Bruno Kreisky. Polityka zagraniczna i dyplomacja wobec PRL (1959-1983)

Agnieszka Kisztelińska-Węgrzyńska

Dyplomacja Brunona Kreisky'ego wobec Polski w latach 1959-1983 miała przynosić korzyści obu stronom. Działając zgodnie z przekonaniem wypełniania obowiązku wobec swojego kraju, wzmacniając Wiedeń i przygotowując go do roli międzynarodowego centrum politycznego, wspomagał on zarazem rozwój państw sąsiednich. Zwracał uwagę, że w interesie Wiednia leży, by kierunek zmian na obszarze wschodnim miał charakter wyłącznie ewolucyjny. Dzięki Polsce Kreisky zmieniał swe podejście do innych krajów Europy Środkowej. Choć negatywnie oceniał polskie doświadczenia związane z kształtowaniem demokracji w przeszłości, już podczas pierwszej wizyty w 1960 r. przekonał się, że z Warszawy wychodził silny impuls do pozostałych państw regionu, zachęcający do otwarcia na Zachód. Kreisky przewidywał, że emancypacja społeczeństw za żelazną kurtyną może następować wyłącznie za przyzwoleniem Moskwy. Jakakolwiek ingerencja, zachęta i presja na obywateli państw wschodnich, mobilizująca ich do zrywów rewolucyjnych skazana była, jak sądził, na porażkę. Jednakże zawsze, kiedy do tych zrywów dochodziło - na Węgrzech, w Czechosłowacji czy Polsce - Austria pomagała poszkodowanym. Kanclerz konsekwentnie sprzeciwiał się przy tym sankcjom międzynarodowym wobec władz komunistycznych, gdyż uważał, ze godzą one przede wszystkim w zwykłych obywateli. Polskie władze wykorzystywały to podejście propagandowo.

Cesarstwo przemian - historia modernizacji systemu politycznego współczesnej Japonii

