Telmisartan z hydrochlorotiazydem w terapii nadciśnienia tętniczego

Ireneusz Domański-Giec, Beata Wożakowska-Kapłon

Równoczesne zastosowanie leków hipotensyjnych z różnych grup jest obecnie postępowaniem zalecanym przez towarzystwa medyczne. Korzystnymi aspektami takiego postępowania są mniejsze dawki poszczególnych substancji, oddziaływanie na różne drogi rozwoju nadciśnienia oraz lepsze przestrzeganie przez pacjentów zaleceń. Preparat złożony telmisartanu z hydro chlorotiazydem zapewnia oddziaływanie hipotensyjne przez hamowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron oraz działa nie moczopędne. Dzięki temu ogranicza ryzyko hipokaliemii, a także zmniejsza działanie diabetogenne. Lek ten jest szczegól nie polecany w terapii osób starszych i z dużym ryzykiem sercowo-naczyniowym.

Poradnik Cukrzyca w pytaniach i odpowiedziach

Piotr Gajda

Poradnik "Cukrzyca w pytaniach i odpowiedziach" w prosty sposób przekazuje najważniejszą wiedzę o chorobie przydatną dla wszystkich pacjentów cierpiących na to schorzenie, jak również ich bliskich. Z poradnika Czytelnik może uzyskać podstawowe informacje na ten temat, czyli: czym jest cukrzyca i jakie są jej rodzaje, jakie mechanizmy odpowiadają za prawidłowe stężenie glukozy we krwi, czym jest insulinooporność, jakie są objawy i powikłania cukrzycy; a także poznać metody farmakologiczne i niefarmakologiczne radzenia sobie z cukrzycą, dowiedzieć się, czym są: hipoglikemia, stopa cukrzycowa i stany przedcukrzycowe. Wiedza przekazana w zwięzłej formie może pomóc pacjentom i ich rodzinom w radzeniu sobie z problemem zdrowotnym, jakim jest cukrzyca.

Terapia zakażeń jesienno-zimowych

Urszula Zielińska-Borkowska

W artykule omówiono zastosowanie antybiotyków w okresie jesienno-zimowym. Przypomniano podstawowe informacje dotyczące amoksycyliny w połączeniu z kwasem klawulanowym oraz cyprofloksacyny.

10 powodów, dla których warto stosować telmisartan i telmisartan z hydrochlorotiazydem w terapii nadciśnienia tętniczego

Paweł Balsam

Zgodnie z aktualnymi wytycznymi Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego podstawą terapii hipotensyjnej jest blokowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron za pomocą sartanów lub inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę. Do tych grup leków dołącza się antagonistę kanałów wapniowych bądź diuretyk tiazydowy. Taka terapia pozwala osiągnąć kontrolę ciśnienia tętniczego u ok. 60% pacjentów. W poniższym artykule zostanie omówione połączenie oparte na telmisartanie, leku o bardzo długim czasie działania, bardzo korzystnym profilu metabolicznym i wysokiej tolerancji.

Osiem twarzy ramiprilu, czyli drogowskaz terapeutyczny dla lekarza praktyka A.D. 2023

Marcin Barylski

Zgodnie z aktualnymi wytycznymi przy podejmowaniu decyzji o rozpoczęciu leczenia hipotensyjnego najistotniejsze jest oszacowanie ryzyka sercowo-naczyniowego związanego ze stopniem nadciśnienia tętniczego oraz z liczbą i rodzajem współistniejących czynników ryzyka. Współczesna terapia polega bowiem nie tylko na uzyskaniu trwałej normotensji przy zachowaniu dobrej jakości życia, ale również na korygowaniu zaburzeń hemodynamicznych i metabolicznych, a przede wszystkim - na przedłużaniu życia poprzez redukcję zachorowalności i umieralności z powodu incydentów wieńcowych, niewydolności serca oraz udarów mózgu. U większości pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i różnymi schorzeniami współistniejącymi lub wysokim ryzykiem powikłań sercowo-naczyniowych najkorzystniejszym wyborem jest lek blokujący układ renina-angiotensyna-aldosteron. W chorobie wieńcowej i innych sytuacjach wysokiego ryzyka krążeniowego szczególna rola przypada ramiprilowi, który oprócz działania hipotensyjnego wykazuje wybitne właściwości kardio- i wazoprotekcyjne.

