Kobieta nie jest ciałem, jest kolorami i wyobraźnią

Katarzyna Gołąbek

"Kobieta nie jest ciałem, jest kolorami i wyobraźnią" to album wyjątkowy. Połączenie słowa i obrazu, w kolory zmysłów i estetyki. Połączenie to zmierza w kierunku rozumienia i odczuwania piękna. Kobieta, kobiecość, erotyka, dotyk, słowo, kultura, estetyka - to znikające ze współczesności ogrody zachwytu. Czy piękno takie powróci? Myślę, że twórczość obu autorek, daje nam powód do otuchy. Piękno musi powrócić. Połączenie kolorów odczuć płynących z ciała i duszy Katarzyny Gołąbek z kolorami ciała i kobiet w obrazach Katarzyny Palety tworzą dopełniający się obraz piękna, które zachwyca, na które chce się patrzeć. Na piękno, chce się patrzeć. Piękno chce się słuchać i czytać. W piękno chce się wnikać. Trzeba pamiętać też, że PIĘKNO - jest dzieckiem wrażliwości, jest czyste i niedefiniowalne, po prostu odczuwalne. Dlatego przenieśmy się na strony albumu. Znakomitego połączenia PIĘKNA stworzonego przez dwie wyjątkowo utalentowane kobiety - Katarzynę Gołąbek i Katarzynę Paletę.Oglądając ten album w programie Adobe Reader, w opcji wyświetlania dwóch stron na ekranie - widzimy tekst i obraz do niego wybrany. Wybrany wrażliwością malarki Katarzyny Palety do tekstów poetki Katarzyny Gołąbek. Czytamy tekst, odczuwamy go, przenosimy się na obraz, odczuwamy i dalej wykonujemy to zaczarowane koło, które wciąga nas w taniec zachwytu nad tym połączeniem. Połączeniem uczuć i kolorów. Bo, tak należy pochłaniać ten ogród estetycznej rozkoszy.

Szary mag. Sahi

Jarosław Prusiński

Niebo szarzało z każdą minutą. Pole bitwy rozświetlała już tylko lekka, czerwona poświata słońca, które już zaszło za wzgórzami. Czarne chmury wydawały się ciężkie, jakby były odlane z ołowiu. Śpiący zaczęli się budzić, tak jak każdej nocy i brani na smycz przez zaklęcia Sahi, ustawiali się karnie w szeregu. Jeden za drugim, rząd za rzędem. Topory i tarcze albo długie dzidy dzierżyli w swoich martwych dłoniach, czekając na rozkaz swoich panów. Jakie łatwe będzie to zwycięstwo! [...] Śpiew. Wysoki, przenikliwy śpiew wydobył się najpierw z kilku, potem setek, wreszcie tysięcy i setek tysięcy gardeł. Pieśń przywołująca demony rozlała się po łąkach Świętej Ziemi! Wojska ruszyły. Z wolna, ociężale, szereg po szeregu ruszał w stronę najeżonej pikami ściany wojsk Zakonu. Z każdą chwilą ludzie i Śpiący poruszali się coraz szybciej. Ciemne moce wstępowały w wojowników żywych i martwych. Po chwili nabrali energii sztormowej fali i jak gigantyczna ludzka fala popłynęli na wojowników Zakonu. Jarosław Prusiński Jarosław Prusiński, absolwent Politechnii i zarządzania. Miłośnik literatury, poezji śpiewanej i fotografii. "szary Mag" jest debiutancką powieścią autora, która znalazła uznanie nie tylko wśród miłośników gatunku. Świat bohaterów powieści nie jest powieleniem utartych ścieżek, został stworzony od nowa, czytelnik sam musi go odkryć i zrozumieć. Nietypowa narracja pokazuje ten świat z różnych punktów widzenia, opowieść wciąga, daje do myślenia. Wkrótce w ręce czytelników zostaną oddane dwa kolejne tomy (już pełnowymiarowe): "Szary Mag-Sahi" oraz "Szary Mag-Wielka Księga". Na wydanie czeka również tom opowiadań Science Fiction, pod tytułem: "Vortex". absolwent Politechnii i zarządzania. Miłośnik literatury, poezji śpiewanej i fotografii. "Szary Mag" jest debiutancką powieścią autora, która znalazła uznanie nie tylko wśród miłośników gatunku. Świat bohaterów powieści nie jest powieleniem utartych ścieżek, został stworzony od nowa, czytelnik sam musi go odkryć i zrozumieć. Nietypowa narracja pokazuje ten świat z różnych punktów widzenia, opowieść wciąga, daje do myślenia. Wkrótce w ręce czytelników zostaną oddane dwa kolejne tomy (już pełnowymiarowe): "Szary Mag-Sahi" oraz "Szary Mag-Wielka Księga". Na wydanie czeka również tom opowiadań Science Fiction, pod tytułem: "Vortex".