Dawid Jakimiec

Japonia jest dla Polaków państwem egzotycznym, kojarzącym się nam głównie z Krajem Wschodzącego Słońca lub Krajem Kwitnącej Wiśni. Jest to nie tylko całkowicie odmienne państwo od państw Zachodu, ale przede wszystkim całkiem odmienne kultura, historia, obyczaje, a wręcz inna cywilizacja. Zrozumieć i poznać Japonię to nie tylko znać jej historię - należy też poznać jej kulturę, a także zrozumieć mentalność samych Japończyków. Należy zauważyć, iż w Polsce wiedza na temat japońskiej kultury w postaci mangi, anime czy filmów fabularnych jest z pewnością o wiele większa niż wiedza o historii, ustroju politycznym, gospodarce czy społeczeństwie Japonii. Państwo to fascynuje nas zarówno swoją egzotyką kultywującą japońską, tradycyjną odmienność, jak i zindustrializowaniem, a jednocześnie w wielu dziedzinach zglobalizowaniem. W sferze społecznej dochodzi do ścierania się wartości lokalnych z zapożyczonymi od państw zachodnich rozwiązaniami instytucjonalnymi. Warto podkreślić, iż szczególne miejsce w historii Japonii zajmują mity będące nieodłączną jej częścią i stanowiące o odmienności postrzegania świata i filozofii życia. Należy także zaznaczyć, że każda analiza ukierunkowana na zrozumienie mitów i siły ich oddziaływania oraz specyfiki dziedzictwa kulturowego Kraju Wschodzącego Słońca prowadzona na gruncie nauk politologicznych czy pokrewnych nie jest łatwa, ze względu na to, że przy badaniu innych kultur nie ma jednego, powszechnie przyjętego wzorca norm i zachowań społecznych. Stąd większość analiz ma charakter ilościowy, ponieważ cechą liczb jest bezwzględny racjonalizm, chociaż w wielu badaniach analizy ilościowe są niewystarczające. Niniejsza książka poświęcona została genezie i uwarunkowaniom, które wpłynęły na zmianę systemu politycznego współczesnej Japonii, począwszy od czasów feudalnych. Obszar realizowanych treści, jak również wnioski wypływające z poszczególnych rozdziałów stanowią próbę umiejscowienia Kraju Kwitnącej Wiśni w gronie państw demokratycznych. Książka zawiera nie tylko zbiór pogłębionych refleksji odnoszących się do procesów i przemian ważnych z punktu widzenia fundamentów demokratycznych, ale także szereg zagadnień problemowych poruszanych przez wielu cenionych teoretyków i badaczy japońskiej drogi rozwoju. Publikacja składa się z czterech rozdziałów, z których każdy zawiera spójne treści odnoszące się do analizowanych obszarów badawczych. Rozdział pierwszy dotyczy genezy i uwarunkowań historycznych, kulturowych, gospodarczych oraz międzynarodowych kształtowania się systemu politycznego Japonii. Jako moment początkowy zmiany ustrojowej w Japonii przyjmuje się 1946 r. Zainicjowane zmiany objęły również reżim polityczny, którego kształtowanie się determinowane było wieloma czynnikami. Należy podkreślić, że szczególnie istotne miejsce zajmuje dziedzictwo przeszłości. Zastosowanie w opracowaniu koncepcji "zależności od szlaku" koresponduje z nurtem neoinstytucjonalizmu historycznego. Intencją nie jest tutaj bynajmniej instrumentalny stosunek do tego podejścia, lecz pokazanie, dzięki jego możliwościom, że formalne i pozaformalne instytucje, mechanizmy i sposoby postępowania mogą wpływać na współczesne wybory instytucjonalne, zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym sensie. Poza rodzimą japońską tradycją ustrojową i polityczną równie istotną rolę odgrywają wzorce instytucjonalne rodem z demokratycznego świata Zachodu. Mniej lub bardziej determinować one mogą procesy imitacyjne, zwłaszcza u progu zmiany instytucjonalnej. Napięcia i rozdźwięk pomiędzy "starym porządkiem" a "nowym", "swoją tradycją i wzorcem" a "obcym" w