Автор: Stanisław Wyspiański
17
Eлектронна книга

Die Warschauerin

Stanisław Wyspiański

Die War­schaue­rinEin Lied vom Jah­re 1831 PER­SO­NEN Ge­ne­ral Chło­picki  Ge­ne­ral Jan Skrzynecki  Ge­ne­ral Graf Pac  Ka­si­mir Mała­chow­ski  Der jun­ge Of­fi­zier  Ma­ria  An­na  De­ren Mut­ter  Der al­te Ve­teran  Der Dich­ter  Ge­nerä­le, Of­fi­zie­re, Edel­leu­te.  Die Sze­ne spielt am 25. Fe­bru­ar 1831, dem drit­ten Ta­ge der Schlacht bei Gro­cho­wo Vor der Stadt, ein Land­haus; im Erd­ge­schoss. Ein ge­räu­mi­ger Sa­lon im Em­pi­re­ge­schmack, licht und weiß; die Wän­de von ho­hen Pfei­lern un­ter­bro­chen; hier und da et­was Gold­ver­zie­rung. [...] Stanisław Wyspiański Ur. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

18
Eлектронна книга

Gdy przyjdzie mi ten świat porzucić

Stanisław Wyspiański

Gdy przyj­dzie mi ten świat po­rzu­cić 1. Gdy przyj­dzie mi ten świat po­rzu­cić,  na ja­kąż nu­tę bę­dę nu­cić  me­lo­dię zgo­nu mą wy­praw­ną?  Rzu­ci­łem prze­cież go już daw­no.    2. Już daw­no się prze­sta­łem smu­cić  O rze­czy mi­łe mnie stra­co­ne.  Mia­łyż­by smut­ki jesz­cze wró­cić  kraść, co już daw­no ukra­dzio­ne.    3. Prze­cież już daw­no się wy­zby­łem  ma­rzeń o utra­co­nym ra­ju.  Ży­ję, by zwa­ło się że ży­łem...  nad ja­kąś rze­ką, w ja­kimś kra­ju...    4. Nad ja­kąś rze­ką, w ja­kimś mie­ście,  gdzie ślu­bo­wa­łem ślub nie­wie­ście,  gdzie dom stwo­rzy­łem jej i so­bie  z my­ślą o jed­nym wspól­nym gro­bie.    5. A na tym gro­bie, wspól­nym do­mie,  niech­że mi wi­chr ga­łąz­ki ło­mie,  ga­łąz­ki ze­schłe, zwię­dłe, kru­che  w je­sien­ną deszcz­ną za­wie­ru­chę. [...]Stanisław WyspiańskiUr. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

19
Eлектронна книга

(Habt ach!)

Stanisław Wyspiański

(Habt ach!) Habt acht! -- Mar­schi­ren, Zug marsch! -- -- --    Idą -- -- stęp mia­ro­wy --  -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --  Ode­szli, scho­dząc w dół przez dro­gi zbo­cze  a On nad ni­mi rósł, za ni­mi w po­do­bło­cze,  co­raz gór­niej­szy, roz­le­gły, prze­stro­ny,  rósł w grzy­wy da­chów, rósł w baszt dziw­ne gło­wy  i wo­łał w Mia­sto, aż het za łan po­lny  z iglic i szczy­tów wież we wszyst­kie stro­ny:      O nie­chaj ci, co czcić chcą du­mę two­ję,  dziś usza­nu­ją świę­te twe pust­ko­wie;  nie­chaj wi­ta­jąc cię w wi­tal­nej mo­wie  imion nie­mi­łych nie wno­szą w po­dwo­je.  Dy­mitr z Go­ra­ja ka­pry­śnej dziew­czy­nie  one­go cza­su to­pór wy­darł z dło­ni  i pchnął do kom­nat -- za­wsty­dzo­ną w czy­nie  tę -- co jak Świę­ta zmar­ła w tej ustro­ni. [...]Stanisław WyspiańskiUr. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