Projekt Chelsea

Anna Macek

Amara po wypiciu eliksiru  jest zdezorientowana. Kim teraz jest? Okazuje się, że eliksir z Jaskini Zmiennokształnych przemienił ją w zwykłego człowieka. Jak na złość pojawia się jej dawna przyjaciółka- Maija Esbjorn. Nie pałają do siebie sympatią. Amara odnajduje tajemniczy list, którego nie oddaje go właścicielce. W poszukiwaniu mocy zwraca się do Maiji. Przyznaje się także do mordserstwa przed sądem i zostaje skazana na śmierć. Co tym razem dla Amary przygotowały siły magii?   Kontynuacja Akademii Smoków. Anna Macek Mimo, że Anna M. Macek ma dopiero 15 lat już wchodzi na polski rynek. Jej wcześniejsze opowiadania nieraz zadziwiały nauczycieli. Dziewczyna odkryła swój talent pomiędzy II a III klasą podstawówki. Prawdopodobnie przyczyniły się do tego podwórkowe plany stworzenia filmu i świadomość, że ktoś musi napisać scenariusz. Anna M. Macek pisze ogólnie fantastykę, ale w zamiarach na także książki dla Waszych pociech.

Jak napisać skuteczne zaproszenie na warsztaty i webinary

Krystyna Bezubik

Organizowanie warsztatów, webinarów, szkoleń ma sens wtedy, gdy ludzie się zapisują - to już wiesz. Tylko jak napisać zaproszenie, które ludzie przeczytają? Jakich słów, sformułowań użyć, by zdecydowali się przyjść na warsztaty/webinar? Co zrobić, by zainteresować potencjalnych uczestników? Ile informacji zawrzeć w samym tekście zaproszenia?   Chcesz poznać odpowiedzi na te pytania? Kurs online "Jak pisać skuteczne zaproszenia na warsztaty" to 7 prostych kroków, dzięki którym z lekkością stworzysz tekst zaproszenia. To wiedza, z której będziesz korzystać przez całe swoje marketingowe życie. Dzięki kursowi dowiesz się: - co jest podstawą skutecznego zaproszenia; - co zrobić, by zaproszenie zostało w ogóle przeczytane; - jak ubrać tekst w formę.   A to wszystko krok po kroku: Krok pierwszy - poznasz swojego czytelnika. Krok drugi - zaczniesz posługiwać się językiem korzyści. Krok trzeci - nauczysz się tworzyć przyciągające uwagę tytuły. Krok czwarty - stworzysz profesjonalną notkę o mnie. Krok piąty - poznasz praktyczne struktury tekstu zaproszeń. Krok szósty - zwrócisz uwagę na "wygląd" treści na stronie. Krok siódmy - wzmocnisz skuteczność swojego zaproszenia, stosując język zmysłów. Kurs to wiedza merytoryczna, przykłady gotowych tekstów i ćwiczenia, dzięki którym teoria stania się praktyką. Kurs ma formę e-booka  + nagranie wideo fragmentu szkolenia: "Jak pisać teksty marketingowe".

Isztar

Jarosław Prusiński

Powieść Isztar jest ciekawym połączeniem SF i książki historycznej. Są to dwie opowieści zbiegające się w jednym punkcie. Każda jest inna, każda pisana w innym stylu i innej narracji. Historia przedstawiona jest z punktu widzenia współczesnego mężczyzny i kobiety urodzonej kilka tysięcy lat p.n.e. To powieść momentami zabawna, momentami refleksyjna, pokazująca wiele ciekawostek ze starożytnego, wymarłego świata. Z pewnością nietuzinkowa i oryginalna. Długo można o niej pisać, ale można też krótko – to jest po prostu świetna książka.