warunkach instytucjonalnej niepewności mogą okazać się kluczowe dla kształtowania empirycznego reżimu politycznego sensu stricto, a przede wszystkim mogą powodować długofalowe konsekwencje. W końcu na przebieg procesów zmiany instytucjonalnej istotny wpływ ma również kontekst sytuacyjny i kształtujące go interesy aktorów politycznych. Warunki, w których następuje demokratyczne otwarcie, nie tylko stanowią ważną determinantę określającą kierunek dokonujących się zmian instytucjonalnych w okresie tranzycji, ale także ich skutki są bardziej długofalowe, mając wpływ na przebieg procesów transformacyjnych i konsolidację demokracji. Rozdział drugi zawiera charakterystykę konsolidacji japońskiej demokracji w wymiarze instytucjonalnym w świetle konstytucji oraz analizę reżimu politycznego Japonii. Formalne reguły określające relacje między parlamentem, rządem a cesarzem, kompetencje i zakres działania władzy ustawodawczej, wykonawczej, sądowniczej oraz lokalnej wyznaczone zostały postanowieniami wprowadzonej pod naciskiem Stanów Zjednoczonych Konstytucji Japonii, która została uchwalona 3 listopada 1946 r., a weszła w życie 3 maja 1947 r. Warto podkreślić, iż przepisy konstytucyjne nie zawsze stanowią element rozstrzygający o przebiegu procesów politycznych, określają jedynie ogólne ramy prawno-instytucjonalnych związków i relacji, ponieważ w ramach tych samych modeli normatywnych mogą być realizowane zupełnie różne działania polityczne. Rzutują one nie tylko na zmienność empirycznego reżimu politycznego sensu stricto i jego odchylenie od konstytucyjnego wzorca, ale dodatkowo wpływają na kształtowanie nowego porządku obejmującego rzeczywiste (formalne bądź nieformalne) normy rozstrzygające o specyfice relacji pomiędzy konstytucyjnymi organami władzy. Instytucje mają wprawdzie zakodowany w sobie czynnik ograniczający ludzkie zachowania, jednak margines swobody postępowania aktorów politycznych jest na tyle duży, że umożliwia kształtowanie całkowicie odmiennych od założonych wzorców działań politycznych. W rozdziale trzecim książki przeprowadzona została analiza faz i rezultatów kształtowania się japońskiego systemu wyborczego oraz charakterystyka rywalizacji wyborczej i japońskiego systemu wyborczego. Badaniu poddano także rolę i znaczenie marketingu politycznego w prowadzeniu kampanii wyborczej i rywalizacji pomiędzy kandydatami. Rozdział czwarty poświęcono dogłębnej analizie kształtowania się systemu partyjnego Japonii i powstawania partii politycznych, ale także scharakteryzowano "System 1955". Ponadto poddano rozważaniom temat genezy powstania, rozwoju, jak i działalności Partii Liberalno-Demokratycznej Japonii. Partia ta od momentu jej powstania, nieprzerwanie, aż do 1993 r., samodzielnie rządziła Japonią. Funkcjonujące w Japonii uregulowania prawne w zakresie finansowania partii politycznych zostały przeanalizowane ze szczególnym zwróceniem uwagi na zasady zachowania transparentności systemu finansowania kampanii wyborczych, działalności ugrupowań politycznych oraz całego systemu politycznego wraz z ukazaniem jego specyfiki i niedoskonałości. Prezentowane opracowanie skierowane jest do studentów i nauczycieli, a także szerokiego grona specjalistów zajmujących się problematyką genezy procesów demokratyzacji i historii Japonii. Autor oddaje do rąk czytelnika niniejszą książkę z nadzieją, że zamieszczone w niej treści przyczynią się nie tylko do pogłębienia i usystematyzowania wiedzy dotyczącej japońskiej demokracji i dziedzictwa kulturowego Kraju Kwitnącej Wiśni, ale również rozbudzą ciekawość poznawczą wielu czytelników. Książka została opracowana w ramach pracy doktorskiej.

