskiej, wreszcie poetycka zręczność, filozoficzna głębia i przystępności tekstów. Autor około 200 utworów, przetłumaczonych na najważniejsze języki nowożytne i inscenizowanych na całym globie. Ogromną sławę zyskał dopiero po śmierci. W latach 1590-1610 przebywał w Londynie; od 1594 był członkiem kompanii Sług Lorda Szambelana (potem: Sług Królewskich), dysponującej własnym teatrem The Glob. Cykl Sonetów napisanych już po powrocie w rodzinne strony (1609) należy do arcydzieł literatury angielskiej. autor: Karolina Strzelczak Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Makbet

William Shakespeare

Tragedia Williama Shakespearea napisana około 1606 r. Należy do najczęściej wystawianych i adaptowanych sztuk szekspirowskich. Lord Makbet, wódz w armii króla Dunkana, spotyka trzy wiedźmy, które przepowiadają mu koronę. Ten się opiera, ale podjudzany przez chorobliwie ambitną żonę zabija swojego króla. Aby utrzymać się przy władzy brnie jednak w spiralę zbrodni... Makbet jest archetypiczną opowieścią o niebezpieczeństwach związanych z żądzą władzy i zdradą przyjaciół.

Measure for Measure

William Shakespeare

Another little masterpiece of Shakespeare. The name Measure for Measure speaks for itself. In the end, everyone got what they deserved. Above the characters mocked, showing the human nature. The situations seem ridiculous, but it is through them that the truth can be seen.

Miarka za miarkę

William Shakespeare

Miarka za miarkę Williama Szekspira to utwór odwołujący się do wątków biblijnych skąd autor wywiódł m.in. tytuł i w ich kontekście przedstawiający kontrast pomiędzy władzą polityczną a sprawiedliwością. Wybory bohaterów sytuują ich po określonych stronach odwiecznego sporu, a czytelnika skłaniają do refleksji nad kwestiami winy, kary i nagrody za czyny.

Miarka za miarkę

William Shakespeare

”Miarka za miarkę” to komedia autorstwa Williama Shakespeare’a z roku 1603. Trudno ją jednoznacznie zaklasyfikować do kategorii komedii lub tragedii. Głównym tematem sztuki jest kontrast między władzą polityczną a sprawiedliwością w kontekście biblijnym. Dramat jest oparty na motywach z twórczości renesansowego włoskiego autora Giambattisty Giraldiego Cinzia.

Miarka za miarkę

William Shakespeare (Szekspir)

William Shakespeare Miarka za miarkę tłum. Leon Ulrich ISBN 978-83-288-2900-8 OSOBY * Wincencjo książę * Angelo namiestnik w nieobecności Księcia * Eskalus stary pan, kolega Angela w namiestnikostwie * Klaudio młody szlachcic * Lucjo dziwak * Dwóch innych podobnego charakteru szlachciców * Stróż więzienia * Tomasz mnich * Piotr mnich * Sędzia * Łokieć głupowaty sługa policyjny * Pianka głupowaty szlachcic * Pompej służący Pani Przepieczonej *... William Shakespeare (Szekspir) Ur. 1564 r. w Statford-upon-Avon Zm. 23 kwietnia 1616 r. w Statford-upon-Avon Najważniejsze dzieła: Ryszard III (1590-93), Sen Nocy Letniej (1595), Romeo i Julia (1595), Henryk IV (1596-98), Hamlet (1601), Otello (1604), Makbet (1606), Król Lir (1606), Burza (1611) Wybitny dramaturg, aktor, reformator teatru i poeta. O oryginalności Shakespeare'a decydowało łączenie wątków tragicznych z komicznymi, scen fantastycznych z realistycznymi, kreacja wyrazistych i złożonych charakterów postaci, które weszły następnie do kanonicznego języka kultury europejskiej, wreszcie poetycka zręczność, filozoficzna głębia i przystępności tekstów. Autor około 200 utworów, przetłumaczonych na najważniejsze języki nowożytne i inscenizowanych na całym globie. Ogromną sławę zyskał dopiero po śmierci. W latach 1590-1610 przebywał w Londynie; od 1594 był członkiem kompanii Sług Lorda Szambelana (potem: Sług Królewskich), dysponującej własnym teatrem The Glob. Cykl Sonetów napisanych już po powrocie w rodzinne strony (1609) należy do arcydzieł literatury angielskiej. autor: Karolina Strzelczak Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Much adoe about Nothing

William Shakespeare

Classic light comedy, fully sustained in the spirit of the plays of this genre. As is characteristic of the dramaturgy of this epoch, the obviousness of the incipient intrigue does not spoil the general charm of the play at all, and the onslaught of free irony and elegant juggling with words and meanings delivers true enjoyment. The plot tells about the creation of a union of two pairs, very different from each other. The wedding of the first couple has already been discussed, and preparations are underway. The second couple still does not even realize that a sharp reversal of fate will happen soon.