Jak zrobić DVD ze zdjęć. Podstawy montażu filmowego

Wydawnictwo przeznaczone jest dla tych wszystkich, którym zależy, by wykonane własnoręcznie zdjęcia można było zaprezentować najatrakcyjniej, jak to tylko możliwe. Najciekawszą formą prezentacji jest niewątpliwie film, zwłaszcza - ten w formacie i jakości DVD.Właśnie tej problematyce - tworzeniu filmu ze zdjęć z równoczesnym poznawaniem podstaw montażu poświęcona jest niniejsza publikacja.W oparciu o materiał fotograficzny pokazano, na czym polega montaż filmowy i jak ze zwykłych zdjęć zrobić można ciekawy i interesujący film rodzinny, jak napisać scenariusz, dobrać tytuł i podkład muzyczny, kiedy i gdzie zastosować komentarz? A także - w jaki sposób sterować ruchem obrazów wykorzystując pewne tricki zwiększające atrakcyjności dzieła.Wyjaśniono, co to są przejścia, kadry i przebitki, przedstawiono - przy okazji omawiania roli czasu w filmie - sposób obliczania czasu jego trwania.W części praktycznej, krok po kroku, zaprezentowano proces montażu. Od importu zdjęć do odpowiedniego programu komputerowego zaczynając, poprzez obróbkę obrazów, tworzenie historii filmowej i wyposażenie filmu w elementy pomocnicze (muzyka, komentarz, przejścia), na generowaniu gotowego pliku filmowego i jego konwertowaniu na format DVD kończąc.Odpowiedź na pytanie, dlaczego skomplikowane zagadnienia montażu omówiliśmy na przykładzie zdjęć (a nie np. klipów z kamery?), jest oczywista. Obraz (zdjęcie) to przecież główne tworzywo każdego filmu. Ten, kto pozna podstawowe zasady w oparciu o wykorzystanie zdjęć, bez problemu poradzi sobie także z klipami (ciągiem zdjęć w postaci klatek klipu z kamery) zwłaszcza, że w profesjonalnych programach do edycji i montażu video bardzo często korzysta się także z pojedynczych zdjęć (lub ich grupy) wprowadzanych na oś czasu, a omawianie niektórych reguł w oparciu o ten właśnie element stwarza lepsze możliwości zrozumienia samej idei.W dziale "Dodatki i uzupełnienia" pokazano, skąd ściągnąć potrzebne programy (wszystkie - typu freeware), omówiono jak przekształcić zgrane z płyt audio utwory na potrzebny w filmie format mp3, z kolei dla tych spośród Czytelników, którzy pragnęliby tworzone przez siebie filmy prezentować także szerszej publiczności (np. przez publikację w internecie) przytoczono garść potrzebnych informacji prawnych związanych z prawem autorskim zwracając szczególną uwagę na czyhające w tym względzie niebezpieczeństwa.. Wydawnictwo ma charakter poradnikowy. Cechuje sie zwięzłością oraz przejrzystością, także prostym i zrozumiałym językiem. Zawiera liczne przykłady. W części "wykonawczej" dosłownie "prowadzi Czytelnika za rękę" zwieńczając wspólną pracę gotowym plikiem filmowym.Po opanowaniu zaprezentowanych w publikacji podstaw montażu oraz uwzględnieniu przekazanych w niej porad film o czasie trwania 5 - 10 minut stworzyć można w ciągu zaledwie jednej do dwóch godzin.Wymagania systemowe dla omawianych w publikacji programów: Windows XP, 2003, Vista, programy pracują prawidłowo także w Win 7.

Rozproszone mroki

Zbigniew Bressa

„Położyła swoją drobną, dziewczęcą dłoń na  głowie Gerensa i pogłaskała go po włosach. Walczyła ze sobą, nie mając pojęcia, co się z nią dzieje. Jak dotychczas uważała się za silną, niezłomną i wierną swoim ideałom. Jednak teraz nie mogła się opanować. Ujęła głowę ukochanego w dłonie, podniosła ją do góry i spontanicznie pocałowała go w usta. Jej drżące wargi po raz pierwszy przylgnęły do ust mężczyzny. Przez chwilę spijała słodycz, by w końcu nadludzkim wysiłkiem odepchnąć wybranka swego serca od siebie”. Bohaterami powieści są ludzie bez tożsamości, samotnicy, porzucone dzieci, osoby z mrocznymi sekretami i nikczemnicy. Najgorszym z nich jest arcybiskup naznaczony znamieniem w postaci krzyża. Jest on bowiem wysłannikiem piekieł o anielskiej twarzy.