Chciałbym przekrzyczeć kurtynę żelazną. "Lwów i Wilno" 1946-1950

Stanisław Cat-Mackiewicz

Dziennikarz polski ma dwie drogi przed sobą: albo schlebiać polskiemu wishful thinking i powtarzać androny, którymi karmi się polska wyobraźnia i na których opiera swe plany polityczne, które wobec tego wykorzystywane są przez różne prowokacje obce, albo przeciwstawić się mylnym założeniom, iluzjom i frazesom, wykorzystywanym przez obcą prowokację, i tłumaczyć rzeczywisty, realny bieg wypadków politycznych. W pierwszym wypadku, gdy się gada bezsensowne frazesy, ma się w społeczeństwie polskim mir i autorytet, w wypadku drugim słyszy się oskarżenia o brak patriotyzmu. Stanisław Cat-Mackiewicz   Publicystyka Mackiewicza z lat 1946–1950 zachowała niewiarygodną wręcz aktualność. I nie chodzi tu tylko o te uniwersalne reguły polityki, których wskazywania był mistrzem, co podnoszone jest bodaj w każdym komentarzu do jego twórczości. Na łamach „Lwowa i Wilna” Cat zabiera głos w sprawach, które obecnie, w drugiej dekadzie XXI wieku, ożywiają polską debatę publiczną: od sporów historycznych o politykę Becka i powstanie warszawskie, po Międzymorze, relacje polsko-amerykańskie i – last but not least – przyszłą wojnę między mocarstwami… Jan Sadkiewicz