Otello

William Shakespeare (Szekspir)

Otello Wstęp „Był niegdyć w Wenecji Maur bardzo waleczny, którego męstwo i dowody roztropności a biegłości, czasu wojny okazane, uczyniły drogim w oczach starszyzny Rzeczypospolitej. I stało się, że cnotliwa niewiasta, cudownej piękności, imieniem Desdemona, uwiedziona, nie żądzą jakąś skrytą, ale cnotą onego Maura, pokochała go, a on też ujęty pięknością i szlachetnymi uczuciami onej kobiety, rozgorzał ku niej. Miłość im tak sprzyjała, iż połączeni zostali małżeństwem, chociaż rodzina niewiasty czyniła, co było w jej mocy, aby kogo innego zaślubiła. [...]William Shakespeare (Szekspir)Ur. 1564 r. w Statford-upon-Avon Zm. 23 kwietnia 1616 r. w Statford-upon-Avon Najważniejsze dzieła: Ryszard III (1590-93), Sen Nocy Letniej (1595), Romeo i Julia (1595), Henryk IV (1596-98), Hamlet (1601), Otello (1604), Makbet (1606), Król Lir (1606), Burza (1611) Wybitny dramaturg, aktor, reformator teatru i poeta. O oryginalności Shakespeare'a decydowało łączenie wątków tragicznych z komicznymi, scen fantastycznych z realistycznymi, kreacja wyrazistych i złożonych charakterów postaci, które weszły następnie do kanonicznego języka kultury europejskiej, wreszcie poetycka zręczność, filozoficzna głębia i przystępności tekstów. Autor około 200 utworów, przetłumaczonych na najważniejsze języki nowożytne i inscenizowanych na całym globie. Ogromną sławę zyskał dopiero po śmierci. W latach 1590-1610 przebywał w Londynie; od 1594 był członkiem kompanii Sług Lorda Szambelana (potem: Sług Królewskich), dysponującej własnym teatrem The Glob. Cykl Sonetów napisanych już po powrocie w rodzinne strony (1609) należy do arcydzieł literatury angielskiej. autor: Karolina Strzelczak Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Otello

William Shakespeare

Otello, dowódca weneckiej armii, poślubia Desdemonę. Krótko potem, podjudzany przez Jagona, wpada w spiralę podejrzeń wobec wierności swojej żony. Zazdrość przeradza się w obłęd, który doprowadza tytułowego bohatera do tragicznego finału. To jedna z najbardziej cenionych i popularnych tragedii autorstwa Williama Szekspira. Obok Hamleta" i Makbeta" jest najchętniej wystawianą na scenie sztuką szekspirowską. Pierwszy raz na deskach teatru ukazała się w 1604 roku. Sam tekst dramatu został opublikowany dopiero kilkanaście lat później w 1622.

Otello

William Shakespeare

Dowódca weneckiej armii Maur Otello poślubia Desdemonę. Demoniczny Jago, rozczarowany swymi niespełnionymi nadziejami, zaczyna podsuwać Otellowi myśl o zdradach Desdemony. Zarzuty są bezpodstawne, ale Jago umiejętnie roznieca zazdrość Otella. Na konsekwencje nie trzeba długo czekać. Szczery i bezpośredni Otello, dręczony nieustannymi podejrzeniami, nie wierzy w wierność Desdemony. Dusi żonę, po czym popełnia samobójstwo. Jago, którego wina wychodzi na jaw, zostaje ukarany. Otello jest dość nietypowym dramatem w dorobku Szekspira; jest jednowątkowy, choć charakterystyczne dla autora są konstrukcje wielowątkowe, nie zawiera elementów „kosmicznych”, które tworzą specyficzną atmosferę dzieł twórcy. Otello stanowi studium dramatycznych, wielkich uczuć – niepohamowanej zazdrości (Otello) i paranoicznej żądzy zemsty (Jago). (Za Wikipedią).