20
Eлектронна книга

Hymn veni creator

Stanisław Wyspiański

Hymn Ve­ni Cre­ator Na­ro­du śpiew Du­cha Świę­te­go we­zwa­nie czy­li  w sej­mo­wym ko­le  w świą­ty­ni świę­tych  w ka­te­drze  w gro­ma­dzie gmi­ny  w zbo­rze pra­cu­ją­cych  w hu­fie żoł­nie­rzy  w po­lu na ro­li  w do­mie  w za­gro­dzie rę­ko­dziel­ni­ka  we dwo­rze w pa­ła­cu w zam­ku  w chat oko­lu  jak rzek stru­mie­nie  od po­ni­ków gór  po wód roz­to­cze  we wi­chrze w pro­mie­niu w gro­mie  w or­ce  przy zia­ren siej­bie  jak mo­wa się­ga  orę­dzie    Zstąp Go­łę­bi­ca, Twór­czy Duch,  byś my­śli god­ne wznie­cił w nas,  ku To­bie wzno­sim wzrok i słuch,    spól­nie ży­ją­cy, wzro­śli wraz.  Któ­ry się zwiesz Bie­sia­dą dusz,    Wszech­mo­gą­ce­go Bo­ży dar,  pło­mie­niem du­szom pięt­no włóż,  przez czu­łość serc, zdrój ży­wy, żar.    Zbrój nas we sie­dem da­rów łask,    Pra­wi­cą Oj­ca oj­ce wskrzesz,  w Ob­rzę­dzie roz­tocz wiesz­czy blask,    we Słoń­ce du­sze w lot Twój bierz. [...]Stanisław WyspiańskiUr. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

21
Eлектронна книга

I ciągle widzę ich twarze

Stanisław Wyspiański

I cią­gle wi­dzę ich twa­rze . . . . . . . . . . .  I cią­gle wi­dzę ich twa­rze,  ustaw­nie w oczy ich pa­trzę --  ich nie ma -- my­ślę i ma­rzę,  wi­dzę ich w du­szy te­atrze.    Te­atr mój wi­dzę ogrom­ny,  wiel­kie po­wietrz­ne prze­strze­nie,  lu­dzie je peł­nią i cie­nie,  ja je­stem grze ich przy­tom­ny.    Jak sztu­ka jest sztu­ką mo­ją,  me­lo­dię sły­szę cho­ral­ną,  jak ro­sną w bu­rzę na­wal­ną,  w gro­my i wi­chry się zbro­ją.    W gro­mach i wi­chrze sza­le­ją  i ga­sną w gro­mach i wi­chrze --  w mro­ku mdle­ją­ce i cich­sze --  już le­d­wo, le­d­wo wid­nie­ją --  znów wsta­ją -- wra­ca­ją ogrom­ne  ol­brzy­mie, ży­ją­ce -- przy­tom­ne. [...]Stanisław WyspiańskiUr. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

22
Eлектронна книга

[I Want No Weeping at My Grave]

Stanisław Wyspiański

[I Want No Weeping at My Grave] 1st I want no weeping at my grave,  except my wife’s lamenting brief;  I need no tears of yours and save,  oh save yourselves the bogus grief.    2nd I want no moaning of a bell  nor all that mourners’ gloomy yowling;  oh, may the wind and rain raise hell,  and to my funeral come howling.    [...] Stanisław Wyspiański Ur. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

23
Eлектронна книга

(Jak pomnę...)