CHIŃSKI TRYPTYK - Pakiet 3 książki - Bogdan Góralczyk

Bogdan Góralczyk

3 książki - Chiński tryptyk - Bogdan Góralczyk Chiński Feniks. Paradoksy wschodzącego mocarstwa Wielki renesans. Chińska transformacja i jej konsekwencje Nowy długi marsz. Chiny ery Xi Jinpinga 1) Chiński Feniks. Paradoksy wschodzącego mocarstwa "Chiny to kraj zarazem nowoczesny i starożytny, komunistyczny i kapitalistyczny, bogaty i biedny, reformujący się i opierający się reformom, jednolity i zróżnicowany, represyjny i wolnomyślicielski, konserwatywny i rewizjonistyczny, pasywny i agresywny, mocny i słaby". Jak wytłumaczyć ten "chiński paradoks"? W jaki sposób kraj pogrążony w biedzie w czasach "wielkiego skoku" i "rewolucji kulturalnej" wyrasta w ciągu ostatnich dekad na mocarstwo? W swym porywającym eseju prof. Góralczyk, autor bestsellerowego "Wielkiego Renesansu", próbował już przed ponad dekadą wyjaśnić fenomen chińskich reform i spróbować przewidzieć, jak Państwo Środka będzie się zachowywało dalej. "Niniejszy tom pojawił się na naszym rynku w 2010 roku, a więc przed ponad dekadą. Napisany w formie osobistego eseju, był efektem kilkuletniego pobytu na placówce dyplomatycznej w Azji - co prawda nie w Chinach, ale właśnie wtedy wielokrotnie tam jeździłem, z uwagi na swoje zainteresowania i sinologiczne wykształcenie. A im częściej jeździłem, tym bardziej nie mogłem się nadziwić temu, co tam obserwowałem. Już wtedy stało się bowiem dla mnie jasne, że ta wielka cywilizacja - w ostatnich dwóch stuleciach będąca w odwrocie lub politycznej zawierusze - teraz znalazła się na ścieżce prawdziwego odrodzenia. [...] Niech ten Chiński Tryptyk będzie dowodem, że polska sinologia (oraz nauki polityczne) też mają jakiś wkład w rozważania na temat współczesnych Chin, że nie muszą czerpać tylko i wyłącznie z tłumaczeń czy obcych źródeł. Ale nade wszystko ważne jest to, by pokazać, jak bardzo i jak szybko Chiny się w ostatnich ponad czterech dekadach zmieniały. Oddawany tutaj w Państwa ręce tom Chiński feniks ma właśnie taki cel - pokazać odbiorcy, jak i dlaczego Wielkie Chiny ponownie się obudziły i skąd się wziął fenomen tamtejszego Odrodzenia - niczym feniksa właśnie". 2) Wielki renesans. Chińska transformacja i jej konsekwencje WIELKI RENESANS to rewelacyjne studium na temat Quo Vadis Sina? Bogdan Góralczyk prezentuje motywy i aspiracje przywódców Chin w dążeniu do odzyskania "niekwestionowanej i należnej" pozycji pierwszego mocarstwa globu. Wnikliwie omawia ich strategię i taktykę z określeniem głównych symbolicznych jej etapów: 2021, 2035 i docelowego osiągnięcia celu w 2049r. Wyjątkową wartością są niezwykle bogate oryginalne źródła chińskie. Są one przedmiotem głębokiej, krytycznej analizy tego wybitnego politologa i sinologa, potrafiącego trafnie odczytać wieloznaczny sens słów, pojęć i określeń powszechnie tam używanych. Atutem tej pracy jest konfrontacja prezentowanych chińskich ocen z opiniami najwybitniejszych światowych badaczy. Cechą całego wywodu jest obiektywizm. Jestem głęboko przekonany, że ta książka stanie się wydarzeniem. Wróżę jej międzynarodowy rozgłos. Zachęcam, aby stała się "obowiązkową lekturą" dla komentatorów i badaczy współczesnych Chin. Jan Rowiński, emerytowany profesor UW (2002-2013). Absolwent Uniwersytetu Pekińskiego i Instytutu Dyplomatycznego ChRL. Długoletni pracownik MSZ i PISM. W Chinach spędził 16 lat. Redaktor zbiorów dokumentów i materiałów polityki zagranicznej i wewnętrznej ChRL. Autor licznych publikacji w językach polskim, chińskim, angielskim i rosyjskim Opowieść o chińskim sukcesie, jakiej jeszcze nie było: Góralczyk przebija się przez mury propagandy i warstwy ogranych schematów, pokazując wewnętrzne kulisy przemian, wątpliwości, paradoksy i kręte ścieżki decyzyjne chińskich elit władzy. Tym przekrojowym opracowaniem, opartym przede wszystkim na nieznanych szeroko źródłach chińskich, zadaje cios nie tylko miernej publicystyce, ale i całemu