Zakon łowców Tom I. Przyśnienie

Kaina Bref

Olga wraz z przyjaciółką wiodą spokojne i według niektórych – z pozoru nudne życie. Nic nie wskazuje, że niespodziewana wygrana w konkursie radiowym zmieni je całkowicie. Nagroda, którą jest pobyt w zamku samego Draculi, okaże się ich przekleństwem. Pełna tajemnic i niespodziewanych zwrotów akcji gra o życie właśnie się rozpoczęła, wygrają tylko najsilniejsi… lub najsprytniejsi.

Ekundayo albo Droga

Anna Szpakowska-Kujawska

Ekundayo w języku Joruba to imię, a znaczy "Po smutku przychodzi radość". Tak Anna Szpakowska- Kujawska nazwała także jeden z pierwszych kalabaszy. Słowo „Ekundayo” pojawia się nie tylko w książce. Zostało również użyte jako tytuł obrazu olejnego z 1979 r., przedstawiającego uśmiechniętego, radośnie rozbrykanego stworka na jaskrawoszmaragdowym tle. Ekundayo jest udziałem każdego człowieka. Twórczości autorki niezmiennie towarzyszy droga do wewnątrz – penetracja własnych doznań. Jak sama mówi, siedem lat zajęło jej dojrzewanie do pisania o Afryce. Dało wspaniałą wewnętrzną przestrzeń, pełną myśli, kolorów, wspomnień, wzmacniających twórcze siły i nadających życiu blask. W artystycznym świecie Anny Szpakowskiej-Kujawskiej nie ma chaosu. Jest za to wspaniała różnorodność form, kolorów, technik i olśniewających asocjacji, które nadają jej twórczości poetycką aurę.     Kiedyś w Polsce nadawano serial telewizyjny o słonicy, która wciąż wpadała w tarapaty, bo za dużo chciała. Garnęła się też do rzeczy i spraw nieodpowiednich dla siebie. Była właśnie słoniem w składzie porcelany, wchodząc ze swą ciekawską trąbą tam, gdzie nie trzeba; śmieszna, galopująca wszędzie, gdzie coś się działo, z niczego nie chciała zrezygnować, łapczywa na wszystko, co było życiem. Przy tym była tak bardzo płcią piękną, a więc i tonęła we łzach, gdy było jej smutno, kochała koraliki i wszelkie ozdóbki. Chichotałam, oglądając; tak, to jasne, taka była i ta, i tamta... Mój Boże, taka byłam i ja... Gorzej, ja lubiłam siebie w tej słonicy. Bywałam nią, gdy mi pozwalano na to, gdy byłam (byłam?) sobą. Sobą prawdziwą. A gdy nie mogłam być szczera? Pewnie bywałam okropna; nudna i znudzona. Sobą i innymi. To przez chłód ludzkich oczu, którym byłam obca. Stranger? Ja. Mną. Nic beze mnie. Chcę, chciałabym, tak mocno chcę. Po prostu chcę. Tak było zawsze. Nie mieli racji ci, którzy myśleli o mnie źle tylko dlatego, że chciałam. Z tym chceniem zapala się światełko we mnie, a gdy gaśnie, gasnę ja. Gdy zgaśnie całkiem, to przecież i mnie nie będzie... Moje światełko jest też w tym, co robię. W moich pracach to wszystko tam jest: i te pragnienia, i gaśnięcia, i rozbłyski. Huśtawki od scalania do rozpadu. I dalejże! Z kawałków znów w całość! Scalam się! Uwaga! Chcecie mnie całą? Taką ze wszystkim? Jak każdy człowiek? Proszę bardzo! Ja wiem, czego chcę. Oczka? Już są. Trochę ich dużo? Potrzebne. Ja muszę dużo widzieć, dużo więcej niż wy. Rączki? Rączki są. Jest ich dużo. Te do machania, te do pracy, tamte do tłumaczeń... Uszy. Kiepsko z moim słuchem, więc może ilość pomoże. To mój kontakt ze światem w tej pustelnej czasem ciszy, choć przyznam się, że nie najlepszy. Ale gorliwy. Łowię dźwięki, staram się zrozumieć. Zabrakło ciała? Otóż to; co z ciałem? Scalam się, scalam, turlam się w swoich częściach jak kula w śniegu. Trochę to wszystko nie na miejscu? Nóżki też są. Wiele ich, tyle chcę przecież chodzić, tu iść, tam lecieć, gdzieś dążyć, kierować się, oddalać, płynąć, sunąć; wszystkiemu muszą sprostać. Kto wie najlepiej, co ma u mnie być na jakim miejscu? Jestem Narcyzem. Wypatruję więc siebie w każdej kałuży. Poszukuję siebie wszędzie. Coraz gwałtowniej. W kałużach zaczyna mnie nie być... Jest mnie coraz mniej. Ta glątewka, co spogląda na mnie z wodnego lusterka, ma coraz bardziej zamazane oblicze. Za nią tłumy; też chcą się wpatrzyć w siebie. Każdy. Każda. Pchają się. Rozpychają. Przywalają ją sobą. Znika. Ale istnieje! Ejże! Nie zasłaniać mnie! Tak. Zaczynało mnie być coraz mniej. Słonica, ta ciekawska, ta wścibska, ta nosy, ta, która chciała wszystkiego dotknąć, zobaczyć, przestawała istnieć. Cywilizowałam się. Niestety. Już nie było sensacji, przestałam być fun, nie drażniłam wymachem swojej trąby. Przysiadłam i słuchałam. Stawałam się taka, jaką chcieli mnie mieć inni. Stwarzali mnie sobie. Kształtowali. Stałam się elastycznością: wszystko mogłam, wszystko rozumiałam. 259 W rysunkach wracałam do siebie. Gorączkowo szukałam też w nich własnego kształtu. Tu mogłam być szczera. Z chwilą założenia jej wędzidła, z chwilą prowadzenia tej słonicy we mnie na pasku – gaśnie ogień, święty ogień pragnienia wszystkiego. Staję się słonicą z zoo. Właśnie. Very civilised woman...?