Otello

William Shakespeare (Szekspir)

Otello (ang. Othello) tragedia Williama Szekspira napisana prawdopodobnie ok. 1602-1604 r. Tytułowym bohaterem sztuki jest Maur, który żeni się z córką weneckiego senatora, Desdemoną; choć żona pozostaje mu wierna, Otello, za sprawą intryg, zaczyna podejrzewać ją o cudzołóstwo i daje się ogarnąć obsesyjnej zazdrości. (Wikipedia)

Otello

William Shakespeare

Tytułowy Otello jest Maurem i dowódcą weneckiej armii. Poślubia on córkę weneckiego senatora Desdemonę. Za sprawą intryg i sugestii sfrustrowanego życiem Jagona, chorążego weneckiej armii, zaczyna wątpić w lojalność swojej żony i daje się opętać obsesyjnej zazdrości. Choć motywacje Jagona nie zostają ujawnione, jego szatańskie działania doprowadzają do bolesnej tragedii.

Otello

William Shakespeare

”Otello” to tragedia Williama Shakespeare’a napisana prawdopodobnie ok. 1602-1604 r. Tytułowym bohaterem sztuki jest Maur, który żeni się z córką weneckiego senatora, Desdemoną. Choć żona pozostaje mu wierna, Otello, za sprawą intryg, zaczyna podejrzewać ją o cudzołóstwo i daje się ogarnąć obsesyjnej zazdrości.

Pericles, Prince of Tyre

William Shakespeare

The king Antioch was a beautiful daughter. All the fiancés who came to Antioch were given one condition: to guess the difficult riddle; otherwise they will lose their head. No one could guess. Then one day young Pericles from Tire arrived at the kings court... Having solved the royal riddle, Pericles dares to flee in terror not only from Antioch, but even from his own country. This flight leads to a chain of events, losses and partings with loved ones.

Poskromienie złośnicy

William Shakespeare

”Poskromienie złośnicy” to komedia Williama Shakespeare’a napisana około 1592. Jest to jedno z pierwszych dzieł Shakespeare’a.  Bogaty mieszczanin z Padwy, Baptista Minola, ma dwie córki - starszą, pełną złości i humorów, nieznośną Katarzynę oraz jej młodszą siostrę, Biankę, piękną i dobrze ułożoną. Bianka ma licznych wielbicieli, którzy pragną pojąć ją za żonę. Stary Minola stawia jednak warunek - wyda za mąż młodszą córkę dopiero wtedy, gdy męża znajdzie starsza.

Poskromienie złośnicy

William Shakespeare

Baptista Minola, bogaty mieszczanin z Padwy, chciałby wydać za mąż swoje córki: starszą humorzastą i nieznośną Katarzynę oraz łagodną i piękną Biankę. O ile do Bianki ustawia się kolejka adoratorów, którzy podstępem usiłują przekonać jej ojca, o tyle Katarzyna nie cieszy się niczyimi względami. Ojciec stawia jednak warunek: najpierw starsza. Czy Petruchiowi z Werony uda się poskromić złośnicę?

Poskromienie złośnicy

William Shakespeare

Baptista Minola, majętny mieszczanin z Padwy ma dwie córki na wydaniu. O ile z młodszą Bianką nie ma żadnych problemów, ponieważ dziewczyna jest piękna i dobrze ułożona, o tyle ze starszą Katarzyną sprawa wygląda zupełnie inaczej. Choć Bianka ma wielu adoratorów gotowych z miejsca powziąć ją za żonę, Minola stanowczo odmawia. Najpierw za mąż musi wyjść Katarzyna. A niełatwo znaleźć kandydata chętnego do małżeństwa z humorzastą złośnicą. Gdy w końcu zjawia się ktoś gotowy na ten krok bynajmniej nie z miłości do szczęśliwego zakończenia brakuje jeszcze jednego elementu. Zgody przyszłej panny młodej. Poskromienie złośnicy" to jedna z najpopularniejszych komedii Shakespearea, napisana we wczesnym okresie jego twórczości ok. 1592 roku.