pokoleniu badaczy Chin współczesnych. No bo co jeszcze można dodać do takiej analizy? dr Marcin Jacoby, sinolog, autor Chin bez makijażu Bogdan Góralczyk, jeden z najlepszych europejskich sinologów, przyzwyczaił nas już do rzadkiej wśród akademików umiejętności łączenia pogłębionej wiedzy z przystępnością stylu, ale największą zaletą tej monumentalnej pracy jest imponująca perspektywa badawcza - świadoma, naukowa obserwacja Chin od pierwszego pobytu w nich zaraz po śmierci Mao do dziś. Autor ma więc rzadkie kompetencje, by należycie ocenić politykę Chin i czyni to w najlepszy możliwy sposób: patrząc na Państwo Środka od wewnątrz, przez pryzmat chińskich idiomów, kategorii oraz idei przy jednocześnie bardzo europejskim podejściu krytycznym. Jeżeli chce się spróbować zrozumieć Chiny i pojąć implikacje zamierzonego powrotu Państwa Środka do wiodącej roli na świecie, trzeba przeczytać tę książkę. dr Michał Lubina, Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ, autor m.in. Niedźwiedź w cieniu smoka. Rosja-Chiny 1991-2014 3) Nowy długi marsz. Chiny ery Xi Jinpinga Napięcia w stosunkach między największymi światowymi graczami, polityka "zero COVID", paląca kwestia Tajwanu, filary władzy, programowe wizje i cele Xi Jinpinga. Jakie są Chiny w 2022 roku? Czy jest możliwe, że w XXI wieku mocarstwa znów podzielą świat, tym razem na euroatlantycki oraz azjatycki? XX zjazd Komunistycznej Partii Chin (KPCh) nie tylko utrwalił pozycję Xi Jinpinga w partii i państwie, ale zarazem zupełnie zmienił realia w Chinach. Dotychczasowe dziesięć lat rządów Xi oraz obecna praktyka dowodzą, że Chiny weszły w nową rzeczywistość. Stawiają sobie nader ambitne cele. Tymczasem sytuacja zarówno wewnętrzna, jak zewnętrzna mocno się skomplikowały. Profesor Bogdan Góralczyk w nowym, zaktualizowanym wydaniu książki "Nowy Długi Marsz. Chiny ery Xi Jinpinga", w rozdziale "Chiny 2022: w Nowej Erze", przeprowadza wnikliwą analizę wejścia Chin w Nową Erę (xin shidai) oraz poważnych wyzwań, które stoją przed Chinami i ich przywództwem. Chiny nie są jednym z kolejnych, zwykłych państw na świecie, lecz państwem najludniejszym, w istocie kontynentem i "cywilizacją ubraną w szaty państwa", która na dodatek, jak wykazują teraz wszystkie statystyki i dostępne dane, znajduje się w fazie kolejnego renesansu; tego renesansu, którego pandemia COVID-19 nie tylko nie przerwała, lecz wręcz przeciwnie - raz jeszcze wzmocniła kurs na jego osiągnięcie. Władze w Pekinie mają tego pełną świadomość. Przewodniczący Xi Jinping stwierdził wprost w początkach 2021 r., że "czas gra na korzyść Chin". Ocenił, że "świat znajduje się obecnie w okresie bezprecedensowych turbulencji, niespotykanych w ostatnim stuleciu". Wymienił wśród nich jako najważniejsze: pandemię koronawirusa, zakłócenia łańcuchów dostaw, pogorszenie stosunków z Zachodem oraz spowalniającą gospodarkę. Zgodnie z chińską filozofią taki kryzys, czy raczej zestaw zjawisk kryzysowych, to zarazem niebezpieczeństwo, jak i szansa. Chiny stawiają oczywiście na tę drugą kartę. Prof. zw. dr hab. Bogdan J. Góralczyk - politolog i sinolog, b. ambasador w państwach Azji, publicysta, wykładowca w Centrum Europejskim Uniwersytetu Warszawskiego i jego były dyrektor. Specjalizuje się we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Bada też zagadnienia wyzwań globalnych, integracji (europejskiej i poza naszym kontynentem) oraz przekształceń systemowych w różnych regionach świata, ze szczególnym naciskiem na Azję Wschodnią (Chiny) i Europę Środkową (Węgry), co wiąże się ze znajomością języków tych państw. Do tej pory w Wydawnictwie Dialog Autor opublikował następujące książki: Zmierzch i brzask. Notes z Bangkoku (2024), Nowy Długi Marsz. Chiny ery Xi Jinpinga (2022), Chiński feniks. Paradoksy wschodzącego mocarstwa (2022), Birma. Złota Ziemia roni łzy (2021), Węgierski syndrom: Trianon (2020), Wielki Renesans. Chińska transformacja i jej konsekwencje (2018).