Archiwa Akaszy

Michał Napora

Marcus ginie potrącony przez samochód. Po śmierci trafia do ponurego świata, w którym lądują ci, którzy umarli czując żal i rozpacz. Okazuje się, że po śmierci nikt nie interesuje się człowiekiem i każdy musi sam zdecydować co chce robić w życiu po śmierci. Zasady panujące w zaświatach wyjaśniają Marcusowi spotkane przez niego barwne postacie: właścicielka gospody Lena, żebrak Arne i rycerz Berengar. Wkrótce nasz bohater dowiaduje się o Labiryncie – najeżonym pułapkami i pełnym potworów miejscu, na końcu którego podobno znajduje się przejście do innego świata. Marcus postanawia przebyć  Labirynt i wydostać się z tego ponurego miejsca. Po wielu nieudanych próbach i utracie nadziei, Marcus w końcu spotyka w Labiryncie tajemniczą Łowczynię demonów. Marcus ginie potrącony przez samochód. Po śmierci trafia do ponurego świata, w którym lądują ci, którzy umarli czując żal i rozpacz. Okazuje się, że po śmierci nikt nie interesuje się człowiekiem i każdy musi sam zdecydować co chce robić w życiu po śmierci. Zasady panujące w zaświatach wyjaśniają Marcusowi spotkane przez niego barwne postacie: właścicielka gospody Lena, żebrak Arne i rycerz Berengar. Wkrótce nasz bohater dowiaduje się o Labiryncie – najeżonym pułapkami i pełnym potworów miejscu, na końcu którego podobno znajduje się przejście do innego świata. Marcus postanawia przebyć  Labirynt i wydostać się z tego ponurego miejsca. Po wielu nieudanych próbach i utracie nadziei, Marcus w końcu spotyka w Labiryncie tajemniczą Łowczynię demonów.