Stanisław Wyspiański

(Jak po­mnę...) Jak po­mnę, sta­ła na stop­niu wio­dą­cym do cie­ni  du­żej al­tan­ki, wol­nej od słoń­ca pro­mie­ni,  bo cho­ciaż by­ła ob­szer­ną prze­strze­nią,  to jed­nak ca­ła usła­na zie­le­nią  krze­wu -- co upo­rczy­wie piąć się nie prze­sta­wał  po ścia­nie i po słu­pach -- przez co cień jej da­wał;  li­ściem i ga­łąz­ka­mi za­mknął­by ją ca­łą,  gdy­by nie ob­ci­na­ny był wciąż rącz­ką dba­łą  ogrod­nicz­ki -- tą wła­śnie by­ła ona sa­ma.  Sta­ła tak w drzwiach al­tan­ki uję­ta jak w ram­ce  zie­le­nią w ko­ło -- na tle tej zie­le­ni  ciem­nej  zda­ła się głów­ka jej bla­skiem pro­mie­ni  od­bi­jać dziw­nie ja­sno -- jak­by do jej czo­ła  do­da­no ową świetl­ną prze­pa­skę anio­ła.  O, bo aniel­ską du­szę mia­ła -- ku ko­cha­niu  skła­nia­ła wszyst­kich za­raz po jej po­zna­niu. --  Pra­wie nie uwa­ża­ła na mnie -- wciąż pa­trza­ła  przed sie­bie -- nie wiem zaś, co by zna­czy­ła  bo­leść ta w jej twa­rzy -- za­mglo­ne  jej ła­god­ne oczy -- ozdo­bio­ne  za­le­d­wie wi­dzial­ny­mi łza­mi  zda­ły się jak sza­fi­ry opraw­ne per­ła­mi,  że trze­ba by­ło tyl­ko -- choć jed­no wzru­sze­nie  wię­cej -- jed­ne­go ru­chu po­wiek, że­by to cier­pie­nie,  co w głę­bi du­szy tkwi­ło przy­tłu­mio­ne  wy­bu­chło na­raz w rzew­ny płacz zmie­nio­ne,  ta­ką wi­dzia­łem wten­czas smut­ną. [...]Stanisław WyspiańskiUr. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

24
Eлектронна книга

(Kamienna była ława)

Stanisław Wyspiański

(Ka­mien­na by­ła ła­wa) Ka­mien­na by­ła ła­wa --    dzi­ko ob­ro­sła krze­wem  i chwa­stem -- na niej for­mo­wa­ne  le­ża­ły kwia­ty -- mie­niąc się bar­wa­mi  do słoń­ca... by­ło roz­licz­ne kwie­cie  ob­ra­ne z kol­ców, już przy­go­to­wa­ne,  co na bu­kiet uło­żyć się mia­ły. --  Gdy tak pa­trzy­łem na ty­le kwia­tów śmier­cią  uka­ra­nych za swo­ją pięk­ność: są­dzi­łem, że wie­le  szczę­śliw­sze owe chwa­sty. -- Sły­sza­łem sze­lest suk­ni,  sta­nę­ła przede mną ona -- pięk­niej­sza  niź­li kie­dy... w rącz­ce jed­nej mia­ła  kłę­bek ni­ci i już go snuć roz­po­czy­na­ła,  że zda­ła mi się owej Ariad­ny ob­ra­zem  ży­wym... Po­czę­li­śmy ra­zem  skła­dać na bu­kiet kwia­ty -- ja jej po­da­wa­łem  ga­łąz­ki drżą­cą rę­ką, za­le­d­wie śmiąc je do­tknąć --  i żal mi by­ło pa­trzeć, jak je ści­ska­ła sil­nie  i tą ni­cią dłu­gą krę­po­wa­ła. [...]Stanisław WyspiańskiUr. 15 stycznia 1869 w Krakowie Zm. 28 listopada 1907 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Wesele (1901); Legenda (1897), Warszawianka (1898), Lelewel (1899), Klątwa (1899), Wyzwolenie(1903), Noc Listopadowa (1903), Akropolis (1903), Powrót Odysa (1907), Sędziowie (1907) Polski dramaturg, poeta okresu Młodej Polski, malarz, grafik. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz historię sztuki, literaturę i historię na UJ. W latach 1890-1894 podróżował po Europie (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Praga czeska). Ożeniony z chłopką. Charakterystyczne są jego pastele ? impresjonistyczne pejzaże oraz portrety w duchu estetyki secesji, na których postacie obrysowane wyrazistym konturem uchwycone są w naturalnych pozach. Jest twórcą polichromii i witraży w kościele Franciszkanów w Krakowie. W nawiązujących do tradycji dramatu antycznego i szekspirowskiego dramatach symbolicznych Wyspiańskiego refleksji nad historią oraz problematyką narodową i społeczną dotyczącą Polski towarzyszy ideowa dyskusja z romantyzmem. autor: Katarzyna Jastrząb Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.