SCORE EEG Standardized Computer-based Organized Reporting of EEG. CUSPE EEG Cyfrowy Ujednolicony System Prezentowania EEG

Magdalena Bosak, Ewa Nagańska, Izabela Domitrz, Aleksander Sobieszek

Broszura zawiera informacje na temat systemu analizy i opisywania EEG opartego na oprogramowaniu komputerowym pod nazwą SCORE EEG. Polska wersja SCORE EEG, Cyfrowy Ujednolicony System Prezentowania EEG (CUSPE), jest dostępna bezpłatnie dla wszystkich neurofizjologów na stronie www.holbergeeg.com. Mamy nadzieję, że ten system ułatwi codzienną praktykę zarówno elektrofizjologom analizującym elektroencefalogramy, jak i lekarzom interpretującym wynik badania łącznie z obrazem klinicznym.

Zawroty głowy w praktyce

Izabela Domitrz, Sebastian Bojanowski, Beata Mielańczuk-Lubecka

Zawroty głowy definiowane są jako złudzenie ruchu wirowego otoczenia, własnego ciała, głowy, wrażenie niestabilności podło ża lub niepewnej postawy. Halucynacja ruchu obrotowego jest charakterystyczna dla zawrotów głowy i kojarzona jest głównie z zaburzeniami obwodowymi. W procesie diagnostycznym obejmującym badania ogólnomedyczne, laryngologiczne i neurologiczne istotna jest znajomość profilu pacjenta z zawrotami głowy pochodzenia przedsionkowego o różnej etiologii (łagodne położeniowe zawroty głowy, ostra jednostronna westybulopatia, choroba Meniere'a). Pozwala to na zadanie pacjentowi właściwych pytań w trakcie badania podmiotowego, a także prawidłową interpretację testu HINTS i testów pozycyjnych. Dodatkowym istotnym elementem diagnostyki zawrotów głowy jest ocena fizjoterapeutyczna zaburzeń chodu i postawy. Standaryzacja procedur diagnostycznych i leczenia w dziedzinie neurootologii ma na celu poprawę opieki nad pacjentem z zawrotami głowy.

Powody, dla których warto stosować metotreksat w formie iniekcji podskórnej w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów

Piotr Ligocki

Metotreksat jest podstawowym lekiem stosowanym w terapii reumatoidalnego zapalenia stawów. Obecnie lekarz może wybrać pomiędzy postacią preparatu podawaną doustnie lub podskórnie. W artykule podkreślono cechy, którymi pozytywnie wyróżnia się postać podskórna leku. W szczególności zwrócono uwagę na jego biodostępność.

Dlaczego warto rozważyć iniekcje domięśniowe na pierwszych etapach terapii?

Ewa Walewska

W pracy opisano sposoby poprawienia skuteczności i bezpieczeństwa leczenia bólu przy użyciu meloksykamu. Główny nacisk położono na uzyskanie szybkiego efektu terapeutycznego dzięki zastosowaniu podania domięśniowego oraz wzmocnienie efektu analgetycznego przez dodanie witaminy B12.