Dzieci w Biblii

Bogumiła Wróblewska

W książce zawarte jest sześć opowiadań dotyczących postaci dzieci zarówno ze Starego jak i z Nowego Testamentu. Narracja obejmuje relację z Pisma Świętego, jak i interpretację wydarzeń dokonaną przez autorkę. W przykładach biblijnych dzieci mogą rozpoznać samych siebie i spotkać się z Bogiem. Wybrano postacie dzieci i młodzieży, aby ich rówieśnicy – wiele, wiele wieków później mogli się z nimi utożsamić, postawić w ich sytuacji, a także zastanowić się, co wtedy i dziś jest wspólnego i jak budować przyjaźń z Bogiem. Tamte dzieci też miały swoje plany, marzenia, problemy, trudności, rodzinę i  rówieśników. Pewnego dnia spotkały Boga. Jak to odmieniło ich życie? W jakich okolicznościach doszło do spotkania? Co się z nimi działo? Ktoś im towarzyszył, czy byli sami? Jaką można dać odpowiedź na obecność Boga w życiu? Książka jest doskonałą pomocą w pracy z dziećmi. Historie są wzbogacone o część przeznaczoną zarówno dla dzieci i rodziców – znajdują się tam przykładowe pytania, zadania i  odniesienia do Pisma Świętego – tzw. Listy do rodzica. Oprócz pracy w domu może być wykorzystana na lekcjach religii bądź spotkaniach dla dzieci organizowanych przez  wiele wspólnot działających w Kościele. Opowiadania mogą być doskonałą pomocą w wychowywaniu dziecka w świecie wartości chrześcijańskich. Pokazują w jaki sposób Biblia może być zrozumiała dla współczesnego dziecka. „Dzieci w Biblii” zainteresuje czytelników między 6 a 12 rokiem życia i ich rodziców.

Jezus poszukiwany

Paweł Zelwan

Książka Jezus poszukiwany jest osobistym wezwaniem do weryfikacji potocznych wyobrażeń odnoszących się do sylwetki oraz tożsamości Sprawcy chrześcijańskiej wiary. Wezwanie adresowane jest w pierwszej mierze do wierzących, ale jedynie z tej racji, dla której Mistrz z Nazaretu pierwszeństwo dostępu do dobrodziejstw Ewangelii przyznał niegdyś wybrańcom swego Ojca. Zaproszenie do zmierzenia się z zawartą w niej myślą i wiarą kieruję więc także do Czytelników luźno bądź wręcz antagonistycznie związanych z chrześcijańską tradycją, mając nadzieję sprzyjać im w odkryciu, że niechęć do dwoistych dystynkcji powszechnej w naszym kraju, nieledwie państwowej religii ma swoje uzasadnienie nie w prawdzie o Zbawicielu świata, lecz w namiętnych kłamstwach o jego domniemanych predylekcjach. Życzę im, aby byli zdolni wyciągnąć z tego faktu rozsądne, życiowe wnioski. Paweł Zelwan Wersja papierowa do nabycia na stronie: www.e-bookowo.pl

Filozoficzne koncepcje negacji

Tomasz Pawlik

Choć problem negacji jest obecny w myśli filozoficznej od początku jej istnienia, nie jest tak szeroko omawiany jak koncepcje prawdy czy kwestie związane z etyką czy teorią poznania. W literaturze filozoficznej nie wiele jest prac poświęconych filozoficznym koncepcjom negacji.  Praca Tomasz Pawlika jest próbą całościowego ujęcia problematyki negacji, od czasów antycznych. Autor używając licznych przykładów w przystępny sposób odkrywa przed czytelnikiem różne rozumienia negacji przez wybitnych filozofów. Rozdział pierwszy podejmuje kwestię związane z rozumieniem terminów sąd oraz negacji, które pełnią istotną rolę w rozważaniach nad problematyką negacji.W rozdziałach drugim oraz trzecim autor opisuje dwa typy negacji, negację autonomiczną oraz nie autonomiczną, opierając się na analizie wybranych tekstów filozofów, w których rozważaniach pojawiają się kwestie związane z negacją.Czwarty rozdział został poświęcony niemieckiemu filozofowi Gottlobowi Frege i jego rozumieniu negacji. Autor poprzez wcześniejszy wywód próbuje odpowiedzieć na pytanie, postawione na wstępie pracy, czy zaproponowane przez Fregego rozumienie negacji można ulokować w jednym z dwóch jej typów, omawianych we wcześniejszych rozdziałach.  