Ciężkie czasy dla agentów

Grzegorz Rossa

Główne tezy książki Specsłużby i agentura wpływu są rodzajem broni takim samym, jak: - Wojska lądowe - Marynarka wojenna - Lotnictwo - Wojska rakietowe - Wojska kosmiczne - Wojska elektroniczne Kiedy nie jest prowadzona wojna energetyczna, najskuteczniejsze w osiąganiu celów są specsłużby i agentura wpływu Od specsłużb i agentury wpływu silniejsza jest gospodarka. Specsłużby i agentura wpływu nie są w stanie zmienić skutków gospodarczych Najsilniejsze na świecie specsłużby i agentury wpływu ma Moskowia. Rozpad Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) nie był wydarzeniem incydentalnym ani pojedynczym. Jest jednym z etapów procesu, którego ciągiem dalszym będzie rozpad Federacji Rosyjskiej (FR) i zanik Moskowii Moskowia popełnia samobójstwo. Pogłębia surowcowość swojej gospodarki. Jednym ze skutków zaniku Moskowii będzie ściganie zbrodniarzy Moskowii jeszcze intensywniejsze od ścigania zbrodniarzy III Rzeszy Niemieckiej Najgorliwszymi i najskuteczniejszymi łowcami zbrodniarzy Moskowii będą byli funkcjonariusze specsłużb i agenci wpływu Moskowii Jeżeli zbrodniarze Moskowii nie zneutralizują, póki jeszcze mogą, większość specsłużb i agentur wpływu Moskowii, ich szanse na uniknięcie pochwycenia będą bliskie zeru Powyższe procesy można przyspieszyć zmniejszając światowe ceny węglowodorów. Motto Autor uczciwie uprzedzał czytelnika — sensacji nie będzie. Żadnych „nieznanych dotąd dokumentów z prezydenckiego archiwum”, żadnych tajnych i dlatego nikomu nieznanych „wspomnień doradcy Stalina”. Nic oprócz nudnego, nieciekawego, skrupulatnego badania jawnych i — w zasadzie — ogólnodostępnych źródeł. Spece od „płaszcza i kindżału” twierdzą, że właśnie takimi drogami zdobywa się największą część całej informacji rozpoznawczej… Mark Sołonin Postrzeganie kwestii agentury wpływu, działań specjalnych specsłużb jest silnie zmistyfikowane. Na jednym biegunie osoba interesująca się agenturą wpływu jest traktowana, jakby wierzyła w zabobony. Przekonanie o istnieniu agentur wpływu jest utożsamiane z wiarą w czarnego kota. Rzecz, którą trzeba obowiązkowo wyszydzić. A pierwszym krokiem jest użycie znanego powszechnie epitetu, spiskowa teoria dziejów. Na drugim biegunie specsłużbom przypisuje się zdolności nadludzkie. Demoniczne. Są mroczną, wszechmocną siłą, przenikającą wszystko i nad wszystkim mającą władzę. Nie można wysiąkać nosa, aby wszechświatowy spisek o tym nie wiedział. A nawet bez jego przyzwolenia. Książka stara się zagadnienie agentury wpływu zdemistyfikować. Obraz agentury wpływu zdemistyfikowanej sytuuje się, wbrew pozorom, bynajmniej, nie między powyższymi biegunami. Agentura wpływu jest zjawiskiem, jak każde inne. I, jak każde inne, może i powinno być przedmiotem badań. Książka posługuje się obszerną literaturą źródłową. I, bynajmniej, nie jest to literatura specjalistyczna. Źródła są powszechnie dostępne i popularne. Jest to zabieg celowy. Ma za zadanie udowodnienie, że przy badaniu agentury wpływu sięganie po źródła tajne czy choćby tylko trudniej dostępne nie jest konieczne. Przeciwnie, większość informacji, które, rzekomo, mają pochodzić ze źródeł tajnych, które uwiarygodniane są formą rozpowszechniania, plotką czy omówieniem, są celowo preparowanymi fałszywkami. Aby je badać niezbędna jest wiedza fachowa i doświadczenie. Amator zdziała więcej interesując się tym, co jest dostępne każdemu. Celem istnienia agentury wpływu jest, jak sama nazwa wskazuje, oddziaływanie na otoczenie. Ale, kto wie, czy sama agentura wpływu nie podlega bardziej warunkom, w których operuje. Agentura wpływu jest narzędziem, jak każde inne. I, jak każde narzędzie, jest dostosowywana do potrzeb i celów narzędziem operującego. Narzędzia zbędne się złomuje. Agenturę wpływu częściej, niż to się wydaje. W książce zostały poddane analizie czynniki wpływające na agenturę wpływu: geopolityczne, cywilizacyjne, socjocybernetyczne, kulturowe, gospodarcze, historiozoficzne, ekonomiczne, polityczne, historyczne, antropologiczne, socjologiczne, psychologiczne i in. Analiza wydała się na tyle obiecująca, że pokuszono się o prognozę. Ciężkie czasy dla agentów można potraktować, jako kontynuację Żydów, Polaków, dialogu[2]. W porównaniu z nimi obejmują obszar znaczenie większy i przestawiają ujęcie głębsze. Żydzi, Polacy, dialog[2] też zawierały prognozy. Około połowa z nich już została spełniona. Żydzi, Polacy, dialog[2] przewidywały np.: emancypację ludności kolorowej w USA i jej marsz przez instytucje — prezydentem USA jest osoba kolorowa; przewidywały, że wzrost cen ropy naftowej da terrorystycznym przeciwnikom Państwa Izraela lepsze uzbrojenie — Państwo Izraela przegrało wojnę z Hezbollahem w południowym Libanie. Spełnianie się prognoz z Żydów, Polaków, dialogu dobrze rokuje prognozom z Ciężkich czasów dla agentów.

Cyrk polski

Dawid Krawczyk

Od Stalowej Woli po Słupsk: Dawid Krawczyk podąża śladem trzech kampanii wyborczych, by odkryć, jak wygląda prawdziwa rozpolitykowana Polska. Zjada kilogramy grillowanej kiełbasy, zapija je słodkimi napojami sokopodobnymi, jednym uchem słucha polityków, a drugim chwyta, co mówią ludzie w kolejkach do grilla, na wiejskich dożynkach, w eleganckich salach konferencyjnych. Obserwuje też tych, których omijają światła reflektorów, a bez których nie byłoby kampanii sztabowców, szefów biur prasowych, ochroniarzy. Rozmawia z dziennikarzami. Jednak sielska atmosfera festynu skrywa głęboki mrok. Aby wygrać wybory, trzeba wskazać wroga, trzeba kogoś napiętnować i kogoś upodlić. Cynizm polityków trafia na podatny grunt powszechnych uprzedzeń. To historia, która dzieje się na naszych oczach. Jeżeli książką o najbardziej absurdalnym poczuciu humoru od lat jest reportaż polityczny, to prawdopodobnie jej akcja rozgrywa się w Polsce. Malcolm XD