Psychiatria w medycynie Dialogi interdyscyplinarne Tom 4

Joanna Rymaszewska, Dominika Dudek

Kolejny tom książki pt. Psychiatria w medycynie - dialogi interdyscyplinarne pod redakcją prof. Joanny Rymaszewskiej i prof. Dominiki Dudek przynosi (zresztą jak zwykle) bardzo ciekawe informacje z zakresu szeroko pojętych związków psychiatrii z innymi gałęziami medycyny. W książce możemy znaleźć aktualne i cenne dane na temat chorób zakaźnych w aspekcie psychiatrycznym, a także inne zagadnienia - m.in. dotyczące nowych technologii w diabetologii, otyłości, problemów pacjentek położniczych, osób starszych, jak również zaburzeń odżywiania i metod leczniczych, w tym hipnozy. Przedstawione są też najnowsze problemy, z którymi psychiatrzy i psychologowie spotykają się coraz częściej, takie jak dysforia płciowa czy nowoczesne uzależnienia. Autorzy rozmawiają także o aktualnych problemach, takich jak pandemia, jej wpływ na nasze funkcjonowanie społeczne i ogólna kondycja służby zdrowia w Polsce. Wszystkie tematy są ważne i trudno jest wybrać najbardziej interesujące. Zachęcamy do przeczytania całej książki i do refleksji nad naszymi psyche i somą.

Zarys otoneurologii tom 1

Waldemar Narożny, Henryk Skarżyński

W podręczniku w sposób logiczny i przejrzysty opisano niełatwe zagadnienia anatomii, fizjologii i patofizjologii, ambulatoryjnej i klinicznej, diagnostyki neurologicznej, otolaryngologicznej, audiologicznej i radiologicznej układu równowagi. Wyodrębnione są rozdziały przedstawiające różnice kliniczne między zawrotami głowy wieku dziecięcego a występującymi u osób w wieku podeszłym. Ważną, obszerną, napisaną w oparciu o najnowsze piśmiennictwo oraz doświadczenia własne Autorów część podręcznika stanowią rozdziały poświęcone leczeniu zaburzeń przedsionkowych. Jest ono wielokierunkowe (transtympanalne, farmakologiczne, chirurgiczne), a wybór sposobu leczenia zależy w dużej mierze od wyniku postępowania diagnostycznego. Większość zawrotów głowy i zaburzeń równowagi jest leczona zachowawczo, głównie farmakologicznie. Szczególnie wartościowe, zwłaszcza dla lekarzy otochirurgów, są informacje zawarte w rozdziale omawiającym diagnostykę i terapię zawrotów głowy pochodzenia jatrogennego. Integralną część terapii zawrotów głowy stanowi rehabilitacja. Poświęcony jest jej jeden z końcowych rozdziałów monografii. Książkę zamykają dwa rozdziały omawiające problemy napotykane przez lekarzy wielu specjalności w procesie orzekania niepełnosprawności w chorobach otoneurologicznych. Podręcznik Zarys otoneurologii wypełnia znaczącą lukę na polskim rynku wydawniczym dotyczącą opracowań poruszających wszechstronne problemy związane z zaburzeniami przedsionkowymi. Stanowi ważne źródło informacji zarówno dla lekarzy otolaryngologów, neurologów, audiologów, foniatrów, jak i lekarzy rodzinnych, radiologów oraz rehabilitantów. Skierowany jest także do przyszłych adeptów sztuki lekarskiej - studentów wydziałów medycznych polskich uniwersytetów.

Spoczynkowa częstość rytmu serca a zastosowanie β-adrenolityków w leczeniu chorych z nadciśnieniem tętniczym

Martyna Waliczek, Piotr Rozentryt

Przyspieszona częstość rytmu w spoczynku jest skorelowana z gorszym rokowaniem zarówno w populacji ogólnej, jak i w różnych grupach chorych. Rekomendacje towarzystw naukowych zajmujących się leczeniem chorych z nadciśnieniem tętniczym nakazują włączyć pomiar spoczynkowej częstości rytmu w spoczynku do rutynowej oceny chorych. U pacjentów z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym sugerowane jest zastosowanie kardioselektywnych B1-adrenolityków w celu zwolnienia częstości rytmu serca. Postępowanie takie należy poprzedzić szczegółowym badaniem chorego i eliminacją przyczyn przyspieszenia rytmu. W pracy wskazano wiele wątpliwości związanych ze zwalnianiem częstości rytmu serca w różnych grupach chorych. Zarysowano także proponowany algorytm postępowania.