Świniaki

M. Grossman

Ten tomik to najprawdziwsza biżuteria. Perełki satyry napisane błyskotliwie i zabawnie. Prześmiewcze historyjki ocierają się o purnonsens, niestety mają jednak korzenie w rzeczywistości. Udowadniają, że świat od wieków jest rządzony przez trzy namiętności KASĘ, WŁADZĘ I SEKS. Autor zastosował tu ironiczny cudzysłów, czasem przesadne (zgodnie z prawem satyry) przerysowanie. Czytając, doznajesz uczuć określanych przez naszych sąsiadów jako „i śmieszno, i straszno”! Dobrze, że „śmieszno”, bo tylko takie traktowanie zdarzeń i sytuacji może złagodzić kontury tego co straszne. Śmiech zaś, jak wiadomo, jest dobry na wszystko, z wyjątkiem… rozwolnienia. Obyta z zabawnym słowem wychowanka rozlicznych kabaretów, Lidia Stanisławska, piosenkarka, felietonistka, aktorka i pisarka W wersji audio głównym lektorem jest: Jarosław Milewczyk Gościnnie opowiadania czytają: Lidia Stanisławska (Przychodnia) oraz Mariusz Gzyl (Król).

Naucz się w 7 godzin: Jak tworzyć mapy myśli

Irena Sidor-Rangełow, Slavcho Rangelov, Anna Gergana Rangełow

Mapy myśli to najbardziej doskonały sposób na robienie notatek. Dzięki temu wynalazkowi Tonny'ego Buzana, każda informacja może być zapisana w sposób bardzo bliski do tego, w jaki porządkuje ją nasz mózg. Mapy myśli są potężnym instrumentem, który ułatwia zrozumienie i zapamiętanie informacji i stymuluje rozwój myśli twórczej.Ta książka jest przeznaczona dla każdego, kto na co dzień zajmuje się własną edukacją, działalnością naukową, planowaniem, rozwijaniem idei i projektów, produkcją, usługami i handlem; dla małych i dużych uczniów, nauczycieli, studentów, pisarzy, ludzi zajmujących się biznesem i pracujących w różnych branżach, rodziców, gospodyń: jest ona dla każdego, niezależnie od wieku, zainteresowań i obowiązków jakie posiada. Jeśli miewasz zadania związane z porządkowaniem informacji, zapamiętywaniem ważnych rzeczy i planowaniem różnych działań, albo pomagasz swoim dzieciom w ich nauce - ta książka da ci możliwość wykonywania tego łatwiej, szybciej i efektywniej niż dotychczas. Z mapami myśli twoje notatki staną się interesujące i zabawne.Książka "Naucz się w 7 godzin: Jak tworzyć mapy myśli" dostarcza wyczerpującej, praktycznej informacji o tym, dlaczego i jak robić mapy myśli. W ciągu siedmiu godzin możesz zmienić nie do poznania sposób, w jaki zapisujesz informację. Znajdziesz tu ciekawe przykłady - pomogą ci one szybko i z łatwością opanować umiejętność sporządzania map myśli, a ćwiczenia dadzą ci możliwość doskonalenia nowych umiejętności na każdym etapie. Książka zawiera 28 kolorowych ilustracji, które obrazują każdy krok opisany w tekście. Wszystko to ma na celu, by ta lektura była przyjemna w czytaniu, jej materiał dostępny, a umiejętność sporządzania map myśli przychodziła z lekkością.Godzina ITony Buzan i mapy myśli.Trzy kroki ku tworzeniu mapy myśli.Godzina IISposoby, którymi odbywa się proces myślenia.Jak wykonać rozwinięte mapy myśli.Godzina IIIMyślenie jako nieprzerwany łańcuch skojarzeń.Mapy myśli, jako odzwierciedlenie myślenia.Określanie słów kluczowych i słów kreatywnych.Godzina IVRóżne funkcje lewej i prawej półkuli mózgowej.Jak zaangażować cały mózg podczas nauki.Godzina VEwentualne trudności podczas tworzenia map myśli i jak sobie z nimi radzić."Gimnastyka sportowa dla mózgu".Godzina VIZastosowania map myśli.Godzina VIIPewne prawa, którym podporządkowana jest nasza pamięć.System powtórek materiału.

Świetliste duszki

Rafał Kado

Oto co nieco dla najmłodszych czytelników ebooków."Świetliste duszki" to zilustrowana bajka o rycerskim lisku i dzielnym duszku, którzy mają za zadanie obronić świetlistych mieszkańców wyspy przed złym czarownikiem.