Człowiek, państwo, wojna. Analiza teoretyczna

Kenneth N. Waltz

8. tom serii Historia i Polityka pod redakcją Jana Sadkiewicza Człowiek, państwo, wojna to jedna z najważniejszych książek o stosunkach międzynarodowych. Lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce zrozumieć, dlaczego państwa toczą ze sobą wojny. prof. John J. Mearsheimer, Uniwersytet w Chicago Trudno wyobrazić sobie współczesną naukę o stosunkach międzynarodowych bez dorobku Kena Waltza. Nawet jego krytycy nie mają wątpliwości, że był on najbardziej znaczącą postacią w naszej dziedzinie w epoce powojennej. prof. Ken Booth, Uniwersytet w Aberystwyth (emeritus) Wybitny teoretyk politycznych zmagań o potęgę, bezlitośnie rozwiewał nadzieje na to, że siła moralna, liberalne zasady lub demokratyczne krucjaty mogą położyć kres wojnom. Jednocześnie zaprzeczał powszechnemu przekonaniu, jakoby realiści byli bezwzględnymi jastrzębiami, czerpiącymi przyjemność z używania siły. prof. Richard K. Betts, Uniwersytet Columbia Książka nie tylko dla tych, którzy zajmują się polityką profesjonalnie, ale dla wszystkich, którzy się nią pasjonują i pragną ją zrozumieć. prof. dr hab. Piotr Kimla, Uniwersytet Jagielloński Prawdopodobnie najważniejsza książka, jaką kiedykolwiek napisano na temat teorii stosunków międzynarodowych. prof. Robert Gallucci, Uniwersytet Georgetown Kenneth N. Waltz (1924-2013) - jeden z najwybitniejszych teoretyków i właściwie współtwórca dyscypliny naukowej o nazwie stosunki międzynarodowe. Profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley oraz Uniwersytetu Columbia, członek zespołów naukowych najbardziej prestiżowych ośrodków badawczych jak: Centrum Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Harvarda, Międzynarodowego Ośrodka Naukowego Woodrowa Wilsona w Waszyngtonie, Wydziału Studiów nad Wojną King's College w Londynie, Uniwersytetów w Pekinie i Fudan w Chinach. Stypendysta Fundacji Guggenheima i Narodowej Agencji Nauki w USA oraz profesor gościnny na wielu uniwersytetach na czterech kontynentach. Jego prace są najczęściej zadawanymi lekturami dla studentów stosunków międzynarodowych na amerykańskich uniwersytetach. Autor dwóch klasycznych dzieł: Struktura teorii stosunków międzynarodowych oraz Człowiek, państwo, wojna.

Czwarte Imperium

Jane Burgermeister

Książka autorstwa Jane Bürgermeister pod tytułem „Czwarte imperium. Thriller polityczno-ekonomiczny” jest pełna doskonale nakreślonych obrazów przedstawiających sposoby zniewalania finansowego ludzi i krajów współczesnego świata. Oddaje wizję Nowego Ładu Światowego, na którego czele ma stanąć światowy rząd wspierany przez ogólnoświatową armię. Te złowieszcze projekcje wbrew pozorom wcale nie są odległe od rzeczywistości, ponieważ mamy obecnie do czynienia z przejawami patologii opisanymi w książce i obserwujemy wciąż coraz to bardziej niepokojące oznaki istnienia globalnego niewolnictwa. https://oficyna-aurora.pl/index.php?a=ksiazki&c=36&f=recenzje