Zastosowanie etorykoksybu w chorobach układu ruchu - doświadczenia ośrodka warszawskiego

Robert Rupiński

Etorykoksyb - selektywny inhibitor COX-2 (koksyb) - został zarejestrowany w leczeniu choroby zwyrodnieniowej, reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa (spondyloartropatia) oraz dny moczanowej. Silne działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne etorykoksybu zostało potwierdzone w randomizowanych badaniach klinicznych obejmujących duże grupy pacjentów. Etorykoksyb w porównaniu z klasycznymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi charakteryzuje się blisko 2-krotnie niższym ryzykiem poważnych działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Jednocześnie, podobnie jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, terapia etorykoksybem jest przeciwwskazana u pacjentów z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym.

Renesans metforminy

Artur Mamcarz, Wiesława B. Duda-Król

Publikacja poświęcona jest metforminie, leku który skutecznie leczy hiperglikemię, ma działanie metaboliczne, zmniejsza insulinooporność i znakomicie sprawdza się w farmakoterapii chorych z zespołem metabolicznym

Psychiatria w medycynie Dialogi interdyscyplinarne Tom 1

Joanna Rymaszewska, Dominika Dudek

Dostajecie, Drodzy Czytelnicy, niebywale praktyczną pozycję, pozwalającą zrozumieć problemy psychiatryczne w praktyce szeregu specjalności lekarskich. Za wyjątkowo atrakcyjną należy uznać formułę niniejszej książki pod redakcją prof. Joanny Rymaszewskiej i prof. Dominiki Dudek, uznanych autorytetów w dziedzinie psychiatrii. Rozmowy obu Autorek z eksperymentami reprezentującymi wiele innych dziedzin medycyny o problemach psychiatrycznych, z jakimi mają do czynienia w swojej praktyce klinicznej, dla mnie, internisty-kardiologa, były bardzo interesujące i wciągające. każdego lekarza, który na co dzień styka się z problemami psychiatrycznymi u swoich pacjentów - bez względu na specjalność - aby w wolnej chwili sięgnął po tę niezwykle ciekawą pozycję.

Jesień i zima - czas wzmożonych infekcji

Adam J. Sybilski

Zakażenia układu oddechowego występują przez cały rok, ale częstość ich występowania zmienia się w zależności od pory roku i znacznie wzrasta w okresie jesienno-zimowym. Wydaje się, że główne znaczenie dla sezonowości wzrostu zachoro wań na infekcje dróg oddechowych w okresie jesienno-zimowym mają: zwiększone zanieczyszczenie środowiska, zimniejsze powietrze jesienią i zimą niż latem, wychłodzenie spowodowane przez oddychanie wilgotnym i chłodnym powietrzem, nad mierne ogrzewanie mieszkań, wysuszenie powietrza w domach przez ogrzewanie, brak słońca i mniejsza produkcja witaminy D, zmniejszenie się dystansu między ludźmi. Najważniejsza w postępowaniu z infekcjami jesienią i zimą jest profilaktyka, a jej podstawowy element stanowi wzmacnianie układu odpornościowego. Jednak nawet najlepsza profilaktyka nie uchroni nas w 100%. W przypadku pojawienia się infekcji dróg oddechowych należy wdrożyć odpowiednie leczenie. W każdym przypadku infekcji (zwłaszcza o etiologii wirusowej) należy zastosować leczenie objawowe. W kilku specyficznych sytuacjach, w których etiologia jest znana lub podejrzewana, w swoim arsenale mamy leki przyczynowe. Dotyczy to infekcji grypowej (oseltamiwir), infekcji bakteryjnej (antybiotyk, np. amoksycylina z kwasem klawulanowym) oraz zakażenia atypowego (makrolid). Oseltami wir podajemy w grypie i przy jej podejrzeniu. Amoksycylina z kwasem klawulanowym odgrywa szczególną rolę w ambulato ryjnym leczeniu ostrego zapalenia ucha środkowego i pozaszpitalnego zapalenia płuc. Azytromycyna jest lekiem pierwszego rzutu w zakażeniach atypowych (krztusiec, mykoplazma).